Προπονητές στην Ευρώπη…..

Με τον τελικό του Champions league ολοκληρώθηκε και η φετινή σαιζόν στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Και πριν τον τελικό είχε ξεκινήσει ουσιαστικά η off season και οι ομάδες υλοποιούσαν το σχεδιασμό τους για την επόμενη χρονιά. Παρατηρούμε ότι οι μεγάλες ομάδες της Ηπείρου, οι πρωταγωνίστριες στα 5 μεγάλα πρωταθλήματα αλλά και στις δύο ευρωπαϊκές συλλογικές διοργανώσεις ξεκινάνε τον σχεδιασμό τους με τον προπονητή. Είτε κρατώντας αυτόν που ήδη έχουν και επεκτείνοντας σε κάποιες περιπτώσεις τη συνεργασία τους, είτε προχωράνε σε αλλαγή και παραδίδουν τα κλειδιά της ομάδας σε νέο κόουτς. Είχαμε μέχρι στιγμής αρκετές αλλαγές και πάμε να ρίξουμε μια βαθιά στις κινήσεις που έχουν γίνει σε Αγγλία- Ισπανία – Ιταλία – Γερμανία – Γαλλία…..

Πρέμιερ Λιγκ

Μαντσεστερ Σίτι: Στη Σίτι αναμενόμενα παραμένει ο Πεπ, με τη διοίκηση μάλιστα να σπεύδει να επεκτείνει το συμβόλαιο του μέχρι το 2021 κάνοντας τον ακριβότερο προπονητή στον κόσμο. Στη 2^η σαιζόν του Πεπ η Σίτι έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο, εξασφάλισε νωρίς τον τίτλο στην Αγγλία, έφτασε τους 100 βαθμούς στο πρωτάθλημα, πέτυχε 106 γκολ που αποτελεί ρεκόρ, είχε  32 νίκες συνολικά, επίσης ρεκόρ και 16 νίκες εκτός έδρας, επίσης ρεκόρ !  Δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση στο Τσάμπιονς Λιγκ όπου έμεινε έξω στα προημιτελικά από τη Λίβερπουλ. Αυτός θα είναι και ο στόχος του χρόνου. Η ομάδα έχει αφομοιώσει το στιλ παιχνιδιού του Πεπ και χρειάζεται λίγες ποιοτικές ενέσεις για το παραπάνω βήμα. Με παίκτες ηγέτες και με προσωπικότητα πιστεύω.

Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ: Ούτε στη Γιουνάιντεντ θα υπάρξει αλλαγή προπονητή και θα συνεχίσει για 3^η σαιζόν ο Μουρίνιο. Η ομάδα δεν έθελξε με το ποδόσφαιρό της και δεν κατέκτησε κάποιον τίτλο. 2^η στην Πρέμιερ, αποκλείστηκε από τη Σεβίλλη στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ και έχασε τον τελικό του κυπέλλου από την Τσέλσι. Η ομάδα δεν μπορεί να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο, αδυνατεί να παράγει φάσεις και να δημιουργήσει. Υστερεί σε παίκτες με προσωπικότητα και ο Μουρίνιο δείχνει ξεπερασμένος και κολλημένος σε εμμονές. Δεν παίζει το ματς στο μυαλό του όπως παλιότερα. Ακόμα και ο επί 17 χρόνια βοηθός του, Ρούι Φαρία, τον εγκατέλειψε. Η επόμενη σαιζόν θα είναι η τελευταία του ευκαιρία.

Τότεναμ:  Για 3^η σερί σαιζόν μπαίνουν στην 1^η τετράδα της Πρέμιερ οι Λονδρέζοι, παρουσιάζοντας και φέτος ωραίο ποδόσφαιρο. Στο Τσάμπιονς Λιγκ αποδείχτηκε πολύ βαριά γι αυτούς η φανέλα της Γιούβε, παρά το θετικό αποτέλεσμα στο 1^ο ματς στο Τορίνο. Ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο ανανέωσε έως το 2023. Αν κρατήσει αναλλοίωτο το ρόστερ της, καθώς πολλοί μεγάλοι, ευρωπαϊκοί σύλλογοι κοιτάζουν τους παίκτες της, του χρόνου είναι η ώρα να μπει στους τίτλους. Να κατακτήσει κάτι επιτέλους. Γιατί όχι και το πρωτάθλημα!

Λίβερπουλ:  Στη Λίβερπουλ θα συνεχίσει ο Κλοπ και ίσως υπάρξει και επέκταση συμβολαίου με αύξηση των αποδοχών του, αφού δεδομένα έκανε πολύ καλή δουλειά και δημιούργησε ομάδα. Δεν τον πάνε οι τελικοί. Έχει 6 στους 7 χαμένους. Μάλλον δεν είναι κόουτς, δε βγάζει «λαγούς» κατά τη διάρκεια του ματς, δεν έχει plan B και βασίζεται σε αυτά που έχει δουλέψει με την ομάδα. Στο αρχικό πλάνο. Από εκεί και πέρα η Λίβερπουλ χρειάζεται σημαντική ενίσχυση, χρειάζεται μεγαλύτερο οπλοστάσιο,  για να διεκδικήσει και επιτέλους να κατακτήσει το πρωτάθλημα στην Αγγλία, ιδίως στη θέση του τερματοφύλακα και ένα χαφ που να ξέρει μπάλα, όχι μόνο να τρέχει αλλά να έχει και δημιουργικές ικανότητες.

Τσέλσι:  Ο Αντόνιο Κόντε αποχαιρέτησε. Στα δύο χρόνια στο Λονδίνο κέρδισε το πρωτάθλημα την 1^η χρονιά και το κύπελλο τη 2^η. Δεν πέτυχε κάτι στην Ευρώπη. Χάλασαν οι σχέσεις του με τον Αμπράμοβιτς, ενώ παράπονα υπάρχουν και από παίκτες του, όπως οι Γουϊλαν, Νταβίντ Λουϊζ…..Για μένα φεύγει επιτυχημένος και αφήνοντας ένα εξαιρετικό ρόστερ, μια καλή ομάδα. Διάδοχος (πιθανόν) ο Μαουρίτσιο Σάρι που έκανε εξαιρετική δουλειά στη Νάπολι και έπαιξε καλό ποδόσφαιρο. Ο Κόντε έπαιζε 3-4-3 και ο Σάρι είναι μετρ στο 4-3-3. Δεν θα είναι δύσκολη η μετάβαση. Ταιριάζει στο υλικό της Τσέλσι το 4-3-3 του Σάρι. Ο Σάρι δεν έχει κατακτήσει κάποιον τίτλο στη μέχρι τώρα καριέρα του και είναι η 1^η φορά που βγαίνει εκτός Ιταλίας. Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η πορεία του στην Τσέλσι.

Άρσεναλ:  Μετά από 22 χρόνια ήρθε η ώρα για το αντίο στον Βενγκέρ. Ήταν μια δύσκολη απόφαση για το κλαμπ, η οποία σερνόταν τα τελευταία 2-3 χρόνια. Η ομάδα έμεινε μακριά από τίτλους για πάνω από μια 10ετία, ενώ τα τελευταία 2 χρόνια έμεινε και εκτός Τσαμπιονς Λιγκ, εκτός 4αδας στην Πρέμιερ. Διάδοχος ο Ουνάι Έμερι. Με τρεις σερί κούπες Γιουρόπα Λιγκ με τη Σεβίλλη (!) και προηγουμένως καλή δουλειά για μια διετία στην Αλμερία και μια τετραετία στη Βαλένθια. Απέτυχε στη Σπάρτακ Μόσχας και είχε μέτρια πορεία στην Παρί παρά το φετινό τρεμπλ στη Γαλλία. Του αρέσει το επιθετικό ποδόσφαιρο αλλά οι ομάδες του δεν είναι τόσο αφελής όσο ήταν τα τελευταία χρόνια η Άρσεναλ του Βενγκερ. Λάτρης της τακτικής και της ανάλυσης μέσω βίντεο. Του αρέσει να βγάζει νέους παίκτες αλλά όχι μόνο αυτό, κοιτάει και το αποτέλεσμα. Έχει δυνατότητες να πετύχει και να επαναφέρει την Άρσεναλ σε τροχιά τίτλων.

Έβερτον :  Μια κακή σαιζόν για τους «εφοπλιστές». Δεν κάλυψαν το κενό του Λουκάκου, ο Ρούνει τελείωσε από το υψηλό επίπεδο και ο Κούμαν δεν έδωσε το κάτι παραπάνω στην ομάδα. Η χρονιά τελείωσε με τον Σαμ Αλαρντάις στον πάγκο, ο οποίος αποτελεί ήδη παρελθόν. Φαβορί για την επόμενη μέρα φέρεται ο γνωστός μας Μάρκο Σίλβα, στην 3^η του προσπάθεια στην Πρέμιερ Λιγκ. Στην πρώτη του υποβίβασε τη Χαλ, πέρυσι παρά το εκπληκτικό ξεκίνημα, τα θαλάσσωσε στη Γουότφορντ και απολύθηκε, αλλά φαίνεται ότι έχει καλές «άκρες» και βρήκε δουλειά σε παραπάνω ομάδα. Δεν τον πιστεύω ως κόουτς.

Μεγάλο ενδιαφέρον προκαλεί η επιστροφή στην Πρέμιερ του Μανουέλ Πελεγκρίνι, πρωταθλητή το 2014 με τη Σίτι. Ενός κόουτς που έχει κάνει καλή δουλειά στη Βιγιαρεάλ, στην Μάλαγα αλλά και στη ΡΕΑΛ. Θα έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τη νέα προσπάθεια του! 

Πριμέρα Ντιβιζιόν

Μπαρτσελόνα: Ο Βαλβέλδε έκανε νταμπλ. Απέτυχε στο Τσάμπιονς Λιγκ μετά την τραγική βραδιά όλης της ομάδας στη Ρώμη. Έχασε ο αήττητο την προτελευταία αγωνιστική από την Λεβάντε. Δεν εμβάθυνε στο παιχνίδι της Μπάρτσα και λέγεται ότι «τον πήγε» ο Μέσι. Η Μπάρτσα διέθεσε χρήματα για μεταγραφές. Αποχαιρέτησε ο τεράστιος Ινιέστα και το κλαμπ μπαίνει σε μια φάση ανανέωσης. Όλα δείχνουν ότι θα παραμείνει ο Ερνέστο και θα έρθουν παίκτες για να πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ. Πολλά εξαρτώνται από το τι θα κάνει ο Μέσι στο Μουντιάλ…..

ΡΕΑΛ Μ. :  Ο Ζιντάν έκανε το three-peat και δεν τον κουνάει κανένας. Μόνο αν θέλει ο ίδιος θα φεύγει. Ότι και να γίνει θα έχει μεγάλη πίστωση χρόνου. Αποδείχθηκε ένας εξαιρετικός διαχειριστής που κάλμαρε τον εγωισμό των star της ΡΕΑΛ και κράτησε τα αποδυτήρια. Στόχευσε εξ αρχής στο Ch.L. όπου με λίγα καλά παιχνίδια παίρνεις τη μεγάλη κούπα. Τον βοήθησε και το ρόστερ, αφού έχει μια ομάδα γεμάτη προσωπικότητες, παίκτες που ζουν για τα μεγάλα παιχνίδια. Ο Ζιντάν έφερε τη δική του ποδοσφαιρική κουλτούρα στη Βασίλισσα και επέβαλε τη νοοτροπία νικητή που πάντα τον διακατείχε, με ένα μανδύα αποφασιστικότητας και δημιούργησε μια ομάδα αποφασισμένη για τη νίκη, με μια σιγουριά που ξεκινούσε από τον πάγκο της. Όσον αφορά τις τάσεις φυγής του Κριστιάνο και του Μπέιλ είναι σε θέση να το διαχειριστεί και αν αποχωρήσει κάποιος εξ αυτών η ομάδα μπορεί να διαθέσει χρήματα για να τον αντικαταστήσει, στοχεύοντας σε παίκτες όπως ο Νέιμαρ, ο Αζάρ κλπ.

Ατλέτικο Μ.:  Ο Σιμεόνε συνεχίζει. Ο Γκριεζμάν φέρεται να πείστηκε να παραμείνει. Πήρε το Γιουρόπα επιστρέφοντας στους τίτλους. Με την επιστροφή του Ντιέγκο Κόστα η ομάδα δείχνει να μπορεί να κερδίσει οποιονδήποτε. Με λίγες κινήσεις από το τοπ επίπεδο η Ατλέτικο μπορεί να κερδίσει οποιονδήποτε, οπουδήποτε. Ήδη κάνει καλές κινησεις ενίσχυσης στα χαφ. Την περιμένω πολύ δυνατή του χρόνου. Πάει για μεγάλα πράγματα ο «Τσόλο».

Βαλένθια:   Φοβερή δουλειά από τον Μαρσελίνιο. Επανάφερε την ομάδα στην 1^η τετράδα και στο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ στην αρχή ήταν η μοναδική ομάδα που ακολουθούσε τη Μπάρτσα στο πρωτάθλημα. Έπαιξε καλό ποδόσφαιρο και είχε ταυτότητα στο γήπεδο.  Ανέβασε το status του ως κόουτς και η φετινή χρονιά ήταν μια επιβράβευση γι αυτόν. Του χρόνου θα δείξει αν μπορεί το παραπάνω βήμα ο Μαρσελίνιο καθώς θα έχει και υποχρεώσεις στην Ευρώπη, στο Ch. L. 

Σεβίλλη:   Κακή σαιζόν. Απέτυχε ο Μπερίτσο. Απέτυχε ο Μοντέλα και τη σαιζόν έκλεισε ο Καπαρός. Αποτελεί παρελθόν και αναζητάτε ο επόμενος. Δύσκολα τα πράγματα στη μετά Μόντσι εποχή. Ο διάδοχος του, ο Αρίας, απέτυχε και απολύθηκε. Ο Μόντσι δεν έφερνε μόνο παίκτες αλλά έλεγχε πλήρως τη λειτουργία του αγωνιστικού τμήματος. Πρέπει να βρεθεί ο άνθρωπος που θα έχει τα ηνία και θα αποτελεί τον κυματοθραύστη σε όποιο πρόβλημα προκύπτει. Να στηρίξει παίκτες και προπονητή. 

Βιγιαρεάλ:   Συνεχίζει ο Χάβι Γκαγιέχα. Άνθρωπος του κλαμπ που δεν έχει προπονήσει πουθενά αλλού, παραμόνο στις μικρότερες ομάδες του συλλόγου.

Στα 40 του χρόνια ανέλαβε την ομάδα τον περασμένο Σεπτέμβριο διαδεχόμενος τον Φραν Εσκρίμπα. Έκανε εκπληκτικό ξεκίνημα με 4 νίκες και μία ισοπαλία στα 5 πρώτα του ματς και από προσωρινός έγινε μόνιμος,  καταφέρνοντας να  οδηγήσει την ομάδα στην 5^η θέση. Το κλαμπ θέλει να αναδείξει έναν δικό του προπονητή και του δίνει την ευκαιρία να καθοδηγήσει για 2^η σαιζόν την ομάδα.

Σιέρε Α

Γιουβέντους:   Ο Αλέγκρι φαίνεται πως θα είναι και του χρόνου εδώ. Στην Ιταλία τα πήρε όλα, τέταρτο συνεχόμενο νταμπλ. Απωθημένο το Ch. L.  Φέτος με υπερπροσπάθεια στο Μπερναμπέου πήγε να κάνει τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία, αλλά δεν την ολοκλήρωσε. Τα τελευταία χρόνια φτάνει κοντά, έχει παίξει σε 2 τελικούς, αλλά φαίνεται ότι κάτι της λείπει. Ο Μπουφόν αποχώρησε και θα λείψει η προσωπικότητα του από το κλαμπ. Σημαντικό να αντικατασταθεί επάξια.  Χρειάζονται και σε άλλες θέσεις μεταγραφές τοπ παικτών από Αγγλία και Ισπανία για την μεγάλη κούπα, αφού το Ιταλικό πρωτάθλημα διαθέτει ελάχιστους τέτοιους παίκτες, που κάνουν τη διαφορά στο κορυφαίο επίπεδο.

Νάπολι:   Ο Σάρι έκανε εξαιρετική δουλειά, δημιούργησε μια καλοδουλεμένη ομάδα που έπαιζε υποδειγματικά το 4-3-3 με κοντά τις γραμμές. Τίτλο όμως δεν πήρε. Έτσι μετά από διαφωνία με τον πρόεδρο αποχαιρέτησε. Στη θέση του ο Κάρλο Αντσελότι. Το άκρως αντίθετο. Ένας προπονητής που δε διακρίνεται για τη δουλειά του στις προπονήσεις και στην τακτική αλλά ως διαχειριστής μπορεί να παίρνει μια ήδη δουλεμένη ομάδα, να της δίνει την κατάλληλη ψυχολογία και να την οδηγεί στους τίτλους. Κάποιοι παίκτες θέλουν να φύγουν και για κάποιους άλλους δίνουν πολλά χρήματα μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι για να τους αποκτήσουν με μεταγραφή. Ο Καρλίτο έχει πλάνο αντικατάστασής τους με μεγάλα ονόματα. Πάντως ο σταρ την προσεχή σαιζόν θα βρίσκεται στην άκρη του πάγκου.

Ρόμα:   Με πορεία ως τα ημιτελικά του Ch. L.  και μεγάλη πρόκριση επί της Μπάρτσα, ο Ντι Φραντζέσκο έχει κάθε λόγω να αισθάνεται ασφαλής στη θέση του. Στο πρωτάθλημα εξασφάλισε την 3^η θέση και τη συμμετοχή στο επόμενο Ch. L.   Ο Μόντσι φαίνεται να θέλει να χτίσει τη νέα Ρόμα με αυτόν στην άκρη του πάγκου. Μεταγραφές θα γίνουν κυρίως νεαρών ταλαντούχων παικτών και χρήματα θα δοθούν για την αντικατάσταση κάποιου βασικού σε περίπτωση πώλησης του.

Ίντερ:    Ο Σπαλέτι πήγε μέτρια την 1^η του σαιζόν και μόλις την τελευταία αγωνιστική εξασφάλισε την 4^η θέση και τη συμμετοχή στο επόμενο Ch. L.   Η Ίντερ απέκτησε τον πιο ταλαντούχο παίκτη της Λατινικής Αμερικής, τον 20χρονο Αργεντινό φορ Λαουτάρο Μαρτίνεζ και του χρόνου ο Σπαλέτι θα ξεκινήσει να χτίζει πάνω του την ομάδα. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν θα τα καταφέρει.

Λάτσιο:   Αν και πέρυσι το καλοκαίρι πουλήθηκαν αρκετοί βασικοί παίκτες της, ο Σιμόνε Ινζάγκι κατάφερε να παρουσιάσει μια άκρως ανταγωνιστική και συνάμα θεαματική ομάδα, προσαρμοζόμενος στα δρώμενα. Έχασε τελευταία αγωνιστική στην έδρα της από την Ίντερ το επόμενο Ch. L.  , ενώ και στην Ευρώπη θα μπορούσε να πάει στα ημιτελικά αποκλείοντας τη Σάλτσμπουργκ. Φάνηκε να την επηρεάζει η κούραση και να ξεφουσκώνει στο τέλος. Όλη η Ευρώπη θέλει τον Μιλίνκοβιτς – Σάβιτς και η τιμή του αναμένεται να ξεπεράσει τα 100 εκ. Ο Ινζάγκι λογικά θα παραμείνει εκτός αν έχει πρόταση από μεγαλύτερο κλαμπ.

Μίλαν:    Πέφτουν λεφτά στην ομάδα αλλά το rebuilding δεν είναι εύκολη υπόθεση. Με Γκατούσο δύσκολα θα χτίσει μεγάλη ομάδα. Θέλει οπωσδήποτε προπονητή και είναι παράξενο που δεν υπάρχει κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση. Οι νέοι ιδιοκτήτες δεν ξέρουν και πολλά από ποδόσφαιρο. Ο Ντοναρούμα θα πουληθεί, αυτό είναι και το καλύτερο καθότι δε δείχνει συγκεντρωμένος στο κλαμπ. Χωρίς μεγάλο προπονητή θα είναι πάλι για 5^η θέση και κάτω. Ο Σάρι κυκλοφορεί ελεύθερος και κλείνει στην Τσέλσι….. αφήνοντας ελεύθερο τον serial winner Αντόνιο Κόντε !

Μπουντεσλίγκα

Μπάγερν Μ.:   Η Μπάγερν έδωσε τα ηνία στον πρώην παίκτη της Νίκο Κόβατς για την επόμενη σαιζόν, με στόχο να την οδηγήσει στην κορυφή της Ευρώπης. Νέος κόουτς με προϋπηρεσία  στους «μικρούς» Της Σάλτσμπουργκ, όπου δούλεψε και ως βοηθός στην 1^η ομάδα και στην Εθνική ομάδα της Κροατίας. Τη δουλειά του την έδειξε την προηγούμενη διετία στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης όπου δημιούργησε μια καλή ομάδα, έφτασε σε δύο τελικούς κυπέλλου και κατέκτησε το φετινό τρόπαιο νικώντας στον τελικό την Μπάγερν. Δημιουργεί σφιχτές ομάδες και εφαρμόζει το 5-3-2 και το 4-4-2. Το θέμα στη Μπάγερν είναι ότι οι μεγάλοι αστέρες της, Ριμπερί και Ρόμπεν έχουν πατήσει τα 35 τους και δε μπορεί να είναι σε φόρμα όλη τη σαιζόν, ενώ βγάζουν και τραυματισμούς. Έχει πολύ δουλειά μπροστά του ο κόουτς.

Ντόρντμουντ:   Η ομάδα έχει μείνει μακριά από τους τίτλους. Το κλαμπ ασχολείται κυρίως με την αγορά και εξέλιξη νεαρών ταλαντούχων ποδοσφαιριστών χωρίς απτά αποτελέσματα καθότι αυτοί δεν πλαισιώνονται από έμπειρους παίκτες με προσωπικότητα που θα τους βοηθήσουν στην εξέλιξη τους. Παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο αλλά δεν το συνδυάζει με αποτελέσματα. Έτσι αποφάσισε να επαναφέρει στη Μπουντεσλίγκα τον Λουτσιάν Φαβρ. Έμπειρος κόουτς, με εξαιρετική δουλειά στο παρελθόν στη Γκλάντμπαχ, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια δούλεψε στη Γαλλική Νις, με ιδιαίτερη επιτυχία, αφού την 1^η σαιζόν διεκδίκησε τον τίτλο κόντρα σε Παρί και Μονακό. Κόουτς με ορθολογισμό και προσαρμοστικότητα. Μπορεί να επαναφέρει τη Μπορούσια στη διεκδίκηση τίτλων.

Λεβερκούζεν:  Η Λεβερκούζεν δεν τα κατάφερε να πλασαριστεί στις πρώτες θέσεις που οδηγούν στο επόμενο Ch. L.  Πάντως η θέση του κόουτς Χάινκο Χέρχιλ δε φαίνεται να κινδυνεύει και θα μείνει για 2^η σαιζόν στην ομάδα. Παρότι δεν έπιασε τους στόχους, είναι φανερό ότι η δουλειά του ήταν καλή. Πέρα από τα αποτελέσματα, έβαλε τα σωστά θεμέλια για τη δημιουργία μιας ομάδας με προοπτική. Ο Γερμανικός σύλλογος φαίνεται να επενδύει σε νεαρούς παίκτες και να χτίζει την ομάδα του μέλλοντος. Οι Ρέτσος και Ταχ στην άμυνα, ο Χάβετζ στα χαφ και ο Μπέιλι στην επίθεση είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ενώ ήδη βρίσκεται μια ανάσα από την απόκτηση του 17χρονου Βραζιλιάνου εξτρεμ της Βάσκο, Παουλίνιο ! Θα συνεχίσει να χτίζει το μέλλον του συλλόγου ο Χέρχιλ.

Σάλκε:   Η Σάλκε τερμάτισε σχετικά άνετα 2^η και θα συνεχίσει το πρότζεκτ που ξεκίνησε πέρυσι το καλοκαίρι με τον 32χρονο Ντομένικο Τεντέσκο στον πάγκο της. Προϊόν της Χοφενχάιμ ο κόουτς ! Έκανε εξαιρετική πρώτη σαιζόν στη Μπουντεσλίγκα. Παρουσίασε μια ομάδα με ταυτότητα και πήρε αποτελέσματα. Αναμένονται αποχωρήσεις σημαντικών παικτών αλλά υπάρχει εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του νεαρού προπονητή. Άλλωστε, στην ομάδα υπάρχουν αρκετοί νεαροί, ταλαντούχοι παίκτες που απέκτησαν εμπειρίες φέτος και του χρόνου αναμένεται να κάνουν το ξεπέταγμά τους. Ελπιδοφόρο πρότζεκτ με τον κόουτς Τεντέσκο για τη Σάλκε…..

Λειψία:   Η Λειψία τερμάτισε 6^η και έφτασε στους «8» του Γιουρόπα. Δεν το λες και άσχημα αλλά τα ματς έδειξαν ότι μπορούσε το παραπάνω. Κάτι της έλειψε. Μετά από δύο σαιζόν ο κόουτς Χάνσενχουλτ δεν τα βρήκε με τη διοίκηση και αποχωρεί. Για τον αντικαταστάτη του δεν έχει ακουστεί κάτι ακόμα. Παίκτες όπως ο φορ Βέρνερ και ο χαφ Φοσμπεργκ δύσκολα θα μείνουν αφού τους παρακολουθούν μεγάλοι σύλλογοι. Χρειάζεται κόουτς να συνεχίσει το πετυχημένο έργο του προκατόχου του, να βρει λύσεις σε αποχωρήσεις από το ρόστερ και να βάλει τις βάσεις για τη δημιουργία μιας πιο ανταγωνιστικής ομάδας.

Χοφενχάιμ:  Για Τρίτη σαιζόν θα συνεχίσει ο 30χρονο Νάιγκελσμαν!  Καθ’ όλα πετυχημένος μιας και κατάφερε και πάλι να βγάλει την ομάδα στο Ch. L.  Ο σύλλογος δείχνει οργάνωση και αντανακλαστικά στην αγορά και έχει προχωρήσει ήδη στην απόκτηση τριών παικτών σε καλή ηλικία. Του εξτρέμ Μπετανκούρ (24), του 2^ου φορ Μπελφοντιλ (26) και του αριστερού μπακ Μπρενέτ (24), διαθέτοντας 16,5 εκ. για την αγορά τους. Το ρόστερ αποκτά λύσεις και βάθος με στόχο και μια καλή ευρωπαϊκή πορεία. Η δουλειά του Νάιγκελσμαν έχει απασχολήσει μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους  αλλά δεν φαίνεται να αποχωρεί φέτος, μιας και η Μπάγερν επέλεξε τον Κόβατς. Η ομάδα είναι «δική του» και τη νέα σαιζόν στοχεύει στην υπέρβαση.

Σαμπιονα

Παρί Σ.Ζ. :   Η Παρί έκανε τρεμπλ στη Γαλλία. Αναμενόμενο. Απέτυχε στην Ευρώπη όπου αποκλείστηκε εύκολα από τη ΡΕΑΛ στους «16» του Ch. L.    Αυτό έφερε την αποπομπή του Έμερι, με τον Τούχελ να αναλαμβάνει. Είναι η 1^η φορά που ο κόουτς βγαίνει εκτός Γερμανίας. Στα 44 του έχει δουλέψει για μια 5ετια στη Μάιντζ και έγινε γνωστός τη διετία του στη Ντόρντμουντ. Στη Μπορούσια έπαιξε θεαματικό ποδόσφαιρο, προωθήθηκαν νεαροί ποδοσφαιριστές αλλά τίτλοι δεν ήρθαν. Η ψαλίδα από τη Μπάγερν άνοιξε. Επιλογή με ρίσκο και χωρίς παρελθόν στην κατάκτηση τίτλων. Ενώ η εμπειρία του κόουτς στο Ch. L.   είναι μηδαμινή.

Μονακο:   Ο Ζαρντίμ μοιάζει ακλόνητος. Μπορεί η φετινή πορεία της ομάδας να μην ήταν ανάλογη της περυσινής που η ομάδα πήρε πρωτάθλημα και έφτασε στα ημιτελικά του Ch. L.  , όμως ο καθένας αναγνωρίζει ότι πουλήθηκαν αρκετοί βασικοί παίκτες και παρόλα αυτά ο Ζαρντίμ παρουσίασε μια αρκετά ανταγωνιστική ομάδα. Κι αυτό το καλοκαίρι αναμένεται να υπάρξουν πωλήσεις βασικών παικτών και ο σύλλογος ποντάρει στον Πορτογάλο κόουτς για τη δημιουργία μιας δυνατής ομάδας και πάλι, μέσα από την οποία θα αναδειχθούν νέοι παίκτες – αστέρια. Αξίζει πάντως στο Ζαρντίμ μια ευκαιρία σε μεγαλύτερο και πλουσιότερο κλαμπ και είναι στα υπόψη αρκετών τέτοιον συλλόγων….

Λιον:  Ο κόουτς Μπρούνο Σεσενιό ανέλαβε το Δεκέμβριο του 2015 και συνεχίζει. Άλλωστε αυτό που παρουσίασε φέτος ήταν καταπληκτικό. Είναι «παιδί» του συλλόγου και δεν έχει εργαστεί αλλού ως προπονητής, παρά μόνο στα μικρά τμήματα του κλαμπ. Το δύσκολο για το σύλλογο θα είναι να κρατήσει τα αστέρια του, που έλαμψαν υπό τις οδηγίες του Σεσενιό. Μαριάνο Ντίαζ, Φεκίρ, Αουάρ και Ντεμπάι, δύσκολα θα είναι εδώ και του χρόνου. Θα έχει δύσκολο έργο ο κόουτς αφού θα χρειαστεί να χτίσει από την αρχή.

Μαρσέιγ:   Ο Ρούντι Γκαρσία συνεχίζει αν και έχασε τον τελικό του Γιουρόπα και δεν κατάφερε να βγάλει την ομάδα στο επόμενο Ch. L.  , μένοντας εκτός πρώτης 3αδας στο πρωτάθλημα. Αναμένεται να πέσουν χρήματα για την ενίσχυση αλλά το Γαλλικό πρωτάθλημα είναι δύσκολο να προσελκύσει μεγάλα αστέρια του ποδοσφαίρου εκτός κι αν γίνουν οικονομικές υπερβάσεις τύπου Παρί. Ο κόουτς πρέπει να χτίσει την ομάδα με παίκτες από την εγχώρια αγορά. Ξέρει το δρόμο, τον έχει ξανακάνει με τη Λιλ, που την οδήγησε στο νταμπλ το 2011 χωρίς μεγάλους αστέρες. Είναι έμπειρος και τον βοήθησε να εξελιχθεί το τριετές πέρασμα του από το Καμπιονάτο και τη Ρόμα.

Νις:   Από τη Νις αποχώρησε ο Λουτσιάν Φαβρ που επέστρεψε στη Μπουντεσλίγκα. Σε αντίθεση με την προηγούμενη, η φετινή σαιζόν ήταν κάτω από μέτρια, με την ομάδα να τερματίζει στην 8^η θέση του Σαμπιονά. Μαζί με τον κόουτς αποχώρησε και ο Μπαλοτέλι ενώ είναι πολύ πιθανή μια πώληση του φορ Πλεά. Φαβορί για τη θέση φέρεται ο Πατρίκ Βιεϊρά. Τεράστιος χαφ, αλλά ως κόουτς έχει εργαστεί μόνο στο Αμερικάνικό πρωτάθλημα, σε μικρό ανταγωνισμό δηλαδή.

        Εν κατακλείδι, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ο προπονητής είναι κομβικός, αν θες να έχεις μεγάλη ομάδα. Κάθε σύλλογος ανάλογα με τους στόχους και το περιβάλλον που έχει διαμορφώσει, επιλέγει έναν κόουτς διαχειριστή star ή έναν προπονητή εργασιομανή και κολλημένο με την προπόνηση και την τακτική. Η δουλειά είναι δύσκολη και απαιτητική. Το κριτήριο του αποτελέσματος έχει καταστρέψει καριέρες. Οι απαιτήσεις των φιλάθλων και των διοικούντων εξοντωτικές. Όμως, τον πιο σκληρό ανταγωνισμό, την πιο σκληρή κριτική ο κάθε προπονητής τη δέχεται από τους παίκτες του. Συχνά διαβάζουμε ότι κάποιος καρατομήθηκε γιατί έχασε τα αποδυτήρια. Αν οι παίκτες βλέπουν ότι δεν προπονούνται σωστά ή η τακτική που εφαρμόζεται δεν φέρνει αποτελέσματα, δε ρισκάρουν τις καριέρες τους και το επόμενο συμβόλαιο τους. Ο προπονητής τελειώνει. Γι αυτό και βλέπουμε προπονητές, όχι γκουρού της τακτικής, να έχουν επιτυχίες. Κερδίζουν του παίκτες, τους κάνουν να «παίζουν και για τον προπονητή». Έχει αποδειχθεί ότι η αγάπη και ο σεβασμός των παικτών είναι η ασπίδα στα δύσκολα για τον κάθε κόουτς ! 

                                                                                                                          SAM

Three – peat !!!

Τρίτη σερί κούπα η ΡΕΑΛ, το three-peat που λένε και οι Αμερικάνοι και 13^η συνολικά. Δικαιολογημένα θεωρείται η Βασίλισσα της Ευρώπης. Μεγάλη επιτυχία για την ομάδα της Μαδρίτης, για τον Ζιντάν και τους παίκτες, που είναι οι ίδιοι αυτά τα τελευταία χρόνια με τις τρεις σερί κούπες της κορυφαίας διασυλογικής διοργάνωσης. Η Λίβερπουλ μετά τα πρώτα 25 λεπτά και ιδίως μετά την αποχώρηση λόγω τραυματισμού του Σαλάχ δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην ανωτερότητα της Βασίλισσας. Και πώς να το κάνει άλλωστε, όταν κάτω από τα δοκάρια της είχε έναν τραγικό τερματοφύλακα? Πάμε να δούμε το ματς…..

      Η Λίβερπουλ μπήκε δυνατά στο παιχνίδι, με επιθετικότητα και πίεση ψηλά. Στο 1ο δεκάλεπτο άσκησε πίεση και δημιούργησε προϋποθέσεις, χωρίς όμως να έχει κάποια ξεκάθαρη τελική προσπάθεια. Η ΡΕΑΛ  ξεμύτισε μετά το 10λεπτο και είχε ένα άστοχο σουτ με τον Μαρσέλο. Στα πρώτα λεπτά η ΡΕΑΛ κράτησε χαμηλά την άμυνα της, στο ύψος του πέναλντι, εκεί απέκρουε τις επιθέσεις της Λίβερπουλ,  ενώ από την άλλη πλευρά ο Σαλάχ δεν έπαιζε στη γραμμή αλλά είχε κλείσει προς τα μέσα και έπαιζε πάνω στον Ράμος. Μετά το πρώτο κύμα, η Λίβερπουλ συνέχισε να κάνει το παιχνίδι της και να έχει επιβάλει το ρυθμό της στο παιχνίδι, χωρίς πάντως να δημιουργήσει τη μεγάλη φάση. Στο 30ο λεπτό ο Σαλάχ αποχωρεί από το ματς καθώς σε μια μονομαχία με τον Ράμος έπεσε άτσαλα στο έδαφος και έβγαλε τον ώμο του. Εκεί πάγωσε η Λίβερπουλ και η ΡΕΑΛ άρχισε να παίρνει τα πάνω της. Παρότι λίγα λεπτά αργότερα ήταν η σειρά του Καρβαχάλ να αποχωρήσει τραυματίας από το γήπεδο. Οι τραυματισμοί και οι διακοπές στο ματς βοήθησαν τη ΡΕΑΛ να ρίξει το τέμπο και να πάρει την κατοχή κυκλοφορώντας τη μπάλα. Χωρίς τον Σαλάχ στο παιχνίδι, ο Μαρσέλο πήρε μέτρα και ανέβηκε στην επίθεση βοηθώντας τη ΡΕΑΛ να έχει δυο φάσεις στο τελευταίο πεντάλεπτο του ημιχρόνου. Ένα πρώτο ημίχρονο μοιρασμένο και χωρίς μεγάλες φάσεις. Μπήκε δυνατά η Λίβερπουλ αλλά προς το τέλος η ΡΕΑΛ πήρε τα ηνία του αγώνα.

   Στο 2ο ημίχρονο η ΡΕΑΛ ήταν αυτή που ξεκίνησε δυνατά και μπήκε πιο αποφασισμένη στον αγώνα. Μόλις στο 48΄ είχε δοκάρι με τον Ίσκο. Η Λίβερπουλ αδυνατούσε να κρατήσει μπάλα και στο 51΄ ήρθε το πρώτο τραγικό λάθος του Κάριους. Πήγε να πασάρει τη μπάλα με τα χέρια, ο Μπενζεμά έβαλε έξυπνα το πόδι και από την κόντρα η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα. Η Λίβερπουλ ευτύχησε να ισοφαρίσει γρήγορα. Στο 55΄και μετά από εκτέλεση κόρνερ, ο Λόβρεν νίκησε στον αέρα τον Ράμος, πήρε την κεφαλιά και ο Μανέ πήρε τη φάση από τον Μαρσέλο, πρόλαβε τον Νάβας και ισοφάρισε. Το ματς είχε πάρει μια άγρια ομορφιά, με τη  ΡΕΑΛ να κρατάει μπάλα στη μεσαία γραμμή και τους παίκτες της Λίβερπουλ να πρεσάρουν «σκυλίσια». Στο 61΄ ο Ζιντάν κάνει την κίνηση του και ρίχνει στο ματς τον Μπέιλ στη θέση του Ίσκο και τρία λεπτά αργότερα δικαιώνεται. Από σέντρα του Μαρσέλο, ο Μπέιλ με ανάποδο ψαλίδι (!) βάζει και πάλι μπροστά τη ΡΕΑΛ. Στα επόμενα λεπτά η Λίβερπουλ έβγαλε αντίδραση και είχε 2-3 φάσεις με κυριότερη το σουτ του Μανέ στο δοκάρι του Νάβας. Αλλά πλέον η ΡΕΑΛ είχε το μομέντουμ και ξαναέφερε το ματς στα μέτρα της, κρατώντας μπάλα και δημιουργώντας κάποιες φάσεις.  Εν τέλει ο ….Κάριους ήταν αυτός που καθάρισε τον τελικό. Στο 83΄ ο Μπέιλ επιχειρεί μακρινό σουτ, η μπάλα φεύγει από τα χέρια του τερματοφύλακα της Λίβερπουλ και καταλήγει στα δίχτυα του. Έτσι γράφτηκε το τελικό 3-1. Από εκεί και μετά το ματς είχε διαδικαστικό χαρακτήρα, αφού η Λίβερπουλ δεν είχε της ψυχικές δυνάμεις για μια τελευταία αντεπίθεση.

     Γι αυτό το επίπεδο, τα λάθη του Κάριους είναι ανεπίτρεπτα. Στέρησε το δικαίωμα στην ομάδα του να διεκδικήσει την κούπα. Ακόμα και οι συμπαίκτες του τον εγκατέλειψαν στο τέλος του αγώνα. Έκλαιγε μόνος του. Από τόσους τερματοφύλακες ο Κλοπ επέλεξε τον Κάριους από τη Μάιντζ. Ήταν η 1η του μεταγραφή στη Λίβερπουλ, νομίζω. Μεγάλο το λάθος του κόουτς και το πλήρωσε στο πιο κρίσιμο ματς.

     Από εκεί και πέρα, ο Κλοπ ξεκίνησε όπως αναμενόταν το ματς. Και από πλευράς προσώπων αλλά και από διάταξη, με το γνωστό του 4-3-3. Η Λίβερπουλ μπήκε δυνατά στο παιχνίδι και ασκούσε πρέσιγκ ψηλά, κοντά στην περιοχή της ΡΕΑΛ. Πρόθεση του ήταν να παίξει πίσω από τη μπάλα και αρχικά του βγήκε. Όμως ο τραυματισμός του Σαλάχ φάνηκε πως όχι μόνο αποσυντόνησε την ομάδα αλλά την έριξε και ψυχολογικά. Από εκεί και μετά η ΡΕΑΛ πήρε τα ηνία του ματς. Ενώ στο 2ο ημίχρονο η Λίβερπουλ δε μπήκε καλά, φάνηκε επηρεασμένη. Πέραν του τραγικού Κάριους, Λόβρεν και Ρόμπερτσον έκαναν καλό ματς στην άμυνα, ενώ στάθηκε ο 19χρονος Αλεξάντερ – Άρνολντ, ο πρώτος έφηβος μετά από πολλά χρόνια σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Οι τρεις χαφ έτρεξαν αλλά έδειξαν ότι δεν έχουν την ποιότητα να κρατήσουν τη μπάλα και να παγώσουν το ρυθμό του παιχνιδιού. Δε διακρίνονται για τις τεχνικές τους αρετές. Στην επίθεση, ο Φιρμίνιο επηρεάστηκε πολύ από την αλλαγή του Σαλάχ και ήταν άφαντος στον τελικό. Ο Λαλάνα φάνηκε λίγος. Ο μόνος που ξεχώρισε ήταν ο Μανέ, που σκόραρε, είχε δοκάρι και ήταν ο μόνος επικίνδυνος για την άμυνα της ΡΕΑΛ.

Ο Κλοπ έχασε 6ο σερί τελικό. Δε βοήθησε καθόλου την ομάδα του. Δεν του βγήκε το παιχνίδι και δεν είχε άλλο πλάνο στο μυαλό του. Όλο το παιχνίδι ήταν προσαρμοσμένο πάνω στον Σαλάχ και όταν αυτός βγήκε η ομάδα έμοιαζε χαμένη. Φάνηκε πελαγωμένος. Βέβαια με τέτοια λάθη από τον τερματοφύλακα τι να του καταλογίσεις?

       Η ΡΕΑΛ έκανε ένα ώριμο παιχνίδι. Έκλεισε τους χώρους στα πρώτα λεπτά, μέχρι να ξεθυμάνει η επιθετικότητα της Λίβερπουλ και κατόπιν έβαλε τη μπάλα κάτω, την κυκλοφόρησε, επέβαλε το δικό της πλαίσιο πάνω στο οποίο θα παιζόταν το παιχνίδι από εκεί και πέρα. Έδειξε ότι ήταν πιο παιγμένη ομάδα σε αυτό το επίπεδο. Αναμενόμενο αφού ήταν ήδη δις πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ο Νάβας έδειξε ότι η ΡΕΑΛ δε χρειάζεται τερματοφύλακα. Σταθερός ο Βαράν, χωρίς Σαλάχ άνετος ο Μαρτσέλο, στάθηκε ο Νάτσο και ηγετικός ο Ράμος στην άμυνα. Στα χαφ ο Μόντριτς ήταν όλα τα λεφτά. Έκοβε και έραβε. Έκανε μεγάλο ματς. Έδειξε ότι είναι ο κορυφαίος χαφ στον κόσμο. Ανέβηκαν δίπλα στον Μόντριτς και οι Κρόος – Καζιμίρο. Άφαντος στον τελικό ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Βοήθησε ο Ίσκο. Ο Μπενζεμά απέδειξε ότι αξίζει να φοράει τη φανέλα της Βασίλισσας. Ο Μπέιλ καθάρισε το παιχνίδι ! Κάθε χρόνο είναι μέτριος και βγάζει τραυματισμούς, αλλά στην τελική ευθεία καταφέρνει να βρίσκεται στο πικ της φόρμας του και σεληνιάζετε, έχοντας καθοριστική συμβολή και στις τρεις, σερί κούπες της ΡΕΑΛ.

Ο Ζιντάν προτίμησε τον Ίσκο για την αρχική 11αδα και διάταξη 4-4-2, που εύκολα γινόταν 4-3-3, με τον Ίσκο να πάει αριστερά και τον Κριστιάνο δεξιά. Παρουσίασε την ομάδα του έτοιμη από κάθε άποψη και έχοντας απαντήσεις σε κάθε θέμα που του έβαζε ο Κλοπ. Έκανε επιθετικό coaching και ρίχνοντας τον Μπέιλ στο ματς, ως δεξί εξτρεμ, καθόρισε τον τελικό. Απέδειξε ότι είναι ένας εξαιρετικός διαχειριστής του πλούσιου σε ταλέντο ρόστερ της Βασίλισσας. Έχει αντιληφθεί ότι η Πριμέρα με τη Μπάρτσα του Μέσι είναι δύσκολο να την κατακτήσεις και επικεντρώθηκε στο Champions league, όπου με 7 καλά παιχνίδια στα νοκ άουτ κατακτάς την κορυφαία κούπα στον πλανήτη (μετά το Μουντιάλ). Αυτό έκανε και η Σεβίλλη του Μόντσι με τις σερί κατακτήσεις του Γιουρόπα. Και γενικά οι Ισπανικές ομάδες με τη μπαλαδοσύνη τους έχουν δείξει ότι υπερέχουν από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κλαμπ. Έτσι ο Ζιζού έγραψε ιστορία.

Για τις δηλώσεις αποχώρησης του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Γκάρεθ Μπέιλ, ας περιμένουμε τις επόμενες μέρες να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Ο CR7, πάντως, έπιασε ταβάνι με τη Βασίλισσα ! 

                                                                                                                SAM

ΑΕΚ…η διαχείριση του τίτλου.

Η ΑΕΚ κατέκτησε το πρωτάθλημα τη σαιζόν που μόλις τελείωσε. Έναν τίτλο που θα τον χαρακτήριζα εκτός προγράμματος που ήρθε κυρίως λόγω της εξαιρετικής διαχείρισης των όποιων προβλημάτων προέκυψαν από τον προπονητή και τη διοίκηση της. Δεν παρουσίασε την υπερομάδα η ΑΕΚ φέτος, ούτε έθελξε με το ποδόσφαιρο της. Ήταν δυσκολοκατάβλητη και είχε τη νοοτροπία “refuse to lose” κυνηγώντας τα ματς ως το τέλος. Η διοίκηση χειρίστηκε άψογα το επικοινωνιακό κομμάτι και προστάτεψε την ομάδα. Η ΑΕΚ εκμεταλλεύτηκε τα λάθη των αντιπάλων της και την αλαζονεία που επέδειξαν και κατέκτησε δίκαια τον τίτλο.

Ο τελικός κυπέλλου

    Έχασε βέβαια τον τελικό του κυπέλλου σε ένα ματς που ήταν κακή, εμφανώς κατώτερη του αντιπάλου της. Ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε «με το μαχαίρι στα δόντια» ενώ η ΑΕΚ παρουσίασε μια χαλάρωση από την εξασφάλιση του πρωταθλήματος και έπειτα, η οποία βγήκε και στον τελικό. Ψέξαμε και από εδώ το Χιμένεθ για τις επιλογές του στον τελικό και κυρίως για την απόφασή του να μην ξεκινήσει τον Λάζαρο. Δε γνωρίζαμε ασφαλώς ότι ο διεθνής εξτρεμ είχε επιλέξει να στείλει εξώδικο στην ομάδα 10 μέρες πριν τον τελικό, μη μπορώντας να περιμένει να τελειώσουν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας του και μετά να κοινοποιήσει «τα θέλω του».

    Πέραν αυτού έχουμε δει και μεγάλους προπονητές σε ομάδες με τεράστια μπάτζετ να χάνουν κρίσιμα ματς. Ο Κλόπ έχει 5 σερί χαμένους τελικούς με Ντόρντμουντ και Λίβερπουλ, ο Κόντε με την Τσέλσι, σε ματς που παιζόταν η έξοδος στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ έφερε ισοπαλία με την Χάντερσφιλντ, η Μπάρτσα του Βαλβέλδε έχασε 0-3 από τη Ρόμα και αποκλείστηκε. Ο προπονητής κρίνεται από το συνολικό του έργο και όχι από μία κακή βραδιά όλης της ομάδας.

Η πορεία προς τον τίτλο

    Σημαντικό ρόλο στην κατάκτηση του τίτλου έπαιξαν τα ματς κόντρα στον Ολυμπιακό και οι δύο τεράστιες ανατροπές, ειδικά αυτή στο ματς του 2^ου γύρου καθώς βρισκόμασταν σε κομβικό σημείο της σαιζόν, λίγο πριν την τελική ευθεία. Ο Χιμένεθ είχε  διαβάσει ότι ο Ολυμπιακός δεν είχε δυνάμεις και ξεθύμαινε μετά το 60^ο λεπτό. Εκεί ακριβώς χτύπησε. Με σφιχτή τακτική περίμενε τους ερυθρολεύκους και όταν αυτοί εξαντλούνταν τους αποτελείωνε. Οι νίκες αυτές έδωσαν πίστη, αυτοπεποίθηση και ορμή στην ομάδα. Από την άλλη, ο ΠΑΟΚ επέδειξε υπέρμετρο φανατισμό και αλαζονεία και απέτυχε να διοργανώσει δύο ντέρμπι στην έδρα του, τα οποία σημαδεύτηκαν από απαράδεκτες και ξένες με το ποδόσφαιρο ενέργειες των φιλάθλων και των ανθρώπων του και σωστά τιμωρήθηκε. Έτσι η ΑΕΚ χωρίς τυμπανοκρουσίες και με σωστή διαχείριση, με δεμένα αποδυτήρια, με παίκτες που έπαιζαν με αυταπάρνηση και αντέχοντας στην πίεση του πρωταθλητισμού, έκοψε πρώτη το νήμα.

Η Ευρώπη

    Στην Ευρώπη έπρεπε η ΑΕΚ να περάσει τη Δυναμό Κιέβου.  Ήταν άτυχη, έγιναν και λάθη από τον Χιμέμεθ, αλλά γενικά πιστεύω ότι έγινε η στρατηγική επιλογή να κυνηγήσει η ομάδα το πρωτάθλημα με όλες τις δυνάμεις της, βάζοντας σε 2^η μοίρα την ευρωπαϊκή διάκριση γι’ αυτή τη σαιζόν.

    Η ομάδα πάντως έπαιξε σε τρεις διοργανώσεις μέχρι τέλη Φεβρουαρίου και τα πήγε εξαιρετικά. Η ευρωπαϊκή της πορεία ξεπέρασε τις προσδοκίες. Δε νομίζω ότι υπήρχε το βάθος στο ρόστερ για να γίνει το παραπάνω βήμα στην Ευρώπη, τη στιγμή μάλιστα που οι μάχες εντός συνόρων μαίνονταν σε όλα τα μέτωπα.

Ο προπονητής

Ο Μανόλο Χιμένεθ έκανε και λάθη, ειδικά το τραγικό ροτέσιον σε κάποια ματς, όπως στην Τρίπολη με τον Αστέρα και αδίκησε και κάποιους παίκτες όπως τον Λάζαρο που τον έκανε συνεχώς αλλαγή ή τον κρατούσε στον πάγκο, αλλά και τον Έλντερ Λόπεζ, θα έλεγα εγώ, που στο πρώτο μισό της σαιζόν, παίρνοντας όλη την αριστερή πλευρά σε κάποια ματς έδειξε πολύ καλά στοιχεία. Σίγουρα δεν είναι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο και έχει τα ελαττώματα του, αλλά το έργο του κρίνεται απόλυτα επιτυχημένο στον ενάμιση χρόνο που είναι στον πάγκο της ΑΕΚ. Έφτιαξε ομάδα ! Και το πέτυχε όχι με μεταγραφές και οικονομικές υπερβάσεις αλλά μέσα από την καθημερινή δουλειά. Κράτησε τα αποδυτήρια όπου υπήρχαν δύσκολες προσωπικότητες, πέρασε νοοτροπία νικητή στην ομάδα και να μην εγκαταλείπει τη μάχη, τα παιχνίδια, μέχρι το τέλος και έτσι ήρθαν οι μεγάλες ανατροπές, βρήκε λύσεις εκ των έσω σε προβλήματα μακροχρόνιων τραυματισμών που προέκυψαν κάνοντας άριστη διαχείριση και είναι ολοφάνερο ότι με την καθημερινή δουλειά που έκανε στις προπονήσεις βελτίωσε παίκτες και έβαλε στοιχεία στο παιχνίδι τους. Επιπλέον, η ομάδα παρουσιάστηκε καλογυμνασμένη, άντεξε την κούραση από τα συνεχή ματς και δουλεμένη τακτικά καθώς μπορούσε να παίξει κάθε σύστημα, να αλλάξει διάταξη και τακτική από ματς σε ματς αλλά και μέσα στο ίδιο παιχνίδι, προσαρμοζόμενη χωρίς πρόβλημα στα δεδομένα του κάθε αγώνα. Βασικά πήρε πρωτάθλημα χωρίς ακριβό ρόστερ, χωρίς υπερβάσεις στο μπάτζετ. Αντιπαρήλθε σε ότι κι αν προέκυψε βρίσκοντας λύσεις. Οπότε δικαιωματικά παραμένει και την επόμενη σαιζόν και του αξίζει, γιατί το κέρδισε, να έχει και άποψη στις μεταγραφές.

Η τακτική της διοίκησης

Πέρα από το επικοινωνιακό κομμάτι, την τακτική χαμηλών τόνων και την προστασία της ομάδας στο προσκήνιο και το παρασκήνιο, η διοίκηση έχει επιλέξει συνειδητά να χτίζει και όχι να αγοράζει. Ο Ολυμπιακός εδώ και 20 χρόνια αλλά και ο ΠΑΟΚ της εποχής Ιβάν δίνουν μεγάλα συμβόλαια στους παίκτες που αγγίζουν και ξεπερνούν σε κάποιες περιπτώσεις το εκατομμύριο. Η ΑΕΚ έχει ταβάνι στις αμοιβές. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα στους παίκτες που βλέπουν τους συναδέλφους τους, που δεν είναι καλύτεροι από αυτούς, να εισπράττουν υπερδιπλάσια χρήματα. Συνέπεια αυτού να υπάρχουν γκρίνιες και να χάνονται – να φεύγουν – κάποιοι παίκτες. Δεν βλέπω να υπάρχει η διάθεση να ακολουθηθεί η τακτική των άμεσων ανταγωνιστών της. Η διοίκηση στοχεύει σε νεαρούς, Έλληνες κυρίως, παίκτες και στοχευμένες κινήσεις σε ξένους και αντιπαραβάλει στους ανταγωνιστές της ότι στην ΑΕΚ θα παίξουν, θα εκτιμηθεί η αξία τους, θα τους δοθούν ευκαιρίες, θα εξελιχθούν και θα ανοίξει ο δρόμος τους για μεταγραφή στο εξωτερικό, έτσι και η ομάδα θα κερδίσει και οι ίδιοι θα φτιάξουν την καριέρα τους και θα κερδίσουν χρήματα. Τακτική που ακολουθούν πετυχημένες ομάδες στην Ευρώπη όπως η Βασιλεία και η Σάλτσμπουργκ για παράδειγμα.

Υποβιβασμός - πρωτάθλημα, σε 5 χρόνια !

    Σε κάθε περίπτωση η διοίκηση με τα όποια ελαττώματα και λάθη της, κυριολεκτικά ΑΝΕΣΤΗΣΕ την ΑΕΚ. Από τη Γ΄ Εθνική μέσα σε 5 χρόνια την έκανε πρωταθλήτρια ! Με πορεία στην Ευρώπη έως τους «32» του Γιουρόπα Λιγκ και τρεις σερί τελικούς κυπέλλου εκ των οποίων κέρδισε τον 1^ο. Είδαμε μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ, όπως η Ρέιντζερς στη Σκωτία ή ακόμα και η Γιουβέντους στην Ιταλία να χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να επανέλθουν στα κυβικά τους και στους τίτλους.

Το ρόστερ, αποχωρήσεις και μεταγραφές…..

Από την ομάδα έχουν ήδη αποχωρήσει ο Λάζαρος, ο Γιόχανσον, ο Ανέστης και ο Αραούχο. Ο Κονέ είναι δανεικός από την Ουντινέζε, για τον Λιβάγια απαιτείται 1,8 εκ. ευρώ για να αποκτηθεί από τη Λας Πάλμας, ενώ αμφιβολίες υπάρχουν, σύμφωνα με δημοσιεύματα, για την παραμονή του Βράνιες. Άπαντες βασικοί κρίκοι στην αλυσίδα της πρωταθλήτριας. Πέραν αυτών μπορεί να έρθει πρόταση για κάποιον παίκτη (Μπακασέτας, Γαλανόπουλος, Μπακάκης) ή κάποιος να μην υπολογίζεται από τον κόουτς Χιμένεθ. Αναμένεται μεγάλο καλοκαίρι !

     Η ΑΕΚ φέρεται να έχει κλείσει τον 23χρονο εξτρεμ Αλμπάνη από τον Απόλλωνα, τον 25χρονο τερματοφύλακα Γιαννίκογλου από τα Γιάννενα και τον 20χρονο Βέλγο φορ Κάιπερς από τον Εργοτέλη. Κοιτάζει επίσης και κάποιους άλλους νεαρούς παίκτες από την εγχώρια αγορά κατά την προσφιλή τακτική της. Επενδύει και δίνει βάθος στο ρόστερ της καταρχήν και στη συνέχεια αφού ξεκαθαρίσει ποιοι μένουν και ποιοι φεύγουν θα γίνουν και οι 11αδατες κινήσεις από το εξωτερικό. Είναι βασικό να παραμείνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερος αριθμός παικτών από το περυσινό ρόστερ ώστε η ομάδα να στηριχθεί στον κορμό που υπάρχει. Να μην πειραχτεί η ομοιογένεια και με λίγες προσθήκες, παικτών που εξυπηρετούν το προφίλ και το στιλ παιχνιδιού της ομάδας να κάνει το παραπάνω βήμα. Να μη γκρεμιστεί ότι χτίστηκε, η ομάδα έχει έντονο Ελληνικό στοιχείο και οι ξένοι δείχνουν να έχουν δεθεί μαζί της, να εστιάσει σε μεταγραφές ποδοσφαιριστών που θα καλύψουν τα χαρακτηριστικά που της έλειψαν φέτος στο παιχνίδι της. Π.χ. ένας δυνατός φορ περιοχής, να σπάει τη μπάλα λίγο έξω από την περιοχή και να γεμίζει την περιοχή, έχοντας και το εύκολο γκολ, για να ανοίξουν οι κλειστές άμυνες που θα βρίσκει απέναντί της στο πρωτάθλημα. Ο κόουτς Χιμένεθ θέλει να πάρει πάνω του το θέμα των εξτρέμ κοιτάζοντας παίκτες από την Ισπανική αγορά την οποία γνωρίζει. Έχει κερδίσει το δικαίωμα να επιλέξει έναν  - δύο παίκτες που να εξυπηρετούν τον τρόπο παιχνιδιού και την τακτική που θέλει να εφαρμόσει. Διαθέτει την υψηλή προπονητική κατάρτιση, την ικανότητα της διαχείρισης του ρόστερ και την επάρκεια στην αξιοποίηση του ταλέντου των παικτών.

Εν κατακλείδι, η ΑΕΚ πατάει γερά στα πόδια της διοικητικά και στο αγωνιστικό τμήμα του κλαμπ υπάρχουν ποδοσφαιράνθρωποι για να διαχειρίζονται τα θέματα. Στο πρόσωπο του Χιμένεθ φαίνεται να έχει βρει τον προπονητή που της ταιριάζει και επιπλέον έχει αποδείξει, ο κόουτς, ότι με τη δουλειά του βελτιώνει ποδοσφαιριστές.  Έτσι, παρουσιάζεται ελκυστική για κάθε νεαρό παίκτη που θέλει να εξελιχθεί στην καριέρα του και να κατακτήσει τίτλους. Το ότι έχει μετατραπεί σε ένα κλαμπ με σταθερότητα, συγκεκριμένες αρχές και δυναμική τίτλων και παρουσίας στην Ευρώπη την μετατρέπει σε σκαλοπάτι προς τα πάνω για κάθε φιλόδοξο ξένο παίκτη. Χρειάζονται έξυπνες κινήσεις στην αγορά για να εκτοξευθεί η ομάδα και να «απασχολήσει» την Ευρώπη.

Υ.Γ.   Ποτέ δε θα κατηγορήσω κάποιον ποδοσφαιριστή που επιδιώκει να εξασφαλίσει το μέλλον το δικό του και της οικογένειας του. Η καριέρα του είναι σύντομη και αν μελλοντικά δεν έχει να ζήσει δεν θα τον λυπηθεί ούτε θα τον βοηθήσει κανένας. Από εκεί και πέρα, η αγάπη του κόσμου δεν αγοράζεται. Και ο κάθε παίκτης οφείλει να σκεφτεί σε τι είδους περιβάλλον πρόκειται να πάει φεύγοντας από την μια ομάδα για την επόμενη.

Υ.Γ.1    Η Παναχαϊκή, του ΑΕΚτζη Κώστα Κατσουράνη, φαίνεται να διαθέτει κάποιους εξαιρετικά ταλαντούχους νεαρούς παίκτες. Ας ρίξει και προς τα εκεί καμιά ματιά το σκάουτιγκ της ΑΕΚ. 

                                                                                                                     SAM

Τελικός EUROPA LEAGUE….. Ισπανική υπόθεση !

Στο Champions league παίρνουν μέρος οι βαριές φανέλες από κάθε χώρα και συνεπώς, έστω και αν κάποιο πρωτάθλημα βρίσκεται σε κάμψη, αυτό δεν καταδεικνύεται γιατί πάντα μια Μπάγερν, μια Λίβερπουλ, μια ΡΕΑΛ, μια Γιουβέντους έχουν τη δική τους δυναμική, που τις κάνει να ξεχωρίζουν και να πρωταγωνιστούν. Στο EUROPA συμμετέχουν οι δεύτερης δυναμικότητας ομάδες από τα πρωταθλήματα των χωρών και εκεί φαίνεται εν πολλής η ισχύς του κάθε πρωταθλήματος. Ε, οι Ισπανοί το έχουν μετατρέψει σε δική τους υπόθεση την δεκαετία που διανύουμε. Τρεις κατακτήσεις από το 2010 η Σεβίλλη και τρεις, από χθες και η Ατλέτικο Μαδρίτης.

    Στον χθεσινό τελικό στη Λιόν η Ισπανική ομάδα επέβαλε την ανωτερότητα της με άνεση επί της Μαρσέιγ, πήγε το παιχνίδι στο δικό της μοτίβο και πλαίσιο και κατέκτησε την κούπα με το ευρύ 3-0, επί Γαλλικού εδάφους.

                               

     Στο παιχνίδι, η Μαρσέιγ μπήκε δυνατά στον αγωνιστικό χώρο του «Ζερλάν» και αφνιδίασε στο πρώτο 10λεπτο την Ατλέτικο, είχε μια εξαιρετική ευκαιρία στο 4΄ με τον Ζερμαίν να βγαίνει τετ-α-τετ με τον Όμπλακ μετά από κάθετη πάσα του Παγιέτ αλλά να σουτάρει ψηλά, άουτ. Σε τέτοια ματς και αν θες την κούπα πρέπει να μπορείς να εκτελέσεις με ακρίβεια και ψυχραιμία και ας είναι υψηλές οι συνθήκες πίεσης. Δεν μπήκε μπροστά η Μαρσέιγ στη φάση αυτή αλλά συνέχισε να πιέζει και να είναι ορμητική και στο 6΄ είχε ένα καλό γυριστό σουτ του Ραμί, από το ύψος της περιοχής που επίσης, πέρασε άουτ. Από το 10λεπτο και μετά, η Ατλέτικο άρχισε σταδιακά α ισορροπεί το ματς και να κοιτάζει να το φέρει στα δικά της μέτρα. Σε αυτό συνέβαλε και ο Αγκουϊσα στο 22΄, όταν μετά από πάσα του Μανταντά έκανε τραγικό κοντρόλ, ο Γκάμπι έκλεψε τη μπάλα και αμέσως την πέρασε κάθετα στον Γκριεζμάν που πλάσαρε ψύχραιμα τον τερματοφύλακα της Μαρσέιγ και έδωσε το προβάδισμα στην Ατλέτικο. Αφού βρέθηκαν μπροστά στο σκορ οι «Ροχιμπλάνκος» πήραν το μομέντουμ του αγώνα και κοίταξαν να παγώσουν το παιχνίδι, να ρίξουν το τέμπο και στο 32΄ ήρθε νέο σοκ για τη Μαρσέιγ, με τον αρχηγό και ηγέτη της  να αποχωρεί με δάκρυα από το γήπεδο λόγω τραυματισμού. Εκεί ο τελικός τελείωσε !        

                              

    Λίγο μετά την έναρξη του 2^ου ημιχρόνου, Κόκε και Γκριεζμάν άλλαξαν τη μπάλα, ο τελευταίος μπήκε στην περιοχή, την τσίμπησε υπέροχα πάνω από τον Μανταντά και με το 0-2 καθάρισε τον τελικό. Από εκεί και πέρα η Ατλέτικο έλεγξε πλήρως το ματς, κράτησε μπάλα, την κυκλοφόρησε και έπαιξε σαν αφεντικό, μη επιτρέποντας στους Μαρσεγέζους να επιτεθούν, να δημιουργήσουν την παραμικρή υποψία φάσης. Είναι γνωστό ότι όταν η Ατλέτικο έχει υπέρ της σκορ είναι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο στο να το διατηρήσει. Μια ούτως ή άλλως δυσκολοκατάβλητη και απροσπέλαστη ομάδα που έτσι και προηγηθεί σφίγγει ακόμα περισσότερο, κλείνει τους διαδρόμους και διαθέτει την εμπειρία και τη γνώση να «σβήσει» κάθε παιχνίδι, απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο.

    Η Μαρσέιγ εμφανίστηκε και πάλι στο ματς με την είσοδο του Κώστα Μήτρογλου. Ο διεθνής σέντερ φορ μπήκε στο ματς στο 74΄ και στο 81΄ , στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα, νίκησε στον αέρα τον Γκοντίν, μετά από σέντρα του Σανσόν και με κεφαλιά έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι του Όμπλακ. Χάθηκε μεγάλη ευκαιρία να ξαναμπεί στο παιχνίδι η Μαρσέιγ και να ξαναζωντανέψει ο τελικός. Σε κάθε περίπτωση, η φάση του Μήτρογλου βοήθησε τη Μαρσέιγ, οι παίκτες της οποίας αναθάρρησαν και βγήκαν στην επίθεση δημιουργώντας ακόμη μια-δυο φάσεις, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο Έλληνας φορ έδειξε την κλάση του, απέδειξε ότι είναι φορ περιοχής με υψηλή αίσθηση του γκολ. Εάν τροφοδοτηθεί σωστά, «σκοτώνει». Δεν έχει την τεχνική ή την ατομική ενέργεια, αλλά έχει το γκολ και μυρίζεται τις φάσεις. Πρέπει να ξέρεις τι ακριβώς θέλεις όταν τον αποκτάς. Είναι συγκεκριμένα αυτά που προσφέρει αλλά πολύτιμα και τα βρίσκεις δύσκολα.

                          

      Η Ατλέτικο στο τέλος σε μια κόντρα επίθεση βρήκε και 3^ο γκολ με τον Αρχηγό της τον Γκάμπι που σπάνια σκοράρει, αλλά είναι η ψυχή και το πνεύμα αυτής της ομάδας.

    Εν κατακλείδι, η Ατλέτικο είναι ομάδα πιο «παιγμένη» σε αυτό το επίπεδο, σε τέτοια ματς – τελικούς, από τη Μαρσέιγ. Ήταν ο 5^ος της τελικός τα τελευταία 8 χρόνια. Με άνεση έφερε το ματς στα μέτρα της. Επίσης από άποψη παικτών διαθέτει παίκτες ανώτερους από τους αντίστοιχους της Μαρσέιγ, υψηλότερης κλάσης και με τον Σιμεόνε τόσα χρόνια στον πάγκο της είναι πιο δουλεμένη, με ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα και προσανατολισμό. Η Ατλέτικο, αν διατηρήσει όλους τους βασικούς της παίκτες και με δυο προσθήκες στα χαφ από το πάνω ράφι, τοπ επιπέδου,  μπορεί να καταστεί ακτύπητη. Να μπορεί να νικήσει κάθε αντίπαλο, σε οποιεσδήποτε συνθήκες και σε οποιοδήποτε γήπεδο.  

                                   

Υ.Γ.  Αντίο με κούπα για τον Φερνάντο Τόρες, τον πρώτο του τίτλο με τη φανέλα της Ατλέτικο τη φανέλα της οποίας φόρεσε από τα παιδικά του χρόνια. 

                                                                                                                                      SAM