Μια βόλτα στην Ευρώπη

                               

Ο Μάιος παραδοσιακά είναι ο μήνας των μεγάλων τελικών και των απονομών στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Το μήνα αυτό διεξάγονται οι δύο τελικοί στις κορυφαίες ευρωπαϊκές διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ, οι τελικοί του κυπέλου στις περισσότερες χώρες και τελειώνουν τα περισσότερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αναδεικνύεται ο πρωταθλητής. Έχουμε δηλαδή απονομή τίτλων, το σήκωμα της κούπας. Γι αυτά θα πούμε σήμερα, για τους τελικούς που προέκυψαν στο Τσάμπιονς Λιγκ και στο Γιουρόπα, αλλά και για κάποια ματς σε πρωταθλήματα. Πάμε να τα δούμε…..

EYROPA LEAGUE

   Στον ημιτελικό της Ατλέτικο με την Άρσεναλ που είδα ζωντανά, στο 1^ο ημίχρονο είχαμε ένα ματς χωρίς φάσεις, με την Ατλέτικο να έχει τον έλεγχο του παιχνιδιού, σε ματς πάντως χωρίς ρυθμό και με πολλά λάθη. Εν τέλει,  στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου και μετά από διαγώνια πάσα του Γκριζμάν, ο Ντιέγκο Κόστα έβαλε πλάτη τον Μπεγερίν, μπήκε περιοχή και κεραυνοβόλησε τον Οσπίνα, βάζοντας μπροστά την Ατλέτικο.

  Στο 2^ο ημίχρονο το τέμπο ανέβηκε, η Άρσεναλ, μπροστά στο φάσμα του αποκλεισμού, αναγκάστηκε να ασκήσει κάποια πίεση, αλλά η Ατλέτικο ήταν επικίνδυνη στην κόντρα, αυτό το στιλ παιχνιδιού άλλωστε της ταιριάζει. Ο Γκριεζμάν με τον Ντιέγκο Κόστα έδειξαν ότι βρίσκονται με κλειστά μάτια και μιλούν την ίδια ποδοσφαιρική γλώσσα. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η δύναμη του Ντιέγκο Κόστα που με ένα απλό τζαρτζ έβγαζε εκτός φάσεις τους αντιπάλους του, τους εκτόπιζε λες και έπαιζε με παιδιά.

   Η ομάδα του Βενγκέρ έδειξε να μην έχει ποιοτικό βάθος και παίκτες με προσωπικότητα, σε ματς που κρινόταν ο μόνος στόχος που είχε απομείνει στην ομάδα για τη σαιζόν, παίκτες με μεγάλα συμβόλαια όπως ο Οζιλ ήταν άφαντοι στο παιχνίδι. Έτσι ο Βενγκερ στην τελευταία του χρονιά στο Λονδρέζικο κλαμπ αποχωρεί  χωρίς τίτλο.

    Καλή αμυντική ομάδα η Ατλέτικο. Η καλύτερη στην Ευρώπη. Πνίγει τη δημιουργία κάθε αντιπάλου και αυτό τη βοηθάει να στέκεται απέναντι στον οποιανδήποτε !

• Στον άλλο ημιτελικό της Σάλτσμπουργκ με τη Μαρσέιγ, οι Αυστριακοί κατάφεραν να ισοφαρίσουν το 2-0 που ήταν το σκορ του 1ου αγώνα. Καταπληκτικό το 1ο γκολ του χαφ Χαϊντάρα !  Το είχαν κάνει και στον προηγούμενο γύρω απέναντι στη Λάτσιο. Έδειξαν για ακόμα μια φορά ότι είναι σοβαρή και δουλεμένη ομάδα. Έφτασαν ένα βήμα από τον τελικό του Γιουρόπα χωρίς να διαθέτουν μεγάλα ονόματα στο ρόστερ τους, αλλά παιδιά βγαλμένα από τα σπλάχνα του συλλόγου. Άλλωστε το 2017 είχαν κατακτήσει το τρόπαιο του Young Champions league !

Και δω θέλω να κάνω μια σύγκριση με τον Ολυμπιακό, τον επί 20 και πλέον, χρόνια πρωταθλητή στη χώρα μας, που στην Ευρώπη δεν έχει κάνει τίποτα, παρά κάποιες σποραδικές νίκες στους ομίλους, όπου οι μεγάλοι της Ευρώπης δεν πολυασχολούνται. Ο Ολυμπιακός των σερί τίτλων, χωρίς οικονομικά προβλήματα, με γήπεδο, με καλό προπονητικό κέντρο, με πολλές συμμετοχές σε ομίλους του Ch. L. όπου ήρθε σε επαφή με τους κορυφαίους και που έχει τη δυνατότητα ακόμα και σήμερα να δίνει σε παίκτες, συμβόλαια 2 εκ. ευρώ! Δεν γίνεται όμως δουλειά σε βάθος. Δεν τρέχει πρόγραμμα εξέλιξης – βελτίωσης παικτών. Κυριαρχεί η ψύχωση για το πρωτάθλημα ακόμα και σε μισοπεθαμένους αντιπάλους. Να πάρουμε τον Εμενίκε για να πανηγυρίσουμε στα αεροδρόμια τον Αύγουστο. Αυτοί που δουλεύουν, πανηγυρίζουν τον Μάιο !

      Τελικά η Μαρσέιγ με γκολ στο 115΄ της παράτασης και μετά από εκτέλεση κόρνερ που λανθασμένα καταλογίστηκε, πήρε την πρόκριση για τον τελικό της Λιον κόντρα στην Ατλέτικο του Τσόλο. Ένας τελικός που έχει φαβορί την Ισπανική ομάδα. Ίσως όμως ο Κώστας Μήτρογλου να διαφωνεί……

PREMIER LEAGUE

Εδώ είχαμε την απονομή στη Σίτι του Πεπ, ενός πρωταθλήματος που το είχε καθαρίσει από πολύ νωρίς, παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο. Η ομάδα του Πεπ είναι η μόνη από τους έξι «μεγάλους» που κυνηγούν τον τίτλο στο νησί, που διαθέτει χαφ που ξέρουν μπάλα και έχουν ως βασικό προσόν την τεχνική τους κατάρτιση και όχι τη δύναμη και τα τρεξίματα.

Επίσης είχαμε τον αποχαιρετισμό του Βενγκέρ στο κοινό της Άρσεναλ , στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι για τη σαιζόν. Τον τίμησε ο κόσμος τον Αρσέν αλλά είχε έρθει προ πολλού το πλήρωμα του χρόνου για την αποχώρηση του. Δεν έλεγε να το αντιληφθεί και επέμενε να παραμένει στη θέση του, αν και τα τελευταία 2 χρόνια η ομάδα έμενε εκτός 4αδας. Η αρχή του τέλους ήταν ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ το 2006, από εκεί και μετά η Άρσεναλ δεν ξαναμπήκε δυνατά στους τίτλους και χρόνο με τον χρόνο έφθινε. Οι φίλοι της Άρσεναλ είναι ευχαριστημένοι με το «αντίο» του. Υπάρχει υλικό στην ομάδα και βλέπω ότι το δίδυμο των επιθετικών, Ομπαμεγιαγκ – Λακαζέτ, δείχνει να «βρίσκεται» εξαιρετικά, απλώς θέλει προσεκτική επιλογή του διαδόχου στην άκρη του πάγκου. Χρειάζεται κόουτς που να διατηρήσει τα καλά στοιχεία της ομάδας, όπως το επιθετικό ποδόσφαιρο, αλλά  να δουλέψει στον τομέα της τακτικής, να δώσει βάση στην άμυνα, να μην είναι αφελής η ομάδα και να εμφυσήσει τη νοοτροπία νικητή στο κλαμπ, η οποία έχει χαθεί τα τελευταία χρόνια.

Παρακολούθησα και το ματς της Τσέλσι με τη Λίβερπουλ, στο οποίο η ομάδα του Κόντε πήρε τη νίκη και διατήρησε ζωντανές τις ελπίδες της για είσοδο στην 4αδα και συμμετοχή στο επόμενο Ch.L. Θεωρώ ότι στη φετινή Τσέλσι δε βγήκε η επιλογή του Μπακαγιόκο στα χαφ, για να παίξει δίπλα στον Καντέ. Ενώ θεωρητικά έμοιαζε ότι θα συντελούσαν ένα απροσπέλαστο δίδυμο, ο Μπακαγιόκο δεν προσαρμόστηκε και η ομάδα έχοντας πουλήσει τον Μάτιτς στη Γιουνάιντεντ αντιμετώπισε πολλά προβλήματα στο χώρο της μεσαίας γραμμής, ειδικά το διάστημα που απουσίαζε και ο Καντέ.  Επίσης ο Μοράτα είναι ελαφρύς φορ και δεν έδωσε της βοήθειες που χρειαζόταν η ομάδα, με τον ερχομό του Ζιρού που είναι κλασσικός φορ περιοχής, η Τσέλσι βρήκε λύσεις στην επίθεση της.

    Από την άλλη πλευρά, η Λίβερπουλ, φάνηκε να έχει το μυαλό της στον τελικό της 26^ης Μαΐου, ενώ και αρκετοί παίκτες της μοιάζουν κουρασμένοι στο φινάλε μιας κοπιαστικής σαιζόν. Εντύπωση μου έκανε το ότι στο 2^ο ημίχρονο, που η Τσέλσι κλείστηκε πίσω, η Λίβερπουλ ουδέποτε βρήκε τους διαδρόμους να απειλήσει και δεν δημιούργησε καθόλου φάσεις, παρά μόνο δύο άστοχες κεφαλιές του Σολάνκε στο τέλος. Η ομάδα του Κλοπ είναι ομάδα του ανοιχτού γηπέδου και δεν διαθέτει χαφ με τεχνική και κάθετη πάσα ώστε να ανοίξουν κλειστές άμυνες. Οι παίκτες της είναι δυνατοί και γρήγοροι για να φύγουν στην κόντρα αλλά υστερούν στην ατομική ενέργεια που θα ανοίξει τον αντίπαλο. Γι αυτό πιστεύω ότι κομβικό ρόλο στον τελικό με την ΡΕΑΛ θα διαδραματίσει το ποια ομάδα θα καταφέρει να ορίσει το πλαίσιο που θα παιχτεί το ματς.

PRIMERA DIVISION

     Στην Ισπανία είχαμε το Clasico δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε, στο «Νόου Καμπ» και τη μεν Μπάρτσα να έχει εξασφαλίσει ήδη το νταμπλ στην Ισπανία, τη δε ΡΕΑΛ να είναι για 3^η σερί χρονιά στον τελικό του Ch. L.  και να έχει περισσότερο εκεί στραμμένη την προσοχή της. Παρόλα αυτά είδαμε ένα σκληρό ματς, με ξύλο και αποβολή για χτύπημα εκτός φάσεις και αρκετά δυνατά μαρκαρίσματα. Μπήκαν τέσσερα γκολ που κατέδειξαν την ποιότητα που διαθέτουν οι δύο ομάδες. Τόσο σε ατομικό ταλέντο όσο και σε δουλειά στις ομαδικές συνεργασίες. Ο συνδυασμός του Λουϊς Σουάρες με τον Σέρχι Ρομπέρτο στο 1-0, αλλά και ο συνδυασμός Κρόος – CR7- Μπενζεμά στο 1-1, από τη μια πλευρά και οι ατομική ποιότητα των Σουάρεζ – Μέσι στο 2-1 και του Γκάρεθ Μπέιλ με το πλασέ του στο 2-2, από την άλλη. Μετά από αυτό το ματς η Μπάρτσα του Βαλβέλδε αύξησε τις ελπίδες της να κατακτήσει αήττητη τον τίτλο στην Primera ! 

    

Αυτό ήταν ένα από τα τελευταία παιχνίδια του Άντρες Ινιέστα μπροστά στο κοινό της Μπάρτσα και αποθεώθηκε όταν πέρασε ως αλλαγή στον αγώνα. Θα είναι δύσκολο για τη Μπαρτσελόνα να τον αντικαταστήσει και ήδη είναι ολοφάνερο ότι χρειάζεται δύο παίκτες με υψηλή τεχνική, ταχύτητα και προσωπικότητα στα χαφ της.

Στη ΡΕΑΛ πολλά εξαρτώνται από το θριπίτ. Πάντως ο Ζιντάν έχει καταφέρει παίκτες ρόλων, Λούκας Βάσκεθ – Ασένσιο – Κόβασιτς, όχι μόνο να βοηθάνε την ομάδα αλλά να είναι καθοριστικοί και να κάνουν τη διαφορά, όταν οι σταρ της ομάδας είναι κουρασμένοι ή ντεφορμέ. Αν η ΡΕΑΛ δεν πάρει την κούπα και φέτος, αναμένεται να υπάρξουν αρκετές αλλαγές.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και Ρενέ Χένρικσεν είναι γεννημένοι νικητές και δεν τους φοβάμαι ούτε σε αυτή τους τη μάχη…..

                                                                                     SAM