- "Όταν περνούσα τα δοκιμαστικά για να πάω στην Μπαρτσελόνα, ο πατέρας μου, μου είπε: "Εάν γυρίσεις πίσω και δεν σε επιλέξουν επειδή υπήρχαν 20 καλύτεροι παίκτες, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά αν γυρίσεις πίσω και δεν σε επιλέξουν επειδή υπήρχαν 20 παίκτες πιο σκληροί και πιο αποφασισμένοι απο σένα, μην τολμησεις να έρθεις σπίτι...!!!"
(Κάρλες Πουγιόλ)
- «Τα πρώτα χρόνια που ήμουν στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υπήρξε μια κολεξιόν της ομάδας και ο καθένας μας θα έπαιρνε 800 λίρες στο τέλος της σεζόν για τη δουλειά που κάναμε με το περιοδικό και τα βίντεο της ομάδας. Είχαμε όλοι καλούς μισθούς, οπότε 800 λίρες δεν θα μας άλλαζαν τη ζωή. Ετσι, αποφασίσαμε να βάλουμε όλες τις επιταγές σε ένα καπέλο και να τις βγάζουμε μία-μία. Κάτι σαν κλήρωση. Αυτή που θα έβγαινε τελευταία, θα κέρδιζε. Οποιος είχε αυτή την επιταγή, δηλαδή, θα έπαιρνε όλα τα λεφτά. Βάλαμε, έτσι, όλοι τις επιταγές μας σε εκείνο το καπέλο, νομίζω οι μόνοι που δεν το έκαναν ήταν οι Μπέκαμ, Γκάρι και Φιλ Νέβιλ. Αποφάσισαν να μην συμμετάσχουν, ήταν νέοι και δεν είχαν λεφτά για πέταμα. Ο Σκόουλς και ο Νίκι Μπατ, από την άλλη πλευρά, αποφάσισαν να συμμετέχουν.
Αρχίσαμε λοιπόν να βγάζουμε μία-μία τις επιταγές και η τελευταία ήταν αυτή του Ερικ Καντονά, ο οποίος κέρδισε 16.000 λίρες. Την επόμενη μέρα στην προπόνηση του κάναμε πλάκα, του λέγαμε «μπάσταρδε, μας πήρες τα λεφτά» κλπ. Δεν ξέραμε ότι είχε αλλάξει τις επιταγές, είχε μοιράσει τα λεφτά στα δύο και τα έδωσε στους Πολ Σκόουλς και Νίκι Μπατ γιατί, όπως είπε, είχαν τις μπάλες για να συμμετάσχουν σε όλο αυτό, αν και δεν έπαιρναν πολλά λεφτά. Ο Πολ και ο Νίκι, επομένως, πήραν από 8.000 λίρες εκείνη τη μέρα λόγω αυτής της χειρονομίας που μόνο ο Καντονά θα μπορούσε να κάνει».
(Ρόι Κιν)
- To 1986, ο Μανουέλ Πελεγκρίνι έκλεινε τα 33 του χρονια και μετρούσε περισσότερες από 350 συμμετοχές με τη φανέλα της Ουνιβερσιδάδ. Μια μέρα σ'έναν αγώνα Κυπέλλου με τη Σαντίνο ένας αντίπαλος έκανε σουτ, ο τερματοφύλακας δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τη μπάλα, ο Πελεγκρίνι προσπάθησε να τη διώξει μακριά αλλά ένας 19χρονος επιθετικός οχι μόνο τον νίκησε για πλάκα στον αέρα αλλα σκόραρε κιολας, πηδώντας μισό μέτρο παραπάνω. Μερικούς μήνες μετά ταπεινωμενος κρέμασε τα παπούτσια του. "Εκείνη τη μέρα κατάλαβα πως δεν γινόταν να συνεχίσω άλλο. Αν ήξερα βέβαια πως θα εξελισσόταν εκείνο το πιτσιρίκι ίσως να μην αποσυρόμουν και να έπαιζα ακόμα ενα δυο χρόνια". Το όνομα του πιτσιρικά;...Ιβάν Ζαμοράνο...!!!
- "Είχαμε προπονητή τον Μπλαχίν. Ήμουν 33 χρονών. Ο Ολυμπιακός είχε πολύ καλή ομάδα τότες, με τους τρεις Σοβιετικούς. Ο Μπλαχίν έκρινε ότι δεν έπρεπε να ξεκινάω. Δεν χαλιόμουν. Ετοιμαζόμουν. Παίζουμε με τον Αθηναϊκό στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, 25.000 Ολυμπιακοί μέσα. Δεν τραβάνε ο Προτασόφ και ο Σάβιτσεφ, δεν ήταν σε καλή μέρα. Βάζει πρώτα αλλαγή τον Χαντζίδη και μετά εμένα αλλαγή στο 70’. Δεν χαλιόμουν. Γιατί αν χαλαστείς θα μπεις με λάθος ψυχολογία, θα κάνεις λάθη και ο κόσμος θα λέει «είχε δίκιο ο προπονητής που δεν τον ξεκίνησε». Μπαίνω μέσα, κάνει σέντρα ο Χαντζίδης, πιάνω κεφαλιά, 1-0...
Είκοσι πέντε χιλιάδες κόσμος στο γήπεδο ούρλιαζαν και είχαν πάει μερικοί πάνω από τον πάγκο του Μπλαχίν και κλότσαγαν τον πάγκο διαμαρτυρόμενοι γιατί δεν με έβαλε πιο πριν. Έτσι έδωσα την απάντησή μου. Όμως οι Έλληνες παίκτες έχουν ένα κακό: αν δεν παίζουν βασικοί ή αν τους κάνει αλλαγή ο προπονητής, χαλιούνται. Όχι, αν χαλιέσαι, χαλάς τον εαυτό σου και την ομάδα. Η δουλειά σου είναι να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή και να το αποδεικνύεις στο γήπεδο.
(Νίκος Αναστοπουλος)
- "Ήταν ένα παιχνίδι με τη Φούλαμ στο Κρέιβεν Κότατζ. Είχε παγωνιά και στην κεντρική κερκίδα κάθονταν κάτι τύποι 50 χρονών με τραγιάσκες που τραγουδούσαν «Αν οι Νέβιλ μπορούν να παίξουν στην εθνική, μπορώ κι εγώ». Εκείνη την ώρα κάναμε προθέρμανση και δίπλα από μένα και τον Φιλ ήταν ο Σκόουλς και ο τσόγλανος τραγουδούσε μαζί τους!"
(Γκάρι Νέβιλ)
**Και τα τελευταία για ένα φίλο που δεν έχει το γκολ….
- "To γκολ είναι το παν.
Το γκολ είναι πρώτα εμμονή και μετά απελευθέρωση.
Και μετά υπάρχουν εκείνα τα πέντε δευτερόλεπτα αφότου η μπάλα έχει περάσει αυτή την καταραμένη λευκή γραμμή.
Σε αυτά τα πέντε δευτερόλεπτα δεν ξέρεις ποιος είσαι, πού είσαι ή τι είσαι...
Αυτό μ' αρέσει πραγματικά.
Αυτά τα πέντε δευτερόλεπτα ήταν το ναρκωτικό μου για περισσότερα από είκοσι χρόνια."
(Γκερντ Μίλερ)
- «Ρονάλντο;
Θα θυμάμαι πάντα όταν ο Κάρλο Αντσελότι τον επέπληξε για τη φυσική του κατάσταση και ο Ρόνι του είπε...
«Τι θέλεις να κάνω, να τρέxω ή να βάζω γκολ;
Αν είναι να τρέχω, άσε με στον πάγκο, αν θες να σκοράρω, άσε με να παίξω».
Ο Αντσελότι απάντησε...
«Μπες και βάλε γκολ».
Επόμενο ματς ο Ρονάλντο σκόραρε δύο φορές!
Αυτό είναι μέρος του χαρακτήρα και ως επιθετικός το χρειάζεσαι γιατί πρέπει να είσαι ψυχικά δυνατός».
(Πιέρ-Έμερικ Ομπαμεγιάνγκ)
- "Γάντια, κασκόλ, καπέλα, θερμαντήρες λαιμών και όλα αυτά τα πράγματα δεν ήταν στην εποχή μου. Είναι μια σύγχρονη ιδιορρυθμία που έχει κάνει το ποδόσφαιρο «πιο μαλακό» . Δεν γνωρίζω καν πώς οι παίκτες μπορούν να επικεντρωθούν με όλα αυτά τα πράγματα στο ποδόσφαιρο και στη δουλειά τουs μέσα στο γήπεδο..''
(Roy Keane)
Sicario
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου