ΡΕΑΛ Μαδρίτης – Μπάγερν Μονάχου = 2-2

        Ο πρώτος ημιτελικός ολοκληρώθηκε με τη ΡΕΑΛ να παίρνει το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό του Κιέβου. Θα είναι στον τελικό του Champions league για 3^η σερί χρονιά και στόχος της είναι το θριπίτ, η τρίτη διαδοχική κατάκτηση της κούπας. Τελευταία φορά που ομάδα κατέκτησε τρεις σερί κούπες ήταν πριν 42 χρόνια, η χθεσινή της αντίπαλος, η Μπάγερν του Μπεκενμπάουερ και του Γκεντ Μίλλερ την τριετία 1974-75-76, διαδεχόμενη τον Άγιαξ του Κρόιφ την αμέσως προηγούμενη τριετία. Η ομάδα του Ζιντάν δεν είναι σίγουρο ότι ήταν καλύτερη από την αντίπαλο της στα δύο παιχνίδια, αλλά σίγουρα ήταν πιο έτοιμη και από άποψη τακτικής και από θέμα εμπειρίας και από πλευράς ετοιμότητας, καθώς η Μπάγερν παρουσιάστηκε με πολλούς τραυματισμούς βασικών – κομβικών παικτών και όταν έψαχνε για το ένα γκολ που θα της χάριζε την πρόκριση δεν υπήρχαν λύσεις στον πάγκο της. Της στοίχησαν και τα τραγικά λάθη, ερασιτεχνικού επιπέδου, των παικτών της, στο 1^ο ματς του Ραφίνια και χθες των Τολισό – Ουρλάιχ. Πάμε να δούμε το χθεσινό παιχνίδι….

      Η Μπάγερν ευτύχησε να προηγηθεί μόλις στο 3^ο λεπτό, με τον Κίμιχ και πάλι και έβαλε φωτιά στον ημιτελικό. Με ψυχραιμία η ΡΕΑΛ έψαξε την αντίδραση. Στο 7΄ είχε μια καλή κομπίνα σε εκτέλεση φάουλ, αλλά ο Κριστιάνο υπό πίεση σούταρε άστοχα. Στο 11΄ όμως και μετά από σέντρα του Μαρσέλο, ο Αλάμπα δεν πήδηξε ούτε για να παρεμποδίσει τον αντίπαλο και ο Μπενζεμά ανενόχλητος με κεφαλιά έφερε το ματς στα ίσα. Και πάλι η Μπάγερν ήθελε ένα γκολ για να πάει το ματς στην παράταση.

     Ο Χάινκες ρίσκαρε στην αρχή του ματς, βάζοντας πολλούς παίκτες του μες την αντίπαλη περιοχή και εύκολα η Μπάγερν εύρισκε διαδρόμους για να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις. Επίσης πίεζε ψηλά με πολλούς παίκτες και έκλεβε μπάλες, αλλά η ΡΕΑΛ όταν έσπαγε το πρέσιγκ έβγαινε επικίνδυνα μπροστά, αφού ουσιαστικά έπεφτε απευθείας πάνω στα σέντερ μπακ. Ίδια τακτική και η Μπάγερν, όταν η ΡΕΑΛ ήταν στην επίθεση, τρεις παίκτες των Βαυαρών, Ριμπερί – Λεβαντόφσκι – Μίλλερ, έμεναν στην επίθεση για να φύγουν στην κόντρα σε περίπτωση ανάκτησης της μπάλας από τους συμπαίκτες τους.

   Όσο κυλούσε ο χρόνος, οι δύο ομάδες γινόταν πιο προσεκτικές και βλέπαμε ένα παιχνίδι τακτικής και υπομονής. Είχαμε μετρημένες φάσεις, ένα σλάλομ του Χούμελς και κάθετη στον Λεβαντόφσκι που τον νίκησε ο Νάβας και στην επαναφορά ο Χάμες από ένα μέτρο σούταρε, ψηλά, άουτ. Ένα σουτ του Κριστιάνο, στο ένας με έναν με τον Αλάμπα, που έδιωξε σε κόρνερ ο Ουρλάιχ και ένα σουτ του Τολισό άουτ. Στο τέλος του ημιχρόνου, στις καθυστερήσεις αυτού, είχαμε καθαρό χέρι του Μαρτσέλο που ήταν πέναλντι αλλά δεν δόθηκε από τον διαιτητή. Μια φάση που θα έφερνε την υπόθεση πρόκριση στα ίσα.

    Χαρακτηριστικό του 1^ου ημιχρόνου, που συνεχίστηκε ως το τέλος του παιχνιδιού, τα ατελείωτα χιλιόμετρα του Μόντριτς, που ως μέσα δεξιά, έδινε συνεχώς βοήθειες στον Λούκας Βάσκεθ παίζοντας ουσιαστικά ως δεύτερο δεξί μπακ, καθώς από εκεί επιτιθόταν η Μπάγερν, με τον Αλάμπα να ντουμπλάρει τον Ριμπερί. Θυσιάστηκε ο Μόντριτς για λόγους τακτικής και η ΡΕΑΛ έχασε σε δημιουργία, αφού ο Κροάτης είναι ο παίκτης που δημιουργεί το παιχνίδι της από πίσω.

     Το 2^ο μέρος του παιχνιδιού ξεκίνησε με ένα τραγικό λάθος των παικτών της Μπάγερν που έβαλε τη ΡΕΑΛ σε θέση οδηγού για την πρόκριση. Πίεζε ψηλά η ΡΕΑΛ, ο Τολισό έκανε ένα επικίνδυνο γύρισμα στον τερματοφύλακα, ο Μπενζεμά καραδοκούσε, ο Ουρλάιχ, τα έχασε, μπερδεύτηκε, η μπάλα πέρασε κάτω από το σώμα του και σε κενή εστία ο Μπενζεμά έδωσε προβάδισμα στη ΡΕΑΛ. Στη Μπάγερν πήρε κανά 10λεπτο να συνέλθει και η ΡΕΑΛ έκανε κάποιες φάσεις, ειδικά εκείνη που ο Κριστιάνο μετά από σέντρα του Μαρσέλο βρέθηκε απέναντι στον Ουρλάιχ, ολομόναχος και από το ύψος της μικρής περιοχής σούταρε ψηλά άουτ. Από εκεί και μετά η Μπάγερν πήρε την κατοχή, κυκλοφορούσε τη μπάλα ψάχνοντας διαδρόμους στην άμυνα της ΡΕΑΛ, η οποία είχε γυρίσει πολύ πίσω, ακόμα και μέσα στην περιοχή της και έκλεινε τους χώρους. Μονοδιάστατα η Μπάγερν επιτιθόταν από αριστερά, αφού στον άξονα υπήρχε συνωστισμός και από δεξιά έλειψε πολύ ο Ρόμπεν ή ακόμα και ο Κομάν που επίσης ήταν τραυματίας. Ο Λεβαντόφσκι ήταν ανύπαρκτος και εγκλωβισμένος ανάμεσα στους Σέρχιο Ράμος και Βαράν, που τον κατάπιαν. Στο 63΄ όμως από σέντρα, από δεξιά, του στόπερ Σούλε που προωθήθηκε ο Χάμες με διπλή προσπάθεια ισοφάρισε το παιχνίδι και η Μπάγερν χρειαζόταν ένα γκολ για την πρόκριση, με 30 λεπτά να απομένουν στο ματς.

    Στο 72΄ ο Ζιντάν κάνει δύο αλλαγές ρίχνοντας στο ματς τους Μπέιλ αντί του Μπενζεμά και Καζιμίρο αντί Κόβασιτς, γυρνώντας τη διάταξη σε 4-3-3 και λίγα λεπτά μετά ο Χάινκες βάζει 2^ο φορ, τον Βάγκνερ στη θέση του Τολισό. Βάζει ύψος και δύναμη στην αντίπαλη περιοχή βλέποντας ότι δεν υπάρχουν διάδρομοι για κάθετο παιχνίδι και μόνο με σέντρες θα μπορούσε να απειλήσει. Η Μπάγερν συνεχίζει να επιτίθεται από αριστερά ποντάροντας στα ανεβάσματα του Αλάμπα, στις σέντρες του και γεμίζει με παίκτες την περιοχή της ΡΕΑΛ,  ο Κριστιάνο γυρνάει μέχρι τη σέντρα να μαρκάρει και να κλέψει μπάλες, ο Νάβας είναι σε τρομερή βραδιά, αποσοβεί σουτ και βγαίνει ηρωικά στις σέντρες των παικτών της Μπάγερν.  

      Στο τελευταίο 10λεπτο ο Χάινκες περνάει στο ματς τον Χάβι Μαρτίνεθ αντί του Χάμες, ποντάροντας στο ύψος του για καμιά κεφαλιά στην αντίπαλη περιοχή και ο Ζιντάν τον Νάτσο ως δεξί μπακ για να κλείσει τους διαδρόμους στον Αλάμπα (τον είχε σηκώσει για ζέσταμα από το 10λεπτο του παιχνιδιού). Με σέντρες και με κόρνερ στα τελευταία λεπτά η Μπάγερν άσκησε πίεση αλλά ο Νάβας ήταν Κέρβερος και η ΡΕΑΛ θα πάει στο Κίεβο στις 26 Μαΐου για να γράψει ιστορία.

      Πρωταγωνιστής για τη ΡΕΑΛ ο Μπενζεμά με τα 2 γκολ, τεράστιο ματς ο Νάβας που έδειξε ότι η ΡΕΑΛ δε χρειάζεται τερματοφύλακα, έχουν δέσει άψογα και αποτελούν το κορυφαίο αμυντικό δίδυμο Σέρχιο Ράμος και Βαράν, προσεκτικός ο Μαρτσέλο κράτησε τη θέση του, θυσιάστηκε ο Μόντρις με πολλά χιλιόμετρα ανασταλτικά, σε κακή βραδιά ο Κρόος, δε μπορεί στον άξονα ο Ασένσιο και φάνηκε η απουσία του Ίσκο, εκτός παιχνιδιού ο Κριστιάνο. Θα θελα να σταθώ στον Κόβασιτς και στο πόσο τον εξέλιξε ως παίκτη ο Ζιντάν, από ένα ντελικάτο 10αρι που ήταν στην Ίντερ, ξεκίνησε ως βασικός αμυντικός χαφ σε ημιτελικό Champions league και στάθηκε αξιοπρεπέστατα, βγάζοντας και την απαραίτητη σκληράδα σε κάποιες φάσεις. Είναι αξιοσημείωτο αυτό με τον Ζιντάν, το πόσο και πόσους παίκτες βελτίωσε και εξέλιξε στα τρία χρόνια του στον πάγκο της ΡΕΑΛ !

                                       

     Η Μπάγερν παρουσιάστηκε με πολλά προβλήματα τραυματισμών στην τελική ευθεία. Ο Νόιερ ήταν εκτός εξ αρχής και ο Ουρλάιχ δεν είναι της ίδιας κλάσης. Ο Αλάμπα δεν έπαιξε στο 1^ο ματς. Φάνηκε πολύ η απουσία του Βιντάλ από το κέντρο. Έδειξε λίγος ο Αλκάνταρα γι αυτό το επίπεδο. Για τον Ρόμπεν ότι και να πούμε είναι λίγο. Αν αγωνιζόταν θα είχαμε άλλη εξέλιξη στους ημιτελικούς. Παίκτης χώρου και μόνο ο Μίλλερ. Συγκινητικός ο Ριμπερί όσο είχε δυνάμεις στα 35 του. Λίγος ο Λεβαντόφσκι, δεν είναι για παραπάνω από το Γερμανικό πρωτάθλημα. Αυτά που ακούγονται για μεταγραφή του με 100εκ. μου φαίνονται αστεία. 

        Παρακολουθήσαμε δύο ημιτελικούς, μεταξύ δύο εκ των κορυφαίων ομάδων της Ηπείρου, που μας έδειξαν ότι στα μεγάλα, τα κρίσιμα ματς, το σημαντικό είναι να κλείνεις τους χώρους, να μην αφήνεις διαδρόμους στον αντίπαλο, να μπορείς να κρατάς μπάλα για να ελέγξεις το ρυθμό όταν χρειάζεται και να έχεις ταχύτητα και ευστοχία στις μεταβιβάσεις για να χτυπήσεις στην κόντρα. Αυτό είναι το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Αντίδοτο σε αυτή την τακτική αποτελεί η ατομική κλάση και η έμφυτη ποδοσφαιρική ευφυΐα που όμως διαθέτουν ελάχιστοι παίκτες, όπως ο Μέσι ! 

                                                                                                                                  SAM