Ολυμπιακός….μια χαμένη χρονιά ή μια ευκαιρία για ανασύνταξη ?

    Ένας αγώνας απομένει για το φινάλε μιας σαιζόν που βρίσκει τον Ολυμπιακό τρίτο και καταϊδρωμένο. Ήδη στο λιμάνι βρίσκονται σε rebuilding mode έχοντας προσλάβει νέο προπονητή, τον Πορτογάλο Πέδρο Μάρτινς και σκανάρουν την αγορά για την ενίσχυση της ομάδας. Έχουν προαγγελθεί, δε, πολλές αλλαγές τόσο σε επίπεδο ρόστερ, όσο και σε διοικητικά πόστα του συλλόγου. Κατά πόσο όλα αυτά θα επαληθευτούν θα μας το δείξει η πορεία. Από εδώ θα σχολιάσουμε τα όσα συνέβησαν τη χρονιά που φεύγει, θα πούμε για τις μέχρι τώρα κινήσεις και θα ρίξουμε και μια ματιά στο αύριο….

      Όπως είπαμε και στην προηγούμενη ανάρτηση μας για το ελληνικό πρωτάθλημα, φέτος τα κόζα άλλαξαν και εξωαγωνιστικά οι αντίπαλοι των ερυθρολεύκων είχαν τη δύναμη. Ταυτόχρονα οι αντίπαλοι ενισχύθηκαν και αγωνιστικά και εμφανίστηκαν έτοιμοι να αμφισβητήσουν την πρωτοκαθεδρία του Ολυμπιακού, κάτι που εν τέλει επέτυχαν. Όμως και ο  Ολυμπιακός προβλημάτισε με την εικόνα που παρουσίασε γενικά φέτος και αυτό είναι που πρέπει να απασχολήσει περισσότερο τη διοίκηση του, ακόμα και από την απώλεια του τίτλου.

     Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τη χρονιά με τον Μπέσνικ Χάσι στην άκρη του πάγκου και με πολλές μεταγραφές μέσα στο καλοκαίρι. Η διοίκηση είχε θέσει ως πρωταρχικό στόχο την είσοδο στους ομίλους του Champions league, κάτι που ο Χάσι κατάφερε. Αυτό όμως είχε ως συνέπεια ο Ολυμπιακός να κάνει χαλαρή προετοιμασία για να είναι φρέσκοι οι παίκτες του στα ματς του Αυγούστου, κάτι που πλήρωσε στην πορεία της σαιζόν. Ο όμιλος που κληρώθηκε ο Ολυμπιακός στο Champions league δεν του άφηνε εξ αρχής καμία ελπίδα πρόκρισης απέναντι σε ομάδες όπως η Μπάρτσα και η Γιούβε και τέθηκε ως εφικτός στόχος να κοντραριστεί με τη Σπόρτιγκ Λισαβόνας για την 3^η θέση που έδινε το εισιτήριο για  τη συνέχεια στα νοκ άουτ του Γιουρόπα. Όμως η εικόνα που παρουσίασε η ομάδα στο 1^ο ματς στο «Καραϊσκάκης» και ο τρόπος που την παρέταξε, την έστησε ο Χάσι, προκάλεσε οίκτο και απογοήτευση και κάθε ελπίδα για τη συνέχεια εξανεμίστηκε. Το κύκνειο άσμα του Κοσσοβάρου κόουτς ήρθε στο ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ για το πρωτάθλημα και την ήττα με ανατροπή από την ομάδα του Χιμένεθ και του Λάζαρου. Εκεί όπου για 1^η φορά ο Ολυμπιακός έδειξε να καταρρέει μετά το 60^ο λεπτό του αγώνα.

    Από την επόμενη μέρα ανέλαβε να βγάλει το σύλλογο από την κρίση, ο «πιστός στρατιώτης» Τάκης Λεμονής. Ενώ μαζί με τον Χάσι, καρατομήθηκε και ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας Στέφανος Καπίνο. Ο Λεμονής, έχοντας σχετικά εύκολο πρόγραμμα μπροστά του και φέρνοντας στα αποδυτήρια την τεχνογνωσία νίκης απέναντι σε μικρομεσαίους αντιπάλους κατάφερε να φέρει τον Ολυμπιακό στην κορυφή με το τέλος του 1^ου γύρου και να τον αναδείξει «πρωταθλητή χειμώνα», με ένα καλό σερί νικών. Ταυτόχρονα πήρε και ισοπαλία απέναντι στη Μπάρτσα του Βαλβέλδε στο «Καραϊσκάκης», ενώ με συντηρητική τακτική, παίζοντας χωρίς σέντερ φορ, κατάφερε να μη διασυρθεί σε κανένα ματς του Champions league, διατηρώντας την καλή ψυχολογία στα αποδυτήρια. Ξαφνικά, ενώ η ομάδα είναι σε διακοπές λόγω εορτών αφού το πρωτάθλημα έχει διακοπεί, στον Ολυμπιακό αποφασίζουν την αλλαγή προπονητή, καταλογίζοντας στον Λεμονή απειθαρχία στα αποδυτήρια. Κάποιοι ακριβοπληρωμένοι παίκτες διαμαρτύρονταν όταν δεν έπαιζαν ή όταν έβγαινα αλλαγή, αλλά αυτό είναι πρωτίστως ευθύνη της διοίκησης να τους βάλει στη θέση τους. Του καταλόγισαν ότι δεν κάνει καλή προπόνηση, με τον τύπο να γράφει για παράπονα πρωτίστως του Οφόε, λες και μετά την αποπομπή Λεμονή ο Βέλγος γυρολόγος πέταγε….. Πιθανόν η διοίκηση του Ολυμπιακού να αποφάσισε να ποντάρει στο πρότζεκτ ενός νεαρού, ευρωπαίου κόουτς που θα χτίσει την ομάδα και για του χρόνου, ενώ για φέτος να τη βελτιώσει και παρά το ότι εξωαγωνιστικά οι ερυθρόλευκοι υστερούσαν, να παρουσιάσουν μια τέτοια εικόνα μες το γήπεδο που να φέρει σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση τους αντιπάλους τους και θα δικαιώσει την ομάδα στα μάτια του κόσμου της.

     Επιλέχθηκε ο Ισπανός Όσκαρ Γκαρσία, προϊόν της Μπάρτσα και ως παίκτης και ως προπονητής, με επιτυχημένο πέρασμα και από το Ισραήλ με τη Μακάμπι και από την Αυστρία και τη Σάλτσμπουργκ, όπου και τίτλους πήρε και έργο άφησε. Στον νέο κόουτς δόθηκε και ως προίκα η απόκτηση του Κέβιν Μιραλάς σκορπώντας ενθουσιασμό στον κόσμο του Ολυμπιακού. Ο Ισπανός κόουτς αποδείχθηκε ότι θέλει χρόνο για να δείξει τη δουλειά του και επίσης,  υψηλά επίπεδα φυσικής κατάστασης για να μπορούν οι παίκτες να ανταπεξέλθουν σε αυτό που ζητάει μες το γήπεδο. Οι βαριές προπονήσεις επιβάρυναν τους παίκτες, δεν κατάφερε να παρουσιάσει στο χορτάρι αυτό που είχε στο μυαλό του, ενώ έδειξε να μην είναι ευέλικτος και προσαρμοστικός στα δεδομένα που υπήρχαν στην ομάδα, αλλά κολλημένος στον δικό του τρόπο δουλειάς. Ο δε Μιραλάς παρουσιάστηκε ξεζουμισμένος και δε θύμιζε σε τίποτα τον παίκτη που είχαμε απολαύσει στην πρώτη του θητεία στον Ολυμπιακό. Κομβικά ματς για την αποτυχία και του πρότζεκτ Γκαρσία, αποδείχθηκαν τα τρία κολλητά με αντίπαλο την ΑΕΚ.  Ο Χιμένεθ κέρδισε κατά κράτος στο σκάκι της τακτικής και ήταν αυτός που καθόρισε το πλαίσιο που θα παιχθούν τα παιχνίδια. Ήταν απλά επιφυλακτικός μέχρι ο Ολυμπαικός να ξεμείνει από δυνάμεις εκεί γύρω στο 60΄ και χτύπαγε στα εναπομείναντα λεπτά. Ήταν και τυχερός στο ματς πρωταθλήματος με την αναπάντεχη ανατροπή στις καθυστερήσεις. Από αυτά τα παιχνίδια και μετά ο Ολυμπιακός ουσιαστικά δεν ξανασήκωσε κεφάλι, πέρασε στα αποδυτήρια ότι είναι κατώτερος από τον αντίπαλο του και ο Γκαρσία ήταν θέμα χρόνου να χαιρετήσει. Ο Χρήστος Κόντης κλήθηκε να κλείσει τη σαιζόν, ενώ ταυτόχρονα η διοίκηση προσέλαβε προπονητή για του χρόνου, χωρίς φθορά για τα εναπομείναντα φετινά ματς. Να παρακολουθήσει, να μελετήσει την ομάδα και να δώσει τις κατευθυντήριες γραμμές του.

     Ο Πέδρο Μάρτινς φέρεται να είναι ένας κόουτς που οι ερυθρόλευκοι 

παρακολουθούσαν τα τελευταία χρόνια και επεδίωξαν και κατά το παρελθόν να συνεργαστούν μαζί του, χωρίς τελικά να προχωρήσει η μεταξύ τους συμφωνία. Έχει εργαστεί σε ομάδες της Πορτογαλίας όπως η Ρίο Άβε και η Γκιμαράες κάνοντας σημαντικό έργο, καταφέρνοντας να τις βγάλει στην Ευρώπη, αλλά και να αναδείξει νεαρούς παίκτες. Δεν έχει κάνει ποτέ πρωταθλητισμό και ο Ολυμπιακός είναι το μεγάλο βήμα στην καριέρα του, που θα του ανοίξει τις πόρτες για τις μεγάλες ομάδες της πατρίδας του αλλά και της Ευρώπης. Είναι ένας προπονητής της Πορτογαλικής σχολής και περιμένω να δω τον τρόπο παιχνιδιού που θα επιβάλει σε μια φύση επιθετική ομάδα όπως ο Ολυμπιακός που ο κόσμος του απαιτεί ωραίο, επιθετικό ποδόσφαιρο, ευρείες νίκες και πολλά γκολ. Αναλαμβάνει μια ομάδα στα κάτω της, που χρειάζεται βαθιά τομή σε επίπεδο αγωνιστικής φιλοσοφίας για να μπορέσει να πρωταγωνιστήσει ξανά στην Ευρώπη και να κοντράρει τους αντιπάλους στην Ελλάδα μέχρι τέλους, κόντρα στα νέα δεδομένα. Είναι αναμφίβολα θετικό το γεγονός ότι έχει έρθει ήδη δύο φορές στη χώρα μας και από τώρα δουλεύει από κοντά για τον Ολυμπιακό. Πιθανόν ένα πιο μεγάλο όνομα, με επιτυχίες στο παλμαρέ του, να άραζε στην πατρίδα του, να παρακολουθεί βίντεο στις διακοπές του και να ερχόταν στη χώρα μας λίγο πριν την έναρξη της προετοιμασίας. Ο Μάρτινς δείχνει να βλέπει τον Ολυμπιακό ως ευκαιρία του να αναδειχθεί και έχει στρωθεί από τώρα στη δουλειά. Επίσης θετικό το γεγονός ότι μαζί του έρχεται ο γυμναστής του, Αντόνιο Μανουέλ Ενρίκες, για να ετοιμάσει την προετοιμασία αλλά και ο συνεργάτης του, Φρανσίσκο Κόστα, που θα ασχοληθεί με την αναβάθμιση των ακαδημιών του συλλόγου  και την καλύτερη αξιοποίηση του ταλέντου που υπάρχει εκεί. Άλλωστε η διοίκηση του συλλόγου έχει ως προτεραιότητα το developing νέων παικτών και την πώληση τους.

      Από εκεί και πέρα, στον εγχώριο τύπο, υπάρχει ένας καταιγισμός ονομάτων που φέρεται να απασχολούν τον Ολυμπιακό. Με την ανακοίνωση του Μάρτινς αφήσαν τη Γαλλική αγορά που απασχολούσε λόγω Μοντεστό και ρίχτηκαν σε αυτή της Πορτογαλίας. Αναγράφονται ονόματα παικτών απλησίαστα για τα Ελληνικά δεδομένα, άλλων που φέρεται να τους θέλει η μισή Ευρώπη αλλά ακόμα και παικτών αμφίβολης αξίας που δεν είναι καλύτεροι από τους ήδη υπάρχοντες στο ρόστερ των ερυθρολεύκων. Φέρεται ο Μάρτινς να ζήτησε πάνω από μισή ενδεκάδα νέων βασικών, ενώ οι υπάρχοντες απαξιώνονται και σχεδόν όλοι είναι για διώξιμο. Λες και δεν υπάρχουν συμβόλαια και συμφωνίες.

      Πέραν αυτών, αναμφισβήτητα το ρόστερ των ερυθρολεύκων δεν στερείται ποιότητας και ταλέντου. Εκτέθηκαν φέτος οι παίκτες από την κακή εκγύμναση και από τις συχνές αλλαγές προπονητών, για 2^η σερί χρονιά. Πάμε να δούμε πιο αναλυτικά τη διαθέτει ο Ολυμπιακός…..

     Στο τέρμα είναι ο έμπειρος Προτό, από πίσω ο ταλαντούχος Χουρτεσιώτης, ο αποκτηθείς τον Γενάρη Ίβουσιτς, ψήνεται η επιστροφή του σούπερ Γιαννιώτη από τον Ατρόμητο, ενώ φέρεται να έχει κλείσει και ο 19χρονος Στεργιάκης από τη Σλάβια Σόφιας. Υπερπλήρης. Δεξί μπακ υπάρχει ο Ομάρ Ελαμπντελαουϊ που παίχτη με τα προσόντα και το ταλέντο του βρίσκεις μόνο στα τοπ κλαμπ της Ευρώπης, αρκεί να είναι σε καλή κατάσταση. Πίσω του ο Ίγκορ που ήρθε Γενάρη από την Τρίπολη δεν ανταπεξήλθε και θα πάει δανεικός, ενώ για μπακ απ φέρεται να έχει κλείσει ο Μασούρας από τη Λάρισα που διαθέτει εξαιρετικά προσόντα. Αριστερά στην άμυνα υπάρχει ο Κούρτης που έκανε καλή σαιζόν αλλά θέλει δουλειά στα αμυντικά του καθήκοντα και στις τοποθετήσεις του κορμιού του στις φάσεις. Υπάρχει και ο Τσιμικάς που παίζει δανεικός στην Τσβόλε αλλά δύσκολα θα επιστρέψει. Ο Χατζισαφί δε δείχνει να είναι για το επίπεδο της ομάδας. Εδώ θα χρειαζόταν ένας έμπειρος μπακ, δυνατός αμυντικά, για τα ευρωπαϊκά ματς και τα ντέρμπι, σαν τον Ντε Λα Μπέγια ας πούμε. Σέντερ μπακ, η ομάδα διαθέτει τους ταλαντούχους Σισέ, Ένγκελς και Νικολάου. Ο Μποτία φεύγει, ο Βούκοβιτς δεν κάνει κλικ για επιστροφή σε ρόλο ηγέτη και μάλλον γυρίζει ο εξαιρετικός Ρισβάνης που δικαιούται σίγουρα ευκαιρίας. Υπάρχει και ο Γούτας. Η ομάδα χρειάζεται στόπερ ηγέτη λένε. Εγώ θα επιμείνω περισσότερο σε στόπερ με ταχύτητα και αλτικότητα, στιλ Μανωλά, για να μπορέσει να παίζει με ψηλά την άμυνα η ομάδα, αποφεύγοντας τις κόντρα επιθέσεις. Σαν αμυντικό χαφ ο Ρομαό έκανε καλή χρονιά αλλά είναι προχωρημένης ηλικίας και όχι τόσο γρήγορος πλέον. Ο Ταχτσίδης είναι αργός, δεν μπορεί να πιέσει στη μπάλα και είναι καλός στην οργάνωση του παιχνιδιού από πίσω. Ο Ζιλέ φεύγει και λογικά επιστρέφει ο Σιώπης που καλύπτει χώρους κάνοντας ατελείωτα χιλιόμετρα και πέφτει πάνω στη μπάλα. Δικαιούται ευκαιρίας. Από τη Γαλλική αγορά αποκτήθηκε ο 21χρονος Μαντί Καμαρά, ο οποίος θα δούμε πόσο γρήγορα θα προσαρμοστεί και αν είναι για το επίπεδο του Ολυμπιακού. Χρειάζεται ταχύτητα, ορμή και σκληράδα η ομάδα στη θέση αυτή. Ως 8αρι ο Μάρτινς έμεινε πολύ πίσω στο ροτέσιον φέτος αν και την περασμένη σαιζόν υπήρξε κομβικός στο παιχνίδι της ομάδας. Δεν είναι σίγουρο αν θα παραμείνει. Για άλλη μια φορά απέτυχε η επιλογή να φέρει παίκτη με σωματικά προσόντα η ομάδα στη θέση αυτή. Μετά τον Κασάμι και ο Οφόε δεν απέδωσε τα προσδωκόμενα. Παίκτες με μεγάλες δυνατότητες αλλά με χαμηλή επαγγελματική συνείδηση. Έπαιζαν μόνο όσο διαρκούσαν τα ματς στην Ευρώπη για τη μεταγραφή τους και μετά το Δεκέμβρη εξαφανίζονταν. Εδώ υπάρχει ο Ανδρούτσος που έχει δυνατότητες και πρέπει να δουλευτεί, στη μυϊκή μάζα του, στην ταχύτητα του, να παίζει κάθετα, να μαρκάρει καλύτερα και να κόβει μπάλες, να πατάει περιοχή ως κρυφός φορ και να σκοράρει. Ελπίζω ο Μάρτινς να τον δουλέψει και να τον αναδείξει. Πάμε στον Φορτούνη, το 10αρι του Ολυμπιακού. Καταρχήν είναι παίκτης υψηλών δυνατοτήτων. Διαθέτει οξυδέρκεια στο παιχνίδι του, παίζει κάθετα, βλέπει γήπεδο, έχει την πάσα, το σουτ, το γκολ. Δε μαρκάρει, δε βγάζει τρεξίματα και πρέπει να παίζει κοντά στον φορ. Αυτό παίρνει βελτίωση με σωστή δουλειά. Το παράπονο είναι ότι δε βγάζει την ηγετική προσωπικότητα του Τσόρι ή του Ιμπαγάσα στο γήπεδο.  Αυτό δεν είναι θέμα για μένα. Και ο Σαραβάκος έτσι ήταν σα χαρακτήρας. Απλά τον Φορτούνη πρέπει ο κόουτς να τον δουλέψει και να προσαρμόσει το παιχνίδι πάνω του. Όπως ο Σίλβα πριν 2 σαιζόν. Δύσκολα θα βρει ο Ολυμπιακός καλύτερο παίκτη και σε τέτοια ηλικία στη θέση του. Ο Φορτούνης έχει 7 χρόνια, τουλάχιστον, καλής μπάλας στον Ολυμπιακό. Εξτρέμ. Εδώ ο Ολυμπιακός έπαιξε κυρίως με τον Μάρκο Μαρίν, που έκανε μεγάλη σαιζόν, πέτυχε κρίσιμα γκολ αλλά δημιούργησε και προβλήματα με τη συμπεριφορά του. Πολλά το 1,5εκ. τη σαιζόν που λαμβάνει πάντως και για αυτό τίθεται υπό αμφισβήτηση η παραμονή του. Στο 1^ο μισό υπήρχε ο Καρσελά που δεν ακούμπησε και στο 2^ο μισό ο Μιραλάς που  απογοήτευσε και λογικά θα χαιρετήσει. Οι Πάρντο και Σεμπά δεν έχουν την ατομική ενέργεια και τη φαντασία επιθετικού παίκτη. Είναι απλά καλοί τακτικά. Τέτοιους παίκτες διαθέτουν όλες οι ομάδες. Εργαλεία, game changers, ακόμα και η ΡΕΑΛ του Ζιντάν,  με τους Λούκας Βάσκεθ και Μάρκος Ασένσιο, που σιγά σιγά έχουν μετατραπεί σε πρωταγωνιστές και προηγούνται στο ροτέσιον από παίκτες όπως ο Γκάρεθ Μπέιλ. Όμως μια Ελληνική ομάδα όταν αγοράζει ξένο εξτρέμ και του δίνει 700 χιλιάρικα συμβόλαιο τον παίρνει για πρωταγωνιστή και όχι για χαμάλη να μαρκάρει τον αντίπαλο μπακ. Τον θέλει  να βάζει γκολ, να πλαγιοκοπεί, να κάνει διαδρομές με τη μπάλα. Σε δεύτερο ρόλο όλες οι ομάδες προτιμούν νεαρούς γηγενείς παίκτες. Και ο Ολυμπιακός διαθέτει τους Μανθάτη, Γιαννιώτα ακόμα και τον ξεχασμένο Κολοβό, που κοστίζουν πολύ λιγότερα. Με σωστή δουλειά ο προπονητής μπορεί να πάρει πράγματα στην τακτική από αυτούς, που σίγουρα είναι διατεθειμένοι να «σκιστούν»  για την φανέλα του Ολυμπιακού και είναι όνειρο ζωής να έχουν ενεργό ρόλο στο ρόστερ του «θρύλου». Πάντως η ομάδα και εφόσον αποχωρήσουν όλοι οι φετινοί εξτρέμ της και πέρα από την επιστροφή των Ελλήνων στο ρόστερ, χρειάζεται σίγουρα δύο παίκτες από το πάνω ράφι. Να διαθέτουν την ατομική ενέργεια, την ταχύτητα και να βλέπουν το γκολ. Εκεί άλλωστε πάει το σύγχρονο ποδόσφαιρο, στην αντοχή στην ταχύτητα και στην ατομική φάση.

Σέντερ φορ. Ο Εμενίκε, όπως και πέρυσι ο Όσκαρ Καρντόσο, ήταν μεταγραφή των μάναντζερ και φυσιολογικά απέτυχε αφού είναι, πλέον, πρώην ποδοσφαιριστής. Δε χρειάζεται τέτοιες μεταγραφές ο Ολυμπιακός. Οι εποχές άλλαξαν, οι παίκτες προχωρημένης ηλικίας που έχουν ακόμη 1-2 χρόνια καλής μπάλας σε πρωταθλήματα 2^ου και 3^ου επιπέδου, προτιμούν τα λεφτά των Κινέζων και των Αράβων ή τη ζωή στις Η.Π.Α. Εδώ πλέον έρχονται όσοι έχουν τελειώσει ποδοσφαιρικά και δεν έχουν πέραση ούτε σε αυτές τις αγορές, παρά το όνομα τους. Δύσκολα θα ξαναδούμε Ριβάλντο στην Ελλάδα. Πέραν του Νιγηριανού, ο Ολυμπιακός στο πρόσωπο του Ανσαριφάντ βρήκε φορ που αναμφισβήτητα βλέπει το γκολ. Έχει 17 μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα και πάει για το βραβείο του 1^ου σκόρερ κοντράροντας τον Πρίγιοβιτς του ΠΑΟΚ. Ένας παίκτης που δεν απολάμβανε την εμπιστοσύνη όλων των προπονητών που πέρασαν από τον πάγκο του κλαμπ. Με τα γκο του όμως απέδειξε ότι έκαναν λάθος, ενώ δείχνει και εξαιρεικός χαρακτήρας, με άψογη συμπεριφορά. Πίσω του ο Ντζουρντζεβιτς που δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Έχασε κρίσιμες ευκαιρίες σε κομβικά ματς και γενικά δε βοήθησε. Είναι σε καλή ηλικία και πιστεύω αξίζει 2^ης ευκαιρίας. Και στο τέλος μπήκε ο νεαρός Βουρσάι που έχει εντυπωσιάσει σε δυο ματς που έπαιξε. Ο Βέλλιος δεν πιστεύω ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά στον Ολυμπιακό. Θα πρέπει να πάει πολύ βαθιά στην αγορά η ομάδα για να βρει φορ ανώτερο του Ανσαριφάντ ή να διαθέσει πολλά χρήματα.

           Από όλα τα παραπάνω, δε νομίζω ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται να ξανακάνει 10-15 μεταγραφές όπως τις τελευταίες off season αλλά να προσθέσει ποιότητα με ψαγμένες κινήσεις και ταχύτητα, τόσο στα στόπερ, στον αμυντικό χαφ, όσο και στα εξτρέμ. Η ομάδα διαθέτει εξαιρετικό και ταλαντούχο ρόστερ το οποίο αν δουλευτεί από έναν καταρτισμένο προπονητή και από ένα ψαγμένο τιμ και με μερικές προσθήκες από το πάνω ράφι μπορεί να δημιουργηθεί μια πολύ δυνατή ομάδα για τα επόμενα 2-3 χρόνια.

      Τέλος, όταν χτίζεις ομάδα, δεν πωλούνται όλοι, δεν πωλείται ο κορμός σου, οι παίκτες κολώνες του παιχνιδιού σου και των αποδυτηρίων σου.

     Εν κατακλείδι, για το χτίσιμο μιας νέας ομάδας από τους ερυθρολεύκους που θα κυριαρχήσει και πάλι τα επόμενα χρόνια στο Ελληνικό ποδόσφαιρο και θα σταθεί με αξιοπρέπεια στα ευρωπαϊκά σαλόνια χρειάζεται υπομονή και η όποια προσπάθεια επί χάρτου έρχεται σε σύγκρουση με την ψύχωση του οργανισμού με την κάθε τρόπο κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αυτή η ψύχωση αποτέλεσε τροχοπέδη τόσα χρόνια ώστε ο σύλλογος να μην ξεφύγει από τα ελληνικά δεδομένα και στο να μην καθιερωθεί στον πάγκο του κάποιος προπονητής, εξαιρουμένου του Βαλβέλδε. Να επαναλάβω ότι απαιτείται η στελέχωση με ανθρώπους που διαθέτουν υψηλή τεχνογνωσία σε κάθε τομέα που θα προσληφθούν και ειδικά στο αγωνιστικό κομμάτι και στο κομμάτι των ακαδημιών. Μόνο μέσα από την εξειδικευμένη δουλειά ο Ολυμπιακός θα μπορέσει να πιάσει υψηλά στάνταρ και θα καταφέρει να θεωρηθεί Ευρωπαϊκό κλαμπ.

                                                                                                                            SAM