Στην Ευρώπη
συνεχίζουν να παίζουν μπάλα τη στιγμή που στην Ελλάδα οι παίκτες είναι
κουρασμένοι και κάνουν διακοπές. Δε θα πούμε για Αγγλία που είναι παράδοση να
παίζουν τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, αλλά και Ισπανία που είχαμε το el clasico και Ιταλία που ακόμα και μεσοβδόμαδα έχει κύπελλο, με το
ντέρμπι Ίντερ- Μίλαν….. Για τη Μίλαν θα μιλήσουμε εδώ.. Για μια ομάδα με 7
κύπελλα πρωταθλητριών, που έδωσε 200εκ. ευρώ σε μεταγραφές και αγωνιστικά
παραπαίει…..Χριστούγεννα και εμείς εδώ, βλέπουμε μπάλα …..πάμε να τα
αναλύσουμε.
Εl clasico
Πριν το παιχνίδι η
Μπάρτσα ήταν 11 βαθμούς μπροστά, με τη Ρεάλ να έχει ένα ματς λιγότερο με τη
Λεγκανιές. Μια Ρεάλ που δεν έχει βρει φόρμα από την αρχή της σαιζόν και το el clasico έμοιαζε με την τελευταία της ευκαιρία να μπει ξανά στη μάχη του
τίτλου. Με 4-4-2, λοιπόν, ξεκίνησαν και οι δύο ομάδες και σε σχήμα ρόμβου. Η
Μπάρτσα με τον Παουλίνιο πίσω από τους Μέσι και Σουάρεζ και η Ρεάλ με τον
Κόβασιτς αντί του Ίσκο πίσω από τους Μπενζεμά και Κριστιάνο. Είχε πάει καλά
πάνω στον Μέσι στο super
cup ο Κόβασιτς και γι αυτό τον προτίμησε ο
Ζιντάν, γιατί είναι πιο σωστός τακτικά από τον δημιουργό Ίσκο. Η Ρεάλ πίεζε σε
όλο το γήπεδο από τα πρώτα λεπτά με συνέπεια οι παίκτες της Μπάρτσα να μη
μπορούν να κρατήσουν μπάλα και να πάνε σε βαθιές μπαλιές. Η Μπάρτσα έπαιζε με
πολύ ψηλά την άμυνα και περιόρισε το παιχνίδι στα λίγα μέτρα, σε μια μάχη της
μεσαίας γραμμής, που στο 1ο ημίχρονο φαινόταν να την κερδίζει η
Ρεάλ.
Στο 11΄ είδαμε τον Κριστιάνο να πιάνει
αέρα σε ωραίο γύρισμα από αριστερά, σε μια φάση που αν έπιανε το σουτ θα ήταν
γκολ. Ο Μέσι παρότι δεν έπαιρνε μπάλα, λόγω του ασφυκτικού πρέσιγκ της Ρεάλ,
του αρκούσαν δύο φάσεις για να βγάλει σε θέση βολής τον Παουλίνιο, που έκανε κάθετη
κίνηση κρυφού φορ, και δύο φορές έσωσε ο Νάβας. Η Ρεάλ κοιτούσε να χτυπήσει
στην πλάτη του Σέρχι Ρομπέρτο και να τραβήξει εκεί τον Πικέ, στην πλάτη του
έβγαιναν ο Μαρσέλο, ο Κρόος και ο Κριστιάνο. Στο 43΄ ο Μαρσέλο τράβηξε τον Πικέ
στα άκρα και από τη σέντρα του ο Μπενζεμά σημάδεψε το δοκάρι.
Στην τακτική πήγε το ματς στο πρώτο
ημίχρονο, με τον Ζιντάν να κοιτάει να χτυπήσει στην πλάτη ου Σέρχι Ρομπέρτο και
τον Βαλβέλδε να βγάζει κρυφό φορ τον Παουλίνιο, τραβώντας το Μέσι πιο πίσω στη
ροή του αγώνα.
Με το ξεκίνημα του
2ου ημιχρόνου η Μπάρτσα μπήκε διαφορετικά στον αγωνιστικό χώρο και
πήρε την κατοχή της μπάλας, την οποία γύρναγε με τη συνηθισμένη της άνεση
ψάχνοντας τους διαδρόμους και περιορίζοντας τη Ρεάλ σε δεύτερο ρόλο. Λίγο πριν
τη συμπλήρωση του 10λέπτου στο 2ο ημίχρονο είχαμε τη φάση που έκρινε
το el clasico, το πρώτο γκολ της Μπάρτσα. Ο Μπούσκετς
ψύχραιμα κρατάει τη μπάλα με τον Κρόος να μην πάει δυνατά πάνω του, ο Ινιέστα
με κίνηση παίρνει μαζί του τον Καζιμίρο και τον βγάζει εκτός παιχνιδιού, ο
Μπούσκετς περνάει ωραία κάθετα τη μπάλα στον Ράκιτιτς που αφήνει πίσω του τον
Μόντριτς, ο Κόβασιτς δεν πάει στη μπάλα και ακολουθεί τον Μέσι και έτσι
οΡάκιτιτς κάνει μια κούρσα ανενόχλητος, από κάτω από τη σέντρα μέχρι το ύψος
της αντίπαλης περιοχής όπου πασάρει τη μπάλα στον Σέρχι Ρομπέρτο, ο οποίος με
τη μία βρίσκει τον Λουϊς Σουάρες και 0-1.
Μετά από το γκολ η Μπάρτσα κυριάρχησε
στον αγωνιστικό χώρο και μετά από10 λεπτά είχαμε το 0-2 και την αποβολή του
Καρβαχάλ, σε μια φάση που ο Σουάρες βγήκε τετ-α-τετ, έσωσε αρχικά ο Νάβας, στην
επαναφορά είχε δοκάρι και μετά παρότι ο Καρβαχάλ απέκρουσε με το χέρι ο
Παουλίνιο σκόραρε, αλλά στο πέναλτι δεν έχει πλεονέκτημα. Μέσι και 0-2.
Στο 75΄ έγινε αλλαγή ο Άντρες Ινιέστα,
αφού μας χάρισε και πάλι ωραίες ποδοσφαιρικές στιγμές. Είναι απόλαυση να
βλέπεις τον συγκεκριμένο παίκτη να κοντρολάρει τη μπάλα, να τη χειρίζεται, να
την κουβαλάει, να την πασάρει. Την τελευταία 10εία αυτός, ο Τσάβι και οΠίρλο
μας συνεπήραν !
Άλλη Μπάρτσα είδαμε στο 2ο
ημίχρονο , κράτησε τη μπάλα και περιόρισε τη Ρεάλ σε 2ο ρόλο, μια
Ρεάλ που έχει πολύ πεσμένο τον Κριστιάνο, που πλέον μοιάζει με έναν απλά καλό
παίκτη χωρίς εμπνεύσεις. Η Ρεάλ δεν είχε δυνάμεις να πιέσει, να πρεσάρει το ίδιο
και στο 2ο ημίχρονο και αφού η Μπάρτσα βρήκε χώρους, της ήταν εύκολο
να καθαρίσει το ματς. Στο τέλος ο Αλεϊξ Βιδάλ, ο πρώην παίκτης του Πανθρακικού,
στη μοναδική του επαφή με τη μπάλα, έγραψε το τελικό 0-3.
Εντύπωση μου έκανε το πρέσιγκ της Μπάρτσα
στα τελευταία λεπτά και ενώ όλα είχαν κριθεί και η Ρεάλ έπαιζε και με παίκτη
λιγότερο. Με μπροστάρη τον σταρ Λίο Μέσι, που τον έβλεπα να γυρίζει στην άμυνα
και να πιέζει, να κερδίσει μια ακόμα μπάλα. Αναμφίβολα πιστώνεται ως επιτυχία
στον Ερνέστο Βαλβέλδε……
Μεγάλος νικητής του el clasico ο Ερνέστο Βαλβέλδε, με συντηρητική τακτική
και υπομονή στο 1ο ημίχρονο, μέχρι να ξεθυμάνει η Ρεάλ και
κυριαρχικό ποδόσφαιρό στο 2ο ημίχρονο για να έρθει η νίκη.
Διαβασμένος στον απόλυτο βαθμό, τόσο ως προς την ομάδα του, όσο και ως προς τον
μεγάλο αντίπαλο. Με το που ανάλαβε τη Μπάρτσα δήλωσε, « θέλω να εκβαθύνω στον
τρόπο παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα» και πριν λίγες εβδομάδες ο μεγάλος Λίο είπε,
« είμαστε πιο ουσιαστικοί χωρίς τον Νέιμαρ», αποδίδοντας του τα εύσημα για το
πώς παίζει η ομάδα και κατακτά νίκες.
Μίλαν…..
Πάμε στην ομάδα των
7 κυπέλλων πρωταθλητριών. Την πιο επιτυχημένη ομάδα ίσως των τελευταίων
δεκαετιών. Τη Μίλαν των τριών Ολλανδών, αλλά κυρίως τη Μιλάν του Φρανκο Μπαρέζι
και του μεγάλου Πάολο Μαλντινι. Δε θα μιλήσω για τα λάθη του παρελθόντος όπως
το διώξιμο του Πίρλο ή η αποπομπή του κόουτς Αλέγκρι, αλλά για το τώρα…….για τη
νέα ιδιοκτησία, μετά από 30 χρόνια, με έναν όμιλο κινέζικων συμφερόντων να
αγοράζει την ομάδα από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και να ρίχνει 200εκ. ευρώ για
μεταγραφές το καλοκαίρι.
Η Μίλαν το καλοκαίρι αγόρασε τους
πλάγιους μπακ Κόντι (έπαθε χιαστό) και Γκονζάλο Ροντρίγκεζ, τους στόπερ
Μουσάτσιο και Μπονούτσι, ο τελευταίος για ηγέτης – αρχηγός. Τους χαφ Μπίγλια,
με εμπειρία και Κεϊσί με ταλέντο και δύναμη. Το 10αρι Τσαλχάνογλου και τους
επιθετικούς Μπορίνι, Αντρέ Σίλβα και Κάλινιτς. Αποδέσμευσε για διάφορους
λόγους, τους Χόντα, Ντελοφέου, Πόλι, Κούτσκα, Μπερτολάτσι, Λαπατούλα, Ντε Σίλιο,
Έλι, Νιάγκ και Κάρλος Μπάκα. Ο τελευταίος γιατί δεν τα έβρισκε με τον τρόπο
παιχνιδιού του Μοντέλα. Του είχε πει μάλιστα, σε ένα μάθημα τακτικής, «έτσι όπως λες ότι θα παίζουμε, πως θα
φτάσει η μπάλα σε μένα, για να σκοράρω». Κράτησε στην ομάδα τους Καλάμπρια,
Ρομανιόλι, Ζαπάτα, Αμπάτε, Παλέτα και Αντονέλι στην άμυνα, τους Μποναβεντούρα,
Μοντολίβο και Λοκατέλι στα χαφ και Σούσο και Κρουτόνε στην επίθεση. Επίσης
κράτησε τον ταλαντούχο 18χρονο Ντοναρούμα στο τέρμα και έβαλε στόχο την έξοδο
στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ και γιατί όχι το να απειλήσει τη Γιούβε για τον
τίτλο. Ποντάροντας για προπονητή στον Βιντζένσο Μοντέλα, κορυφαίο της Serie A με τη Φιωρεντίνα πριν λίγα χρόνια, χωρίς να κατακτήσει τίποτα
όμως.
Η ομάδα αυτή τη στιγμή είναι 9η στο Καμπιονάτο
με 24 βαθμούς, με 7 νίκες, 7 ήττες και 3 ισοπαλίες, εκτός Ευρώπης αν μείνουν τα
πράγματα έτσι, στους «8» του κυπέλλου Ιταλίας όπου αντιμετωπίζει την Ίντερ και
στην Ευρώπη πέρασε άνετα στους «32» του Γιουρόπα, από τον όμιλο της ΑΕΚ, όπου κληρώθηκε
με τη Βουλγαρική Λουντογκόρτς. Κλήρωση στα μέτρα της!
Η Μίλαν του Μοντέλα έπαιξε ένα ποδόσφαιρο
κατοχής και συνεχούς, ανούσιας κυκλοφορίας της μπάλας, χωρίς να μπορεί να
διασπάσει κλειστές άμυνες, αφού της έλειπαν το ατομικό ταλέντο και οι
εμπνεύσεις. Συχνά κατέφευγε στις βαθιές μπαλιές του Μπονούτσι από την άμυνα ως
τρόπο ανάπτυξης παιχνιδιού. Η άμυνα της ανέβαινε ψηλά, λόγω της κατοχής και οι
αντίπαλοι, μόλις την έμαθαν, τη σκότωναν στην κόντρα. Ο Μοντέλα απολύθηκε και
στη θέση του ήρθε ο Γκατούζο που για μένα δεν πρέπει να θεωρείται προπονητής. Ο
Μπονούτσι δείχνει να πελαγώνει στο ρόλο των μεγάλων Μπαρέζι και Μαλντίνι, ενώ
οι υπόλοιποι της άμυνας είναι απλώς ρολίστες. Στα χαφ ο Κεϊσι και ο Μπίγλια
βγάζουν τρεξίματα αλλά δεν είναι σε θέση να φτιάξουν παιχνίδι και δείχνουν να
τους λείπει ο μεγάλος χαφ που να ακουμπήσουν τη μπάλα, μιας και ο Τσαχλάνογλου
είναι λίγος γι αυτό το επίπεδο. Στα εξτρεμ η ομάδα είναι γεμάτη μετριότητες,
καλοί παίκτες μεν αλλά όχι για το επίπεδο της Μίλαν, έτσι ώστε η ομάδα να κάνει
πραγματικό πρωταθλητισμό σε Ιταλία και Ευρώπη. Φόρ? Ο Κουτρόνε είναι μικρός και οι Αντρε Σίλβα
και Κάλινιτς είναι παίκτες που πρέπει να τους ανεβάσει η ομάδα και όχι να τη
σηκώσουν αυτοί.
Η Μίλαν πρέπει να βρει μεγάλο
προπονητή, όπως η Ίντερ τον Σπαλέτι, η Γιούβε τον Αλέγκρι και η Νάπολι τον
Σάρι. Για μένα πρέπει να πάει είτε για τον Σάρι που φαίνεται να κλείνει τον
κύκλο του στη Νάπολι, στην οποία έδειξε σημαντικό έργο χωρίς τη βαριά φανέλα
και τα πολλά λεφτά, είτε στον Κόντε της Τσέλσι που γνωρίζει από πρωταθλητισμό.
Λύσεις όπως ο Αντσελότι δεν υπάρχουν για μένα, γιατί ο συγκεκριμένος έχει
τελειώσει από το υψηλό ποδόσφαιρο. Κόουτς να της δώσει ταυτότητα και πάλι. Από
εκεί και πέρα η ομάδα διαθέτει ρόστερ με πολλούς ταλαντούχους παίκτες, αυτό που
της λείπει είναι οι παίκτες με προσωπικότητα, ειδικά από τη μέση και μπροστά
αφού στην άμυνα υπάρχει ο Μπονούτσι. Με 2-3 κινήσεις λοιπόν από το τοπ επίπεδο,
κατόπιν υποδείξεις του κόουτς και σύμφωνα με αυτό που θέλει να παίξει είναι
εύκολο να εκτοξεύσουν την ομάδα και να την επαναφέρουν στην κορυφή και στους
τίτλους.
Στην υπόθεση
Ντοναρούμα, αν αυτό θέλει, το καλύτερο θα ήταν να πωληθεί. Από το να έχεις έναν
18χονο που βιάζεται να φτάσει στην κορυφή, να σου επιβάλει τον αδερφό του και
όρους ότι η ομάδα πρέπει να βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ, ωθώντας στο σύλλογο σε
βεβιασμένες κινήσεις, άστον να φύγει. Εύκολα θα βρει η ομάδα καλύτερο και πιο
έμπειρο τερματοφύλακα.
Χρειάζεται χρόνος και
υπομονή για να χτίσεις ομάδα και να επανέλθεις στην κορυφή. Επιλογή σωστού
στελεχιακού δυναμικού για να σου βρει παίκτες και κυρίως προπονητή για το σωστό
χτίσιμο !
Για φέτος, με το
πρωτάθλημα να θεωρείται τελειωμένη υπόθεση η ομάδα θα πρέπει να στοχεύσει στην
κατάκτηση του Κυπέλλου και αν είναι δυνατόν στο Γιουρόπα Λιγκ που θα την επαναφέρει
στο κορυφαίο επίπεδο και στο Τσάμπιονς Λιγκ !
Υ.Γ. Για τις μεταγραφές των ομάδων μας θα τα πούμε
σύντομα….άλλωστε εδώ θα είμαστε, παρακολουθώντας τις εξελίξεις στην αγορά……
SAM