Μας καθήλωσαν…..

Χρειαζόταν μια τέτοια εβδομάδα το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, όπου θα ανατρεπόταν πολλά δεδομένα και η υπόθεση πρόκριση θα έπαιρνε μια άγρια ομορφιά. Ομάδες και βαριές φανέλες θα έχαναν τα κεκτημένα τους και θα αποδεικνυόταν ότι κανείς πλέον δε μπορεί να κερδίζει μόνο με το όνομα. Όταν δουλεύεις σωστά έχεις βάσιμες ελπίδες να προχωρήσεις απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο και αν το πιστεύεις μπορείς να ανατρέψεις οποιοδήποτε σκορ.

       Είδαμε ομάδες που πήγαιναν τρένο όλη τη σαιζόν να ξεφουσκώνουν, να καταρρέουν, τώρα στην τελική ευθεία και άλλες να έχουν χρησιμοποιήσει τη μέχρι τώρα σαιζόν ως προθέρμανση, ώστε να βρίσκονται σε τοπ φόρμα, τώρα που κρίνονται οι τίτλοι.

      Το 2013 θεωρώ ότι ήταν μια κομβική σαιζόν. Τα μεγάλα φαβορί, ΡΕΑΛ και Μπάρτσα, αποκλειόταν με διασυρμό στα ημιτελικά του θεσμού , του Champions league, από Μπάγερν και Ντόρντμουντ. Κυρίως επειδή είχαν ξεμείνει από δυνάμεις. Η ΡΕΑΛ πήρε το μάθημα της και από τότε παρουσιάζεται σε τοπ φόρμα στην τελική ευθεία, ενδεικτικό ότι έχει κατακτήσει τρεις φορές τη διοργάνωση εκ τότε. Η Μπάρτσα παραμένει αφελής. Μπορεί να εξασφαλίζει το πρωτάθλημα, όντας σε φόρμα το φθινόπωρο, αλλά στο τέλος ξεμένει από δυνάμεις, μπουκώνει. Τρίτη σερί σαιζόν εκτός ημιτελικών του θεσμού. Η διαχείριση που κάνει ο Ζιντάν στον Κριστιάνο πρέπει να γίνει μάθημα στη Μπάρτσα, ως προς την προστασία του Μέσι. Ίσως πρέπει και στη Βαρκελώνη να φτάσει μια τέτοια ποδοσφαιρική προσωπικότητα, για τον πάγκο, που να επιβληθεί στα «θέλω» του Αργεντινού μάγου….. Πάμε να αναλύσουμε τα ματς.

Μάντσεστερ Σίτι – Λίβερπουλ = 1-2

Μέχρι την ισοφάριση παρακολουθούσα αυτό το ματς στο live. Εδώ άλλωστε οι περισσότεροι πίστευαν ότι μπορεί να υπάρξει σενάριο ανατροπής. Η Σίτι προηγήθηκε μόλις στο 2΄ και η βραδιά προμηνύονταν μεγάλη. Η Σίτι έκλεισε τη Λίβερπουλ στα καρέ της και δημιούργησε κάποιες φάσεις, όχι όμως κάποια κραυγαλέα ευκαιρία αφού ο Κλοπ είχε κλείσει καλά τους διαδρόμους. Όλα αυτά μέχρι το 40΄. Από εκεί και μετά η Σίτι είχε ένα δοκάρι σε σουτ του Μπερνάντο Σίλβα, που ήταν μέσα στις φάσεις και είχε γίνει και άλλες φορές απειλητικός για την εστία του Κάριους, και ένα κακώς ακυρωθέν γκολ του Σανέ, αφού η μπάλα έφτασε σε αυτόν από αντίπαλο και έπρεπε να μετρήσει. Με 2-0 θα είχαμε άλλο παιχνίδι. Βέβαια και στο 1^ο γκολ είχε προηγηθεί φάουλ του Στέρλιγκ στον Φαν Ντάικ. Ο Πεπ είδε να του κλέβουν την ελπίδα και ξέσπασε στον διαιτητή και αποβλήθηκε από τον πάγκο για το 2^ο ημίχρονο. Γενικά το 1^ο μέρος ήταν ένας μονόλογος της Σίτι, με τη Λίβερπουλ να παίζει με υπομονή πίσω από τη μπάλα, μέχρι να περάσει η μπόρα.

     Ο Σαλάχ, επηρεασμένος προφανώς και από τον τραυματισμό του στο 1^ο ματς, δεν ήταν σε καλή βραδιά. Είναι τέτοια η ποιότητα του όμως και τόσο ανεβασμένη η ψυχολογία του από την εξαιρετική σαιζόν που κάνει, που μία φάση του αρκούσε για να καθαρίσει την υπόθεση πρόκριση και αυτό έκανε στο 56΄εκμεταλευόμενος τα λάθη της άμυνας της Σίτι. Από εκεί και πέρα το ματς έσβησε. Οι παίκτες της Σίτι ξεζουμισμένοι από την υπερπροσπάθεια του 1^ο ημιχρόνου και απογοητευμένοι από την ισοφάριση, αφού πλέον ήθελαν άλλα 4 γκολ, αδυνατούσαν να βγάλουν αντίδραση. Έτσι στο 77’ ο κατάκοπος Οταμέντι, έκανε ένα ανεπίτρεπτο για την κλάση του λάθος και ο Φιρμίνιο διαμόρφωσε το τελικό 1-2, στέλνοντας τη Λίβερπουλ στα ημιτελικά.

     Η Σίτι, σε μια βδομάδα, με τις ήττες και τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό από τη Λίβερπουλ και την ήττα με ανατροπή από 2-0 στην έδρα της στο πρωτάθλημα από τη Γιουνάιντεντ, έχασε πολλά σε ψυχολογία και πρεστίζ. Μπορεί στο πρωτάθλημα της να πάει τρένο, όμως δε διαθέτει ούτε τη φανέλα, ούτε τους παίκτες με την προσωπικότητα για τέτοια ευρωπαϊκά ματς. Η τοπ ποιότητα και η προσωπικότητα αγοράζονται οπότε ….θα δούμε το καλοκαίρι.

     Η Λίβερπουλ έχει τη φανέλα, με 5 τρόπαια άλλωστε. Ο Κλοπ έχει φτιάξει ομάδα σύμφωνα με τα δικά του θέλω, με τρεξίματα, ταχύτητα και οργανωμένο επιθετικό transition. Ο Φαν Ντάικ έδωσε οντότητα και συμμάζεψε για τα καλά την άμυνα της ομάδας. Ο Μο Σαλάχ είναι παίκτης που κάνει τη διαφορά. Δε θα είναι εύκολος αντίπαλος για κανέναν στα ημιτελικά και πλέον έχει και το momentum.

Ρόμα – Μπαρτσελόνα = 3-0

Η μεγάλη ανατροπή. Η έκπληξη της σαιζόν. Μια πρόκριση που θα μνημονεύεται για χρόνια.  Και στο 1^ο ματς η διαφορά των ομάδων στον αγωνιστικό χώρο δεν ήταν για σκορ 4-1, αλλά όπως είχαμε πει, σε εκείνο το ματς η Μπάρτσα ήταν τυχερή με τα δύο αυτογκολ και τα άλλα δύο γκολ να έρχονται από λάθη της άμυνας. Η Ρόμα του Ντι Φραντζέσκο είχε βάλει δύσκολα και στη Βαρκελώνη στην παρέα του Μέσι. Με πολύ τρέξιμο και συνεχή πίεση ψηλά δεν επέτρεπε την ανάπτυξη των Μπλαουγκράνα, τους δυσκόλευε να κάνουν παιχνίδι από πίσω και να φτάσει η μπάλα στον Μέσι και τον Σουάρεζ.

      Παρά το ευρύ σκορ του 1^ου ματς ο Βαλβέλδε παράταξε όλους τους βασικούς στη Ρώμη, σεβόμενος το γεγονός ότι επρόκειτο για ένα παιχνίδι που σε στέλνει στα ημιτελικά του Ch. L. . Παράταξε την ομάδα του με σχηματισμό 4-4-2 και τον Μέσι κοντά στον Σουάρες στην επίθεση. Ο Ντι Φραντζέσκο διάβασε καλά το 1^ο ματς. Άλλαξε τη διάταξη του και κατέβηκε με τρία στόπερ. Τον Φάτζιο να δίνει βάθος, τον Μανωλά δεξιά και τον Ζεσούς αριστερά. Φλορέντσι και Κολάροφ έπαιρναν όλη την πλευρά τους και στα χαφ Ντε Ρόσι (συγκλονιστικός), Ναιγκολάν και Στρουτμαν κατάπιαν με τα τρεξίματα τους τους χαφ της Μπάρτσα. Στην επίθεση, δίπλα στον Ντζέκο, έβαλε τον Σικ που και ύψος διαθέτει για μέσα στην περιοχή και καλός με τη μπάλα στα πόδια είναι.

    Η Ρόμα ευτύχησε να προηγηθεί μόλις στο 6΄ όταν σε μια κάθετη μπαλιά, ο Ντζέκο χώθηκε ανάμεσα σε Άλμπα και Ουμτιτί και πλάσαρε τον Τερ Στέγκεν. Αυτός ο Ουμτιτι ούτε είναι ούτε θα γίνει ποτέ σέντερ μπακ για αυτό το επίπεδο. Η Ρόμα έψαχνε το 2^ο γκολ και είχε μια κεφαλιά στο δοκάρι στο 13΄ με τον Κολάροφ και άλλες φάσεις με κεφαλιές αφού οι δύο πλάγιοι έψαχναν με σέντρες τους ψηλούς επιθετικούς της μες την περιοχή. Η Μπάρτσα ήταν ανύπαρκτη και δε μπορούσε να ανταπεξέλθει απέναντι στην ορμή των παικτών της Ρόμα. Απείλησε με δύο φάουλ του Μέσι που έφυγαν ψηλά άουτ. Πέρα από το πάθος και την πίστη που έδειξαν στον αγωνιστικό χώρο οι παίκτες της Ρόμα, ακόμα και ο Φάτζιο στο 29΄ κάνει overlap στον Φλορέντζι και σεντράρει για να πάρει την κεφαλιά ο Σικ, η Μπάρτσα έδειχνε ασυντόνιστη και κακοστημένη στον αγωνιστικό χώρο. Πληροφορίες από την Ισπανία λένε ότι οι Μέσι και Πικέ διαμαρτυρήθηκαν στον Βαλβέλδε για τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας στην ανάπαυλα του ημιχρόνου.

     Στην αρχή του 2^ου μέρους η Μπάρτσα προσπάθησε να ισορροπήσει το παιχνίδι, αλλά στο 57΄ ο Ντζέκο από μια κάθετη μπαλιά φεύγει στην κόντρα με τον Πικέ στην πλάτη του, του βάζει ωραία το σώμα και τον πάει μέχρι τη μικρή περιοχή όπου και κέρδισε το πέναλντι. Ψύχραιμος ο Καπιτάνο Ντε Ρόσι και 2-0. Πλέον η Ρόμα χρειάζεται ένα γκολ για την πρόκριση. Αποχαυνωμένοι οι παίκτες της Μπάρτσα αδυνατούν να βγάλουν την παραμικρή αντίδραση στον αγωνιστικό χώρο, πάνε πάντα 2^οι στη μπάλα και αδυνατούν να την κρατήσουν, να αλλάξουν πάσες, να παγώσουν το ρυθμό, να ψάξουν διαδρόμους για το ένα γκολ που θα τους εξασφάλιζε. Έτσι στο 82΄ μετά από κόρνερ του Ουντέρ, ο «δικός μας» Κώστας Μανωλάς βγήκε στο 1^ο δοκάρι και εκτέλεσε τον Τερ Στέγκεν. Και στα άλλα 5 κόρνερ που είχαν προηγηθεί για τους Ρωμαίους, πάντα έβγαζαν παίκτη στο 1^ο δοκάρι. Επίσης πάνω στον αλτικό Έλληνα στόπερ βρέθηκε στη φάση ο ελλιποβαρής Σεμέδο (?). Καμιά προεργασία στα στημένα από τον Ερνέστο? Στα τελευταία λεπτά η Μπάρτσα προσπάθησε, ο Μέσι σα να αφυπνίστηκε, έχασε και μια ευκαιρία με το πλασε του Ντέμπελε, από μακριά, να περνάει άουτ με τον Άλισον εκτός εστίας. Όμως στο τελευταίο 10λεπτο ο Μανωλάς ήταν παντού, συγκλονιστικός, σε κάθε γύρισμα των παικτών της Μπάρτσα μες την περιοχή ήταν εκεί για να αποκρούσει. Το σφύριγμα της λήξης βρήκε θριαμβευτές τους Ρωμαίους.

        Η Ρόμα μπήκε αποφασισμένη στο ματς, πίεσε εξ αρχής ψηλά, οι χαφ της έτρεξαν πάρα πολύ και όλοι έμπαιναν δυνατά στις φάσεις. Έπνιξε τη Μπάρτσα που ουσιαστικά δεν είχε ευκαιρία. Η Ρόμα ήταν η ομάδα που επέβαλε το ρυθμό στο ματς, πήρε την κατοχή από τη Μπαρτσελόνα, με 54% - 46% !!!! Σαρωτικοί οι δύο ψηλοί στην επίθεση, με τον Ντζέκο να είναι ο κορυφαίος του ματς και τον Σικ να βάζει δύσκολα στην αντίπαλη άμυνα. Οι στόπερ της πήγαν εξαιρετικά πάνω στο κορυφαίο δίδυμο του πλανήτη, Μέσι – Σουάρεζ. Πολύ επιθετικοι οι Φλορέντζι και Κολάροφ, έφερναν τη μπάλα συνεχώς μες την περιοχή ψάχνοντας τους ψηλούς. Κίνηση μεγάλου κόουτς από την Ντι Φραντζέσκο για να ψάξει το γκολ της πρόκρισης, με τις αλλαγές του Ουντέρ και Ελ Σαράουι (είχε την ευκαιρία πριν το 3-0 από τον Μανωλά) γυρνώντας τη διάταξη σε 3-4-3 και χτυπώντας από τα άκρα. Το ματς μου έδωσε την εντύπωση ότι οι παίκτες της Ρόμα έπαιρναν δύναμη και ψυχολογία όσο περνούσε ο χρόνος μέσα στο παιχνίδι βλέποντας ότι οι αντίπαλοι τους δεν είχαν κουράγια και δυνάμεις να προβάλουν αντίσταση !

   Η Μπάρτσα δεν παρουσιάστηκε πνευματικά έτοιμη για ένα τέτοιο ματς, στο οποίο ο αντίπαλος θα παρουσιαζόταν τόσο αποφασισμένος να διεκδικήσει την πρόκριση. Είχαν επαναπαυτεί στο σκορ του 1^ου αγώνα. Ανεπίτρεπτη τέτοια χαλάρωση. Άφαντοι οι Μέσι και Ινιέστα, δε μπορούσε να κρατήσει μπάλα η ομάδα και οι Σουάρεζ και Μέσι ήταν αποκομμένοι στο παιχνίδι. Ο Βαλβέλδε κοιμήθηκε. Δεν προσπάθησε να αλλάξει κάτι και ενώ τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, φώναζε το ματς ότι το μοιραίο επέρχεται. Πρώτη του παρέμβαση στο παιχνίδι, με αλλαγή, στο 80΄!!! Η Μπάρτσα κάθε χρόνο τέτοια εποχή κάνει κοιλιά και γι αυτό βρίσκεται για 3^η σερί χρονιά εκτός ημιτελικών, αλλά ο Ερνέστο δε φρόντισε γι αυτό. Στηρίχθηκε αποκλειστικά στον Μέσι, που τον «πήγαινε» μέχρι τώρα. Δεν εμβάθυνε στο παιχνίδι της Μπαρτσελόνα όπως είχε προαναγγείλει με την πρόσληψή του. Δεν ανταπεξήλθε στα πολύ ψηλά, στην κορυφή, αποδείχθηκε λίγος γι αυτό το επίπεδο. Απαραίτητος πλέον ένας κόουτς με το ειδικό βάρος να επιβληθεί στον Μέσι!

    Όλη τη σαιζόν κάποιοι λιβάνιζαν τον Βαλβέλδε, μόνο κακό θα κάνουν αν ξεκινήσουν το ίδιο και με τον χρυσό σκόρερ του ματς, Κώστα Μανωλά.

Μπάγερν Μονάχου – Σεβίλλη = 0-0

Το πιο αδιάφορο ματς της εβδομάδας. Η Μπάγερν είναι πολύ έμπειρη και κυνική για να την πατήσει και ο «παππούς» Χάινκες ξέρει καλά την ομάδα του και δε γύρισε στους πάγκους για να διασυρθεί και να αποκλειστεί από κατώτερο αντίπαλό. Του παρουσιάζεται η χρυσή ευκαιρία να γράψει ανεξίτηλα το όνομα του στην ιστορία των Βαυαρών με ένα νέο τρεμπλ και δε σκοπεύει να την αφήσει να πάει χαμένη έτσι εύκολα. Έλεγξε πλήρως τον ρυθμό του ματς η Μπάγερν, έκλεισε καλά τα μετόπισθεν και χτυπούσε από τα πλάγια με Ρόμπεν και Ριμπερί να βγαίνουν στη πλάτη των Νάβας και Εσκουδέρο. Η Σεβίλλη δημιούργησε κάποιες φάσεις, με κορυφαία της στιγμή την κεφαλιά του Μπανέγα στο δοκάρι στο 60^ο λεπτό, αλλά γενικά η Μπάγερν δεν της άφησε πολλά περιθώρια και ήταν το αφεντικό στο ματς.

ΡΕΑΛ Μαδρίτης – Γιουβέντους = 1-3

Αυτό που παραλίγο να επιτύχει η Γιουβέντους μόνο με μια λέξη μπορεί να αποδοθεί….ΕΠΟΠΟΙΙΑ !  Κρίμα που αυτό το ματς έμελε να κριθεί από ένα σφύριγμα στο τέλος. Η Γιούβε πέτυχε να ισοφαρίσει το σκορ του 1^ου αγώνα σε μια ώρα παιχνιδιού και αιφνιδίασε πλήρως τη ΡΕΑΛ, η οποία είχε σε κακή βραδιά όλα σχεδόν τα αστέρια της. Έλειψε πολύ από την άμυνα τον Μερένχες ο Σέρχιο Ράμος και ο  Βαγιέχο που κλήθηκε να τον αντικαταστήσει δεν είναι γι αυτό το επίπεδο.

       Με το κλασσικό 4-4-2 σε ρόμβο ο Ζιντάν και τον Μπέιλ στη θέση του Μπενζεμά στην επίθεση. Μια κίνηση που αποδείχθηκε λανθασμένη και δεν ξέρω αν έχει συμβεί κάτι άλλο στην ομάδα και δε χρησιμοποιήθηκε καθόλου ο Γάλλος φορ στο ματς. Με 4-3-3 ο Αλέγκρι, είδε τον Κεντίρα να κάνει μεγάλο ματς στα χαφ, με τους Πιάνιτς και Ματουϊντί δίπλα του να δίνουν τρεξίματα και να μην επηρεάζει καθόλου την ομάδα η απουσία του Ντιμπαλά. Ο Ντάγκλας Κόστα ταλαιπώρησε τον Μαρσέλο που ήταν σε κακή βραδιά, έχοντας και τη βοήθεια του Λιχτστάινερ που πέρασε αλλαγή στο ματς στο 17΄ λόγω τραυματισμού του Ντε Σίλιο. Άδικος ο Αλέγκρι με τον Ελβετό, ο οποίος έκανε μεγάλο ματς και στο Λονδίνο με την Τότεναμ, όπου πάλι είχε μπει αλλαγή και συνέβαλε αποφασιστικά στην πρόκριση και πάλι χθες δεν τον ξεκίνησε, παρότι ο Ντε Σίλιο ήταν κακός στο 1^ο ματς με τη ΡΕΑΛ στο Τορίνο. Το μεγάλο όπλο αποδείχθηκε ο Μάριο Μάντζουκιτς που ξεκίνησε στα αριστερά της επίθεσης και συνέκλινε συνεχώς στην περιοχή πετυχαίνοντας δύο γκολ στο 1^ο ημίχρονο και βάζοντας τη Γιούβε για τα καλά στο κόλπο της πρόκρισης. Στο 2΄ ο Κροάτης ήταν αυτός που έδειξε ότι η Γιούβε ήρθε για να διεκδικήσει της όποιες ελπίδες της και στο 37΄ και πάλι αυτός ήταν  που έβαλε φωτιά στο Μπερναμπέου. Σε ένα σχετικά ανιαρό κατά τα άλλα 1^ο ημίχρονο με λίγες φάσεις αλλά που πήρε άγια ομορφιά προς το τέλος του, καθότι στις καθυστερήσεις είχαμε και μια κεφαλιά του Βαράν στο δοκάρι του Μπουφόν, όπου παραλίγο θα άλλαζαν οι ισορροπίες του αγώνα.

     Στο ημίχρονο ο Ζιντάν προχώρησε σε δύο αλλαγές. Έβγαλε Καζιμίρο και Μπέιλ και έριξε στο ματς τους Ασένσιο και Λούκας Βάσκεθ. Η επιτομή του επιθετικού κοουτσαρίσματος. Η ΡΕΑΛ πήρε τα ηνία του αγώνα είχε την κατοχή και έψαχνε το γκολ που θα την εξασφάλιζε. Όμως στο 60΄ προδόθηκε από τον Κέιλορ Νάβας. Σε μια σέντρα του Ντάγκλας Κόστα, του έφυγε η μπάλα από τα χέρια και σε κενή εστία ο Ματουϊντί έγραψε το 0-3, ισοφαρίζοντας το σκορ του 1^ου αγώνα. Στη ΡΕΑΛ πήρε κανά 10λεπτο να συνέλθει, αλλά μετά το 70΄ έβγαλε επιθετικότητα και πίεσε πολύ την άμυνα της Γιούβε. Δημιούργησε φάσεις αλλά οι παίκτες της είτε ήταν άστοχοι, είτε σταματούσαν πάνω στον σταθερότατο και αποφασισμένο Μπουφόν. Και εκεί που ήμασταν έτοιμοι για ακόμα 30 λεπτά μπάλας κορυφαίου επιπέδου, ήρθε η φάση του πέναλντι για να κρίνει την πρόκριση.

  Είχε δίκαιο ο Μπουφόν που αντέδρασε έτσι, ήθελε να τελειώσει αλλιώς από το Champions league, άλλωστε ο παίκτης αν ξεφύγει στις διαμαρτυρίες του τιμωρείται και άμεσα αφού αποβάλλεται από το παιχνίδι, αλλά και μετέπειτα αφού του απαγορεύεται η συμμετοχή του σε επόμενα ματς. Παράγοντας πάντως στο γήπεδο σε μπήκε !

   Ψύχραιμος ο Κριστιάνο και με εξαιρετική εκτέλεση σφράγισε την πρόκριση για την ομάδα του και το πανηγύρισε επιδεικτικά.

   Η ΡΕΑΛ πρέπει να προβληματιστεί από τη χθεσινή της εμφάνιση και γενικά από τη χαλαρότητα που υπέδειξε σε ένα ματς αυτού του επιπέδου και με έναν αντίπαλο αυτού του ειδικού βάρους. Κανείς αντίπαλος στα ημιτελικά του Champions league δε μπορεί να θεωρείται εύκολος.

  Η Γιούβε πρέπει να είναι περήφανη γι αυτό που έφτασε κοντά στο να κάνει πραγματικότητα. Ας φανταστούμε ο καθένας μας, η ομάδα μας να κάνει μια τέτοια ανατροπή, μια τέτοια προσπάθεια και να τιμήσει με μια τέτοια εμφάνιση το έμβλημα του συλλόγου απέναντι σε έναν τεράστιο αντίπαλο.  Μόνο χειροκρότημα αξίζει στη vekia signora, για το σεβασμό που επέδειξε στο θεσμό, στον αντίπαλο, στους οπαδούς της, στην ιστορία της , στη φανέλα της και στον εαυτό του ο κάθε παίκτης ξεχωριστά. Αυτό θα πει πίστη και προσωπικότητα !!!

Υ.Γ.   Στο Europa league είδαμε την Αυστριακή Σάλτσμπουργκ που σε καμιά περίπτωση δεν είναι πολύ καλύτερη από τις δικές μας ομάδες να φτάνει στα ημιτελικά του θεσμού. Εκμεταλλευομένη και την κούραση που παρουσιάζουν σε αυτή τη φάση της διοργάνωσης οι ομάδες των κορυφαίων πρωταθλημάτων, που δίνουν κάθε εβδομάδα δύσκολα ματς. Με υπομονή στο χτίσιμο η ομάδα της Red Bull, που μέχρι το περασμένο καλοκαίρι είχε στον πάγκο της τον Όσκαρ Γκαρσία !!!

      Τεράστια προσπάθεια και οι Ρώσοι της ΤΣΣΚΑ που μέχρι το  75΄ είχαν στο 2-0 την Άρσεναλ και έψαχναν ένα γκολ για την πρόκριση ! Μια Άρσεναλ που αν και ισοφάρισε στο τέλος έδειξε σημάδια κόπωσης, όπως και η Ατλέτικο στη Λισαβόνα.

      Πολύ καλή εμφάνιση ο Κώστας Μήτρογλου, στην ευρεία νίκη με 5-2 της Μαρσέιγ επί της Λειψίας. Ήταν ορεξάτος, κινητικός, μέσα στις φάσεις και είχε αποφασιστική συμβολή στην πρόκριση της ομάδας του !  

                                                                                                                         SAM