- Η Λεβερκούζεν ήταν το μεγάλο φαβορί, ο Τσάμπι Αλόνσο πολυδιαφημισμένος ως to next big think του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αήττητη σε όλη τη σαιζόν, σε 51 ματς δεν είχε φύγει με σκυμμένο το κεφάλι φέτος, με χρηματιστηριακή αξία σχεδόν διπλάσια από αυτή της Αταλάντα....ε, στα παπάρια τους οι Ιταλοί, μπήκανε μέσα και τους πήρανε τη σπλήνα, δεν τους άφησαν να πάρουν ανάσα, ούτε ευκαιρία δεν έκαναν οι Γερμανοί σε 90΄λεπτά αγώνα.....στο παγωμένο Aviva Stadium του Δουβλίνου έμελε να στεφθεί για πρώτη φορά ο Τζανπιέτρο Γκασπερίνι.....
Ο Τσάμπι Αλόνσο ξεκίνησε κάπως επιφυλακτικά στο παιχνίδι....με τον Στάνισιστς στην 11αδα σε ρόλο καθαρού δεξιού μπακ και τον Χινκάπιε να καλύπτει το αριστερό άκρο της άμυνας περισσότερο, παρά να λειτουργεί ως τρίτο στόπερ.....έβαλε παίκτες δηλαδή στην πλάτη των Φρίμπονγκ και Γκριμάλντο που συνήθως παίρνουν όλοι την πλευρά και είναι φουλ επιθετικά μπακ....ίσως φοβόταν τα άκρα της Αταλάντα, τους Λούκμαν και Ντε Κέτελαρ.....ε, από αυτό που φοβόταν δε γλίτωσε....χακ τρικ ο Λούκμαν και καθάρισε το παιχνίδι.....
Η Αταλάντα μπήκε πολύ δυνατά στο παιχνίδι, στα 30΄πρώτα λεπτά του παιχνιδιού μια ομάδα υπήρχε στο γήπεδο....κυριολεκτικά τους κατάπιε....με ανελέητο πρέσινγκ...η Λεβερκούζεν προσπαθούσε με γρήγορο passing game να σπάσει αυτό το πρέσινγκ αλλά μοιραία υπέπιπτε σε λάθη....δε μπορούσε να ξεμιτύσει....δεν της βγήκε και η επιλογή του Αλόνσο να παίξει με έναν ελαφύ φορ, τον Αντλί....γιατί όταν έδιωχνε τη μπαλα από την άμυνα της ο Αντλί έχανε όλες τις μονομαχίες και η Αταλάντα επιτίθονταν ξανά.....χρειαζόταν έναν πιο δυνατό παίκτη εκεί, να κερδίσει κάποιες μπάλες και να δώσει ανάσες.....ενώ τώρα μιλάμε για πλήρη κυριαρχία....με αυτά και με αυτά στο 30΄το σκορ ήταν ήδη 2-0 με δύο γκολ του Λούκμαν....ούτε που τους έβλεπε ο Νιγηριανός εξτρέμ.....
Μετά το 30΄ισορρόπησε κάπως η Λεβερκούζεν, χαλάρωσαν λιγάκι και οι Ιταλοί και βγήκε μπροστά...φάση όμως δεν έκανε....μόνο στο 35΄βγήκε μόνος του ο Γκριμάλντο αλλά πλάσαρε άψυχα στην αγκαλιά του Μούσο....Η Αταλάντα συνέχισε να παίρνει όλες τις μονομαχίες, όλες τις 2ες μπάλες και να είναι επικύνδινη όποτε επιτιθόταν, όπως στο 43΄με το σουτ του Ντε Κέτελαρ.....Κοιτάζω τα στατιστικά στο ημίχρονο και το παιχνίδι φαινόταν ισορροπημένο στους αριθμούς, αλλά η εικόνα στο γήπεδο έδειχνε τελειώς άλλα πράγματα....στο φινάλε του ματς δε μπήκα στον κόπο να τα ξαναδώ.....
Το 2ο ημίχρονο ξεκίνσε με αλλαγές....ο Γκασπερίνι άλλαξε αναγκαστικά στόπερ λόγω τραυματισμού του Κολάσινατς...ενώ ο Τσάμπι έβγαλε τον Στάνισιτς και πέρασε στο παιχνίδι τον φορ Μπονιφάσε κάνοντας την ομάδα του φουλ επιθετική...παίζοντας πλέον ένα καθαρό 3-4-3....στο πρώτο 15λεπτο η Λεβερκούζεν πήρε τη μπάλα και τη γυρνούσε έξω από την περιοχή των Ιταλών....χωρίς όμως να μπορεί να πατήσει με αξιώσεις σε αυτή....οι Ιταλοί έπιαζαν άμυνα στο πέναλτι και είχαν κλέισει τους χώρους, δεν άφηναν τον παραμικρό διάδρομο....και στο 76΄βγήκαν μπροστά και με το 3ο γκολ του Λούκμαν καθάρισαν το παιχνίδι, το τελείωσαν....κλασικά Ιταλικά !!!
Από εκεί και μετά απλά περιμέναμε να σφυρίξει τη λήξη ο Ρουμάνος ρέφερι του Βασσάρα.....Συνοψίζοντας το ματς, η Αταλάντα έπαιξε πολύ ψηλά στο γήπεδο στο ξεκίνημα του αγώνα και πίεσε ανελέητα....η Μπαγερ δεν κατάφερε ποτέ να προσπεράσει αυτή την πίεση....Ακόμα και στο δικό της τρίτο του γηπέδου, στην άμυνα της, η Αταλάντα ήταν καλύτερη,πολύ πιο δυνατή στις μονομαχίες....έκαναν τεράστιο παιχνίδι οι δύο χαφ της, Κουπμάινερς και Έντερσον....ειδικά ο δεύτερος με ξετρέλανε με το παιχνίδι του, μετά τον Λούκμαν, αυτός ήταν ο καλύτερος παίκτης στο γήπεδο...βρισκόταν παντού !.....
Στο τέλος είδαμε την ταπεινότητα του Γκασπερίνι...την ώρα που η ομάδα του σήκωνε την κούπα, αυτός ήταν στη γωνία και χειροκροτούσε τους παίκτες του....οι οποίοι τον έστειλαν πρώτο να πάρει το μετάλλιο και αμέσως του δώσανε την κούπα να τη σηκώσει....ένοιωθε αμήχανα όπως τον είδα, δεν ήξερε τι να κάνει....στα 66 του δεν είχε σηκώσει ξανά κάποιο τρόπαιο....Η ιστορία έμελε να τον δικαιώσει χθες....και να τον τοποθετήσει εκεί που του αρμόζει στο πάνθεον της....το δημιούργημα του μάγεψε στο παγωμένο Δουβλίνο.....
Αυτό που είδαμε χθες έπρεπε να είναι σε μικρογραφία η εξέλιξη της περυσινής ΑΕΚ....έτσι ψηλά πίεζε η ΑΕΚ που πήρε το πρωτάθλημα....και περίμενα φέτος να το εξελίξει περισσότερο ο Αλμέιδα, η ομάδα να κλείνει καλύτερα τους διαδρόμους και να επιτίθεται πιο γρήγορα.....να φέρει παίκτες που να μπορούν να κάνουν καλύτερα το παιχνίδι του....όμως το Αργεντίνι υφισηχάστηκε, την είδε προπονηταράς τους έχω όλους.....έφερε Πισάρο και πήγε με τους ίδιους Γκατσίνοβιτς και Άμπραμπατ....ε,φέτοςη ΑΕΚ δεν πίεσε ποτέ.....κατά τα άλλα μπαλάρα έπαιξε η ΑΕΚαρα ναούμε ρε άσχετε..... Χθες κατάλαβα ότι το μυστικό του Γκασπερίνι είναι ότι αλλάζει, διώχνει τους παίκτες.....δεν τους ερωτεύεται να πάει με αυτόυς ως το τέλος κι ας μη μπορούν πλέον....Το περασμένο καλοκαίρι έδιωξε τον Ζαπάτα,τον φορ του όλα αυτά τα χρόνια...τον έστειλε στην Τορίνο όπου έκανε εξαιρετική σαιζόν....δεν είχε τελειώσει ποδοσφαιρικά...όμως ήθελε, χρειαζόταν αλλαγή παραστάσεων....κι άλλο τρόπο παιχνιδιού....δεν άντεχε άλλο να πιέζει ανελέητα μπροστά και να παίζει συνεχώς ξύλο με τα στόπερ....έφυγε και ήρθε ο Σαμάτα να κάνει τη δουλειά....
Σε αυτή την ομάδα πρέπει να πάει ο Κουλιεράκης....παίζει μόνιμα με τρεις στόπερ και σιγά , σιγά θα βρει τη θέση του στο ροτέσιον ως αριστερός στόπερ....μην πω ότι μόλις δει τα προσόντα του ο Γκασπερίνι μπορεί να τον καθιερώσει εξ αρχής.....Αν πάει εκεί ο Κουλειράκης και συνεχίσει να δουλεύει σε 2-3 χρόνια θα κάνει μεταγραφή πάνω από 50 εκ σε τοπ ομάδα της Αγγλίας.....
Μου άρεσε πολύ ο τελικός, το πως κυριάρχησε η Αταλάντα...που μας εδειξε πως παίζεται το σύγχρονο πρέσινγκ ψηλά στην απόλυτη μορφή του....και το καταχάρηκα που δικαιώθηκε αυτός ο μεγάλος προπονητής και αυτή η ομάδα από μια πόλη μόλις 120.000 κατοίκων στη βόρεια Ιταλία, στην επαρχία της Λομβαρδίας, στη σκιά του Μιλάνου.....
Sicario
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου