- Το χρήμα τα κατάφερε πάλι…. οι Καταριανοί σεΐχηδες έχουν τον τελικό που θέλανε…. με τον Μέσι και τον Εμπαπέ να αγωνίζονται στη δική τους Παρί ….γι αυτό δεν υπήρχε περίπτωση το καλοκαίρι να πάει ο Εμπαπέ στη ΡΕΑΛ…. τώρα ίσως τον αφήσουν….. και ίσως γι αυτό το λόγο ο Μέσι να επέλεξε να γίνει κάτοικος Παρισιού… με το βλέμμα στο Μουντιάλ….. και ο ερχομός του στην Παρί σήμανε το τέλος της Βραζιλίας από τον τελικό του Μουντιάλ…. ο Μέσι «έφαγε» τον Νέιμαρ…. με τον Αργεντινό στη Μπάρτσα, τελικό θα έπαιζαν οι Βραζιλιάνοι….. Σενάριο επιστημονικής φαντασίας?....ίσως…. ίσως και όχι….
- Πάμε και λίγο στα δικά μας…. καταρχήν τι σφύριξε αυτός ο Ευαγγέλου χθες στη Λειβαδιά ???...πάμε παρακάτω….
- Εντυπωσιακά πράγματι τα 2 γκολ του Μαρσέλο…. αν και στο 1ο του γκολ, ο παίκτης του Ατρόμητου που δεν μπορεί να τον φτάσει, δεν κάνει για το επίπεδο της Superleague….. τουλάχιστον….. Από εκεί και πέρα, εγώ είδα ότι ο Βραζιλιάνος στο 1ο ημίχρονο ως αριστερός μπακ είχε πολλά προβλήματα…. πάρτι έκανε ο Ατρόμητος από την πλευρά του…. τους έδινε το παιχνίδι…. τώρα τι γράφουν και τι διθυράμβους εξυφαίνουν, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο….
- Έβγαλε ανακοίνωση ξανά ο Μπέος για την 3αρα που άρπαξε στη Λεωφόρο…. και έκανε λόγο για γκολ οφσάιντ, για κόκκινη κάρτα, για πέναλτι…. ποιο VAR τώρα και μ@λ@κίες, ότι λέει ο Μπέος είναι…. Ποιος ασχολείται όμως μαζί του?...στα ψιλά πέρασε…. την έβγαλε μπας και δικαιολογήσει το άνοιγμα τον ποδιών στον 1ο γύρο….. που στήθηκε στον Αλαφούζο….. Πέρα όμως από της προθέσεις του κουμανταδόρου της ομάδας του Βόλου, εδώ μιλάμε για δυσφήμηση του προϊόντος….. κάθε τρεις και λίγο ανακοίνωση ο Βόλος…. Από μια ομάδα χωρίς οπαδούς, χωρίς δικό της γήπεδο, με τους παίκτες της να ανήκουν κατ’ ουσίαν σε μανατζαραίους και που κάθε σαιζόν, στο 2ο γύρο, μας προσφέρει πολλές «ομορφιές του ποδοσφαίρου»…. Πρέπει οι «μεγάλοι» να το πάρουν αλλιώς αν θέλουμε να ανέβουμε επίπεδο ως πρωτάθλημα, ως ποδόσφαιρο…. πρέπει να τελειώσουν την ομάδα του Μπέου….. αγωνιστικά… να του κόψουν την εύνοια και την ασυλία που απολαμβάνει ….και να δούμε μετά αν θα κρατηθεί ή αν θα υποβιβαστεί στο γήπεδο…. Δε θα λείψει σε κανένα, ούτε ο Βόλος, ούτε οι ανακοινώσεις του…. λείπουν σε κανένα οι εβδομαδιαίες ανακοινώσεις του Κούγια όταν ήταν στη Λάρισα?..... και αν θέλει ο Δήμαρχος ας την έχει την ομάδα του στη 2η κατηγορία… να δούμε πόσο θα αντέξει….. Ο Κομπότης άντεξε, αλλά φέτος που επέστρεψε τον βλέπω μαζεμένο….. προσγειωμένος είναι, δεν ξεφεύγει όπως κάποτε….. δε γ@μει και δέρνει, ούτε ρίχνει ομάδες…..
- Κάποτε χάνουν και οι θεοί !…..έφυγε από τη ζωή ο μαχητής του Βούκοβαρ…… έχασε τη μεγάλη μάχη του ο Σλινισα Μιχαήλοβιτς….. να πούμε για την καριέρα του ως παίκτης και προπονητής, είναι περιττό….. ας μας τα πει ο ίδιος για τη μάχη του, για τη ζωή του….
"Γεννήθηκα στο Βούκοβαρ, για μένα ήταν η πιο όμορφη πόλη στον κόσμο. Μετά έγινε σύμβολο του πολέμου. Γύρισα μετά από είκοσι πέντε χρόνια. Την τελευταία φορά ήταν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης. Είχαν όλα ισοπεδωθεί, δεν μπορούσα καν να το φανταστώ. Δεν μπορούσα να καταλάβω τους δρόμους. Μόνο ερείπια και μηχανές που στοιβάζονται για να δημιουργήσουν χαρακώματα. Δεν πετούσε πουλί, δεν υπήρχε σκύλος, τίποτα. Πόλεμος, όλα χάλια. Αλλά αύτη η αδελφοκτονία που ζήσαμε στην πρώην Γιουγκοσλαβία είναι το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί. Φίλοι πυροβολούσαν ο ένας τον άλλο, χαθήκαν οικογένειες... Ο καλύτερός μου φίλος κατέστρεψε το σπίτι μου. Ήταν καταστροφικό για όλους. Αυτό που λέω, μπορεί επίσης να το πει και ένας Κροάτης ή ένας Βόσνιος. Ο πατέρας μου ήταν φορτηγατζής, πέθανε από όγκο στον πνεύμονα. Όταν ''έφυγε'' δεν ήμουν εκεί. Το σκέφτομαι κάθε μέρα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ήταν σε θέση να έρθει στην Ιταλία αλλά ήθελε να μείνει στη χώρα του. Μακάρι να μπορούσε να δει πώς μεγάλωσαν τα εγγόνια του. Η μητέρα μου ακόμα με κοιτάζει με τα ίδια μάτια όπως όταν ήμουν παιδί. Δεν μιλάει ιταλικά και τα παιδιά μου, δεν μιλάνε σερβικά. Αλλά κάθε φορά που έρχεται να μας επισκεφτεί στη Ρώμη, όταν βλέπω πως τα κοιτάζει, καταλαβαίνω ότι η αγάπη δεν χρειάζεται λόγια. Μερικές φορές νομίζω ότι είμαι εκατόν πενήντα χρονών, για όλα όσα έχω ήδη ζήσει. Εφηβεία στη Σερβία, καριέρα και πολλές πόλεις, έξι παιδιά, φτώχεια, επιτυχίες, πόλεμοι, πληγές, δάκρυα. Σήμερα αν κοιτάξω πίσω μπορώ να πω. Σίνισα, πόση ζωή έχεις ζήσει."……
…….καλό παράδεισο, Σίνισα !
Sicario
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου