EURO 2016 ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πέρασαν πάνω από είκοσι ημέρες που τελείωσε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της Γαλλίας και αφού ηρεμήσαμε ας κάνουμε μια ανασκόπηση του τι είδαμε και ας μιλήσουμε για το η δική μας εθνική θα μπορούσε να ήταν παρούσα και τη πορεία θα έκανε…..

        Ένα EURO που τελικά το κατέκτησε η Πορτογαλία του «δικού μας» Φερνάντο Σάντος και η οποία ως ομάδα έφερε τη σφραγίδα του προπονητή της που επισκίασε και το μεγάλο της αστέρι, τον Κριστιάνο Ρονάλντο καθότι πάνω απ’ όλα ήταν «ομάδα Σάντος».

   Ας πάμε καταρχήν να δούμε μία – μία τις ομάδες και τι μας παρουσίασαν σ’ αυτό το τουρνουά, λέγοντας ενδιάμεσα και κάποια άλλα πραγματάκια που μας έμειναν στο μυαλό…..

Ρουμανία: Στο 1^ο ματς του EURO δυσκόλεψαν τους γηπεδούχους Γάλλους και έχασαν στο 89΄ λεπτό. Έτρεξαν πολύ και έδειξαν να μπορούν να κάνουν κάτι στη διοργάνωση…..τουλάχιστον να μπουν στους «16»…..όπως και στο 2^ο ματς με τους Ελβετούς, ματς στο οποίο έβγαλε και μια σκληράδα ως ομάδα και πήρε και την ισοπαλία. Στο 3^ο παιχνίδι όμως με τους Αλβανούς που έπρεπε να επιτεθεί και να δημιουργήσει, από τη στιγμή μάλιστα που έμεινε και πίσω στο σκορ, φάνηκε «λίγη» ως ομάδα, έχασαν και γύρισαν σπίτια τους…..

Αλβανία: Σκληρή και συμπαγής ομάδα, χωρίς ατομικό ταλέντο και υψηλή τεχνική που βασίστηκε στο πάθος, στα τρεξίματα και στη σφιχτή τακτική στο παιχνίδι της. Έχασε δύσκολα από Ελβετούς και Γάλλους και στο τελευταίο ματς με κατάθεση ψυχής κέρδισε τους Ρουμάνους, πετυχαίνοντας και το 1^ο γκολ της στη διοργάνωση, φεύγοντας με ψηλά το κεφάλι και με ελπίδα για περισσότερα πράγματα στο μέλλον…..Αυτός ο Λίλα πάντως ίσως αξίζει να προσεχθεί από τις «μεγάλες» ομάδες μας…..

Ελβετία: Φάνηκε να της έλειπε ο Χίτζφελντ……Δεν παρουσίασε κάτι το ιδιαίτερο στη διοργάνωση αν και υπήρχαν μεγαλύτερες απαιτήσεις βάσει των παικτών που διαθέτει…..πέρασε απ’ τον όμιλο κερδίζοντας μόνο τους Αλβανούς και αποκλείστηκε στους «16» από την καλύτερη Πολωνία στη διαδικασία των πέναλντι, όπου αστόχησε το αστέρι της ο Τσάκα (μεταγραφή 40 εκ. στην Άρσεναλ) . Εκπληκτικό πάντως το γκολ του πολύ ταχύ Σακίρι, με ανάποδο ψαλιδάκι….παίχτης για να ανέβει επίπεδο μια Ελληνική ομάδα ο συγκεκριμένος….που μπορεί να «ψηθεί» για να έρθει καθότι δεν έχει καταφέρει ως σήμερα όσα υποσχόταν το ταλέντο του στα πρώτα βήματά του.

Αγγλία: Εδώ τι να πεις; Υπήρχαν και πολλοί που την έβλεπαν για κούπα….Ισοπαλία με την ανύπαρκτη Ρωσία…..μεγάλη νίκη με ανατροπή με τους πολύ καλούς Ουαλούς, που σκόρπισε ενθουσιασμό στους υποστηρικτές της, σε ένα ματς που της έδωσε ώθηση ο πιτσιρικάς της Γιουνάιντεντ , ο σέντερ φορ ο Ράσφορντ…..ισοπαλία με πολλές αλλαγές και πρόκριση με τους Σλοβάκους. Και στους «16» έσβησαν τα φώτα….ντροπιαστική ήττα και αποκλεισμός από τους «ψαράδες»…Ισλανδούς….τραγική φιγούρα στα τελευταία λεπτά του ματς ο Χόνστον….αναμαλλιασμένος, με βλέμμα απλανές….πραγματικά να τον λυπάσαι.

Ρωσία: Δεν υπήρξε ομάδα Ρωσία στο EURO. Τσάμπα τα εισιτήρια και η ταλαιπωρία του ταξιδιού.

Ουαλία: Σφιχτή ομάδα με πολλά τρεξίματα….Με ηγέτη τον Γκάρεθ Μπέιλ, πολύ καλούς τους Ράμσεϊ και Άλλεν στα χαφ και ασφαλώς 5-3-2. Απλά στον όμιλο φοβήθηκε το ματς με τους Άγγλους και έχασε με ανατροπή….πέρασε άνετα με δύο νίκες (με Σλοβάκους και Ρώσους) στους «16»….Εκεί σε ένα ματς με τη Βόρεια Ιρλανδία, στο οποίο δεν ήταν καλύτερη, γιατί βρήκε απέναντι της αντίπαλο με τα ίδια χαρακτηριστικά, στάθηκε τυχερή και προκρίθηκε με ένα αυτογκόλ στο 75΄λεπτό .Δεν της ταίριαζαν οι Βρετανικές ομάδες πάντως. Στους «8» έκανε το μεγάλο της παιχνίδι στο EURO. Ότι και να πούμε είναι λίγο. Παρουσίασε όλες τις αρετές της ως ομάδα απέναντι στους Βέλγους. Τεράστιο ματς οι χαφ Ράμσεϊ – Άλλεν….απίστευτο γκολ με επική προσποίηση ο Ρόμπσον – Κανού…. Εκεί όμως «άδειασε», έλειψε πολύ και ο τιμωρημένος Ράμσεϊ και αν και άντεξε ένα ημίχρονο, έχασε μέσα σε ένα τρίλεπτο (50΄- 53΄) το ματς με τους Πορτογάλους στον ημιτελικό. Ήταν σε κάθε περίπτωση η ευχάριστη έκπληξη του EURO και έκανε τρομερή πορεία….Παίκτης με προσωπικότητα και ηγέτης ο Μπέιλ .

Σλοβακία: Στον όμιλο παρουσίασε καλό πρόσωπο και ήταν επικύνδινη μπροστά με εξτρέμ τους Βάις και Μακ, ενώ και στα χαφ είχε προσωπικότητες όπως ο Χάμτσικ και ο Κούτσκα. Στους «16» όμως δεν πρόβαλε καμία αντίσταση στους Γερμανούς και αποκλείστηκε άνετα.

Γερμανία: Ομάδα χωρίς σέντερ φορ….αν είχε φορ θα το έπαιρνε….ξεκίνησε το EURO με φορ τον κοντούλη Γκέτσε και μετά δοκίμασε και τον αργό Μίλλερ….τελικά τη λύση τη βρήκε στο πρόσωπο του γέρο Μάριο Γκόμεζ ο οποίος όμως απουσίαζε στον ημιτελικό με τους Γάλλους, γεγονός που στοίχησε….Στα χαφ ο Κεντίρα δεν είναι πλέον ο ποδοσφαιριστής που ήταν κάποτε ενώ ο Σβαϊστάιγκερ δεν είναι πλέον για υψηλό επίπεδο, έμεινε λοιπόν ο Κρόος να παλεύει μόνος του. Μας παρουσίασε και δύο νέους παίκτες….τους πλάγιους μπακ της, τον Κίμιχ από δεξιά και τον Έκτορ από αριστερά οι οποίοι αξίζει να προσεχθούν. Το καλύτερο της παιχνίδι ήταν πάντως ο προημιτελικός με τους Ιταλούς που έσπασε και η κατάρα να μην μπορεί να τους αποκλείσει σε μεγάλο τουρνουά…. Με τους Γάλλους βρέθηκαν πίσω στο σκορ σε κρίσιμο σημείο από τραβηγμένο αλλά και ανόητο πέναλτι και μετά δεν κατάφεραν να αντιδράσουν.

Ουκρανία: Δεν παρουσίασε τίποτα, απλά κατέγραψε μια συμμετοχή σε τελική φάση EURO.

Πολωνία: Καλή ομάδα με καλή παρουσία…..και δυνατή στην άμυνα όπου μας σύστησε για τα καλά και τον αξιόλογο στόπερ Παζντάν, εκ των κορυφαίων αμυντικών του EURO. Αν ο Λεβαντόφσκι ήταν ο παίκτης που είναι στη Μπάγερν θα κατάφερνε σίγουρα περισσότερα. Μπροστά έλαμψε ο Μίλικ του Άγιαξ (σήμερα μεταγραφή 35 εκ. στη Νάπολι). Πέρασε την Ελβετία στα πέναλντι . αποκλείστηκε με τον ίδιο τρόπο από τους Πορτογάλλους στους «8».

Βορ. Ιρλανδία: Στον όμιλο έδειξε απλά μια μαχητική ομάδα με σφικτή τακτική και πολλά τρεξίματα και πάθος. Στους «16» παρουσιάστηκε πολύ διαβασμένη με τους Ουαλούς και με σύστημα 4-5-1 και σφιχτή τακτική δεν απειλήθηκε και γενικά ήταν καλύτερη, προδόθηκε όμως  από ένα αυτογκόλ.

Ισπανία: Με καλύτερο παίκτη τον Ινιέστα ό οποίος πραγματικά ξεχώριζε όσο άντεχε για την ποιότητά του. Ελπιδοφόροι Νολίτο και Μοράτα μπροστά ….Έχασαν την πρώτοι θέση στον όμιλο από τους αναπληρωματικούς της Κροατίας….Μ ε Ιταλούς στους «16» ηττήθηκαν κατά κράτος στην τακτική και ούτε καν απείλησαν… Τέλος εποχής για Ντελ Μπόσκε και Κασίγιας και πολύ πιθανόν και για άλλους .

Τσεχία: Αλλοπρόσαλλη παρουσία…. Με Ισπανία τους κράτησε ο Τσεχ….απρόσμενη ισοπαλία με τους Κροάτες ενώ στο 70΄ έχαναν 0-2 και στο ματς πρόκριση με τους Τούρκους έχασαν με κάτω τα χέρια. Με Ροτσίνσκι και Πλασίλ στα χαφ να θυμίζουν παλαίμαχους δεν ήταν για κάτι περισσότερο…Ξεχώρισε βέβαια το 6αρι ο Νταρίντα που έτρεχε για όλους, έκοβε και έραβε ….αλλά ήταν μόνος του.

Τουρκία: Πολύ κακή παρουσία στη διοργάνωση….με μια νίκη παρηγοριάς στο τελευταίο ματς του ομίλου απέναντι στους Τσέχους ενώ στα δύο προηγούμενα ήταν πραγματικά ανύπαρκτη ως ομάδα.

Κροατία: Πολύ καλή ομάδα με μπαλαδόρους παίκτες στη μεσαία της γραμμή. Εντύπωση μου έκανε και ο εξτρέμ Μπρόζοβιτς με την τεχνική του και το διασκελισμό του. Ενώ έχασε τη νίκη από χαλάρωση με την Τσεχία στα τελευταία λεπτά, οι αναπληρωματικοί της κέρδισαν τους Ισπανούς και έτσι τερμάτισαν 1^οι  στον όμιλο….για να βρεθούν στους «16» κόντρα στους Πορτογάλους….Στο ματς αυτό ήταν καλύτεροι και πιθανόν να άξιζαν να προκριθούν…όμως κάτι το ότι δε βρήκαν το γκολ κάτι η τύχη του Σάντος έμειναν εκτός με γκολ στο 117΄. Μια ομάδα που αν περνούσε σίγουρα θα έφτανε μακριά και σίγουρα θα βλέπαμε καλύτερο ποδόσφαιρο στη διοργάνωση.

Βέλγιο: Κάποιοι το είχαν σαν κρυφό φαβορί. Σε καμιά περίπτωση δεν τους δικαίωσε. Με τους Ιταλούς φάνηκαν πολύ λίγοι . Στους «16» νίκησαν με ευρύ σκορ τους Ούγγρους και εκεί φάνηκαν να αναθαρρούν. Ως τότε ο παίκτης που ξεχώρισε ήταν ο Ναϊγκολάν. Όμως στους «8» και απέναντι στους Ουαλούς αν και προηγήθηκαν νωρίς δε μπόρεσαν να ανακόψουν την ορμή των αντιπάλων τους και με τραγικό το κεντρικό αμυντικό δίδυμό (ειδικά στο 2^ο γκολ του Ρόμπσον – Κανού) .Μεγάλη αποτυχία στο πιο κρίσιμο ματς και απέναντι σε ομάδα χωρίς καμιά βαριά φανέλα. Έχουν υλικό αλλά δεν κατάφεραν το παραπάνω για ακόμα μία φορά. Τέλος ο Βίλμοτς και αναδόμηση.

Ιταλία: Η βαριά φανέλα…η παντοτινή Ιταλία της τακτικής….χωρίς μεγάλα ονόματα από παίκτες αυτή τη φορά και με ηγέτη τον γερόλυκο Τζίτζι Μπουφόν. Ένας παθιασμένος Μπουφόν με σταθερότητα και μερικές μεγάλες αποκρούσεις και με προσωπικότητα στην κατεύθυνση της άμυνας…ένας Μπουφόν που έπεφτε σαν καμικάζι στα πέναλντι των Γερμάνων και πάντα στη σωστή γωνία…τον πούλησε η μπάλα και είπε αντίο με δάκρυα… Σε κάθε μεγάλη διοργάνωση ένας θρύλος, ένας μεγάλος φεύγει με δάκρυα (στο προηγούμενο EURO ήταν ο τεράστιος Πίρλο). Εντυπωσίασαν στο 1^ο ματς με τους Βέλγους, με σύστημα 5-3-2-, και με απίστευτα τρεξίματα( πρώτοι σε μ.ο. στο  EURO). Η άμυνα της Γιουβέντους, τρεχαλατζήδες χαφ, που γνωρίζουν τη βασική μπάλα, (εντυπωσίασε ο Παρόλο) και μπροστά, μέσα στην περιοχή τον γκολτζή Γκρατσιάνο Πελέ και πίσω – δίπλα του, τον ταχύτατο και τεχνίτη Ιταλοβραζιλιάνο Εντερ. Στους «16» με τους Ισπανούς παρουσιάστηκαν διαβασμένοι, με γρανιτένια άμυνα, τρεξίματα και ψυχραιμία στη διαχείριση του παιχνιδιού….Στους «8» οι Γερμανοί ήταν καλύτεροι για 120 λεπτά, αλλά δεν τους κέρδισαν. Λάθος πάντως του Κόντε που δε χτύπησε το ματς στην παράταση και περίμενε τα πέναλντι. Λάθος του και η αλλαγή του Κιελίνι με το Τζάτζα στο 120΄για να χτυπήσει πέναλντι, το οποίο τελικά έχασε….Υπήρχε και ψυχολογική κούραση από το ντέρμπι με τους Ισπανούς…Από τις πολύ καλές παρουσίες πάντως στο  EURO, που μπορούμε να πούμε ότι αν στα νοκ άουτ είχε ευκολότερους αντιπάλους έβλεπε τελικό.

Ιρλανδία: Πολύ τρέξιμο και Βρετανικό πάθος αλλά άτεχνη ομάδα…Μόχθησαν και έφυγαν με ψηλά το κεφάλι από τη διοργάνωση αφού δυσκόλεψαν τους διοργανωτές Γάλλους στους»16». Από μπάλα πάντως δε θα τους θυμάται κανείς.

Σουηδία: Με κακό και ντεφορμέ τον Ζλάταν απλά δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα….προσπάθησε με τρεξίματα να καλύψουν το χάντικαπ της έλλειψης ποιότητας, χωρίς να τα καταφέρουν. Ανύπαρκτος ο δικός μας, ο Μπέργκ.

Ισλανδία: Πολύ συμπαγής ομάδα, με κοντά τις γραμμές, αλληλοκάλυψη, τρεξίματα και το κλασικό σφιχτό 4-4-2. Δεν κατάφερε καμιά ομάδα στον όμιλο να της κάνει ευκαιρίες χάρη στην καλή της αμυντική τακτική με την ομάδα μαζεμένη πίσω από το κέντρο. Στο ματς των «16» με τους Άγγλους, σε ένα κλασικό Βρετανικό ντέρμπι όπως εξελίχθηκε. Πάθος + Μαχητικότητα = Πρόκριση. Μεθυστική πρόκριση…

Κατόπιν με τους Γάλλους είχαν αδειάσει ψυχικά. Ανέβασαν και ψηλά την άμυνα τους, με συνέπεια, 0-4 στο ημίχρονο. Πάλεψαν όμως, πέτυχαν δυο γκολ και έφυγαν με ψηλά το κεφάλι…Μεγάλη συνεισφορά στο ποδόσφαιρο…η κραυγή του πανηγυρισμού των Βίκινγκ.

Αυστρία: Προσπάθησε αλλά δεν ήταν καλή ομάδα….Πήρε ισοπαλία με τους Πορτογάλους και ήττα και αποκλεισμός από τους Ισλανδούς στο 94΄.

Ουγγαρία: Ξαναήρθαν στο προσκήνιο οι Μαγυάροι. Συμπαγής ομάδα με ηγέτη τον 36χρονο Γκέρα  και καλούς εξτρέμ τους Ντζουτζακ και Νέμεθ. Ελπιδοφόρος το 8αρι Νάγκι (21ετων) . Δεν έχασαν ματς στον όμιλο. Μία νίκη- δύο ισοπαλίες. Στα νοκ άουτ όμως διασύρθηκαν από το πρώτο παιχνίδι από τους Βέλγους. Δε μπήκαν καν στο γήπεδο, εντελώς απροετοίμαστοι και λίγοι για τέτοιο ματς.

Γαλλία: Ίσως έπαιξε το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο στη διοργάνωση. Ξεκίνησε με 4-3-3 , με χαφ Καντέ, Ματουϊντί και Πογκμπά, φορ Ζιρού και πίσω του και πλάγια Γκριεζμάν και Παγιέτ. Ο τελευταίος στα δύο πρώτα ματς ήταν ο ηγέτης της ομάδας και ειδικά στο πρώτο μάγεψε.

 Στους «16» και στην πρόκριση με ανατροπή επί της σκληροτράχηλης Ιρλανδίας καθάρισε με δύο γκολ ο Γκριεζμάν, σε ένα ματς όμως που παρουσιάστηκαν ιδιαίτερα αγχωμένοι. Όλη η χώρα ήθελα κούπα.

    Στον επόμενο γύρο έδειξαν ομάδα για κούπα, κατατροπώνοντας τους ανεβασμένους από την πρόκριση επί των Άγγλων, Ισλανδούς με 4-0 από το ημίχρονο, 5-2 τελικό σκορ. Σ’ αυτό το ματς έλλειπε λόγω καρτών ο Καντέ και ουσιαστικά άλλαξε και η διάταξη. Πέρασε ο Ουμίτι (μεταγραφή Μπαρτσελόνα) σέντερ μπακ δίπλα στον Κιοσελινί  (καλύτερος ως τότε σέντερ μπακ του  EURO), ο Γκριεζμάν έπαιξε πίσω από τον Ζιρού και Μούσα Σισοκό και Παγιέτ στα πλάγια, με Πογκμπά και Ματουϊντί αμυντικά χαφ, 4-2-3-1 δηλαδή και έτσι πήγε μέχρι και τον τελικό.  

    Στον ημιτελικό βρήκαν τους Γερμανούς ψυχικά εξουθενωμένους από το ματς – πρόκριση με τους Ιταλούς και με ελλείψεις, ιδιαίτερα του μοναδικού τους φορ, Μάριο Γκόμεζ. Ήταν και τυχεροι από το ανόητο πέναλντι δώρο στη λήξη του ημιχρόνου από τον Σβαϊστάιγκερ και με δύο γκολ του Γκριεζμάν έφυγαν για τελικό.

      Στον τελικό αν και το μεγάλο αστέρι τον αντιπάλων, Κριστιάνο, βγήκε νωρίς εκτός αγώνα και χωρίς να ναι χειρότεροι στο ματς και παρότι είχαν δοκάρι στις καθυστερήσεις του 90λεπτου μετά από ωραία ενέργεια του Ζινιάκ, έχασαν το παιχνίδι όταν ο Έντερ πήγε βόλτα τον Κιοσελινι και σούταρε για να δώσει τη νίκη κούπα στους Πορτογάλους. Δύσκολο να πανηγυρίζουν άλλοι στο σπίτι σου….

Πορτογαλία: Όχι δεν ήταν η ομάδα του σταρ Κριστιάνο Ρονάλντο., ούτε κανενός παίχτη….ήταν η ομάδα του επιτέλους δικαιωμένου Φερναντο Σάντος, ενός τεράστιου προπονητή και ενός μεγάλου ανθρώπου. Με τακτική, που τον χαρακτηρίζει και την ακολουθεί δεκαετίες τώρα.

 Που χρησιμοποίησε όλους τους παίκτες πλην των δύο αναπληρωματικών τερματοφυλάκων. Που κέρδισε μόνο έναν αγώνα από τους επτά στο 90λεπτο. Που πέτυχε αυτό που δεν κατόρθωσαν θεοί του ποδοσφαίρου (Εουσέμπιο- Κολούνα – Τόρες) και που τις το χρωστούσε η μοίρα από το 2004 που έχασαν από την δική μας Εθνική στην έδρα τους.

 Με ένα καλό ματς από τον Κριστιάνο στο 3-3 με τους Ούγγρους. Μ ε παίκτες από το δικό της πρωτάθλημα και όχι από τα 4-5 μεγάλα. Με διάταξη 4-4-2 με Κριστιάνο και τον αναστημένο Νάνι μπροστά. Με τον Κουαρέσμα να βοηθάει ως αλλαγή επιθετικά. Με Πέπε κυρίαρχο στην άμυνα αλλά και τον έτερο στόπερ τον Φοντέ να μην υστερεί. Με Σέντρικ δεξί μπακ και Ράφαελ (μεταγραφή Ντόρντμουντ) αριστερό. Στα χαφ, ανέδειξε τον 19χρονο (?) Ρενάτο Σάντσεζ, παρουσίασε στο ευρύτερο κοινό τον Ζοάο Μάριο, ενώ έτρεξαν ατελείωτα και έκαναν απίστευτη δουλειά τακτικής τόσο τα 6αρια Ντανίλο και Γουϊλιαμ Καρβάλιο όσο και τα 8αρια Άντριεν Σίλβα και Άντρε Γκόμεζ (μεταγραφή από Βαλένθια στην Μπαρτσελόνα). Στους «16» με τους Κροάτες τον έλεγαν Κουαρέσμα στο 117΄, στον τελικό με τους Γάλλους ήταν ο Έντερ στο 109΄ο κρυφός άσσος του «δικού μας» Φερναντο. Μεγάλο τουρνουά και από τον τερματοφύλακα Ρούι Πατρίτσιο που στάθηκε ισάξιος των Μπουφόν , Νόιερ και Γιορίς. Σίγουρα η Πορτογαλία δεν ήταν η καλύτερη ομάδα του EURO και πήρε τον τίτλο λόγω της σφιχτής και προσεγμένης τακτικής του Σάντος…. Αυτή την κούπα όμως της τη χρωστούσε η Ιστορία…..

Ελλάδα: Σίγουρα υπήρχαν ομάδες χειρότερες από τη δική μας στο EURO. Σίγουρα η ομάδα του Σάντος το 2014 θα ήταν για 8αδα. Όμως από πολλά λάθη δεν ήμασταν εκεί…..Η ομάδα μας πέρα από ηρεμία και οργάνωση εξωαγωνιστικά, θέλει και πολύ δουλεία στο αγωνιστικό κομμάτι….Ακόμη δεν έχουμε σαφή δείγματα της δουλείας του Γερμανού προπονητή Σκίμπε., που το προηγούμενο διάστημα αναλώθηκε, πολύ σωστά, σε αγωνιστικούς πειραματισμούς και στην θωράκιση οργανωτικά της ομάδας (γιατροί, σκάουτιγκ, υποδομές). 

Από παίκτες? Στο τέρμα είμαστε εντάξει….με Καρνέζη, Καπίνο, Ανέστη, Γλύκο για το παρόν και Μπάρκα για το μέλλον….Σέντερ μπάκ? Παπασταθόπουλος, Μανωλάς, Κυριάκος Παπαδόπουλος, Σιόβας, ο «Ιταλός» Οικονόμου και κάποιοι από το ελληνικό πρωτάθλημα και εδώ οκ…. Επίθεση? Μήτρογλου, Καρέλης και ο επιθετικογενής Φορτούνης….στην πρώτη γραμμή με μέτριες λύσεις να ακολουθούν…..Το πρόβλημα εντοπίζεται στα πλάγια μπακ και στα χαφ….Μπακ…μεγάλωσαν Τοροσίδης και Χολέμπας….ο Σταφυλλίδης δεν είχε την αναμενόμενη πρόοδο, στάσιμος ο Γιαννούλης του Αστέρα, Κίτσιου, Χουχούμης έχουν δρόμο ακόμα για να θεωρηθούν ολοκληρωμένοι παίκτες με εμπειρίες….Πρόβλημα… Χαφ….Μάνταλος…αν μπορεί να παίξει μαζί με Φορτούνη, Σάμαρης? Που θα πάει μετά την Μπενφίκα? Τζιόλης? Μεγάλωσε…Πέτσος? Θα τον δούμε στη Μπουντεσλίγκα….Λαγός ? έφυγε από τον Παναθηναϊκό για τη Β΄ Γερμανίας….Χαρίσης? για το μέλλον? Πέλκας? Θέλει εμπειρίες και παραστάσεις….στάσιμοι Κονέ , Ταχτσίδης Χριστοδουλόπουλος….Μανιάτης? αν επανέλθει στην κατάσταση πριν το τραυματισμό του…..Πρόβλημα….Εξτρέμ ? ούτε για δείγμα…..Γιανιώτας, Κολοβός δεν έπιασαν στον Ολυμπιακό και βολοδέρνουν δανεικοί….Μαυριάς? εξαφανισμένος…. Άρα οι ομάδα υστερεί σε παίκτες που θα φέρουν τι μπάλα στους επιθετικούς με προϋποθέσεις για να σκοράρουν, θα πλαγιοκοπήσουν, θα κρατήσουν μπάλα και με τρεξίματα θα βοηθήσουν την άμυνα και κυρίως θα έχουν την προσωπικότητα να σηκώσουν και μόνοι τους αν χρειαστεί την ομάδα….Πάντως όπως είδαμε και στο EURO είδαμε και πολύ χειρότερες ομάδες….ηρεμία χρειάζεται, υπομονή, στήριξη ενός πλάνου και εμπιστοσύνη….μα πάνω απ’ όλα οργάνωση και εκτός οι παρατρεχάμενοι που θέλουν να συναποφασίζουν… φαινόμενο που δεν υπήρχε περίπτωση μα συμβεί με Ρεχάγκελ και Σάντος…..

                                                                                                                                   SAM