Είχαν φαγωθεί όλοι τόσες μέρες να ανανεωθεί το συμβόλαιο του Φαν Σιπ επειδή δήθεν έφτιαξε ομάδα, με κορμό και καλά αποδυτήρια…. Εγώ λέω το εξής…. Τα καλά αποδυτήρια οφείλονται στο χαρακτήρα των παικτών και στα αποτελέσματα. Ο κορμός στο ότι δεν υπάρχουν πολλοί καλοί παίκτες οπότε αναγκαστικά καλεί τους ίδιους, αυτούς που παίζουν στο εξωτερικό και στις μεγάλες ελληνικές ομάδες. Σταμάτησε να κάνει και εξυπηρετήσεις σε ατζέντηδες τύπου Ρότα ή Σβάρνα οπότε μετρημένα κουκιά οι κλήσεις για την εθνική.
Από εκεί και έπειτα, θεωρούσα κομβικό το παιχνίδι με το Κόσσοβο. Διότι με την Ισπανία ήξερα ότι η ομάδα θα παλέψει, γνώριζα ότι αμυντικά, στα λίγα μέτρα, κλεισμένοι μες την περιοχή μας, πάντα βγάζαμε ηρωισμό και στεκόμασταν αξιοπρεπώς. Το θέμα είναι πόσο θα καταφέρουμε να ξεμυτίσουμε και να χτυπήσουμε στην κόντρα. Δεν το καταφέραμε αυτό κόντρα στους Ίβηρες…. Με το Κόσσοβο όμως θα δείχναμε πραγματικά τι έχουμε δημιουργήσει, τι ομάδα έχτισε ο Φαν Σιπ, ποιες είναι οι δυνατότητές της.
Και τι είδαμε?... 71% κατοχή μπάλας, αλλά με πασούλες, αλλάξαμε συνολικά 708 πάσες, ούτε η Ισπανία να ήμασταν. Ανούσια κατοχή, απλά δίναμε τη μπάλα δίπλα, χωρίς σκοπό και χωρίς στόχο. Αφού ούτε επιτιθόμασταν, ούτε κρατούσαμε τη μπάλα για να μην την έχει ο αντίπαλος και να κρατήσουμε το υπέρ μας σκορ. Κατοχή για την κατοχή λοιπόν, ανούσια και που δεν έφερε τη νίκη. Ποδόσφαιρο που διδάσκουν στη σχολή όταν δίνουν διπλώματα για Γ΄ εθνική. Και στα τελευταία 20 λεπτά, το ψυχωμένο Κόσσοβο όχι μόνο ισοφάρισε, αλλά είχε και άλλες φάσεις για να κάνει την ολική ανατροπή και να πάρει τη νίκη. Κυνήγησαν παθιασμένα το παιχνίδι και διαθέτουν ορισμένους πολύ καλούς παίκτες. Οι δικοί μας ήταν ξανά πολύ soft…..
Με αυτά και με αυτά έχουμε από το 2014 να πάμε σε μια μεγάλη διοργάνωση. Είναι φανερό ότι από την ομάδα λείπει η ποιότητα, ειδικά από τη μέση και μπροστά, αλλά και πότε την είχαμε? Στην άμυνα με την απουσία Σωκράτη – Μανωλά αποσυντονίστηκε η ομάδα, καθώς δεν διαθέτουμε άλλους παίκτες με την προσωπικότητα και τις παραστάσεις αυτών των δύο. Έστω κι αν προσωπικά συμφωνώ με την αποπομπή τους, αφού δε μπορεί ως παίκτης να εξευτελίζεις τον Θεσμό του προπονητή της Εθνικής ομάδας. Άλλοι παίκτες που παίζουν στο εξωτερικό δεν έχουν την προσωπικότητα να σηκώσουν την ομάδα. Οπότε το θέμα πάει στην τακτική, να δημιουργήσουμε μια ομάδα που να εκμεταλλευτεί το πάθος και την ψυχή των παικτών και θα παίρνει αποτελέσματα. Μια ομάδα που θα βασίζεται στη σφιχτή άμυνα της, αφού με αυτούς τους παίκτες δε μπορούμε να παίξουμε το ποδόσφαιρο της Ισπανίας ή της Ολλανδίας. Και μέσα από την ανασταλτική λειτουργία να χτυπάμε κυνικά στην κόντρα και να παίρνουμε νίκες με μισό – μηδέν. Τακτική επιτυχημένη για μια 10ετία….
Παράλληλα πρέπει να δούμε κατάματα την πραγματικότητα. Είναι ξεκάθαρο ότι το ποδόσφαιρο μας δεν παράγει καλούς παίκτες αυτή την περίοδο. Έχουμε έλλειψη παικτών σε πολλές θέσεις. Για παράδειγμα έχουμε να βγάλουμε γκολτζή από τον Μήτρογλου. Αυτό δεν είναι θέμα κυρίως των πολλών ξένων που παίζουν στις ομάδες μας. Υπάρχουν και περιπτώσεις που οι ποιοτικοί ξένοι παίκτες βοήθησαν τους Έλληνες να εξελιχθούν. Χαρακτηριστική η περίπτωση του Πάουλο Σόουζα με τον Μπασινά. Οπότε το θέμα είναι ότι ενώ έχουμε ταλέντα δε μπορούμε να τα μεταμορφώσουμε σε ολοκληρωμένους παίκτες. Δηλαδή αδυνατούμε να πραγματοποιήσουμε τη μετάβαση από την Κ-19 στην 1η ομάδα. Δεν έχουμε την τεχνογνωσία να βάλουμε μυϊκή μάζα στον νεαρό ποδοσφαιριστή και να του διδάξουμε τακτική, πώς να μαρκάρει, πώς να κινείται στο γήπεδο, πώς να παίζει κάθετα τη μπάλα. Η δημιουργία ομάδων -Β- είναι προς τη θετική κατεύθυνση και μακάρι να επεκταθεί και να το κάνουν και άλλες ομάδες και όχι μόνο οι big-4.
Μεγάλο ρόλο στην ποδοσφαιρική ανομβρία έπαιξε και η οικονομική κρίση στη χώρα που χτύπησε πολλούς συλλόγους. Από μεγάλους όπως η ΑΕΚ που υποβιβάστηκε αλλά και ο Παναθηναϊκός που δεν έχει συνέλθει ακόμα, μέχρι και μικρούς που έχουν κυριολεκτικά εξαφανιστεί. . Τα τελευταία χρόνια και μόλις τρεις ομάδες, άρχισαν να φέρνουν ξανά μεγάλους παίκτες στο πρωτάθλημα μας. Οι περισσότεροι εξακολουθούν να φέρνουν λαχεία. Εξαφανιστήκαν ή απλά υποβιβάστηκαν σύλλογοι που παραδοσιακά αναδείκνυαν ταλέντα και τροφοδοτούσαν τις μεγάλες ομάδες και κατ’ επέκταση την εθνική. Που είναι ο Πανιώνιος, ο Ηρακλής, η Ξάνθη ? ….
Σε αυτό υπάρχει και πρόβλημα νοοτροπίας. Οι γονείς πάνε τα παιδιά τους κατευθείαν στις ακαδημίες του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ. Βιάζονται να δείξουν αμέσως ότι είναι οι «νέοι Δομάζοι» με το βλέμμα και το ενδιαφέρον στα πολλά λεφτά που υπόσχεται το ποδόσφαιρο. Δεν αφήνουν το παιδί να παίξει μπάλα και να εξελιχθεί. Δεν θέλουν τις μικρές ομάδες και να φτάσει ο παίκτης βήμα βήμα στην κορυφή. Βιάζονται. Είδαμε τι συνέβη στις περιπτώσεις του Βαγιαννίδη και του Ζαγαρίτη του Παναθηναϊκού που έφυγαν νωρίς για το εξωτερικό και η καριέρα τους πήγε πίσω. Νομίζουν ότι το ποδόσφαιρο είναι όπως το φροντιστήριο ή τα Αγγλικά…. κάποτε τρώγαμε ξύλο στο σπίτι για να παίξουμε μπάλα….
Επιπλέον έχουμε και μεγάλη έλλειψη ικανών προπονητών στο ποδόσφαιρο μας. Τη δεκαετία πριν έρθει η τεράστια επιτυχία του 2004 στο πρωτάθλημα μας δούλευε ο Μπάγεβιτς, ο Βασίλης ο Δανιήλ που αυτός, 1ος έβαλε τους Γκουμομπασινάδες βασικούς στον Παναθηναϊκό, ο αείμνηστος Κυράστας, ο Άγγελος Αναστασιάδης που πήρε το σκαλπ του Βενγκέρ μες το «Χάιμπουρι», ο Μαρκαριάν , ο Κούπερ, ο Φερνάντο Σάντος. Τώρα ? Μόνο ο Πέδρο Μάρτινς και ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχουν γαλόνια ως προπονητές. Που ξέρουν να δουλεύουν και να βελτιώνουν παίκτες. Άντε και ο Μανόλο Χιμένεθ αλλά αυτόν τον ξευτέλισαν χωρίς λόγο από την ΑΕΚ και ας τους πήρε πρωτάθλημα. Από Έλληνες? Αραχτοί, να πέφτει το χρήμα μόνο, εμπειρικοί ως πρώην ποδοσφαιριστές, καμιά εξέλιξη, θεωρία μόνο και ωραία λόγια για δημόσιες σχέσεις. Οι Δώνης και Ουζουνίδης που τους προωθούν οι δημοσιογράφοι είναι μεν εξαιρετικοί δημοσιοσχετίστες αλλά προπονητές για γέλια. Μη δούμε και τον Χρηστάκη τον Δώνη βασικό στην εθνική ή τον Μπλένταρ Κόλα να προπονεί τον Τσιμικά του Κλοπ….
Οι Μάντζιος και Νόπλιας πρέπει να εξελιχθούν και άλλο και να αντιληφθούν ότι προπονητής σημαίνει μεθοδολογία προπόνησης, ασκησιολόγιο και όχι μόνο πονηριά στην τακτική. Αυτά ήταν τη δεκαετία του ’80…..
Όσο γι αυτόν τον Φαν Σιπ, αν τυχόν φύγει από την Εθνική, που αλλού θα βρει δουλειά? Υπάρχει ομάδα της Superleague που, θα σκεφτεί έστω, να τον εμπιστευτεί για τον πάγκο της? Ρε πλάκα κάνουμε…. Απλά θα μείνει γιατί δεν υπάρχουν τα λεφτά για να φέρουμε καλύτερο και επειδή οι Έλληνες προπονητές είναι πουθενάδες και χωρίς ποδοσφαιρική προσωπικότητα και επαγγελματικό καταρτισμό.
Μανόλο ετοιμάσου….
SAM
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου