Champions league : Όλοι πήγαν επιφυλακτικά

Μπήκαμε στην τελική ευθεία της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, βρισκόμαστε στα προημιτελικά του Champions league, στα παιχνίδια που κάθε χρόνο περιμένουμε. Εδώ η πίεση είναι διάχυτη παντού, κάθε λάθος κοστίζει ακριβά. Η ένταση είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να λυγίσει ακόμα και τους καλύτερους. Είναι παιχνίδια για παίκτες με μεγάλο εγωισμό και ισχυρή προσωπικότητα. Ο CR7 ξεχωρίζει, χρόνια τώρα, σε αυτά τα ματς.

Οι κόουτς έχουν αναλύσει και ξέρουν τα πάντα για τον αντίπαλο, τον έχουν περάσει αξονική τομογραφία. Όπως είδαμε όλοι βασίστηκαν στο αμυντικό τους πλάνο, κανείς δεν επιτέθηκε πολύ και όλοι είχαν το νου στα νώτα τους. Με αυτό τον τρόπο οι πάγκοι προσπάθησαν να ελέγξουν το κάθε παιχνίδι.

Πάμε να τα δούμε πιο αναλυτικά...

Τότεναμ – Μάντσεστερ Σίτι = 1-0

Ο αγώνας διεξήχθη στο νέο καταπληκτικό γήπεδο της Τότεναμ, ένα γήπεδο που κόστισε πάνω από 1 δις και μπροστά του όλα τα προηγούμενα μοιάζουν απαρχαιωμένα. Ένα γήπεδο που αναμένεται να δώσει ώθηση στο σύλλογο και που ήδη γεμίζει με περηφάνια και αυτοπεποίθηση όλο το κλαμπ.

Στο παιχνίδι, έβγαλε μεγαλύτερη ένταση η Τότεναμ, κέρδισε περισσότερες 2ες μπάλες. Πολύ δραστήριος ο Σον, ειδικά στο 2ο ημίχρονο που έκοβε συνεχώς διαγώνια και κάθετα στην περιοχή της Σίτι, με συνεχή κίνηση χωρίς μπάλα και δημιουργούσε φάσεις. Ο Ποκετίνο για να αντιμετωπίσει την επιθετική τακτική της Σίτι, πίεσε στο ύψος της σέντρας, μαζεύτηκε πίσω από αυτή και είχε κοντά τις γραμμές. Έπαιξε άμυνα και έβγαλε σκληράδα. Δημιουργικά όχι πολλά πράγματα, ο Κέιν περιορίστηκε και οι φάσεις βγήκαν από τον Ντελέ Αλί και τον Σον. Μου άρεσε πολύ η αλλαγή κατεύθυνσης του Έρικσεν πριν τη μπαλιά στον Σον στη φάση του γκολ, που εφνιδίασε την αντίπαλη άμυνα και βρήκε το κενό στη δεξιά πλευρά της, τη στιγμή που είχε στρέψει την προσοχή της στην απέναντι πλευρά του γηπέδου.

Γενικά φαίνεται πως έχει ανέβει επίπεδο η Τότεναμ αν και ακόμα είναι άπειρη σε παιχνίδια των νοκ άουτ του Champions league και περιμένω να τη δω στον επαναληπτικό, όπου πέρυσι κώλωσε απέναντι στη Γιουβέντους. Υπάρχουν απαιτήσεις από την Τότεναμ, αφού κουβαλάει χρόνια δουλειάς, ο κορμός της δουλεύει χρόνια με τον κόουτς Ποκετίνο. Η ομάδα έχει αποκτήσει χημεία, με το νέο γήπεδο υπάρχει ενθουσιασμός και τώρα είναι η ώρα η ομάδα να μπει στο γκρουπ των ομάδων που κατακτούν τίτλους. Δε χρειάζονται εξεζητημένα πράγματα, σε αυτόν τον κορμό να προστίθενται 2-3 παίκτες κάθε σαιζόν, αυτό θα ήταν υποδειγματικό και η Τότεναμ θα σαρώσει.

Πάμε και στη Σίτι, στην οποία ο Πεπ έκανε ροτέσιον αφήνοντας εκτός τους Ντε Μπρούινε και Μανέ. Η ομάδα παρουσιάστηκε διστακτική στο παιχνίδι της και μπλοκαρισμένη από την πίεση της Τότεναμ στο χώρο του κέντρου. Δεν πήρε και βοήθεια από τον πάγκο. Ο Μαχρέζ ήταν ανύπαρκτος στο παιχνίδι, τον έσβησε ο Ρόουζ και όμως ούτε μια φορά δεν άλλαξαν πλευρά με τον Στέρλιγκ. Επίσης, δεν κατάλαβα τις αλλαγές του Πεπ στο 89΄ ....Τι νόημα είχαν? Τι επεδίωκε? Τι μήνυμα πέρασε στους παίκτες του με την ενέργεια του αυτή? Τι θα έκαναν Ντε Μπρουίνε και Μανέ στα 4-5 λεπτά που απέμεναν για τη λήξη του αγώνα?

Η Σίτι είχε την κατοχή της μπάλας αλλά σε όλο το παιχνίδι δημιούργησε λίγες φάσεις και μόνο μία πήγε εντός εστίας. Η ομάδα του Πεπ παίζει ανάμεσα στις γραμμές και αυτό περιόρισε η τακτική του Ποκετίνο. Η μπάλα περνάει από πολλά πόδια σε κάθε επίθεση, σε μια προσπάθεια να αποδιοργανώσει τον αντίπαλο και να βρει το αδύναμο σημείο του, χρειάζεται μεγάλη αυτοσυγκέντρωση από την αντίπαλη άμυνα, που οι παίκτες της Τότεναμ την επέδειξαν. Πάντως οι παίκτες του Πεπ είναι αρτίστες, δεν είναι πολεμιστές. Διαθέτουν ταλέντο και παίζουν επιθετικά και σε αυτό η Τότεναμ αντιπαραβάλει δύναμη, τρεξίματα και καλή αμυντική λειτουργία. Καμία από τις δύο ομάδες δεν έχει βαριά φανέλα στο Champions league και θα δούμε ποιος θα βγάλει μέταλλο στον επαναληπτικό. Κέρδισε τη μάχη της τακτικής ο Ποκετίνο στον πρώτο αγώνα, αλλά στον επαναληπτικό και χωρίς τον Κέιν, βλέπω τη Σίτι να παίρνει το εισιτήριο για τον επόμενο γύρο.

Λίβερπουλ – Πόρτο = 2-0

Η ανωτερότητα της Λίβερπουλ στο ζευγάρι ήταν φανερή και πριν το παιχνίδι. Αυτή βγήκε και στο χορτάρι του “Άνφιλντ” και η ομάδα του Κλοπ καθάρισε από νωρίς το παιχνίδι με δύο γρήγορα γκολ και από εκεί και μετά έκανε διαχείριση του αγώνα. Ειδικά στο 2ο ημίχρονο έριξε πολύ τον ρυθμό του παιχνιδιού.

Αυτή τη φορά ο Κλοπ είχε τον Φαμπίνιο ως καθαρό 6αρι και τους Κεϊτά και Χέντερσον εσωτερικούς μέσους, με τον δεύτερο να ανταπεξέρχεται άψογα σε αυτό τον ρόλο (συνήθως αυτός παίζει 6αρι) και να περνάει μια ωραία κάθετη πάσα στο 2ο γκολ. Η Λίβερπουλ πίεζε παντού και δεν άφηνε την Πόρτο να πάρει ανάσα, όταν έχανε τη μπάλα οι παίκτες της έπεφταν με ταχύτητα πάνω στον αντίπαλο για να την ανακτήσουν αναγκάζοντάς τον να διώξει βεβιασμένα τη μπάλα. Κυνηγούσαν κάθε μπαλιά, πίεση σε κάθε παίκτη της αντίπαλης άμυνας, έτρεχαν και πίεζαν όπου κι αν ήταν η μπάλα, αποδιοργανώνοντας τους Πορτογάλους.

Στο 1ο ημίχρονο, εκτός από τα δύο γκολ η Λίβερπουλ είχε ακόμα δύο καλές φάσεις με τον Σαλάχ για να αυξήσει τον δείκτη του σκορ. Η Πόρτο είχε δύο φάσεις με τον Μαρεγκά εκεί γύρω στο 30΄ να μειώσει το σκορ και να μπει πιο δυνατά για την πρόκριση, αλλά ο γκολ δεν ήρθε.

Γενικά η Λίβερπουλ έκανε μια “επαγγελματική” νίκη, κατάφερε να κρατήσει το μηδέν στην άμυνα και να κρατήσει και δυνάμεις στο 2ο ημίχρονο ενόψει της δύσκολης και απαιτητικής συνέχειας. Η ομάδα του Κλοπ είναι μια ταχύτητα πάνω από αυτή του Κονσεϊσάο και δύσκολα θα αλλάξει κάτι στον επαναληπτικό. Σίγουρα θα το παλέψει η Πόρτο αλλά η Λίβερπουλ με ένα γκολ καθαρίζει...

Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ – Μπαρτσελόνα = 0-1

Πήρε κεφάλι η Μπάρτσα. Έγινε ένα κλειστό ματς στο Μάντσεστερ, με τον Μέσι να είναι σε μέτρια βραδιά, ειδικά μετά από το χτύπημα που δέχτηκε από τον Σμόλιγκ που εμφανώς τον επηρέασε. Πάντως το ποιοτικό πλεονέκτημα της Μπάρτσα δεν κατάφερε ο Σόλσκιερ να το ισοσταθμίσει, σε απόλυτο βαθμό, με τη σκληράδα και το μαν του μαν στον Μέσι και έτσι η Μπάρτσα έφυγε νικήτρια από την Αγγλία.

Ο Σόλσκιερ έπαιξε αρκετά κλειστά, με πέντε στην άμυνα και τον Λουκ Σο αριστερό στόπερ αλλά με ευθύνη να παίζει πάνω στον Μέσι, που συνήθως κινείται στο χώρο ανάμεσα στον αριστερό μπακ και τον αριστερό στόπερ και με την ταχύτητα του να κοιτάξει να τον περιορίσει. Είδαμε τον Σο να ακολουθεί τον Μέσι μακριά από την περιοχή, μέχρι τη σέντρα. Χρόνια είχαμε να δούμε μαν του μαν σε αγώνα αυτού του επιπέδου και από ομάδα αυτής της κλάσης. Όχι πως είναι λάθος προσέγγιση, απλά δε συνηθίζεται πλέον.

Η Γιουνάιντεντ δεν είχε καμιά τελική εντός εστίας στο παιχνίδι και γενικά καμία κλασική ευκαιρία, πέρα από κάποια άστοχα σουτ. Είναι φανερό ότι εδώ και καιρό σπρώχνει το ταβάνι της. Μετά τα πρώτα ματς με το Σόλσκιερ στον πάγκο και τις νίκες, ο ενθουσιασμός κατένευσε και επανήλθε η ομάδα στα πραγματικά της στάνταρ. Κάπου εδώ τελειώνει για φέτος.

Η Μπάρτσα έχει τους παίκτες να διαχειριστούν την πίεση και να ανεβάσουν το επίπεδο της ομάδας. Δεν είναι Παρί για να την πατήσει στον επαναληπτικό. Τρία χρόνια αποκλείεται στα προημιτελικά του θεσμού και φέτος είναι πολύ προσεκτική, έως και κυνική. Η ομάδα φέτος έχει στοχεύσει την κούπα του Champions league, έχει ήδη καθαρίσει το πρωτάθλημα Ισπανίας και μπορεί να επικεντρωθεί στα τέσσερα εναπομείναντα παιχνίδια του κορυφαίου θεσμού. Ο Μέσι δείχνει σε καλή κατάσταση, φρέσκος και σε φόρμα. Η τακτική του Βαλβέλδε είναι προσαρμοσμένη έτσι ώστε να βρίσκει χώρο ο Μέσι στον οποίο δίνει πλήρη ελευθερία κινήσεων. Όλοι στο ποδόσφαιρο γνωρίζουν ότι ο αντίπαλος της Μπαρτσελόνα και του Μέσι κάθε άνοιξη είναι ο εαυτός τους. Δεν εντυπωσιάζει η φετινή Μπάρτσα αλλά βγάζει σκληράδα και είναι κυνική δίνοντας προτεραιότητα στο αποτέλεσμα.

Άγιαξ – Γιουβέντους = 1-1

Και στο Άμστερνταμ έγινε ένα παιχνίδι όπου και οι δύο αντίπαλοι ήταν ιδιαίτερα προσεκτικοί και επιφυλακτικοί. Καλύτερος ποδοσφαιρικά, από άποψη μπαλαδοσύνης ο Άγιαξ, με στρατηγική και άμυνα η Γιούβε. Και οι δύο αντίπαλοι πίεζαν ψηλά για να κλέψουν μπάλες και να δυσκολέψουν το build up παιχνίδι του αντιπάλου. Είχε την κατοχή ο Άγιαξ αλλά τις καλές φάσεις τις έκανε μέχρι το 25΄ όταν και η κατοχή ήταν στο 50%-50%. Στο διάστημα αυτό ο Αίαντας είχε τρία καλά σουτ με τον Ζίγιεκ και ένα με τον Φαν Ντε Μπέεκ αλλά δεν κατάφερε να σκοράρει. Από την άλλη η Γιουβέντους είχε μια καλή φάση στο 37΄ με τον Μπερναντέσκι και στο 45΄ο CR7 με κεφαλιά ψαράκι πάγωσε το Άμστερνταμ. Συνδυάστηκε άψογα με τον Ζοάο Κάνσέλο, τράβηξε τον Μπλιντ, τον προσωπικό του φρουρό, εκτός περιοχής και όταν με σπριντ ξαναμπήκε περιοχή ο Μπλιντ ήταν αδύνατο να μείνει δίπλα του, να τον ακολουθήσει. Ο CR7 δεν ήταν καλός στο ματς, δεν είχε μεγάλη συμμετοχή στο παιχνίδι της ομάδας του, όμως και πάλι βρήκε το γκολ, του αρκούσε μία φάση για να καθαρίσει!

Στο 2ο ημίχρονο ο Άγιαξ βρήκε την ισοφάριση νωρίς, στα 30 πρώτα δευτερόλεπτα, με ωραίο γκολ ου Νέρες, που έκλεψε τη μπάλα και με ωραία ατομική προσπάθεια μπήκε στην περιοχή όπου με άψογο πλασέ εκτέλεσε τον Σέζνι.Οι ομάδες ήταν και σε αυτό το παιχνίδι πιο επιφυλακτικές στο 2ο ημίχρονο. Είχε δύο φάσεις ολες κι όλες ο Άγιαξ και το δοκάρι στο 85΄η Γιούβε με τον Ντάγκλας Κόστα που είχε περάσει ως αλλαγή στον αγώνα.

Ο Άγιαξ έχει καλή ομάδα, με τρεξίματα, με ταχύτητα, με συνοχή και ομαδικότητα. Αρέσει σα σύνολο και διαθέτει νέα παιδιά που διψούν για διάκριση. Μου άρεσαν οι κινήσεις του χαφ Φαν Ντε Μπέεκ που έμπαινε κάθετα στην περιοχή ως κρυφός φορ. Αλλά εκείνος που ξεχώρισε στα μάτια μου ήταν ο μάγος Τάντιτς, που μπορεί να μην έκανε κάτι ιδιαίτερο στο ματς, δεν ήταν καλός αλλά κάθε φορά που ακουμπούσε τη μπάλα πρόσφερε μαγικές ποδοσφαιρικές στιγμές!

Ενόψει επαναληπτικού, μοιάζει φαβορί η Γιουβέντους αλλά κανείς δε μπορεί να ξεγράψει τα πιτσιρίκια του Άγιαξ, ειδικά μετά την πρόκριση στη Μαδρίτη επί της ΡΕΑΛ στην προηγούμενη φάση του θεσμού. Άγνοια κινδύνου και νιάτα ο Άγιαξ αλλά η Γιουβέντους έχει να αντιπαραβάλει έναν αποφασισμένο CR7 !

Γενικά οι επαναληπτικοί προβλέπονται συγκλονιστικοί. Κάθε ομάδα έχει διατηρήσει τις όποιες ελπίδες της. Περιμένουμε να κατέβουν πιο απελευθερωμένες οι οχτώ ομάδες και να δούμε καλύτερο ποδόσφαιρο, αν και η σκοπιμότητα κυριαρχεί εδώ που φτάσαμε. Κάθε λεπτομέρεια μετράει. Δεν είναι μόνο η δύναμη, τα τρεξίματα και το να βγεις κερδισμένος στις μονομαχίες αυτά που μετράνε, αλλά καθοριστικό ρόλο παίζουν και η ψυχολογική και η πνευματική ετοιμότητα.

                                                                                                                              SAM