"Πέρα κι Αϊβαλί έγινε καταστροφή μα μια Ιδέα,
από τον ξεριζωμό, γεννήθηκε από Πρόσφυγες εδώ…
Μια Ιστορία από την Πόλη μας μεγαλώνει από παιδιά.
Το μεγαλείο σου δεν τελειώνει, ΑΕΚ Ιδέα μοναδικά…
Εικόνες αλησμόνητες ισόβια μεσ’το μυαλό μου
μεσ’του Βοσπόρου τα στενά ξεκίνησε το όνειρο μου
το’φεραν οι παππούδες μας στης Φιλαδέλφειας τα μέρη
εκεί σε πρωτογνώρισα, ολόκληρη η γη το ξέρει…
ΟΟΟΑΕΚΑΡΑ η Ιστορία ΟΟΟΑΕΚΑΡΑ είμαστε εμείς
ΟΟΟΑΕΚΑΡΑ η Ιστορία δεν έχει τέλος, μόνο αρχή…"
Υπάρχουν κάποιες ομάδες που δεν είναι απλά ...κλαμπ.....που τα έφτιαξαν κάποτε κάποιοι για να φοράνε σορτσάκι τα Σαββατοκύριακα και να παίζουν μπάλα...απλά για να περνάνε ωραία...και μετά να πίνουν μπύρες στις παμπ....Είναι κάποιες ομάδες που η μοίρα, η ζωή τους συνέδεσε με μεγάλα γεγονότα.....που ιδρύθηκαν για να τα συμβολίζουν, για να μην ξεχνούν οι άνθρωποι.....που απευθύνονται στο θυμικό, που έχουν ρίζες στην ψυχή και την καρδιά των ανθρώπων που τις εμπνεύστηκαν, που τις δημιούργησαν.....που εκφράζουν την προσπάθεια των ανθρώπων εκείνων να ξεφύφουν από τον πόνο, τις κακουχίες, τη δυστυχία και την καταπίεση, δημιουργώντας μια ομάδα που θα τους δίνει χαρά, που θα βοηθάει το μυαλό να ξεφύγει αλλά ταυτόχρονα θα τους φέρνει και θυμισιές.....που πάνω της θα στεριώσουν ένα νέο ξεκίνημα....Μια τέτοια ομάδα, περισσότερο από κάθε άλλη στον κόσμο, είναι η ΑΕΚ !
Από τέτοιας πάστας ανθρώπους γεννήθηκε...τέτοιοι άνθρωποι με τα γυμνά τους χέρια έχτισαν τον πρώτο γήπεδο της Αθλητικής Ένωσης Κωνσταντινουπόλεως στα ιερά χώμματα της Νέας Φιλαδέλφειας....παιδιά εκείνων των ανθρώπων ήταν οι παίκτες που μεγαλούργησαν με τη φανέλα της, που έφεραν τίτλους και έκαναν την ΑΕΚ μεγάλη.....Γιατί οι ΑΕΚ ουδέποτε είχε μεγιστάνες και εφοπλιστές να τη χρηματοδοτούν....αλλά βασίστηκε στο ταλέντο των παικτών της και στο μεράκι κάποιων ανθρώπων για να γίνει μεγάλη, κόντρα στο κατεστημένο, κόντρα στους λεφτάδες, κόντρα στους μόνιμα αδικημένους νταβατζήδες του Ελληνικού ποδοσφαίρου....Τεράστιοι παίκτες φόρεσαν τη φανέλα της και δεν την πρόδωσαν ποτέ....ο Νέστωρας, ο Μίμης, ο Σεραφείδης, ο Στέλιος ο Μανωλάς, η αιώνια σημαία, ο Θωμάς ο Μαύρος, ο Ντέμης ο Νικολαϊδης....κι άλλοι, λιγότερο ταλαντούχοι αλλά που κάνοντας κατάθεση ψυχής τίμησαν τη φανέλα με το δικέφαλο και ανέβασαν την ΑΕΚ πολύ ψηλά, στην κορυφή !.....υπήρχαν και άνθρωποι που πρόσφεραν εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου ....πάνω απ' όλους ο "θείος" Λουκάς....ο "παππούς" Φάρντοκ....ο Νίκος ο Πανταζής και άλλοι πολλοί που αφιέρωσαν τη ζωή τους σε αυτά τα τρία γράμματα....Α.Ε.Κ. !
Ως ομάδα με ρίζες στην Πόλη όμως, η ΑΕΚ είχε και κερκόπορτα....την πρόδωσαν από μέσα....την άφησαν και πήγαν σε άλλες πολιτείες, σε άλλες ομάδες, στα λεφτά ....αρνήθηκαν να συνεχίσουν να πολεμάνε για τα χρώματα της, για το έμβλημα της, το δικέφαλο αετό.....Γκρέμισαν το γήπεδο της, έριξαν τα τείχη που την κρατούσαν όρθια !...Ήρθαν μέρες δύσκολες, ανομβρία τίτλων, λαμόγια να την εκπροσωπούν χωρίς να την εκφράζουν και να πλουτίζουν στις πλάτες της....η ομάδα έπεσε....έφτασε πολύ χαμηλά....στα χωράφια της Γ΄εθνικής...απαξιώθηκε....έπιασε πάτο....Μα τότε αναγεννήθηκε από τις στάχτες της....αναστήθηκε ο μαρμαρωμένος Βασιλιάς....επέστρεψε στην ομάδα ο Πόντιος, ο Τίγρης !.....τα τείχη ξαναχτίστηκαν στα ιερά χώματα της Νέας Φιλαδέλφειας....σηκώθηκε η "Αγιά Σοφιά" και τους σκεπάζει όλους !....οι τίτλοι ξανάρθαν....η ΑΕΚ κάθε μέρα μεγαλώνει...οι αντίπαλοι την τρέμουν ξανά...ο κόσμος της στο πλευρό της, όλο και αυξάνεται....τα νέα παιδιά μαθαίνουν την ιστορία της....και γίνονται ΑΕΚ κι ας είναι οι πατεράδες τους άλλη ομάδα.....
Σήμερα αυτή η ομάδα σύμβολο συμπληρώνει έναν αιώνα ζωής....σε καιρούς δύσκολους για τους απλούς ανθρώπους....με μιας άλλης μορφής φτώχιας να επικρατεί και να εξαπλώνεται....η ΑΕΚ μεγαλουργεί, είναι στα καλύτερα της....και κυρίως η προοπτική ότι μόνο καλύτερα μπορεί να παέι δίνει ελπίδα....είναι μια διέξοδος η ομάδα για τους απλούς ανθρώπους που αποτελούν τη μεγάλη μάζα των οπαδών της....και η ιστορία της, το ξεκίνημα της, οι ρίζες της, τους δίνει την επιλογή, την ευκαιρία να είναι διαφορετικοί....όχι φαταούλες, όχι βίαιοι, όχι φονιάδες αλλά οπαδοί, φίλαθλοι αγνοί ....Στη συμπλήρωση των 100 χρόνων της η ομάδα βρίσκεται στον τολοφώνα της δόξας της...πρωταθλήτρια, με δικό της καινούργιο γήπεδο...με καλή ομάδα....με προπονητή σημείο αναφοράς που ήρθε από την άλλη άκρη του κόσμου και έγινε ένα με την ομάδα και την ιστορία της....εύρωστη και δυνατή !.....ο ΑΕΚτζης έχει κάθε λόγο να αισθάνεται υπερήφανος ...εχει κάθε λόγο να προσπαθήσει να διαφέρει από τους άλλους....να μη σπάει, να μη μαχαιρώνει, να μην πετάει φωτοβολίδες, να μη δίνει ραντεβού για ξύλο....να είναι απλά ΑΕΚ...και στις χαρές, μα πιο πολύ στις λύπες.....
Την παρακολουθώ την ομάδα από μικρό παιδί....από εκείνο το γκολ του Τάκη.....από εκείνη την απόκρουση της "σημαίας" με το κεφάλι πριν η μπάλα περάσει τη γραμμή στην κεφαλιά του Ντέταρι....έζησα τη μεγάλη ΑΕΚ της δεκαετίας του 90...με μπαλάρα, με τίτλους, με ευρωπαϊκές βραδιές.....στη σκεπαστή αλλά και στα μάρμαρα.....έζησα την προδοσία του Μπάγεβιτς...το γκρέμισμα του γηπέδου....την εποχή Ψωμιάδη, την εποχή Ντέμη που ήταν ακόμη χειρότερη και όσους ακολούθησαν....είδα την ομάδα στη Γ΄Εθνική και στη Β΄.....το αυτογκόλ του Μπουγαϊδη και το μοναχικό κλάμα του Νίκου Πανταζή στον πάγκο....Πάνω απ' όλα θυμάμαι εκείνο το ταξίδι στο φλογισμένο από τον πόλεμο Βελιγράδι....την ΑΕΚ που σταμάτησε έστω και για μέρα τους βομβαρδισμούς και έστειλε μήνυμα ειρήνης...μόνο η ΑΕΚ θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο....."Ας μας βομβαρδίσουν....", βρυχήθηκε.....Με αυτό το ταξίδι αντέξαμε 20 + χρόνια απαξίωσης....αυτό μας έκανε να καταλάβουμε ότι η ΑΕΚ έχει άλλες ρίζες, δεν είναι απλά ένα κλαμπ.....Δεν είναι γεννήθηκα σε ένα χωριό στον τάδε νομό και έγινα ή μεγάλη ομάδα της περιοχής μου.....στο Μπράιτον, στο Ρέξαμ, στο Νιουκάστλ.....δεν είναι παίρνει τα πρωταθλήματα ο Ολυμπιακός οπότε θα γίνουμε γαύροι για να νικάμε....."ΑΕΚ θα πει να τραγουδάς γυμνός στη βροχή με μάτια δακρυσμένα...".....
Και ένα προσωπικό βίωμα...έχω ένα φίλο, ΑΕΚτζη....σκοτώνεται με τη γυναίκα του που την παρατάει τα Σαββατοκλύριακα για την ομάδα....είτε για να έρθει στο γήπεδο, είτε για να πάει στην καφετέρια να δει τον αγώνα.....εκείνη δεν ασχολείται καθόλου με το ποδόσφαιρο, δεν ξέρει από ομάδες και δεν της αρέσει που την παραμελεί για την ΑΕΚ....συχνοί λοιπόν οι "καυγάδες" τους γι αυτό το θέμα....Είχαμε βγει λοιπόν το χειμώνα σε ένα ταβερνάκι στη Νέα Φιλαδέλφεια και συζητούσαν τα παιδιά να αλλάξουν αυτοκίνητο, να πάρουν καινούργιο.....και λέει ο φίλος..."να μην πάρω διαρκείας του χρόνου στην ΑΕΚ και να πάρουμε το αμάξι".....και γυρνάει η δικιά του και του λέει,επί λέξη....."καλά ποιο αυτοκίνητο τώρα? την ΑΕΚ θα αφήσεις? πλάκα μας κάνεις?"....και κάνει την κίνηση με το χέρι στο στήθος και του λέει...."η ΑΕΚ είναι ζωή !!!!!".....
SAM
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου