Η μπάλα στην Ευρώπη

Γιορτινές μέρες, ένας ακόμη χρόνος φεύγει αλλά η μπάλα δε σταματά, συνεχίζει να κυλά στα Ευρωπαϊκά γήπεδα. Εδώ δυστυχώς για μια ακόμη φορά εξωγενείς παράγοντες συντέλεσαν στη διακοπή του πρωταθλήματος. Έξω, το πρωτάθλημα συνεχίζεται παραδοσιακά στην Αγγλία με την boxing day και από φέτος μπήκε στο χορό έχει μπει και η Ιταλία με τις ομάδες να παίζουν αδιάκοπα τις μέρες των γιορτών. Τα περισσότερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα βρίσκονται στο μέσο τους, να έχει ολοκληρωθεί ο 1^ος γύρος, στη Γερμανία υπάρχει η καθιερωμένη χειμερινή διακοπή και εμείς πάμε να ρίξουμε μια ματιά σε δουλειές που ξεχώρισαν, …με μια ελληνική πινελιά στο τέλος.

Άιντραχτ Φρανκφούρτης : Πολύ ταλέντο και μέλλον

      Η Άιντραχτ, στο κλείσιμο του 1^ου γύρου βρίσκεται στην 6^η θέση του Γερμανικού πρωταθλήματος, με 8 νίκες, 3 ισοπαλίες και 6 ήττες. Γκολ, 34 υπέρ και 23 κατά. Έχασε με 0-3 στο τελευταίο ματς της χρονιάς από τη Μπάγερν. Οι Βαυαροί το έχουν κρατήσει γινάτι για την περυσινή ήττα τους στον τελικό Κυπέλλου που τους στέρησε το νταμπλ, έτσι μετά τη νίκη στο Σούπερ Καπ τον Αύγουστο πέρασαν εμφατικά από τη Φρανκφούρτη και στο ματς που έκλεινε τον 1^ο γύρο στη Μπουντεσλίγκα. Στο πάγκο τους ο Νίκο Κόβατς που μέχρι πέρυσι ήταν στην Άιντραχτ και μαζί της κατέκτησε το κύπελλο.

     Διάδοχος του ο Άντολφ Χίττερ, ο 48χρονος Αυστριακός κόουτς, που διακρίνεται για το πνεύμα νικητή που τον διακατέχει, αφού κέρδισε το πρωτάθλημα και στην Αυστρία τη σαιζόν 2014-15 που βρέθηκε στον πάγκο της Ζάλτσμπουργκ, αλλά και στην Ελβετία που του πήρε τρία χρόνια δουλειάς για να καταφέρει να σπάσει την κυριαρχία της Βασιλείας και να κατακτήσει το νταμπλ με την Γιουγκ Μπόις πέρυσι ! 

     Στην Άιντραχτ ο Χίττερ έχει καθιερώσει το 3-5-2 και μέχρι στιγμής δείχνει να αποδίδει. Μπορεί να αποκλείστηκε στο κύπελλο από την Ουλμ στα μέσα Αυγούστου, αλλά στο πρωτάθλημα βρίσκεται σταθερά στις πρώτες θέσεις και κοιτάζει την 4αδα και την έξοδο στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ και στο Γιουρόπα, η ομάδα προκρίθηκε ως πρώτη από έναν πολύ δύσκολο όμιλο, με αντιπάλους τη Λάτσιο και τη Μαρσέιγ και αντιμετωπίζει στους «32» την προερχόμενη από το Champions league Σαχτάρ Ντόνετσκ.

     Ο Χίττερ έχει καθιερώσει κάτω από το τέρμα τον δανεικό από την Παρί Σ.Ζ.  Κέβιν Τραμπ, έμπειρος και υψηλού επιπέδου τερματοφύλακας, που έκανε το άλμα στην καριέρα του με τα χρώματα της Άιντραχτ από την οποία πήγε στην Παρί το 2015 με 9,5 εκ. ευρώ. Στην άμυνα δεσπόζει ο νεαρός, μόλις 19 χρονών, αριστεροπόδαρος στόπερ Εβάν Ν’ Ντικά, παίκτης με εξαιρετικά σωματικά προσόντα και καλή, για την ηλικία του, αντίληψη του παιχνιδιού. Αποκτήθηκε το καλοκαίρι για 400 χιλιάδες ευρώ από την Οσέρ και ήδη η αξία του έχει εκτοξευτεί στα 15 εκ. ευρώ ! Στα χαφ ο 23χρονος, επιτελικός Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς, μέλος της καλύτερης 11αδας της πρώτης φάσης του Γιουρόπα. Ο Σέρβος παιχταράς ήρθε χωρίς κόστος το 2015 από τη Βοϊβοντίνα και σήμερα η αξία του είναι στα 9 εκ. ευρώ σύμφωνα με το transfermarkt !

    Η επίθεση της Άιντραχτ είναι όλα τα λεφτά. Πέραν του Κροάτη Άντε Ρέμπιτς, βασικό μέλος της δευτεραθλήτριας κόσμου Κροατίας υπάρχουν οι δύο φορ, Σεμπάστιαν Αλέ και Λούκα Γιόβιτς και οι δύο μεταξύ των πρώτων σκόρερ της φετινής Μπουντεσλίγκα. Ο Γάλλος Αλέ είναι στα 24 του και διαθέτει τρομερά σωματικά προσόντα, με ύψος 190, αλλά παρόλα αυτά είναι ελαφρύς και μπορεί να κινείται και γύρω από την περιοχή, ενώ ξέρει και μπάλα. Μέχρι τώρα έχει 9 γκολ σε 17 παιχνίδια στο πρωτάθλημα και άλλα 3 γκολ σε 6 ματς στο Γιουρόπα. Προέρχεται και αυτός από τις ακαδημίες της Οσέρ απ’ όπου πουλήθηκε αντί 800 χιλιάδων ευρώ στην Ολλανδική Ουτρέχτη το 2015 και από εκεί τον πήρε η Άιντραχτ το 2017 για 7 εκ ευρώ. Πλέον η αξία του ανέρχεται στα 35 εκ ευρώ!  Από την άλλη ο Σέρβος Λούκα Γιόβιτς στα 21 του διακρίνεται για την ταχύτητα, το δυναμισμό και την τεχνική στο παιχνίδι του. Πρώτος σκόρερ στη Μπουντεσλίγκα με 12 γκολ σε 15 ματς, μαζί με τον Πάκο Αλκάθερ της πρωτοπόρου Ντόρντμουντ. Παίκτης προερχόμενος από τις ακαδημίες του Ερυθρού Αστέρα . Παίζει στην Άιντραχτ για 2^η σαιζόν ως δανεικός από την Μπενφίκα με την οψιόν αγοράς του να είναι κοντά στα 10 εκ και η αξία του να έχει εκτοξευτεί στα 40 εκ ευρώ. Δύσκολα αυτοί οι παίκτες θα μείνουν στην Φρανκφούρτη και μετά το καλοκαίρι αλλά με τα χρήματα που θα εξοικονομήσει ο σύλλογος, που δείχνει ότι αν μη τι άλλο, ξέρει να κινηθεί έξυπνα στην αγορά, μπορεί να δημιουργηθεί μια ομάδα που θα πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια στα Γερμανικά γήπεδα.

Τότεναμ: Ομοιογένεια, φόρμα και Ποκετίνο αποτελούν κίνδυνο για τη   

                  Λίβερπουλ

Ρίχνοντας εξάρα στην Έβερτον εκτός έδρας και φιλοδωρώντας με άλλα 5 γκολ την Μπόρνμουθ στο Γουέμπλεϊ ανέβηκε, εκμεταλλευομένη και τα συνεχόμενα στραβοπατήματα της Σίτι, στη 2^η θέση της Πρέμιερ Λιγκ και με τη φόρμα της μοιάζει να είναι η ομάδα που απειλεί περισσότερο τη Λίβερπουλ στην κούρσα για τον τίτλο. Έναν τίτλο που έχει να έρθει στο Χότσπερ από το 1961 όταν η ομάδα κατέκτησε το 2^ο από τα δύο πρωταθλήματα Αγγλίας που έχει στην τροπαιοθήκη της (το άλλο το 1951). Έχει 45 βαθμούς σε 19 παιχνίδια, με 15 νίκες, 4 ήττες και καμία ισοπαλία. Γκολ 42 υπέρ και 18 κατά, υστερεί επιθετικά σε σχέση με τα 51 της Σίτι και τα 43 της Λίβερπουλ, ενώ αμυντικά τα μόλις 7 γκολ που έχει δεχτεί η Λίβερπουλ φαίνεται να κάνουν τη διαφορά μέχρι τώρα στη φετινή Premiier.

         Με το νέο γήπεδο να είναι σχεδόν έτοιμο και την ομάδα να αναμένεται να εγκατασταθεί σε αυτό την επόμενη σαιζόν, τι καλύτερο από το να μπει σαν πρωταθλήτρια. Ομάδα καθοδηγούμενη για 5^η σαιζόν από τον 46χρονο Αργεντινό, κόουτς Μαουρίτσιο Ποκετίνο και έχει αφομοιώσει το επιθετικό στιλ παιχνιδιού του. Ο Ποκετινό συνήθως εφαρμόζει το 4-2-3-1 και κάποιες φορές το 4-4-2, με τον Σον να παίζει δίπλα στον Κέιν. Η ομάδα, που μπορεί λόγω του νέου γηπέδου, να μην πραγματοποιεί εντυπωσιακές μεταγραφικές κινήσεις, αλλά που έχει καταφέρει να διατηρήσει στις τάξεις της τους παιχταράδες που διαθέτει, πείθοντας τους να κλείσουν τα αυτιά τους στις «σειρήνες» κορυφαίων ευρωπαϊκών συλλόγων. Παίκτες όπως ο Αλντερβάιλεντ, ο Ντάβινσον Σάντζεζ, ο Τριπιέρ, ο Ντάιερ, ο Ντελέ Αλί, ο Έρικσεν, ο Σον και ο Κέιν θα είναι πάντα στο στόχαστρο των κορυφαίων ομάδων, όπως είναι πλέον και ο κόουτς Ποκετίνο, με τις ΡΕΑΛ και Μάτσεστερ Γιουνάιντεντ να τον θέλουν διακαώς.

        Ο κόουτς έχει χτίσει ένα στέρεο και νικηφόρο πρότζεκτ και τώρα δρέπει τους καρπούς της δουλειάς του. Έβαλε σωστά θεμέλια στο χτίσιμο αυτής της ομάδας. Η σιγουριά της ομάδας είναι στον πάγκο της, καθώς τον Ποκετίνο τον σέβονται και τον αγαπάνε οι παίκτες του.  Έτσι έχει δημιουργηθεί ένα ομοιογενές ρόστερ που διαθέτει και βάθος αφού μέχρι στιγμής έχουν χρησιμοποιηθεί 8 αμυντικοί παίκτες και 10 μεσοεπιθετικοί. Μόνο ένας είναι αναντικατάστατος. Ο σέντερ φορ και αρχηγός της ομάδας Χάρι Κέιν. Μένει να δούμε αν η Τότεναμ θα αντέξει στην κούρσα για το πρωτάθλημα καθότι, όπως και η Λίβερπουλ, έχει και το Champions league από τον Φεβρουάριο και μετά. Θα φανεί αν διαθέτει παίκτες που μπορούν να διαχειριστούν την πίεση του πρωταθλητισμού.

Σεβίλλη : Ο νέος κόουτς μπορεί να κάνει τη διαφορά

Μετά την περυσινή σχετικά μέτρια πορεία της η ομάδα δείχνει ανανεωμένη και βρίσκεται στην 3^η θέση στη φετινή Πριμέρα, πίσω μόνο από Μπάρτσα και Ατλέτικο. Έχει 32 βαθμούς σε 17 παιχνίδια, με 9 νίκες, 3 ήττες και 5 ισοπαλίες. Γκολ 30 υπέρ και 17 κατά. Η κίνηση που έφερε άλλον αέρα στην ομάδα ήταν η πρόσληψη του 43χρονου, Ισπανού κόουτς Πάμπλο Ματσίν. Προπονητής με θητεία στη Νουμάνθια τη διετία 2011-13 και στη Χιρόνα από το 2014 έως το 2018, με την οποία πέρυσι έπαιξε για πρώτη φορά στην Πριμέρα και όχι μόνο κατάφερε να αποφύγει με άνεση τον υποβιβασμό αλλά έκανε πορεία για έξοδο στην Ευρώπη. Η δουλειά του εκτιμήθηκε και ήρθε η πρόταση της Σεβίλλης.

    Το καλοκαίρι από την ομάδα έφυγαν καλοί παίκτες όπως ο στόπερ Λεγκλέ αλλά και οι χαφ Ν’ Ζονζί, Κορέα και Πισσάρο, όμως αποκτήθηκαν παίκτες – αντικαταστάτες, που ταίριαζαν στο στιλ παιχνιδιού που ήθελε να επιβάλλει ο Ματσίν. Ο Ολλανδός εξτρεμ Κουϊνσι Πρόουμς από τη Σπαρτάκ Μόσχας που ο Ματσίν του έχει δώσει όλη τη δεξιά πλευρά στο 3-5-2 που χρησιμοποιεί. Ο χαφ Ιμπραχίμα Αμαντού από τη Λιλ που παίρνει αρκετό χρόνο σε ματς που χρειάζονται οι ανασταλτικές ικανότητες και τα τρεξίματα του. Οι αμυντικοί Γκνάγκον (21χρ), Σέρτζι Γκόμεζ, βασικός αριστερός στόπερ που ήρθε με 4,5 εκ ευρώ από τη Θέλτα, ο Βιδάλ από τη Μπάρτσα, που είχε περάσει από τον Πανθρακικό, ο χαφ Ρόκε Μέσα από την Αγγλική Σουόνσι, οΤσέχος, τερματοφύλακας Τόμας Βατσλικ από τη Βασιλεία με μόλις 2 εκ ευρώ που αμέσως καθιερώθηκε βασικός και κυρίως ο Πορτογάλος φορ Αντρέ Σίλβα ως δανεικός από τη Μίλαν που έχει συνθέσει ένα φοβερό επιθετικό δίδυμο με τον Μπεν Γιεντέρ και έχουν πετύχει από 8 γκολ έκαστος, στο πρωτάθλημα.

 Καινοτομία του Ματσίν στο 3-5-2 είναι η τοποθέτηση του Αργεντινού μπαλαδόρου Έβερ Μπανέγα μπροστά από τα τρία σέντερ μπακ, ώστε να έχει built up παιχνίδι από την πίσω γραμμή σε ένα ιδιότυπο 3-1-4-2. Μπροστά του στα χαφ, δύο παίκτες που ξέρουν μπάλα, δύο 10αρια, ο Σαράμπια και ο Φράνκο Βάσκεθ ή ο Ρόκε Μέσα αν κάποιος απουσιάζει. Έτσι η Σεβίλλη παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο με δημιουργία από τον άξονα, με τους κεντρικούς χαφ να πατάνε περιοχή και να παίζουν κάθετα τους επιθετικούς. Είναι μια φρέσκια, νεανική και καλοπροπονημένη ομάδα, που διαθέτει συνοχή, παίζει συγκροτημένο ποδόσφαιρο και λειτουργεί σωστά ως ομάδα μέσα στο γήπεδο.  Η ομάδα δεν είναι για να διεκδικήσει πρωτάθλημα αλλά με τις Βαλένθια και Βιγιαρεάλ να έχουν μείνει πίσω, μοιάζει φαβορί για την 4αδα και το επόμενο Champions league.

Ισμαϊλα Σαρ : Ένα ακόμα ταλέντο από τη Ρεν

Η Ρεν έχει δημιουργήσει παράδοση για την ανάδειξη παικτών από τις ακαδημίες της αλλά και για τον εντοπισμό και την αγορά νεαρών ταλαντούχων παικτών και την εξέλιξη τους μέσα από την ομάδα και τον τρόπο δουλειά της. Όπως παντού στη Γαλλία, οι παίκτες αυτοί προέρχονται κυρίως από Αφρικανικές χώρες και είτε έχουν τη Γαλλική υπηκοότητα, είτε έχουν διατηρήσει την υπηκοότητα της χώρας που γεννήθηκαν. Ένας από αυτούς είναι και ο Ισμαϊλα Σαρ, ο 20χρονος εξτρεμ από τη Σενεγάλη με ύψος 185 εκ. και δεξί πόδι. Γρήγορος, με εντυπωσιακό διασκελισμό, εξαιρετικός ντριμπλέρ, μαχητής, κυνηγάει τις φάσεις, πατάει περιοχή, δε φοβάται τις κλωτσιές και τα σκληρά μαρκαρίσματα. Διαθέτει καλό σουτ, εύστοχη πάσα, έκρηξη ώστε να είναι καλός στο transition και πολύ καλά σωματικά προσόντα. Με φαντασία στο παιχνίδι του και πολύ καλή σέντρα, βλέπει γήπεδο και κυρίως σκοράρει. Αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2017 σε ηλικία μόλις 18 χρονών από τη Μετς με 16,2 εκ ευρώ! Δίπλα στον Μπεν Αρφά θα ανεβάσει την αντίληψη του για το παιχνίδι, τη φαντασία του και την τεχνική, αρκεί να μην πάρει τις κακές συνήθειές του βιρτουόζου συμπαίκτη του. Ο Σαρ είναι παίκτης που σύντομα θα τον δούμε σε πολύ μεγάλο σύλλογο, λογικά στην Πρέμιερ Λιγκ.

ΑΕΚ : ο κύκλος έκλεισε και πρέπει να χτιστεί νέα ομάδα

       Ιδιαίτερα ανύσηχοι παρουσιάζονται τελευταία οι φίλοι της ΑΕΚ, παρασυρόμενοι και από τους δημοσιογράφους  και ζητώντας μεταγραφές, ξεχνώντας το πώς χτίστηκε αυτή η ομάδα που έφερε πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια. Αυτή η ΑΕΚ ξεκίνησε να χτίζεται από τη χρονιά της Β΄ Εθνικής, αφού στη Γ΄ υπήρξε ένα ρόστερ ανάγκης. Η ομάδα αυτή έφτασε να κατακτήσει το πρωτάθλημα πέρυσι και με τη συμμετοχή της στους ομίλους του Champions league έκλεισε τον κύκλο της. Το καλοκαίρι αποχώρησαν ο Ανέστης, ο Τζανετόπουλος και ο Γιόχανσον που ήταν στην ομάδα από τη χρονιά της Β΄ Εθνικής και οι Λάζαρος, Αραούχο, Βράνιες που ήταν στην ομάδα τα τελευταία δύο χρόνια. Τώρα έφυγε ο Αιντάρεβιτς και φεύγουν ο Σιμόες, ο Λαμπρόπουλος και ο Μπακασέτας. Όλοι τους στιλοβάτες στην πορεία της ΑΕΚ μετά τον υποβιβασμό της και ως την αναγέννηση της, βασικοί εκφραστές του «Ερχόμαστε».

      Όμως ο κύκλος των παικτών αυτών έκλεισε, δεν έχουν να δώσουν κάτι παραπάνω, δεν μπορούν να πάνε την ομάδα πιο ψηλά. Ασφαλώς και προσέφεραν, αλλά και η ομάδα τους αντάμειψε, τους στήριξε σε τραυματισμούς τους, τους πήρε όταν οι καριέρα τους ήταν στα «κάτω» της και τους έκανε πρωταθλητές, κάποιοι πήραν υψηλά συμβόλαια σε άλλους συλλόγους και κάποιοι άλλοι είχαν την ευκαιρία μέσω της ΑΕΚ να παίξουν στο Champions league.

     Από αυτή τη μεταγραφική περίοδο και κυρίως από εκείνη του καλοκαιριού η ΑΕΚ ξεκινά να χτίζει τη νέα της ομάδα, με σταθερά, τον αρχηγό της ομάδας, Πέτρο Μάνταλο. Γύρω από αυτόν θα κτιστεί και η νέα ΑΕΚ που θα έχει περισσότερες επιτυχίες. Ίσως η ομάδα να πρέπει να αναθεωρήσει λιγάκι, προς τα πάνω, το ύψος των αμοιβών των παικτών, αλλά οι όποιες κινήσεις να συνεχίσουν να γίνονται με ποδοσφαιρική λογική και όχι να σπαταλούνται αλόγιστα χρήματα.  Τους επόμενους μήνες θα κριθεί αν ο άνθρωπος που θα ηγηθεί αυτής της νέας προσπάθειας θα είναι ο Μαρίνος Ουζουνίδης.

Θεωρώ σωστή την απόφαση της διοίκησης. Η ομάδα αυτή και οι παίκτες αυτοί, είχαν πιάσει ταβάνι. Το νέο γήπεδο έρχεται και η ομάδα πρέπει να μπει δυναμωμένη στην «Αγιά Σοφιά» !

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ! 

                                                                                                                            SAM

Μεγάλη πρόκριση, με μεγάλη μπάλα

         

Πέρασαν κάποιες μέρες αλλά ακόμη συζητιέται η μεγάλη πρόκριση του

Ολυμπιακού επί της κατόχου 7 κυπέλλων πρωταθλητριών, Μίλαν. Σε ένα ματς – τελικό, στο «Γ. Καραϊσκάκης» ο Ολυμπιακός επιβλήθηκε της μεγάλης Ιταλικής ομάδας και έγραψε μια ένδοξη σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας του. Οι ερυθρόλευκοι κοιτάζουν για ενίσχυση στην επιθετική τους γραμμή, με βασικό στόχο μια καλή ευρωπαϊκή πορεία. Την ίδια ώρα, η ΑΕΚ έκλεισε με το απόλυτο μηδέν τη συμμετοχή της στον όμιλο του Champions league, δείχνοντας ότι δεν είναι ακόμα έτοιμη γι αυτό το επίπεδο, ενώ παράλληλα οι προσπάθειες ενίσχυσής της βρίσκουν συνεχώς τοίχο, αναμφισβήτητα λόγω της σφιχτής οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται. Τέλος, ο ΠΑΟΚ κατάφερε και αποκλείστηκε από την Μπάτε χάνοντας με 1-3 στην Τούμπα, σε ένα ματς που κρίθηκε από το 1^ο ημίχρονο, όταν οι Λευκορώσοι προηγήθηκαν με 0-3. Ο Λουτσέσκου παράταξε τη βασική ομάδα, αλλά απέτυχε να πείσει τους ποδοσφαιριστές του για τη σοβαρότητα του αγώνα και τον ευρωπαϊκό στόχο.

     Στο πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός με κεκτημένη ταχύτητα επιβλήθηκε με 3-0 της Λαμίας, ο ΠΑΟΚ πέρασε από τη Λειβαδιά με 2-1, αν και στο 2^ο ημίχρονο δεν έπεισε και η ΑΕΚ έφερε ισοπαλία στη Λάρισα, μένοντας και άλλο πίσω από τις πρώτες θέσεις και δείχνοντας σημάδια βαθιάς κρίσης σε όλους του τομείς του κλαμπ.

     Πάμε να τα δούμε πιο αναλυτικά….

ΑΕΚ

        Η ΑΕΚ είναι η μόνη ομάδα που τερμάτισε με μηδέν βαθμούς από όλες τις ομάδες, σε όλους τους ομίλους των δύο ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Ακόμη, στα τρία εκτός έδρας παιχνίδια της είχε μηδέν φάσεις εντός της αντίπαλης εστίας, on target. Απλά δεν διασύρθηκε σε κανένα από τα παιχνίδια της και διατήρησε την αξιοπρέπεια της επιδεικνύοντας μαχητικότητα. Στάση και συμπεριφορά «μικρής ομάδας».

    Ο Ουζουνίδης παράταξε την ΑΕΚ με 4-3-3 στη Λισαβόνα και τους Τσόσιτς- Μοράν – Γαλανοπουλο να αποτελούν την τριάδα των χαφ. Στο πρώτο 20λεπτο η ομάδα δε μπορούσε να περάσει τη σέντρα του γηπέδου. Κατόπιν η Μπενφίκα έριξε το τέμπο και η ΑΕΚ ισορρόπησε, άλλωστε το ματς ήταν βαθμολογικά αδιάφορο. Στο παιχνίδι η Μπενφίκα είχε δύο δοκάρια με τον Σεφέροβιτς, είχε 62% - 38% την κατοχή, εκτέλεσε 13 κόρνερ έναντι 6 της ΑΕΚ και είχε 24 τελικές με την ΑΕΚ να έχει 5. Παρόλα αυτά, η ΑΕΚ θα μπορούσε να πάρει κάτι από το ματς στη φάση με την κεφαλιά του Τσόσιτς που πέρασε ελάχιστα άουτ. Τελικά από ένα λάθος, κούρασης, του Γαλανόπουλου, που επέφερε την αποβολή του και καταπληκτική εκτέλεση φάουλ του Γκριμάλντο, οι Πορτογάλοι πήραν τη νίκη και άφησαν την ΑΕΚ στο μηδέν.

    Στο καπάκι η ΑΕΚ πάει στη Λάρισα για να αντιμετωπίσει την τοπική ομάδα και βρίσκει ένα γήπεδο βούρκο. Το παιχνίδι ήταν μοιρασμένο και χαρακτηρίζεται από προσωπικές μονομαχίες, η ΑΕΚ σε καμιά περίπτωση δεν επέβαλε το παιχνίδι της και η Λάρισα ήταν αυτή που είχε τις καλύτερες φάσεις για να πάρει τη νίκη. Ο κακός αγωνιστικός χώρος δεν είναι δικαιολογία μόνο για την ΑΕΚ αφού και ο αντίπαλος στο ίδιο γήπεδο έπαιζε, η ΑΕΚ έχασε τον Μπακάκη με τραυματισμό και η Λάρισα τον Χούμπτσεφ με χιαστό. Απλά η ομάδα του Ουζουνίδη βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Δεν παρουσιάζει καμιά ανάπτυξη στο αγωνιστικό της πρόσωπο. Για τον κόουτς τα γράφω καιρό, χρειάζεται ένα μεγάλο διάλειμμα και να ανασυγκροτηθεί στη δουλειά του, να πάει στο εξωτερικό να δει πως δουλεύουν, γιατί βλέποντας από μακριά  το πώς σκέφτονται δεν καταφέρνει τίποτα.

     Από εκεί και πέρα, αφενός μεν το κλαμπ χτίζει γήπεδο και βελτιώνει το προπονητικό του κέντρο, αφετέρου δε, δεν είναι δυνατόν να μένει η ομάδα χωρίς ανταγωνιστικό ρόστερ. Καθώς, δεν είναι μόνο ότι δεν απόχτιουνται ακριβοί παίκτες, που να έχουν τη δυνατότητα να ανεβάσουν ποιοτικά την ομάδα, αλλά φεύγουν και όσοι αξιόλογοι διαθέτει η ομάδα, αφού πρέπει να αναζητήσουν καλύτερα συμβόλαια που θα τους εξασφαλίσουν το μέλλον τους. Από τα ονόματα που έχουν γραφτεί, βλέπω ότι το τμήμα scouting κάνει τη δουλειά του και απλά δεν διατίθενται χρήματα για να αποκτηθούν οι παίκτες που εντοπίζει. Η ομάδα πάει σε λύσεις από το πανέρι του μανατζερικού γραφείου του Μαϊστόροβιτς και του Ντε Μπαρτόλιο και κυνηγάει λαχεία στιλ Τρίστανσον και Πατίτο, τα οποία όμως δεν κληρώνουν. Ελπίζει να τις βγουν κάποιοι νεαροί από τον Εργοτέλη που μόλις άκουσαν για μεταγραφή στην ΑΕΚ η ομάδα τους έχει κάνει 5 σερί ήττες….. Βολεύει ο Ουζουνίδης που είναι Έλληνας και δε μπορεί να μιλήσει.

     Τελικά, αυτό το ΜΗΔΕΝ….λέει πολλά.

ΠΑΟΚ

         Για τον οργανισμό ΠΑΟΚ είναι ένα σοκ ο αποκλεισμός του από έναν τόσο βατό όμιλο. Χάνοντας μάλιστα με κάτω τα χέρια, σε ματς τελικό στην Τούμπα, από την Μπάτε, την οποία είχε φιλοδωρήσει με 4 γκολ στην έδρα της. Στο ματς, μπορεί ο Λουτσέσκου να ξεκίνησε την βασική 11αδα, αλλά η ομάδα του δεν κατέβηκε στο γήπεδο, δεν υπήρχε πουθενά. Δέχτηκε ένα γκολ και δεν έβγαλε καμιά αντίδραση. Είναι από τις περιπτώσεις που η στατιστική του αγώνα δε λέει την αλήθεια. Ο ΠΑΟΚ είχε 66% - 34% κατοχή, εκτέλεσε 10 κόρνερ έναντι ενός της Μπάτε, δημιούργησε 26 τελικές έναντι 11 των Λευκορώσων, ήταν όμως απλά φλύαρος και η Μπάτε ήταν αυτή που ξεχώριζε μες το παιχνίδι, που είχε σωστή τακτική προσέγγιση, που ήταν διαβασμένη και αποφασισμένη ως ομάδα και που όταν έμεινε με παίκτη λιγότερο από το 61΄ δεν φοβήθηκε, οπισθοχώρησε, οργανώθηκε στην άμυνα της, έκλεισε τους διαδρόμους και κράτησε άνετα τη νίκη – πρόκριση. Μόνο στην αρχή του κάθε ημιχρόνου ο ΠΑΟΚ ήταν απαιτητικός στο παιχνίδι, μετά χανόταν η συνοχή και επικρατούσε μια ανούσια κατοχή και οριζόντια κυκλοφορία της μπάλας. Είναι αξιοπερίεργο, ένας ΠΑΟΚ με τέτοια δυναμική, με οικονομική άνεση, με ακριβοπληρωμένους παίκτες να κάνει τέτοιες μοιρολατρικές εμφανίσεις στον όμιλο στο Γιουρόπα, απέναντι τόσο σε κατώτερους αντιπάλους, όσο και στην Τσέλσι που από τύχη γλίτωσε τη συντριβή…

    Χθες, μετά τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό,  ο ΠΑΟΚ πήγε στη Λιβαδειά και έφυγε όμορφα και ωραία με το διπλό κάνοντας ένα ακόμα βήμα για το πρωτάθλημα. Με τον Πρίγιοβιτς να πετυχαίνει ένα καταπληκτικό γκολ στο 41΄και τον Μπίσεβαρ να σφραγίζει τη νίκη με την έναρξη του 2^ου ημιχρόνου. Από εκεί και μετά όμως, η απόδοση του ΠΑΟΚ έπεφτε σταδιακά, ο Λεβαδειακός μείωσε το σκορ και είχε και κάποιες φάσεις να κάνει τη ζημιά, αν και ουσιαστικά ο ΠΑΟΚ δεν κινδύνεψε ιδιαίτερα. Έβγαλε όμως και πάλι κούραση. Δείχνει να έχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης η ομάδα, απλά στο ελληνικό πρωτάθλημα οι αντίπαλοι δεν είναι σούπερ γυμνασμένοι και ποιοτικοί και έτσι ο ΠΑΟΚ τα φέρνει βόλτα. Δείχνει πάντως να μην μπορεί να ανταπεξέλθει σε σερί κοντινά ματς και να βγάζει και τραυματισμούς. Χθες έλειπαν οι Βιεϊρίνια και Πέλκας λόγω τραυματισμού και μες το παιχνίδι χτύπησε ο Βερνμπλουμ που χάνει τη σαιζόν.

     Ο Λουτσέσκου έκανε προετοιμασία κοιτάζοντας τα έξι παιχνίδια των προκριματικών του Τσαμπιονς Λιγκ, όπου ο ΠΑΟΚ έκανε ορισμένες μεγάλες εμφανίσεις, αλλά τώρα βγαίνει το πρόβλημα στη φυσική κατάσταση. Επίσης ο Ρουμάνος κόουτς δείχνει να μην εμπιστεύεται τους νέους παίκτες που ήρθαν το καλοκαίρι και πάει με την περυσινή ομάδα μέχρι τώρα, με κοντό ροτέσιον και συνέπεια να επιβαρύνονται συνεχώς οι ίδιοι παίκτες, μερικοί εκ των οποίων είναι και προχωρημένης ποδοσφαιρικής ηλικίας, όπως ο Μάτος και ο Βιεϊρίνια. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει την ομάδα σε μια πτωτική πορεία και δείχνει να περιμένει τη διακοπή των εορτών για να ανασυνταχθεί.

      Από μεταγραφές? Αν βρεθεί κάτι καλό στη Ρωσική αγορά ή σε κάποια άλλη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης. Ότι διαφορετικό και αν γράφεται, κρατείστε μικρό καλάθι. Βέβαια, υπάρχουν και εξαιρετικοί παίκτες σε αυτή την αγορά, αρκεί ο ΠΑΟΚ να κοιτάξει λιγάκι και την ταχύτητα των παικτών που στοχεύει γιατί έχει γίνει πολύ αργή η ομάδα, ιδίως  στον άξονα και αυτό φάνηκε στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, ακόμα και κόντρα σε εύκολους αντιπάλους. Οπωσδήποτε χρειάζεται ενίσχυση για να έχει βάθος το ρόστερ στον μαραθώνιο του πρωταθλήματος, αρκεί ο Λουτσέσκου να τους εμπιστεύεται και να τους βάζει να παίζουν.

     Κλείνοντας, οφείλουμε να πούμε ότι ο ΠΑΟΚ διαθέτει το know how για να κερδίζει τα παιχνίδια στο πρωτάθλημα και παρουσιάζει μια αναμφισβήτητη δυναμική κατάκτησης τίτλου. Όπως κάποτε ο Ολυμπιακός, που μπορεί στην Ευρώπη να μη τα κατάφερνε, μπορεί να μην έπαιζε μεγάλη μπάλα, αλλά πήγαινε τρένο, κέρδιζε κάθε αγώνα και έπαιρνε τα πρωταθλήματα.

Ολυμπιακός

      Η Μίλαν είναι μέσα στις 5-10 πιο βαριές φανέλες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται είναι φαβορί απέναντι σε οποιαδήποτε Ελληνική ομάδα. Άλλωστε είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι φορές που Ελληνική ομάδα απέκλεισε σε νοκ άουτ ματς, είτε σε διπλούς αγώνες είτε σε ματς – τελικό σε φάση ομίλων, κάποια από τις βαριές φανέλες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Οπότε, από κάθε άποψη η επιτυχία του Ολυμπιακού είναι τεράστια, μιας και κατάφερε να αφήσει το μεγαθήριο των 7 κυπέλλων πρωταθλητριών, εκτός ευρωπαϊκής συνέχειας !

     Αυτή η πρόκριση δίνει μεγάλη αυτοπεποίθηση στην ομάδα, η οποία κερδίζει χρόνο και πίστη στη δουλειά που γίνεται ως τώρα.  Έστω και απέναντι σε αυτή τη Μίλαν που δεν έχει σχέση με την ομάδα του παρελθόντος, την ομάδα του Πάολο Μαλντίνι και που έχει αυτόν τον περίεργο προπονητή στον πάγκο της. Ο Ολυμπιακός μπήκε ορεξάτος στο ματς και ακομπλεξάριστος, στο 1^ο ημίχρονο είδαμε ένα παιχνίδι με εκατέρωθεν ευκαιρίες, με το χορό να ξεκινάει μόλις στο 1^ο λεπτό με το τετ-α-τετ του Γκερέρο και τον Ολυμπιακό να κυριαρχεί στο πρώτο 15λεπτο. Από εκεί και πέρα η Μίλαν ισορρόπησε και είχε τις δικές τις φάσεις.

Ο Ολυμπιακός έβγαλε ενέργεια στο παιχνίδι του και ομαδικότητα, με τον Μάρτινς να προσαρμόζεται άψογα τακτικά απέναντι στο 4-4-2 του Γκατούζο που γινόταν 4-3-3, όταν ο Κουτρόνε τραβιόταν στα άκρα. Κάτι παρόμοιο έκανε και ο Ολυμπιακός με τον Γκερέρο να πάει αριστερά και τον Φορτούνη να περνάει σε θέση φορ. Ευτύχησε να έχει σε μεγάλη μέρα τον Γκιγιέρμε που έκοβε και έραβε στο χώρο του κέντρου και που με τον σταθερά καλό Καμαρά συνέδεσαν ένα απροσπέλαστο δίδυμο. Η αμυντική γραμμή λειτούργησε υποδειγματικά και έτσι απέμενε η συνεισφορά των επιθετικών για να πάρει ο Ολυμπιακός την πρόκριση μετά το 0-0 του ημιχρόνου. Αν και σε τέτοια παιχνίδια, που δεν μοιάζουν με αυτά του Ελληνικού πρωταθλήματος, το γκολ μπορεί να έρθει και από παίκτες των πίσω γραμμών.

      Ο Ολυμπιακός μπήκε αφιονισμένος στο 2^ο ημίχρονο και «πάτησε» τη Μίλαν, με γκολ του στόπερ Σισέ στο 60΄ και αυτογκόλ του Ζαπάτα, μετά από σουτ του χαφ Γκιγιέρμε στο 70΄ έφτασε σε σκορ πρόκρισης. Όμως, αυτά τα ματς κρύβουν παγίδες. Στο αμέσως επόμενο λεπτό, στο 71΄, ο Ζαπάτα με κεφαλιά μείωσε για τη Μίλαν. Οι παίκτες του Ολυμπιακού έβλεπαν μες το παιχνίδι ότι «τους έχουν» τους Ιταλούς και δεν το έβαλαν κάτω. Στο 81΄ με πέναλτνι ο Φορτούνης έδωσε σκορ πρόκρισης στους ερυθρολεύκους και στα λεπτά που απέμειναν τίποτα δεν άλλαξε.

Ο Ολυμπιακός που είχε πρόβλημα στο γκολ, πέτυχε τρία γκολ σε ένα ημίχρονο κόντρα σε Ιταλική άμυνα. Τέτοια ήταν η αποφασιστικότητα των παικτών του για την υπέρβαση. Σε ένα ματς στατιστικά μοιρασμένο, αλλά που η θέληση έκανε τη διαφορά.

       Θετικό το γεγονός, ότι η ομάδα δεν παρασύρθηκε από τους πανηγυρισμούς και παρουσιάστηκε σοβαρή καθαρίζοντας εύκολα το ματς πρωταθλήματος με τη Λαμιά. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να μη χάνει αλλά οι ερυθρόλευκοι δε σκοπεύουν να τα παρατήσουν, ακολουθούν και περιμένουν στραβοπάτημα του αντιπάλου τους, ο οποίος δε δείχνει σε καλή κατάσταση.  Αντίθετα, από την αρχή της σαιζόν, ακόμα και σε παιχνίδια που δεν κέρδιζε ο Ολυμπιακός έπαιζε σωστά, δημιουργικό ποδόσφαιρο, με ορθή κυκλοφορία της μπάλας, ανάπτυξη και δημιουργία φάσεων τόσο από τα πλάγια όσο και από τον άξονα. Φαινόταν ότι στην ομάδα γίνεται δουλειά και υπάρχει συνεχώς μια μικρή αλλά σταθερή βελτίωση. Και ασφαλώς, η φετινή ομάδα διαθέτει ένα Φορτούνη σε εκπληκτική κατάσταση, που κάνει τη διαφορά.

       Η διαφορά από τον ΠΑΟΚ παρέμεινε στους 8 βαθμούς, με τον δικέφαλο του βορά να μοιάζει αδύνατο να χάσει εντός συνόρων. Όπως κάποτε ο Ολυμπιακός, στα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας του, τότε που και ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλη ομάδα, αλλά οι ερυθρόλευκοι κέρδιζαν τους τίτλους. Εκείνη η ομάδα των πρασίνων είχε βρει διέξοδο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και έκανε τρομερές πορείες. Στο ίδιο στοχεύει (και καλώς) ο φετινός Ολυμπιακός. Μέσω της πορείας του στην Ευρώπη να δείξει ότι είναι η καλύτερη ομάδα.

         Στα μεταγραφικά ο Ολυμπιακός τρέχει να κλείσει σέντερ φορ που να διαθέτει το εύκολο γκολ, κάτι που λείπει αυτή τη στιγμή από το ρόστερ του. Ψάχνει για παίκτη περιοχής, με μικρή κίνηση εντός αυτής και απαλλαγή από τον αντίπαλο. Τέτοιοι παίκτες είναι ο Φακούντο Φερέιρα της Μπενφίκα και ο Μήτρογλου, στους οποίους φαίνεται να στοχεύει. Το ερώτημα για τον 1^ο είναι αν θα προσαρμοστεί άμεσα γιατί στη Μπενφίκα σίγουρα αντιμετωπίζει πρόβλημα προσαρμογής. Για τον γνωστό Κώστα Μήτρογλου το θέμα είναι να διατηρεί ακόμα το πάθος του για την ερυθρόλευκη φανέλα. Από εκεί και πέρα οι ερυθρόλευκοι κοιτάζουν και για εξτρεμ που να έχει το γκολ και την εμπειρία στην Ευρώπη. Ήδη έχει αποκτηθεί ο Μασούρας αλλά δεν περιμένουν να κάνει τη διαφορά στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια. Καλή περίπτωση θα ήταν ο Δώνης της Στουτγκάρδης. Ακόμη, πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται και τοπ επιπέδου στόπερ για την υπέρβαση στο Γιουρόπα, έναν παίκτη του στιλ και του επιπέδου του Σωκράτη Παπασταθόπουλου.

           Εν κατακλείδι θα μπορούσαμε να πούμε ότι η μεγάλη πρόκριση του Ολυμπιακού κράτησε όρθιο το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι ερυθρόλευκοι, βλέποντας ότι δεν μπορούν να πάρουν το πρωτάθλημα ψάχνουν την υπέρβαση εκτός συνόρων. Ο ΠΑΟΚ σημάδεψε αρχικά την είσοδο στους ομίλους του Champions league και όταν δεν τα κατάφερε παράτησε την Ευρώπη και στράφηκε αποκλειστικά στο Ελληνικό πρωτάθλημα.  Είναι ζήτημα τιμής η κατάκτηση του για τον οργανισμό ΠΑΟΚ. Κατόπιν θα κοιτάξει να ανέβει και στην Ευρώπη. Η ΑΕΚ χτίζει γήπεδο. Με την ολοκλήρωση του αναμένεται να πέσουν χρήματα στην ομάδα ώστε να έρθουν οι τίτλοι και οι ευρωπαϊκές υπερβάσεις. Ο Παναθηναϊκός τώρα χτίζει, από την αρχή, ομάδα και η Ευρώπη είναι μακριά στη σκέψη του. Άρης και Όφη μόλις φέτος επανήλθαν στην Super league. Η Λάρισα έχει μείνει πίσω και ο Ατρόμητος δεν μπορεί στα σαλόνια. Πλην Ολυμπιακού, που έχει την καβάντζα των 20 χρόνων κυριαρχίας του, το Ελληνικό ποδόσφαιρο σε συλλογικό επίπεδο, είναι στην αναμονή.

      

Υ.Γ.  Θεωρώ την κλήρωση με την Δυναμό Κιέβου ιδανική για τον Ολυμπιακό. Μεσολαβεί μεγάλο διάστημα μέχρι τη διεξαγωγή των δύο αγώνων και πολλά μπορούν να συμβούν που θα αλλάξουν τα δεδομένα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να προκριθεί. 




                                                                                                                           SAM

Κάτι περισσότερο από ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι

      Όταν το ποδόσφαιρο είναι πολλά περισσότερα από ένα παιχνίδι, όταν ο αγώνας θυμίζει Ρωμαϊκή αρένα, όταν τα λεφτά δε μετράνε, όταν η νίκη είναι ζήτημα τιμής και ο ηττημένος δε μπορεί να βγει από το σπίτι του την επόμενη ημέρα και για πολύ καιρό. Τότε μιλάμε για ποδοσφαιρικό αγώνα στη Λατινική Αμερική…τότε μιλάμε για Ρίβερ Πλέιτ – Μπόκα Τζούνιορς !

                                        

   Επιτέλους το παιχνίδι έγινε, έστω και σε ευρωπαϊκό έδαφος. Το πρώτο ματς αναβλήθηκε για μια μέρα λόγω κακοκαιρίας και ο επαναληπτικός για βδομάδες λόγω επεισοδίων. Το αποτέλεσμα του 1ου αγώνα στο «Μπομπονέρα», 2-2, άφηνε ανοιχτούς λογαριασμούς και ουσιαστικά ο χθεσινός τελικός στο «Μπερναμπέου» της Μαδρίτης ήταν «μία και έξω», μιας και τα εκτός έδρας γκολ δε μετράνε. Το ματς μπορεί να μην είχε την ποιότητα των μεγάλων ευρωπαϊκών παιχνιδιών, αλλά είχε μια άγρια ομορφιά, μια πρωτόγονη σκληράδα και πολύ συναίσθημα.  Στη Λατινική Αμερική, η φτώχια, η μιζέρια, οι στερήσεις, ο πόνος και ο θάνατος ακόμα, είναι καθημερινά φαινόμενα και οι άνθρωποι εκεί βλέπουν το ποδόσφαιρο ως μια διαφυγή από τη σκληρή καθημερινότητα τους, οι δε παίκτες ως ένα εφαλτήριο για να φτιάξουν τη ζωή τους. Είναι όμως αλλιώς γαλουχημένοι και ενώ αντέχουν τις καθημερινές κακουχίες, δε μπορούν να αποδεχτούν την ντροπή και την ταπείνωση της ήττας. Γι αυτό, ένας τελικός Λιμπερταδόρες, μεταξύ Ρίβερ και Μπόκα, είναι κάτι παραπάνω από ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι !

      Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Στις 23 του περασμένου Σεπτέμβρη, η Μπόκα είχε υποδεχτεί τη Ρίβερ στο «Μπομπονέρα» για το πρωτάθλημα Αργεντινής, με τους Εκατομμυριούχους του Μαρσέλο Γκαγιάρδο να φεύγουν με καθαρό διπλό και σκορ 0-2. Από τότε είχαν δείξει ότι φέτος διαθέτουν πιο ποιοτική ομάδα, αν και η σύγκριση των δύο ρόστερ είναι ισορροπημένη. Κατόπιν, η  Μπόκα έφτασε πιο εύκολα στον τελικό του Λιμπερταδόρες κόντρα στην Παλμέιρας, ενώ η Ρίβερ πέτυχε ανατροπή στο τελευταίο 10λεπτο του επαναληπτικού στη Βραζιλία, κόντρα στην Γκρέμιο και ενώ ήταν με το ένα πόδι εκτός τελικού.

       Στον πρώτο τελικό η Μπόκα προηγήθηκε δύο φορές αλλά η Ρίβερ απάντησε. Το παιχνίδι ήταν σχετικά μοιρασμένο, αν και η Μπόκα είχε την κατοχή και κυνήγησε περισσότερο τη νίκη στο τέλος. Η ουσία είναι ότι οι λογαριασμοί έμειναν ανοιχτοί και πηγαίναμε για το τελικό ξεκαθάρισμα στο «Μονουμεντάλ» . Όμως μιλάμε για Λατινική Αμερική, για Αργεντινή. Ο φανατισμός κυριάρχησε, φίλαθλοι της Ρίβερ επιτέθηκαν στο λεωφορείο που μετέφερε την ομάδα της Μπόκα και υπήρξαν εκτεταμένα επεισόδια στους δρόμους του Μπουένος Άιρες. Ο 2ος τελικός δεν ξεκίνησε. Η Conmebol αποφάσισε να γίνει το παιχνίδι οπωσδήποτε και ο τίτλος να κριθεί στο γήπεδο. Προκρίθηκε η λύση να γίνει ο τελικός σε ουδέτερο έδαφος και επιλέχθηκε το «Μπερναμπέου» της ΡΕΑΛ.

     Πριν το χθεσινό ματς είχαμε δυνατές στιγμές στις εξέδρες αλλά και εντός αγωνιστικού χώρου. Με την έναρξη οι δύο ομάδες μπήκαν δυνατά και ως αναμενόταν το παιχνίδι πήγε στη δύναμη και τα σκληρά μαρκαρίσματα, χωρίς φυσικά να βγαίνουν κάρτες. Εκείνο που κυριαρχούσε στους παίκτες ήταν το άγχος, όχι μόνο για τον τίτλο που διακυβεύονταν σε αυτό το παιχνίδι καθώς και τα όσα άλλα το ακολουθούσαν, αλλά και γιατί το ματς γινόταν σε κοινή θέα, είχε ξεφύγει από το «μεταξύ μας», από τις γειτονιές του Μπουένος Άιρες και διεξαγόταν στη διεθνή σκηνή. Αυτά τα «λαϊκά», σκληρά παιδιά, με την Ινδιάνικη φάτσα κλήθηκαν να δώσουν τη μεγάλη παράστασή τους στα σαλόνια, στο «Μπερναμπέου» της Μαδρίτης.

     Σε σχέση με τον 1^ο τελικό η Μπόκα είχε τρεις αλλαγές στην 11αδα της, ο Αντράντα πήρε τη θέση του Ρόσι κάτω από τα δοκάρια, ο Μπουφαρίνι ξεκίνησε δεξί μπακ ως πιο αμυντικογεννής σε σχέση με τον Χάρα και πράγματι ο Γκονζάλο Μαρτίνεζ τον πέρασε για πρώτη φορά στο 73΄ και φυσικά ο Μπενεντέτο αντί του Άμπιλα στην επίθεση. Η Ρίβερ άλλαξε διάταξη, μιας και στον 1^ο τελικό είχε παραταχθεί, αρχικά, με τρεις κεντρικούς αμυντικούς και τη θέση του στόπερ Κουάρτα πήρε ο αρχηγός Πόνσιο. Στην επίθεση αντί του τιμωρημένου Σάντος Μπόρε ξεκίνησε ο χαφ Νάτσο Φερνάντεζ. Το ματς κυλούσε με τις δύο ομάδες να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικές και κυριαρχούσαν οι μονομαχίες στο χώρο του κέντρου. Τότε, λίγο πριν πάμε στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, για μια ακόμα φορά, μίλησε ο Ντάριο Μπενεντέτο. Πήρε την κάθετη του Νάντεζ, ξέφυγε από τον αμυντικό και με άψογο πλασέ έβαλε τη Μπόκα μπροστά στο σκορ. Μπορούμε να πούμε και κόντρα στην εικόνα του παιχνιδιού. Η Ρίβερ είχε τη μπάλα στο 1^ο ημίχρονο και η Μπόκα ήταν οργανωμένη στην περιοχή της, η κατοχή ήταν στο 67% - 33% για τη Ρίβερ, η οποία όμως δεν είχε φάση, δε μπορούσε να διασπάσει τις γραμμές άμυνας της Μπόκα και να πατήσει περιοχή, σε αντίθεση με τη Μπόκα που πέραν του γκολ είχε και άλλες δύο καλές ευκαιρίες.

   Στο 2^ο ημίχρονο η Ρίβερ μπήκε δυνατά και δημιουργούσε φάσεις. Όμως μετά το 10λεπτο του δευτέρου μέρους έπεσε ο ρυθμός λόγω συνεχών διακοπών από τραυματισμούς παικτών, κυρίως της Μπόκα. Στο 58΄ ο βοηθός του τιμωρημένου Γκαγιάρδο, Ματίας Μπισκάι, ρίχνει στο ματς τον Χουάν Κιντέρο αντί του Λεονάρντο Πόνσιο, μια αλλαγή που αποδείχθηκε καθοριστική για την εξέλιξη του αγώνα και μεταμόρφωσε προς το καλύτερο τη Ρίβερ, την έκανε πιο δημιουργική, πιο επιθετική με τη μπάλα στα πόδια. Με την είσοδο του Κιντέρο ανέβασε κατακόρυφα την απόδοση του ο Νάτσο Φερνάντεζ ο οποίος οργίασε στο 2^ο ημίχρονο και έδωσε την ασίστ στο γκολ της ισοφάρισης. Επιπλέον, ο Κιντέρο, στο 109΄,  ήταν ο σκόρερ του 2^ου, καταπληκτικού γκολ της Ρίβερ που την έβαλε σε θέση οδηγού για το τρόπαιο. Την ίδια ώρα, στο 62΄, ο Σκελότο έριξε στο ματς τον Άμπιλα αντί του Μπενεντέτο, ο οποίος είναι μεν πιο μαχητικός και τρέχει περισσότερο να πιέσει στη μπάλα, αλλά δεν διαθέτει την ποιότητα και το φονικό ένστικτο του Ντάριο. Από το αποτέλεσμα συνεπάγεται ότι βιάστηκε να αποσύρει τον γκολτζή του. Έτσι με το γκολ του Πράτο στο 68΄ και παρότι η Ρίβερ πίεσε ως το τέλος, το ματς πήγε στην παράταση. Λίγο πριν τη λήξη της κανονικής διάρκειας του αγώνα, ο Σκελότο αντικαθιστά τον κουρασμένο, πλην όμως ψυχωμένο αρχηγό, Πάμπλο Πέρεζ και στη θέση του περνά τον άψυχο Γκάγκο, τον παίκτη που λόγω τραυματισμού φοβήθηκε να συνεχίσει και άφησε την ομάδα του με 9 παίκτες στα τελευταία 5 λεπτά του τελικού, να παλέψουν μόνοι τους για την ισοφάριση. Πάλι βιάστηκε ο Σκελότο και το αποτέλεσμα δεν τον διακαίωσε ούτε γι αυτή την επιλογή του.

     Καθοριστικό για την εξέλιξη του τελικού το γεγονός ότι με την έναρξη της παράτασης, αποβάλλεται με 2^η κίτρινη ο χαφ της Μπόκα, Βίλμαρ Μπάριος, εκ των κορυφαίων παικτών της , κυματοθραύστης των επιθέσεων της Ρίβερ που πίεζε και ο παίκτης που έπαιρνε την απόκρουση της άμυνας και έβγαζε την ομάδα την κόντρα με τις μπαλιές του.  Έτσι στο 109΄ είχαμε τη γκολάρα, με άπιαστο σουτ του Κιντέρο, που επικύρωσε την ανωτερότητα της Ρίβερ.  Ο Σκελότο κοιτάζει αποσβολωμένος, ξέρει πολύ καλά ότι δύσκολα, πλέον, αντιστρέφεται η κατάσταση, είναι πρώτα απ’ όλα οπαδός της Μπόκα και μοιάζει να θέλει να ανοίξει η γη να τον καταπιεί. Ρίχνει στο ματς τον Τέβεζ , ως έσχατη επιλογή και ελπίδα και οι παίκτες του βγάζουν αντίδραση με ψυχή, κυνηγώντας την τελευταία πιθανότητα τους. Χαρακτηριστικό το ότι τερματοφύλακας Αντράντα από το 115΄ είχε εγκατασταθεί στην περιοχή της Ρίβερ.

     Στο 120΄ ο Λέο Χάρα μέσα από την περιοχή επιχειρεί γυριστό σουτ, η μπάλα κοντράρει, πάει στο κάθετο δοκάρι και περνάει κόρνερ….μια ανάσα από την ισοφάριση, την επική επιστροφή με 9 παίκτες και τη διαδικασία των πέναλντι….όμως ο Θεός του ποδοσφαίρου είχε άλλη γνώμη. Από την εκτέλεση του κόρνερ, η άμυνα της Ρίβερ αποκρούει, στο τέρμα της Μπόκα δεν υπάρχει τερματοφύλακας, η μπάλα φτάνει στον Γκονζάλο Μαρτίνεζ, ο οποίος στο 122΄του τελικού καλπάζει μόνος του προς τη δόξα, σε κενή εστία γράφει το τελικό 3-1 και σφραγίζει τη νίκη της Ρίβερ.

    Αναμφίβολα ματς με ιδιαιτερότητες, που ανέδειξε θριαμβεύτρια την ομάδα της Ρίβερ και αναμένουμε να δούμε τις επιπτώσεις που θα έχει για  ηττημένους και  νικητές τα επόμενα χρόνια. Πόσο θα επηρεάσει και θα «ρίξει» αυτή η ήττα την ομάδα της Μπόκα και αντίστοιχα αν θα καταφέρει η Ρίβερ να εκτοξευτεί και να επιβάλει την κυριαρχία της, τόσο στην Αργεντινή, όσο και στη Λατινική Αμερική γενικότερα μετά το χθεσινό της θρίαμβο. Όσον αφορά τους παίκτες, οι δύο ομάδες είχαν ένα κράμα από έμπειρους και μπαρούτο-καπνισμένους παίκτες, που κάποιοι είχαν πέρασμα και από τα ευρωπαϊκά γήπεδα, κάποιοι άλλοι έχουν στο παλμαρέ τους διεθνείς συμμετοχές, αλλά και νέους αστέρες που τώρα χτίζουν την καριέρα τους και το όνομά τους. Παίκτης που άντεξε την πίεση του χθεσινού αγώνα, που ανταπεξήλθε στις απαιτήσεις και στις ιδιαιτερότητές του, είναι βέβαιο ότι μπορεί να σταθεί σε κάθε ματς από δω και πέρα στην καριέρα του, να παίξει παντού και να νικήσει. Αυτά τα παιχνίδια χτίζουν χαρακτήρες και διαμορφώνουν σκληρό μέταλλο, είτε νικήσεις, είτε ακόμα και αν χάσεις. Η μάχη που έδωσες, πρώτα απ’ όλα η πνευματική με τον εαυτό σου, σε ατσαλώνει για πάντα !  

                                                                                         SAM

Η νέα Άρσεναλ του Έμερι

Η Άρσεναλ, λοιπόν, στη μετά Αρσέν Βενγκέρ εποχή, με τον Ουνάι Έμερι στον πάγκο της και με τον δικό μας, Σωκράτη Παπασταθόπουλο, βασικό στέλεχος της. Μια ομάδα με ιστορία 132 χρόνων, αφού ιδρύθηκε το 1886 και με αρκετούς τίτλους στην Αγγλία, αφού είναι 3^η σε κατακτήσεις πρωταθλημάτων με 13 τίτλους και υπολείπεται μόνο της Γιουνάιντεντ που έχει 20 κατακτήσεις και της Λίβερπουλ που έχει 18. Στην τροπαιοθήκη της έχει ακόμα 13 κύπελλα, 2 Λιγκ Καπ και 15 Σούπερ Καπ . Στην Ευρώπη έχει κατακτήσει ένα κύπελλο Εκθέσεων το 1970, ένα Κυπελλούχων το 1994 και υπήρξε φιναλίστ στο Κυπελλούχων το 1980 και το 1995, στο Γιουρόπα Λιγκ το 2000, στο Σούπερ Καπ Ευρώπης το 1994 και στο Champions league το 2006. Έχει επηρεάσει τις εξελίξεις στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο την εποχή του Χέμπερτ Τσάπμαν, στο πρώτο μισό του 20^ου αιώνα, με το πρωτοποριακό τότε σύστημα WM, ένα 2-3-5, που έφερε τίτλους και αποτελεί την 1^η χρυσή περίοδο της ιστορίας του συλλόγου του Λονδίνου.

     Η δεύτερη χρυσή περίοδος της ομάδας ήταν, ασφαλώς, η περίοδος Βενγκέρ. Άρχισε στις 16 Σεπτεμβρίου 1996 και ολοκληρώθηκε στις 13 Μαϊου 2018. Μεσολάβησαν 1.235 παιχνίδια, με 707 νίκες, 280 ισοπαλίες και 248 ήττες, 2.298 γκολ υπέρ και 1.227 κατά ! Τα 22 αυτά χρόνια ο «Le Professeur» έφερε 15 τρόπαια στο «Χάιμπουρι» και στο «Έμιρατς», 3 πρωταθλήματα, 6 κύπελλα και 6 Σούπερ Καπ Αγγλίας. Ξεχωρίζει το αήττητο πρωτάθλημα της σαιζόν 2003-04 που είναι και το τελευταίο που κατέκτησε η Άρσεναλ, με την ομάδα εκείνης της σαιζόν να αναδεικνύεται η καλύτερη όλων, από ιδρύσεως Premier league. Απωθημένο, η κούπα του Champions league, κοντά στην οποία έφτασε το 2006, φτάνοντας αήττητη στον Τελικό του  Stade de France του Παρισιού και χωρίς να δεχτεί γκολ σε 10 από τα παιχνίδια της μέχρι αυτόν. Έχασε από το τη Μπάρτσα του Ροναλντίνιο, με το γκολ του Μπελέτι στο τέλος. Με τον Βενγκερ να ομολογεί ότι αυτή η κούπα είναι το μεγάλο του απωθημένο και ότι κάθε φορά που αποκλειόταν από τη διοργάνωση, έκανε μέρες να κοιμηθεί….


Επί Βενγκέρ η Άρσεναλ ανέδειξε 100αδες παίκτες αφού η πολιτική της ήταν να μη δαπανά χρήματα για ακριβές μεταγραφές αλλά να αναδεικνύει τα δικά της ταλέντα, τα οποία κατόπιν ακριβό-πουλούσε. Έτσι έχτισε το προπονητικό της κέντρο «Λόντον Κόλνι» το 1998-99 και το Στάδιο Έμιρατς τη διετία 2004-06. Η πολιτική αυτή δεν άντεξε στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που δαπάνιουνται πλέον πολλά χρήματα και η ποιότητα αγοράζεται ενώ και ο Αρσέν Βενγκέρ με τα χρόνια ξεπεράστηκε. Το τελευταίο πρωτάθλημα της ομάδας είναι αυτό του 2004, ενώ έμεινε και 9 χρόνια χωρίς τίτλο μέχρι να έρθει το κύπελλο του 2014, το οποίο ακολούθησαν άλλες δύο κατακτήσεις του θεσμού, το 2015 και το 2017. Επίσης τα τελευταία χρόνια, η Άρσεναλ έπαψε να τερματίζει στην πρώτη 4αδα του πρωταθλήματος που δίνει το εισιτήριο για το Champions league και μοιραία ήρθε το τέλος για τον Βενγκέρ.

                                                 


Η νέα εποχή ξεκίνησε με την πρόσληψη του Ουνάι Έμερι. Προπονητής με επιτυχημένο πέρασμα από τους πάγκους της Βαλένθια και της Σεβίλλης στην Ισπανία, όπου με την τελευταία κατέκτησε τρία σερί Γιουρόπα Λιγκ και καθιερώθηκε στο διεθνές ποδοσφαιρικό στερέωμα και προερχόμενος από μια διετία στην Παρί Σεν Ζερμαίν με την οποία κατέκτησε πέρυσι το πρωτάθλημα, το οποίο είχε χάσει την 1η του σαιζόν από τη Μονακό του Ζαρντίμ. Στη Γαλλία πήρε πέρυσι και το κύπελλο και το Λιγκ Καπ, όπως και την 1η του σαιζόν. Εκεί που απέτυχε ήταν στο Champions league…την 1η του χρονιά ήταν θύμα της μεγάλης ανατροπής από τη Μπάρτσα του Μέσι, με το 4-0 υπέρ, του πρώτου αγώνα, να απαντιέται με 1-6 στον επαναληπτικό, με την Παρί να δέχεται τρία γκολ στα τελευταία λεπτά . Πέρυσι αποκλείστηκε στους «16» του θεσμού από τη ΡΕΑΛ με δύο ήττες και το τρεμπλ δεν τον έσωσε στο τέλος της σαιζόν. Στην Παρί, το χρήμα επιβάλει να έρθει άμεσα, ΤΩΡΑ, το αποτέλεσμα και οι τίτλοι και δεν υπάρχει η παραμικρή πίστωση χρόνου….


Ο Ουνάι Έμερι είναι ένας προπονητής που δίνει μεγάλη βάση στην τακτική και δεν δίνει ελεύθερους ρόλους στους παίκτες του όπως ο προκάτοχός του στον πάγκο της Άρσεναλ. Θέλει να κινούνται με συγκεκριμένο τρόπο μέσα στο γήπεδο και να υπηρετούν το πλάνο που έχει καταρτίσει από πριν. Μελετά εξονυχιστικά τον εκάστοτε αντίπαλο και τον αναλύει για ώρες στους παίκτες του μέσω βίντεο. Σαν κλασικός Ισπανός κόουτς εφαρμόζει το οργανωμένο πρέσιγκ που ξεκινάει από πολύ ψηλά και οι ομάδες του παίζουν επιθετικό ποδόσφαιρο, βασίζονται στην κατοχή της μπάλας, αλλά δοθείσης ευκαιρίας εκμεταλλεύονται και το ανοιχτό γήπεδο. Μέχρι στιγμής δείχνει να ταιριάζει με την ομάδα, να του πάει η Άρσεναλ σαν οργανισμός. Δεν ξεκίνησε εντυπωσιακά, όπως ο Σάρι στην Τσέλσι, αλλά σιγά σιγά ανέβηκε η απόδοση της ομάδας και πλέον ισοβαθμεί με την Τσέλσι στην 4η θέση της βαθμολογίας. Το πρωτάθλημα φέτος δείχνει να είναι υπόθεση δύο, της Σίτι του Πέπ και της Λίβερπουλ του Κλοπ. Όμως η Άρσεναλ έκανε στοχευμένες κινήσεις στις μεταγραφές και ο Έμερι δουλεύει για να χτίσει την ομάδα που θα διεκδικήσει τον τίτλο τις επόμενες σαιζόν.

      Το καλοκαίρι αποχώρησαν από την ομάδα παίκτες που δεν είχαν ενεργό συμμετοχή, όπως ο Λούκας Πέρεθ, ο Άπκομ, ο Τζόελ Κάμπελ, ο Σάντι Καθόρλα, ο Ασάνο, ο Τζακ Γουϊλσιρ, ο Καλούμ Τσέιμπερς, ο Οσπίνα και ο Μερτεζάκερ που σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Η ομάδα έκανε προσεκτικές και στοχευμένες κινήσεις δαπανώντας συνολικά 79 εκ ευρώ, ποσό μικρό για τα δεδομένα της Premier league αλλά και των κορυφαίων συλλόγων της Ευρώπης, που αυτό το ποσό το διαθέτουν για την αγορά ενός  και μόνο παίκτη. Ήρθαν ο χαφ – σκύλος Λούκας Τορέιρα από τη Σαμπντόρια με 30εκ, ο τερματοφύλακας Μπερντ Λένο από τη Λεβερκούζεν με 25 εκ, ο Σωκράτης από τη Ντόρντμουντ με 16 εκ, ο χαφ Ματέο Γκεντούζι από τη Λοριάν με 8 εκ και τέλος, ο μπακ Στεφάν Λιχτστάινερ ως ελεύθερος από τη Γιουβέντους. Άπαντες οι νεοφερμένοι έχουν βασικό ρόλο μέχρι τώρα στην ομάδα και έχουν συνεισφέρει.

     Η σαιζόν ξεκίνησε μέσα Αυγούστου με 2 ήττες στα δύο πρώτα ματς κόντρα σε Σίτι και Τσέλσι και ο μήνας έκλεισε με νίκη κόντρα στη Γουέστ Χαμ με 3-1. Ο Έμερι καθιέρωσε το 4-2-3-1 ως βασική διάταξη της ομάδας. Με αυτό ξεκίνησε και αυτό είναι το κυρίαρχο σύστημα που υπηρετεί η ομάδα ακόμη και σήμερα, παρά τις όποιες αλλαγές σε πρόσωπα. Ο Τσεχ στο τέρμα, Μπεγερίν και Μοντρεάλ οι πλάγιοι μπακ, Σωκράτης και Μουστάφι οι στόπερ. Γκεντούζι και Τσάκα οι δύο χαφ και στην 3αδα μπροστά τους να εναλλάσσονται οι Μιχταριάν – Ράμσεϊ- Οζίλ – Ιβόμπι. Φορ ο Ομπαμεγιανγκ.

   Αρχές Σεπτέμβρη ο Έμερι άρχισε να καθιερώνει τον Λακαζέτ φορ με τον Ομπαμεγιαγκ να πάει έξω αριστερά. Στις 23/9, στο ματς με την Έβερτον εντός και μετά τη διακοπή για τις εθνικές ομάδες, ξεκινάει για πρώτη φορά βασικός στα χαφ ο Λούκας Τορέιρα (αντί του Γκεντούζι) και εκ τότε δεν έχει ξαναβγεί από την 11αδα. Η ομάδα δείχνει να έχει «στρώσει», όλοι οι παίκτες μπαίνουν πλέον στο ροτέσιον και έτσι επιτυγχάνονται οι έξι νίκες στα έξι ματς για την  Άρσεναλ το Σεπτέμβρη ! 

   Από αρχές Οκτώβρη ο Έμερι καθιερώνει τον Λένο στο τέρμα αντί του Τσεχ που έπαιζε μέχρι τώρα στα ματς πρωταθλήματος, επειδή ο Γερμανός είναι καλύτερος με τη μπάλα στα πόδια και έχει σωστές μεταβιβάσεις για να βγάζει την ομάδα στην επίθεση. Θέλει το build up παιχνίδι από την άμυνα ως κλασικός Ισπανός κόουτς. Στα εύκολα ματς, όπως αυτό με την Καραμπάκ για το Γιουρόπα ή με τη Μπρέντφορντ στο Κύπελο, πειραματίζεται σε συστήματα και τακτικές, η ομάδα παίζει και το 4-4-2 και το 4-3-3, αλλά και 3-4-3 με τρεις κεντρικούς αμυντικούς.  Επίσης σε κάποια ματς και λόγω τραυματισμού του Μόντρεαλ, ο χαφ Τσάκα αγωνίζεται ως αριστερός μπακ και ανταπεξέρχεται εξαιρετικά. Πέντε νίκες και μία ισοπαλία η Άρσεναλ τον Οκτώβριο, που συνεχίζει να παρουσιάζει πρόοδο και να προσθέτει χαρακτηριστικά στον τρόπο παιχνιδιού της.

   Ο Νοέμβριος ξεκινάει με ντέρμπι κόντρα στη Λίβερπουλ και ισοπαλία 1-1. Σε ένα ματς που ο Κολάσινατς ξεκινάει αριστερό μπακ, ο Τσάκα στα χαφ, ο Λακαζέτ φορ και ο Ομπαμεγιαγκ έξω αριστερά. Στην ομάδα μπαίνει και παίρνει συνεχόμενα παιχνίδια ο νεαρός στόπερ Χόλντιγκ εκμεταλλευόμενος τραυματισμούς και τιμωρίες των δύο βασικών στόπερ. Μάλιστα τέλη του μήνα, μετά τη διακοπή για τις εθνικές, που επέστρεψε στη δράση ο Σωκράτης και με την ομάδα να προέρχεται από τρεις σερί ισοπαλίες, ο Έμερι παίζει με 3 στόπερ, τον Σωκράτη κεντρικό και πετυχαίνει δύο νίκες στο κλείσιμο του μήνα. Επιβραβεύεται έτσι ο νεαρός Άγγλος αμυντικός αλλά και η ομάδα ξεπερνά τη μίνι κρίση με δύο συνεχόμενες νίκες. 

    Ο Δεκέμβριος ξεκίνησε με δύο μεγάλα ντέρμπι. Νίκη εντός κόντρα στην Τότεναμ με 4-2 και ανατροπή στην ανατροπή και πάλι με τρεις στην άμυνα. Και ισοπαλία χθες βράδυ στο «Ολντ Τράφορντ» κόντρα στη Γιουνάιντεντ του Μουρίνιο, σε ένα ματς που η Άρσεναλ άξιζε τη νίκη αλλά πλήρωσε τα λάθη και την έλλειψη συγκέντρωσης στην άμυνα.

Η Άρσεναλ, μετά από 15 αγωνιστικές, βρίσκεται στην 5η θέση της Premier league, ισόβαθμη με την 4η Τσέλσι στους 31 βαθμούς, 10 βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Σίτι του Πέπ που έχει μόνο δύο ισοπαλίες μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα και 13 νίκες. Η ομάδα του Έμερι έχει 9 νίκες, 4 ισοπαλίες και 2 ήττες, αυτές στα δύο πρώτα παιχνίδια της σαιζόν. Με τη χθεσινή ισοπαλία στο «Ολντ Τράφορντ» συμπλήρωσε 20 σερί αγώνες χωρίς ήττα στη σαιζόν, σε όλες τις διοργανώσεις. Στην επίθεση είναι 2η στο πρωτάθλημα (μετά τη Σίτι με 45 γκολ) με 34 γκολ, με τους Ομπαμεγιαγκ και Λακαζέτ να έχουν καλή συνεργασία, να έχουν βρει μεταξύ τους χημεία και να έχουν πετύχει 10 και 6 γκολ αντίστοιχα. Πρόβλημα υπάρχει στην άμυνα που η ομάδα έχει δεχτεί 20 γκολ. Οι δύο μπακ Μπεγερίν και Κολάσινατς είναι πολύ επιθετικοί μπακ και γι αυτό ο Έμερι στα τελευταία παιχνίδια προτιμά να παίζει με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, για να καλύψει τα κενά που δημιουργούνται από τις συνεχείς προωθήσεις αυτών των δύο. Οι αντικαταστάτες τους, Λιχτστάινερ και Μοντρεάλ είναι προχωρημένης ηλικίας, 34 και 33 χρονών αντίστοιχα και δύσκολα αντέχουν για συνεχόμενα παιχνίδια το ρυθμό της Premier league. Οι τρεις στόπερ, ο Χόλντιγκ είναι νεαρός, ο Σωκράτης δείχνει να δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στο στιλ και παιχνιδιού και το ρυθμό του Αγγλικού πρωταθλήματος και ο Μουστάφι δεν είναι της κλάσης αυτού του επιπέδου. Θα χρειαστεί μεταγραφή από το τοπ ράφι εδώ η ομάδα. Στα αμυντικά χαφ η ομάδα χρειάζεται περισσότερη σκληράδα και δύναμη. Μόνο ο Τορέιρα έχει αυτά τα χαρακτηριστικά και χρειάζεται δίπλα του έναν χαφ με σωματικά προσόντα και ύψος. Γκεντούζι και Ελνένι δύσκολα θα σταδιοδρομήσουν στην Premier league, ίσως ως εναλλακτικές λύσεις. Ο Τσάκα είναι καλός παίκτης και πρέπει να του βρεθεί ρόλος και παίκτης που να συμπληρώνει τα χαρακτηριστικά του.


                                    


Στην επίθεση, με Λακαζέτ, Ομπαμεγιαγκ (1ος σκόρερ μέχρι στιγμής στην Premier league με 10 γκολ) και 3ο τον Γουέλμπεκ είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και μπορεί να βασιστεί σε αυτή την τριάδα για να κάνει πρωταθλητισμό. Το θέμα είναι στην τριάδα πίσω από τον φορ. Μιχταριάν και Οζίλ τόσα χρόνια στην Αγγλία και δεν έχουν κατακτήσει τίποτα, κουράστηκαν και κούρασαν, μοιάζουν και είναι ξεζουμισμένοι, πρέπει να πάνε σε πρωτάθλημα με χαμηλότερο ρυθμό. Ιβόμπι και Ράμσει δεν έχουν την τεχνική και τη δημιουργία για να κάνουν τη διαφορά, βγάζουν τρεξίματα και κινούνται έξυπνα στο χώρο άλλα είναι παίκτες ρόλων και δεν προσδίδουν το star quality που χρειάζεται η ομάδα για να χτυπήσει τίτλο σε αυτή την Premier league και να κοντράρει στα ίσα τη Σίτι του Πεπ και τη Λίβερπουλ του Κλοπ. Απαραίτητες 2 με 3 μεταγραφές εδώ, που θα ανεβάσουν επίπεδο την ομάδα, θα την κάνουν να κοιτάξει πιο ψηλά και θα φέρουν τίτλους.





                                     


Εν κατακλείδι, στόχος του οργανισμού Άρσεναλ αλλά και του Έμερι ως προπονητή που θα εφαρμόσει και θα υλοποιήσει το νέο πρότζεκτ, είναι να πείσουν τους τοπ επιπέδου παίκτες για την προοπτική του συλλόγου και της νέες προσπάθειας που ξεκίνησε το καλοκαίρι, της οποίας στόχος είναι η κατάκτηση τίτλων. Να γίνει η ομάδα, το κλαμπ, ελκυστικός προορισμός για τους κορυφαίους παίκτες, οι οποίοι θα βλέπουν στην Άρσεναλ το κλαμπ με το οποίο θα γίνουν πρωταθλητές και θα καταξιωθούν. Οι τίτλοι πρέπει να ξεκινήσουν να έρχονται από φέτος, με το Γιουρόπα να αποτελεί έναν εφικτό στόχο που θα ανεβάσει το πρεστίζ του συλλόγου.




                                                                                                                      SAM