Μπάγερν – ΡΕΑΛ = 1-2

     Ο δεύτερος ημιτελικός για το Champions league μας πρόσφερε ένα κλειστό παιχνίδι, ένα παιχνίδι τακτικής και υπομονής που κρίθηκε στα λάθη. Καθοριστικό ρόλο έπαιξαν επίσης δύο ακόμη γεγονότα….ο τραυματισμός του Ρόμπεν νωρίς, που έκανε τη Μπάγερν μονοδιάστατη καθώς επιτιθόταν μονόπατα από αριστερά με τον Ριμπερί, καθώς ο Μίλλερ που πήγε δεξιά δεν είναι εξτρέμ και επίσης, το γεγονός ότι η ΡΕΑΛ έχει ξανά περπατήσει το δρόμο ως το τέλος και έχει σηκώσει την κούπα στις προηγούμενες δύο διοργανώσεις, με την ίδια ακριβώς ομάδα, που τις δίνει αυτοπεποίθηση και αβαντάζ σε έναν ημιτελικό. 

     Το ματς ξεκίνησε με δυνατές μονομαχίες και κάποια σκληρά φάουλ, με τις δύο ομάδες να προσπαθούν να επιβάλλουν το ρυθμό που τις βόλευε. Από το 15΄ και μετά, η ΡΕΑΛ φάνηκε να παίρνει τα ηνία του αγώνα, όμως στο 28΄ άφησε τεράστιο κενό στο αριστερό άκρο της άμυνας της, ο Κίμιχ βγήκε έξυπνα στον κενό χώρο, μπήκε περιοχή και εκτέλεσε τον Νάβας στην κλειστή του γωνία. Από εκεί και μετά η Μπάγερν, με αυτοπεποίθηση στα ύψη δημιούργησε και άλλες 3 φάσεις να σκοράρει. Κόντρα στη ροή του ματς και από ένα γύρισμα και κεφαλιά του Καρβαχάλ, ο Μαρσέλο με ένα ξερό, άπιαστο σουτ έφερε το ματς στα ίσα στο 44΄. Μέχρι το τέλος του ημιχρόνου η Μπάγερν είχε ακόμη δύο φάσεις για γκολ. 

      Η Μπάγερν ξεκίνησε το ματς με 4 σοβαρές ελλείψεις, των Νόιερ, Αλάμπα, Βιδάλ και Κομάν, σε αυτές κατά τη διάρκεια του 1^ου ημιχρόνου προστέθηκαν οι Ρόμπεν που βγήκε νωρίς και Μπόατεγκ που βγήκε υποβασταζόμενος στο 34΄.

      Το 2^ο ημίχρονο ξεκίνησε με τη Μπάγερν να μπαίνει επιθετικά στο γήπεδο και να ψάχνει το γκολ που θα τη βάλει μπροστά, όμως στο 57΄και μετά από δικό της κόρνερ και απόκρουση της άμυνας της ΡΕΑΛ, η μπάλα φτάνει στον Ραφίνια που κάνει ένα τραγικό λάθος και δίνει τη μπάλα σε αντίπαλο. Λούκας Βάσκεθ και Ασένσιο ξεχύνονται στην αντεπίθεση, κόντρα σε δύο αμυντικούς της Μπάγερν και ο 2^ος γράφει το 1-2, ολοκληρώνοντας την ανατροπή.  Από το γκολ και μετά η ΡΕΑΛ έκλεισε τους χώρους στην άμυνα της, έπαιξε πιο χαμηλά και κοντά- και μέσα – στην περιοχή της και ψάχνοντας την ευκαιρία να φύγει στην κόντρα. Η Μπάγερν έψαξε την ισοφάριση είτε με ατομικές ενέργειες του Ριμπερι από αριστερά, ο οποίος ήταν μεν συγκινητικός, αλλά μετά το 70΄ δεν είχε ανάσες, είτε με σέντρες – γεμίσματα, που αποτέλεσαν εύκολη λεία για τους αμυντικούς της ΡΕΑΛ. Δεν βρήκαν λύσεις οι Γερμανοί και έτσι το ματς έκλεισε στο «διπλό».

    Είναι δεδομένο ότι ο τραυματισμός του Ρόμπεν και η από νωρίς αναγκαστική αλλαγή του χάλασαν τα σχέδια του Χάινκες και τον ανάγκασαν σε αναπροσαρμογές, αλλά με την είσοδο του Τιαγκο Αλκάνταρα δε βρήκε παιχνίδι από τον άξονα, αφού και ο Χάμες ήταν σε μέτρια βραδιά. Δημιούργησε φάσεις βέβαια η Μπάγερν αλλά η ΡΕΑΛ ήταν αυτή που είχε την ουσία, το γκολ. Φάνηκε μάλιστα να επηρεάζεται ψυχολογικά η ομάδα του Μονάχου από τη στιγμή που βρέθηκε πίσω στο σκορ και δεν δημιούργησε πολλές επικίνδυνες καταστάσεις στην άμυνα των Μαδριλένων από εκεί και μετά, προφανώς σημαντικό ρόλο έπαιξε και η κούραση. Ο Ζιντάν με την είσοδο του Ασένσιο στο ημίχρονο, αφού ο Ίσκο είχε πρόβλημα τραυματισμού, ενίσχυσε τα άκρα του, μιας και στο 1^ο ημίχρονο ο Ίσκο συνέκλινε συνεχώς προς τον άξονα αφήνοντας κενό στην πλευρά του. Ετσι η ΡΕΑΛ και το 2^ο γκολ βρήκε αλλά και αμυντικά έκλεινε καλύτερα τους χώρους από τα πλάγια. Σε κακή μέρα ο Κριστιάνο, είχε ελάχιστη συμμετοχή στο παιχνίδι, τον μπλόκαρε και έξυπνα ο Χάινκες. Ο Λεβαντόφσκι δεν έχει την ατομική ενέργεια για να δημιουργήσει μόνος του φάσεις, ούτε τα σωματικά προσόντα για να κερδίσει μονομαχίες μες την περιοχή, πρέπει να του φέρεις τη μπάλα για να σκοράρει, έτσι φάνηκε πολύ λίγο στο παιχνίδι.

      Για τον επαναληπτικό, θεωρώ ότι όλα είναι ανοιχτά αν και η ΡΕΑΛ έχει ένα προβάδισμα. Είδαμε όμως και στον προηγούμενο γύρο τη ανατροπή πήγε να κάνει η Γιουβέντους μες το Μπερναμπέου, ενώ και πέρυσι με ίδιο σκορ στον 1^ο αγώνα στο Μόναχο, η Μπάγερν πήγε το ματς στην παράταση στη Μαδρίτη.  Σημαντικό ρόλο θα παίξουν οι απουσίες. Ποιοι από τους έξι τραυματίες της Μπάγερν θα προλάβουν να είναι έτοιμοι σε λιγότερο από μια εβδομάδα, ενώ και για τη ΡΕΑΛ αποχώρησε τραυματίας ο Καρβαχάλ και στο τέλος έπαιξε δεξί μπακ ο Λούκας Βάσκεθ, επίσης  και ο Μαρσέλο στα τελευταία λεπτά περπατούσε έχοντας πρόβλημα στον προσαγωγό. Είναι το τέλος της σαιζόν, έχει επέλθει η κούραση και οι παίκτες βγάζουν πιο εύκολα προβλήματα τραυματισμών. Κομβικός ο ρόλος των τιμ, πίσω από την ομάδα και της δουλειάς που κάνουν. Περιμένω μεγάλη μάχη….Βαριά η φανέλα της Μπάγερν !

                                                                                                                           SAM

Λίβερπουλ – Ρόμα = 5-2

Παρακολουθήσαμε ένα ανοιχτό παιχνίδι στον πρώτο ημιτελικό του Champions league, με 7 γκολ και αρκετές φάσεις. Οι άμυνες δεν ήταν το επιδιωκόμενο για τις 2 ομάδες. Και αν για τη Λίβερπουλ ήταν κάπου αναμενόμενο, αφού στα παιχνίδια της στο «Άνφιλντ» βασίζεται στον τρελό ρυθμό που δίνει, για τη Ρόμα, την Ιταλική ομάδα, που απροσδόκητα έφτασε ως εδώ, η μη εστίαση στην άμυνα, μας αιφνιδίασε. Πέταξε την όποια ελπίδα της να βρεθεί στον τελικό μετά από 36 χρόνια.

    Η Λίβερπουλ μπήκε με επιθετικότητα στον αγώνα και πίεζε ψηλά, αλλά μετά τα πρώτα λεπτά η Ρόμα ισορρόπησε, κρατούσε μπάλα, την κυκλοφορούσε και ήλεγχε το ρυθμό του παιχνιδιού. Είχε μάλιστα και δοκάρι με σουτ – κεραυνό του Κολάροφ, που κυριολεκτικά πήρε μέσα τα χέρια του τερματοφύλακα Κάριους. Όλα αυτά μέχρι το 28΄, όταν έφυγε στην κόντρα ο Μανιέ από αριστερά, βγήκε τετ – τετ με τον Άλισον αλλά σούταρε ψηλά άουτ. Από εκεί και πέρα η Λίβερπουλ πάτησε γκάζι. Στο επόμενο λεπτό, από γύρισμα του Φιρμίνιο ο Μανέ, από το ύψος του πέναλντι σούταρε απελπιστικά άστοχα. Στο 30΄πατάει περιοχή ο Σαλάχ, σουτάρει και διώχνει ο Άλισον. Κάθε λεπτό και φάση, η Λίβερπουλ είναι καταιγιστική. Στο 34΄ακυρώνεται – σωστά- ως οφσάιντ γκολ του Μανέ. Ο Ντι Φραντζέσκο παρακολουθεί αμέτοχος από τον πάγκο. Αντί να μαζέψει τους πλάγιους μπακ, να μείνουν πίσω, τα κεντρικά χαφ να έρθουν κοντά στα στόπερ, αυτός συνεχίζει να τους έχει ξαμολημένους μπροστά και η Λίβερπουλ με μια μπαλιά έβγαινε φάτσα με τους τρεις στόπερ, τη στιγμή μάλιστα που οι τρεις επιθετικοί της υπερείχαν σε ταχύτητα. Έτσι στο 36΄ από ένα κλέψιμο στο χώρο του κέντρου, η μπάλα έφτασε στον Σαλάχ μες την περιοχή, ο οποίος με καταπληκτικό πλασέ στην απέναντι γωνία, άνοιξε το σκορ. Η Λίβερπουλ συνέχισε στον ίδιο ρυθμό, είχε πάρει ψυχολογία και είχε εγκλωβίσει πνευματικά τους αντιπάλους της. Στο 38΄ μετά από κόρνερ, κεφαλιά του Λόβρεν στο δοκάρι. Στο 40΄σουτ του Βαϊνάλντουμ, έδιωξε ο Άλισον και στο 45΄ ο Φιρμίνιο κερδίζει μια κόντρα στο κέντρο, περνάει κάθετα στον κενό χώρο στον Σαλάχ και 2-0.

     Στο 2^ο ημίχρονο ο Ντι Φραντζέσκο συνέχισε με την ίδια τακτική, στην ανάπαυλα απλά πέρασε τον Σικ στη θέση του εξαφανισμένου Ουντέρ, άλλαξε δηλαδή τον 2^ο επιθετικό του, το στήριγμα στον Ντζέκο. Η Λίβερπουλ συνεχίζει στο ίδιο στιλ παιχνιδιού, οι εξτρεμ της βγαίνουν στην πλάτη των μονίμως προωθημένων μπακ της Ρόμα, τραβάνε στην άκρη τους δύο στόπερ, όπου υπερέχουν στην ταχύτητα και χτυπάνε αλύπητα. Ο Μανωλάς που επιλέγει για κεντρικός στόπερ για να καθαρίζει φάσεις με την ταχύτητα του, δεν μπορεί να δώσει βάθος γιατί παίζει μονίμως πάνω του ο Φιρμίνιο. Έτσι στο 56΄ από βαθιά μπαλιά του Άρνολντ, ο Σαλάχ βγαίνει μόνος του από δεξιά, πατάει περιοχή, αδειάζει με μια προσποίηση τον Ζεσούς, γυρνάει τη μπάλα στον Μανέ και 3-0. Πέντε λεπτά αργότερα το ίδιο σκηνικό, μπάσιμο του Σαλάχ από δεξιά, γύρισμα στον Φιρμίνιο και 4-0. Ο Ντι Φραντζέσκο στον πάγκο έβλεπε «τα τρένα να περνούν» !  Στο 66΄ κάνει δύο αλλαγές και γυρίζει τη διάταξη σε τετράδα στην άμυνα. Όμως στο 69΄ και μετά από κόρνερ ο Φιρμίνιο παίρνει την κεφαλιά και 5-0. Από εκεί και μετά η Λίβερπουλ χαλάρωσε. Ίσως να βγήκε και κούραση από τον ασύλληπτο ρυθμό που είχε δώσει στο ματς και τη συνεχή πίεση για να κλέψει τη μπάλα. Έτσι στο 81΄ από βαθιά μπαλιά, ο Λόβρεν πηδάει σε λάθος χρόνο, ο Ντζέκο βγαίνει μόνος του και κάνει το 5-1. Κατόπιν, από σουτ του Ναϊγκολάν, η μπάλα χτυπάει στο χέρι του Μίλνερ και ο Περότι ευστοχεί στο πέναλντι για να γράψει το τελικό 5-2 και να δώσει θεωρητικές ελπίδες στη Ρόμα ενόψει επαναληπτικού, οι οποίες βασίζονται στην ανατροπή που πέτυχε σε βάρος της Μπαρτσελόνα στον προηγούμενο γύρο της διοργάνωσης.

      Από εκεί και πέρα, η Ρόμα ελπίζει, όπως προείπαμε, με τα δύο γκολ στο τέλος, γιατί είχε κάνει παρόμοια ανατροπή στον προηγούμενο γύρο κόντρα στη Μπάρτσα και επειδή στην έδρα της δεν έχει δεχθεί γκολ μέχρι τώρα στο θεσμό. Όμως χθες στο «Άνφιλντ» αποδείχθηκε λανθασμένη η επιλογή του Ντι Φραντζέσκο να παίξει με τρεις στην άμυνα και ειδικά με τα δύο πλάγια μπακ να παίζουν τόσο ψηλά. Μπορεί να του βγήκε στον επαναληπτικό με τη Μπάρτσα, αλλά η ομάδα του Μέσι έπαιζε χωρίς κλασικούς εξτρέμ, με τον Λίο κοντά στον Σουάρεζ στην επίθεσή της. Η Λίβερπουλ βασίζει το επιθετικό παιχνίδι της στα άκρα και στην ταχύτητα των εξτρέμ της, Σαλάχ και Μανέ. Από την πλευρά του Κολάροφ έβγαινε συνέχεια μόνος του ο Σαλάχ και εξέθεσε τον Ζεσούς. Στα χαφ οι Ντε Ρόσι και Στρούντμαν, ειδικά μετά το 30^ο λεπτό, δεν υπήρχαν στο γήπεδο, δεν κατάφεραν να ανταπεξέλθουν στο ρυθμό του αγώνα, δεν προλάβαιναν τους αντιπάλους τους. Μόνο ο Ναϊγκολάν αντιστάθηκε κάπως, αλλά μόνος του τι να πρωτοπρολάβει. Η Λίβερπουλ κέρδιζε τη μπάλα στο κέντρο και με μια πάσα οι παίκτες της έβγαιναν στο ένας με έναν με τους στόπερ, δεν υπήρχε καμιά αλληλοκάλυψη από τους χαφ. Ο Ουντέρ φάνηκε λίγος για τέτοιο ματς και ο Ντζέκο ήταν ξεκομμένος από την υπόλοιπη ομάδα, όταν δε γύριζε πίσω για να πάρει μπάλα, έπεφταν πάνω του οι χαφ της Λίβερπουλ και του την έκλεβαν αμέσως, έτσι ξεκίνησε και το 1^ο γκολ.

        Η Λίβερπουλ από το 28^ο έως το 70^ο λεπτό του αγώνα ήταν καταιγιστική. Διέλυσε τη Ρόμα. Οι παίκτες της κέρδιζαν όλες τις μονομαχίες, ήταν πιο δυνατοί στις μάχες σώμα με σώμα. Έπαιξε γρήγορο και κάθετο ποδόσφαιρο. Ο Σαλάχ είχε 2 γκολ και 2 ασίστ και το ίδιο είχε και ο Φιρμίνιο- 2 γκολ & 2 ασίστ. Στο τέλος χαλάρωσε, μπορεί και να έβγαλε κούραση, βγήκε και ο Σαλάχ από το παιχνίδι και έτσι η Ρόμα κατάφερε να μειώσει το σκορ και να σώσει τα προσχήματα. Φάνηκε τεράστια πάντως η διαφορά δυναμικότητας.

     Στον επαναληπτικό η Λίβερπουλ θα είναι σίγουρα πιο προσεκτική, έδειξε και στον επαναληπτικό με τη Σίτι ότι μπορεί να το κάνει. Η Ρόμα πρέπει να ελέγξει το ρυθμό, δεν τη συμφέρει το ανοιχτό παιχνίδι, πρέπει να πάει το ματς σε χαμηλό τέμπο και ασφαλώς χρειάζεται και τύχη. Μπορεί να βρήκε μια Μπαρτσελόνα κοιμισμένη και να τα κατάφερε στους «8», αλλά αυτά δεν γίνονται κάθε μέρα, συν το γεγονός ότι η Λίβερπουλ θα είναι ψυλλιασμένη.

           Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το στήσιμο του Ντι Φραντζέκο στο ματς. Λες και δεν είχε παρακολουθήσει καθόλου τη Λίβερπουλ. Άφηνε τους μπακ του ξαμολημένους μπροστά να βγάζουν σέντρες και πίσω έμπαζε. Έβλεπε, μες το ματς τη συντριβή και έφτασε στο 66΄να αποφασίσει να διορθώσει τα πράγματα. Οι ευκαιρίες να βρεθείς σε τελικό Champions league δεν παρουσιάζονται κάθε μέρα, είναι αδιανόητο το πόσο αδιάβαστος παρουσιάστηκε. Λες και δε γνώριζε για τον καταιγιστικό ρυθμό της ομάδας του Κλοπ, για τα δυναμικά της χαφ και πίστευε ότι ο 36χρονος και ντελικάτος Ντε Ρόσι θα μπορούσε να τους αναχαιτίσει. Φοβισμένος, αρνούνταν να ρισκάρει μες το ματς, ποντάροντας απλά στους έμπειρους παίκτες του. Εξέθεσε με την τακτική του τους τρεις στόπερ, οι οποίοι έζησαν μια εφιαλτική βραδιά, όντας απροστάτευτοι και με τους αντιπάλους να τους χτυπάνε από παντού. Έδειξε ότι δεν είναι κόουτς για μεγάλα παιχνίδια που κρίνουν τίτλους, που πάνε στην τακτική και μετατρέπονται σε παρτίδα σκάκι με τον αντίπαλο κόουτς. Ηττήθηκε κατά κράτος ……

                                                                                                                            SAM

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΑΙΖΟΝ

       Έχουμε πρωταθλήτρια. Η ΑΕΚ κατέκτησε τον τίτλο για τη σαιζόν 2017-18.  Τρία χρόνια μετά από την επιστροφή της στέφθηκε πρωταθλήτρια. Εκμεταλλευομένη τα λάθη των αντιπάλων της κατάφερε να δικαιωθούν οι προσπάθειες και οι κόποι της. Ο ΠΑΟΚ από δικά του λάθη βγήκε εκτός διεκδίκησης του πρωταθλήματος και ο Ολυμπιακός έκανε λάθος σχεδιασμό τόσο στην αρχή της σαιζόν όσο και στο τέλος του 1^ου γύρου που τον είχε βρει στην κορυφή. Το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έκανε βήματα προόδου και απλά άλλαξαν οι ισχυροί παίκτες στη σκακιέρα του παρασκηνίου και των κέντρων αποφάσεων. Δεν έλειψαν οι διαμαρτυρίες, η αμφισβήτηση, η γκρίνια και η κλάψα. Πάμε να τα πούμε για τους τρεις μονομάχους…..

ΑΕΚ

     Η ΑΕΚ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια, στην 3^η της σαιζόν άμα την επιστροφή της από την περιπέτεια του υποβιβασμού. Από τη Β΄  Εθνική όμως η ομάδα άρχισε να βάζει τις βάσεις για να φτάσει στη φετινή επιτυχία, να χτίζει για το μέλλον, τη χρονιά εκείνη άλλωστε, αποκτήθηκαν οι Μάνταλος – Γιόχανσον – Σιμόες – Μπακάκης –Λαμπρόπουλος, που φέτος είναι πρωταθλητές.

     Την 1^η σαιζόν της επιστροφής η ΑΕΚ πήρε το κύπελλο, τη 2^η πήγε ξανά στον τελικό του κυπέλλου και πήρε την 1^η θέση στα play off του πρωταθλήματος, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή στον προκριματικό του Champions league και φέτος κράτησε τρία καρπούζια και κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα, να είναι και πάλι στον τελικό του κυπέλλου και έπαιξε και στα νοκ άουτ του Γιουρόπα, στην Ευρώπη. Όλα αυτά είναι το επιστέγασμα της μεθοδικότητας και της υπομονής. Να χτίσουμε με σχέδιο, με σωστή νοοτροπία και με προσεκτικές κινήσεις.

     Σημαντικό για να φτάσει η ΑΕΚ στον τίτλο, το γεγονός ότι πέρυσι το Γενάρη βρήκε προπονητή στο πρόσωπο του Μανόλο Χιμένεθ. Η δική του δουλειά, στον τομέα της εκγύμνασης, της τακτικής και της διαχείρισης, ήταν που οδήγησε την ομάδα στον τίτλο. Η ομάδα καθ’ όλη τη σαιζόν παρουσιάστηκε προσγειωμένη, να ξέρει τη ζητάει μες το γήπεδο, παθιασμένη και προσηλωμένη στο στόχο. Έβγαλε και ποιοτικό παιχνίδι στο γήπεδο. Άντεξε στην πίεση και είχε πίστη στο πλάνο και στην καθημερινή δουλειά που γινόταν στις προπονήσεις.  Ανταπεξήλθε σε ατυχίες (τραυματισμοί) και στις όποιες δυσκολίες προέκυψαν από τη συμμετοχή σε τρεις διοργανώσεις και τους συνεχείς,  κρίσιμους αγώνες.

    Η διοίκηση «έδωσε ρέστα» στον χειρισμό των όποιων θεμάτων ανέκυψαν, κρατώντας  χαμηλούς τόνους και δίχως επικοινωνιακές φανφάρες, διατηρώντας πάντοτε την ψυχραιμία της, με μοναδικό γνώμονα την προστασία της ομάδας. Εργάστηκε με μεθοδικότητα στο χτίσιμο της ομάδας, χωρίς οικονομικές υπερβάσεις και ποντάροντας σε Έλληνες παίκτες.

     Αγωνιστικά θεωρώ ότι η ομάδα πήρε ώθηση τίτλου από τα τρία ματς κόντρα στον Ολυμπιακό, τέλος Γενάρη – αρχές Φλεβάρη, σε μια περίοδο που πολλοί τη θεωρούσαν ξεγραμμένη, αλλά η νίκη για το πρωτάθλημα και η πρόκριση στο κύπελλο έφεραν άλλον αέρα στα αποδυτήρια.  Επίσης οι ανατροπές που έκανε σε αρκετά ματς η ΑΕΚ γέμισαν με πίστη και αυτοπεποίθηση τους παίκτες της και μπόλιασαν μια νοοτροπία refuse too lose.  

       Όμως, σε καμιά περίπτωση η ΑΕΚ δεν έγινε υπερομάδα. Θεωρώ ότι κατέκτησε το πρωτάθλημα χωρίς καν να έχει το ποιοτικότερο υλικό, τους καλύτερους παίκτες. Απλά λειτούργησε καλύτερα ως οργανισμός και εκμεταλλεύτηκε τα λάθη των αντιπάλων της. Χρειάζεται αρκετές ενέσεις ποιότητας για να θυμίσει την ΑΕΚ των ’90s αλλά και να επαναλάβει και του χρόνου τη φετινή της πορεία.

ΠΑΟΚ

  Ο ΠΑΟΚ τερματίζει 2ος και διαμαρτυρόμενος. Έχασε τον τίτλο. Ο οργανισμός ΠΑΟΚ απέτυχε να καταφέρει να διεξαχθούν και να ολοκληρωθούν τα δύο ντέρμπι στην έδρα του. Οι πράξεις δικών του ανθρώπων τον καταδίκασαν. Η δική του λάθος νοοτροπία δεν του επέτρεψε να κάνει το επόμενο βήμα προς την κορυφή. Οι παρορμητικές αποφάσεις και η αδυναμία του κλαμπ να ελέγξει τις εξάρσεις βίας των οπαδών του. Ο οργανισμός δεν άντεξε στο να κάνει πρωταθλητισμό και όσο πλησίαζε ο τίτλος, σε κάθε ματς προκαλούνταν επεισόδια, όχι μόνο με Ολυμπιακό και ΑΕΚ, αλλά και στα Γιάννενα και στην Τρίπολη. Έγινε προσπάθεια να επιβληθούμε στους άλλους με το «έτσι θέλω», με έναν τσαμπουκά άλλων εποχών. Μια ομάδα που αναγκάστηκε να παίξει τα 8 από τα 15 ματς πρωταθλήματος (συν 2 στο κύπελλο) κεκλισμένων των θυρών, λόγω επεισοδίων.

   Είχαμε επισημάνει από το φθινόπωρο το θέμα νοοτροπίας του ΠΑΟΚ, όπου αποφασίζει μεν ένας, αλλά έχουν πολλοί λόγο, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αληλομαχαιρώματα, γλειψίματα στο αφεντικό, σύγχυση ρόλων και αρμοδιοτήτων.  Ο ΠΑΟΚ έχει άμεση ανάγκη από καλύτερη οργάνωση του τρόπου λειτουργίας του ως σύλλογος και πρέπει αυτή η χρονιά να του γίνει μάθημα, ως προς το ότι όλος ο οργανισμός κερδίζει το πρωτάθλημα και όχι μόνο οι παίκτες και οι προπονητές. Στις πραγματικά μεγάλες ομάδες από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, άπαντες κάνουν πρωταθλητισμό στον τομέα τους.

    Κομβικής σημασίας και η αλλαγή νοοτροπίας και η εξάλειψη της φετινής αλαζονείας. Το θα πάρουμε το πρωτάθλημα με κάθε τρόπο, «ή εμείς ή κανείς» όπως διαλαλούσαν, γιατί έτσι το έπαιρναν οι άλλοι τόσα χρόνια, δεν είναι δείγμα σωστής σκέψης που θα οδηγήσει σε πρόοδο τον σύλλογο και το ποδόσφαιρο γενικότερα. Δεν είναι αυτό που αντιπροσωπεύει ιστορικά ο ΠΑΟΚ. Ούτε η κλάψα και η μιζέρια ταιριάζει στο λαό και την ιστορία του συλλόγου, αλλά η αντρίκια παραδοχή των λαθών και η μη επανάληψη τους.

    Θεωρώ ότι αν ο ΠΑΟΚ έπαιρνε το πρωτάθλημα φέτος δε θα ήταν έτοιμος να το διαχειριστεί και να επαναλάβει το θρίαμβό του, αλλά ίσως να έκανε και χρόνια να επιστρέψει στους τίτλους. Όπως συνέβη και τις προηγούμενες δύο φορές που στέφθηκε πρωταθλητής αλλά δεν είχε συνέχεια. Του παρουσιάζεται η ευκαιρία να μετατρέψει σε δημιουργία την αδικία που νοιώθει και να φτιάξει μια τέτοια ομάδα που θα κατακτήσει σερί τίτλους. Πρέπει όμως η ενίσχυση να γίνει με οργανωμένο πλάνο και εγκαίρως και όχι την τελευταία στιγμή και από την αγορά της Ρωσίας.

     Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω την περήφανη στάση του κόσμου του ΠΑΟΚ, τόσο κατά τη διάρκεια των συμβάντων στο ματς με την ΑΕΚ και μετά το τέλος του αγώνα που οι περισσότεροι απλά αποχώρησαν από το γήπεδο, όσο και για τη λιγοστή παρουσία τους στα συλλαλητήρια της κλάψας, όπου από μερικούς βετεράνους ειπώθηκαν ακραία λόγια, στην απέλπιδα προσπάθεια τους να προσφέρουν δήθεν εκδούλευση στο «αφεντικό».

Ολυμπιακός

        Η φετινή σαιζόν κρίνεται ως άκρως αποτυχημένη για τον Ολυμπιακό σε όλα τα επίπεδα, τόσο αγωνιστικά, όσο και διοικητικά, σε επίπεδο αποφάσεων. Αγωνιστικά, στην Ευρώπη πήρε μόνο έναν βαθμό στον πράγματι δύσκολο όμιλο που έπεσε στο Ch. L. , αλλά διασύρθηκε από τη Σπόρτιγκ Λισαβόνας που ήταν αντίπαλος στα μέτρα του, στο κύπελλο αποκλείστηκε στους «8» και στο πρωτάθλημα πάει για 3^ος. Διοικητικά δόθηκαν λανθασμένα πολλά χρήματα για αμφιβόλου αξίας παίκτες και υπήρξαν 4 αλλαγές προπονητών χωρίς η ομάδα να παρουσιάσει βελτίωση.

       Μετά από πολλά χρόνια ο Ολυμπιακός είχε να αντιμετωπίσει μια διαφορετική κατάσταση τη φετινή σαιζόν. Οι αντίπαλοι του ισχυροποιήθηκαν αγωνιστικά, ενώ παράλληλα είχαν αυτοί τον έλεγχο στο παρασκήνιο.

Ο Ολυμπιακός είχε συνηθίσει να παίρνει το πρωτάθλημα έχοντας απέναντί του προβληματικούς και σχεδόν διαλυμένους ανταγωνιστές και κάνοντας απόλυτο κουμάντο στη διαιτησία, στα κέντρα αποφάσεων (όλα τα ντέρμπι στην έδρα του στον 1^ο γύρο που ήταν στο πικ της φόρμας του για 2 σερί χρονιές) και στις άλλες ομάδες, με δανεικούς κλπ.

     Όλο αυτό έφερε εφησυχασμό. Η ομάδα άλλαζε συνεχώς ακατάλληλους προπονητές αλλά και ρόστερ, προχωρώντας σε ένα ατελείωτο πάρε – δώσε σε κάθε μεταγραφική περίοδο, με 10-12 προσθήκες και άλλες τόσες αποχωρήσεις. Η χαρά του κάθε ατζέντη. Η ομάδα δεν είχε έναν σταθερό προπονητή που θα καθορίσει έναν τρόπο παιχνιδιού σύμφωνο με το dna του κλαμπ, ο οποίος θα εξελισσόταν με τον καιρό και μέσα από τη δουλειά στις προπονήσεις και τους αγώνες. Ούτε έναν σταθερό κορμό παικτών που θα έχουν δεθεί με το σύλλογο και τα όσα πρεσβεύει, αλλά γέμισε με λεγεωνάριους που ενδιαφερόταν για την προσωπική τους προβολή και το επόμενο συμβόλαιο. Έτσι καταλήξαμε στη φετινή αποτυχία.

      Ήδη έχουν ξεκινήσει οι κινήσεις για την επόμενη σαιζόν και έκλεισε για τον πάγκο ο Πορτογάλος Πέδρο Μάρτιν ο οποίος θα έχει χρόνο να μελετήσει την ομάδα, το υλικό της και να καθορίσει στο μυαλό του τον τρόπο που θα αγωνίζεται. Είναι μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά όλα κρίνονται στο γήπεδο, από την εικόνα της ομάδας και κυρίως από τα αποτελέσματα. Λέγεται ότι θα κλείσει και Τεχνικός Διευθυντής. Σημαντικό να καθοριστεί ο ρόλος του, μια και δεν επέλεξε αυτός τον προπονητή.

     Από τότε που έκλεισε ο Πορτογάλος κόουτς, αμέτρητα ονόματα παικτών που έχει συνεργαστεί στο παρελθόν έχουν γραφτεί στον τύπο. Πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός έχει ένα ιδιαίτερα ταλαντούχο ρόστερ, συν κάποιους εξαιρετικούς παίκτες που αγωνίζονται σε άλλες ομάδες ως δανεικοί, το οποίο πρέπει να αξιολογηθεί και να δουλευτεί πριν αποφασιστούν οι όποιες προσθήκες ή ακόμα και αποχωρήσεις. Είναι αδιανόητο να συνεχιστεί αυτό, που κάθε νέος προπονητής που έρχεται, κάνει 7-8 μεταγραφές παικτών, που στη συνέχεια αποδεικνύονται χειρότεροι από αυτούς που διαθέτει το κλαμπ και δόθηκαν δανεικοί. Στην πορεία ο κόουτς φεύγει, οι παίκτες που έφερε παραμένουν και ο σύλλογος γίνεται όμηρος των μάναντζερ για να τους ξεφορτωθεί.

     Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός με τους τόσους σερί τίτλους και συμμετοχές στους ομίλους του Ch. L. έφτασε η ώρα επιτέλους να επενδύσει σε εξειδικευμένο στελεχιακό δυναμικό, ώστε όχι μόνο να εντοπίζει ταλαντούχους παίκτες αλλά και να μπορεί μέσα από την στοχευμένη δουλειά να τους εξελίξει και να τους βελτιώσει, ανεξάρτητα από το ποιος προπονητής κάθεται στον πάγκο του. Ο τρόπος δουλειάς του κλαμπ πρέπει να παραμένει σταθερός και σε υψηλά στάνταρ. Να αγοράσει τεχνογνωσία.

     Παράδειγμα, τον τελευταίο καιρό γράφονται πολλά για τον Φορτούνη και αν πρέπει να μείνει στην ομάδα. Ο Φορτούηνς μέχρι τώρα στη σαιζόν και σε 34 ματς έχει 10 γκολ και 13 ασίστ, δηλαδή από πλευράς αριθμών δεν πήγε και άσχημα. Είναι όμως η εικόνα του στο γήπεδο αυτή που προβληματίζει τους φίλους του Ολυμπιακού, που ειδικά σε ορισμένα παιχνίδια είναι αρνητικός. Ο Φορτούνης διαθέτει τεχνική, κάθετο παιχνίδι, είναι οξυδερκής, έχει το γκολ και την ασίστ. Σαν προσωπικότητα όμως δεν είναι ηγέτης. Και αυτό είναι το παράπονο του κόσμου. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι παίκτης για να πεταχτεί. Πρέπει να δουλέψει στοχευμμένα για να αναδείξει τα πλούσια προσόντα του. Εδώ είναι που χρειάζεται η τεχνογνωσία που ανέφερα παραπάνω.

    Και κάτι τελευταίο για τον νεαρό Νικολάου που βγήκε στο τέλος του ματς με τον Απόλλωνα και έκανε δηλώσεις για τη διαιτησία, η οποία πράγματι αδίκησε τον Ολυμπιακό. Δεν είναι δουλειά του νεαρού παίκτη να μιλήσει για τον διαιτητή. Τη στιγμή μάλιστα που στο γκολ μαρκάρει με τα μάτια τον Αλμπάνη και σε μια φάση στο 2^ο ημίχρονο τον αδειάζει με εξευτελιστικό τρόπο ο Σιατραβάνης και γενικά στο ματς έκανε πολλά λάθη. Αυτά  πρέπει να κοιτάξει να βελτιώσει ο Νικολάου, αυτή είναι η δουλειά του και να μην καλύπτεται πίσω από τον διαιτητή. 

          Ως επίλογο θα ήθελα να αναφέρω ότι στο πρωτάθλημα μας υπάρχουν αυτή τη στιγμή τρεις δυνατές ομάδες που διεκδικούν τον τίτλο και θα δυναμώσουν κι άλλο στις μεταγραφές. Ο άλλος μεγάλος, ο Παναθηναϊκός, πωλείται αυτές τις μέρες, αναμένεται να λυθούν πολλά από τα οικονομικά του προβλήματα και να παρουσιαστεί πιο σταθερός του χρόνου. Πιο πίσω οι Ατρόμητος, Πανιώνιος, Ξάνθη και Αστέρας Τρίπολης παρουσιάζονται δυνατοί με καλούς παίκτες και σταθερότητα. Από τη Β΄ Εθνικη ανεβαίνουν δύο ιστορικές ομάδες, ο Άρης και ο Όφη. Οι υπόλοιπες ομάδες Λάρισα, Γιάννενα, Παναιτωλικός, Λεβαδειακός, Απόλλων και Λαμία έχουν δυναμική και μπορεί να κοιτάξουν ψηλότερα αλλά και να παράγουν ταλαντούχους παίκτες, όπως ο Μαυροπάνος του ΠΑΣ που πήρε μεταγραφή για την Άρσεναλ. Περιμένω το πρωτάθλημα μας να αποκτήσει μια δυναμική, περισσότερο ανταγωνισμό και να ανέβει επίπεδο τα επόμενα χρόνια.

Υ.Γ.     Με ξάφνιασε η Νάπολι με τον τρόπο που έπαιξε μες το Τορίνο κόντρα στη Γιουβέντους και την προσωπικότητα που έβγαλε ως ομάδα.  Πέρα από το πάθος και τα τρεξίματα, αφού με το που έπαιρνε αντίπαλος τη μπάλα πέφτανε τρεις πάνω του, ήταν και ιδιαίτερα απαιτητική και διεκδικητική στο παιχνίδι της, κόντρα στη μεγάλη αντίπαλο της. Έπαιξε σαν πρωταθλήτρια η ομάδα του Σάρι.

Υ.Γ.1     Η Μίλαν για να ξαναγίνει μεγάλη, το πρώτο που χρειάζεται είναι προπονητής. Ο Αντόνιο Κόντε μοιάζει ιδανική λύση…..

                                                                                                                            SAM

Μπάρτσα vs ΡΕΑΛ

                                    

Οι δύο ομάδες που κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και που διαθέτουν στις τάξεις τους τους δύο κορυφαίους ποδοσφαιριστές στον κόσμο και όχι μόνο αυτούς, αλλά και άλλους κορυφαίους παίκτες. Οι ομάδες που κατακτούν το Champions league την τελευταία τετραετία και που την τελευταία 10ετία έχουν πάρει από τρεις κούπες η καθεμία. Οι ομάδες που καθορίζουν τον τρόπο του παιχνιδιού περισσότερο από κάθε άλλη. Σε αυτές, άλλωστε, βασίστηκε και η εθνική ομάδα της Ισπανίας και κέρδισε τρεις σερί τίτλους, δύο Γιούρο και ένα Μουντιάλ. Αυτές της ομάδες θέλει να παρακολουθεί ο απλός φίλαθλος σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Θα επιχειρήσουμε μια ιστορική αναδρομή στην πορεία τους από τη στιγμή που ο Λίο Μέσι, σε ηλικία 17 ετών, άρχισε να καθιερώνεται στη Μπάρτσα. Τη χρονιά που η ομάδα του Φρανκ Ράικαρτ κατέκτησε το 2^ο κύπελλο πρωταθλητριών στην ιστορία της, το 2006 στο Παρίσι, με τον Μέσι να είναι εκτός αποστολής σε εκείνον τον τελικό κόντρα στην Άρσεναλ του Βενγκέρ. Ταυτόχρονα ο Κριστιάνο, υπό της οδηγίες του σερ Άλεξ είχε ξεκινήσει να κάνει πράγματα και θαύματα με τη φανέλα των «μπέμπηδων» του Μάνστσεστερ, εωσότου συναντηθούν οι δρόμοι τους στην Πριμέρα Ντιβιζιόν τη σαιζόν 2009-10 οπότε και ο Κριστιάνο μεταπήδησε στη ΡΕΑΛ. 

2005-06

Όπως προείπαμε ο Μέσι σταδιακά παίρνει χρόνο συμμετοχής με τη Μπάρτσα, με τους Τσάβι και Ινιέστα να κάνουν και αυτοί τα πρώτα τους βήματα στους Μπλαουγκράνα, οι οποίοι είχαν για μεγάλα αστέρια τον Ροναλντίνιο και τον Ετό την εποχή εκείνη. Η Μπάρτσα πέραν του Champions league κατέκτησε και το πρωτάθλημα Ισπανίας τη σαιζόν εκείνη. Η ΡΕΑΛ ξεκίνησε τη σαιζόν με τον Βαντερλέι Λουξεμπούργκο στον πάγκο της αλλά αποπέμφθηκε αρχές Δεκεμβρίου και τη σαιζόν ολοκλήρωσε ο προπονητής της 2^ης ομάδας Χουαν Ραμόν Λόπεθ Κάρο. Είχε στις τάξεις της τον Ζιντάν, τον Ρονάλντο, το «φαινόμενο», τον Ρομπέρτο Κάρλος, τον Ραούλ, το καλοκαίρι είχαν έρθει ο Ρομπίνιο και ο νεαρός τότε Σέρχιο Ράμος. Είχαν αποχωρήσει ο Λουϊς Φίγκο και ο Μάικλ Όουεν, ενώ στις τάξεις της υπήρχε και ο γνωστός μας, Πάμπλο Γκαρσία. Η σαιζόν ήταν άκρως αποτυχημένη, με τη «βασίλισσα» να μην κατακτά κάποιον τίτλο.

2006-07

Η 1^η σαιζόν του Μέσι ως βασικός στη Μπάρτσα, σε 36 αγώνες είχε 17 γκολ και με τον Ράικαρτ να συνεχίζει στον πάγκο της ομάδας. Το καλοκαίρι ήρθαν στην ομάδα ο Ιταλός μπακ Ζαμπρότα και ο Λιλιαμ Τουράμ, ο Γκούντιονσεν και ο Σαβιόλα και αποχώρησαν ο μέσος Φαν Μπόμελ και ο Χένρικ Λάρσον. Με τον Μέσι να αντιμετωπίζει και προβλήματα τραυματισμού κατά τη διάρκεια της σαιζόν και τη Μπάρτσα να τερματίζει 2^η στο πρωτάθλημα. Η ΡΕΑΛ έφερε τον Φάμπιο Καπέλο για τον πάγκο της και μαζί του ο παγκόσμιος πρωταθλητής με την εθνική ομάδα της Ιταλίας, Φάμπιο Καναβάρο, ο Βραζιλιάνος χαφ Έμερσον, ο Ρουντ Φαν Νιστερλόι από την Γιουνάιντεντ, ο Μοχαμαντ Ντιαρά, ο Ρέγιες, ο αριστερός μπακ Μαρσέλο και ο Γκονζάλο Ιγκουαϊν. Αποχώρησαν οι Ζιντάν και Ρονάλντο που σταμάτησαν το ποδόσφαιρο. Η ΡΕΑΛ κατέκτησε το πρωτάθλημα Ισπανίας, αλλά στο Champions league απέτυχαν αμφότερες. Αποκλείστηκαν στους «16» του θεσμού, η Μπάρτσα από την Λίβερπουλ και η ΡΕΑΛ από την Μπάγερν. Την ίδια χρονιά ο Κριστιάνο κατακτούσε το 1^ο του πρωτάθλημα με την Γιουνάινττεντ στην Αγγλία, μετά από διετή κυριαρχία της Τσέλσι του Μουρίνιο.

2007-2008

Στη Μπάρτσα συνεχίζει ο Ράικαρτ, το καλοκαίρι καταφθάνουν στο «Νόου Καμπ» οι Τιερί Ανρί, Γιάγια τουρέ και Ερικ Αμπινταλ, ενώ αποχωρεί ο «χρυσός σκόρερ» του Παρισιού Τζουλιάνο Μπελέτι. Ο Μέσι αντιμετωπίζει και πάλι προβλήματα τραυματισμού, κάνει μια μέτρια σαιζόν με 16 γκολ και η Μπάρτσα τερματίζει 3^η στο πρωτάθλημα, ενώ στο Champions league φτάνει μέχρι τα ημιτελικά του θεσμού όπου και αποκλείεται από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Γιουνάιντεντ. Η ΡΕΑΛ αντικατέστησε τον Καπέλο, παρότι πήρε πρωτάθλημα, γιατί δεν έπαιζε επιθετικό ποδόσφαιρο και προσέλαβε τον Γερμανό, άλλοτε παίκτη της,  Μπέντ Σούσυερ για τον πάγκο. Έφερε στο Μπερναμπέου Άριεν Ρόμπεν, Μίτσελ Σαλγκάδο, Πέπε, Σνάιντερ, Χάιντσε, Σαβιόλα, Μέτζελντερ και Σέρτζι Ντούντεκ και έφυγαν οι Ρομπέρτο Κάρλος, Ιβάν Ελγκέρα, Μπέκαμπ, Έμερσον, Ραούλ Μπράβο, Ρέγιες, Γκρανέρο και Αντόνιο Κασάνο. Η ΡΕΑΛ διατήρησε τα σκήπτρα της στην Ισπανία, ενώ στο Champions league αποκλείστηκε και πάλι στους «16», αυτή τη φορά από τη Ρόμα.

   Ο Κριστιάνο με τη Γιουνάιντεντ κατακτά το Champions league στη Μόσχα, σκοράροντας στον τελικό. Θα έχει όμως έναν τραυματισμό το καλοκαίρι που τον άφησε 2 μήνες εκτός.

Το καλοκαίρι του 2008 η εθνική Ισπανίας κατέκτησε το EURO στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας, νικώντας στον τελικό, στο «Ερνστ Χάπελ» της Βιέννης με 1-0 τη Γερμανία, έχοντας στον πάγκο της τον Λουϊς Αραγονιές.

2008-09

Στη Μπάρτσα παίρνουν τη μεγάλη απόφαση και παραδίδουν τα ηνία της ομάδας σε έναν δικό τους άνθρωπο. Σημαία του συλλόγου ως παίκτης και προπονητής των μικρών ομάδων της «Μασία» από όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Τον Πεπ Γκουρντιόλα, στην 1^η του δουλειά σε επαγγελματική ομάδα. Ταυτόχρονα προσλαμβάνουν προσωπικό φυσιοθεραπευτή για τον Λίο Μέσι, που τον συνόδευε παντού, ακόμα και στα ματς της Εθνικής Αργεντινής. Για 4 χρόνια που έμεινε μαζί του, ο Μέσι δεν είχε τραυματισμούς! Από τη Μπάρτσα αποχωρεί ο Ροναλντίνιο και παρέα στην επίθεση με τον Μέσι είναι η Ετό και Ανρί. Στην ομάδα προστέθηκαν οι Ντάνι Άλβεζ και Πικέ, ενώ προωθήθηκε και ο Μπούσκετς από τις ακαδημίες. Έφυγαν πέρα του «Ρόνι» και οι Ζαμπρότα, Έντμιλσον, Τουράμ και Ντέκο. Ο Μέσι κάνει μεγάλη σαιζόν με 38 γκολ σε 51 ματς. Η Μπάρτσα κάνει ΤΡΕΜΠΛ και μέχρι το τέλος της χρονιάς, ημερολογιακά, θα κάνει το απόλυτο με 6 τίτλους.

Η ΡΕΑΛ αλλάζει τον Σούστερ λόγω της αποτυχίας του στο Champions league και φέρνει για τον πάγκο της τον Χουάντε Ράμος από τη Σεβίλλη, με την οποία είχε κατακτήσει 2 σερί Γιουρόπα. Αποκτά τους Ολλανδούς Φαν Ντε Φάαρτ και Χούντελαρ ενώ αποχωρεί ο Ρομπίνιο. Δε μπόρεσε όμως να κοντράρει τη Μπάρτσα στην Ισπανία, ενώ στο Champions league αποκλείστηκε και πάλι στους «16» από την Άρσεναλ. Ο Κριστιάνο, στην τελευταία του σαιζόν στη Γιουνάιντεντ φτάνει στον τελικό του Champions league στη Ρώμη, αλλά υποτάσσεται στη Μπάρτσα του Πεπ και του Μέσι. Έτσι έκλεισε ο κύκλος του στη Γιουνάιντεντ, μετά από 292 αγώνες και 118 γκολ !

2009-10

Ο Πεπ συνεχίζει στη Μπάρτσα, ο Μέσι είναι σε οργιώδη φόρμα, τελείωσε τη σαιζόν με 47 γκολ. Το καλοκαίρι έρχονται ο Ζλάταν, ο Τσιγκρίνσκι, ο Μαξγουελ και προωθείται ο Πέδρο Ρονντρίγκεζ. Αποχωρούν οι Ετό, Χλεμπ και Γκουντγιονσεν. Η Μπάρτσα κατακτά το πρωτάθλημα και φτάνει μέχρι τα ημιτελικά του Champions league όπου αποκλείεται από την Ίντερ του Μουρίνιο. Η ΡΕΑΛ φέρνει τον Μανουέλ Πελεγκρίνι για τον πάγκο της και αποκτά με 94 εκ. ευρώ, ποσό ρεκόρ για την εποχή, τον Κριστιάνο από την Γιουνάιντεντ. Παίρνει επίσης Γκαράι, Αρμπελόα, Τσάμπι Αλόνσο, Κακά, Μπενζεμά και Αλμπιόλ και ξεκινά το χτίσιμο μιας νέας, μεγάλης ομάδας. Αποχωρούν Καναβάρο, Σαβιόλα, Χάιντσε, Χούντελαρ, Νεγρέδο, Σνάιντερ, Φαν Νιστερλόι και Ρόμπεν. Ο Πελεγκρίνι παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, μαζεύει 96 βαθμούς, έναντι 99 της Μπάρτσα, η ομάδα σημειώνει 102 γκολ στο πρωτάθλημα έναντι 98 της Μπάρτσα, αλλά στο Champions league αποκλείεται και πάλι στους «16» από τη Λιόν. Ο Κριστιάνο έχει 34 γκολ σε 35 ματς την 1^η του σαιζόν στην ομάδα, αλλά δεν αρκούν. Η ΡΕΑΛ μένει για 2^η χρονιά χωρίς τίτλο και για 4^η σερί μένει έξω στους «16» του Champions league. Η άφιξη του Ζοσέ Μουρίνιο μοιάζει μονόδρομος.

Το καλοκαίρι του 2010 η εθνική Ισπανίας κατέκτησε το ΜΟΥΝΤΙΑΛ  στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής , νικώντας στον τελικό,  με 1-0 την Ολλανδία στην παράταση, με γκολ του Ινιέστα και  έχοντας στον πάγκο της τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε.

2010-11

                                  

Ο Πεπ συνεχίζει και για 3^η σερί σαιζόν θα κοντραριστεί με διαφορετικό προπονητή στον πάγκο της ΡΕΑΛ. Αυτή τη φορά με τον special one Ζοσέ Μουρίνιο, που έχει ήδη στο παλμαρέ του δύο κούπες Champions league με Πόρτο και Ίντερ. Ο Μέσι είναι στην καλύτερη φόρμα της καριέρας του, βγάζει τη σαιζόν με 53 γκολ και 24 ασίστ !!! Ο Κριστιάνο επίσης. Βάζει 54 γκολ σε 54 αγώνες, 41 εκ των οποίων για το πρωτάθλημα. Στις 29 Νοεμβρίου η παρέα του Μέσι καλωσορίζει τον Μουρίνιο στη La Liga με μια ξεγυρισμένη πεντάρα σε ένα ματς που ο Πορτογάλος κατέβασε επιθετικά τη ΡΕΑΛ στο «Νόου Καμπ»  και το μετάνοιωσε πικρά. Στις μεταγραφές : η Μπάρτσα πήρε Νταβίντ Βίγια, Ματσεράνο, Αντριάνο και Αφελάι και έδιωξε Ράφα Μάρκεζ, Ανρί, Τσιγκρίνσκι, Τουρέ και Ζλάταν. Η ΡΕΑΛ πήρε Ντι Μαρία, Κεντίρα, Ρικάρντο Καρβάλιο, Κανάλες, Οζίλ και Αντεμπαγιορ και έδιωξε Μέτζελντερ, Γκούτι, Ραούλ, Ντρέντε, Φαν Ντε Φάαρτ, Μοχαμαντ Ντιαρά. Έφυγαν οι γερασμένες σημαίες της ομάδας με την άφιξη του Μουρίνιο. Από τίτλους: η Μπάρτσα πήρε το πρωτάθλημα και η ΡΕΑΛ το κύπελλο νικώντας τη Μπάρτσα στον τελικό με 1-0, ενώ στο Champions league οι δύο ομάδες βρέθηκαν αντιμέτωπες στα ημιτελικά του θεσμού, με την Μπάρτσα να παίρνει την πρόκριση με νίκη 0-2 στο Μπερναμπέου και ισοπαλία 1-1 στον επαναληπτικό και να κατακτά τελικά το τρόπαιο νικώντας με 3-1 τη Γιουνάιντεντ στο Λονδίνο. Χαρακτηριστικό το καταπληκτικό γκολ του Μέσι στους ημιτελικούς κόντρα στη ΡΕΑΛ περνώντας 5 αντιπάλους.

2011-12

Συνεχίζουν στους πάγκους Πεπ και Μουρίνιο. Ο Μέσι κάνει μια σαιζόν με 73 γκολ και 29 ασίστ, εκ των οποίων τα 50 στο πρωτάθλημα !!!! Το ημερολογιακό έτος 2012 σημείωσε συνολικά 85 γκολ, καταρρίπτοντας μετά από 40 χρόνια το ρεκόρ του Γκεντ Μίλλερ, στον οποίο έστειλε μια φανέλα του, της Μπάρτσα, υπογεγραμμένη και αναγράφοντας «με σεβασμό και θαυμασμό» προς τον τεράστιο Γερμανό σκόρερ ! Ο Κριστιάνο είχε 59 γκολ σε 53 ματς, εκ των οποίων τα 46 στο πρωτάθλημα !!!  

                                

Στις μεταγραφές η Μπάρτσα πήρε Φάμπεργκας και Αλέξις Σάντσεζ και έδιωξε Μπόγιαν Κρκιτς, Μαξγουέλ και Γκάμπριελ Μιλίτο και η ΡΕΑΛ πήρε Σαχίν, Άλντιντοπ, Καγιεχόν, Βαράν  και Κοεντράο και έδιωξε Ντούντεκ, Αντεμπαγιορ, Γκαράι, Κανάλες και Γκάγκο.  Η ΡΕΑΛ κατέκτησε το πρωτάθλημα νικώντας προς το τέλος τη Μπάρτσα με 2-1 σε ματς που σκόραρε ο Κριστιάνο και η Μπάρτσα το κύπελλο νικώντας 3-0 τη Μπιλμπάο στον τελικό. Στο Champions league αμφότερες έφτασαν στα ημιτελικά, όπου η μεν Μπάρτσα αποκλείστηκε από την Τσέλσι, με τον Μέσι να έχει την ευκαιρία να δώσει την πρόκριση στα τελευταία λεπτά του ματς, αλλά να σημαδεύει το δοκάρι σε πέναλντι που εκτέλεσε, η δε ΡΕΑΛ να αποκλείεται στα πέναλντι από τους Γερμανούς της Μπάγερν. Η σαιζόν αυτή ήταν και η τελευταία του Πεπ στον πάγκο της Μπάρτσα, μετά από 4 επιτυχημένα χρόνια. Έφυγε για να ξεκουραστεί στις Η.Π.Α. μένοντας εκτός για μια σαιζόν….

Το καλοκαίρι του 2008 η εθνική Ισπανίας κατέκτησε το EURO στα γήπεδα της Πολωνίας  και της Ουκρανίας, νικώντας στον τελικό, στο «Ολιμπίνσκι» του Κιέβου με 4-0 την Ιταλία, έχοντας στον πάγκο της τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε.

2012-13

Η Μπαρτσελόνα προτίμησε για τον πάγκο της ένα δικό της παιδί και πάλι. Τον Τίτο Βιλανόβα, οπαδό της ομάδας, κόουτς σε όλα τα μικρά της τμήματα, κατοικούσε δίπλα στο «Καμπ Νόου» και ήταν φίλος με τον Πεπ. Η υγεία του δεν του επέτρεψε να κάνει πολλά. Έφυγε από τη ζωή στις 25 Απριλίου 2014, σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 4 χρόνια από το θάνατό του. Ευτύχησε όμως να κάτσει στον πάγκο της ομάδας της καρδιάς του και να πάρει τίτλο. Στη ΡΕΑΛ συνέχισε για 3^η σαιζόν ο Μουρίνιο. Η Μπάρτσα απέκτησε Ζόρντι Άλμπα και Άλεξ Σόνγκ και έφυγαν οι Σεϊντου Κεϊτά, Αφελάι και Κουένκα. Η ΡΕΑΛ πήρε Μοράτα, Χεσούς, Μόντριτς, Εσιέν, Νάτσο και Ντιέγκο Λόπεζ, ενώ αποχώρησαν οι Άλντιτοπ, Σαχίν και Λασανά Ντιαρά. Ο Μέσι πέτυχε 60 γκολ συνολικά και 46 στο πρωτάθλημα. Όμως αποχωρίστηκε με τον επί 4 χρόνια φυσιοθεραπευτή του και στο τέλος της σαιζόν έβγαλε κούραση και τραυματισμούς, δεν έπαιξε στα ματς με την Μπάγερν στα ημιτελικά του Champions league. Ο Κριστιάνο πέτυχε 53 γκολ σε ισάριθμα ματς και 34 στο πρωτάθλημα. Το πρωτάθλημα το κατέκτησε η Μπάρτσα, ενώ η ΡΕΑΛ έμεινε χωρίς τίτλο. Στο Champions league άπαντες ευελπιστούσαν σε έναν μεταξύ τους τελικό, αλλά οι Γερμανοί αποδείχθηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Η Μπάγερν απέκλεισε τη Μπάρτσα και η Ντόρντμουντ τη ΡΕΑΛ και μάλιστα με συντριβές. Χαρακτηριστικό της σαιζόν η αποκαθήλωση του Ίκερ Κασίγιας από τα γκολπόστ της ΡΕΑΛ, με τον Μουρίνιο να προτιμά τον Ντιέγκο Λόπεζ για το τέρμα.

2013-14

Η Μπάρτσα επέλεξε τον Αργεντινό Χεράρδο Μαρτίνο για τον πάγκο της, με φήμες να λένε ότι ήταν επιλογή του Μέσι. Στη ΡΕΑΛ ο Μουρίνιο έφυγε και διάδοχος του χρίστηκε ο Ιταλός Κάρλο Αντσελότι. Η Μπάρτσα απέκτησε Νέιμαρ, Σέρχι Ρομπέρτο και έφυγαν οι Νταβιντ Βίγια, Αμπιντάλ και Τιάγκο Αλκάνταρα. Η ΡΕΑΛ απέκτησε Καρβαχάλ, Καζιμίρο, Ίσκο, Ιγιαραμέντι, Χεσέ και Γκάρεθ Μπέιλ για 100 εκ. ευρώ, κάνοντας νέο ρεκόρ ακριβότερης μεταγραφής. Έφυγαν οι Καρβάλιο, Εσιεν, Αλμπιόλ, Καγιεχόν, Ιγκουαϊν, Κακά και Οζίλ. Ο Μέσι είχε έναν τραυματισμό το Νοέμβριο και πάλι έβγαλε κούραση στο τέλος της σαιζόν, πέτυχε πάντως 41 γκολ. Ο Κριστιάνο είχε 47 γκολ σε 51 ματς, εκ των οποίων 31 στο πρωτάθλημα και 17 στο Champions league που αποτελεί ρεκόρ. Το πρωτάθλημα κατέκτησε η Ατλέτικο του Τσόλο Σιμεόνε, αποσπώντας ισοπαλία τελευταία αγωνιστική στο «Καμπ Νόου», με ένα γκολ του Μέσι να ακυρώνεται ως οφσάιντ, ενώ στο ριπλέι φάνηκε ότι η μπάλα πήγε από αντίπαλο στον σκόρερ. Στιγμιαίες διαμαρτυρίες και η Μπάρτσα έδωσε συγχαρητήρια στους πρωταθλητές, προστατεύοντας το προϊόν. Η ΡΕΑΛ πήρε το κύπελλο και στο Champions league η Μπάρτσα αποκλείστηκε στους «8» από τον κακό της δαίμονα, την Ατλέτικο του Τσόλο, η οποία έφτασε μέχρι τον τελικό, δεν κατάφερε όμως να αντισταθεί στη «βασίλισσα» ΡΕΑΛ η οποία έβαλε στην τροπαιοθήκη της την 10^η κούπα!!!

2014-15

Στον πάγκο της ΡΕΑΛ, μετά τη 10^η κούπα συνεχίζει Κάρλο Αντσελότι, ενώ η Μπάρτσα επιλέγει ένα δικό της παιδί τον Λουϊς Ενρίκε. Η ΡΕΑΛ αποκτά Χάμες Ροντρίγκεζ, Κρόος, Κέιλορ Νάβας, Χαβιέρ Ερνάντεζ και φεύγουν Χεσούς, Τσάμπι Αλόνσο (σταμάτησε), Μοράτα, Ντι Μαρία και Ντιέγκο Λόπεζ. Η Μπάρτσα πήρε Τερ Στέγκεν, Κλαούντιο Μπράβο, Ράκιτιτς, Ματιέ, Βερμάλεν και Λουϊς Σουάρες. Έφυγαν οι Βίκτορ Βαλντέζ, Πουγιόλ (σταμάτησε), Φάμπεργκας, Ντένις Σουάρεζ, Ντος Σάντος, Αλέξις Σάντσεζ, Τέγιο και Σόνγκ. Ο Μέσι κάνει φανταστική σαιζόν με 58 γκολ και 18 ασίστ, με 43 στο πρωτάθλημα. Συνολικά η τριπλέτα MSN έχει 122 γκολ στη σαιζόν!  Ο Κριστιάνο σπάει τα κοντέρ, 59 γκολ σε 49 αγώνες και 48 στο πρωτάθλημα. Δε μπόρεσε όμως μόνος του να νικήσει το MSN. Το τέλος της σαιζόν βρίσκει τη Μπάρτσα να κάνει ΤΡΕΜΠΛ, η ΡΕΑΛ αποκλείστηκε στα ημιτελικά του Champions league από τη Γιουβέντους, οπότε και πάλι αποφεύχθηκε ο μεταξύ τους τελικός…..

2015-16

Η Μπάρτσα συνεχίζει με Λουϊς Ενρίκε, ενώ τη ΡΕΑΛ αναλαμβάνει ο Ράφα Μπενίτεθ. Δεν κατάφερε όμως να ολοκληρώσει τη σαιζόν και απολύθηκε στις αρχές του νέου έτους, με τον Ζινεντίν Ζιντάν να τον διαδέχεται. Η Μπάρτσα αποκτά Αλεϊξ Βιδάλ, Αρντά Τουράν και Μοντόγια, ενώ φεύγουν ο τεράστιος Τσάβι και ο Πέδρο. Η ΡΕΑΛ παίρνει Κίκο Κασίγια, Καζιμίρο, Κόβασιτς, Λούκας Βάσκεθ, Ντανίλο, Μάρκο Ασένσιο, Χέζους Βαγιέχο και φεύγουν ο εμβληματικός Ίκερ Κασίγιας, ο Κοεντράο, ο Κεντίρα, ο Χαβιέρ Ερνάντεζ και ο Ιγιαραμέντι. Ο Μέσι παρότι είχε και τραυματισμό, σημειώνει 41 γκολ και μοιράζει 23 ασίστ. Η τριάδα MSN πετυχαίνει 131 γκολ συνολικά !!  Λαμβάνει χώρα η εκτέλεση πέναλντι με πάσα, στο παιχνίδι με τη Θέλτα, με τον Μέσι να πασάρει στον Σουάρεζ που σκόραρε ! Ο Κριστιάνο κάνει νέα φανταστική σαιζόν πετυχαίνοντας 51 γκολ σε 48 ματς, με τα 35 να είναι στο πρωτάθλημα. Στην Ισπανία η Μπάρτσα κάνει ντάμπλ, όμως στην Ευρώπη αποκλείεται ξανά στους «8» από την Ατλέτικο του Τσόλο, η οποία φτάνει και πάλι τελικό και τον χάνει ξανά από τη «βασίλισσα» ΡΕΑΛ !!! 11^η κούπα ! Η 1^η  για τον Ζιντάν.

Το καλοκαίρι του 2016, στο EURO που διοργανώθηκε στα γήπεδα της Γαλλίας, η Πορτογαλία με ηγέτη τον Κριστιάνο Ρονάλντο κατέκτησε το τρόπαιο, νικώντας στον τελικό την οικοδέσποινα Γαλλία με 1-0 στην παράταση, έχοντας στον πάγκο τον «δικό μας» Φερνάντο Σάντος.

2016-17

Συνεχίζουν Λουϊς Ενρίκε και Ζιντάν στους πάγκους των δύο ομάδων. Η Μπάρτσα αποκτά Ουμτιτί, Ντιν, Αντρέ Γκόμεζ, Σίλενσεν και Πάκο Αλκάθερ και διώχνει Σάντρο, Μπάρτρα, Ντάνι Άλβεζ, Αντριάνο, Κλαούντιο Μπράβο. Η ΡΕΑΛ προωθεί τον Μαριάνο Ντίαζ και ξαναπαίρνει τον Μοράτα. Φεύγουν οι Αρμπεόλα και Χεσέ Ροντρίγκεζ. Ο Μέσι βάζει 54 γκολ, τα 37 στο πρωτάθλημα και μοιράζει 16 ασίστ. Ο Κριστιάνο βάσει 38 γκολ σε 44 ματς, εκ των οποίων 25 στο πρωτάθλημα. Η σαιζόν ανήκει στη ΡΕΑΛ αφού κατακτά το πρωτάθλημα, ενώ η Μπάρτσα περιορίζεται στο Κύπελλο, ενώ στο Champions league η Μπάρτσα αποκλείεται στους «8» από τη Γιουβέντους, η οποία φτάνει τελικό στον οποίο ηττάται από τη «βασίλισσα» ΡΕΑΛ. Η ομάδα του Ζιντάν κάνει το στοιχειωμένο (από το 1989 και τη Μίλαν του Αρίγκο Σάκι) ριπίτ !!!   Χαρακτηριστικό της σαιζόν η μεγάλη ανατροπή της Μπάρτσα, η RAMUNDATA !!! έχοντας χάσει στο 1^ο  ματς με 4-0 από την Παρί, κέρδισε στον επαναληπτικό με 6-1 και προκρίθηκε, πετυχαίνοντας 3 γκολ μετά το 87΄  !!!!! Με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Νέιμαρ!

2017-18

Στον πάγκο της ΡΕΑΛ ασφαλώς και συνεχίζει ο Ζιντάν, ενώ έχουμε αλλαγή φρουράς σε αυτόν της Μπάρτσα, με τα ηνία να δίνονται στον «δικό μας» Ερνέστο Βαλβέλδε. Στις μεταγραφές η ΡΕΑΛ αποκτά τον Τεό Ερνάντεζ και τον Θεμπάγιος και να φεύγουν οι Πέπε, Χάμες Ροντρίγκεζ, Μοράτα, Μαριάνο Ντίαζ και Ντανίλο. Η Μπάρτσα ξαναπαίρνει Ντελοφέου (ο οποίος θα αποχωρήσει στα μέσα της σαιζόν) και ακόμη τους Νέλσον Σεμέδο, Γέρι Μίνα, Παουλινιο, Ντέμπελε με κοντά 140 εκ. ευρώ και τον Γενάρη τον Κουτίνιο με 160 εκ. ευρώ. Αποχώρησαν ο Νέιμαρ με την Παρί να τινάζει την μπάνκα και να καλύπτει τη ρήτρα των 222 εκ. ευρώ ! Ματιέ, Ντάγλας, Ραφίνια και ο Ματσεράνο τον Γενάρη. Εντός συνόρων η Μπάρτσα έχει σχεδόν εξασφαλίσει το πρωτάθλημα αφού προηγείται με 11 βαθμούς από τη 2^η Ατλέτικο, 6 αγωνιστικές πριν το φινάλε, ενώ στις 21 Απριλίου (το προσεχές Σάββατο) αντιμετωπίζει τη Σεβίλλη στον τελικό του Κυπέλλου. Έχει κάνει ρεκόρ, όντας 39 σερί αγώνες αήττητη στο πρωτάθλημα !  Η ΡΕΑΛ είναι 3η στο πρωτάθλημα. Στην Ευρώπη, η Μπάρτσα έπεσε θύμα έκπληξης στους «8» του Champions league και αποκλείστηκε από τη Ρόμα, έχοντας κερδίσει το 1^ο ματς με 4-1, αλλά στον επαναληπτικό κατέβηκε υπνωτισμένη και ηττήθηκε με 0-3, σοκ και αποκλεισμός. Η ΡΕΑΛ απόφυγε την έκπληξη, έχοντας κερδίσει 0-3 τη Γιουβέντους στο Τορίνο, βρέθηκε να χάνει με το ίδιο σκορ στο Μπερναμπέου, όταν κέρδισε πέναλντι στο 93΄ και ο Κριστιάνο το μετέτρεψε, με ψυχραιμία, σε γκολ. Ο Μέσι 38 γκολ μέχρι τώρα στη σαιζόν, τα 29 στο πρωτάθλημα, ενώ ο Κριστιάνο έχει 38 γκολ σε 34 ματς, ήτοι 23 στο πρωτάθλημα και 15 στο Champions league !!!

   Στοχευμμένα ανέφερα αναλυτικά τις κυριότερες μεταγραφές των δύο ομάδων κάθε σαιζόν, με τα ονόματα των παικτών για να αντιληφθούμε το γαλαξία αστέρων που παρέλασαν από το Μπερναμπέου και το Καμπ Νόου. Ότι καλύτερο υπήρξε φόρεσε μια από τις δύο φανέλες, όπως και βαριά ονόματα προπονητών, κυρίως από τον πάγκο της ΡΕΑΛ αφού η Μπάρτσα προτιμούσε τα δικά της παιδιά και να αναδεικνύει νέους προπονητές από τα σπλάχνα της, με την ΡΕΑΛ να την ακολουθεί τα τελευταία χρόνια με την περίπτωση του Ζιντάν. Ταυτόχρονα και παρά τα μεγάλα αστέρια η Μπάρτσα συνέχισε να βγάζει και παίκτες από τις ακαδημίες της με την ΡΕΑΛ να κάνει το ίδιο τελευταία με τους Ασένσιο και Λούκας.

    Καλύτερη περίοδο για τη Μπάρτσα τα 4 χρόνια του Πεπ, ενώ και ο Λουϊς Ενρίκε είχε μεγάλη 1^η σαιζόν. Η καλύτερη περίοδο για τη ΡΕΑΛ αυτή που διανύουμε με τον Ζιντάν στον πάγκο της. Ωραίο ποδόσφαιρο έπαιξε επί Πελεγκρίνι, Ο Μουρίνιο έβαλε μέταλλο στην ομάδα και ο Αντσελότι καρπώθηκε τη δουλειά του προκατόχου του.

    Ο Μέσι αρχικά έπαιζε δεξιά στο 4-3-3 της Μπάρτσα, ο Πεπ τον έκανε ψευτοεννιάρι και τελευταία παίζει πίσω από τον Λουϊς Σουάρεζ και φέτος πιο κοντά, δίπλα σε αυτόν. Ο Κριστιάνο αρχικά έπαιζε στα πλάγια αλλά ο Ζιντάν τον έφερε μες την περιοχή, ως φορ. Ο Μέσι είναι σε τοπ φόρμα στην αρχή της σαιζόν με τη Μπάρτσα εκείνη την περίοδο να καθαρίζει το πρωτάθλημα, ενώ κουράζεται προς το τέλος. Ο Κριστιάνο φορμάρεται στο 2^ο μισό της σαιζόν και η ΡΕΑΛ χτυπάει το Champions league. Αμφότεροι έχουν κάνει την υπόθεση γκολ να μοιάζει απλούστατη, με πάνω από 40 γκολ κάθε σαιζόν. Ούτε ο Γκεντ Μίλλερ, ούτε ο Μαρκο Φαν Μπάστεν, ούτε το «φαινόμενο» Ρονάλντο είχαν τέτοια επιτεύγματα και με τόση διάρκεια. Έχουν κατακτήσει από 5 φορές έκαστος το βραβείο του κορυφαίου παίκτη της σαιζόν, τη «χρυσή μπάλα», μετατρέποντας το θεσμό σε μια προσωπική τους μονομαχία την τελευταία 10ετία. Επίσης έχουν κερδίσει από 4 φορές τον τίτλο του 1^ου σκόρερ στην Ευρώπη, το «χρυσό παπούτσι». Αυτά σε προσωπικό επίπεδο. Σε ομαδικό έχουν από 4 τρόπαια Champions league, από δύο κύπελλα Ισπανίας, ο Μέσι έχει 8 πρωταθλήματα και ο Κριστιάνο 5, ενώ ο Κριστιάνο έχει και ένα EURO. Για φέτος ο Κριστιάνο έχει στόχο το 5^ο Champions league κάνοντας το θριπίτ και ο Μέσι το Μουντιάλ, τη μόνη κούπα που του λείπει. Για τον φίλαθλο κόσμο όμως, αυτοί οι δύο, είναι δίπλα στους Πελέ και Μαραντόνα !

     ΡΕΑΛ και Μπάρτσα έχουν σήμα κατατεθέν τους το επιθετικό ποδόσφαιρο, με κατοχή μπάλας, συνεχή άσκηση πίεσης και κυριαρχία επί του όποιου αντιπάλου. Στην επίθεση τους πάντοτε διαθέτουν την αφρόκρεμα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και ειδικά αυτή την εποχή με Κριστιάνο – Μπενζεμά –Μπέιλ και Μέσι – Σουάρεζ – Κουτίνιο, αντίστοιχα. Στα χαφ, για χρόνια δέσποζε το δίδυμο Τσάβι – Ινιέστα για τη Μπάρτσα, ενώ τώρα κυριαρχεί το δίδυμο της ΡΕΑΛ με Μόντριτς- Κρόος. Στην άμυνα έχουν παρελάσει παίκτες κολοσσοί κατά καιρούς ενώ τα τελευταία χρόνια δεσπόζουν οι Σέρχιο Ράμος και Ζεράρντ Πικέ.

      Από εκεί και πέρα, η ΡΕΑΛ έχει μείνει μόνο με το στόχο του Champions league για φέτος και σε περίπτωση που δεν το κατακτήσει θα μείνει χωρίς τίτλο στη σαιζόν. Ενδεχομένως να τεθεί θέμα Ζιντάν τότε…..Ο Βαλβέλδε απέτυχε στο Champions league και γενικά δεν εμβάθυνε στο παιχνίδι της Μπάρτσα, δεν βελτίωσε την ομάδα και ας έκανε ρεκόρ με 39 ματς αήττητος στο πρωτάθλημα. Φάνηκε να τον «πάει» ο Μέσι στη σαιζόν. Απέτυχε στις μεταγραφές και δεν έχει εντάξει ακόμα πλήρως τον Κουτίνιο στο παιχνίδι των Μπλαουγκράνα.

     

       Η Μπάρτσα έχει ανάγκη από δύο χαφ δίπλα στον Μπούσκετς με ταχύτητα και μπαλαδοσύνη. Φεύγει και ο Ινιέστα άλλωστε. Ίσως και από ένα τοπ επιπέδου δεξιό μπακ. Η ΡΕΑΛ φαίνεται πλήρης ομάδα αλλά δεν έχει βάθος, θέλει παίκτες να δώσουν ποιοτικό βάθος στο ρόστερ της.

     Για την πορεία τους την επόμενη σαιζόν, και ίσως τα επόμενα χρόνια, μεγάλο ρόλο θα παίξει για τη Μπάρτσα θα παίξει η πορεία της Εθνικής ομάδας της Αργεντινής στο προσεχές Μουντιάλ, με τον Μέσι να το έχει θέσει ως τον απόλυτο στόχο και να μοιάζει αγχωμένος όσο πλησιάζει. Για τη ΡΕΑΛ η ποιοτική ανανέωση του ρόστερ της και η διαχείριση του Κριστιάνου που του χρόνου θα είναι στα 33 του…..

    Ελπίδα όλων, αυτοί οι παιχταράδες να συνεχίσουν να μας προσφέρουν μπάλα υψηλού επιπέδου, όποιες και αν είναι οι προτιμήσεις του καθενός, είτε σε φανέλα, είτε σε Μέσι η Κριστιάνο……..

                                                                                                                                    SAM