Powered By Blogger

Σάββατο 17 Απριλίου 2021

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΕΛΕΜΠΙΑΣ

 




    Το μεγάλο παιχνίδι στα φετινά ημιτελικά του Champions League  είναι το Παρί Σεν Ζερμέν – Μάντσεστερ Σίτι. Μια Αραβική μάχη σε ευρωπαϊκό έδαφος. Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει, τα δισεκατομμύρια που επενδύθηκαν δείχνουν να έχουν πιάσει τόπο και οι δύο ομάδες μοιάζουν έτοιμες για την κορυφή της Ευρώπης. Το θέμα είναι πως ο θρόνος χωράει μόνο έναν !

 

 

Τα Εμιράτα

 

      Από τη μια μεριά το Κατάρ με τον Αλ Κελαϊφί και από την άλλη το Αμπου Ντάμπι με τον  σεϊχη Μανσούρ. Οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και Κατάρ έχουν διακοπεί, για γεωπολιτικούς λόγους αλλά και για λόγους ανταγωνισμού σε θέματα ενέργειας (πετρέλαιο - φυσικό αέριο). Τα ημιτελικά του Champions league τους δίνουν την ευκαιρία για μια νέα σύγκρουση, που αφορά το πρεστίζ, το «φαίνεσθε», την επίδειξη του πλούτου, την παρουσία στα ευρωπαϊκά σαλόνια.

    Ο σεϊχης Μανσούρ απέκτησε τη Σίτι τον Μάιο του 2008 δαπανώντας 210 εκ. λίρες και έχει ξοδέψει μέχρι σήμερα 1, 924 δις ευρώ για να δει την ομάδα του στην κορυφή της Ευρώπης. Η μεγάλη του στιγμή έγινε το καλοκαίρι του 2016 οπότε και συμφώνησε με τον Πεπ Γκουαρντιόλα να του παραδώσει τα κλειδιά της ομάδας.



    Ο Νασέρ Ελ Κελαϊφί πήρε στην κατοχή του την Παρί Σεν Ζερμέν τον Ιούνιο του 2011 και μέχρι σήμερα έχει ξοδέψει 1,304 δις ευρώ για παίκτες, προπονητές και εγκαταστάσεις. Αποκορύφωμα το καλοκαίρι του 2017 όταν «έσπασε» τη ρήτρα του Νέιμαρ στη Μπαρτσελόνα ύψους 222 εκ ευρώ και ταυτόχρονα απέκτησε 180 εκ ευρώ τον Εμπαπέ από τη Μονακό, προκαλώντας πανικό σε ολόκληρη την Ευρώπη !

     Η Παρί από το 2011 έχει κατακτήσει 7 πρωταθλήματα Γαλλίας, 5 κύπελλα, 6 λιγκ καπ και 8 σούπερ καπ. Η Σίτι από το 2008 στα σαφώς πιο ανταγωνιστικό Αγγλικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον, έχει κατακτήσει 4 πρωταθλήματα (5 με το φετινό) 2 κύπελλα, 5 λιγκ καπ και 3 σούπερ καπ. Χόρτασαν εγχώριους τίτλους επιβάλλοντας την εντός συνόρων κυριαρχία τους. Στην Ευρώπη? Αμφότερες έχουν κατακτήσει από ένα κύπελλο Κυπελλούχων στο παρελθόν. Το μακρινό 1970 η Σίτι και προ 25ετιας, το 1996, η Παρί.  Υπό νέα ιδιοκτησία όμως και οι δύο έχουν ένα και μοναδικό στο, το «Άγιο δισκοπότηρο» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, την κούπα με τα «μεγάλα αυτιά», το Champions League .

 

 

Στο Champions League

 


    Στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση δε θα απείχε από την αλήθεια αν λέγαμε ότι έχουν αποτύχει. Η Σίτι έχει φτάσει μια φορά μέχρι τα ημιτελικά, το 2016 με τον Μανουέλ Πελεγκρίνι στον πάγκο της, με τον Πεπ μόνο μέχρι τους «8». Κάτι παθαίνει ο Καταλανός στην τελική ευθεία και κολλάει το μυαλό του, τον έχουμε δει να κάνει αλλοπρόσαλλα πράγματα και να γνωρίζει τραγικούς αποκλεισμούς, αν και ανώτερος θεωρητικά ως ομάδα. Φέτος κατάφερε να μην κολλήσει και απέκλεισε με δύο νίκες την κατά πολύ κατώτερη του Ντόρντμουντ, οπότε θα του έφυγε ένα βάρος. Η Παρί έχει υποστεί remontada από τη Μπάρτσα με εκείνο το 1-6 με πρωταγωνιστή τον Νέιμαρ ως αντίπαλο και έχει αποκλειστεί εντός έδρας από μια ανύπαρκτη Γιουνάιντεντ την επόμενη σαιζόν απλά επειδή τα πόδια των παικτών της έτρεμαν. Πέρυσι όμως έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης και φέτος έχει ήδη αφήσει έξω Μπάρτσα και Μπάγερν στα νοκ άουτ.



    Οι μεταξύ τους αναμετρήσεις στο παρελθόν, είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Ένα στείρο 0-0 τη σαιζόν 2008-09 για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ματς που ουδείς θυμάται και η μονομαχία τους στους «8» το 2016, με τη Σίτι να παίρνει την πρόκριση. Πρώτο ματς στο Παρίσι, στις 6 Απριλίου 2016 και 2-2 τελικό αποτέλεσμα. Σκόρερ ο Ζλάταν και ο Ραμπιο για την Παρί και ο Ντε Μπρούινε με τον Φερνάντο για τη Σίτι. Τα στατιστικά του ματς, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. 68%-32% κατοχή μπάλας υπέρ των γηπεδούχων, 733 έναντι 352 οι πάσες, 16-11 οι τελικές και 4-4 τα κόρνερ.  Στον επαναληπτικό, μια εβδομάδα αργότερα,  η Σίτι επικράτησε με 1-0 με γκολ του Ντε Μπρούιν και πήρε την πρόκριση. Στατιστικά, 35%-65% η κατοχή υπέρ της Παρί και πάλι, 381 αντί 711 οι πάσες, 9-6 οι τελικές και 6-5 τα κόρνερ. Από τα στατιστικά αντιλαμβάνεται κανείς ότι μιλάμε για μια τελείως διαφορετική Σίτι τότε. Που άφηνε την κατοχή στον αντίπαλο και δεν αντάλλασε πολλές πάσες όπως πλέον υπό τον Πεπ. Από εκείνες τις αναμετρήσεις έχουν απομείνει στις ομάδες οι Ντι Μαρία και Μαρκίνος για την Παρί καθώς και οι Κιμπέπε και Κουρζάβα που ήταν στον πάγκο σε εκείνα τα παιχνίδια, δεν είχαν παίξει, ενώ για τη Σίτι οι Ντε Μπρούιν, σκόρερ και στα 2 παιχνίδια, Φερναντίνιο και Αγκούερο που δύσκολα θα παίξει φέτος.

 

 

Η μάχη των πάγκων



    Οι δύο προπονητές έχουν, ασφαλώς, προϊστορία και επικές μεταξύ τους μονομαχίες. Αρχής γενομένης από τις κόντρες της Μπάρτσα του Πεπ με την Εσπανιόλ του Ποκετίνο και αργότερα στην Πρέμιερ Λιγκ με τις αναμετρήσεις Σίτι με Τότεναμ. Συνολικά έχουν συναντηθεί 18 φορές, με τον Πεπ να μετρά 10 νίκες και τον Ποκετίνο 3. Σαφώς και ο Πεπ ήταν πάντα σε ακριβότερη ομάδα, ενώ τώρα υπάρχει ισορροπία. Μία αναμέτρηση πάντως θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων. Το 2019 η κληρωτίδα του Champions League έφερνε αντιμέτωπους τους δύο προπονητές στα προημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Η Τότεναμ του Ποκετίνο πήρε το 1ο ματς στο Λονδίνο με 1-0 χάρη σε ένα γκολ του Χέουνγκ Μιν Σον. Όλα τα λεφτά όμως ήταν η ρεβάνς του «Έτιχαντ». Εκεί όπου οι «πολίτες» και τα «σπιρούνια» έδωσαν μία από τις πιο επικές ποδοσφαιρικές παραστάσεις της διοργάνωσης. Ένα παιχνίδι με συνολικά επτά γκολ (4-3), με ανατροπές, αλλαγές συναισθημάτων, γκολ στο 95 ΄ που ακυρώθηκε από το VAR και η πρόκριση να πηγαίνει στην Τότεναμ!

 

Τι έδειξαν μέχρι τώρα



     Με μεγάλο ζόρι η Σίτι έφτασε στα ημιτελικά ξεπερνώντας το χαμηλό εμπόδιο της Ντόρντμουντ. Αλλά αφού ο Πεπ ξεπέρασε την κατάρα των προημιτελικών είναι έτοιμος να φτάσει μέχρι το τέλος. Η Σιτι έδειξε αδυναμίες απέναντι σε έναν κατώτερο αντίπαλο. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πεπ το παθαίνει αυτό. Θολώνει το μυαλό του. Η ομάδα φάνηκε να μην είναι έτοιμη πνευματικά, μπροστά στο φάσμα του τελικού. Εμφανίστηκε αγχωμένη, να μη μπορεί να ανταπεξέλθει στη μεγάλη πρόκληση. Έπαιξε προβλέψιμα, οι αντίπαλοι έχουν μάθει να τη διαβάζουν και να αντιμετωπίζουν τον τρόπο παιχνιδιού της.

    Η Παρί από την άλλη, πέρυσι έφτασε τελικό και έχασε την κούπα από τη Μπάγερν. Φέτος θέλει το βήμα παραπάνω. Για 2η σερί σαιζόν είναι στα ημιτελικά του Champions League. Ωρίμασε! Τα παιχνίδια κόντρα στη Μπάγερν κατέδειξαν ότι η ομάδα είναι έτοιμη για κούπα. Βελτιώθηκε στις λεπτομέρειες, τις έκανε να λειτουργούν υπέρ της και πήρε την πρόκριση. Είχε αυτοπεποίθηση. Αξιοποίησε τα δυνατά της σημεία, γνώριζε τις αδυναμίες του αντιπάλου και φρόντισε να τις καταδείξει, είχε απαντήσεις σε ότι δυσκολίες της έβαζε η Μπάγερν και έκανε σωστή διαχείριση των δύο αγώνων. Κυρίως έδειξε πως έχει δημιουργηθεί χημεία ανάμεσα σε Νέιμαρ και Εμπαπέ.



    Ένα Νέιμαρ που παρουσιάστηκε ήρεμος, πειθαρχημένος και αποφασιστικός. Στο Μόναχο είχε 2 ασίστ και στη ρεβάνς τον σταμάτησαν τα δοκάρια, είχε 3! Δείχνει στην παρούσα φάση πιο ώριμος από ποτέ. Έχει ξαναπάρει κούπα, το 2015 με τη Μπάρτσα, αλλά τότε ζούσε στη σκιά του Μέσι.

    Και το ερώτημα είναι: η Παρί είναι πιο έτοιμη?  Δε νομίζω. Σε έναν τέτοιο ημιτελικό δεν υπάρχουν φαβορί κι ας ακούγεται κλισέ. Μπορεί οι Γάλλοι να είχαν καλύτερη εικόνα απέναντι στην ισχυρότερη Γερμανική ομάδα αλλά και η Σίτι δεν κώλωσε όταν βρέθηκε πίσω στη ρεβάνς στην κοιλάδα του Ρουρ και έκανε την ανατροπή παίρνοντας τη νίκη και την πρόκριση. Η Σίτι παίζει σε πιο δύσκολο πρωτάθλημα, είναι συνηθισμένη στα μεγάλα ματς κάθε βδομάδα. Η Παρί δείχνει να έχει βάλει σε 2η μοίρα φέτος το Γαλλικό πρωτάθλημα, ενώ η Σίτι σχεδόν έχει εξασφαλίσει τον τίτλο στην Πρέμιερ. Οπότε θα πάνε απερίσπαστες στις μεταξύ τους μάχες. Και οι δύο ομάδες δείχνουν μεγάλη προσοχή στην ανασταλτική τους λειτουργία στη φετινή τους βερσιόν. Η Παρί πιέζει τον αντίπαλο για να κλέψει μπάλα και να χτυπήσει στην κόντρα με τον ταχύτατο Εμπαπέ. Απέναντι σε οργανωμένες άμυνες βασίζεται στην υψηλή τεχνική του Νέιμαρ, του Ντι Μαρία, του Βεράτι και των άλλων αστέρων της. Η Σίτι κρατάει πολύ τη μπάλα ώστε καταρχήν να μην την έχει ο αντίπαλος και να της επιτεθεί και εν συνεχεία με την κυκλοφορία στοχεύει στο να μετακινήσει την αντίπαλη άμυνα, να την κάνει να χάσει τη συνοχή της και να χτυπήσει στο κενό που θα δημιουργηθεί με μια αστραπιαία κάθετη πάσα των εξαιρετικών χαφ της. Η ποιότητα των ρόστερ είναι δεδομένη. Συγκαταλέγονται στις 5-6 πιο ποιοτικές ομάδες στον ποδοσφαιρικό πλανήτη.

 


Σε περίπτωση αποκλεισμού

    Ο θρόνος είναι μόνο για έναν, την πρόκριση για τον τελικό της Κωνσταντινούπολης θα την πάρει μόνο ο ένας εκ τν δύο «νεόπλουτων» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Και το ερώτημα είναι τι θα φέρει η επόμενη μέρα.

    Για την Παρί, θεωρώ ότι το καλοκαίρι θα φύγει ένας εκ των Εμπαπέ – Νέιμαρ. Επίσης κάποιοι άλλοι παίκτες για διάφορους λόγους έχουν τελειώσει από την ομάδα, π.χ. Ντι Μαρία, Ντράξλερ. Μοιάζει να είναι η τελευταία ευκαιρία τούτης της ομάδας. Μετά ο Ποκετίνο θα κληθεί να χτίσει τη νέα Παρί.

    Για τη Σίτι, θα είναι μεγάλο πλήγμα για τον Πεπ. Όχι πως τον κουνάει κανένας, αλλά για το πρεστίζ του. Θα ‘ναι μια ακόμα απόδειξη ότι χωρίς τον Μέσι τον ποδόσφαιρό του δεν επαρκεί. Ότι κολλάει στο νοκ άουτ ματς. Ότι είναι καλός για μαραθώνιο και όχι για κούρσα της μιας ανάσας. Και για τη Σίτι κλείνει ένας κύκλος και σίγουρα το καλοκαίρι θα υπάρξουν αλλαγές. Για κάποιους εκ των παικτών είναι η ευκαιρία τους.

 

Οι Κελεμπίες



    Οι ιδιοκτήτες και των δύο ομάδων, αν και λόγω προέλευσης θεωρούνται «άμπαλοι», έδειξαν πρωτόγνωρη υπομονή και μεθοδικότητα στο χτίσιμο των ομάδων τους. Τώρα ήρθε η ώρα να δρέψουν καρπούς. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον περιμένω την επόμενη ημέρα της σύγκρουσης τους. Ιδιαίτερα για τον χαμένο της αναμέτρησης που θεωρείται «η μητέρα των μαχών» .

    Έχουν ρίξει τόσα δις ευρώ και ακόμα κούπα δεν έχουν δει. Στάθηκε αδύνατο ως τώρα να εκπαραθυρώσουν παραδοσιακές ομάδες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και να πάρουν τη θέση τους στα ψηλά της πυραμίδας. Απόδειξη ότι τίποτα δε γίνεται εύκολα στο ποδόσφαιρο. Πρέπει να μελετήσεις την αποτυχία, να μάθεις, για να φτάσεις στην κορυφή.



    Σε κάθε περίπτωση, όποιος από τους δύο κι αν προκριθεί θα έχουμε νέα δεδομένα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ειδικά αν καταφέρει να σηκώσει κούπα! Ίσως μιλάμε για μια νέα εποχή που ανατέλλει, την εποχή της…. Κελεμπίας !



                                                                                                    SAM


Τετάρτη 14 Απριλίου 2021

Η Παρί ψήλωσε….

 




     Ωραίο ματς είδαμε χθες, γεμάτο. Σού άφηνε μια αίσθηση πληρότητας με την ολοκλήρωση του. Γεμάτο από φάσεις και με το ανάλογο σασπένς. Την πρόκριση πήρε η Παρί. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, μόνο ο ένας χαμογελάει στο τέλος !

     Παρακολουθήσαμε δύο καλοδουλεμένες ομάδες, με ομοιογένεια και αυτοματισμούς. Που οι προπονητές τους κατάφεραν να ενσωματώσουν την ποιότητα και το ταλέντο των παικτών στη λειτουργία της ομάδας. Παικτών που όλοι ξέρουν μπάλα, δηλαδή είναι κοντρολαρισμένοι και άψογοι χειριστές της στρογγυλής θεάς, αλλά και που τακτικά γνωρίζουν ποδόσφαιρο, τόσο σε ατομικό επίπεδο για τη θέση τους, όσο και σε ομαδικό, για την επιθετική ανάπτυξη και την ανασταλτική λειτουργία της ομάδος. Επίσης είναι καλογυμνασμένοι, με τρεξίματα, με αντοχές για να μπορούν να βγάλουν συνεχόμενα σπριντ και να δώσουν δυνατές μονομαχίες.  Να ανταμείψουν τον θεατή που κάθεται να δει ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου.



     Ο 1ος αγώνας είχε λήξει με νίκη των Παριζιάνων με σκορ 3-2 στο Μόναχο. Σε αυτό το επίπεδο όμως και έχοντας απέναντι τη Μπάγερν του Φλικ, μια μηχανή παραγωγής ποδοσφαίρου, δεν τους έδινε τον τίτλο του φαβορί. Πολλές ελλείψεις και για τις δύο ομάδες. Η Μπάγερν δεν είχε παίκτες στον πάγκο για την τελική της αντεπίθεση, ο Φλικ πέρασε στο ματς τον άγουρο ακόμα Μουζιάλα και τον Χάβι Μαρτίνεζ για να παίξει φορ λόγω ύψους. Της έλλειπαν ο Σίλε, ο Ντιέγκο Κόστα, ο Γκορέτσκα, ο Τολισό, ο Γκνάμπρι και φυσικά ο μεγάλος Λεβαντόφσκι. Στο 1ο ματς δημιούργησε 34 (!!!) τελικές και δεν είχε τον παίκτη να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Χθες φάνηκαν και οι ελλείψεις στα εξτρέμ, λίγος ο Κομάν και με κακές – επιπόλαιες επιλογές ο Σανέ.



     Πολλά προβλήματα απουσιών και η Παρί, ειδικά στην άμυνα. Έλειπαν ο Κεχρέρ και ο Φλορέντζι από δεξιά, ο Μπερνάτ και ο Κουρζάβα από αριστερά και ο Μαρκίνιος από τα στόπερ. Παρόλα αυτά κράτησε τη Μπάγερν στο ένα γκολ. Από τα χαφ έλλειπαν ο Βεράτι, ο Σαράμπια και ο Ραφίνια. Τον Ικάρντι δεν τον θεωρώ πλέον απουσία.

     Από τη Μπάγερν μεγάλο ματς έκανε ο Λούκας Ερνάντεζ που με την ταχύτητα του σταμάτησε αρκετές φορές Εμπαπέ και Νέιμαρ, ενώ συγκλονιστικός ήταν και ο παρτενέρ του στο κέντρο της άμυνας Ζερόμ Μπόατενγκ, παρότι ξέρει ότι η Μπάγερν δε θα του ανανεώσει το συμβόλαιο. Σε κακή βραδιά οι εξτρέμ και οι μπακ, Παβάρ και Ντέιβις, ειδικά τον δεύτερο τον έκαναν ....  Που γράφαν διθυράμβους πέρυσι κάποιοι μετά την 8αρα στη Μπάρτσα, τον περνούσε όπως ήθελε χθες ο Ντι Μαρία.



     Η Παρί έβγαλε ανθεκτικότητα και δεν πανικοβλήθηκε παρότι από τις πίσω γραμμές της έλλειπαν προσωπικότητες όπως ο Βεράτι με τον Μαρκίνιος και παρότι η μπάλα δεν την ήθελε. Τρία δοκάρια ο Νέιμαρ στο 1ο ημίχρονο, μετά τα οποία δέχεται το γκολ και που στις αρχές του 2ου μέρους, στο 53΄, ο Νέιμαρ και πάλι, για εκατοστά δεν ισοφαρίζει. Είναι μια ομάδα που έχει κάνει σημαντικά βήματα. Δεν είναι πλέον η Παρί που δέχεται την Remontada στο «Νόυ Καμπ», ή τον αποκλεισμό από την «ημιθανή» Γιουνάιντεντ στην έδρα της. Πέρυσι οι Γάλλοι έπαιξαν τελικό Champions league και φέτος έχουν βγάλει εκτός σε νοκ άουτ αγώνες τη Μπαρτσελόνα και τη Μπάγερν !

       Στα του αγώνα, η Μπάγερν πήγε το παιχνίδι όπως ήθελε. Στο πρώτο 25λεπτο πίεσε με 6-7 παίκτες πάνω από τη σέντρα, δεν άφησε τους Γάλλους να πάρουν ανάσα, κυνήγησε τον αιφνιδιασμό. Μετά το ματς άλλαξε και η Παρί έβγαλε φάσεις. Τελικά η Μπάγερν βρήκε ένα γκολ στο 1ο ημίχρονο, άφησε την Παρί να ξεθυμάνει, ήταν και τυχερή με την αστοχία του Νέιμαρ και μετά το 70΄ ρίσκαρε. Πίεσε και έψαξε το γκολ της πρόκρισης. Πάλεψε ως το τέλος, κινούμενη από το ένστικτο της επιβίωσης. Μένει η αίσθηση ότι με τον Λέβα θα έπαιρνε αυτή την πρόκριση. Με τα «Αν» όμως παίζεις ταινία, όχι ποδόσφαιρο….



      Σε αυτό το σημείο, οι ομάδες είναι και κάπου φυσιολογικό να έχουν τόσες απουσίες σε μια περίεργη σαιζόν λόγω κορονοϊού και ελλιπούς προετοιμασίας.  Μέτρησε το βάθος του ρόστερ της Παρί. Ήταν και ένα ζευγάρι που ταίριαζε λόγω αντίθετης ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας. Από τη μια η Μπάγερν είναι η πιο δουλεμένη ομάδα στον πλανήτη στο να σπάει κλειστές άμυνες και να δημιουργεί πολλές ευκαιρίες, με τον Λεβαντόφσκι να τις τελειώνει. Από την άλλη η Παρί είναι η ιδανική ομάδα για να σπάει την πίεση με τις ντρίμπλες του Νέιμαρ και να βγαίνει στην αντεπίθεση με την ταχύτητα του Εμπαπέ.

     Ο απλός ποδοσφαιρόφιλος αυτά τα παιχνίδια περιμένει κάθε χρόνο για να χορτάσει μπάλα. Μπάγερν και Παρί τον αντάμειψαν για την αναμονή του !

 


Υ.Γ.  Η Μπάγερν αποκλείεται να βρει, αυτή τη στιγμή, καλύτερο προπονητή από τον Χάνσι Φλικ !!!




                                                                                                                     SAM