Ο αποχαιρετισμός του Αζάρ

Οι μεγάλοι παίκτες σου δίνουν τίτλους. Αυτός είναι ο κανόνας. Η Τσέλσι διέθετε τον Εντέν Αζάρ και σήκωσε την κούπα στο Μπακού. Ήταν ο πρώτος τίτλος στην καριέρα του Μαουρίτσιο Σάρι που θα αποχαιρετήσει το Λονδίνο με ψηλά το κεφάλι. Αντίο θα πει και ο μεγάλος πρωταγωνιστής του τελικού, Εντέν Αζάρ, που οδεύει προς Μαδρίτη και προβάρει τη φανέλα της Βασίλισσας Ρεαλ. Ένας παίκτης με χαμηλό κέντρο βάρους, με καλά πατήματα, φανταστικός χειριστής της μπάλας που μπορεί να τρέχει με αυτή χωρίς να του φεύγει το κοντρόλ, γρήγορος, ντριμπλέρ, διεισδυτικός, που σκοράρει. Δεν του λείπει κάτι και με τη μεγάλη φανέλα της ΡΕΑΛ θα κυνηγήσει, πιστεύω, τη “Χρυσή Μπάλα”.

Στα του αγώνα, οι δύο προπονητές ξεκίνησαν με τις αναμενόμενες ενδεκάδες και διατάξεις. Με τρεις στην άμυνα ο Έμερι, Σωκράτη – Κιοσελινί- Μονρεάλ, στο τέρμα φυσικά ο Τσεχ, δύο πλάγια μπακ που έπαιζαν ψηλά, Μάιντλαντ-Νάιλς – Κολάσινατς, με τους Τζάκα και Τορέιρα στα χαφ, μπροστά τους τον Οζίλ και επιθετικό δίδυμο, Λακαζέτ – Ομπαμεγιανγκ. Ο Σάρι είδε τον Καντέ να συνέρχεται και τον ξεκίνησε στην 11αδα. Τέρμα ο Κέπα, Αθπιλικουλέτα – Κρίστιανσεν – Νταβίντ Λουϊζ- Έμερσον στην 4αδα της άμυνας, Ζορζίνιο – Καντέ – Κόβασιτς στα χαφ, Αζάρ – Πέδρο και Ζιρού στην επίθεση, στο κλασικό 4-3-3 του Σάρι.

'Όσον αφορά αυτό κάθε αυτό το παιχνίδι, θα πούμε ότι στο πρώτο ημίχρονο οι δύο ομάδες ήταν επιφυλακτικές και πρόσεχαν περισσότερο τα νώτα τους. Η Άρσεναλ πατούσε καλύτερα στο γήπεδο, είχε τη μπάλα και προσπαθούσε να δημιουργήσει καταστάσεις με τα ανεβάσματα των δύο πλάγιων μπακ, Κολάσινατς και Μάιντλαντ-Νάιλς. Στα πρώτα 35 λεπτά δημιούργησε και τρεις επικίνδυνες φάσεις για την εστία του Κέπα. Στο 9΄ με το σουτ του Ομπαμεγιαγκ, μετά από δυνατό γύρισμα του Μάιντλαντ-Νάιλς και απόκρουση του Κέπα, που πέρασε άουτ, στο 28΄ με δυνατό – ευθύβολο σουτ του Τζάκα που η μπάλα “έγλειψε” το οριζόντιο δοκάρι και στο 32΄με το σουτ του Κολάσινατς να κοντράρει στον Αθπιλικουλέτα και να περνάει κόρνερ, με τον Κεπά εξουδετερομένο. Από εκεί και μετά άρχισε να παίρνει μπρος ο Αζάρ. Κατέβαινε χαμηλά και έπαιρνε μπάλα, κάτω από τη σέντρα, όπου δεν μπορούσε να τον ακολουθήσει ο στόπερ και κουβαλώντας με ταχύτητα τη μπάλα έβγαζε την Τσέλσι μπροστά. Συνδυαζόταν με τον Έμερσον και τον Ζιρού και δημιουργούσε φάσεις, η Τσέλσι άρχισε να πατάει στην αντίπαλη περιοχή. Είχε δυο φάσεις, στο 34΄ με το σουτ του Έμερσον από αριστερά που έδιωξε ο Τσεχ και στο 40΄ το σουτ του Ζιρού (μετά από ωραίο συνδυασμό με τον Αζάρ) που και πάλι έδιωξε ο Τσεχ. Έτσι έκλεισε το ισορροπημένο πρώτο ημίχρονο.

Στο 2ο ημίχρονο μπήκε καλύτερα η Τσέλσι με τον Αζάρ να ανεβάζει συνεχώς την απόδοση του. Στο 49΄ο Ζιρού με κεφαλιά – ψαράκι μετά από σέντρα του Έμερσον άνοιξε το σκορ. Παρέμεινε ψύχραιμος και δεν πανηγύρισε τιμώντας τα 5,5 χρόνια με τη φανέλα της Άρσεναλ! Από εκεί και μετά η ομάδα του Έμερι έχασε τον προσανατολισμό της. Πήρε τη μπάλα και προσπάθησε να επιτεθεί αλλά δεν έβρισκε διαδρόμους και έδειξε να μην είναι έτοιμη πνευματικά, με τους παίκτες της να υποπίπτουν σε πολλά και κομβικά, ατομικά λάθη. Στο 60΄ ο Μάιντλαντ-Νάιλς χάνει τη μπάλα από τον Αζάρ, ο οποίος συνδυάζεται με τον Κόβασιτς, πατάει περιοχή, γυρνάει στον Πέδρο ο οποίος με σουτ στην κίνηση τελειώνει τον Τελικό. Στο 64΄ ο Μάιντλαντ-Νάιλς γκρεμίζει από πίσω τον Ζιρού μες την περιοχή. Ο Αζάρ εκτελεί το πέναλτι και 3-0 ! Ο Έμερι κάνει δύο αλλαγές για να βγάλει αντίδραση και ο Τορέιρα δακρυσμένος παραχωρεί τη θέση του στον Ιβόμπι. Ο τελευταίος στο 69΄ με ξερό σουτ μειώνει σε 3-1. Αλλά τρία λεπτά αργότερα ο Ομπαμεγιαγκ θα χάσει τη μπάλα, Ζιρού και Αζάρ θα συνδυαστούν και ο Βέλγος θα γράψει το τελικό 4-1. Από εκεί και μετά η Τσέλσι θα έχει και άλλες ευκαιρίες να ανεβάσει τον δείκτη του σκορ αλλά οι Σωκράτης και Τσεχ κράτησαν την άμυνα . Στο τέλος ο 19χρονος Γουϊλοκ σπατάλησε λόγω απειρίας δύο κλασικές ευκαιρίες για την Άρσεναλ αλλά ήδη τα πάντα είχαν κριθεί.

Η Άρσεναλ είχε σε πολύ κακό βράδυ τους Οζίλ και Ομπαμεγιανγκ. Ακόμα και στα πρώτα 35 λεπτά που είχε την πρωτοβουλία και οι δύο μπακ της έκαναν καλά ανεβάσματα, σε κανένα σημείο δε μπόρεσαν να βρουν συνεργασίες με τον άξονα και την επίθεση της ομάδας. Οι δύο χαφ Τζάκα και Τορέιρα δε μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν απέναντι στους τρεις της Τσέλσι και δεν μπόρεσαν ούτε με φάουλ να σταματήσουν τον Αζάρ που ερχόταν στην περιοχή ευθύνης τους για να πάρει μπάλα και να ξεκινήσει τις επιθέσεις της Τσέλσι. Αξιοπρεπέστατη εμφάνιση ο Σωκράτης αλλά δεν κατάφερε να γίνει ο πρώτος Έλληνας που θα σηκώσει ευρωπαϊκή κούπα σε συλλογικό επίπεδο. Συγκλονιστικός ο Τσεχ, έπιασε ότι μπορούσε αλλά τελείωσε με δάκρυα. Χρειάζεται παίκτες – ρολίστες με περισσότερη σκληράδα και παίκτες – σταρ με προσωπικότητα η ομάδα του Έμερι για να μπει στη διεκδίκηση τίτλων, αλλιώς θα παραμείνει για χρόνια η σοφτ Άρσεναλ του Βενγκέρ. Έδειξε, με το που δέχτηκε το γκολ, ότι δεν είναι ομάδα για μάχη και δε διαθέτει παίκτες να τη σηκώσουν στις πλάτες τους, έγιναν πολλά ατομικά λάθη, υπήρχε έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και πνευματικής ετοιμότητας.

Η Τσέλσι με την κούπα καμουφλάρισε τα προβλήματα όλης της σαιζόν και το γεγονός ότι δεν κατάφερε να μείνει στην κούρσα της διεκδίκησης του τίτλου στην Premier league. Το Sarriball κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο. Η ομάδα δεν επηρεάστηκε από το επεισόδιο Ιγκουαϊν – Νταβίντ Λουϊζ στην τελευταία προπόνηση και καθοδηγούμενη από τον Αζάρ έκλεισε επιτυχημένα τη σαιζόν. Το αύριο θα είναι δύσκολο. Ο Σάρι οδεύει προς τη Γιουβέντους, ο Αζάρ προς τη Μαδρίτη και ο Βέλγος είναι παίκτης που δεν αναπληρώνεται. Θα αποχωρήσουν παίκτες όπως ο Κέιχιλ, ο Τζαπακόστα, ο Ιγκουαϊν και η ομάδα είναι τιμωρημένη με απαγόρευση μεταγραφών για την επόμενη σαιζόν. Επιβάλλεται να βρει προπονητή να τη “χτίσει” από την αρχή. Έχει δυνατό ρόστερ και περί τους 40 δανεικούς που κάποιοι αξίζουν ευκαιρίες. Πρέπει του χρόνου να γίνει δουλειά, να πέσουν τα μπετά και το επόμενο καλοκαίρι με μεταγραφές τοπ παικτών να επανέλθει στη διεκδίκηση τίτλων.

Δεν ήταν ένας τελικός που μας έκανε ποδοσφαιρικά σοφότερους, ούτε είχε το σασπένς και τις ανατροπές μεγάλων παιχνιδιών. Δεν είχε τη λάμψη του Champions leaague. Δε βοήθησε και το γήπεδο και η χώρα που επιλέχθηκε για τον τελικό. Πολύ “κρύα” η όλη ατμόσφαιρα. Πολύ μακριά από την Ευρώπη και δύσκολο το ταξίδι για τους φιλάθλους. Αχανές και άδειο το γήπεδο. Άξιζαν κάτι καλύτερο τόσοι παιχταράδες που παρατάχθηκαν στο χορτάρι.

                                                                                                                               SAM

Europa league Final.... Λονδρέζικο ντέρμπι !

Τσέλσι – Άρσεναλ στον τελικό του Europa league. Δύο Λονδρέζικες ομάδες θα κοντραριστούν στον τελικό της δεύτερης την τάξη ευρωπαϊκής, διασυλλογικής διοργάνωσης. Θα λύσουν τις διαφορές τους, για φέτος, στο μακρινό Μπακού. Οι δύο ομάδες θεωρούνταν εκ των βασικών φαβορί για να βρεθούν στον τελικό από την αρχή της φετινής διοργάνωσης, αλλά στο ποδόσφαιρο τα φαβορί δεν επιβεβαιώνονται πάντα. Αυτή τη φορά τα προγνωστικά επαληθεύτηκαν, οι δύο Λονδρέζες δικαιότατα είναι στον τελικό, αφού παρακολουθώντας τη διοργάνωση δε φάνηκε κάποια άλλη ομάδα που να μπορεί να τις αμφισβητήσει. Ξεπέρασαν με την ανωτερότητά τους κάθε εμπόδιο, υψηλό ή χαμηλό και πλέον απέμειναν οι δυο τους για το τελικό ξεκαθάρισμα.

Πάμε να τις αναλύσουμε....

Η πορεία τους στο Europa league

Οι δύο ομάδες ξεκίνησαν στη φετινή διοργάνωση από τους ομίλους της. Η μεν Άρσεναλ ήταν στον 5ο όμιλο μαζί με Σπόρτιγκ Λισαβόνας, Βορσκλα και Καραμπάκ, όπου τερμάτισε πρώτη με 16 βαθμούς, 5 νίκες και μία ισοπαλία και 12-2 γκολ. Η δε Τσέλσι από τον 12ο όμιλο μαζί με ΠΑΟΚ, Μπάτε Μπορίσοφ και Βίντι και τερμάτισε 1η με 16 βαθμούς, 5 νίκες και μία ισοπαλία και γκολ 12-3. Κατέγραψαν σχεδόν παρόμοια – νικηφόρα πορεία. Στους “32” η Τσέλσι απέκλεισε με δύο νίκες την Μάλμε και η Άρσεναλ τη Μπάτε που παρότι είχε χάσει στο Μπορίσοφ με 0-1, επιβλήθηκε στο “Έμιρετς” με το καθαρό 3-0. Στους “16” η Τσέλσι διέσυρε με 3-0 και 5-0 (στο Κίεβο) την Δυναμό Κιέβου και η Άρσεναλ κατάφερε να ξεπεράσει το σοβαρό εμπόδιο της Ρεν. Γνώρισε την ήττα με 1-3 στη Γαλλία αλλά στον επαναληπτικό επιβλήθηκε 3-0 και προκρίθηκε. Στους “8” η Τσέλσι πέρασε με δύο νίκες την ομάδα – έκπληξη του θεσμού, την Σλάβια Πράγας και η Άρσεναλ, εξίσου με δύο νίκες, το εμπόδιο της Νάπολι. Στα ημιτελικά η Άρσεναλ ξεπέρασε με δύο νίκες την Βαλένθια και η Τσέλσι χρειάστηκε τα πέναλτι για να αποκλείσει την Άιντραχτ Φρανκφούρτης, μετά από δύο ισοπαλίες με 1-1. Και τώρα οι δυο τους....

Οι φετινές τους αναμετρήσεις στην Premier league

Στις μεταξύ τους αναμετρήσεις για την Πρέμιερ Λιγκ (δε συναντήθηκαν σε Κύπελλο και Λιγκ Καπ) είχαν από μία νίκη. Στις 18 Αυγούστου συναντήθηκαν στο “Στανφορντ Μπριτζ” για τη 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος και η Τσέλσι επιβλήθηκε με 3-2. Προηγήθηκε με 2-0 με τα γκολ του Πέδρο στο 9΄ και του Μοράτα στο 20΄, αλλά η Άρσεναλ ισοφάρισε με σκόρερ τους Μιχταριάν στο 37΄ και Ιβόμπι στο 41΄. Τη νίκη χάρισε στην Τσέλσι ο Μάρκος Αλόνσο με το γκολ του στο 81΄. Η Τσέλσι ήταν καλύτερη στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού. Είχε την κατοχή με 56% - 44%, 5-1 κόρνερ, 9-6 σουτ και 6-4 τελικές.

Την 19η Γενάρη στο “Έμιρετς” η Άρσεναλ πήρε την άτυπη ρεβάνς. Στα πλαίσια της 23ης αγωνιστικής της Πρέμιερ, επιβλήθηκε με 2-0 της Τσέλσι, με σκόρερ τους Λακαζέτ στο 14΄ και Κιοσελινί στο 39΄. Το παιχνίδι κρίθηκε από το 1ο ημίχρονο. Η κατοχή ήταν στο 40%- 60% υπέρ της ομάδας του Σάρι, 5-6 τα κόρνερ, 5-8 τα σουτ και 3-1 οι τελικές. Από τα στατιστικά φαίνεται η φλύαρη υπεροχή της Τσέλσι, χωρίς φάσεις και με μία μόλις τελική.

Οι προπονητές

Και οι δύο ομάδες ξεκίνησαν τη χρονιά με δύο νέους προπονητές στον πάγκο τους. Η μεν Τσέλσι με τον Ιταλό Μαουρίτσιο Σάρι που διαδέχθηκε τον συμπατριώτη του Αντόνιο Κόντε. Η δε Άρσεναλ με τον Ουνάι Έμερι (πολυνίκη του Γιουρόπα) στη θέση του επί 22 χρόνια προπονητή της, Αρσέν Βενγκέρ. Δύσκολο έργο και για τους δύο, αφενός λόγω του επιτυχημένου έργου των προκατόχων τους και αφετέρου λόγω του ανταγωνισμού στην Premier league. Εντός των συνόρων έμειναν στη σκιά της Σίτι που κατέκτησε και τις τρεις διοργανώσεις στο νησί και της Λίβερπουλ που έδωσε μάχη μέχρι τέλους για το πρωτάθλημα και ταυτόχρονα έφτασε μέχρι τον τελικό του Champions league για 2η σερί χρονιά. Οπότε η κατάκτηση του Γιουρόπα, η επικράτηση στον τελικό, μοιάζει με μια ευκαιρία εξιλέωσης για αμφότερους τους δύο κόουτς, που σε περίπτωση κατάκτησης του τροπαίου θα θεωρούνται επιτυχημένοι στην πρώτη τους σαιζόν στον πάγκο των Λονδρέζων.

Από εκεί και πέρα, ο Έμερι γνωρίζει απ' έξω και ανακατωτά τη διοργάνωση την οποία έχει κατακτήσει τρεις σερί φορές με τη Σεβίλλη, ενώ ο Σάρι ακόμα αναζητεί το πρώτο τρόπαιο στην καριέρα του καθώς παρότι άπαντες παραδέχονται τη δουλειά του, είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζεται τους τίτλους για να συνεχίσει να προπονεί στο τοπ επίπεδο. Εκπρόσωποι του Νότου στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ο Ισπανός Έμερι και ο Ιταλός Σάρι, μετρ της τακτικής αμφότεροι.

Ο Έμερι είναι 47 χρονών, σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 2004 και αμέσως ξεκίνησε την προπονητική. Προπόνησε μέχρι σήμερα κατά σειρά τις Λόρκα, Αλμερία, Βαλένθια, Σπάρτακ Μόσχας, Σεβίλλη και Παρι Σεν Ζερμέν, πριν την Άρσεναλ. Από τίτλους έχει τρία Γιουρόπα Λιγκ με τη Σεβίλλη και ένα τρεμπλ συν ένα κύπελλο και ένα λιγκ καπ, με την Παρί στη Γαλλία. Μεγάλη πρόκληση γι αυτόν ο πάγκος της Άρσεναλ και το γεγονός ότι διαδέχθηκε τον Αρσέν Βενγκέρ.

Ο Σάρι είναι 60 χρονών και εργαζόταν ως προπονητής ερασιτεχνικά ενώ παράλληλα ήταν τραπεζικός υπάλληλος. Από το 2005 έχει προπονήσει τις Πεσκάρα, Αρέτσο, Αβελίνο, Βερόνα, Περούτζια, Αλεσσάντρια, Σοριάνο, Έμπολι και Νάπολι, ενώ φέτος βγήκε για πρώτη φορά εκτός συνόρων αναλαμβάνοντας την Τσέλσι.

Σε περίπτωση ήττας ο Έμερι πιστεύω θα συνεχίσει στην Άρσεναλ, ο Σάρι δύσκολα θα μείνει στην Τσέλσι ακόμα και αν κατακτήσει το τρόπαιο. Ως τροπαιούχος όμως θα κοιτάξει για τοπ πάγκο στη συνέχεια της καριέρας του.

Τρόπος παιχνιδιού

Η Άρσεναλ με τον Έμερι που είναι ένας προπονητής που δίνει μεγάλη βάση στην τακτική και δεν δίνει ελεύθερους ρόλους στους παίκτες του, δεν είναι τόσο αφελής όσο επί Βενγκερ. Ο κόουτς θέλει οι παίκτες να κινούνται με συγκεκριμένο τρόπο μέσα στο γήπεδο και να υπηρετούν το πλάνο που έχει καταρτίσει από πριν. Μελετά εξονυχιστικά τον εκάστοτε αντίπαλο και τον αναλύει για ώρες στους παίκτες του μέσω βίντεο. Σαν κλασικός Ισπανός κόουτς εφαρμόζει το οργανωμένο πρέσιγκ που ξεκινάει από πολύ ψηλά και οι ομάδες του παίζουν επιθετικό ποδόσφαιρο, βασίζονται στην κατοχή της μπάλας, αλλά δοθείσης ευκαιρίας εκμεταλλεύονται και το ανοιχτό γήπεδο. Θέλει το build up παιχνίδι από την άμυνα και έχει εκπαιδεύσει την ομάδα του να παίζει με διαφορετικές διατάξεις και συστήματα, εφαρμόζει και το 4-4-2 και το 4-3-3, αλλά και 3-4-3 με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, όπως αναμένεται να παραταχθεί και στον τελικό. Κάτω από τα δοκάρια στο Γιουρόπα παίζει ο Τσεχ (αντί του Λένο) και αναμένεται να ξεκινήσει στο τελευταίο ματς της μεγάλης καριέρας του. Στο κέντρο της άμυνας οι Σωκράτης, Κιοσελινί και Νάτσο Μονρεάλ, με τον Μουστάφι να αποτελεί εναλλακτική λύση. Δεξιά ο νεαρός Μάικλαντ-Νάιλς και αριστερά ο Κολάσινατς, δύο επιθετικοί πλάγιοι μπακ. Στα χαφ, προβάδισμα έχουν οι Τορέιρα και Τσάκα, με τους Γκεντουζί, Ιβόμπι και Ελνένι να διεκδικούν θέση και τον Ράμσει να έρχεται συνήθως από τον πάγκο, μιας και φεύγει για τη Γιουβέντους. Μπροστά από τους δύο χαφ ο Οζίλ, αφού ο Μιχταριάν δε θα πάει στο Μπακού για πολιτικούς λόγους και επιθετικό δίδυμο οι Λακαζέτ και Ομπαμεγιανγκ.

Η Τσέλσι με τον Σάρι παίζει με έναν συγκεκριμένο τρόπο, που είναι ο χαρακτηριστικός του Ιταλού κόουτς. Το απόλυτο 4-3-3, με επιθετικό προσανατολισμό και πολύ κοντά τις γραμμές. Και ο Σάρι θεωρείται μετρ της τακτικής, μελετά τον αντίπαλο αλλά περισσότερο δουλεύει για τη βελτίωση του τρόπου παιχνιδιού της δικιάς του ομάδας. Λέγεται ότι καταγράφει και παρακολουθεί τις προπονήσεις με drone! Θέλει την ανάπτυξη από την πίσω γραμμή και έχει γι αυτό το ρόλο τον Νταβίντ Λουϊζ στην άμυνα. Κυρίως όμως ποντάρει για την ανάπτυξη του παιχνιδιού της ομάδας του στον Ιταλό-Βραζιλιάνο Ζορζίνιο, που έφερε μαζί του από την Νάπολι και τον καθιέρωσε ως κεντρικό αμυντικό μέσο, αντί του κορυφαίου αμυντικού χαφ στον κόσμο, Ενκολό Καντέ! Ο Ζορζίνιο πέρνει την 1η πάσα από την άμυνα και οργανώνει το παιχνίδι της ομάδας, ο Καντέ πήγε σε θέση μέσα-δεξιά και προσπαθεί να αντεπεξέλθει σε ρόλο box to box. Επιθετικά βασίζεται στην ποιότητα του Εντέν Αζάρ που συνήθως παίζει από αριστερά και με την τεχνική του μπορεί να αποδιοργανώσει οποιαδήποτε άμυνα. Στο τέρμα αναμένεται να ξεκινήσει ο Κέπα, δεξιά στην άμυνα ο Βάσκος Αθπιλικουλέτα και αριστερά φαβορί είναι ο Μάρκος Αλόνσο, με τον Έμερσον να διεκδικεί τη θέση. Στο κέντρο της άμυνας ο Νταβίντ Λουϊζ, με τον Ρίντιγκερ τραυματία, έχει προβάδισμα ο Κρίστιανσεν που έπαιξε στους δύο ημιτελικούς με την Άιντραχτ. Στα χαφ ο Ζορζίνιο με τον Κόβασιτς και τους Καντέ και Λόφτους-Τσικ να απουσιάζουν λόγω τραυματισμού, ψάχνουμε τον τρίτο. Τεράστια η απώλεια του Καντέ σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει, η συμμετοχή του είναι στο 50-50 αυτή τη στιγμή. . Δε διαθέτει άλλον χαφ με ανασταλτικό προσανατολισμό στο παιχνίδι του η Τσέλσι. Τη θέση διεκδικούν ο Μπάρκλει και ο Ντινκγουότερ. Στην επίθεση, Αζάρ αριστερά και ο Γουϊλιαμ έχει προβάδισμα έναντι του Πέδρο για δεξιά, με τον Χάνστον- Οντόι να έρχεται από τον πάγκο. Για τη θέση του φορ ο Ζιρού έχει προβάδισμα να ξεκινήσει αντί του Ιγκουαϊν.

Ισορροπία

Οι δύο αντίπαλοι γνωρίζονται πολύ καλά, η σαιζόν είναι στο τέλος της και ουδείς μπορεί να παρουσιάσει κάτι νέο ξαφνικά. Στα παιχνίδια της Πρέμιερ η Τσέλσι ήταν εκείνη που είχε τη μπάλα, αν και συναντήθηκαν σε δύο εποχές που ο νικητής είχε με το μέρος του το momedum, το φορμάρισμα τη στιγμή εκείνη. Αναμένω προσεκτικό παιχνίδι και από τις δύο ομάδες με έμφαση στο να μην αφήσουν χώρους. Θα προσπαθήσουν να κάνουν όσο λιγότερα λάθη στο χώρο του κέντρου και να ελέγξουν τον ρυθμό μέσω της κατοχής. Και οι δύο είναι ικανές στο ανοιχτό γήπεδο με Αζάρ - Γουϊλιαμ και Ομπαμεγιανγκ- Λακαζέτ, ενώ και οι δύο είναι επιρρεπής στο λάθος στην άμυνα. Η Τσέλσι κυνηγάει περισσότερο της στημένες φάσεις, ενώ η Άρσεναλ βγάζει περισσότερη ένταση στα τρεξίματα της στα χαφ. Στην Πρέμιερ Λιγκ η Τσέλσι ήταν 3η και η Άρσεναλ 5η, με τη διαφορά τους να είναι μόλις δύο βαθμοί όμως και με ίδιο αριθμό νικών (21). Καλύτερη άμυνα η Τσέλσι, καλύτερη επίθεση η Άρσεναλ, σχεδόν ίδια διαφορά τερμάτων, +24 η Τσέλσι και +22 η Άρσεναλ. Μιλάμε για ένα απόλυτα ισορροπημένο ζευγάρι, με αμφότερες τις ομάδες να έχουν μεγάλη δίψα για αυτόν τον τίτλο. Περισσότερο όμως η ΄Αρσεναλ που ευελπιστεί ότι μέσω της κατάκτησης του Γιουρόπα θα επιστρέψει, μετά από δύο σαιζόν απουσίας, στο Champions league. Ποντάρει στην τεχνογνωσία του Έμερι σε τελικούς της συγκεκριμένης διοργάνωσης. Από την Άρσεναλ τελειώνουν σίγουρα οι Τσεχ και Ράμσει και ελάχιστοι παίκτες της έχουν κατακτήσει τίτλους. Από την Τσέλσι φεύγει ο Αζάρ, ενώ αμφιβολίες υπάρχουν για τον Σάρι. Για τον Βέλγο ο Σάρι δήλωσε στη συνέντευξη εν όψει του τελικού, ότι ¨είναι πρόβλημα στην προπόνηση αφού λόγω της ποιότητας του τα βρίσκει όλα πολύ εύκολα και βαριέται”. Αν και ποιο έμπειρη ομάδα η Τσέλσι, τη συγκεκριμένη στιγμή έχει απόλυτη ανάγκη αυτή την κούπα για να κλείσει επιτυχημένα έναν κύκλο και να ανοίξει από την επόμενη ημέρα έναν νέο.

Προγνωστικά? Ούτε καν για τον τρόπο εξέλιξης του ματς δεν μπορούν να γίνουν. Βλέπω παράταση και γιατί όχι πέναλτι.... Μακάρι ο Σωκράτης να γίνει ο πρώτος Έλληνας ποδοσφαιριστής που θα σηκώσει ευρωπαϊκή κούπα σε συλλογικό επίπεδο !

                                                                                                              SAM

Ολυμπιακός : Απαραίτητη η επιστροφή στους τίτλους

Πάμε να πούμε δύο κουβέντες και για τον Ολυμπιακό τώρα που τελείωσε η σαιζόν. Εκείνο που καταρχήν πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι ότι η φετινή χρονιά ήταν αποτυχημένη για τους ερυθρολεύκους. Μπορεί οι άνθρωποι της ομάδας να κρύβονται πίσω από το ότι η ομάδα έπαιξε ωραίο και επιθετικό ποδόσφαιρο αλλά η ουσία παραμένει ότι για δεύτερη σαιζόν η ομάδα παρέμεινε άτιτλη. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από τον οργανισμό Ολυμπιακός. Οπότε οι άνθρωποι που τρέχουν τα αγωνιστικά θέματα καλούνται αυτό το καλοκαίρι να στήσουν ένα πρωταθληματικό ρόστερ.

Πάμε να τα δούμε...

Τον Ολυμπιακό τον τρέχουν και αυτό το καλοκαίρι οι Γάλλοι Καρεμπέ και Μοντεστό, συνεπικουρούμενοι από τον Πιέρ Ισά και φέτος δείχνει να προστέθηκε και ο Ανιγκό στην τριάδα αυτή. Καθαρά Γαλλική η προσέγγιση λοιπόν στον αγωνιστικό σχεδιασμό των Πειραιωτών. Γνωρίζουν πολύ καλά τη Γαλλική αγορά και κινούνται για ταλαντούχους, νεαρούς παίκτες από τη Β΄ Γαλλίας. Φέτος αποφάσισαν να πάνε με τον ίδιο προπονητή για 2η σερί σαιζόν, γεγονός σπάνιο για τους ερυθρολεύκους, κρίνοντας επιτυχημένη την παρουσία του και πιστώνοντας του το γεγονός ότι δημιούργησε μια ομάδα από την αρχή, με 20 νέους παίκτες, η οποία από κάποια στιγμή και μετά μέσα στη σαιζόν απέδωσε ωραίο και επιθετικό ποδόσφαιρο ικανοποιώντας το απαιτητικό κοινό των ερυθρολεύκων. Στα υπέρ του οι προκρίσεις επί των Μπέρνλι και Μίλαν καθώς και η ευρεία νίκη επί της ΑΕΚ στο “Γ. Καραϊσκάκης”. Στα κατά του, ο αποκλεισμός από τη Λαμία στο κύπελλο, η ήττα με κάτω τα χέρια στην Τούμπα όπου προσέγγισε λάθος το ματς τακτικά και ο αποκλεισμός από τη Δυναμό Κιέβου στην Ευρώπη. Το πρόσημο πάντως είναι θετικό, έκανε έργο και σε κάθε περίπτωση άξιζε μια ακόμη ευκαιρία για να ολοκλήρωση τη δουλειά που άρχισε.

Ο Μάρτινς έβαλε πέρυσι τα σωστά θεμέλια για το χτίσιμο μιας ομάδας που θα κατακτήσει τίτλους και πέρασε τη δική του ποδοσφαιρική κουλτούρα στους ποδοσφαιριστές του. Φέτος καλείται να εμβαθύνει στη δουλειά του, να την πάει παραπέρα. Στην προετοιμασία θα δουλέψει στα βασικά πάλι από την αρχή και θα κοιτάξει να βάλει τα όποια νέα πρόσωπα στο παιχνίδι της ομάδας. Να πετύχει μία καλή διανομή ρόλων στο τακτικό κομμάτι, να δημιουργήσει νέους μηχανισμούς στον τρόπο παιχνιδιού και με την έναρξη της σαιζόν η ομάδα να έχει αποκτήση συνοχή και αυτοματοποιημένες αλληλοκαλύψεις, ώστε να μπει δυνατά στα παιχνίδια και στη διεκδίκηση των στόχων. Στόχος, η ομάδα να έχει αγωνιστική ταυτότητα, να λανσάρει ένα συγκεκριμένο στιλ παιχνιδιού και το βασικότερο να διαθέτει κουλτούρα νικητή.

Το ρόστερ...πιστεύω ότι ο Καρεμπέ γνωρίζει πως είναι αντί-ποδοσφαιρικό να κάνεις δέκα + προσθαφαιρέσεις κάθε καλοκαίρι. Παρότι δεν πήρε τίτλο η ομάδα, δεν είναι δυνατό να ξανά – αλλάξουν όλο το ρόστερ. Δεν πρέπει επ' ουδενί να πωληθούν πάνω από 1-2 παίκτες και αυτοί εφόσον έρθουν προσφορές που η ομάδα δε μπορεί να αρνηθεί. Να μη χαλάσει η “μαγιά” που έφτιαξε φέτος ο Μάρτινς στην ομάδα. Είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει ενδιαφέρον για τους Κούρτη, Ομάρ, Σισέ, Καμαρά και Ποντένσε, αλλά πρέπει η ομάδα να έχει συνέχεια, συνοχή και ομοιογένεια. Ο Σα έμεινε, ο Φορτούνης δε φεύγει με τίποτα, ενώ καλό θα ήταν να μείνει και ο Χασάν, να τα βρουν οι ερυθρόλευκοι με τη Μπράγκα, μιας και ο παίκτης υπολογίζεται για βασικός φορ από τον Μάρτινς, αφού απ' όταν προσαρμόστηκε, έδειξε ότι είναι κλασσικός φορ περιοχής που έχει το γκολ.

Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός χρειάζεται έμπειρους παίκτες, με προσωπικότητα που να μπορούν να “σηκώσουν” την ομάδα και τους συμπαίκτες τους και εκεί εστιάζεται το σημείο που υστέρησε φέτος έναντι του ΠΑΟΚ και έχασε το πρωτάθλημα. Παίκτες όπως ο Τσόρι και ο Καμπιάσο τα πρώτα χρόνια που ήταν στην ομάδα.

Αναλυτικά το ρόστερ, οι δανεικοί και παίκτες υποψήφιοι για μεταγραφή:

Στο τέρμα, έμεινε ο Σα που προορίζεται για βασικός. Αποχωρεί ο Γιαννιώτης και το ίδιο αναμένεται να γίνει και με τους Λοντίγκιν και Χουρτεσιώτη. Αναζητείται αναπληρωματικός του Σα. Ο Μάρτινς θέλει τον Πορτογάλο Μαραφόνα, ενώ έχουν ακουστεί και τα ονόματα του Ρομπέρο, που δεν είναι για αναπληρωματικός, του Αντόνιο Ντοναρούμα, αδερφού του Τζίτζι από τη Μίλαν και τελευταία προκρίνεται η λύση του Σαράνοφ που έκανε καλό πρωτάθλημα με τη Λαμία, απ' όπου είναι ελεύθερος και αποτελεί μια καλή και φτηνή λύση.

Δεξί μπακ υπάρχει ο Ομάρ και αν δεν πουληθεί δεν υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης. Πίσω του ο Τοροσίδης και μπορεί να επιστρέψει και ο Γιάννης Μασούρας που το 2ο εξάμηνο της σαιζόν έπαιξε δανεικός στον Πανιώνιο. Ενδιαφέρον υπάρχει για τον 18χρονο Λιάβα του Παναιτωλικού, ως κίνηση για το μέλλον.

Αριστερο μπακ. Η χρονιά βγήκε με Κούτρη και Τσιμικά. Πιστεύω ότι ο Κούτρης θα πουληθεί και η ομάδα θα πάει σε μεταγραφή παίκτη εδώ. Υπάρχει ένα φιλολογικό ενδιαφέρον για τον Κυριακόπουλο του Αστέρα Τρίπολης αλλά δεν πιστεύω ότι καλύπτει τον Μάρτινς και μάλλον θα έρθει παίκτης από το εξωτερικό, Γαλλία ή Πορτογαλία.

   Θα προτείνουμε εδώ τον Λενάν Λόντι (Renan Augusto Lodi dos Santos), τον 20χρονο (1998), Βραζιλιάνο, αριστερό μπακ της Ατλέτικο Παραναένσε, με 178 εκ ύψος. Επιθετικός μπακ, καλός χειριστής της μπάλας, αέρινος, ταχύτατος, με γλυκιά σέντρα. Η αξία του στο transfermarkt είναι στα 1,25 εκ ευρώ, αλλά στο χορό της διεκδίκησης του έχουν μπει ήδη ο Άγιαξ και η Ατλέτικο Μαδρίτης και πρέπει να κινηθούν γρήγορα οι ερυθρόλευκοι.

Στόπερ. Υπάρχουν οι Μεριά και Σισέ καθώς και ο Αβραάμ που ανανέωσε γιατί έχει την προσωπικότητα (μαζί με τον Τορο) να συνεισφέρει και να φτιάξει το κλίμα στα αποδυτήρια. Ο Μιράντα θα φύγει αφού είναι δανεικός από τη Γουλβς, ενώ θα γίνει προσπάθεια να λυθεί το υψηλό συμβόλαιο του Βούκοβιτς. Έχει κλείσει ήδη και θα έρθει ο Ιμπαϊλα Μπα, στα 23 του, παίκτης στο στιλ και με τα προσόντα του Σισέ. Οι δανεικοί Γούτας, Ευαγγέλου, Μπανανά και Νικολάου θα ξαναπάνε δανεικοί και αναζητείται ένας ακόμα στόπερ από το πάνω ράφι για κουμανταδόρος στην αμυντική γραμμή του Ολυμπιακού. Τις τελευταίες ώρες γράφεται ότι έκλεισε ο Πορτογάλος Ρούμπεν Σεμέδο, στα 25 του, ανήκει στη Βιγιαρεάλ αλλά είχε προβλήματα με τη δικαιοσύνη και δόθηκε δανεικός στη Ρίο Άβε. Δεν ξέρω αν έχει την προσωπικότητα και τις παραστάσεις από το υψηλό ποδόσφαιρο και τον πρωταθλητισμό, ώστε να ηγηθεί της ερυθρόλευκης άμυνας. Για Ματιέ και Σκρτελ δε γράφω τίποτα καθώς τους θεωρώ πρώην ποδοσφαιριστές. Όχι πως δεν υπάρχει περίπτωση να σταθούν εδώ, αλλά δεν αξίζει να δώσεις 2 και 3 εκ ευρώ για έναν παίκτη μιας χρήσης. Χρειάζεται παίκτης στην κορυφή της ωρίμανσης του και με μαχητική ιδιοσυγκρασία.

6αρι. Καθαρό αμυντικό χαφ, κόφτης, με κύριο προσόν τα ανασταλτικά του προσόντα είναι μόνο ο Καμαρά. Όλοι οι υπόλοιποι χαφ είναι πιο πολύ 8αρια. Πρέπει να δει για παίκτη εδώ η ομάδα. Καθώς υπάρχει και το ενδεχόμενο να έρθει προσφορά τόσο υψηλή για τον Καμαρά που να μη μπορεί να πει όχι ο Ολυμπιακός.

  Και εδώ θα πούμε για παίκτη. Τον Βαζιλιάνο Μπρούνο Γκιμαράες, κι αυτός της Ατλέτικο Παραναένσε, στα 21 του (1997), με ύψος 182 εκ, δεξιοπόδαρος. Δεν είναι ο κλασικός χαφ της Β΄Γαλλίας, αλλά ένας μαχητής λατινοαμερικάνος παίκτης, που ξέρει και μπάλα, δυνατός, αντέχει στους τράκους και δύσκολα ο αντίπαλος τον βγάζει από τη φάση, κόβει μπάλες, δεν παρατάει καμία φάση, βλέπει γήπεδο, έχει βαθιά, διαγώνια μπαλιά, παίζει κάθετα. Τίμιο εργαλείο που θα κάνει “βρώμικες” δουλειές στο γήπεδο, ρολίστας που θα κερδίζει μονομαχίες. Η αξία του στο transfermarkt στα 2 εκ ευρώ και με την περίπτωση του έχει ασχοληθεί η Τσέλσι.

8αρι. Υπάρχουν ο Γκιγιέρμε και ο Μπουχαλάκης, με κάθετο παιχνίδι ο Βραζιλιάνος και με βαθιές μπαλιές στα άκρα ο βελτιωμένος Μπουχαλάκης. Από πίσω ο νεαρός Ανδρούτσος που είναι κρίμα να χαθεί και πρέπει είτε να πάρει ευκαιρίες στη θέση του είτε να πάει δανεικός για να παίξει. Επίσης ο Νάτχο που είναι και 10αρι αλλά σε εύκολα ματς του Ελληνικού πρωταθλήματος μπορεί να παίξει και πιο πίσω για να φτιάξει παιχνίδι και να ανοίξει η κλειστή αντίπαλη άμυνα ή πιο μπροστά αντί του Φορτούνη και προκειμένου να του δώσει ανάσες. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να φύγει εκτός και αν έρθει κάποιος νεότερος και με χαμηλότερο συμβόλαιο. Αν είναι να έρθει ο ασόβαρος Νασρι, καλύτερα ο Ισραηλινός. Θεωρώ την ομάδα πλήρης εδώ και απορώ που γράφονται τα ονόματα του Πελέ από τη Νότιγχαμ (ως δανεικός από τη Μονακό) και του Εντουάρντο της Μπελενένσες (ως δανεικός από την Κοϊμπρα), εκτός αν μπορούν να παίξουν και ως 6αρια....

10αρι. Ο Φορτούνης είναι ο παίκτης πάνω στον οποίο χτίζεται αυτός ο Ολυμπιακός και πέρυσι έκανε τρομερή σαιζόν. Μπορεί να του δώσει ανάσες ο Νάτχο. Δε νομίζω ότι χρειάζεται παίκτης σαν τον Βαλμπουενά εδώ, από τη Φενέρ που κινδύνεψε με υποβιβασμό στην Τουρκία. Έχει μεγάλο παίκτη ο Ολυμπιακός στη θέση αυτή και δε χρειάζεται να φέρνει ξεπεσμένους σταρ. Και με τον Μάριν πρόπερσι υπήρχαν προβλήματα.

Εξτρέμ. Υπάρχουν ο Ποντένσε που πιστεύω ότι τη νέα χρονιά θα βρει το γκολ, ο Μαούρας που μπήκε δυναμικά και πρέπει να δουλέψει στην ταχύτητά του, ο Λάζαρος που έχει χιαστό και θα επιστρέψει το φθινόπωρο και ο Ζιλ Ντίαζ που για μένα είναι πολύ “φλώρος” στο παιχνίδι του και δεν πρέπει να μείνει. Έρχεται ο νεαρός Σέρβος Ραντζέλοβιτς που στην προετοιμασία θα διεκδικήσει μια θέση στο ρόστερ, ενώ οι Μανθάτης, Νάουελ και Βρουσάι θα παραμείνουν δανεικοί. Γράφεται ότι κλείνει ο Μπρούνο Σόουζα που έπαιζε στον Ατρόμητο με τον οποίο είχε 3 γκολ σε 38 παιχνίδια. Καλός παίκτης και γρήγορος, όχι όμως για να κάνει τη διαφορά στον Ολυμπιακό, φτηνή λύση και θα δούμε αν θα μείνει. Θέλει παίκτη που να κάνει τη διαφορά εδώ η ομάδα. Ονόματα όπως του Ματέο Γκαρσία, του 19χρονου Γάλλου Τραμονί, του Μπενζιά και του Γκαλένο δεν με πολυπείθουν.

  Καλή και ακριβή περίπτωση παίκτη εδώ θα ήταν ο 19χρονος, Αργεντινός Ματίας Πελεγκρίνι, της Εστουντιάντες, γεννημένος το 2000, με 176 εκ ύψος, αριστεροπόδαρος. Τον βάζουν και χαφ οι Αργεντίνοι και τον μπερδεύουν. Έχει την ταχύτητα και την τεχνική να παίξει στα άκρα και να εκτοξευτεί. Διαθέτει έκρηξη, βλέπει το γκολ, έχει σχετικά καλά σωματικά προσόντα, είναι εξαιρετικός στο ένας με έναν, διαθέτει καλή αντίληψη του παιχνιδιού, εξαιρετικό ξεπέταγμα στα πρώτα μέτρα, είναι γυμνασμένος, έχει διάρκεια στην επιτάχυνση, πάει στη διείσδυση και στα μπασίματα, κάνει διαδρομές και δημιουργεί καταστάσεις! Η αξία του στο transfermarkt στα 1,75 εκ ευρώ.

Κάλος παίκτης και που δεν τον έχουν ανακαλύψει ακόμα είναι ο 21χρονος (1998) Ρόμπερτ Έργκας της Ντεφένσορ Σπόρτινγκ της Ουρουγουάης, με 181 εκύψος και αριστερό πόδι, έχει κάνει λίγα παιχνίδια μέχρι στιγμής και ακόμα είναι στη διαδικασία να ολοκληρωθεί ως παίκτης. Η αξία του στο transfermarkt στα 0,25 εκ ευρώ. Δε βρήκα καν βίντεο να σας βάλω, τον έχω παρακολουθήσει σε αγώνες του Σουνταμερικάνα.

Σέντερ φορ. Εδώ το ζήτημα είναι αν θα βρεθεί άκρη με τη Μπράγκα ώστε να μείνει ο Χασάν. Η ρήτρα είναι 4 εκ. Από εκεί και πέρα άγνωστο είναι αν θα παραμείνει ο Γκερέρο, ενώ ο Σολδάνο δείχνει να θέλει χρόνο προσαρμογής, αν και προσωπικά μου αρέσει σαν παίκτης όμως ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό δεν μπορεί να τον περιμένει για πολύ. Ο Ντουρμισάι του Πανιωνίου λογικά θα αποκτηθεί αλλά θα πάει δανεικός, ο Σλιμανί δε μου αρέσει προσωπικά, συν το γεγονός ότι 3εκ ευρώ συμβόλαιο δεν παίζει στο Ελληνικό πρωτάθλημα, ο Σολδάνο της Φενέρ είναι παλαίμαχος και απομένει ο Κάρλος Βινίσιους της Νάπολι που ήταν καλός το πρώτο εξάμηνο στην Πορτογαλία με τη Ρίο Άβε που είχε 8 γκολ σε 14 ματς, αλλά στη Μονακό το 2ο μισό της σαιζόν χάθηκε στη μετριότητα.

     Συμπερασματικά προκύπτει ότι οι ερυθρόλευκοι θα κινηθούν για τουλάχιστον 6 νέους παίκτες. Το θέμα είναι, οι όποιες κινήσεις να γίνονται με ποδοσφαιρική λογική και όχι να ξοδεύονται αλόγιστα χρήματα. Δεν είναι μόνο αποκτώ παίκτες αλλά και πως τους αξιοποιώ και τι περιβάλλον έχω δημιουργήσει εντός της ομάδας για να μου παίξουν, να μου αποδώσουν. Πλέον απαιτείται ολόκληρη έρευνα για να καταλήξεις στον ποιον παίκτη θα αποκτήσεις και να μειώσεις όσο το δυνατόν περισσότερο της πιθανότητες αποτυχίας μιας μεταγραφής. Πρέπει να αξιολογηθεί το που αναπτύχθηκε ο κάθε παίκτης που αποτελεί στόχο (ομάδα, χώρα κλπ), πως δούλεψε, υπό ποιες συνθήκες και τον χαρακτήρα που έχει διαμορφώσει, ώστε να μπορείς να αξιολογήσεις πόσο θα του πάρει να ενσωματωθεί στην ομάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι παίκτες που έρχονται από τη Λατινική Αμερική για πρώτη φορά στην Ευρώπη που είναι μαθημένοι σε μια άλλη ποδοσφαιρική κουλτούρα και σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής.

      Από εκεί και πέρα ο Μάρτινς έχει την κεντρική ιδέα στο μυαλό του για την ομάδα που θα παρουσιάσει και πάνω σε αυτή θα δουλέψει με τους παίκτες ώστε να προσαρμόσει στην ομάδα τις ικανότητές τους και να κρύψει τις αδυναμίες τους. Στόχος είναι να δημιουργήσει ένα κράμα εμπειρίας και ενθουσιασμού και να παρουσιάσει μια ομάδα με ταχύτητα, τρεξίματα και που θα παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο. Με τις κινήσεις που θα γίνουν πρέπει να δημιουργηθεί ένα βαθύ και ισορροπημένο ρόστερ. Οι μεταγραφές είναι από τα σημαντικότερα σε μια ομάδα. Δε γίνεται όποιος παίζει στην Τουρκία και ειδικότερα στη Φενέρμπαχτσέ που φέτος κινδύνεψε με υποβιβασμό, είναι κοντά στα 35 έτοιμος να σταματήσει το ποδόσφαιρο, να γράφεται ότι ενδιαφέρει τον Ολυμπιακό. Έτσι χάνεις χρήματα και δεν πετυχαίνεις στόχους.Δημιουργεί πλεονέκτημα που ένας σημαντικός αριθμός παικτών θα δουλέψει για μεγάλο χρονικό διάστημα με τον ίδιο προπονητή, αλλά στις κινήσεις ενίσχυσης χρειάζεται να μπουν στην ομάδα γρανάζια τίτλου, να μη γίνουν φανταχτερές κινήσεις για το αεροδρόμιο, αλλά να εστιάσουν στην ουσία.

                                                                                                                  SAM

ΑΕΚ : Η αποτυχία, το τέλος εποχής και η επόμενη μέρα

Για τον νικητή δε μπορείς να γράψεις πολλά, είναι οκ, πέτυχε το στόχο του, επιβραβεύτηκε η δουλειά και η προσπάθεια του. Το ενδιαφέρον είναι στον χαμένο, που μπαίνει στην εσωστρέφεια και η ήττα φέρνει αλλαγές και ανακατατάξεις στο εσωτερικό του οργανισμού. Έτσι και στην προκειμένη περίπτωση, για τον ΠΑΟΚ τα έχουμε πει και πρόσφατα, έκλεισε με την κατάκτηση του κυπέλλου την κορυφαία σαιζόν της ιστορίας του και ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Το θέμα είναι η ΑΕΚ που έχασε τρίτο συνεχόμενο τελικό από τον ΠΑΟΚ και που δεν μπόρεσε να υποστηρίξει την περυσινή κατάκτηση του πρωταθλήματος, πραγματοποιώντας μια τραγική σαιζόν που αν δεν αποτελεί πισωγύρισμα, σίγουρα σημαίνει το τέλος ενός κύκλου που ξεκίνησε πριν έξι χρόνια από τα αλώνια της Γ΄ εθνικής.

Στον τελικό κυπέλλου η ΑΕΚ παρουσιάστηκε όπως όλη τη σαιζόν, άοσμη, άνευρη, χωρίς ένταση, χωρίς κέφι, χωρίς να μπορεί να δημιουργήσει και να πιάσει ρυθμό στο παιχνίδι της. Το θέμα είναι πως μια ομάδα που πέρυσι πετούσε φωτιές και έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου, έφτασε στο σημείο να μη βλέπεται φέτος και οι παίκτες της κυριολεκτικά να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις ενός τελικού όσο κι αν το θέλουν. Έτσι, γυρνώντας τη σκέψη μας προς τα πίσω φτάνουμε στο περυσινό καλοκαίρι που ακολούθησε τη μοναδική επιτυχία και στα λάθη που έγιναν σε εκείνο το διάστημα των τριών μηνών. Λάθη που αρχικά μπορεί να συγκαλήφθηκαν ή να παραμερίστηκαν με την πρόκριση στους ομίλους του Champions league αλλά στη συνέχεια η πραγματικότητα υπήρξε αδυσώπητη για την ομάδα.

Καταρχήν, η αλλαγή προπονητή. Αυτό το έμψυχο υλικό πήρε τίτλο λόγω της έντασης που έβγαζε στο παιχνίδι του, χάρη στις προπονήσεις που έκανε το σταφ του Χιμένεθ στα Σπάτα. Έλληνας προπονητής δεν έχει τέτοια προπόνηση στο ρεπερτόριο του και πολύ περισσότερο ο Ουζουνίδης. Έχω ξαναγράψει ότι για μένα ο Μανόλο Χιμένεθ έφυγε, κατά κύριο λόγο, επειδή η διοίκηση δεν συμφώνησε να του παραδώσει τα κλειδιά στο recruiting της νέας ομάδας μετά τον τίτλο, να του επιτρέψει δηλαδή να φέρει 3-4 παίκτες της δικιάς του επιλογής σε καίριες θέσεις, όπως των εξτρέμ, για να υπάρξει μια συνέχεια στην αγωνιστική πορεία της ομάδας. Δεν δέχτηκε δηλαδή να του φορτώσουν πάλι κάποιον Πατίτο ή κάποιον Τρίστανσον. Μέγα λάθος της διοίκησης. Έπρεπε, όχι να ξεφύγει οικονομικά, αλλά να προστατέψει την ομάδα με μεταγραφές καλών και έτοιμων παικτών. Οι μεταγραφές είναι και ο λόγος που δεν ήρθε ξένος τεχνικός αλλά προκρίθηκε η λύση του εύκολα διαχειρίσιμου Ουζουνίδη.

Με αυτά και με αυτά η ομάδα όχι μόνο δεν ενισχύθηκε αλλά ούτε καν καλύφθηκαν τα κενά των αποχωρήσεων από το ρόστερ, παικτών που οδηγησαν την ομάδα στον τίτλο, Βράνιες, Κονέ, Αραούχο και Χριστοδουλόπουλος. Ναι και ο Λάζαρος που πέρα από τα θεματά του με τη διοίκηση και τα συμβόλαια συνέβαλε αποφασιστικά στην κατάκτηση του τίτλου μετά από 24 χρόνια. Η ΑΕΚ δεν είναι χωρίς εξτρέμ από την εποχή του Έλντερ Μπαρμπόσα, είχε εξτρέμ όταν κατέκτησε τον τίτλο και μάλιστα παιχταρά! Φαντστείτε στον φετινό τελικό κυπέλλου να έμπαινε ο περυσινός Λάζαρος για 20-30 λεπτά στο τέλος, αν θα γυρνούσε ή όχι το παιχνίδι. Οι εποχές άλλαξαν, ο παίκτης δεν είναι πλέον όμηρος να του καρφώσεις το δελτίο στον τοίχο. Αφού σου αποδώσει και σου φέρει τίτλους και έσοδα, πρέπει κι αυτός να αποζημιωθεί,να εκτιμηθεί η προσφορά του σε αμοιβή. Αν δε θες “να του περάσει” και τον αφήνεις να φύγει, φέρνεις άλλον καλύτερο, αλλά θα πρέπει κι αυτόν να τον πληρώσεις.

Από εκεί και πέρα ο Χιμένεθ άμα την επιστροφή του, δεν πρόλαβε, δεν κατάφερε να επαναφέρει μια ομάδα τσακισμένη. Τσακισμένη από την κακή προπόνηση του Ουζουνίδη, από την κούραση λόγου του “κοντού” ρόστερ που επιβαρύνθηκε με τη συμμετοχή στα ιδιαίτερα απαιτητικά παιχνίδια του Champions league και “κόντυνε” περισσότερο με την αποπομπή των τριών παικτών που δεν ανανέωναν τα συμβόλαια τους με τους όρους της διοίκησης (Μπακασέτας – Σιμόες – Λαμπρόπουλος). Ίσως τελικά να βγει και σε καλό που χάθηκε το κύπελλο, από την άποψη ότι δε μπορεί πλέον να κρυφτεί η αποτυχία, τα λάθη, τα προβλήματα.

Έτσι φτάσαμε στο σήμερα που κοιτώντας αναγκαστικά μπροστά, η ομάδα ετοιμάζεται για την τελευταία της σαιζόν πριν μπει στο νέο της σπίτι, την “Αγιά Σοφιά” και που πρέπει να ξεκινήσει τις ετοιμασίες ώστε να παρουσιαστεί πανίσχυρη με την είσοδο της στην ιστορική της έδρα. Τρία είναι τα ζητήματα για το άμεσο μέλλον: 1) τεχνικός διευθυντής, 2) προπονητής και 3) ρόστερ και πρέπει να αντιμετωπιστούν με ψυχρή λογική και κυνισμό για το συμφέρον της ομάδας. Πάμε να τα δούμε ένα – ένα....

Τεχνικός Διευθυντής

Τη θέση αυτή κατέχει ο Νίκος Λυμπερόπουλος. Ένας άνθρωπος που δε μιλάει πολύ στους δημοσιογράφους. Είχε επιλεγεί για την ίδια θέση και το 2013 όταν η ομάδα ξεκινούσε από την αρχή και από τα τάρταρα της Γ΄ εθνικής. Πριν ήταν μάνατζερ παικτών, έχοντας στο πελατολόγιο του κάποιους νεαρούς Έλληνες παίκτες, αλλά είχε προτάσεις και επέλεξε το ρόλο του τεχνικού διευθυντή. Την πρώτη περίοδο στην ΑΕΚ δεν είχε μεγάλες δυνατότητες με την ομάδα στα χαμηλά. Ασχολήθηκε περισσότερο με την οργάνωση του κλαμπ και δημιουργήθηκε ένα ρόστερ μιας χρήσης για να βγει η χρονιά. Κατόπιν πήγε στον Παναθηναϊκό αλλά έπεσε στην εποχή που η ομάδα έμπαινε σε οικονομική στενότητα. Τον “άδειασε” ο ιδιοκτήτης του συλλόγου στο θέμα της μεταγραφής του Μπέργκ, στην οποία ο Λυμπερόπουλος κράτησε άτεγκτη στάση απέναντι στον ποδοσφαιριστή και προς τιμή του σηκώθηκε και έφυγε. Η θέση του τεχνικού διευθυντή είχε μείνει ορφανή στην ΑΕΚ την εποχή εκείνη, οπότε και ξανά-προσλήφθηκε.

Τον κατηγορούν ότι δεν έχει λίστα στη διεθνή αγορά ούτε επαφές με μάνατζερ και συλλόγους. Για τους μάνατζερ θεωρώ ότι είναι καλό που τους έχει σε απόσταση. Ενώ φέτος έκανε για πρώτη φορά επαφές στη διεθνή αγορά. Πήγε στη Μπάρτσα και στον Σεγκούρα, πήγε στη Μάντσεστερ Σίτι και στον Μπεγκιριστάιν, συμμετείχε στο transferRoom στη Βαρκελώνη και τελευταία κάνει επαφές με την Άντερλεχτ και τον Φρανκ Άντερσεν.

Στα πολύ θετικά του και πιστεύω ότι αυτός είναι ο λόγος που παραμένει στην ομάδα, είναι το ότι δε μιλάει, είναι με την ομάδα, δεν κοιτάζει να παίξει δημοσιογραφικά παιχνίδια για να υπερασπιστεί τον εαυτό του σε βάρος της ομάδας. Π.χ. Να βγάζει ένα μεγάλο όνομα που του πρότειναν οι μάνατζερ με φαξ και να διοχετεύει ότι προσπαθεί να τον κλείσει και μετά από κάνα μήνα να περνάει τη γραμμή ότι τον είχε κλεισμένο τον παιχταρά αλλά η ομάδα δεν έδωσε τα χρήματα. Δεν κάνει τέτοια παιχνίδια. Αυτά αρέσουν στους δημοσιογράφους και σου γράφουν καλά λόγια αλλά δε σε κάνουν σωστό επαγγελματία.

Από εκεί και πέρα, είναι γεγονός ότι στην ΑΕΚ ισχύει η αρχή του ενός. Δεν παίζει στη λογική, αυτό είναι το μπάτζετ πάρε το σαν τεχνικός διευθυντής και με τον προπονητή δημιουργήστε την ομάδα. Στην ΑΕΚ ο Μελισσανίδης μιλάει με παίκτες και μάνατζερ, αυτός διαπραγματεύεται και αυτός αποφασίζει. Ο ρόλος του τεχνικού διευθυντή φτάνει έως ένα ορισμένο σημείο, από εκεί και πέρα τον τελευταίο λόγο τον έχει ο “Μεγάλος” .

Τέλος, για να λέμε την αλήθεια, τον Πόνσε ποιος τον έφερε φέτος? Δεν μπορεί να μην πιστωθεί αυτή η μεταγραφή ούτε στο ελάχιστο στον Λυμπερόπουλο.....μπορεί να μην ήταν ο έτοιμος παίκτης που θα κάνει εξ αρχής τη διαφορά αλλά στην πορεία βγήκε λίρα εκατό. Και ο Άλεφ δεν είναι για πέταμα, ούτε ο Μπογιέ άσχετα με τον τραυματισμό που έβγαλε και έμεινε πίσω.

Από το πόστο πέρασαν μέχρι σήμερα ο Μιλοβάνοβιτς που έφερε στη Β΄ εθνική τους Σιμόες και Γιόχανσον άλλα όταν η ομάδα πήγε στο πιο πάνω επίπεδο δεν μπορούσε να εντοπίσει τέτοια λαβράκια, ο Ντε Μπαρτόλιο που έφερε τον Πατίτο και προσπάθησε να φέρει κάτι περίεργους παίκτες από Ταϊλάνδη μεριά, ο Μαϊστόροβιτς που προωθούσε παίκτες από το γραφείο που συνεργαζόταν όπως ο Τρίστανσον και ο Ματιάσεβιτς που δεν ταίριαξε με τη λογική που επικρατεί στην ΑΕΚ και έφυγε σε λίγους μήνες. Βλέπουμε δηλαδή ότι δεν πέρασε και κάτι το τόσο αξιόλογο από το πόστο του τεχνικού διευθυντή στην ΑΕΚ ώστε να μειονεκτεί ο Λυμπερόπουλος. Από εκεί και πέρα, άμα διαθέτεις πολλά χρήματα στην αγορά μπορεί να έχεις τον Καρεμπέ, τον Μάριο Μπράνκο, ακόμα και τον Μπεγκιριστάιν, αλλά η ΑΕΚ δεν είναι αυτής της λογικής. Οπότε ψήφος εμπιστοσύνης στον Λύμπε ο οποίος εξελίσσεται και ανεβαίνει μαζί με την ομάδα....

Προπονητής

Τη θέση κατέχει δικαιωματικά ο Ανδαλουσιάνος Μανόλο Χιμένεθ. Ο προπονητής στον οποίο ανήκει το μεγαλύτερο ποσοστό της περυσινής επιτυχίας της ομάδας. Κύριο προσόν του η ένταση στην προπόνηση που στη συνέχεια βγάζει η ομάδα και στο παιχνίδι της και που σε σπάνιες περιπτώσεις έχουμε ξανασυναντήσει στο ποδόσφαιρο μας. Τον κατηγορούν ότι κάποιες φορές κάνει αλλοπρόσαλλες κινήσεις όπως το εκτεταμένο ροτέσιον στο ματς με τον Αστέρα στην Τρίπολη πέρυσι, ότι είναι αμυντικογεννης κόουτς σε μια ομάδα με αρτίστικο χαρακτήρα κάποτε, ότι δημιουργεί συμπαγής ομάδες αλλά όχι με καλή κυκλοφορία της μπάλας, τρόπο παιχνιδιού που διδάσκουν όλοι οι Έλληνες προπονητές (που επηρεάζουν με τη θεωρία τους και τους δημοσιογράφους) από τα ερασιτεχνικά ακόμα, αλλά με το ποδόσφαιρο μας να έχει μείνει πολύ πίσω, εξαιτίας και αυτής της διδασκαλίας, οι δε Έλληνες προπονητές δε δουλεύουν πουθενά στην Ευρώπη. Ακόμη, θεωρώ ότι παρουσιάζεται αμυντικογεννής γιατί υστερεί ποιοτικά από τους αντιπάλους του, φέρε του καλύτερους παίκτες και θα δούμε πως θα παίξει.

Στα υπέρ του το ότι ξέρει την ομάδα και τις δυνατότητες αυτού του ρόστερ. Επίσης στα υπέρ του το γεγονός ότι σηκώθηκε και έφυγε πέρυσι όταν ενώ πήρε πρωτάθλημα δεν τον άφηναν να χτίσει τη δικιά του ομάδα, δείχνει προσωπικότητα. Στα πολύ υπέρ του η αγάπη και το δέσιμο με την ομάδα. Ποτέ στη σκέψη του δεν έφυγε και επέστρεψε αμέσως μόλις του ζητήθηκε. Θέλω να τον δω να κάνει κάποιες δικές του μεταγραφές, να ξανά-δουλεύει την ομάδα από την αρχή για να τον κρίνω πάλι. Μέχρι στιγμής το πρόσημο είναι θετικό. Φέτος η ομάδα δεν είχε βάθος, υστερούσε σε ποιότητα, ήταν και αγύμναστη, οπότε τι να κάνει ο κόουτς?

Από εκεί και πέρα η ΑΕΚ είναι σε ένα σημείο που χρειάζεται προπονητή να τη χτίσει από την αρχή, να δουλέψει σε βάθος και να βάλει τις βάσεις για μια ομάδα που θα κατακτήσει τίτλους. Μετέπειτα μπορεί να έρθει ένας προπονητής με βαρύ βιογραφικό, ισχυρή προσωπικότητα, εμπειρίες και ικανότητα στη διαχείριση προσωπικοτήτων και καταστάσεων, ο οποίος θα πάρει μια έτοιμη δουλεμένη ομάδα, θα τον προικίσεις με 2-3 παίκτες από το πάνω ράφι και θα πας για κούπες. Τώρα θες προπονητή προπόνησης, εργάτη, να σου ρίξει τα μπετά και το σκυρόδεμα και να σου χτίσει ομάδα.

Επίσης θέμα είναι και το αν δε μείνει ο Χιμένεθ, ποιος θα τον διαδεχτεί. Έλληνας αποκλείεται μιας και το πάθημα με τον Ουζουνίδη είναι πρόσφατο. Οι Έλληνες προπονητές δεν έχουν εξελίξει τη δουλειά τους, δεν έχουν πάει έξω να πάρουν πράγματα και να εξελιχθούν, κάνουν αρπαχτές στη χώρα μας, άντε και σε καμιά Κύπρο και η καλή είναι στα Εμιράτα. Από τους ξένους που ακούγονται ο ένας είναι ο Μιλόγεβιτς που έκανε καλή δουλειά στον Πανιώνιο και πήγε σούπερ στον Ερυθρό Αστέρα, προσωπικά μου αρέσει, αλλά το επίπεδο του Σερβικού πρωταθλήματος είναι χαμηλό, το ποδόσφαιρο παίζεται σε ακόμα πιο αργό τέμπο από ότι στο Ελληνικό πρωτάθλημα και αμφισβητώ αν αυτή τη στιγμή είναι καλύτερη λύση από τον Μανόλο... και ο Δανός Κρίστιανσεν που δούλεψε παλιά στον ΑΠΟΕΛ, τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή από άποψη βιογραφικού. Αν είναι να έρθει κόουτς αυτού του επιπέδου, πιστεύω ότι ο Χιμένεθ αξίζει με τα χίλια να παραμείνει και να του δοθεί η ευκαιρία που του στέρησαν πέρυσι, να χτίσει τη δικιά του ΑΕΚ.

Ρόστερ

Εδώ θα πάμε θέση θέση να δούμε τι ελλείψεις έχει η ομάδα, τι είδους παίκτη, με ποια χαρακτηριστικά χρειάζεται και που στοχεύει.

Στο τέρμα έχει ήδη κλείσει ο Αθανασιάδης από τον Αστέρα Τρίπολης 27 χρονών και 191 εκ ύψος που μαζί με τους Τσιντώτα και Γιαννίκογλου αναμένεται να αποτελέσουν την τριάδα των γκολκίπερ για του χρόνου μιας και ο Μπάρκας πρόκειται να πουληθεί. Για μένα η τιμή του θα πρέπει να πλησιάζει τα 10εκ ευρώ και η ΑΕΚ να κρατήσει ποσοστό μεταπώλησης. Διαφορετικά να μείνει και να πάει ο Τσιντώτας δανεικός να παίξει βασικός όλη τη σαιζόν.

Δεξί μπακ υπάρχει ο Μπακάκης, ενώ ο Γκάλο δεν φαίνεται να ανανεώνει το συμβόλαιο του. Ο Βασιλαντωνόπουλος μετά από δυο χρονιές δανεικός στη Λαμία δύσκολα θα βρει θέση στο ρόστερ για του χρόνου και αναμένεται να αποχωρήσει. Πάμε για παίκτη εδώ, για μπακ με επιθετικές δεξιότητες στιλ Γκάλο, να μπορεί να πάρει όλη την πλευρά σε διάταξη με τρεις αμυντικούς. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοιος παίκτης και σαν επένδυση θα μπορούσε να αποκτηθεί ο Λιάβας του Παναιτωλικού και να μείνει δανεικός στο Αγρίνιο γιατί δεν είναι έτοιμος για το επίπεδο της ΑΕΚ αλλά και πάλι απαιτούνται αρκετά χρήματα, γύρω στο 1 εκ πιστεύω. Χρειάζεται παίκτη ξένο και παιγμένο στο υψηλό επίπεδο η ομάδα.

Αριστερό μπακ. Εδώ η ομάδα θεωρείται πλήρης με τους Χουλτ και Έλντερ Λόπεζ. Εγώ θα πω ότι ο Ισπανός που προέρχεται από χιαστό είναι πολύ επιθετικός μπακ και υστερεί πολύ ανασταλτικά, όπως και ο Χουλτ που μπορεί επιθετικά να βγάλει μεγάλο παιχνίδι όπως εδώ με την Μπενφίκα αλλά αμυντικά είναι κατηγορία φτερού, πολύ ελαφρύς, τον παίρνει παραμάζωμα ο Ζαμπά στα ματς κόντρα στον ΠΑΟΚ. Καλός παίκτης για εδώ και δυνατός, με περιθώρια βελτίωσης είναι ο Κυριακόπουλος του Αστέρα Τρίπολης στα 23 του που μπορεί να ξεκινήσει από τον πάγκο και με την προπόνηση του Μανόλο να εκτοξευτεί.

Στόπερ. Υπάρχουν οι Οικονόμου που έκανε καλή χρονιά φέτος αλλά δεν είναι γρήγορος, ο Τσιγκρίνσκι που κάνει τη διαφορά αλλά βγάζει τραυματισμούς, ο Τσόσιτς πολύ ασταθής πνευματικά και ο νεαρός Σβάρνας που μπορεί να πάρει εύκολα παιχνίδια στην Ελλάδα και να δώσει ανάσες. Χρειάζεται στόπερ δυναμικός, γρήγορος, στιλ Βράνιες αλλά διαφωνώ με τον ίδιο τον Βόσνιο, λες και δεν υπάρχει άλλος παίκτης στον πλανήτη. Ασταθής χαρακτήρας που δημιουργεί προβλήματα στα αποδυτήρια αλλά και μες το παιχνίδι, όπως πέρυσι με την αναίτια αποβολή του στον τελικό κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ. Υπάρχουν παίκτες να κάνουν τη διαφορά και να βγει κερδισμένη και η ομάδα.

Και μιας και ο Λύμπε πήγε και είδε τον Πεπ Σεγκούρα στη Μπαρτσελόνα, εκεί στη Μπάρτσα Β΄ που παίζει στην τρίτη κατηγορία της Ισπανίας υπάρχει ένας νεαρός στόπερ με εξαιρετικά προσόντα. Ψηλός, αλτικός, γρήγορος και δυνατός. Λιγάκι άγουρος ακόμα αλλά θα φτιάξει, με ένα δανεισμό 2 χρόνων θα βγει κερδισμένη και η ΑΕΚ. Πρόκειται για τον 19χρονο Ουρουγουανό Ρόναλντ Αραούχο (1999 – 188 εκ ύψος- δεξί ), που τον είχα ξεχωρίσει από όταν έπαιζε στη Μπόστον Ρίβερ της πατρίδας του και συμμετείχε στο Σουνταμερικάνα. Τον ξεχώρισε και η Μπάρτσα, διέθεσε 1,7 εκ ευρώ (!) και τον έχει φέτος στη 2η ομάδα της. Θα έκανε καλό για την εξέλιξη του η συμμετοχή του στο πρωτάθλημα μας και σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό όπως η ΑΕΚ και καλή προπόνηση υπό τις οδηγίες του Χιμένεθ.

Χαφ. (6αρι και 8αρι). Εδώ έχουμε Σιμόες, Γαλανόπουλο, Κρστισιτς και τον 19χρονο γιο του Ρέφικ, Ανέλ Σαμπανάτζοβιτς. Ο Άλεφ δεν θα μείνει, δεν αξίζει να δαπανηθούν 1,8 εκ ευρώ για την απόκτηση του από τη Μπράγκα. Χρειάζεται παίκτης με προσωπικότητα εδώ, αλλά μην παρασυρόμαστε από τη φετινή μετριότητα των παικτών. Είναι οι θέσεις με τις περισσότερες απαιτήσεις σε τρεξίματα και εδώ φάνηκε περισσότερο η κακή προπόνηση του σταφ Ουζουνίδη.

Για εδώ υπάρχει ένας ωραίος παιχτάκος στο Βραζιλιάνικο πρωτάθλημα, ο Φλάβιο της Μπαχία, Flávio Medeiros da Silva το πλήρες όνομά του, μιλάμε για γρήγορο παίκτη, που κόβει μπάλες, σκύλος στα χαφ και με τρεξίματα. Καλά πόδια, καλή μακρινή μεταβίβαση, βλέπει γήπεδο και είναι ελαφροπάτητος. 23 χρονών (1996), 176 εκ ύψος, δεξιοπόδαρος. Η αξία του σύμφωνα με το transfermarkt είναι στα 0,5 εκ ευρώ, στις δυνατότητες της ΑΕΚ.

10αρι. Εδώ η ομάδα είναι πράγματι πλήρης και περισσεύουν μάλιστα παίκτες που αναγκαστικά παίζουν στα πλάγια. Καταρχήν Πέτρος Μάνταλος, τον περιμένω ανεβασμένο τον αρχηγό του χρόνου γιατί φέτος ήταν μετά τον 2ο χιαστό, Τάσος Μπακασέτας για πιο κοντά στην περιοχή για να εκμεταλλευτεί το δυνατό σουτ του και Μάρκο Λιβάγια για 2ος φορ περισσότερο αν και εδώ πολλά ακούγονται για πιθανή πώληση του. Ο Λιβάγια είναι 25χρονών εν ενεργεία διεθνής με τη δευτεραθλήτρια κόσμου Κροατία, οτιδήποτε κάτω από 7-8 εκ ευρώ θεωρείται ξεπούλημα. Απλά να πούμε ότι οι συγκεκριμένοι τρεις παίκτες είναι για πίσω από τον φορ και σε καμιά περίπτωση δε μπορούν να αγωνιστούν στα πλάγια, για τον απλούστατο λόγο ότι τους λείπει η ταχύτητα.

Εξτρέμ. Η μεγάλη πληγή της ομάδας εδώ και χρόνια και ακόμα περισσότερο τη σαιζόν που μόλις τελείωσε. Εδώ έχουμε τον Μπογιέ που δεν έκανε τη διαφορά και ας γράφουν ότι θέλουν, παίκτης που κοιτάει πολύ την εμφάνισή του και υστερεί πολύ τακτικά. Για να δοθούν 6 εκ για την απόκτηση του, ούτε λόγος. Να πάει στο καλό. Από εκεί και μετά, Κλωναρίδης δεν ξέρει μπάλα γι αυτή τη θέση, δεν έχει ντρίμπλα, μόνο ταχύτητα. Σωστά ο Χιμένεθ πάει να τον κάνει μπακ. Αλμπάνης λίγα πράγματα. Του αξίζουν πάντως περισσότερες ευκαιρίες. Ο Γιανιώτας δεν ταίριαξε και μάλλον θα φύγει για να πάει κάπου να παίζει. Έχει κλείσει ο Ντέλετιτς από τη Λάρισα, εκεί ήταν ηγέτης και θα τον δούμε πως θα προσαρμοστεί στο παραπάνω επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση χρειάζονται δύο παίκτες εδώ, γρήγοροι, να ξέρουν μπάλα, να έχουν ντρίμπλα, διεμβολιστές, μπουκαδόροι,με διαδρομές, να μπαίνουν στο γκολ, να πρωταγωνιστούν στο παιχνίδι και να δημιουργούν συνεχώς καταστάσεις. Εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα του Μανόλο Χιμένεθ αν καταφέρει να βρει και να φέρει δύο τέτοιους παίκτες τότε η ομάδα θα κυνηγήσει στόχους και θα διεκδικήσει πρωτάθλημα.

Σέντερ Φορ. Υπάρχει ο Πόνσε που έκανε πάνω από 20 γκολ, ανήκει στη Ρόμα και χρειάζονται 6-7 εκ ευρώ για να αποκτηθεί την πλειοψηφία των δικαιωμάτων του, αφού σε κάθε περίπτωση οι Ρωμαίοι θα έχουν ποσοστό μεταπώλησης. Βασικά πρέπει να πείσεις και τον ίδιο να μείνει στην ομάδα και σε ένα υποβαθμισμένο πρωτάθλημα όπως το Ελληνικό. Δύσκολο.....

Ο Γιακουμάκης μάλλον θα μείνει με μεταγραφή στον Όφη όποτε πρέπει να βρεθεί και ένας νεαρός Έλληνας για μπακ απ του βασικού φορ. Νομίζω αυτός ο Ιατρίδης που έχει αποκτηθεί από τον Εργοτέλη είναι περισσότερο χαφ. Θα μπορούσε να αποκτηθεί ο Ιωαννίδης του Λεβαδειακού για τον ρόλο αυτό. Για βασικό φορ, σε περίπτωση που δε μείνει ο Πόνσε, η ομάδα φυσιολογικά έχει στρέψει το ενδιαφέρον της στον Σέρχιο Αραούχο, παίκτη που ξέρει την ομάδα, διαφορετικού τύπου φορ σε σχέση με τον Πόνσε, πιο κινητικός αλλά που βάζει γκολ σε μεγάλα ματς και λατρεύεται από τον κόσμο της ΑΕΚ. Πιθανή πώληση Λιβάγια θα εξασφαλίσει τα χρήματα για την αγορά Αραούχο ή κάποιου υψηλού επιπέδου γκολτζή, αφού για το γκολ θα δαπανηθούν τα πολλά λεφτά.

Γενικά η ομάδα χρειάζεται 7-8 παίκτες, οι περισσότεροι για βασικοί για να κοιτάξει στα μάτια ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό και να μπει στη νέα σαιζόν ως ισότιμος διεκδικητής του τίτλου. Άσχημες χρονιές και αποτυχίες υπάρχουν για κάθε ομάδα, το θέμα είναι το κλαμπ να προσαρμόζεται άμεσα στα νέα δεδομένα, να σχεδιάζει το μέλλον του και με πράξεις να επανέρχεται στο υψηλό επίπεδο και να παραμένει στον ανταγωνισμό. Μέχρι τώρα οι άνθρωποι της νέας ΑΕΚ μας έχουν αποδείξει ότι κατέχουν την τεχνογνωσία για να φτάσουν στην κορυφή. Απομένει να το αποδείξουν ξανά.-






                                                                                                                    SAM