Ομάδες με ειδικότητα στην ανάπτυξη παικτών (player development teams)

   Δεν είναι μόνο τα αποτελέσματα που κρίνουν τη δουλειά κάποιου σε μια ομάδα. Που τον κάνουν επιτυχημένο ή αποτυχημένο. Είναι και το οικονομικό σκέλος που παίζει σημαντικό ρόλο στο ποδόσφαιρο του 21^ου αιώνα. Ο κάθε σύλλογος πέραν από την ιστορία του, τη φανέλα του, το κοινό του,  κουβαλά πλέον και ισολογισμούς. Η πορεία του, το μέλλον του κρίνεται και από τα λογιστικά του βιβλία και όχι μόνο από τα μπλοκάκια των τακτικών. Μια βασική πηγή εσόδων – κερδών προέρχεται από το να κατέχεις την τεχνογνωσία να μπορείς να αναπτύξεις, να βελτιώσεις νεαρούς παίκτες και στη συνέχεια να τους ακριβο-πουλήσεις.

   Πάμε να δούμε δύο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις τέτοιων ομάδων…..

   Η Ρόμα, αγωνιστικά φαίνεται να έμεινε στην περυσινή πρόκριση της επί της Μπαρτσελόνα στο Champions league. Τα φετινά της αποτελέσματα, αλλά και η εν γένει παρουσία της στο γήπεδο, το ποδόσφαιρο  που παίζει, δεν μαρτυρούν πρόοδο. Στο Καμπιονάτο βρίσκεται στην 5^η θέση μετά από 23 αγωνιστικές με 38 βαθμούς και 10 νίκες, 8 ισοπαλίες και 5 ήττες, τέρματα 44-30 (τραγική άμυνα…) και παλεύει για τη συμμετοχή στο επόμενο Champions league. Στο κύπελλο γνώρισε ντροπιαστικό αποκλεισμό στα προημιτελικά από τη Φιωρεντίνα με ήττα 7-1 και ενώ έπαιζε με βασικούς…. και βρίσκεται και στους «16» του Champions league όπου στο 1^ο παιχνίδι νίκησε στο «Ολίμπικο» με 2-1 την Πόρτο και όλα θα κριθούν στον επαναληπτικό.

    Το περασμένο καλοκαίρι ανανέωσε με την ομάδα ο κόουτς Εουσέμπιο Ντι Φραντζέσκο ως το καλοκαίρι του 2020, ενώ το ίδιο έγινε και με τον αρχηγό Ντανιέλε Ντε Ρόσι (έως 2020) και τον Φλορέντζι (έως 2023). Από την ομάδα έφυγαν : οι τερματοφύλακες, Άλισον που πουλήθηκε με 62,5 εκ στη Λίβερπουλ, ο Λόμποτ που σταμάτησε και ο Σκορούπσκι που πουλήθηκε με 9 εκ στη Μπολώνια. Οι αμυντικοί, Ζουκάνοβιτς με 1,2 εκ στη Τζένοα, ο Μπρούνο Πέρεζ πήγε δανεικός στην Σάο Πάολο, ο Κοπραντόσι δανεικός στη Σπέτσια και ο Χ. Σίλβα δανεικός στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Οι χαφ, Ναιγκολάν με 38 εκ στην Ίντερ, ο Στρόουτμαν με 25 εκ στη Μαρσέιγ, ο Γκοναλόν δανεικός στη Σεβίλλη, ο Ιτούρμπε με 5 εκ στην Τιχουάνα και ο Γκέρσον δανεικός στη Φιωρεντίνα. Στην επίθεση ο 19χρονος Τουμινέλο πήγε με 5 εκ στην Αταλάντα και ο Ντεφρέλ που αποκτήθηκε με 15 εκ από τη Σασουόλο από την οποία έπαιζε δανεικός πέρυσι, πήγε με ενοίκιο 1,5 εκ δανεικός στη Σαμπντόρια. Σύνολο εσόδων 147,2 εκ ευρώ ( !), χωρίς να υπολογίζονται μικροποσά από πωλήσεις δανεικών και μικρών σε ηλικία παικτών, απλά για την πώληση και το δανεισμό 14 παικτών που ήταν στην ομάδα.

Αποκτήθηκαν: καταρχήν ο επιθετικός Σικ που έπαιζε στην ομάδα ως δανεικός από την Σαμπντόρια και είχε υποχρεωτική ρήτρα 9 εκ, όπως αντίστοιχα και ο Ντεφρέλ. Στο τέρμα, ο Όλσεν με 8,5 εκ από την Κοπεγχάγη, ο έμπειρος Μιράντε με 4 εκ από τη Μπολόνια και ο νεαρός Φουζάτο με 0,5 εκ από την Παλμέιρας. Στην άμυνα, ήρθε ως ελεύθερος από την Πόρτο ο Ιβάν Μαρκάνο, με 9,5 εκ από την Ίντερ ο Σαντόν και με 6 εκ από τη Λανς ο 18χρονος Μπιάντα. Στα χαφ με 6 εκ από τη Δυναμό Ζάγκρεμπ ο 21χρονος Άντε Τσόσιτς, με 5 εκ ως δανεικός από την Αταλάντα ο Κριστάντε και υποχρεωτική ρήτρα αγοράς 25 εκ για το καλοκαίρι του 2019, ο Χαβιέρ Παστόρε με 24,7 εκ από την Παρί Σ.Ζ. , ο Ενζονζί με 26,65 εκ από τη Σεβίλλη και ο 18χρονος Νικολό Ζανιόλο από την Ίντερ με 4,5 εκ. Στην επίθεση ο Τζάστιν Κλάιφερτ στα 19 του, με 17,5 εκ από τον Άγιαξ. Σύνολο για τις 14 αγορές, 136,85 εκ ευρώ.

     Αντικειμενικά, πολλές οι προσθαφαιρέσεις. Παρόλα αυτά η ομάδα κράτησε τον κορμό της, που αποτελείται από τους Μανωλά, Φάτζιο στην άμυνα, Φλορέντζι, Ντε Ρόσι στα χαφ και Ελ Σαράουι, Περότι και Ντζέκο στην επίθεση. Επίσης στις αγορές της, πέραν από το γεγονός ότι κάλυψε τα κενά που προκλήθηκαν από τις αποχωρήσεις παικτών, επένδυσε και στην απόκτηση πέντε παικτών κάτω των 20 ετών… Αποκάλυψη την περυσινή σαιζόν αποτέλεσε ο 20χρονος, Τούρκος εξτρεμ Ουντέρ με 24 ματς στο Καμπιονάτο και 6 γκολ, που επίσης παρέμεινε στην ομάδα.

    Φέτος ο παίκτης αποκάλυψη είναι ο Νικολό Ζανιόλο, ο 18χρονος, Ιταλός επιθετικός μέσος, με 14 ματς και 3 γκολ ως τώρα στη Serie A,αλλά το ματς της ζωής του το έκανε στον πρώτο αγώνα για τους «16» του Champions league κόντρα στην Πόρτο, στον οποίο σκόραρε δις απέναντι στον θρυλικό Ίκερ Κασίγιας. Οδήγησε την ομάδα του στο πρώτο αποφασιστικό βήμα για την πρόκριση στους «8». Παίχτης πολύ ώριμος για την ηλικία του, παίζει ως 10αρι, διαθέτει υψηλή τεχνική, είναι δυνατός και εκρηκτικός. Έχει ως προτεραιότητα τη δημιουργία στο παιχνίδι του αλλά μπαίνει και στο γκολ. Καλοκαιρινό απόκτημα του Μόντσι ο οποίος τον ανακάλυψε στην περυσινή ομάδα νέων της Ίντερ που κατέκτησε και τον σχετικό τίτλο. Συμπεριλήφθηκε στα ανταλλάγματα της μεταγραφής του Ναιγκολάν από τη Ρόμα στην Ίντερ κοστολογούμενος στα 4,5 εκ ευρώ. Ήδη κοστίζει πολλά περισσότερα και κορυφαίες ομάδες, όπως π.χ. η ΡΕΑΛ, έχουν ενδιαφερθεί για τον Ζανιόλο. Η διοίκηση των Ρωμαίων προσδοκά σε υψηλό κέρδος και ήδη η δουλειά του Μόντσι θεωρείται επιτυχημένη ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα του συνόλου του Ντι Φραντζέσκο.

 Άιντραχτ Φρανφούρτης

  

    Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ομάδα είναι η φετινή Άιντραχτ Φρανκφούρτης που χθες θριάμβευσε με 4-1 επί της Σαχτάρ Ντόνετσκ και πήρε εμφατική πρόκριση για τους «16» του Europa league. Διαθέτει ένα σύνολο με πολλούς νεαρούς ταλαντούχους παίκτες, οι οποίοι έχουν ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον των κορυφαίων συλλόγων της γηραιάς ηπείρου.

  Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν ο 20χρονος, Γάλλος, αριστερός στόπερ Εβάν Ν’ Ντιγκα (1999 – 192 εκ ύψος) που αποκτήθηκε τον περασμένο Ιούλιο αντί 5,5 εκ ευρώ από την Οσέρ, δεσμεύεται με την Άιντραχτ έως το 2023 και η αξία του σύμφωνα με το transfermarkt είναι πλέον στα 15 εκ. Ο δεξιός μπακ Ντάνι Ντα Κόστα (1993- 187εκ ύψος), Πορτογαλικής καταγωγής, επιθετικογεννής μπακ, με εξαιρετικά σωματικά προσόντα, αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2017 με 1 εκ ευρώ από τη Λεβερκούζεν, πλέον η αξία του σύμφωνα με το  transfermarkt ανέρχεται στα 8 εκ και δεσμεύεται με συμβόλαιο έως το 2022.

   Στα χαφ ξεχωρίζει ο Σέρβος, επιτελικός μέσος, Μιγιάτ Κατσίνοβιτς (1995 – 175 εκ ύψος), μπαλοδόρος ολκής, απόκτημα του 2015 με 1,25 εκ από τη Βοϊβοντίνα, που πλέον κοστολογείται στα 9 εκ από το transfermarkt και ανήκει στην Άιντραχτ έως το 2022.

   Στα αριστερά του ένας άλλος Σέρβος, ο εξτρέμ Φίλιπ Κόστιτς (1992 – 184εκ ύψος) δανεικός από το υποβιβασμένο Αμβούργο και με προσιτή οψιόν αγοράς, με την αξία του να έχει ανέλθει αρκετά τη φετινή σαιζόν και να κοστολογείται πλέον στα 10 εκ ευρώ από το transfermarkt. Πιστεύω θα αποκτηθεί με κανονική μεταγραφή το καλοκαίρι.

                                       

  Και πάμε στα βαριά χαρτιά….. Ένας ακόμα δανεικός, από τη Μπενφίκα, με οψιόν αγοράς στα 12 εκ ευρώ, ο Σέρβος φορ Λούκα Γιόβιτς (1997 – 181 εκ ύψος),  με τρομερή εκτελεστική δεινότητα, τέτοια που η Μπάρτσελόνα είναι αποφασισμένη να ξοδέψει πάνω από 50 εκ ευρώ για την απόκτηση του. Φυσικά η Άιντραχτ θα καλύψει τη ρήτρα αγοράς του από τη Μπενφίκα και αξία του σύμφωνα με το transfermarkt ανέρχεται πλέον στα 40 εκ ευρώ !

  Επίσης, ο άνθρωπος που «καθάρισε» τη Μπάγερν στον περυσινό τελικό κυπέλλου και που διακρίθηκε με τη δευτεραθλήτρια κόσμου Κροατία στο Μουντιάλ της Ρωσίας, Άντε Ρέμπιτς (1993 -185 εκ ύψος). Ο δεύτερος ταχύτερος παίκτης στη Μπουντεσλίγκα μετά τον Σάντσο της Ντόρντμουντ. Μιλάμε για σίφουνα, που βλέπει το γκολ και μετατρέπει την Άιντραχτ σε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης στην κόντρα επίθεση! Αποκτήθηκε το περασμένο καλοκαίρι έναντι μόλις 2 εκ ευρώ από τη Φιωρεντίνα από την οποία αγωνιζόταν τα τελευταία δύο χρόνια στη Φρανκφούρτη ως δανεικός.  Γενικά στη Φλωρεντία δεν τον πίστεψαν και από το 2013 όταν τον απέκτησαν από τη Σπλιτ με 4,5 εκ ευρώ, τον έδιναν συνεχώς, κάθε χρόνο, δανεικό. Πλέον η αξία του στο transfermarkt είναι 35 εκ ευρώ και έχει συμβόλαιο έως το 2022.

Τέλος, ο τρίτος επιθετικός της ομάδας, ο Γάλλος φορ Σεμπαστιάν Αλέρ (1994 – 190 εκ ύψος) που παρά το ύψος του είναι ευκίνητος και καλός με τη μπάλα στα πόδια. Αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2017 με 7 εκ ευρώ από την Ολλανδική Ουτρέχτη και πλέον αξίζει 35 εκ ευρώ στο transfermarkt και έχει συμβόλαιο έως το 2021.

   Οι άνθρωποι της Φρανκφούρτης έχουν δημιουργήσει μια ταχυδυναμική ομάδα, βασισμένη κατά κύριο λόγο στους παραπάνω ταλαντούχους παίκτες, που μπορεί να «σκοτώσει» οποιονδήποτε αντίπαλο στο transition. Η ομάδα αποκτά παίκτες ως δανεικούς και τους εξελίσσει εκτοξεύοντας την αξία τους, αλλά πλέον θα πρέπει να διαχειριστεί το μεγάλο όγκο ταλέντου που έχει συγκεντρώσει. Να πάρει αποτελέσματα, να διεκδικήσει τίτλους, να τερματίσει ψηλά στη Μπουντεσλίγκα και να κάνει πορεία στο Γιουρόπα. Ανασταλτικός παράγοντας το γεγονός ότι είναι μια ομάδα που έχει συνηθίσει να χτυπάει στην κόντρα, αλλά για να φτάσεις ψηλά, να πάρεις μεγάλα παιχνίδια χρειάζεται να ξέρεις να ανοίγεις κλειστές, στο μισό γήπεδο, άμυνες.

   Η κλήρωση για τους «16» του Γιουρόπα έφερε τη μεγάλη πρόκληση της Ίντερ. Ανυπομονώ για τα δύο μεταξύ τους παιχνίδια.

     Με αυτά τα δεδομένα και με τόσο ταλέντο που έχει μαζευτεί, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι όλη η Ευρώπη θα πληρώσει τη Φρανκφούρτη το ερχόμενο καλοκαίρι !!!

Υ.Γ. Ο Ολυμπιακός στην Ουκρανία κόντρα στη Δυναμό μπήκε ορμητικά στο παιχνίδι αλλά υστέρησε στην τελική επιλογή, στην τελική πάσα. Στο 1^ο ημίχρονο δεν είχε καθαρή ευκαιρία, ενώ η Δυναμό πέραν του γκολ στην πρώτη της οργανωμένη επίθεση, είχε και μια κλασσική ευκαιρία στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου να τελειώσει το παιχνίδι. Στο 2^ο μέρος οι ερυθρόλευκοι ανέβηκαν στο γήπεδο, έκλεισαν τη Δυναμό στα καρέ της, δημιούργησαν 5-6 καλές ευκαιρίες, εκ των οποίων οι δύο κλασσικές, με τον Χασάν στο 74΄ και τον Γκερέρο στο 87΄, αλλά δεν μπόρεσαν να σκοράρουν. Έδωσε πνοή ο Μασούρας με την είσοδο του στο ημίχρονο αντί του αρνητικού Ντίαζ. Δεν έπρεπε να βγει ο κορυφαίος Φορτούνης τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έψαχνε την ανατροπή…. Δεύτερη σερί σαιζόν που οι Ουκρανοί αποκλείουν ελληνική ομάδα. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο απλά είναι καλύτεροι από τις ομάδες μας…

                                                                                                                      SAM

Ολυμπιακός, η κατάρρευση και η αντίδραση μεγάλης ομάδας

    Ο Ολυμπιακός μετά το παιχνίδι με τη Μίλαν στο «Γ. Καραϊσκάκης» και τη μεγάλη νίκη – πρόκριση, πήρε τα πάνω του ψυχολογικά και αυτό βγήκε και στο γήπεδο. Εκμεταλλευόμενος και το γεγονός ότι έπαιζε με εύκολες ομάδες του Ελληνικού πρωταθλήματος, έκανε ένα αξιόλογο σερί νικών, μοίρασε 4αρες σε Λάρισες, Λαμίες και Πανιώνιους και πίστεψε ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα «έχτισε» ομάδα και είναι έτοιμος για τίτλους.     

    Πράγματι έπαιζε καλό ποδόσφαιρο και είχε σημαντική βελτίωση αν αναλογιστούμε ότι ξεκίνησε το χτίσιμο μιας νέας ομάδας, με νέο προπονητή και 20 καινούριους παίκτες το καλοκαίρι, αλλά  απέναντι στον ΠΑΟΚ, σε ένα ματς τελικό δεν τα κατάφερε. Στο καπάκι ήρθε και η εντός έδρας ισοπαλία με τη Δυναμό Κιέβου για το Europa league και …. Προσγειώθηκε ανώμαλα στην πραγματικότητα. Εκεί που έπιασε πάτο ήταν το 1^ο ημίχρονο κόντρα στην ΑΕΚ, μιλάμε για τραγική εμφάνιση. Και εκεί που  ήταν πεσμένος στο καναβάτσο έβγαλε αντίδραση πολύ μεγάλης ομάδας. Παρουσιάστηκε μεταμορφωμένος στο 2^ο ημίχρονο, «πάτησε» την ΑΕΚ, πήρε μια μεγάλη νίκη με το ευρύ 4-1, αλλάζοντας το μομέντουμ, ενόψει και του επαναληπτικού στην Ουκρανία.

    Για το ματς – τελικό στην Τούμπα και την πλήρη κυριαρχία του ΠΑΟΚ τα είπαμε στην προηγούμενη ανάρτηση μας. Πάμε να δούμε καταρχήν τι έγινε στο παιχνίδι με τη Δυναμό Κιέβου στο Φάληρο και στη συνέχεια το ντέρμπι με την ΑΕΚ.

Europa league

Οι Ουκρανοί είναι μια ομάδα με εμπειρία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις αλλά αυτή τη στιγμή διαθέτουν ένα νεανικό σύνολο. Στην άμυνα, ο αριστερός μπακ Μικολένκο είναι μόλις 20 χρονών, στα χαφ ο Σεπέλιεφ 21χρ, ο Σαπαρενκο 20χρ, στην επίθεση ο παιχταράς Τσικάνκοφ 21χρ και ο Ρούσιν που μπήκε αλλαγή, επίσης 20χρ. Από αυτούς που ξεκίνησαν το παιχνίδι, πλην του τερματοφύλακα ουδείς ήταν μεγαλύτερος των 26 ετών. Επιπλέον, από το Δεκέμβριο το Ουκρανικό πρωτάθλημα έχει τελειώσει και η Δυναμό δεν έχει αγωνιστικό ρυθμό. Δεν έχει δώσει επίσημο ματς και λογικά υστερεί σε τρεξίματα, αντοχές, φυσική κατάσταση. Παρόλα αυτά οι Ουκρανοί πέτυχαν 2 γκολ και είχαν και 2 πολύ καλές ευκαιρίες στο παιχνίδι του Φαλήρου.. Παρουσίασαν ένα δεμένο σύνολο που έπαιζε έξυπνα στο χώρο, με σωστές και γρήγορες πάσες. Πολύ διαβασμένος τακτικά ο κόουτς Χάσκεβιτς, είδε τη δύναμη του Ολυμπιακού στα στημένα και η ομάδα του δεν παραχώρησε ούτε ένα κόρνερ !

   Στο παιχνίδι, ο Ολυμπιακός μπήκε με ορμή και αποφασιστικότητα, πίεσε ψηλά, ανάγκασε σε λάθη τους Ουκρανούς, έκλεψε μπάλες και βρήκε το γκολ μόλις στο 9΄. Ενώ δέκα λεπτά αργότερα, στο 19΄, ο Φορτούνης έκλεψε έξυπνα τη μπάλα μες την αντίπαλη περιοχή αλλά απέτυχε να σκοράρει αφού το πλασέ του βρήκε στο δοκάρι. Πλήρη κυριαρχία των ερυθρολεύκων στα πρώτα 25 λεπτά του αγώνα…. Και τότε, στην πρώτη κατεβασιά των Ουκρανών, η άμυνα ολιγώρησε και ήρθε η ισοφάριση.

   Από εκεί και μετά ο Ολυμπιακός ήταν  «λίγος» στο παιχνίδι. Μπορεί, αρχικά, μετά το γκολ που δέχτηκε, να αύξησε την πίεση του και να μπήκε ξανά μπροστά στο σκορ με τη γκολάρα από 30 μέτρα του Ντίαζ στο 40΄ αλλά στο 2^ο ημίχρονο απογοήτευσε. Η Δυναμό ήταν αυτή που πήρε την πρωτοβουλία στο παιχνίδι και κυνήγησε την ισοφάριση, με τον Ολυμπιακό να γυρίζει πίσω και να δείχνει ότι δεν έχει τις δυνάμεις, τη φυσική κατάσταση να ανταπεξέλθει στον αγώνα και στην πίεση των Ουκρανών. Έτσι η Δυναμό είχε δύο καλές ευκαιρίες στο δεύτερο ημίχρονο με Σαπαρένκο και Τσινακόφ και εν τέλει, στο 89΄ έφτασε στην ισοφάριση με τον Βέρμπιτς. Στο ίδιο διάστημα ο Ολυμπιακός είχε δύο φάσεις με τον Ποντένσε ο οποίος για μια ακόμη φορά απέδειξε ότι δεν διαθέτει τα τελειώματα, το γκολ. Τα στατιστικά?  46% - 56% η κατοχή για τη Δυναμό, 7-6 οι τελικές, 0-2 τα κόρνερ (!).

    Ο Ολυμπιακός έδειξε ότι δεν είναι συμπαγής ομάδα. Μεγάλο πρόβλημα στην άμυνα, με κακές τοποθετήσεις των παικτών, χαλαρότητα, πήγαιναν αργά πάνω στον αντίπαλο να τον μαρκάρουν, άφηναν πολλά κενά. Δέχτηκε δύο γκολ στην καρδιά της άμυνας και οι χαφ του δεν ήταν πουθενά να καλύψουν τους χώρους, τα κενά.  Επίσης, μετά το 25΄ η ομάδα ξέμεινε από δυνάμεις και ειδικά στο 2^ο ημίχρονο κλείστηκε στην άμυνα αφού δεν υπήρχαν τα κουράγια να βγει μπροστά.

Οι παίκτες

Από εκεί και πέρα, τεράστιο λάθος του Μάρτινς να ξεκινήσει με δεξί μπακ τον Μεριά, έχασε όλη τη δεξιά πλευρά, δεν έχει το σωματότυπο και την ταχύτητα να ανταπεξέλθει στη θέση αυτή ο Τυνήσιος. Έπαιζε με 10 η ομάδα. Τραγικός ήταν ο Τσιμικάς και τα δύο γκολ από αυτόν ξεκίνησαν, ειδικά η χαλαρότητα που πάει πάνω στον αντίπαλο στο 1^ο γκολ είναι ενδεικτική. Παρά πολύ κακός ο Σισέ, επιπόλαιος και με πολλά λάθη. Ο γνωστός μέτριος και αργός Βούκοβιτς. Πολύ πεσμένος ο Καμαρά, δεν θυμίζει τον παίκτη που βλέπαμε στην αρχή της σαιζόν. Γι αυτό δεν τον βάζει πλέον ο Μάρτινς. Πολύ ντελικάτος  ο Γκιγιέρμε, χρειάζεται σκληρό χαφ δίπλα του. Ωραίο γκολ ο Ντίαζ που παίζει έξυπνα τακτικά αλλά δεν βλέπω να έχει αντοχή στην ταχύτητα και να «μπαίνει στη μάχη». Θέλω να τον ξαναδώ. Χωρίς ουσία ο Ποντένσε και κυρίως χωρίς γκολ, παρότι ήταν από τους λίγους που ανταπεξήλθαν από άποψη δυνάμεων στο παιχνίδι. Καλός ο Χασάν που σκόραρε, αν και δεν τροφοδοτήθηκε, άγγιξε πολύ λίγες φορές τη μπάλα. Ο Φορτούνης όσο είχε δυνάμεις ήταν μια ταχύτητα πάνω από τους αντιπάλους του, αλλά χάθηκε στο 2^ο ημίχρονο ίσως επηρεασμένος και από τον τραυματισμό του. Ο Νάτχο έβγαλε την κάθετη στον Ποντένσε στην ευκαιρία του Πορτογάλου στο 72΄, αλλά έδειξε ότι δεν είναι για μεγάλα ματς και για Ευρώπη. Δεν έχει τα τρεξίματα και τις δυνάμεις.

   Ο Ολυμπιακός δεν έχει αποκλειστεί ακόμη, έχει ελπίδες να φύγει νικητής από την Ουκρανία. Η Δυναμό δεν είναι καμιά υπερομάδα. Χρειάζεται προσοχή ανασταλτικά και τύχη.

Και μια αποσαφήνιση. Γράφουν όλοι ότι πρέπει να δίνουν βοήθειες τα εξτρεμ. Το έχουμε γράψει και εμείς από δω. Βοήθειες όμως, όχι να γίνονται αμυντικοί και να ακολουθούν σε κάθε κατεβασιά τον αντίπαλο μπακ μέχρι τη γραμμή του άουτ της δικής τους περιοχής. Δεν παίζουν έτσι οι μεγάλες ομάδες. Δε μπορεί να κάνει τόσα μέτρα και συνέχεια, ένας από τους 3-4 επιθετικούς σου παίκτες. Θα εξαντληθεί. Δεν παίζεται έτσι το ποδόσφαιρο. Να είναι παιχταράς ο εξτρεμ πρέπει ώστε να μην τολμάει ο μπακ να ξεμυτίσει και να ανέβει ψηλά. Ο εξτρέμ είναι για να κάνει επελάσεις στην επίθεση, αν γυρνάει συνεχώς πίσω και κάνει μεγάλες αποστάσεις θα εξαντληθεί και δε θα έχει ενέργεια να πάει στο ένας με έναν, ούτε να κάνει κούρσες με τη μπάλα και τον αντίπαλο ώμο με ώμο, στην επίθεση. Πως θα σκοράρεις μετά. Ούτε οι π.χ. Ρόμπεν και Ριμπερί γυρνάγανε έτσι πίσω, ούτε κανένας τεχνίτης επιθετικός παίκτης. Ακόμα και παίκτες όπως ο Μαλουντά στην εθνική Γαλλίας του Ντεσάμπ  ή ο Πέδρο Ροντρίγκεζ στην Τσέλσι του Κόντε, έδιναν βοήθειες στα χαφ, κλείνοντας διαγώνια προς τα μέσα ώστε να γίνονται ο 4^ος χαφ όταν αμύνεται η ομάδα στο 4-3-3 και να είναι κοντά για να βγει και πάλι στην επίθεση όταν ανακτήσει η ομάδα τη μπάλα, όχι να έχει φτάσει μέχρι τη γραμμή του άουτ ακολουθώντας τον μπακ.

Το παιχνίδι με την ΑΕΚ και η πλήρη ανατροπή

    Πάμε και στο ντέρμπι, για τη 2^η θέση στο πρωτάθλημα, με την ΑΕΚ στο «Γ. Καραϊσκάκης» που ακολούθησε. Ένα ματς που ο Ολυμπιακός είχε «το πρέπει» μετά από δύο ανεπιτυχή αποτελέσματα και ήταν πιεσμένος και αγχωμένος για το συγκεκριμένο παιχνίδι.  Ο Μάρτινς έδωσε συνέχεια στο λάθος του και ξεκίνησε με την ίδια 11αδα της Πέμπτης, όπερ σημαίνει με τον Μεριά δεξί μπακ. Επίσης το παιχνίδι στράβωσε από την αρχή γα τους ερυθρόλευκους, με το διπλό λάθος των Βούκοβιτς (κυρίως) και Σα, η ΑΕΚ μπήκε από νωρίς μπροστά στο σκορ, μόλις στο 3΄. Από εκεί και μετά ακολούθησε μια τραγική εμφάνιση για τους ερυθρολεύκους και ένας διαγωνισμός λαθών από τους παίκτες του Ολυμπιακού. Το χειρότερο 45λεπτο της ομάδας τη φετινή σαιζόν. Η ΑΕΚ έπαιξε το ποδόσφαιρο του Χιμένεθ που την έκανε πρωταθλήτρια πέρυσι. Πίεσε ψηλά τους στόπερ του Ολυμπιακού και μπλόκαρε τα χαφ του. Οι αμυντικοί των Πειραιωτών έκαναν τη μια λάθος μεταβίβαση μετά την άλλη και οι χαφ ήταν εξαφανισμένοι μες το παιχνίδι, με τον Φορτούνη να αναγκάζεται να γυρίσει πολύ πίσω για να πάρει μπάλα. Η ΑΕΚ βρήκε ευκαιρίες αλλά τις σπατάλησε και δεν καθάρισε το ματς, πήγε στην ανάπαυλα του ημιχρόνου με το 0-1, ενώ τα στατιστικά έδειχναν 60% - 40% κατοχή για τον Ολυμπιακό, 2-4 τελικές και 1-2 κόρνερ.

                                     

   Με την έναρξη του 2^ου ημιχρόνου ο Μάρτινς πέρασε τους Τοροσίδη και Λάζαρο στη θέση των Βούκοβιτς (περνώντας στόπερ τον Μεριά) και Ντίαζ, αλλάζοντας την δεξιά πλευρά της ομάδας του. Η ΑΕΚ πήγε να βγάλει μια αντεπίθεση στο 48΄ αλλά μπερδεύτηκαν οι Πόνσε και Κλωναρίδης και η κόντρα επίθεση δεν ολοκληρώθηκε. Εκεί ο δικέφαλος τελείωσε. Στο 51΄ με σουτ ο Καμαρά ισοφάρισε και τα πάντα άλλαξαν. Η ΑΕΚ δεν ήταν έτοιμη από πλευρά φυσικής κατάστασης και δυνάμεων να παίξει με τον περυσινό τρόπο, δεν είχε τα τρεξίματα, άδειασε από δυνάμεις. Ακόμη, οι ερυθρόλευκοι έβγαλαν τον εγωισμό τους στο χορτάρι του «Γ. Καραϊσκάκης». Οι Γκιγιέρμε και Καμαρά ανέβασαν κατακόρυφα την απόδοσή τους και κυριάρχησαν στη μεσαία γραμμή απελευθερώνοντας τον Φορτούνη, ο οποίος δεν αναγκαζόταν πλέον να γυρίσει τόσο πίσω κάνοντας πολλά μέτρα και μεγάλες αποστάσεις. Επίσης σταμάτησαν τα «παιδικά» λάθη στις μεταβιβάσεις από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Ο Τοροσίδης έδωσε ισορροπία στα ανεβάσματα των μπακ και εκμεταλλεύτηκε τους χώρους που άφηνε ο Μάνταλος που συνέκλινε, από τη δεξιά πλευρά.  Στο 72΄ ο Σιμόες έκανε το λάθος και στη συνέχεια δε μπόρεσε ούτε με φάουλ να σταματήσει τον Φορτούνη, ο οποίος μπήκε κάθετα στην περιοχή και με άπιαστο σουτ έβαλε μπροστά τον Ολυμπιακό. Από εκεί και μετά το ματς ήταν ένα πάρτι για τους ερυθρολεύκους, με την ΑΕΚ να μην μπορεί να προβάλει καμιά αντίσταση. Το σκόρ έφτασε στο 4-1 !!! Κορυφαίος του γηπέδου ο Φορτούνης, βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας του. Χθες κυριολεκτικά σκόρπισε την ΑΕΚ και πέρα από τα δύο γκολ που πέτυχε, η εμφάνιση του ήταν τέτοια που δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης. Ήταν μια κλάση πάνω από κάθε άλλο παίκτη στο γήπεδο. Κάθε λόγος για  σύγκριση του με τον Μάνταλο μοιάζει με αστείο, τεράστια η διαφορά τους.

                                     

    Πλην Φορτούνη όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν τραγικοί στο 1^ο ημίχρονο, αλλά τους αξίζουν συγχαρητήρια για την αντίδραση που έβγαλαν στο 2^ο και τον ποδοσφαιρικό εγωισμό που κατέθεσαν. Έδειξαν ότι αυτή η ομάδα του Ολυμπιακού διαθέτει ποιότητα και μέλλον. Χρειάζεται πολύ λίγα πράγματα για να εκτοξευθεί και κυρίως επιβάλλεται να συνεχίσει να δουλεύει.

    Με τη χθεσινή του εμφάνιση στο 2^ο ημίχρονο και την αντίδραση που έβγαλε ο Ολυμπιακός, άλλαξε τα δεδομένα και για το ματς της Πέμπτης, τον επαναληπτικό με τη Δυναμό Κιέβου για το Europa league. Πάει με άλλη διάθεση και με άλλη ψυχολογία η ομάδα στην Ουκρανία. Η αντίδραση που έβγαλε και η εμφάνιση που πραγματοποίησε της δίνουν δύναμη και πίστη για την πρόκριση.

     Για την ΑΕΚ τι να πούμε? Έφτιαξε ομάδα που πήρε πρωτάθλημα πέρυσι και το καλοκαίρι έδιωξε τον πρωτομάστορα Χιμένεθ, που το μισό πρωτάθλημα του ανήκει και πήγε και έφερε τον Ουζουνίδη. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε… το ποδόσφαιρο άλλαξε από τα ’90 ‘s. Τα πάντα κρύβονται πίσω από την κατασκευή του γηπέδου…

     Μεγάλος άτυχος ο Λάζαρος…. καλή δύναμη και ταχεία ανάρρωση και επιστροφή στα γήπεδα.

                                                                                                           SAM

Το γήπεδο είναι καθρέπτης !

    Πριν το Κυριακάτικο ντέρμπι της Τούμπας ο ΠΑΟΚ είχε 17 νίκες και 2 ισοπαλίες στο πρωτάθλημα, ήταν πρώτος με διαφορά 8 βαθμών και αήττητος. Την ίδια στιγμή όλοι μιλούσαν για το ότι ο Ολυμπιακός παίζει την καλύτερη μπάλα και συνέπεια αυτού είναι και η καλύτερη ομάδα. Λόγια δημοσιογράφων, διαφόρων ποδοσφαιρικών παραγόντων, ακόμα και αντίπαλων προπονητών. Το γήπεδο τους διέψευσε. Στο χορτάρι της Τούμπας την Κυριακή το βράδυ φάνηκε περίτρανα ποια ομάδα είναι η καλύτερη και τι μπάλα μπορεί να παίξει ο ΠΑΟΚ. Ο αήττητος για 20 αγώνες ΠΑΟΚ ! 

    Οι παίκτες του δικεφάλου του βορά μπήκαν στο γήπεδο αποφασισμένοι, απόλυτα προσηλωμένοι στο στόχο τους, με το πάθος τους να ξεχειλίζει και κυριολεκτικά κατασπάραξαν τον Ολυμπιακό, ο οποίος για την ακρίβεια γλίτωσε από διασυρμό. Αποδεικνύοντας ότι η αλήθεια φαίνεται στον καθρέπτη που είναι το γήπεδο !

Ο αγώνας

    Από το 1^ο  λεπτό φάνηκε η διαφορά των δύο ομάδων τη συγκεκριμένη μέρα, από το κενό που βρήκε ο Μαουρίτσιο  στην 1^η  φάση του αγώνα  και έκανε λάθος κοντρόλ για να μπλοκάρει ο Σα. Σε μια φάση όπου τα χαφ του Ολυμπιακού δεν ήταν πουθενά. Στο επόμενο λεπτό ο Ολυμπιακός απάντησε με ένα σουτ του Λάζαρου και στο 3΄ ήρθε το 1-0 από το σουτ του Βιεϊρίνια, που κόντραρε στον Νάτχο και άλλαξε πορεία, αλλά βρήκε και τον Σα εκτός θέσης, λίγο έξω από την εστία του. Η πίεση του ΠΑΟΚ ήταν ασταμάτητη και με συνεχές τρέξιμο. Καταπληκτική η μεταφορά της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση και στο 19΄ήρθε το 2-0, με τον Ζαμπά να σεντράρει από την πλευρά του Κούτρη ανενόχλητος, τον Άπκομ να κερδίζει τον Σισέ στον αέρα και τον Μπίσεβαρ να σκοράρει σε κενή εστία αφού ο Βούκοβιτς απλά τον κοιτούσε. Στο 28΄είχαμε το σουτ του Σάκχοφ στο δοκάρι και τον Άπκομ να σταματιέται από τον Σα στο 39 για να ολοκληρωθεί το 1^ο ημίχρονο της απόλυτης κυριαρχίας του ΠΑΟΚ.

       Με την έναρξη του 2^ου ημιχρόνου ο Καμαρά πέρασε στη θέση του Νάτχο και ο Ντίαζ αντί του Λάζαρου, με τον Μάρτινς να αποδέχεται την αρχικά λανθασμένη προσέγγιση του παιχνιδιού από μέρους του. Ο Λουτσέσκου απάντησε περνώντας τον Ολιβέιρα στη θέση του Σακχόφ στο 53, αφού ο εξελθών φλέρταρε με τη δεύτερη κίτρινη και την αποβολή του λίγο νωρίτερα. Στο 48΄ ο Ντίαζ είχε τη μοναδική ευκαιρία του Ολυμπιακού στο 2^ο ημίχρονο, που παρότι είχε την κατοχή δεν ήταν απειλητικός Το ματς πήγαινε σβηστό μέχρι το 82΄ που από λάθος γύρισμα του Γκερέρο προς τα πίσω και ολιγωρία του Σισέ , ο Άπκομ έκλεψε τη μπάλα, νίκησε τον Σα και έκανε το 3-0…. Στο 87΄ ο Ποντένσε, απλά μείωσε το σκορ.

       Τα στατιστικά δε λένε πάντα την αλήθεια. Η κατοχή ήταν 45% - 55%, οι τελικές 9-10, τα κόρνερ 2-5, όλα υπέρ του Ολυμπιακού, αλλά η εικόνα του αγώνα ήταν αυτή της απόλυτης κυριαρχίας του ΠΑΟΚ που το τελικό 3-1 μοιάζει φτωχό για τον δικέφαλο, που πλέον πήγε τη διαφορά στο +9 και στοχεύει στο αήττητο πρωτάθλημα όπως ο Παναθηναϊκός τη σαιζόν 1963-64.

Ολυμπιακός

      Ο Μάρτινς πίστεψε ότι ο ΠΑΟΚ είναι στο επίπεδο των υπολοίπων ομάδων της Super League, που κάθε Κυριακή της φιλοδωρούσε με 4αρες και κατέβηκε στην Τούμπα χωρίς σκληροτράχηλο αμυντικό χαφ, με Γκιγιέρμε – Νάτχο, που ο μεν πρώτος είναι ντελικάτος χαφ και ο δεύτερος 10αρι. Επηρεασμένος ίσως και από την εικόνα του αγώνα του 1^ου γύρου στο «Γ. Καραϊσκάκης»,  νόμιζε θα κάνει περίπατο στην Τούμπα. Έδωσε όλο το γήπεδο στον άξονα στον αντίπαλο, που με μεγάλη ευκολία εύρισκε χώρους να κινηθεί, με τον Μπίσεβαρ να βρίσκεται συνεχώς στην πλάτη των δύο χαφ και να υποδέχεται τη μπάλα μεταξύ των γραμμών, οπότε γυρίζοντας να βγαίνει φάτσα με τα στόπερ. Έμπαζε από τον άξονα ο Ολυμπιακός.

        Παράλληλα ο Ζαμπά έκανε πάρτι με τον Κούτρη τον οποίο κυριολεκτικά διέσυρε, σε κάθε φάση ήταν πιο γρήγορος, πιο δυνατός πιο μπαλαδόρος και τον περνούσε δίχως να τον βλέπει καθόλου. Από την άλλη, μεγάλα προβλήματα είχε και ο Τοροσίδης με τον πολύ καλό χθες Ελ Καντουρί. Από τη δεξιά πλευρά του Ολυμπιακού υπήρχαν και τα συνεχή ανεβάσματα του Βιερίνια, ενώ προς τα εκεί τραβιόταν κυρίως και ο Απκόμ αλλά και ο Μπίσεβαρ, βάζοντας διαρκώς τον Τόρο στη μέση, που ήταν να τον λυπάσαι. Οι εξτρέμ του Ολυμπιακού, Λάζαρος και Ποντένσε, την είχαν δει πριμαντόνες και δεν μάρκαραν ούτε με τα μάτια, ούτε κατά διάνοια να γυρίσουν στην άμυνα και ακολουθώντας τον αντίπαλο μπακ, να προσφέρουν βοήθεια στο συμπαίκτη τους… μόνο επίθεση. Έμπαζε και από τα άκρα.

      Γενικά το πρόβλημα εστιάζεται στην εν γένει ανασταλτική λειτουργία και στην απουσία ενός σκληροτράχηλου ανασταλτικά χαφ, του Καμαρά, με την επιλογή να ξεκινήσει στη θέση του ο ντελικάτος Νάτχο.

Τόσο καιρό που δουλεύει ο Μάρτινς έφτιαξε την επίθεση, αλλά χάλασε την άμυνα, την άφησε στην τύχη της και στην ατομική ικανότητα κάποιων παικτών του. Με εύκολες ομάδες του πρωταθλήματος μας μπορείς να παίζεις με δίδυμο Γκιγιέρμε – Νάτχο στα χαφ, να πας να επιβάλεις το παιχνίδι σου, να έχεις την άμυνα ψηλά, να ανεβάζεις και τα δύο μπακ ταυτόχρονα, και να μένουν πίσω μόνο οι δύο στόπερ και χωρίς μπροστά τους τον καθαρόαιμο – σκληροτράχηλο αμυντικό χαφ. Μέσα στην Τούμπα όμως, αν παίξεις έτσι, θα κινδυνέψεις με διασυρμό.

     Φυσικά, πέρα από τη λάθος τακτική προσέγγιση του παιχνιδιού από τον Μάρτινς, κανείς παίκτης του Ολυμπιακού δε διασώθηκε, όλοι ήταν σε τραγική μέρα. Όλη η ομάδα πελαγοδρομούσε. Πολλά λάθη ο Σισέ, αργός ο Βούκοβιτς και χωρίς να δίνει βοήθειες στον Κούτρη, ο οποίος ήταν κακός ανασταλτικά, υστερούσε σε σωματικά προσόντα από τον Ζαμπά, έδειχνε πολύ κοντός και δεν βοήθησε ούτε επιθετικά. Αποκαρδιωτικός ο Τοροσίδης, με αργές επιστροφές οι δύο χαφ, που δεν είχαν μεταξύ τους χημεία και συγχρονισμό, αργός ο Λάζαρος, προσπάθησε ο Ποντένσε, ήταν δραστήριος, εκτός αγώνα οι Γκερέρο και Φορτούνης. Κάτι συμμάζεψαν οι αλλαγές αλλά το ματς είχε κριθεί, κυρίως από πλευρά ψυχολογίας όταν μπήκαν. Στο 2^ο ημίχρονο ο Ολυμπιακός είχε την κατοχή της μπάλας, αλλά ο ΠΑΟΚ με ανεβασμένη στα ύψη αυτοπεποίθηση ήλεγχε τον αγώνα και έφτασε με ευκολία στη νίκη με 3-1.

      Ο Ολυμπιακός αποκαθηλώθηκε στην Τούμπα. Δεν αποτελεί δικαιολογία το γκολ που δέχτηκε νωρίς, μόλις στο 3΄, συμβαίνουν αυτά και ανατρέπονται όταν είσαι ανώτερος στον αγωνιστικό χώρο. Την Κυριακή στην Τούμπα δεν ήταν. Έχασε καθαρά και δίκαια μέσα στο γήπεδο. Αποδείχθηκε ότι δεν είναι η καλύτερη ομάδα του φετινού πρωταθλήματος, τον νίκησε ΚΑΘΑΡΆ ο ΠΑΟΚ και του έδειξε ποιος είναι ο καλύτερος.            Από εκεί και πέρα δε χρειάζονται σπασμωδικές κινήσεις, ούτε ισοπέδωση, ούτε να απαξιωθεί η δουλειά που έχει γίνει μέχρι σήμερα, ούτε να μειωθεί η αξία της ομάδας.

Μεγάλο στοίχημα η αντίδραση που θα βγάλει από δω και πέρα η ομάδα ως το τέλος της σαιζόν. Ειδικά στα δύο επόμενα μεγάλα ματς, με Δυναμό Κιέβου και ΑΕΚ. Παίζοντα ακόμα η 2^η θέση στο πρωτάθλημα, το κύπελλο και η πορεία στην Ευρώπη. Από την αντίδραση της σε αυτή τη δύσκολη καμπή της σαιζόν, θα δείξει από τη μέταλλο έχει χτιστεί αυτή η ομάδα και τι προδιαγραφές έχει για το μέλλον.

ΠΑΟΚ

        Ο δικέφαλος παρουσιάστηκε έτοιμος πνευματικά και σωστά προετοιμασμένος τακτικά. Στο πιο κρίσιμο παιχνίδι πραγματοποίησε την κορυφαία του εμφάνιση στη σαιζόν, κυριάρχησε στο ματς πέραν πάσης αμφιβολίας.

       Υπερείχε σε τσαμπουκά και σε τακτική, χτύπησε τον Ολυμπιακό στην ταχύτητα. Ο Λουτσέσκου έχει περάσει στην ομάδα  τη νοοτροπία αγωνιστικής πειθαρχίας και προσήλωσης στην ανασταλτική λειτουργία. Στοιχεία στα οποία βασίστηκε η ομάδα και στο χθεσινό ματς- «τελικό». Από εκεί και πέρα ο ΠΑΟΚ, διαθέτει μια μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα, τον αρχηγό του, τον Βιεϊρίνια και τον παιχταρά Μπίσεβαρ με το απρόβλεπτο στο παιχνίδι του, που άλλαξε τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας απ’ όταν άρχισε να αγωνίζεται ως 10αρι. 

       Στον αγώνα, ακόμα και  οι αργοί χαφ του ΠΑΟΚ ήταν σε εξαιρετική μέρα, όχι μόνο έκαναν μεγάλο παιχνίδι ανασταλτικά, μην αφήνοντας κανένα κενό στη μεσαία γραμμή, αλλά κινούνταν και κάθετα προς την αντίπαλη περιοχή, εναρμονισμένοι με τα ανεβάσματα των μπακ και δημιουργούσαν συνεχώς υπεραριθμία. Σημαντική δουλειά και πολύ καλός ο Σακχόφ στο μαρκάρισμα του Φορτούνη τον οποίο περιόρισε αισθητά. Ο άσος του Ολυμπιακού δεν είχε καμία τελική και καμία επαφή με τη μπάλα εντός της περιοχής του ΠΑΟΚ. Ο παίκτης βαρόμετρο για τον Ολυμπιακό με 12 γκολ και 10 ασίστ μέχρι τώρα στη σαιζόν τέθηκε εκτός αγώνα. Ακόμη ο Μπίσεβαρ είχε τον νου του στον Γκιγιέρμε για να μην δημιουργεί παιχνίδι και όταν έπαιρνε τη μπάλα, ο χαφ του Ολυμπιακού, δε μπορούσε να τον προλάβει στην ταχύτητα. Ο Ελ Καντουρί έκλεινε ως τρίτος χαφ, πίσω από τον Μπίσεβαρ και δίπλα στους Σακχοφ και Μαουρίτσιο για να κλείνουν οι διάδρομοι ανασταλτικά και να παίρνει όλη την πλευρά ο εκπληκτικός Βιεϊρίνια. Στην άμυνα υπήρξε η απόλυτη κυριαρχία του διδύμου Κρέσπο – Βαρέλα που καθάρισαν κάθε φάση και ειδικά τα επικίνδυνα στημένα του Ολυμπιακού.

         Από εκεί και πέρα ο ΠΑΟΚ χτύπησε τον Νάτχο, αφενός τον έκλεισε για να μη φτιάχνει παιχνίδι δημιουργικά και αφετέρου εκμεταλλεύτηκε την ανασταλτική του αδυναμία και επιτέθηκε στο χώρο ευθύνης του. Επίσης χτύπησε τα δύο σέντερ μπακ αναγκάζοντας από τη μια, τον μεν Σισέ να υποπέσει σε αρκετά λάθη και από την άλλη δε, να φανερώσει την έλλειψη ταχύτητας και τη νωχελικότητα στο παιχνίδι του Βούκοβοτς, ο οποίος απέφυγε τις μάχες σώμα με σώμα και σε καμία φάση δεν κάλυψε, δεν έδωσε βοήθεια στον Κούτρη που έπαιζε από την πλευρά του.

      Για σεμινάριο ανασταλτικά το παιχνίδι του ΠΑΟΚ και κίνδυνος θάνατος στις αντεπιθέσεις, ειδικά στο 2^ο ημίχρονο που ο Ολυμπιακός προσπάθησε να πιέσει και άφησε χώρους, αλλά δεν έκαναν καλή τελική επιλογή στην κόντρα οι παίκτες του. Ένα 2^ο ημίχρονο που ο Λουτσέσκου  «έσβησε» το ματς και παρότι ο Ολυμπιακός είχε την κατοχή δε δημιούργησε φάσεις πέραν αυτής του Ντίαζ στο 48΄ και το γκολ του Ποντένσε στο 87΄όταν το ματς είχε κριθεί.

        Ειδική αναφορά οφείλουμε στον Απκομ, που ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου και αποδεικνύεται καλύτερος του Πρίγιοβιτς για το παιχνίδι της ομάδας. Δίνει κίνηση στην επίθεση, χθες τραβιόταν διαρκώς στα άκρα και την περιοχή γέμιζαν οι χαφ με την κάθετη κίνηση τους. Διαθέτει τρομερά σωματικά προσόντα και έκρηξη. Δεν έπεφτε, δεν μπορούσαν να τον κουνήσουν και να τον βγάλουν από τη φάση με τίποτα, έβγαινε νικητής σε κάθε μονομαχία. Στο 3^ο γκολ, κλέβει τη μπάλα από τον Σισέ και ξεχύνεται σαν άλογο προς την αντίπαλη περιοχή, φοβήθηκε τον καλπασμό του ο Σα και δε βγήκε πάνω του, με συνέπεια να τον εκτελέσει με άψογο πλασέ !

        Γενικά, πρόσεξα τη σωματοδομή αρκετών παικτών του ΠΑΟΚ, θηρία, καλογυμνασμένα τα κορμιά τους χωρίς να έχουν χάσει σε ταχύτητα και έκρηξη. Φαίνεται να γίνεται σοβαρή δουλειά στον τομέα αυτό!

       Με αυτά και με αυτά, έχουμε πρωταθλητή! Δίκαια μετά από 34 χρόνια, αφού ο ΠΑΟΚ παραμένει αήττητος έως την 20^η αγωνιστική, δεν έχει χάσει σε κανένα ντέρμπι αλλά έχει μόνο μια ισοπαλία με την ΑΕΚ και 4 νίκες ως τώρα. Επίσης, ξεκίνησε τη σαιζόν με τιμωρία -2 βαθμών! Στο πρωτάθλημα, στα ντέρμπι σφυρίζουν ξένοι διαιτητές, με τους οποίους δε χάνει και κανείς δε δικαιούται να μιλάει για υπέρ του εύνοια. Από κάθε άποψη έχει επιβεβαιώσει απόλυτα την ανωτερότητα του.

Πλέον, μπορούμε να μιλάμε για ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ που ανατέλλει στο Ελληνικό ποδόσφαιρο με την κυριαρχία του δικεφάλου του βορά!

Μεγάλη δικαίωση για τον Ιβάν ! Μεγάλη δικαίωση για τον Ραζβάν Λουτσέσκου!

                                                                                                                   

                                                         SAM

Ο Παναθηναϊκός που κάνει νερά, το ντέρμπι δικεφάλων, ο Ουζουνίδης και η επιστροφή Χιμένεθ….

Εν αναμονή του ντέρμπι μεταξύ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού που μπορεί να κρίνει και τον φετινό πρωταθλητή,  θα αφήσουμε τους δύο μονομάχους για μετά το μεταξύ τους παιχνίδι και θα πάμε στον Παναθηναϊκό του Δώνη που κάνει νερά το νέο έτος, στο πολύ κακό ντέρμπι των δικεφάλων που έφερε την παραίτηση Ουζουνίδη, τα λάθη του κόουτς και στην επιστροφή του Μανόλο Χιμένεθ στον πάγκο της ΑΕΚ.

Αρχικά θα ήθελα να επισημάνω ότι στα τόσα χρόνια που παρακολουθώ το ελληνικό ποδόσφαιρο, μόνο ο Παναθηναϊκός του Κυράστα πριν 20 χρόνια έβγαζε ένταση στο παιχνίδι του και είχε διάρκεια σε όλη τη σαιζόν. Ποτέ άλλοτε ομάδα με Έλληνα προπονητή δεν το κατάφερε, ή δεν το χε καθόλου ή ξεφούσκωνε στη διάρκεια της σαιζόν.  Έτσι και φέτος, η ΑΕΚ του Ουζουνίδη δεν είχε την περυσινή ένταση στα τρεξίματά της και ο Παναθηναϊκός του Δωνη που αρχικά έβγαζε ένταση και υψηλές στροφές στο παιχνίδι του, κλάταρε μετά τους πρώτους μήνες.

Ακόμη, παρατηρώ ότι οι δύο θεωρητικά κορυφαίοι Έλληνες προπονητές, Δώνης και Ουζουνίδης, περνάνε μια ανούσια κατοχή στον τρόπο παιχνιδιού των ομάδων τους, με πολύ οριζόντιο ποδόσφαιρο, οι παίκτες τους δεν πάνε σε προσωπικές ενέργειες, σε κάθετες κατά μέτωπο επιθέσεις, σε συνδυασμούς 1-2 κοντά στην περιοχή, σε ντρίμπλα, στο να μπουν με τη μπάλα στην περιοχή και να σουτάρουν. Δε μοχθούν, δε μπαίνουν στη φωτιά, ψάχνουν τη μπαλιά, την έξυπνη κάθετη στο χώρο στην κίνηση του συμπαίκτη τους, το γέμισμα. Το ξεκούραστο ποδόσφαιρο που δεν κερδίζει τα μεγάλα ματς, τα ντέρμπι. Επίσης,  αγνοούν ότι η αμυντική λειτουργία δεν είναι απλά θέμα διάταξης αλλά προσέγγισης και τρόπος παιχνιδιού. Που έχει σκοπό, όχι μόνο να προστατέψεις την εστία σου, αλλά να κλέψεις τη μπάλα και να βρεις τον αντίπαλο ανοιχτό – απροετοίμαστο στην άμυνα του  και να τον χτυπήσεις στην κόντρα, στο ανοιχτό γήπεδο. Δεν είναι θέμα 5-3-2 ή 3-4-3 αλλά ολόκληρη φιλοσοφία στον τρόπο παιχνιδιού.

Πάμε να τα αναλύσουμε.

Παναθηναϊκός

Για τον Παναθηναϊκό οι προβλέψεις ήταν δυσοίωνες πριν ξεκινήσει η σαιζόν, λόγω του -6, της απαγόρευσης μεταγραφών και των οικονομικών δυσχερειών που δεν επέτρεπαν μεταγραφές από το πάνω ράφι. Κάποιοι μιλούσαν ακόμη και για υποβιβασμό. Η ομάδα αναγκάστηκε να πάει με νέα παιδιά από την ακαδημία.

 Η βάση της ομάδας είναι δύο άνθρωποι, ο Δώνης και ο Νταμπίζας, που ανέλαβαν να τρέξουν ένα πρότζεκτ και το χτίσιμο μιας ομάδας μέσα από δύσκολες συνθήκες και μεγάλη οικονομική στενότητα.

Το ξεκίνημα της σαιζόν και τις 5 στις 5 νίκες, που έσβησε την τιμωρία των -6 βαθμών, αλλά και τις ενθαρρυντικές εμφανίσεις  της ομάδας με τον ενθουσιασμό που έβγαζαν τα νέα παιδιά, δημιούργησαν προσδοκίες και ευφορία στον οργανισμό και τέθηκε ως νέος στόχος το σβήσιμο και της 2ης τιμωρίας, του ευρωπαϊκού αποκλεισμού, ο τερματισμός στην πρώτη 5αδα του πρωταθλήματος. Η ομάδα είχε καλή αγωνιστική εικόνα, έβγαζε πάθος και ενθουσιασμό, κέρδιζε τα παιχνίδια, έβγαζε νέους παίκτες και ο κόσμος άρχισε να επιστρέφει στο γήπεδο.

Όλα αυτά μέχρι το Δεκέμβριο όπου φάνηκαν τα πρώτα σημάδια πτώσης. Άρχισε να σβήνει η ένταση που έβγαζε στο παιχνίδι του ο Παναθηναϊκός, να μην έχει την έκρηξη στα τρεξίματα που είχε τους τρεις πρώτους μήνες της σαιζόν.  Και εκεί που όλοι περίμεναν με τη διακοπή των εορτών να ξεκουραστούν σωματικά και πνευματικά οι παίκτες και να επιστρέψουν ανανεωμένοι, το νέο έτος η απόδοση έπεσε . Υπήρξαν και ατυχίες, με γκολ που δέχτηκε η ομάδα στο τέλος από λάθη και τα αποτελέσματα δεν ήρθαν, με την απογοήτευση να κάνει την εμφάνιση της. Η ομάδα δε μπορούσε να κερδίσει στο πρωτάθλημα και ήρθε και ο αποκλεισμός από τη Λαμία στο κύπελλο που έβαλε την ομάδα στην εσωστρέφεια. Η ομάδα έμοιαζε κλαταρισμένη και με εμφανείς αγωνιστικές αδυναμίες. Ο Μαυρομάτης έκανε συνεχόμενα λάθη στην άμυνα, ο Μπουζούκης μετά το 60’  πέφτει και ο Χατζηγιοβάννης που παρότι προσπαθούσε, δεν ολοκλήρωνε τις προσπάθειές του, το χάλαγε στην τελική επιλογή του. Μιλάμε για τους μικρούς γιατί έχουμε απαιτήσεις από αυτούς, αν θέλουμε να γίνουν μεγάλοι παίκτες δεν πρέπει να «τους χαϊδεύουμε τα αυτιά», ο Μπουζούκης και ο Χατζηγιοβάννης δεν έχουν διείσδυση, να ντριμπλάρουν και να μπουν περιοχή, να πάνε στο γκολ, να σουτάρουν, να κερδίσουν φάουλ, να δημιουργήσουν καταστάσεις στην αντίπαλη άμυνα. Με μπαλιές και σέντρες απλά τη βγάζεις, δε γίνεσαι μεγάλος παίκτης, μπούκες και γκολ πρέπει να έχεις στο παιχνίδι σου.

Από εκεί και πέρα, η φανέλα του Παναθηναϊκού δεν σηκώνει σερί αρνητικά αποτελέσματα. Τώρα είναι τα δύσκολα, τώρα πρέπει όλοι στην ομάδα να αντέξουν την πίεση και την απογοήτευση που υπάρχει. Να μείνουν όρθια τα αποδυτήρια, να γίνει σωστή αξιολόγηση και διαχείριση της κατάστασης και να συνεχίσει η ομάδα με την ίδια φιλοσοφία που ξεκίνησε τη σαιζόν. Το timing είναι κρίσιμο και δεν πρέπει η ομάδα να χάσει την εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της.

Τα επισημαίνουμε αυτά γιατί το κλαμπ έδειξε να αιφνιδιάζεται, να μην είναι προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει την «κοιλιά» που προέκυψε μες τη σαιζόν κάτι που ήταν αναμενόμενο αφού μιλάμε για μια νέα ομάδα με νεαρούς παίκτες και όχι τοπ κλάσης έμπειρους. Οι Μακέντα – Ινσούα – Γιόχανσον – Κουλιμπαλί – Κουρμπέλης – Μουνιέ – Κολοβέτσιος, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως ηγέτες, να «σηκώσουν» τα αποδυτήρια, να κάνουν τη διαφορά με την απόδοση τους, να ανεβάσουν ψυχολογικά τους υπόλοιπους και ειδικά τους μικρούς.

Στο τελευταίο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό η ομάδα, από άποψη απόδοσης, ήταν πολύ κακή, έπιασε πάτο. Έδειξε να μην έχει δυνάμεις, να είναι πολύ κουρασμένη, με κανέναν παίκτη να μην είναι σε καλή κατάσταση. Με συνέπεια μετά από πολλές αγωνιστικές  να μείνει εκτός πρώτης 5αδας στη βαθμολογία.

Ο Δώνης, ο δημιουργός αυτού του Παναθηναϊκού, έχει υποπέσει σε πολλά λάθη το τελευταίο χρονικό διάστημα, στη διαχείριση του ρόστερ, στο διάβασμα του αντιπάλου και του αγώνα, στην τακτική προσέγγιση και αδυνατεί να αντιστρέψει την κατάσταση. Μοιάζει μπερδεμένος. Τον βλέπω να έχει καθιερώσει ένα σύστημα με τρεις αμυντικούς και να δίνει βάρος στην ανασταλτική λειτουργία, αλλά στην επίθεση δεν υπάρχουν δουλεμένοι αυτοματισμοί και απλά ποντάρει στη συνεργασία της τριάδας Μακέντα – Μπουζούκη – Χατζηγιοβάννη και στα ατομικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά τους. Η ομάδα ξέρει να παίζει μια ανούσια κατοχή και οριζόντια κυκλοφορία μπάλας και δεν έχει δουλέψει στο κάθετο παιχνίδι, στις συντονισμένες κινήσεις στο χώρο, ούτε στο πως θα εκμεταλλευτεί τις στημένες φάσεις, τα φάουλ και τα κόρνερ. Ακόμη και από άποψη φυσικής κατάστασης και αντοχής στην ταχύτητα, ο Παναθηναϊκός κλάταρε μετά από μόλις 3-4 μήνες και δεν έβγαλε τη σαιζόν σε υψηλές στροφές. Δεν είχε διάρκεια η δουλειά του κόουτς.

Εν κατακλείδι, είναι η στιγμή που πρέπει να ληφθούν αποφάσεις. Από τη μια πλευρά υπάρχει το πρότζεκτ με τα νέα παιδιά που παίρνουν ματς και εμπειρίες, ώστε να αναπτυχθούν και να αναδειχθούν και από την άλλη υπάρχει το αποτέλεσμα, η βαθμολογία, το κυνήγι της 5αδας και το σβήσιμο της τιμωρίας, γιατί Παναθηναϊκός χωρίς Ευρώπη δεν νοείται. Και τα δύο ταυτόχρονα αποδείχθηκε ότι αυτή η ομάδα δε μπορεί να τα υποστηρίξει….

Το ντέρμπι των Δικεφάλων

Παρακολουθήσαμε ένα κακό ντέρμπι, ένα βαρετό και μονότονο παιχνίδι, με αργό τέμπο, χωρίς φάσεις, συνδυασμούς, μονομαχίες. Η ΑΕΚ ξεκίνησε δυνατά και στο 5΄ είχε το σουτ του Λιβάγια που έδιωξε δύσκολα ο Πασχαλάκης. Όμως στο 10΄ και μετά από εκτέλεση κόρνερ υπήρξαν μαζεμένα λάθη και κενά στην άμυνα της ΑΕΚ, οι παίκτες του ΠΑΟΚ έπαιξαν βόλεϊ με κεφαλιές μες την περιοχή και ο Μαουρίτσιο άνοιξε το σκορ. Από εκεί και μετά οι Θεσσαλονικείς πατούσαν καλύτερα στο γήπεδο με την ΑΕΚ να είναι σαφώς επηρεασμένη από την αρνητική, γι αυτή, εξέλιξη του ματς. Μέχρι το 32΄ οπότε ήρθε η αποβολή του Ζαμπά και άλλαξε τις ισορροπίες του ματς. Σχεδόν αμέσως η ΑΕΚ αναθάρρησε και άρχισε να πιέζει, έστω και με λάθος τρόπο, με γεμίσματα.

                                 

Στο 2^ο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ κλείστηκε στην περιοχή του και δεν ξεμυτούσε καθόλου, με διπλή ζώνη άμυνας και τα δύο σέντερ μπακ του στο ύψος του πέναλντι. Οι παίκτες του απλά έδιωχναν τη μπάλα μακριά από την περιοχή τους, αδυνατούσαν να την κρατήσουν και η ΑΕΚ ανακτούσε σχετικά εύκολα την κατοχή. Είχε λοιπόν τη μπάλα η ΑΕΚ αλλά δεν ήξερε τι να την κάνει, ήταν στατική και προβλέψιμη, δεν υπήρχε κάθετο παιχνίδι και κινήσεις στο χώρο. Παρότι με την έναρξη του 2^ου ημιχρόνου, ο Ουζουνίδης το γύρισε σε 4-4-2, βγάζοντας τον 3^ο στόπερ Μπακάκη και περνώντας τον χαφ Κρστισιτς στο παιχνίδι. Η ΑΕΚ συνέχισε να παίζει με γεμίσματα, κυρίως από τα δεξιά με τον Γκάλο, ο οποίος δεν πήγαινε στο ένας με έναν, ούτε κινούνταν προς τη γραμμή του άουτ για κάποιο επικίνδυνο γύρισμα, αλλά την έβγαζε με σέντρες από το ύψος της γωνίας της μεγάλης περιοχής. Βούτυρο στο ψωμί των Βαρέλα και Κρέσπο.

Η ΑΕΚ έκανε συνολικά 47 γεμίσματα στο παιχνίδι. Ένα από αυτά έγινε με το σωστό τρόπο από τον Λιβάγια και ο Πόνσε με άπιαστη κεφαλιά έφερε το ματς στα ίσα. Στη συνέχεια η ΑΕΚ «πήρε τα πάνω της» και δημιούργησε τρεις καλές φάσεις στο 5λεπτο 80’ – 85’  χωρίς όμως να καταφέρει να σκοράρει και να πάρει τη νίκη.

Ο ΠΑΟΚ δεν έχασε, διατήρησε το αήττητο στο πρωτάθλημα και βγήκε ψυχολογικά αλώβητος από ένα δύσκολο παιχνίδι έστω κι αν η διαφορά του από τον 2^ο Ολυμπιακό μειώθηκε στους 6 βαθμούς. Ο δικέφαλος του βορά μετά την αποβολή γύρισε πολύ πίσω, βαθιά στην άμυνα του η οποία ουδέποτε ανέβηκε ψηλά για να δώσει χώρους στην πλάτη της. Οι χαφ του, Σακχοφ και Μαουρίτσιο, στις μικρές αποστάσεις, στα λίγα μέτρα είναι εξαιρετικοί, έχουν την εμπειρία και τη γνώση του παιχνιδιού για να κλείσουν κάθε διάδρομο στον άξονα,  κάθε κενό προς την εστία τους. Αυτό που τους λείπει είναι η ταχύτητα και γι αυτό δεν τα πάνε καλά στον ανοιχτό χώρο. Στους κλειστούς χώρους ακόμη και τα σουτ των αντιπάλων μπλόκαραν, αναγκάζοντας με το παιχνίδι τους την ΑΕΚ να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να επιτεθεί από τον άξονα και να πάει από τα πλάγια και στα γεμίσματα. Βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο έχει λογική η προσαρμογή του παιχνιδιού του ΠΑΟΚ, μετά την αποβολή, στο να κλειστεί τόσο πίσω, να δώσει όλο το γήπεδο και να μη μπορεί να αλλάξει δύο πάσες. Καλή η ισοπαλία που πήρε, αλλά σαν υποψήφιος πρωταθλητής έπρεπε να δείξει δυο πράγματα και να έχει μια διαφορετική αντίδραση.

Από την άλλη η ΑΕΚ παρουσίασε μια τραγική εικόνα και απογοήτευσε τον κόσμο της, κυριολεκτικά δε βλεπόταν και ας απέφυγε την ήττα. Ανάπτυξη μόνο με σέντρες και όλες ψηλά όπου ο αντίπαλος κυριαρχούσε με ευκολία. Μια ομάδα χωρίς ταυτότητα που δεν γνώριζε πώς να επιτεθεί για να διασπάσει μια διπλή ζώνη άμυνας ενός δυνατού αντιπάλου. Που δεν είχε δουλέψει για ένα τέτοιο σενάριο στο παιχνίδι. Από τον πάγκο δεν έγιναν κινήσεις, ούτε δόθηκαν εντολές για διαφοροποίηση του τρόπου επίθεσης της ομάδας. Ο κόουτς σε ένα ακόμα παιχνίδι δε μπόρεσε να εμπνεύσει τους παίκτες του. Μοιραία, την επόμενη μέρα, ο Μαρίνος Ουζουνίδης αποτέλεσε παρελθόν από τον πάγκο της ΑΕΚ.

Για τον κόουτς έχω γράψει αρκετά, από πέρυσι που ήταν στον Παναθηναϊκό, αλλά και φέτος, γιατί δεν με έπειθε η δουλειά του. Έπαθε ζημιά γιατί για 2^η φορά σε μεγάλη ομάδα δεν τα κατάφερε. Πέρυσι είχε δικαιολογία τα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα στον Παναθηναϊκό και φέτος έχει πολλές δικαιολογίες, όμως η ουσία είναι ότι σε καμιά περίπτωση δε φάνηκε η δουλειά του στην ομάδα, δεν έβαλε τη σφραγίδα του, δεν έδωσε την προπονητική του ταυτότητα. Πρέπει να εκμεταλλευτεί το χρόνο και να βελτιώσει τη δουλειά του. Να πάει έξω να δει μεγάλους προπονητές, να πάρει τρόπους δουλειάς. Τη σκέψη και την προσέγγιση τη βλέπω και γω από τον καναπέ μου, αν πάω αύριο σε ένα προπονητικό κέντρο δεν γνωρίζω πώς να δουλέψω στην τακτική και τη φυσική κατάσταση μια ομάδα. Πρέπει να δεις μέσα από ποια διαδικασία, ποιες επαναλαμβανόμενες ασκήσεις βγαίνουν αυτές οι ιδέες στο γήπεδο, στο παιχνίδι. Πως τις περνούν στους παίκτες με ασκήσεις για να τις αφομοιώσουν. Επίσης στη φυσική κατάσταση, δεν είναι μόνο πόσα χιλιόμετρα έτρεξα, αλλά πως τα έτρεξα, με τι ταχύτητα, με τι ένταση, με τι ένταση μπορούσα να τρέξω στο τελευταίο λεπτό, πως επανέρχομαι μετά από ένα σπριντ, σε πόσο χρόνο μπορώ να βγάλω παρόμοια ένταση, πόσα σπριντ μπορώ να βγάλω στον αγώνα, για να πιέσω, να προλάβω, να κόψω, να επιτεθώ. Πρέπει να πάει και ο γυμναστής του μαζί του στο εξωτερικό για να δει τρόπους δουλειάς και να βελτιωθεί κι αυτός, αφού είναι στο σταφ. Επίσης, απαραίτητο να ξέρει ο κόουτς  την αγορά, να μπορεί να προτείνει παίκτες και εκτός Ελλάδας, να έχει επαφές και να έχει στην ατζέντα του στόχους για κάθε θέση που θα τους έχει χιλιοτσεκάρει. Και πέρυσι και φέτος κανένας από τους παίκτες που του πρότειναν και ενέκρινε ο Κόλα δεν ξεχώρισε… Να είναι έτοιμος να επανέλθει και να πάρει την προσωπική του ρεβάνς.

Η εποχή Μανόλο Χιμένεθ στον πάγκο της ΑΕΚ ξεκίνησε για 3η φορά. Του προπονητή που έφερε το πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια. Και η περυσινή χρονιά θα είναι το μέτρο σύγκρισής του. Το θέμα είναι, από φέτος να επαναφέρει τη νοοτροπία νικητή, το refuse to lose  που είχε η περυσινή ομάδα. Το υλικό είναι εφάμιλλο του περυσινού. Πρέπει να επανέλθουν τα επίπεδα φυσικής κατάστασης, να υπάρχει ένταση στα τρεξίματα και το πάθος. Το σημαντικότερο, πρέπει ο Μανόλο να πείσει τη διοίκηση να του επιτρέψει να φέρει 3-4 παίκτες που ξέρει για να ανεβάσουν το επίπεδο και να δώσουν ποιοτικό βάθος στην ομάδα, ώστε να μπορεί να κοντράρει τους δύο εγχώριους αντιπάλους της. Το ξέρει και η διοίκηση ότι αυτό επιθυμεί και ότι με αυτές τις προσθήκες η ομάδα θα υποστηρίξει καλύτερα τα όσα πέτυχε. Θεωρώ ότι αυτός είναι ο σκοπός του οργανισμού, ειδάλλως δεν θα είχε συντελεστεί η επιστροφή του πρωταθληματικού κόουτς.

                                                                                                                         SAM