Powered By Blogger

Πέμπτη 5 Απριλίου 2018

Η δύναμη της φανέλας






    Όπως σας είχα προϊδεάσει χθες παρακολούθησα τον Αγγλικό εμφύλιο για τα προημιτελικά του Champions league. Αντιμέτωπες η Λίβερπουλ του Κλοπ, τρίτη στο πρωτάθλημα Αγγλίας με 66 βαθμούς και η Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ, πρωτοπόρος στην Πρέμιερ και βέβαιη πρωταθλήτρια, με 84 βαθμούς. Η Σίτι θεωρούνταν από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες στην Ευρώπη αυτή την εποχή. Στο «Άνφιλντ» βέβαια έχει ιδιαίτερα αρνητική παράδοση και σε 51 ματς από το 1956 είχε μόλις δύο νίκες, το μακρινό 1981 και το 2003 η τελευταία της. Δηλαδή, από τη στιγμή που πέρασε στα χέρια των Αράβων, έπεσε χρήμα στην ομάδα και άρχισε να διεκδικεί και να κερδίζει τίτλους, δεν έχει καταφέρει να φύγει νικήτρια από το ιστορικό γήπεδο της Λίβερπουλ.  
     Το χθεσινό ματς ήταν βέβαια για το Champions league, όπου επίσης η φανέλα της Λίβερπουλ είναι πιο βαριά, με 5 κούπες ενώ η Σίτι μόλις τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία της στη διοργάνωση και πριν δύο χρόνια έφτασε ως τα ημιτελικά του θεσμού όπου και αποκλείστηκε από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης ΡΕΑΛ. Παρόλα αυτά και με τις φετινές εμφανίσεις της, η ομάδα του Πεπ είχε πείσει πολλούς ότι μπορεί να είναι και το φαβορί στο ζευγάρι.



   Η Σίτι μπήκε στο γήπεδο και αναμενόμενα πήρε την κατοχή της μπάλας την οποία όμως γυρνούσε άσκοπα και αδυνατούσε να δημιουργήσει ευκαιρίες, να πατήσει έστω περιοχή. Η Λίβερπουλ όταν έκλεβε τη μπάλα έφευγε πυραυλοκίνητα στην κόντρα και σκότωσε πραγματικά τη Σίτι μέσα σε 31 λεπτά. Θυμάμαι μια φάση στο 35΄και με το σκορ να είναι ήδη 3-0, με τον Ρόμπερτσον να κλέβει τη μπάλα 10 μέτρα κάτω από τη μεσαία γραμμή, προς την περιοχή του και να ξεχύνεται μπροστά, μην υπολογίζοντας τίποτα, με δυνάμεις, με τσαγανό και να φτάνει στην περιοχή της Σίτι, όπου τον πρόλαβε ο Φερναντίνιο. Ίσως ο μοναδικός διασωθείς της Σίτι. Η ομάδα του Πεπ παρουσιάστηκε ανέτοιμη πνευματικά για ένα τέτοιο παιχνίδια. Έπαιξε μονότονα, ψάχνοντας με μακρινές μπαλιές τον Σανέ για να πάει στο ένας με έναν με τον Άρνολντ, ποντάροντας στις αμυντικές αδυναμίες του 19χρονου αμυντικού της Λίβερπουλ. Ο Άρνολντ όμως στο χθεσινό ματς ήταν προσεκτικός και είχε 17 κοψίματα – κλεψίματα στον αγώνα. Η Σίτι ήταν αυτή που δεν είχε plan B. Οι δε ακριβοπληρωμένοι αμυντικοί της όπως ο Γουόκερ και ο Οταμέντι έκαναν τραγικά λάθη στο 1ο και στο 3ο γκολ. Ακατανόητη και η επιλογή του Πεπ να πάει με τον Γκουντογκαν δεξί εξτρεμ αφήνοντας στον πάγκο τον Στέρλιγκ, με την ομάδα του να επιτίθεται μονόπατα από τα αριστερά. Στο δε, δεύτερο ημίχρονο η Λίβερπουλ έδειξε ωριμότητα, έδωσε περισσότερο χώρο στη Σίτι, έπαιξε πίσω από τη μπάλα και έκλεισε άψογα τους χώρους. Ουσιαστικά δε δέχτηκε φάση.
                                   
    Για μία ακόμη φορά αποδείχθηκε ότι σε τόσο μεγάλα ματς δεν είναι η φόρμα αυτή που μετράει περισσότερο ή η τωρινή κατάσταση της κάθε ομάδας, αλλά κατά έναν ακατανόητο, στα όρια του μυστικισμού, λόγο, η φανέλα είναι αυτή που κάνει τη διαφορά και αποφασίζει τον νικητή !



Μπαρτσελόνα –Ρόμα =4-1

Στο άλλο ματς της βραδιάς η Μπάρτσα δεν παρουσιάστηκε ιδιαίτερα καλή, λόγω της ποιότητας της όμως κατάφερε να εκμεταλλευτεί τα λάθη των αντιπάλων της και να πετύχει μια ευρεία νίκη. Κέρδισε με 2 αυτογκολ και δύο γκολ που προήλθαν από λάθη της άμυνας. Ακόμα και σε μέτρια βραδιά η Μπάρτσα κατάφερε να δημιουργήσει 19 τελικές απέναντι σε μια σφιχτή και δουλεμένη ομάδα όπως παρουσιάστηκε η Ρόμα του Ντι Φραντζέσκο. Το ματς δεν πήγε στον Μέσι που δε σκόραρε αυτή τη φορά. Ο Μανωλάς ήταν ιδιαίτερα άτυχος στη φάση του αυτογκόλ που πετυχαίνει, αλλά έχει και μια φάση στο 40΄ που αναπτύσσει ταχύτητα και καταπίνει τον Μέσι. Το πάθος που έβγαλε η Ρόμα στο παιχνίδι της δεν αρκούσε για να κοντράρει την ποιότητα της Μπάρτσα.








Είναι χαρακτηριστικό ότι και στα 4 ζευγάρια των προημιτελικών η μία ομάδα πήρε ξεκάθαρο προβάδισμα και οι επαναληπτικοί πολύ δύσκολα θα αλλάξουν κάτι.




Υ.Γ.    Διάβασα ότι η Γιουβέντους ενδιαφέρεται για τον Παπασταθόπουλο. Μακάρι για τον δικό μας παίκτη να φορέσει μια τέτοια φανέλα. Φάνηκαν πολύ τα κενά στην άμυνα της Γιούβε κόντρα στη ΡΕΑΛ και η έλλειψη του Μπονούτσι. Χρειάζεται παίκτη με ποιότητα και προσωπικότητα στο κέντρο της άμυνας της και μακάρι αυτός να είναι ο Σωκράτης.





                                                                                                                                    SAM

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου