Έχουμε πρωταθλήτρια. Η ΑΕΚ κατέκτησε τον
τίτλο για τη σαιζόν 2017-18. Τρία χρόνια
μετά από την επιστροφή της στέφθηκε πρωταθλήτρια. Εκμεταλλευομένη τα λάθη των
αντιπάλων της κατάφερε να δικαιωθούν οι προσπάθειες και οι κόποι της. Ο ΠΑΟΚ
από δικά του λάθη βγήκε εκτός διεκδίκησης του πρωταθλήματος και ο Ολυμπιακός
έκανε λάθος σχεδιασμό τόσο στην αρχή της σαιζόν όσο και στο τέλος του 1ου
γύρου που τον είχε βρει στην κορυφή. Το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έκανε βήματα
προόδου και απλά άλλαξαν οι ισχυροί παίκτες στη σκακιέρα του παρασκηνίου και
των κέντρων αποφάσεων. Δεν έλειψαν οι διαμαρτυρίες, η αμφισβήτηση, η γκρίνια
και η κλάψα. Πάμε να τα πούμε για τους τρεις μονομάχους…..
ΑΕΚ
Η ΑΕΚ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια, στην 3η
της σαιζόν άμα την επιστροφή της από την περιπέτεια του υποβιβασμού. Από τη
Β΄ Εθνική όμως η ομάδα άρχισε να βάζει
τις βάσεις για να φτάσει στη φετινή επιτυχία, να χτίζει για το μέλλον, τη
χρονιά εκείνη άλλωστε, αποκτήθηκαν οι Μάνταλος – Γιόχανσον – Σιμόες – Μπακάκης
–Λαμπρόπουλος, που φέτος είναι πρωταθλητές.
Την 1η σαιζόν της επιστροφής η
ΑΕΚ πήρε το κύπελλο, τη 2η πήγε ξανά στον τελικό του κυπέλλου και
πήρε την 1η θέση στα play off του
πρωταθλήματος, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή στον προκριματικό του Champions league και φέτος κράτησε τρία καρπούζια και
κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα, να είναι και πάλι στον τελικό του κυπέλλου και
έπαιξε και στα νοκ άουτ του Γιουρόπα, στην Ευρώπη. Όλα αυτά είναι το
επιστέγασμα της μεθοδικότητας και της υπομονής. Να χτίσουμε με σχέδιο, με σωστή
νοοτροπία και με προσεκτικές κινήσεις.
Σημαντικό για να φτάσει η ΑΕΚ στον τίτλο,
το γεγονός ότι πέρυσι το Γενάρη βρήκε προπονητή στο πρόσωπο του Μανόλο Χιμένεθ.
Η δική του δουλειά, στον τομέα της εκγύμνασης, της τακτικής και της
διαχείρισης, ήταν που οδήγησε την ομάδα στον τίτλο. Η ομάδα καθ’ όλη τη σαιζόν
παρουσιάστηκε προσγειωμένη, να ξέρει τη ζητάει μες το γήπεδο, παθιασμένη και
προσηλωμένη στο στόχο. Έβγαλε και ποιοτικό παιχνίδι στο γήπεδο. Άντεξε στην
πίεση και είχε πίστη στο πλάνο και στην καθημερινή δουλειά που γινόταν στις
προπονήσεις. Ανταπεξήλθε σε ατυχίες
(τραυματισμοί) και στις όποιες δυσκολίες προέκυψαν από τη συμμετοχή σε τρεις
διοργανώσεις και τους συνεχείς,
κρίσιμους αγώνες.
Η διοίκηση «έδωσε ρέστα» στον χειρισμό των
όποιων θεμάτων ανέκυψαν, κρατώντας
χαμηλούς τόνους και δίχως επικοινωνιακές φανφάρες, διατηρώντας πάντοτε
την ψυχραιμία της, με μοναδικό γνώμονα την προστασία της ομάδας. Εργάστηκε με
μεθοδικότητα στο χτίσιμο της ομάδας, χωρίς οικονομικές υπερβάσεις και
ποντάροντας σε Έλληνες παίκτες.
Αγωνιστικά θεωρώ ότι η ομάδα πήρε ώθηση
τίτλου από τα τρία ματς κόντρα στον Ολυμπιακό, τέλος Γενάρη – αρχές Φλεβάρη, σε
μια περίοδο που πολλοί τη θεωρούσαν ξεγραμμένη, αλλά η νίκη για το πρωτάθλημα
και η πρόκριση στο κύπελλο έφεραν άλλον αέρα στα αποδυτήρια. Επίσης οι ανατροπές που έκανε σε αρκετά ματς
η ΑΕΚ γέμισαν με πίστη και αυτοπεποίθηση τους παίκτες της και μπόλιασαν μια
νοοτροπία refuse too lose.
Όμως, σε καμιά περίπτωση η ΑΕΚ δεν έγινε
υπερομάδα. Θεωρώ ότι κατέκτησε το πρωτάθλημα χωρίς καν να έχει το ποιοτικότερο
υλικό, τους καλύτερους παίκτες. Απλά λειτούργησε καλύτερα ως οργανισμός και
εκμεταλλεύτηκε τα λάθη των αντιπάλων της. Χρειάζεται αρκετές ενέσεις ποιότητας
για να θυμίσει την ΑΕΚ των ’90s
αλλά και να επαναλάβει και του
χρόνου τη φετινή της πορεία.
ΠΑΟΚ
Ο ΠΑΟΚ τερματίζει 2ος και διαμαρτυρόμενος.
Έχασε τον τίτλο. Ο οργανισμός ΠΑΟΚ απέτυχε να καταφέρει να διεξαχθούν και να
ολοκληρωθούν τα δύο ντέρμπι στην έδρα του. Οι πράξεις δικών του ανθρώπων τον
καταδίκασαν. Η δική του λάθος νοοτροπία δεν του επέτρεψε να κάνει το επόμενο
βήμα προς την κορυφή. Οι παρορμητικές αποφάσεις και η αδυναμία του κλαμπ να
ελέγξει τις εξάρσεις βίας των οπαδών του. Ο οργανισμός δεν άντεξε στο να κάνει
πρωταθλητισμό και όσο πλησίαζε ο τίτλος, σε κάθε ματς προκαλούνταν επεισόδια,
όχι μόνο με Ολυμπιακό και ΑΕΚ, αλλά και στα Γιάννενα και στην Τρίπολη. Έγινε
προσπάθεια να επιβληθούμε στους άλλους με το «έτσι θέλω», με έναν τσαμπουκά άλλων
εποχών. Μια ομάδα που αναγκάστηκε να παίξει τα 8 από τα 15 ματς πρωταθλήματος (συν
2 στο κύπελλο) κεκλισμένων των θυρών, λόγω επεισοδίων.
Είχαμε επισημάνει από το φθινόπωρο το θέμα
νοοτροπίας του ΠΑΟΚ, όπου αποφασίζει μεν ένας, αλλά έχουν πολλοί λόγο, με
αποτέλεσμα να υπάρχουν αληλομαχαιρώματα, γλειψίματα στο αφεντικό, σύγχυση ρόλων
και αρμοδιοτήτων. Ο ΠΑΟΚ έχει άμεση
ανάγκη από καλύτερη οργάνωση του τρόπου λειτουργίας του ως σύλλογος και πρέπει
αυτή η χρονιά να του γίνει μάθημα, ως προς το ότι όλος ο οργανισμός κερδίζει το
πρωτάθλημα και όχι μόνο οι παίκτες και οι προπονητές. Στις πραγματικά μεγάλες
ομάδες από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, άπαντες κάνουν πρωταθλητισμό στον
τομέα τους.
Κομβικής σημασίας και η αλλαγή νοοτροπίας
και η εξάλειψη της φετινής αλαζονείας. Το θα πάρουμε το πρωτάθλημα με κάθε
τρόπο, «ή εμείς ή κανείς» όπως διαλαλούσαν, γιατί έτσι το έπαιρναν οι άλλοι
τόσα χρόνια, δεν είναι δείγμα σωστής σκέψης που θα οδηγήσει σε πρόοδο τον
σύλλογο και το ποδόσφαιρο γενικότερα. Δεν είναι αυτό που αντιπροσωπεύει
ιστορικά ο ΠΑΟΚ. Ούτε η κλάψα και η μιζέρια ταιριάζει στο λαό και την ιστορία
του συλλόγου, αλλά η αντρίκια παραδοχή των λαθών και η μη επανάληψη τους.
Θεωρώ ότι αν ο ΠΑΟΚ έπαιρνε το πρωτάθλημα
φέτος δε θα ήταν έτοιμος να το διαχειριστεί και να επαναλάβει το θρίαμβό του,
αλλά ίσως να έκανε και χρόνια να επιστρέψει στους τίτλους. Όπως συνέβη και τις
προηγούμενες δύο φορές που στέφθηκε πρωταθλητής αλλά δεν είχε συνέχεια. Του
παρουσιάζεται η ευκαιρία να μετατρέψει σε δημιουργία την αδικία που νοιώθει και
να φτιάξει μια τέτοια ομάδα που θα κατακτήσει σερί τίτλους. Πρέπει όμως η
ενίσχυση να γίνει με οργανωμένο πλάνο και εγκαίρως και όχι την τελευταία στιγμή
και από την αγορά της Ρωσίας.
Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω την περήφανη
στάση του κόσμου του ΠΑΟΚ, τόσο κατά τη διάρκεια των συμβάντων στο ματς με την
ΑΕΚ και μετά το τέλος του αγώνα που οι περισσότεροι απλά αποχώρησαν από το
γήπεδο, όσο και για τη λιγοστή παρουσία τους στα συλλαλητήρια της κλάψας, όπου
από μερικούς βετεράνους ειπώθηκαν ακραία λόγια, στην απέλπιδα προσπάθεια τους
να προσφέρουν δήθεν εκδούλευση στο «αφεντικό».
Ολυμπιακός
Η φετινή σαιζόν κρίνεται ως άκρως
αποτυχημένη για τον Ολυμπιακό σε όλα τα επίπεδα, τόσο αγωνιστικά, όσο και
διοικητικά, σε επίπεδο αποφάσεων. Αγωνιστικά, στην Ευρώπη πήρε μόνο έναν βαθμό
στον πράγματι δύσκολο όμιλο που έπεσε στο Ch. L.
, αλλά διασύρθηκε από τη Σπόρτιγκ Λισαβόνας που ήταν αντίπαλος στα μέτρα του,
στο κύπελλο αποκλείστηκε στους «8» και στο πρωτάθλημα πάει για 3ος.
Διοικητικά δόθηκαν λανθασμένα πολλά χρήματα για αμφιβόλου αξίας παίκτες και
υπήρξαν 4 αλλαγές προπονητών χωρίς η ομάδα να παρουσιάσει βελτίωση.
Μετά από πολλά χρόνια ο Ολυμπιακός είχε
να αντιμετωπίσει μια διαφορετική κατάσταση τη φετινή σαιζόν. Οι αντίπαλοι του
ισχυροποιήθηκαν αγωνιστικά, ενώ παράλληλα είχαν αυτοί τον έλεγχο στο
παρασκήνιο.
Ο Ολυμπιακός είχε
συνηθίσει να παίρνει το πρωτάθλημα έχοντας απέναντί του προβληματικούς και
σχεδόν διαλυμένους ανταγωνιστές και κάνοντας απόλυτο κουμάντο στη διαιτησία,
στα κέντρα αποφάσεων (όλα τα ντέρμπι στην έδρα του στον 1ο γύρο που
ήταν στο πικ της φόρμας του για 2 σερί χρονιές) και στις άλλες ομάδες, με
δανεικούς κλπ.
Όλο αυτό έφερε εφησυχασμό. Η ομάδα άλλαζε
συνεχώς ακατάλληλους προπονητές αλλά και ρόστερ, προχωρώντας σε ένα ατελείωτο
πάρε – δώσε σε κάθε μεταγραφική περίοδο, με 10-12 προσθήκες και άλλες τόσες
αποχωρήσεις. Η χαρά του κάθε ατζέντη. Η ομάδα δεν είχε έναν σταθερό προπονητή
που θα καθορίσει έναν τρόπο παιχνιδιού σύμφωνο με το dna του κλαμπ, ο οποίος θα εξελισσόταν με τον καιρό και μέσα από τη
δουλειά στις προπονήσεις και τους αγώνες. Ούτε έναν σταθερό κορμό παικτών που
θα έχουν δεθεί με το σύλλογο και τα όσα πρεσβεύει, αλλά γέμισε με λεγεωνάριους
που ενδιαφερόταν για την προσωπική τους προβολή και το επόμενο συμβόλαιο. Έτσι
καταλήξαμε στη φετινή αποτυχία.
Ήδη έχουν ξεκινήσει οι κινήσεις για την
επόμενη σαιζόν και έκλεισε για τον πάγκο ο Πορτογάλος Πέδρο Μάρτιν ο οποίος θα
έχει χρόνο να μελετήσει την ομάδα, το υλικό της και να καθορίσει στο μυαλό του
τον τρόπο που θα αγωνίζεται. Είναι μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά όλα
κρίνονται στο γήπεδο, από την εικόνα της ομάδας και κυρίως από τα αποτελέσματα.
Λέγεται ότι θα κλείσει και Τεχνικός Διευθυντής. Σημαντικό να καθοριστεί ο ρόλος
του, μια και δεν επέλεξε αυτός τον προπονητή.
Από τότε που έκλεισε ο Πορτογάλος κόουτς,
αμέτρητα ονόματα παικτών που έχει συνεργαστεί στο παρελθόν έχουν γραφτεί στον
τύπο. Πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός έχει ένα ιδιαίτερα ταλαντούχο ρόστερ, συν
κάποιους εξαιρετικούς παίκτες που αγωνίζονται σε άλλες ομάδες ως δανεικοί, το
οποίο πρέπει να αξιολογηθεί και να δουλευτεί πριν αποφασιστούν οι όποιες
προσθήκες ή ακόμα και αποχωρήσεις. Είναι αδιανόητο να συνεχιστεί αυτό, που κάθε
νέος προπονητής που έρχεται, κάνει 7-8 μεταγραφές παικτών, που στη συνέχεια
αποδεικνύονται χειρότεροι από αυτούς που διαθέτει το κλαμπ και δόθηκαν
δανεικοί. Στην πορεία ο κόουτς φεύγει, οι παίκτες που έφερε παραμένουν και ο
σύλλογος γίνεται όμηρος των μάναντζερ για να τους ξεφορτωθεί.
Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός με τους τόσους σερί
τίτλους και συμμετοχές στους ομίλους του Ch. L.
έφτασε η ώρα επιτέλους να επενδύσει σε εξειδικευμένο στελεχιακό δυναμικό, ώστε
όχι μόνο να εντοπίζει ταλαντούχους παίκτες αλλά και να μπορεί μέσα από την
στοχευμένη δουλειά να τους εξελίξει και να τους βελτιώσει, ανεξάρτητα από το
ποιος προπονητής κάθεται στον πάγκο του. Ο τρόπος δουλειάς του κλαμπ πρέπει να
παραμένει σταθερός και σε υψηλά στάνταρ. Να αγοράσει τεχνογνωσία.
Παράδειγμα, τον τελευταίο καιρό γράφονται
πολλά για τον Φορτούνη και αν πρέπει να μείνει στην ομάδα. Ο Φορτούηνς μέχρι
τώρα στη σαιζόν και σε 34 ματς έχει 10 γκολ και 13 ασίστ, δηλαδή από πλευράς
αριθμών δεν πήγε και άσχημα. Είναι όμως η εικόνα του στο γήπεδο αυτή που
προβληματίζει τους φίλους του Ολυμπιακού, που ειδικά σε ορισμένα παιχνίδια
είναι αρνητικός. Ο Φορτούνης διαθέτει τεχνική, κάθετο παιχνίδι, είναι
οξυδερκής, έχει το γκολ και την ασίστ. Σαν προσωπικότητα όμως δεν είναι ηγέτης.
Και αυτό είναι το παράπονο του κόσμου. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι
παίκτης για να πεταχτεί. Πρέπει να δουλέψει στοχευμμένα για να αναδείξει τα
πλούσια προσόντα του. Εδώ είναι που χρειάζεται η τεχνογνωσία που ανέφερα
παραπάνω.
Και κάτι τελευταίο για τον νεαρό Νικολάου
που βγήκε στο τέλος του ματς με τον Απόλλωνα και έκανε δηλώσεις για τη
διαιτησία, η οποία πράγματι αδίκησε τον Ολυμπιακό. Δεν είναι δουλειά του νεαρού
παίκτη να μιλήσει για τον διαιτητή. Τη στιγμή μάλιστα που στο γκολ μαρκάρει με
τα μάτια τον Αλμπάνη και σε μια φάση στο 2ο ημίχρονο τον αδειάζει με
εξευτελιστικό τρόπο ο Σιατραβάνης και γενικά στο ματς έκανε πολλά λάθη.
Αυτά πρέπει να κοιτάξει να βελτιώσει ο
Νικολάου, αυτή είναι η δουλειά του και να μην καλύπτεται πίσω από τον διαιτητή.
Ως επίλογο θα ήθελα να αναφέρω ότι
στο πρωτάθλημα μας υπάρχουν αυτή τη στιγμή τρεις δυνατές ομάδες που διεκδικούν
τον τίτλο και θα δυναμώσουν κι άλλο στις μεταγραφές. Ο άλλος μεγάλος, ο
Παναθηναϊκός, πωλείται αυτές τις μέρες, αναμένεται να λυθούν πολλά από τα
οικονομικά του προβλήματα και να παρουσιαστεί πιο σταθερός του χρόνου. Πιο πίσω
οι Ατρόμητος, Πανιώνιος, Ξάνθη και Αστέρας Τρίπολης παρουσιάζονται δυνατοί με
καλούς παίκτες και σταθερότητα. Από τη Β΄ Εθνικη ανεβαίνουν δύο ιστορικές ομάδες,
ο Άρης και ο Όφη. Οι υπόλοιπες ομάδες Λάρισα, Γιάννενα, Παναιτωλικός,
Λεβαδειακός, Απόλλων και Λαμία έχουν δυναμική και μπορεί να κοιτάξουν ψηλότερα
αλλά και να παράγουν ταλαντούχους παίκτες, όπως ο Μαυροπάνος του ΠΑΣ που πήρε
μεταγραφή για την Άρσεναλ. Περιμένω το πρωτάθλημα μας να αποκτήσει μια
δυναμική, περισσότερο ανταγωνισμό και να ανέβει επίπεδο τα επόμενα χρόνια.
Υ.Γ. Με ξάφνιασε η Νάπολι με τον τρόπο που
έπαιξε μες το Τορίνο κόντρα στη Γιουβέντους και την προσωπικότητα που έβγαλε ως
ομάδα. Πέρα από το πάθος και τα
τρεξίματα, αφού με το που έπαιρνε αντίπαλος τη μπάλα πέφτανε τρεις πάνω του,
ήταν και ιδιαίτερα απαιτητική και διεκδικητική στο παιχνίδι της, κόντρα στη
μεγάλη αντίπαλο της. Έπαιξε σαν πρωταθλήτρια η ομάδα του Σάρι.
Υ.Γ.1 Η Μίλαν για να ξαναγίνει μεγάλη, το πρώτο
που χρειάζεται είναι προπονητής. Ο Αντόνιο Κόντε μοιάζει ιδανική λύση…..
SAM
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου