Δίκαια η Λίβερπουλ - Το πέναλτι αποτελείωσε τη φοβισμένη Τότεναμ

      Η σκοπιμότητα και το διακύβευμα οδήγησαν σε ένα κακό παιχνίδι. Το πέναλτι στο 1ο λεπτό καθόρισε σε μεγάλο βαθμό το ματς. Δεν ήταν πέναλτι και είναι κρίμα που δόθηκε και επηρέασε σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι. Από εκεί και πέρα όμως η Τότεναμ απέτυχε να σκοράρει σε 90 λεπτά συν τις καθυστερήσεις και γι αυτό έχασε. Κάτω από τα δοκάρια της Λίβερπουλ δεν ήταν ο αστείος Κάριους που χάρισε πέρυσι την κούπα στη ΡΕΑΛ αλλά ο κέρβερος Άλισον. Υψηλής κλάσης τερματοφύλακας που πολύ δύσκολα νικιέται και δέχεται γκολ. Αναμφίβολα έκανε τη διαφορά στον τελικό με καθοριστικές επεμβάσεις όταν χρειάστηκε.

      Η Λίβερπουλ ξεκίνησε με τον Άλισον στο τέρμα, στην άμυνα οι Αλεξάντερ – Άρνολντ και Ρόμπερτσον στα πλάγια μπακ και Ματίπ με Φαν Ντάικ κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Στα χαφ Φαμπίνιο, Χέντερσον και Βαϊνάλντουμ και επίθεση οι Μανέ – Φιρμίνιο – Σαλάχ. Αναμενόμενη ενδεκάδα, στο κλασικό 4-3-3 του Κλοπ. Η Τότεναμ από την άλλη πήγε με τον Γιορίς στο τέρμα, Τριπιέρ και Ρόουζ πλάγια μπακ και Βερτόγκεν – Αντερβάιλεντ σέντερ μπακ. Στα χαφ έκπληξη ήταν που ξεκίνησε ο Γουϊνγκς δίπλα στον Σισοκό, βαρύ δίδυμο στον άξονα. Μπροστά τους ο Ντελέ Αλί, δεξιά ο Έρικσεν, αριστερά ο Σον και στην κορυφή της επίθεσης επιλέχθηκε ο Κέιν παρότι προερχόταν από τραυματισμό, με τον ήρωα του Άμστερνταμ Λούκας Μόουρα να μένει στον πάγκο.

      Το γρήγορο προβάδισμα στο σκορ με το πέναλτι επέτρεψε στη Λίβερπουλ να αφήσει τη μπάλα στην Τότεναμ, να πιέσει ψηλά και να προσέξει το μαρκάρισμα των Έρικσεν και Ντελέ Αλί, που έπαιξαν φοβισμένα και απέφευγαν να πάρουν μπάλα. Χωρίς αυτούς τους δύο η Τότεναμ δεν είχε την πάσα που θα ανοίξει την αντίπαλη άμυνα, συν το γεγονός ότι ο Κέιν μετά από δύο μήνες αποχή λόγω τραυματισμού ήταν εκτός ρυθμού και τον έσβησαν εύκολα οι Ματίπ – Φαν Ντάικ. Πως να βρει το γκολ μετά η Τότεναμ?

Η Λίβερπουλ κοιτούσε να κλέψει τη μπάλα και να χτυπήσει στην κόντρα, είχε όμως εκτός παιχνιδιού τον Φιρμίνιο και σε κακή βραδιά τον Σαλάχ. Στο 1ο ημίχρονο η Λίβερπουλ είχε δύο φάσεις με σουτ των πλάγιων μπακ της, του Αλεξάντερ – Άρνολντ στο 17΄ και του Ρόμπερτσον στο 38΄. Από την άλλη η Τότεναμ είχε δύο σουτ – άουτ με τους Σισοκό (9) και Έρικσεν (45+1).

Το 2ο ημίχρονο είχε καλύτερο ρυθμό. Η Τότεναμ ανέβασε την απόδοση της μιας και χρειαζόταν το γκολ. Υπήρξε και η φυσιολογική για την εποχή κούραση και άνοιξαν περισσότεροι χώροι. Εκεί καθάρισε ο Άλισον που απάντησε στα σουτ των Σον, Λούκας, Ντελέ Αλί και στο φάουλ του Έρικσεν. Έτσι στο 87΄, ο κακός από την ώρα που μπήκε στο παιχνίδι Οριγκί, με διαγώνιο σουτ,νίκησε τον Γιορίς και έκανε το 2-0 σφραγίζοντας τη νίκη της Λίβερπουλ.

        Στατιστικά, η Τότεναμ είχε την κατοχή με 58% - 42%, ενώ στο 1ο ημίχρονο είχε ξεπεράσει το 63% η κατοχή αλλά οι Λονδρέζοι γυρνούσαν τη μπάλα στο δικό τους μισό του γηπέδου χωρίς να γίνονται απειλητικοί. Τα χιλιόμετρα 103 – 105 για τη Λίβερπουλ, λίγα γι αυτές της ομάδες και φαινόταν με γυμνό μάτι η κούραση που τους βγήκε. Κόρνερ 8-9, σουτ 5-5 και τελικές 9-3. Στο 2ο ο Ποκετίνο πάλεψε το παιχνίδι, πέρασε 10αρι τον Έρικσεν, ρίσκαρε βάζοντας τον Λούκας στη θέση του Γουϊνγκς και στο τέλος τον Γιορέντε για καμιά κεφαλιά στα συνεχή γεμίσματα. Η Λίβερπουλ δεν ολοκλήρωνε τις κόντρα επιθέσεις της παρά μόνο στο 69΄ όταν ο Μανέ μπήκε κάθετα, πέρασε στον Μίλνερ που σούταρε λίγο άουτ.

        Το ματς δεν πρόσφερε συγκινήσεις. Δε μας παρουσίασε κάτι καινούριο, ούτε εμφανίστηκε στον αγωνιστικό χώρο η εκρηκτικότητα που χαρακτηρίζει τις δύο Αγγλικές ομάδες και ιδίως η Τότεναμ ήταν πολύ αργή στον άξονα. Είπαμε όμως εξ αρχής πως ήταν μεγάλο το διακύβευμα, τα πέναλτι έπαιξε καθοριστικό ρόλο αλλά και η Τότεναμ παρουσιάστηκε “λίγη”, δεν απείλησε, δεν έβαλε δύσκολα στην αντίπαλο της. Στην άμυνα της Λίβερπουλ δέσποζαν οι Φαν Ντάικ (η φάση που προλαβαίνει τον Σον που μπαίνει κάθετα και με προβολή διώχνει σε κόρνερ είναι χαρακτηριστική της αξίας του ) και Άλισον. Η Λίβερπουλ ήταν πολύ συγκεντρωμένη στο παιχνίδι, τα επιθετικά της όπλα δεν τράβηξαν, όμως έκανε διαχείριση, φανέρωσε την ποιότητα που διαθέτει το φετινό της ρόστερ και μπορούμε να πούμε ότι δίκαια κατέκτησε το τρόπαιο. Το 6ο !

      Ο Κλοπ απέδειξε ότι κάθε άλλο παρά looser είναι. Στον 1ο τελικό που ήταν φαβορί πήρε κούπα. Ο Γερμανός τεχνικός έχει δώσει ταυτότητα στην ομάδα η οποία πρεσάρει ανελέητα και έχει εκπληκτικό επιθετικό αλλά και αμυντικό transition. Στόχος πλέον η κούπα στην Premier league. Αυτό είναι πλέον που θέλει όλος ο κόσμος των reds. Δεν θα είναι εύκολο. Η ομάδα δεν έχει αποκλειστεί τρεις σαιζόν σε νοκ άουτ παιχνίδια στην Ευρώπη με τον Κλοπ στον πάγκο της. Όμως τα νοκ άουτ παιχνίδια στην Ευρώπη παίζονται πίσω από τη μπάλα και στο ανοιχτό γήπεδο, στην κόντρα. Στα ματς πρωταθλήματος πρέπει νά έχεις κατοχή μπάλας, κυκλοφορία, ο αντίπαλος θα σε περιμένει κλεισμένος στην περιοχή του και πρέπει να έχεις αυτοματισμούς, ατομικές ενέργειες και ποιότητα για ανοίξεις την άμυνα του. Απαιτείται διαφορετικός τρόπος παιχνιδιού από αυτόν που έχει διδάξει ο Κλοπ. Η ομάδα έχει δομηθεί για παιχνίδι πίσω από τη μπάλα όπως και πριν 10-15 χρόνια. Και τότε με τον Ράφα Μπενίτεθ η Λίβερπουλ είχε πάρει κούπα Champions league συν έναν ακόμα τελικό, αλλά πρωτάθλημα στην Αγγλία δεν πήρε. Και η ομάδα δεν έδειξε υπομονή και πούλησε καλούς παίκτες τότε, όπως ο Τσάμπι Αλόνσο και ο Ματσεράνο.

        Η Τότεναμ δεν ξέρουμε πως θα πορευτεί στη συνέχεια. Στον τελικό δεν μπόρεσε να αποτινάξει το στοιχείο της πίεσης και εμφανίστηκε μαγκωμένη. Ήταν άλλωστε η πρώτη της φορά. Η παρουσία της στον τελικό του Champions league ήταν βήμα παραπάνω για όλο τον οργανισμό. Για το μέλλον...πλέον το γήπεδο είναι έτοιμο και ανεβάζει το πρεστίζ του κλαμπ, μαζί με τη συμμετοχή στο φετινό τελικό του Champions league. Ίσως είναι η ώρα να ρίξει χρήματα στην αγορά για την ενίσχυση της, μιας και με τη φετινή της πορεία αλλά και το γήπεδο, γίνεται ελκυστικός προορισμός για κάθε παίκτη. Ο Ποκετίνο με τη δουλειά του αποτελεί πόλο έλξης για κάθε φιλόδοξο ποδοσφαιριστή. Ο Αργεντινός τεχνικός θέλει η ομάδα να γίνει “πραγματική διεκδικήτρια τίτλων” αλλιώς δύσκολα θα παραμείνει τόσο ο ίδιος όσο και τα μεγάλα αστέρια της ομάδας.

         Έκλεισε μία ακόμα σαιζόν για τα αστέρια του Champions league. Μια υπέροχη χρονιά με υψηλής ποιότητας ποδόσφαιρο και ματς που μας πρόσφεραν μεγάλες συγκινήσεις. Ο Τελικός δεν ήταν στο ύψος των περιστάσεων αλλά η πρόκριση του Άγιαξ μες στη Μαδρίτη και της Γιουνάϊντεντ στο Παρίσι για τους “16” του θεσμού, η πρόκριση του Άγιαξ στο Τορίνο επί της Γιουβέβτους και της Τότεναμ επί της Σίτι στους “8” και οι δύο επαναληπτικοί ημιτελικοί μας είχαν ήδη αποζημιώσει και “γεμίσει” με ποδόσφαιρο κι αυτή τη σαιζόν. Ραντεβού του χρόνου στην Κωνσταντινούπολη....

                                                                                                                              SAM