Οι μέχρι τώρα μεταγραφές στο τοπ επίπεδο

Ολοκληρώνεται ο πρώτος μήνας της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου και πλην της μεταγραφής του CR7  από τη ΡΕΑΛ στη Γιούβε, δεν είχαμε εντυπωσιακές κινήσεις. Δεν ταράχθηκαν τα νερά. Κινείται σε χαμηλούς ρυθμούς προς το παρόν το μεταγραφικό παζάρι και ο Αύγουστος αναμένεται καυτός. Χαμηλές πτήσεις και για τις ομάδες μας που προσπαθούν να τη βγάλουν με ελεύθερους, δανεικούς και μεταγραφές χαμηλού κόστους. Δεν είναι ελκυστικό το πρωτάθλημά μας. Δεν παράγει χρήμα και ακόμα και μικρές ομάδες των κορυφαίων πρωταθλημάτων μπορούν να διαθέσουν ποσά απλησίαστα για τους δικούς μας. Π.χ. εντύπωση μου έκανε η περίπτωση του αμυντικού χαφ Πιέρ Κουντέ που άνηκε στην Ατλέτικο Μαδρίτης και τον παζάρευε για δανεισμό ο Ολυμπιακός. Πήγε η Γερμανική Μάιντζ, που πριν 2 χρόνια αποκλείστηκε από τον Αστέρα Τρίπολης στα play off του Europa league, έδωσε 8 εκ. ευρώ και τον απέκτησε. Και ο παίκτης προτίμησε τη Μπουντεσλίγκα από το πρωτάθλημα μας….. Χρειάζεται πολύ δουλειά και λιγότερος φανατισμός για να τους πλησιάσουμε.

     Πάμε μια βόλτα στα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα

Premier league

Οι big 6 έχουν κάνει μετρημένες κινήσεις έως τώρα. Η Σίτι διατήρησε στο πάγκο της τον Πεπ, δεν είχε απώλειες στο περυσινό ρόστερ και μέχρι στιγμής έχει αποκτήσει έναντι 68 εκ. ευρώ τον εξτρέμ Μαχρέζ από τη Λέστερ, προσθέτοντας βάθος και ποιότητα στα άκρα της. Χρειάζεται απαραίτητα ένας χαφ στη θέση του Φερναντίνιο για να μιλάμε για ομάδα που θα κοιτάξει τη μεγάλη κούπα του Champions league .

 Η Γιουνάϊντεντ συνεχίζει με τον Μουρίνιο και  μέχρι τώρα έχει παραχωρήσει μόνο τον Μπλίντ στον Άγιαξ, ενώ απέκτησε τον αμυντικό χαφ Φρεντ με 59 εκ. από τη Σαχτάρ, βάζοντας υποδύναμη στη μεσαία της γραμμή και τον ταλαντούχο δεξιό μπακ Ντιόγκο Ντάλο με 22 εκ από την Πόρτο. Χρειάζεται παίκτη στην άμυνα.

Η Λίβερπουλ πάει με τον Γιούγκεν Κλοπ και τη νέα σαιζόν και μέχρι στιγμής έχασε ως ελεύθερο τον Τσαν που πήγε στη Γιουβέντους, ενώ πήρε τον τερματοφύλακα Άλισον με 62,5 εκ από τη Ρόμα για να μην ξαναπάθει τα ίδια με τον Κάριους, τον παιχταρά χαφ Φαμπίνιο από τη Μονακό με 45 εκ, τον Ναμπίλ Κεϊτα από τη Λειψία, τον οποίο είχε κλείσει από πέρυσι και τον εξτρέμ Σακίρι από τη Στόουκ. Είναι εμφανές ότι ενισχύθηκε τόσο στο τέρμα όσο κυρίως στα χαφ, προσθέτοντας παίκτες με ταλέντο και προοπτική.

Η Τότεναμ του Ποκετίνο δεν έχει κάνει κίνηση ακόμα.

Η Τσέλσι αντικατέστησε τον Κόντε του 3-4-3, με τον μετρ του 4-3-3 Μαουρίτσιο Σάρι και έφερε μαζί του από τον Ιταλικό νότο τον χαφ Ζορζίνιο με 57εκ. Αν μείνει ο Καντέ και δέσουν στα χαφ οι δυο τους, η Τσέλσι θα βγαίνει εύκολα στο ανοιχτό γήπεδο μετά από κλεψίματα της μπάλας, καθώς θα είναι απροσπέλαστη ανασταλτικά.  

Η Άρσεναλ αποχαιρέτησε μετά από 22 χρόνια τον Αρσέν Βενγκέρ και τον αντικατέστησε με τον Ουνάι Έμερι, που εντυπωσίασε με τη Σεβίλλη αλλά απέτυχε στην Παρί. Έφυγε ο χαφ Τζακ Γουϊλσιρ και ήρθαν ο 35χρονος Λιχτστάινερ από τη Γιούβε, ο τερματοφύλακας Λένο από τη Λεβερκούζεν, ο χαφ – σκύλος Τορέιρα από τη Σαμπντόρια και φυσικά ο «δικός μας» Σωκράτης Παπασταθόπουλος. Θέλω να δω πως θα ανταπεξέλθει ο Σωκράτης στην Αγγλία και στο δυνατό παιχνίδι, με τον ξέφρενο ρυθμό.

    Παραμένουν δυνατές οι ομάδες της Premier, με πλούσια και ποιοτικά ρόστερ και αναμένεται μεγάλη μάχη για τις πρώτες θέσεις. Για να μπουν σφήνα, παίζουν η Γουέστ Χαμ που έφερε ξανά τον κόουτς Πελεγκίνι στην Ευρώπη από την Κίνα και έχει κάνει κάποιες καλές κινήσεις ενίσχυσης και η Έβερτον του Μάρκο Σίλβα που έκανε εντυπωσιακή μεταγραφή με τον εξτρέμ Ριτσάρλισον από τη Γουότφορντ με 45 εκ. , με την οποία είχε κάνει 38 ματς πέρυσι στο πρωτάθλημα, με 5 γκολ και είχε αποκτηθεί από τη Φλουμινένσε το προηγούμενο καλοκαίρι με 12,4 εκ. Στα 21 του χρόνια, παίκτης που είχε ξεχωρίσει η σελίδα από όταν έπαιζε στη Βραζιλία.

    Σημείωση : Οι αγορές στην Αγγλία σταματάνε στις 9 Αυγούστου, μια μέρα πριν την έναρξη του πρωταθλήματος.

Primera division

Πάμε στην Ισπανία, όπου η πρωταθλήτρια Μπάρτσα συνεχίζει με τον Βαλβέλδε και ήδη έχασε τον Ινιέστα και τον Παουλίνιο από τα χαφ της. Φαίνεται ότι ο Ερνέστο χτίζει τη νέα Μπάρτσα και αποκτά παίκτες νεαρούς σε ηλικία, ενώ προωθούνται και παιδιά από την ακαδημία, ώστε να μπουν στην ομάδα σιγά σιγά και να τη διατηρήσουν στο τοπ επίπεδο. Έχουν έρθει στο Καμπ Νόου ο Γάλλος  στόπερ Λεγκλιέ από τη Σεβίλλη στα 23 του, ότι καλύτερο υπήρχε στην αγορά για τη συγκεκριμένη θέση,  ο Βραζιλιάνος μέσος Αρτούρ, στα 21 του, κάτοχος του κόπα Λιμπερταδόρες με τη Γκρέμιο και ο Βραζιλιάνος εξτρεμ Μάλκομ από τη Μπορντό, επίσης στα 21 του. Οι δύο Βραζιλιάνοι δεν ξέρω κατά πόσο είναι έτοιμοι γι αυτό το επίπεδο. Περνάνε κατευθείαν στην κορυφή του ανταγωνισμού. Ίσως ένα πέρασμα από την π.χ. Ρόμα, που έφτασε κοντά ο Μάλκομ, να τους βοηθούσε να πάνε πιο ομαλά στην κορυφή. Ο Αρτούρ έχει χαρακτηριστικά Ματσεράνο !  Αν δέσει με τους Κουτίνιο – Ράκιτιτς – Μπούσκετς στα χαφ της Μπάρτσα είναι ικανός νεα εξελιχθεί σε τοπ επιπέδου χαφ, με τον δυναμισμό που τον χαρακτηρίζει.

       Η τρεις συνεχόμενες φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης ΡΕΑΛ αντικατέστησε τον Ζιντάν με τον Λοπετέγκι, στερώντας από τον τελευταίο τη συμμετοχή του στο Μουντιάλ. Μαζί με τον Ζιντάν έφυγε και ο Κριστιάνο. Μέχρι στιγμής έχει αποκτήσει τον δεξιό μπακ Οντριοθόλα από τη Σοσιεδάδ με 30 εκ και δυο 17χρονους Βραζιλιάνους, τον Βινίσιους Τζούνιορ και τον Ροντρίγκο, με 45 εκ., έκαστος. Κατά πόσο θα είναι έτοιμοι γι αυτό το επίπεδο θα το δείξει η σαιζόν. Λογικά υπολογίζονται για εναλλακτικές αρχικά. Σημαντικό το γεγονός ότι μετά τη φυγή των δύο σταρ της ομάδας, σε πάγκο και χορτάρι, δεν αποχώρησε άλλος παίκτης.

Η Ατλέτικο Μαδρίτης συνεχίζει με τον Τσόλο Σιμεονέ, αλλά χωρίς τις σημαίες της Γκάμπι και Φερνάντο Τόρες που αποχαιρέτησαν στα 35 τους. Αποκτήθηκαν ο χαφ Ρόντρι από τη Βιγιαρεάλ, ο «νέος Μπούσκετς» όπως λένε, ο εξτρέμ Λεμάρ με 70 εκ (!) από τη Μονακό και ο επίσης εξτρέμ Ζέλσον από τη Σπόρτιγκ Λισαβόνας.  Αν μη τι άλλο σοβαρή ενίσχυση και δημιουργία μιας ομάδας που μπορεί να νικήσει οποιονδήποτε, οπουδήποτε και να αμφισβητήσει έντονα τα πρωτεία των Μπάρτσα –Ρεάλ, τόσο στην Ισπανία όσο και στην Ευρώπη.  Με τους δύο νεαρούς εξτρέμ ο Τσόλο, αποκτά τη δυνατότητα να ανοίξει το γήπεδο για την ομάδα του και να επιτεθεί από τα άκρα αν χρειαστεί, ενώ με την ταχύτητα τους, αμφότεροι, θα εμπλουτίσουν το παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο της Ατλέτικο.

Η Βαλένθια συνεχίζει με τον Μαρθελίνιο και διατηρώντας τον βασικό της κορμό. Ενισχύθηκε με τον δεξιό μπακ Πιτσίνι από τη Σπόρτιγκ Λισαβόνας, τον έμπειρο χαφ Ορεγιάνα, τον στόπερ Ντιακαμπί από τη Ρεν και τον χαφ Βας από τη Θέλτα. Θα προσπαθήσει να διατηρηθεί στην 4αδα στην Πριμέρα και να κάνει αισθητή την παρουσία της στο Champions league.

                                 

Σεβίλλη και Βιγιαρεάλ που θέλουν να χωθούν στην 4αδα ενισχύθηκαν με παίκτες που γνωρίζουν το Ισπανικό πρωτάθλημα. Ειδικά η Βιγιαρεάλ με μόνη σοβαρή απώλεια τον χαφ Ρόντρι που πουλήθηκε στην Ατλέτικο, ενισχύθηκε με τους επιθετικούς Εκαμπί από την Ανζέ και Ζεράρντ Μορένο από την Εσπανιόλ, τους χαφ Σάντι Καθόρλα και Σαντιάγκο Κάσερες από τη Βελέζ και τους αμυντικούς Φούνες Μορί από την Έβερτον και Μιγκέλ Λαγιούν από την Πόρτο, δείχνει να έχει τη δυνατότητα να παίξει ωραίο ποδόσφαιρο και να παραμείνει στα ψηλά πατώματα της Πριμέρα, υπό την καθοδήγηση του Χάβι Γκαγέχα. Εύχομαι να ξαναδούμε στο γήπεδο τον παιχταρά Σάντι Καθόρλα.

Serie A

Ο ερχομός του Κριστιάνο Ρονάλντο στο Ιταλικό πρωτάθλημα το αναβαθμίζει από κάθε άποψη και στρέφει ακόμα περισσότερο τα βλέμματα πάνω του. Η μόνιμη πρωταθλήτρια Γιουβέντους ενισχύεται με στόχο το Champions league, την κατάκτηση του. Ο Αλέγκρι παρέμεινε, αλλά αποχώρησε ο εμβληματικός αρχηγός Τζίτζι Μπουφόν και μαζί του οι πλάγιοι μπακ Λιχτσάινερ και Ασαμόα. Στο τέρμα ήρθε ο Περίν από τη Τζένοα, μπακ ο Ζοάο Κανσέλο από τη Βαλένθια, που πέρυσι αγωνιζόταν ως δανεικός στην Ίντερ και επίσης ο χαφ Τσαν ως ελεύθερος από τη Λίβερπουλ. Έντονες οι φήμες για επιστροφή του Μπονούτσι ! Θα αποχωρήσει λογικά ο Ιγκουαϊν.

    Η διεκδικήτρια Νάπολι, έφερε τον Κάρλο Αντσελότι να συνεχίσει και να διαχειριστεί τη δουλειά του Σάρι. Εξπέρ στη διαχείριση. Άλλαξε τερματοφύλακες αποκτώντας και τον δικό μας, Ορέστη Καρνέζη. Τον χαφ Ζορζίνιο που πουλήθηκε στην Τσέλσι τον αντικατέστησε με τον Φαμπιάν Ρουϊζ που ήρθε από τη Μπέτις με 30 εκ. Έπεται συνέχεια….. Ο Καρλίτο πρότεινε Ντι Μαρία και Μπενζεμά, αλλά ο πρόεδρος εδώ ξέρει μπάλα και τους θεωρεί ξεζουμισμένους και πανάκριβους. Δε δείχνει διάθεση να διαφοροποιήσει τις αρχές του συλλόγου για την τυχόν κατάκτηση ενός πρωταθλήματος.

Η Ρόμα του Κώστα Μανωλά, έχει μπει για τα καλά σε ρυθμούς Μόντσι στο μεταγραφικό παζάρι. Έχει συμμετοχή σε μεγάλα ντιλ του φετινού καλοκαιριού. Πούλησε, τον Άλισον με 62,5 εκ στη Λίβερπουλ και τον Ναιγκολάν με 38 στην Ίντερ. Παραχώρησε ως δανεικούς του Γκέρσον και Ντεφρέλ που είχαν αρκετές συμμετοχές πέρυσι. Από κάθε παίκτη που παραχωρεί, έστω και αν δεν υπολογίζεται, εξοικονομεί χρήματα. Στις αγορές της κινήθηκε γρήγορα, δείγμα του προγραμματισμού και της οργάνωσης που υπάρχει στο scouting από τον κορυφαίο Μόντσι. Απέκτησε τρεις τερματοφύλακες, τον Σουηδό Όλσεν από την Κοπεγχάγη (πρώην του ΠΑΟΚ) για βασικό, τον έμπειρο, 34χρονο Μιράντε από τη Μπολώνια και τον ταλαντούχο 21χρονο Βραζιλιάνο Φουζάτο από την Παλμέιρας, διαθέτοντας και για τους τρεις 13 εκ. Τους αμυντικούς Ιβάν Μαρκάνο ως ελεύθερο, τον Σαντον με 9,5 εκ από την Ίντερ και τον 18χρονο Μπιάντα με 6εκ από τη Λανς. Τους μέσους Παστόρε με 24,7 εκ από την Παρί, τον Κριστάντε με 5εκ για δανεισμό από την Αταλάντα και ρήτρα 25εκ για του χρόνου και τους ταλαντούχους Τσόριτς στα 21 του από τη Δυναμό Ζάγκρεμπ με 6 εκ και Ζανιόλο με 4,5 εκ από την Ίντερ, στα 18 του. Τέλος, τον 19χρονο εξτρέμ Κλάιφερτ με 18εκ από τον Άξιαξ. Δημιούργησε μια νεανική ομάδα πλούσια σε ταλέντο και είναι στο χέρι του κόουτς Ντι Φραντζέσκο να τρυπήσει το ταβάνι της και φέτος.

Η Ίντερ του Λουτσιάνο Σπαλέτι, έχασε τους μπακ Ζοάο Κανσέλο, Σαντόν και Ναγκαμότο καθώς και τον επιθετικό Έντερ. Πήρε ως ελεύθερους τον στόπερ Ντε Φράι από τη Λάτσιο και τον μπακ Ασαμόα από τη Γιούβε, επίσης απέκτησε με 38 εκ τον Ναιγκολάν από τη Ρόμα, μεταγραφή Σπαλέτι, τον εξτρέμ Πολιτάνο από τη Σασουόλο και το νέο αστέρι του Αργεντίνικου ποδοσφαίρου, τον 20χρονο, φορ Λαουτάρο Μαρτίνεζ από τη Ρασίγκ με 23 εκ. Με Ικάρντι – Λαουτάρο στην επίθεση είναι μια χαρά, στα χαφ με Μπροζοβιτς, Βεσίνο, Γκαλιαρντίνι και Πέρισιτς επίσης, αν και θα ήθελε κάτι πιο φρέσκο αντί των Μπόρχα Βλέρο, Καντρέβα. Πρόβλημα υπάρχει στην άμυνα όπου δεν διαθέτει την ποιότητα για πρωταθλητισμό σε αυτό το επίπεδο. Μόνο ο Σκρινιαρ ξεχωρίζει και θεωρώ τον Μιράντα ξεζουμισμένο. Από εκεί και πέρα, η Λάτσιο κινείται ως συνήθως σε χαμηλούς τόνους,  η Μίλαν άλλαξε και πάλι ιδιοκτησιακό καθεστώς οπότε οι όποιες κινήσεις της έχουν πάει πίσω και τίποτα το ιδιαίτερο από τη Φιωρεντίνα.

Bundesliga

Στη Γερμανία, η Μπάγερν δεν έχει μπει ακόμα στο παιχνίδι. Άλλαξε αναμενόμενα κόουτς, με τον Νίκο Κόβατς να αναλαμβάνει τον ηλεκτρικό πάγκο της, έχει διατηρήσει εξ ολοκλήρου το ρόστερ της, ανανεώνοντας τους 35χρονους Ριμπερί και Ρόμπεν, ενώ αποκτήθηκε ως ελεύθερος ο εξαιρετικός χαφ Γκορέτζκα από τη Σάλκε.

Η Ντόρντμουντ έφερε πίσω στη Γερμανία τον Λουτσιάν Φαβρ για τον πάγκο της, πούλησε τους Σωκράτη και Ντουρμ στην άμυνα, τους χαφ Κάστρο και Σούρλε και τον επθετικό Γιαρμολένκο. Απέκτησε τον στόπερ Ντιαλό με 28εκ από τη Μάιντζ, τους μέσους Ντιλέινι και Βολφ και πήρε δανικό από τη Ρεάλ τον μπακ Χακίμι. Δεν τη βλέπω και φέτος για πολλά πράγματα, κάθε χρόνο χάνει σε προσωπικότητα και δυναμική η ομάδα.

Λίγες κινήσεις από τη Λεβερκούζεν που άλλαξε τερματοφύλακα, με τον Χραντέσκι της Άιντραχτ να έρχεται στη θέση του Λένο. Τεράστια επιτυχία η απόκτηση του 18χρονου, Βραζιλιάνου έξτρέμ Παουλίνιο, με 26,4 εκ από τη Βάσκο Ντα Γκάμα.  

Η Λειψία απέκτησε τέσσερις 20χρονους κινούμενη στην ίδια κατεύθυνση όπως όλα τα τελευταία χρόνια. Δύσκολο να καλυφθεί το κενό του Κεϊτα, που πήγε Λίβερπουλ και του κόουτς Χάσενχουλτ, μέχρι να έρθει του χρόνου ο Νάγκελσμαν.

Η τωρινή ομάδα του Ναγκελσμαν, η Χοφενχάιμ διατήρησε ακέραιο το ρόστερ της και πήρε 5 παίκτες μεταξύ 5 και 8 εκ. και ηλικίας από 23 έως 26 ετών.  Τους επιθετικούς Μπίτενκουρτ, Μπέλφοντιλ και Γκρίφο και τους αμυντικούς Νούχου και Μπρενέτ. Εξαιρετικός προγραμματισμός.Τη βλέπω να διεκδικεί μέχρι τέλους την είσοδο στην 4αδα του Champions league.

Η Σάλκε κάλυψε το κενό του Γκορέτζκα, με τον Τουρκικής καταγωγής χαφ, Σερντάρ από τη Μάιντζ διαθέτοντας 11 εκ για τον 21χρονο καθώς  και άλλα 10 εκ για να αποκτήσει από τη Ρεάλ τον αμυντικό χαφ Μασκαρέλ που πέρυσι έπαιζε στην Άιντραχτ.

 Δε νομίζω ότι υπάρχει ομάδα να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Μπάγερν. Οι υπόλοιπες 5 ομάδες που αναφέραμε θα διεκδικήσουν τις θέσεις του Champions league, με πιθανή σφήνα από τη Γκλάντμπαχ. Η Μπουντεσλίγκα τα τελευταία χρόνια ποντάρει στο επιθετικό ποδόσφαιρο, στα πολλά γκολ και στις ανύπαρκτες άμυνες για να προσελκύσει το ενδιαφέρον των φιλάθλων και των χορηγών.

Ligue 1

Η κυριαρχία της Παρί δεν αμφισβητείται στη Γαλλία. Μέχρι στιγμής έφερε για τον πάγκο της τον Γερμανό Τόμας Τούχελ που τον είχα για την Άρσεναλ καθώς παίζει επιθετικό και αφελές ποδόσφαιρο, αλλά στο Παρίσι φέρεται να προσπαθεί να επιβάλει σιδηρά πειθαρχία στους σταρ της ομάδας. Πέραν από την προσθήκη του Μπουφόν, μέχρι στιγμής η Παρί ξεφορτώνεται παίκτες που δεν ήταν στην 1^η γραμμή των επιλογών της. Αναμένονται 1-2 εντυπωσιακές κινήσεις μες τον Αύγουστο.

Ο Ζαρντίμ συνεχίζει για 5^η σαιζόν στο Πριγκηπάτο. Έχει εξόχως επιτυχημένη παρουσία στη Μονακό, αφού παρότι η ομάδα κάθε καλοκαίρι μοσχοπουλάει ότι καλύτερο διαθέτει, καταφέρνει να τη διατηρεί στην 1^η τριάδα του Σαμπιονά, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και νέα αστέρια. Πούλησε Κονγκολό, Φαμπίνιο, Μουτίνιο, Λεμάρ, Μεϊτέ και Ντιακαμπί εξοικονομώντας περί τα 160 εκ, συν τα 140 για τον Εμπαπέ που από πέρυσι είχε δοθεί στην Παρί. Τριακόσια - 300 εκ σε ένα καλοκαίρι !!! Στις αγορές…. Κίνηση από το πάνω ράφι η απόκτηση του 22χρονου Ρώσου Γκολοβιν με 30εκ από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Οι υπόλοιπες 6 κινήσεις αφορούν υποσχόμενους παίκτες που θα κοιτάξει να τους αναδείξει ο Ζαρντίμ. Μεταξύ αυτών και δύο 16χρονοι, ο Βέλγος, μέσος Ματαζό από την Άντερλεχτ και ο επιθετικός Γκομπέλς από τη Λιον!

 Μια Λιον που μέχρι στιγμής διατηρεί τα νεαρά αστέρια της όπως οι Φεκίρ, Τραορέ, Αουάρ, Τουσάρτ και Ν’ Ντομπέλε και προφανώς ο Ζενεσιο θα προωθήσει και άλλους από την ακαδημία αφού μέχρι στιγμής έχει αποκτηθεί μόνο ο 22χρονος χαφ Ντελ Καστίγιο με 2 εκ από τη Ρεν.

 Η Μαρσέιγ του Ρούντ Γκαρσία απέκτησε μόνο τον 21χρονο, Κροάτη στόπερ Τσαλέτα – Τσαρ με 19 εκ από τη Σάλτσμπουργκ και δεν έχασε κάποιο βασικό της παίκτη.

Από εκεί και κάτω Ρεν, Νις, Ναντ και άλλες 3-4 ομάδες βράζουν στο ίδιο καζάνι. Κύριος  στόχος τους είναι η ανάδειξη παικτών για μελοντική πώλησή τους  και ένα πλασάρισμα όσο το δυνατόν πιο ψηλά στη βαθμολογία και γιατί όχι και η έξοδο στο Γιουρόπα για να επιδείξουν καλύτερα τα προϊόντα τους. Η Γαλλία κατέκτησε το Μουντιάλ, διαθέτει μεγάλους παίκτες αλλά αυτοί δεν αγωνίζονται στο εγχώριο πρωτάθλημα, ακόμα και η Παρί δεν έχει πολλούς Γάλλους διεθνείς, παρά μόνο τον Εμπαπέ.

       Αυτές είναι οι, αναλογικά λίγες, κινήσεις στο τοπ επίπεδο. Επισημαίνουμε  ότι το «χτίσιμο» μιας ομάδας στο ανωτέρω επίπεδο του ανταγωνισμού, προϋποθέτει οργάνωση σε όλα τα επίπεδα. Όχι μόνο διορατικότητα στο scouting για την απόκτηση παικτών με πλούσιο ταλέντο και υψηλές προδιαγραφές, αλλά και συγκεκριμένο πρόγραμμα βελτίωσης και εξέλιξης των παικτών αυτών. 

                                                                                                                        SAM

ME ΚΥΡΙΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟ….

Ο ΠΑΟΚ για τα δεδομένα της εποχής ήταν καλός χθες βράδυ στην Τούμπα απέναντι στη Βασιλεία. Ο Λουτσέσκου παρουσίασε κατά τα 10/11 την περυσινή ομάδα και συνέπεια αυτού ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε με συνοχή και ομοιογένεια. Είχε υπομονή στο παιχνίδι του, ήξερε τι ζητούσε στο γήπεδο και γενικά παρουσιάστηκε ανώτερος από την αντίπαλο του. Και εκεί που είχε φέρει το ματς στα μέτρα του και είχε φτάσει στο σκορ που επιθυμούσε, από ένα λάθος οι Ελβετοί σκόραραν και η ρεβάνς παρέμεινε ανοιχτή…. Τα ίδια είχαν συμβεί και δυο χρόνια πριν, όταν ένας ΠΑΟΚ ανώτερος από τον Άγιαξ την εποχή εκείνη (γιατί κατόπιν ο Αίαντας βελτιώθηκε αισθητά και έφτασε μέχρι τον τελικό του Γιουρόπα) φοβήθηκε να τον κερδίσει και να πάρει την πρόκριση, μέσα στην κατάμεστη Τούμπα. Γι αυτό λέω ότι ο μεγάλος αντίπαλος του δικεφάλου του βορρά είναι ο ίδιος, ο κακός του, εαυτός.

            Στον αγώνα, ο ΠΑΟΚ από τα πρώτα λεπτά πήρε τα ηνία και είχε την υπεροχή. Κυκλοφορούσε τη μπάλα και προσπαθούσε να απειλήσει κυρίως με σέντρες. Οι Ελβετοί έπαιξαν πίσω από τη μπάλα, παρατάχθηκαν με τρεις στόπερ σε ένα 5-4-1 και έκλεισαν τους διαδρόμους του ΠΑΟΚ για την περιοχή τους. Έτσι ο δικέφαλος προσπάθησε να γίνει επικίνδυνος ψάχνοντας το κεφάλι του Πρίγιοβιτς, είτε με μακρινά σουτ. Από ένα τέτοιο σουτ του Κάνιας, που πήρε την απόκρουση της Ελβετικής άμυνας, ήρθε η γκολάρα που έβαλε τον ΠΑΟΚ μπροστά στο σκορ. Ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε πειθαρχημένος τακτικά και προσεκτικός, οι Ελβετοί όμως κατάφεραν και έβγαλαν στην κόντρα δύο μεγάλες ευκαιρίες, μία στο 12΄ με τον Στόκερ και μία στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου με τον Αγιέτι. Κινητήριος μοχλός για τον δικέφαλο ο εξαιρετικός Αντελίνο Βιεϊρίνια. Είναι ο παίκτης που ανεβάζει την ποιότητα όλης της ομάδας, ο ηγέτης της μες τον αγωνιστικό χώρο. Ο Μάτος δεν είχε τόσα πολλά ανεβάσματα, ενώ στον άξονα ο μεν Μαουρίτσιο κινήθηκε στη μετριότητα, ο δε Πέλκας ήταν άφαντος.

                                          

        Στο 2^ο ημίχρονο οι δύο αντίπαλοι παρουσιάστηκαν πιο προσεκτικοί. Ο Λουτσέσκου είχε κλείσει καλά τον Τσούφι στα χαφ και έτσι αναγκάστηκε να ανέβει από τα στόπερ ο Φρέι για να οργανώσει παιχνίδι από πίσω για την Βασιλεία. Το παιχνίδι κυλούσε χωρίς φάσεις αν εξαιρέσουμε την τεράστια ευκαιρία του Λημνιού, που μετά από σέντρα του Ζάμπα βρέθηκε μόνος στο ύψος της μικρής περιοχής, πλάσαρε αλλά ο Όμλιν έδιωξε ενστικτωδώς σε κόρνερ. Έτσι φτάσαμε στο 80΄ όταν οι Πρίγιοβιτς και Λημνιός άλλαξαν τη μπάλα και ο πρώτος με γυριστό σουτ έκανε το 2-0. Σκορ που έδινε στον ΠΑΟΚ μεγάλο προβάδισμα και κεφαλαιοποιούσε την ανωτερότητα του στο παιχνίδι. Έμεναν 10 λεπτά και η Βασιλεία έως εκείνη τη στιγμή δεν είχε δείξει ότι μπορεί να απειλήσει, αφού στο 2^ο  ημίχρονο δεν είχε καθόλου φάσεις. Όμως στην αμέσως επόμενη επίθεση των Ελβετών, ο Στόκερ σέντραρε, η μπάλα κόντραρε, πήρε ύψος και πήγε στο πίσω δοκάρι, εκεί όπου ο Κρέσπο άφησε για τον Πασχαλάκη, ο τελευταίος δίστασε και έτσι επωφελήθηκε ο Αγιέτι και μείωσε σε 2-1. Τα λεπτά που απέμειναν κύλησαν με καθυστερήσεις, μικροτραυματισμούς και κράμπες.

     Ο ΠΑΟΚ δεν πήρε ασφαλές σκορ, σκορ πρόκρισης που λέμε, αλλά αφενός κέρδισε και αφετέρου έδειξε να είναι ανώτερη ομάδα από τη Βασιλεία. Είχε 54%-46% κατοχή μπάλας, 6-3 κόρνερ και 13-4 τελικές. Μπορεί να πάει στην Ελβετία και να κερδίσει. Μπορεί όμως να δείξει φοβισμένος, να επιτρέψει στους Ελβετούς να πάνε σβηστά το παιχνίδι, να πετύχουν ένα γκολ και να πάρουν την πρόκριση. Από τον Λουτσέσκου και τους παίκτες του εξαρτάται ποιος ΠΑΟΚ θα εμφανιστεί στη Βασιλεία.

   Η ομάδα έδειξε να κουράζεται στο τελευταίο 20λεπτο, πράγμα φυσιολογικό για την εποχή, αλλά στο 2^ο ματς θα χρειαστεί καλύτερη διαχείριση δυνάμεων.

       Οι παίκτες : Ο Πασχαλάκης δε χρειάστηκε στο ματς, αλλά φέρει ευθύνη στο γκολ. Ο Μάτος σταθερός αλλά χωρίς να εντυπωσιάσει. Κινητήριος μοχλός και ο μισός ΠΑΟΚ ο Βιεϊρίνια. Σταθερότατος ο Βαρέλα. Δέχθηκε φάσεις ο Κρέσπο και οι δύο ευκαιρίες των Ελβετών στο 1^ο ημίχρονο έγιναν από την πλευρά του, ενώ είχε συμμετοχή και στο γκολ που δέχτηκε η ομάδα του. Μεγάλο ματς ο Κάνιας. Σε δύο ματς τον έχω δει τόσο καλό, χθες και στον τελικό του κυπέλου τον Μάιο. Ο Μαουρίτσιο υστέρησε δημιουργικά, για τα λεφτά που παίρνει, οφείλει να δώσει περισσότερα στα μεγάλα ματς. Άφαντος ο Πέλκας είχε μικρή συμμετοχή στο παιχνίδι. Προσπάθησε ο Λημνιός άλλα στη μια φορά που πάτησε περιοχή απέτυχε να σκοράρει. Ο Ζάμπα έδειξε δυνατότητες και ενθουσιασμό αλλά θέλει χρόνο με την ομάδα. Τον Πρίγιοβιτς τον έψαχναν με σέντρες ανάμεσα σε τρία αντίπαλα σέντερ μπακ. Το 2-0 το δημιούργησε και σκόραρε, έβγαλε προσωπική φάση ! Οι αλλαγές έγιναν όταν το ματς είχε σβήσει.

      Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να αποκλείσει αυτή τη Βασιλεία, είναι ομάδα αρκετά κατώτερή του. Πιθανός αποκλεισμός θα τον ρίξει ψυχολογικά και θα αποτελέσει τροχοπέδη στην πορεία του. Με τέτοιες νίκες και προκρίσεις παίρνει ψυχολογία όλη η ομάδα, βρίσκει κίνητρα και κυνηγάει τίτλους. Είναι μεγάλη ομάδα ο δικέφαλος και οφείλει να παίζει στην Ευρώπη, στους ομίλους και να πρωταγωνιστεί, να ακούγεται το όνομα του. Η Βασιλεία έχουν φτιάξει καλό όνομα τα τελευταία χρόνια και μια πρόκριση του δικεφάλου θα προκαλέσει εντύπωση σε όλη την Ευρώπη, θα τον προσέξουν οι μεγάλοι. Έχει τις δυνατότητες να την περάσει αρκεί πρωτίστως, να αντιμετωπίσει επιτυχώς τον ίδιο του τον εαυτό και τους φόβους του.

                                                                                                                        SAM

Ο Τελικός και η καλύτερη 11αδα του Μουντιάλ

Σχεδόν όλοι οι παίκτες που μπήκαν να παίξουν τον τελικό του Μουντιάλ είναι παίκτες με εμπειρία και πάρα πολλές συμμετοχές σε μεγάλα ματς, σε αγώνες τελικούς. Κι όμως στα πλάνα της τηλεόρασης από τη φισούνα, από τα αποδυτήρια διέκρινα ένα άγχος, μια ένταση σε όλους. Ο Τελικός ενός Μουντιάλ είναι το μεγαλύτερο ματς που μπορεί να προκύψει στην καριέρα του κάθε παίκτη. Το Champions league διεξάγεται κάθε χρόνο, και διαρκεί 9-10 μήνες, οπότε σίγουρα θα ξανάχεις την ευκαιρία σου ακόμα κι αν χάσεις. Το Μουντιάλ γίνεται κάθε 4 χρόνια και διαρκεί μόλις ένα μήνα. Τα 4 χρόνια είναι πολλά στην καριέρα ενός ποδοσφαιριστή, ενώ αν τύχει εκείνο το μήνα να έχεις κάποιο πρόβλημα, π.χ. τραυματισμού, χάνεις τη διοργάνωση. Σε λίγους δόθηκε η ευκαιρία ενός 2^ου τελικού Μουντιάλ. Οπότε όποιος καλείται να συμμετάσχει ξέρει ότι είναι το παιχνίδι της ζωής του, ξέρει ότι μπορεί να γράψει ιστορία και ότι ποτέ δε θα ξεχαστεί στο ποδόσφαιρο.

  Πάμε στον Τελικό της Μόσχας…. Οι δύο ομάδες μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και εξ αρχής έκαναν αυτό ακριβώς που μας είχαν παρουσιάσει σε όλη τη διοργάνωση. Η Κροατία πήρε τη μπάλα, την κυκλοφόρησε και με τον Μόντριτς έψαχνε να βρει τους διαδρόμους για την εστία του Γιορίς. Όταν την έχανε, οι παίκτες της έπεφταν με ταχύτητα πάνω στους Γάλλους για να την ανακτήσουν. Η Γαλλία περίμενε. Όλοι οι παίκτες της ήταν πίσω από τη σέντρα, δεν υπήρξε πρέσιγκ, είχαν κλείσει τους χώρους και όταν έπαιρναν τη μπάλα έψαχναν ή την πάσα στον Γκριεζμάν ή τη βαθιά μπαλιά στον Εμπαπέ.

    Στο πρώτο ημίχρονο οι Γάλλοι με δύο στημένες φάσεις μπήκαν στην περιοχή των Κροατών και με αυτές σκόραραν. Η μία με αυτογκόλ και η άλλη με πέναλντι. Οι Κροάτες ισοφάρισαν με ωραίο γκολ του Πέρισιτς και προσπάθησαν να ξαναφέρουν το ματς στα ίσα στο τέλος του ημιχρόνου με συνεχόμενα κόρνερ, χωρίς να το καταφέρουν. Προσηλωμένοι τακτικά οι Γάλλοι ανταπεξήλθαν στην πίεση των Κροατών. Ο Ματουϊντί έκανε ματς τακτικής από αριστερά περιορίζοντας τις προωθήσεις του Βρσάλικο και ο Καντέ μπλόκαρε τον Μόντριτς. Πρόβλημα για τους Κροάτες αποτέλεσαν για μια ακόμη φορά τα αβίαστα λάθη του Βίντα καθώς και η αδυναμία του Λόβρεν να βγει και να καθαρίσει φάσεις μες την περιοχή, από γεμίσματα με κόρνερ και με φάουλ. Θετικός ο Στρίνιτς από αριστερά, κράτησε στο 1^ο ημίχρονο τον Εμπαπέ. Η κατοχή στο ημίχρονο ήταν στο 61% - 39% για τους Κροάτες και τα σουτ 7-1 επίσης για τους Κροάτες, το σκορ όμως διαφωνούσε με τη στατιστική του αγώνα….

        Στο 2^ο ημίχρονο η Γαλλία όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και πιο επικίνδυνη στην κόντρα. Έτσι μέσα σε 6 λεπτά και με πρωταγωνιστές τους Εμπαπέ, Γριεζμάν και Πογκμπά έφερε το ματς στο 4-1 και το τελείωσε.  Η Κροατία ήθελε αλλά δε μπορούσε. Οι παίκτες της έμοιαζαν παραδομένοι από δυνάμεις και αδυνατούσαν να ακολουθήσουν τον ρυθμό των αντιπάλων τους. Ο Μόντριτς έμοιαζε εξαντλημένος και οι Γάλλοι είχαν προσαρμόσει πάνω του το αμυντικό τους παιχνίδι και τον έπνιξαν. Απλά στο 69΄ ο Μάντζουκιτς κυνήγησε μια χαμένη μπάλα και εκμεταλλευόμενος τη χαλαρότητα του Γιορίς μείωσε σε 4-2. Από εκεί και μετά οι Κροάτες προσπάθησαν να αναζητήσουν ακόμη ένα τέρμα που θα τους ξανά έβαζε στο παιχνίδι αλλά το σώμα τους δε μπορούσε να ακολουθήσει τις επιταγές του πνεύματος. Χωρίς καν να δεχτούν φάση, οι Γάλλοι κράτησαν τη νίκη τους στα 20-25 λεπτά που απέμεναν. Μεγάλοι πρωταγωνιστές για τους νικητές ο Γκριεζμάν που στο 1^ο γκολ εκτέλεσε το φάουλ από το οποίο προήλθε το αυτογκόλ του Μάντζουκιτς, το 2^ο το πέτυχε με πέναλντι και στο 3^ο έδωσε την ασίστ στον Πογκμπά. Γενικά ήταν αυτός που καθόριζε το ρυθμό στην επίθεση της ομάδας του. Εξαιρετικός στον τελικό και ο Πογκμπά, έτρεξε, έκλεισε χώρους, κέρδισε μάχες, έπαιξε κάθετα και αποτέλεσε συνδετικό κρίκο άμυνας και επίθεσης. Ο Εμπαπέ έγινε ο 2^ος νεότερος σκόρερ σε τελικό Μουντιάλ μετά τον Πελέ και από μόνο του το γεγονός αποτελεί τεράστιο επίτευγμα !!!

      Πραγματικά μεγάλος νικητής όμως του 21^ου Μουντιάλ ήταν ο DD, ο Ντιντιέ Ντεσάμπ. Κατάφερε να χαλιναγωγήσει τους αστέρες της ομάδας του, να τους βάλει σε καλούπια και να υπηρετήσουν την τακτική του. Τους έγινε μάθημα και η ήττα στον τελικό του Γιούρο στην έδρα τους από την Πορτογαλία. Έτσι, παρουσιάστηκε μια ομάδα που από το 1^ο λεπτό του 1^ου αγώνα της ήταν προσηλωμένη στο στόχο της και διέθετε ομοψυχία και ρεαλισμό. Ο DD πρόσθεσε το όνομα του δίπλα σε αυτά του Μάριο Ζαγκάλο και του Φρανς Μπεκενμπάουερ και θα μείνει για πάντα στην ιστορία !!!

                                        

          Στην Κροατία δεν πρέπουν τα δάκρια. Ξεπέρασε κάθε προσδοκία και κέρδισε τις εντυπώσεις. Έπαιξε μπάλα αλλά ξεχώρισε και για το πάθος ορισμένων παικτών της με μπροστάρη τον Μάριο Μάντζουκιτς. Η ποιότητα του, αλλά κυρίως η ιστορία των παιδικών χρόνων του Λούκα Μόντριτς συγκίνησε κάθε ποδοσφαιρόφιλο και κάθε άνθρωπο. Αποτελεί μάθημα ζωής και πίστης στον καθημερινό αγώνα. Η ομάδα έγραψε ιστορία και θα πάρει τη θέση της στην ιστορία του παγκόσμιου κυπέλλου !

    

                                 

     

Συνηθίζεται σε τέτοιες διοργανώσεις να επιλέγεται και η καλύτερη 11αδα. Θα πούμε και εμείς τη δικιά μας, σε διάταξη 4-2-3-1.

Τέρμα.   Τίμο Κουρτουά, όπως επιλεγεί ήδη ως καλύτερος τερματοφύλακας του Μουντιάλ. Και μόνο η συμβολή του στην πρόκριση του Βελγίου επί της Βραζιλίας αρκεί για να πάρει τη θέση. Καλό τουρνουά έκαναν και οι Πίκφορντ, Γιορίς, Σούμπασιτς και Σμάιχελ.

Δεξί μπακ.  Μπενζαμέν Παβάρ. Μας συστήθηκε σε αυτή τη διοργάνωση καθότι δεν παίζει σε κάποια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα, αλλά στη Στουτγκάρδη. Δικαίωσε τον DD για την εμπιστοσύνη που του έδειξε. Μου άρεσε και ο Μάριο Φερνάντεζ της Ρωσίας. Και οι δύο διαθέτουν καλά σωματικά προσόντα και εντυπωσιακό διασκελισμό.

Αριστερό μπακ. Ντιέγκο Λαξάλτ. Της Ουρουγουάης, γιατί παρότι δεν του φαινόταν ήταν πολύ δυνατός στις μονομαχίες και πολύ προσηλωμένος στα αμυντικά του καθήκοντα. Ταχύτατος και με εξαιρετική τεχνική. Άνετα θα μπορούσε να μπει εδώ ο Λούκας Ερνάντες της Γαλλίας, ενώ καλό τουρνουά έκανε και ο Μαρσέλο.

Σέντερ μπακ. Ράφαέλ Παβόν και Ντιέγκο Γκοντίν. Αναμφισβήτητα. Έκαναν μεγάλα παιχνίδια και αποτέλεσαν εγγύηση για την ομάδα τους. Από κοντά τους και οι δύο παρτενέρ τους, ο Χοσέ Χιμένεζ και ο Σάμουελ Ουμτιτί που στάθηκαν σε υψηλό επίπεδο. Μου άρεσε και το δίδυμο της Κολομβίας με Ντάβινσον Σάντσεζ και Γέρι Μίνα, με τον 2^ο να σκοράρει και τρεις φορές !

6αρι.  Ενκολό Καντέ. Ήταν παντού, να καλύψει χώρους, να μαρκάρει αντίπαλο, να κλέψει μπάλα, να ντουμπλάρει συμπαίκτη. Δέσποζε στην ανασταλτική λειτουργία της παγκόσμιας πρωταθλήτριας. Μόνο ο Κασιμίρο έχει παρόμοια χαρακτηριστικά και φάνηκε η απουσία του στο ματς με τους Βέλγους.

8αρι.  Ιβάν Ράκιτιτς. Ο Διόσκουρος του Λούκα Μόντριτς. Παρουσιάστηκε φρέσκος και ελαφρύς στα παιχνίδια, με αντοχές, σκληράδα και ταχύτητα. Σημαντική η ψυχραιμία του, 2 φορές μάλιστα, στο τελευταίο πέναλντι. Καλό τουρνουά έκαναν και ο Φελαϊνί και ο Έκτορ Ερέρα στη συγκεκριμένη θέση.

Δεξί εξτρέμ.  Κίλιαν Εμπαπέ. Στα 19 του όχι μόνο σκόραρε στον τελικό αλλά ήταν και κομβικός στο παιχνίδι της ομάδας του. Αυτόν έψαχναν οι συμπαίκτες του για να ξεχυθεί στην κόντρα επίθεση. Απίστευτη ταχύτητα και εντυπωσιακός διασκελισμός. Καθάρισε μόνος του την Αργεντινή του Μέσι!  Καλός και ο Κροάτης Ρέμπιτς εδώ.

Αριστερό εξτρέμ.  Εντέν Αζάρ. Ο μόνος παίκτης που αμφισβήτησε την πρωτοκαθεδρία του Μόντριτς στη διοργάνωση. Πιο επιθετικογεννής από τον Κροάτη με τη δυνατότητα να μπαίνει κάθετα και με τη μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Ταχύτατος, απαράμιλλος τεχνίτης, μπαλαδόρος, μπουκαδόρος. Διαθέτει τα πάντα. O καλύτερος παίκτης για το τοπ επίπεδο που ακολουθεί στο σύγχρονο ποδόσφαιρό. Ήδη ΡΕΑΛ και Μπάρτσα τον έχουν στο στόχαστρό τους. Αδικείται στην Τσέλσι και γενικά στην Αγγλία. Οδήγεισαι το Βέλγιο στην 3^η θέση, την καλύτερη της ιστορίας του!    

Ο Πέρισιτς αναγκαστικά μένει εκτός.

10αρι.  Λούκα Μόντιτς. Πραγματικά μαέστρος, έκανε την Κροατία τη 13^η ομάδα που συμμετέχει σε τελικό Μουντιάλ. Μια χώρα με μόλις 4 εκ. πληθυσμό κέρδισε τον παγκόσμιο θαυμασμό για το ποδόσφαιρό της. Κι αυτό οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στον Λούκα Μόντριτς. Και πέρα από τις στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας που μας χάρισε, η στάση του και η συμπεριφορά του μέσα στον αγωνιστικό χώρο, έκαναν αυτόν και την ομάδα του συμπαθείς στους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους. Πραγματικά καταπληκτικός!

Σέντερ φορ.  Εδώ θα βάλω τον Αντουάν Γκριεζμάν. Η θέση πίσω από τον φορ ήταν κλεισμένη οπότε ο Γάλλος σταρ θα πάει στην κορυφή της επίθεσης, όπου έχει παίξει και με την Ατλέτικο. Έκανε μεγάλο τουρνουά και ήταν το μυαλό στην επιθετική ανάπτυξη των παγκόσμιων πρωταθλητών. Τα πεπραγμένα του στον τελικό τα είπαμε νωρίτερα. Κυριολεκτικά σήκωσε στις πλάτες του τη Γαλλία !

 Κερδίζει στο φότο φίνις τον τεράστιο Μάριο Μάντζουκιτς!

       Δε μπορώ να βάλω βασικό φορ τον 1^ο σκόρερ του τουρνουά, Χάρι Κέιν, γιατί δε σκόραρε σε κρίσιμο ματς. Ουσιαστικά σκότωσε τον Παναμά και την Τυνησία. Επίσης και ο Λουκάκου ήταν άφαντος στα νοκ άουτ. Πολύτιμος ο πανύψηλος Ρώσος, ο Τζιούμπα, αλλά όχι μεγάλης κλάσης παίκτης.

Επίσης καλό τουρνουά στις θέσεις πίσω από τον φορ έκαναν και οι Κουτίνιο, Λοζάνο του Μεξικό, ο Ιάπωνας ο Ινούι και ο Κολομβιανός Κιντέρο, αλλά οι διαφορά κλάσης με τους Αζάρ – Μόντριτς – Εμπαπέ είναι χαώδης.

 Προπονητής ? Ντιντιέ Ντεσάμπ…..

Εν κατακλείδι είδαμε ένα παγκόσμιο κύπελλο στο οποίο παίχτηκε συγκριτικά καλό ποδόσφαιρο και δεν υπήρξαν ομάδες που να παρουσιάσουν αμυντικό ταμπούρι. Από τις πιο αμυντικές ομάδες η παγκόσμια πρωταθλήτρια Γαλλία. Γεγονός που μας δείχνει ότι   το σύγχρονο ποδόσφαιρο βασίζεται στην καλή αμυντική λειτουργία και την κόντρα επίθεση στον ανοιχτό χώρο. Με ταχύτητα. Το ποδόσφαιρο της κατοχής και του τίκι τάκα θεωρείται ξεπερασμένο. Επιπλέον, είδαμε ότι πολλά γκολ προήλθαν από στημένες φάσεις, παράγοντας σημαντικός για την παραγωγική λειτουργία μιας ομάδας και που είναι σχετικά πιο εύκολος να δουλευτεί, δεν απαιτείται ιδιαίτερη οξυδέρκεια αλλά κυρίως σωματικά προσόντα. Τέλος κατέστη ξεκάθαρο το γεγονός ότι και οι παίκτες του άξονα και ειδικά το 6αρι, αλλά και το 8αρι, πρέπει να διαθέτουν ως κύριο προσόν την ταχύτητα, για να προλαβαίνουν να κόψουν και να καλύψουν χώρους, να φτάσουν τον αντίπαλο. Οι ντελικάτοι μας τελείωσαν…..

       Σημαντικότατο το ότι με την τεχνολογία, με το VAR, εξαλείφθηκαν τα διαιτητικά σφάλματα και οι αδικίες. Γενικά παρακολουθήσαμε το πιο δίκαιο Μουντιάλ.

                                        

         Χορτάσαμε μπάλα. Σε 4 χρόνια πάλι…..

                                                                                                                            SAM

Με τακτική και μπάλα…..

    Άλλο τα όνειρα και τα συνθήματα «it’s coming home» και άλλο η μπάλα. Αυτή, μόλις την έβαλαν κάτω οι Κροάτες η Αγγλία σκόρπισε. Όταν η ψυχή μπήκε στην εξίσωση οι Άγγλοι έλιωσαν από την πίεση. Τόσο καιρό μας είχαν ζαλίσει για τα τρεξίματα των παικτών της Premier league και έλεγαν ότι και το Βέλγιο είναι η 2^η Αγγλική ομάδα αφού όλοι οι παίκτες του παίζουν στην Premier. Δεν ξέρω για τα τρεξίματα, αλλά ο φόβος σίγουρα είναι χαρακτηριστικό τους. Τρομαγμένοι έπαιζαν οι Άγγλοι μετά την ισοφάριση, με πολλές λάθος πάσες και τραγικά λάθη στην άμυνα. Από την άλλη το Βέλγιο βρέθηκε σε ημιτελικό μετά από 32 χρόνια, διαθέτει την ποιότητα, όμως αν εξαιρέσουμε τον παιχταρά Αζάρ ουδείς άλλος προσπάθησε να βγάλει αντίδραση στα τελευταία λεπτά και με το σκορ μόλις στο 0-1 εις βάρος τους. Δικαίως θα παίξουν μεταξύ τους στο ματς της παρηγοριάς, τον μικρό τελικό, το Σάββατο οι δυο ομάδες της Premier.

     Στον Μεγάλο Τελικό θα είναι η Γαλλία που έδειξε να είναι η πιο στιβαρή ομάδα του τουρνουά και η πιο προετοιμασμένη σε τακτικό επίπεδο για κάθε αντίπαλο. Ομάδα κυνική, δεμένη ανασταλτικά και που επιθετικά βασίζεται στο αστείρευτο ταλέντο των Γκριεζμάν και Εμπαπέ. Ομάδα που εξ αρχής έδειξε ότι ήρθε για να κατακτήσει το τρόπαιο. Απόλυτα σοβαρή και προσηλωμένη στο στόχο.

     Αντίπαλος της η Κροατία. Μια μικρή χώρα των 4,2 εκ. κατοίκων. Αλλά με πολύ μπάλα μέσα της. Για πρώτη φορά σε τελικό που σημαίνει ότι είναι η 13^η ομάδα που θα παίξει τελικό Μουντιάλ και η 1^η από τα Βαλκάνια. Τους τη χρωστούσε η ιστορία αυτή την πρόκριση με ανατροπή, καθότι έτσι είχαν μείνει εκτός τελικού 20 χρόνια πριν στα γήπεδα της Γαλλίας, όταν με δύο προσωπικά γκολ ο Λιλιαμ Τιράμ έβαζε τέλος στα όνειρα και στην πορεία της παρέας του Νταβόρ Σούκερ. Ένας Σούκερ που είναι και τώρα παρόν, στα γήπεδα της Ρωσίας, ως πρόεδρος, πλέον, της Κροατικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας !

    Πάμε να δούμε τα παιχνίδια…..

Γαλλία – Βέλγιο = 1 – 0

Ο Ντεσάμπ παράταξε τη Γαλλία με την συνηθισμένη σύνδεσή της στο τουρνουά, σε ένα 4-2-3-1, αν και ο Ματουϊντί έπαιζε περισσότερο ως τρίτος χαφ δίπλα στους Καντέ και Πογκμπά και τον Γκριεζμαν να παίζει πίσω από τον φορ και να κατευθύνει όλο το παιχνίδι. Ο Μαρτίνεθ είχε την έλλειψη του Μουνιέ από τα δεξιά και έτσι παρότι ξεκίνησε και πάλι με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς, προτίμησε να ενισχύσει τα χαφ ξεκινώντας τον Ντεμπελέ στο κέντρο δίπλα στους Βιτσέλ και Φελεϊνί, πήγε τον Τσαντλί δεξιά και άφησε άδεια την αριστερή πλευρά παίζοντας με τον Αζάρ μπροστά από τον Βερτόγκεν, προσδοκώντας σε βοήθειες από τους χαφ στο μαρκάρισμα του Εμπαπέ. Το κενό το είδε ο Ντεσάμπ και από αυτή την πλευρά έκανε επιθέσεις η Γαλλία και δημιούργησε κινδύνους.

     Στα πρώτα 25 λεπτά του αγώνα οι Βέλγοι πήραν την κατοχή και οι Γάλλοι τους περίμεναν πίσω από τη σέντρα. Αν και στο 13΄ και μετά από κάθετη πάσα του Πογκμπά, ο Εμπαπέ ξεχύθηκε στην επίθεση, τους άφησε όλους πίσω αλλά τον πρόλαβε ο Κουρτουά. Ήταν η πρώτη προειδοποίηση!  Οι επιθέσεις των Βέλγων είχαν ως κύριο εκφραστή των Αζάρ και στο 22΄είχαν την σημαντικότερη ευκαιρία τους, όταν από κόρνερ η μπάλα έφτασε στον Βερτόγκεν, το σουτ του οποίου εξουδετέρωσε ο Γιορίς. Μετά το 25΄ η Γαλλία ισορρόπησε το παιχνίδι και όντας ιδιαίτερα απειλητική στην κόντρα είχε παραγωγή φάσεων, με σημαντικότερη αυτή του Παβάρ στο 39΄ μετά από κάθετη του Εμπαπέ.

     Το 2^ο ημίχρονο ξεκίνησε με γκολ νωρίς για τη Γαλλία, στο 51΄ και προερχόμενο από στημένη φάση, από εκτέλεση κόρνερ και τον Ουμτιτί να προλαβαίνει τον Φελαϊνί και να ανοίγει το σκορ. Έτρεξε, μόχθησε και έδωσε βοήθειες στην ομάδα, σε όλα τα ματς ο Φελαϊνί, αλλά οι κούπες κρίνονται στις λεπτομέρειες. Στη μια στιγμή που άργησε να πάει πάνω στον αντίπαλο.  Οι Γάλλοι μάλιστα είχαν και άλλη φάση για γκολ στο 57΄ όταν ο Ντέμπελε πρόλαβε τον Ζιρού που βγήκε σε θέση βολής μετά από μαγικό τακουνάκι του Εμπαπέ. Ο Μαρίνεθ ρίχνει στο ματς τον Μέερτενς αντί του Ντέμπελε και το γυρνάει σε 3-4-3. Ατυχής η έμπνευση με τον Ντέμπελέ. Παρουσιάστηκε αργός και έχανε σχεδόν πάντα τον παίκτη του στη μεσαία γραμμή.

       Η Γαλλία είχε κλείσει τους χώρους, είχε μαζευτεί πίσω και δεν επέτρεπε στους παίκτες του Βελγίου να βρουν διαδρόμους και να πατήσουν περιοχή. Έτσι προσπαθούσαν με σέντρες και μακρινά σουτ να απειλήσουν. Επιθετικά οι Γάλλοι καθοδηγούμενοι από έναν εξαιρετικό Γκριεζμαν ο οποίος έπαιρνε μπάλα, έλεγχε τον ρυθμό και μοίραζε το παιχνίδι, κοιτούσαν να χτυπήσουν με τον ταχύτατο Εμπαπέ. Ο Λουκάκου ήταν ανύπαρκτος, ενώ σε κακή βραδιά βρέθηκε και ο Ντε Μπρούινε. Απέμεινε μόνος του ο Αζάρ που πήγε κάποιες φορές να μπει μόνος του κάθετα και τα κατάφερε απέναντι σε Καντέ και Πογκμπά αλλά η πολυπρόσωπη άμυνα των Γάλλων τελικά τον σταματούσε. Στα τελευταία μάλιστα λεπτά αντί να πιέσουν οι Βέλγοι, οι Γάλλοι ήταν αυτοί που είχαν τη μπάλα και απειλούσαν. Με αυτό τον τρόπο κράτησαν άνετα τη νίκη τους και πήγαν στον τελικό.

    Το Βέλγιο έδειξε να του λείπει η προσωπικότητα για ένα τέτοιο παιχνίδι που οδηγεί σε τελικό και εκπληρώνει το στόχο. Ίσως άδειασαν μετά την ιστορική πρόκριση επί της Βραζιλίας. Όπως και να ‘χει παρουσιάστηκαν όχι ιδιαίτερα απειλητικοί απέναντι σε μια ομάδα με πλάνο και που ήξερε τη ζητούσε στο γήπεδο. Ατυχής όπως είπαμε η έμπνευση με τον Ντεμπελέ, ίσως έπρεπε να παίξει με τον Καράσκο από αριστερά. Με τα «αν» και τα «ίσως» δε γράφεται η ιστορία όμως. Βαρύς και ακίνδυνος παρουσιάστηκε ο Λουκάκου που σκόραρε μόνο απέναντι στους αδύναμους Παναμά και Τυνησία. Καλύτερα παίζει ο Ντε Μπρούινε όταν ξεκινάει από πιο πίσω. Ο Αζάρ είναι μες τους 2-3 κορυφαίους παίκτες στον κόσμο. Και απορώ τη κάνουν η ΡΕΑΛ και η Μπαρτσελόνα. Ξέρει μεγάλη μπάλα, είναι ταχύτατος και διεισδυτικός. Αναμφίβολα ο ηγέτης του Βελγίου.

      Η Γαλλία έκανε το συνηθισμένο παιχνίδι της. Ακόμα μια μέρα στη δουλειά. Μια ομάδα που βασίζεται και στηρίζεται στην τακτική του Ντεσάμπ. Μια ομάδα πλήρης σε κάθε θέση. Και ειδικά στον άξονα με τους Γιορίς- Βαράν- Καντέ – Γκριεζμάν να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της. Βασίζεται στην πολύ καλή ανασταλτική της λειτουργία και κλείνει άψογα τους χώρους με προεξέχων τον Καντέ. Στην άμυνα ο Βαράν είναι ο κορυφαίος σέντερ μπακ στον κόσμο αλλά και οι υπόλοιποι τρεις δίπλα του, Παβάρ – Ουμτιτί – Ερνάντεζ, είναι παίκτες τοπ επιπέδου. Στα χαφ δίπλα στον Καντέ έκανε εξαιρετική δουλειά και έβγαλε πολλά τρεξίματα ο Ματουϊντι και ο Πογκμπά έχει την κάθετη πάσα. Ο Γκριεζμάν παίζει πίσω και κοντά στον φορ και είναι το μυαλό της ομάδας, αυτός ελέγχει το ρυθμό, αυτός ξεκινάει το πρέσιγκ και αυτός μοιράζει όλο το παιχνίδι ! Ο Εμπαπέ έχει ταχύτητα και ταλέντο αλλά θέλει δουλειά στην τακτική και τα τελειώματα. Ο Ζιρού δίνει μάχες και μαρκάρει τον αντίπαλο στόπερ στις στημένες φάσεις στην περιοχή της Γαλλίας. Θυμηθείτε πόσες φορές τον είδατε να παίρνει την κεφαλιά και να κόβει.

        Δικαιότατα αν μη τι άλλο η Γαλλία στον τελικό. Ήταν η πιο στιβαρή ομάδα του τουρνουά.

Κροατία – Αγγλία = 2 – 1 (παρ.)

Ο Σάουθγκέιτ για 3^ο συνεχόμενο παιχνίδι παράταξε την Αγγλία με την ίδια 11αδα. Αυτή ήταν η ομάδα του, έτσι έφτασε ως εδώ. Με τρεις στην άμυνα, Τριπιέρ και Γιαγκ τις πλευρές, Χέντερσον – Λίγκαρντ – Ντελέ Άλι, στα χαφ και Στέρλιγκ με Κέιν στην επίθεση. Ο Ντάλιτς με την ίδια άμυνα και προτίμησε να ξεκινήσει τον Μπρόζοβιτς στα χαφ δίπλα στον Ράκιτιτς και να παίξει ο Μόντριτς πιο μπροστά. Πέρισιτς – Ρέμπιτς – Μάντζουκιτς κλασικά στην επίθεση. Η Αγγλία ευτύχησε να προηγηθεί μόλις στο 5΄ με εκτέλεση φάουλ του Τρίπιερ που βρήκε τον Σούμπασιτς εκτός θέσης. Από εκεί και μετά η Αγγλία κυριάρχησε στο γήπεδο με την Κροατία να μην μπορεί να κρατήσει μπάλα απέναντι στα τρεξίματα των Άγγλων και να υποπίπτει και σε λάθη στην άμυνα της. Στο 29΄ ο Κέιν από ευνοϊκή θέση νικήθηκε από τον Σούμπασιτς και στην επαναφορά από τη γραμμή του άουτ σημάδεψε το δοκάρι. Μεγάλη ευκαιρία να καθαρίσει το ματς! Γενικά η Αγγλία ήταν ανώτερη στο 1^ο ημίχρονο, με φρεσκάδα τρεξίματα, αλληλοκαλύψεις, οι παίκτες της κέρδιζαν τις μονομαχίες και γενικά είχε ενέργεια και έβγαζαν επιθετικότητα στο παιχνίδι τους. Η Κροατία δεν έβρισκε διαδρόμους και οι παίκτες της πήγαιναν σε μακρινά σουτ. Ανέβηκε κάπως μετά το 30΄ αλλά υστέρησε σε σχέση με την αντίπαλο της. 

       Το 2^ο ημίχρονο ξεκίνησε χωρίς αλλαγές, απλά οι Ρέμπιτς και Πέρισιτς άλλαξαν αρχικά και για λίγο, πλευρά στην επίθεση για τους Κροάτες. Το πρώτο 10λεπτο πέρασε χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, με το ματς να μην έχει ρυθμό. Η Αγγλία πρόσεχε την άμυνα της και φρόντιζε να μη δεχτεί επιθέσεις στην κόντρα, με τους παίκτες της να έχουν φοβερές επιστροφές. Από το 65΄και μετά η Κροατία ανέβηκε, με μπροστάρη τον Μόντριτς. Και στο 68. από σέντρα του Βρσάλικο, ο Πέρισιτς πρόλαβε τον Γουόκερ και ισοφάρισε. Λίγα λεπτά αργότερα, στο 72΄, οι Άγγλοι αμυντικοί μπερδεύτηκαν, η μπάλα έφτασε στον Πέρισιτς που έκανε μπάσιμο και το σουτ του σταμάτησε στο δοκάρι. Η Κροατία είχε κυριαρχήσει πλήρως στον αγωνιστικό χώρο και οι Άγγλοι πελαγοδρομούσαν. Δε βοήθησε την ομάδα ο Σάουθγκέιτ που έκανε μόνο μια αλλαγή και αυτή επιθετικού, βάζοντας τον Ράσφορντ στη θέση του κακού Στέρλιγκ. Οι Κροάτες κατέθεσαν την ψυχή τους στο χορτάρι. Βρήκαν απίστευτες ψυχικές δυνάμεις μέσα τους και πρέσαραν με σπριντ τους αντιπάλους , κέρδιζαν ξαφνικά όλες τις μονομαχίες και φαινόταν πιο δυνατοί, με τους Άγγλους να μη μπορούν να κρατήσουν μπάλα. Πίστεψα ότι θα τελείωναν το ματς στο 90λεπτο, αλλά το γκολ δεν ήρθε και πήγαμε στην παράταση.

       Στο πρώτο ημίχρονο του έξτρα χρόνου το ματς δεν είχε ιδιαίτερο ρυθμό, αλλά είχαμε δύο μεγάλες φάσεις. Στο 99΄ η Αγγλία μετά από κόρνερ ο Στόουνς νικάει τους πάντες στον αέρα και πάνω στη γραμμή σαν «από μηχανής θεός» αποκρούει ο Βρσάλικο. Τα 9 από τα 12 γκολ της Αγγλίας έχουν μπει από στημένα στο τουρνουά και τα υπόλοιπα κόντρα στον Παναμά. Στις καθυστερήσεις του 1^ου ημιχρόνου της παράτασης και από ξυραφένια μπαλιά του Πέρισιτς ο Μάντζουκιτς προλαβαίνει τους πάντες και πλασάρει, αλλά ο Πίκφορντ είχε φτάσει πολύ κοντά του και η μπάλα βρήκε πάνω του και έφυγε κόρνερ. Τραυματίστηκε στο γόνατο ο Μάντζουκιτς στη φάση και κούτσαινε στη συνέχεια.

       Χαρακτηριστικό του παιχνιδιού, το γεγονός ότι εκεί που έβλεπες ότι οι Κροάτες ήταν εξαντλημένοι και έμοιαζαν να έχουν παραδώσει πνεύμα, ακριβώς εκείνη τη στιγμή αναζωογονούνταν και περνούσαν στην επίθεση !!!

         Αυτό τρόμαξε τους αντιπάλους του. Ο φόβος της ήττας είχε επιβληθεί στους Άγγλους βλέποντας απέναντι τους μια ομάδα που δεν τα παρατάει και παίκτες που έμοιαζαν να παρακινούνται από κάτι υπερφυσικό και συνεχώς να βρίσκουν καινούριες δυνάμεις. Έτσι, στο 109΄, κοιμήθηκε όλη η άμυνα της Αγγλίας και ο γεννημένος σκόρερ Μάριο Μάντζουκιτς, αν και κουτσός, δεν άφησε την ευκαιρία να περάσει. Πετάχτηκε, πλάσαρε σωστά και έγραψε το 2-1.  Από εκεί και μετά οι Κροάτες δεν έχαναν με τίποτα. Η Αγγλία έμεινε και με 10 λόγω τραυματισμού του Τρίπιερ και οι Κροάτες ήταν αυτοί που είχαν τις φάσεις να τελειώσουν τον αγώνα.

       Στην Αγγλία στρώθηκε μια εύκολη πορεία μέχρι τα ημιτελικά. Οι απανταχού υποστηρικτές της άρχισαν τις υπερβολές, να θριαμβολογούν και να ανεβάζουν στα ουράνια την ομάδα, τον Σάουθγκέιτ και τους παίκτες. Και τι δεν ακούσαμε. Ότι έχει δουλευτεί σα σύλλογος, ότι ο Σάουθγκέιτ πήρε ιδέες από το μπάσκετ του ΝΒΑ και έπαιζε με σκριν στην επίθεση??? Για τον μεγάλο φορ Κέιν που σκότωσε τον Παναμά και άλλα τραγελαφικά. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν κακή ομάδα, είχε νιάτα, φρεσκάδα και ενθουσιασμό. Αλλά μέχρι 8αδα, όχι για τελικό και για κούπα. Αναδείχθηκε ο Πίκφορντ στο τέρμα, πολύ καλά πήγαν από δεξιά οι Γουόκερ και Τριπιέρ, αργοί οι Στόουνς και Μαγκουάιρ, μέχρι Λέστερ και Σαουθάμπντον, όχι για παραπάνω. Γερασμένος ο Γιαγκ. Άμπαλοι και με τρεξίματα οι χαφ. Πολύτιμοι ρολίστες. Απλά λίγος ο Στέρλιγκ. Μόνο το γκολ μες το κλουβί έχει ο Κέιν, σε ομάδα με αυτοματισμούς που θα του φέρνουν τη μπάλα έτοιμη και θα παίζουν γι αυτόν. Και κυρίως παίκτες χωρίς μεγάλη προσωπικότητα, αντοχή στην πίεση και ψυχή. Τους παρακολουθήσαμε να λιγοψυχούν μπροστά στην αντεπίθεση των Κροατών και να παίζουν σα «χεσμένοι».  Δε θεωρώ προπονητή τον Σάουθγκέιτ….

       

        Η Κροατία από το ματς κόντρα στην Αργεντινή στον όμιλο έδειξε ότι είναι ομάδα για μεγάλα πράγματα. Περισσότερο στην μέχρι τώρα πορεία της τη δυσκόλεψε το άγχος που είχε στον πρώτο νοκ άουτ αγώνα κόντρα στη Δανία. Ομάδα που χθες έπαιξε την Τρίτη σερί παράταση και που παρουσιάστηκε με περισσότερες δυνάμεις από τους πολυδιαφημισμένους «παίκτες της Premier league». Καθοδηγούμενη από έναν πολύ σοβαρό προπονητή, που πήρε δύσκολες αποφάσεις κατά τη διάρκεια του τουρνουά, όπως η αποπομπή του Κάλινιτς από την ομάδα και που έτσι κατάφερε «να δέσει» το σύνολο και να μπολιάσει στις τάξεις του ότι, παίζουν για την πατρίδα!  Χθες έδειξε πίστη στους παίκτες του και έβγαλε το 90λεπτο χωρίς αλλαγή, βρίσκοντας στο τέλος περισσότερα τρεξίματα από τους «παίκτες της Premier league». Ο αναπληρωματικός στη Μονακό Σούμπασιτς κάνει μεγάλο τουρνουά, αρκούν μόνο τα τρία πέναλντι που έπιασε κόντρα στους Δανούς, για του λόγου το αληθές. Ο Βρσάλικο είναι αμυντικός της Ατλέτικο του Σιμεόνε. Ο Στρίνιτς ήταν σε πτώση τα τελευταία χρόνια αλλά με την εθνική μεταμορφώνεται. Μεγάλα ματς έχει κάνει ο σοβαρός Λόβρεν, από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς της διοργάνωσης. Με λάθη αλλά και αστείρευτο πάθος ο Βίντα. Εγκεφαλικός, ψύχραιμος και αθόρυβος ο Ράκιτιτς. Ο Μπρόζοβιτς από εξτρεμ στο Γιούρο έχει μετατραπεί σε αμυντικό χαφ υψηλής κλάσης !  Μπαλαδόροι που συγκλίνουν και μπαίνουν στο γκολ οι εξτρεμ Πέρισιτς και Ρέμπιτς. Επιπλέον σωστοί τακτικά, μαρκάροντας παντού,  παίζοντας για την ομάδα.  Ο Κράμαριτς ο 12ατος παίκτης που θα είναι συνήθως η 1^η αλλαγή ή θα ξεκινήσει αν λείπει κάποιος ή η ομάδα πρέπει να παίξει διαφορετικά. Και πάμε στα βαριά χαρτιά….

                                 

        Αυτό που έχει κάνει ο Μάντζουκιτς τα τελευταία χρόνια είναι απίστευτο. Χρειάζεται μεγάλη προσωπικότητα, πίστη και πάθος γι αυτό που κάνεις. Από φορ περιοχής μετατράπηκε σε αριστερό εξτρεμ, που μάρκαρε μέχρι την περιοχή της ομάδας του και στο καπάκι βρισκόταν μες την αντίπαλη περιοχή για να σκοράρει. Το έκανε για να παίξει βασικός, να χωρέσει στην 11αδα της Γιουβέντους μετά τον ερχομό, με ποσό ρεκόρ μεταγραφής, του Ιγκουαϊν. Στην εθνική παίζει, συνήθως, σέντερ φορ, αλλά δεν είναι στατικός, κινείται παντού, βγαίνει εκτός περιοχής, παίρνει μπάλα και πάει ακόμα και σε προσωπικές ενέργειες αν και όχι ιδιαίτερα τεχνίτης. Μαρκάρει παντού, πρεσάρει ασταμάτητα, με ακόρεστο πάθος. Μεγάλος μαχητής! Πιστεύω ότι και με τον CR7 στη Γιούβε, η 11αδα πάλι θα ξεκινάει από αυτόν. Το χθεσινό γκολ στην παράταση, αν και λαβωμένος, το θεωρώ μεγάλη προσωπική του δικαίωση. Για τη δουλειά και την προσπάθεια που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια.

        Τέλος, ο Λούκα Μόντριτς. Ο Μαέστρος. Θα τολμούσα να τον χαρακτηρίσω διάδοχο του Πίρλο. Από αυτόν ξεκινάνε τα πάντα στην Κροατία. Πατάει σε κάθε σημείο του γηπέδου, βοηθάει παντού και ταυτόχρονα βρίσκει τις δυνάμεις και το καθαρό μυαλό να κουμαντάρει το παιχνίδι της ομάδας, να φιξάρει τις επιθέσεις της. Έπαιρνε τη μπάλα στα πόδια και οι Εγγλέζοι έτρεμαν. Τρία σερί Champions league με τη ΡΕΑΛ, όπου μπορεί ο Κριστιάνο να είναι ο σταρ, ο Ράμος ο Αρχηγός, ο Μπέιλ να φορμάρεται και να κερδίζει τις εντυπώσεις στο τέλος, ο Ίσκο να είναι πιο θεαματικός, ο Κρόος πιο κυνικός, αλλά ο παίκτης ορχήστρα για την ομάδα, το βαρόμετρο της, αποδεικνύεται ότι είναι ο Λούκα Μόντριτς. Τώρα οδηγεί την εθνική του σε τελικό Μουντιάλ, το πρώτο της ιστορίας της. Αν θα πάρει κούπα θα το μάθουμε το βράδυ της Κυριακής, αλλά για μένα πρέπει στο τέλος του χρόνου να είναι ο πρώτος που θα σπάσει την κυριαρχία Κριστιάνο – Μέσι και να πάρει τη Χρυσή Μπάλα, ως ο κορυφαίος παίκτης στον κόσμο !!!

      Σε έναν τελικό Μουντιάλ δεν υπάρχουν φαβορί. Πιστεύω ότι μπορούν οι Κροάτες να ολοκληρώσουν την απόλυτη έκπληξη. Η Γαλλία έφτασε ως το τέλος του δρόμου βασιζόμενη στην τακτική και η Κροατία στη μπάλα που έπαιξαν ο Μόντριτς και η παρέα του !!!

      

          

                                                                                                                      SAM