- Τα είχαμε πει από προχθές για τη διαφορά δυναμικότητας της Εθνικής μας με το Καζακστάν.....ενώ από την 11αδα δεν πετύχαμε μόνο τον Κουρμπέλη που ξεκίνησε αντί του Σιώπη που περιμέναμε....Η Εθνική έδειξε την ανωτερότητα της ως ομάδα και τη χαοτική διαφορά που τη χωρίζει από ομάδες όπως το Καζακστάν....οι διεθνςίς μας μπήκαν πολύ δυνατά στο παιχνίδι, με πάθος και βρήκαν το γρήγορο γκολ που έκανε τα πράγματα πιο εύκολα....ως το ημίχρονο το σκορ είχε φτάσει στο 4-0.....Με γρήγορες αλλαγές πλευρών η ομάδα μας έβγαζε τον Πέλκα σε παιχνίδι απομόνωσης με τον αντίπαλο του ....την εξυπηρέτησε που το Καζακστάν δεν πίεζε ψηλά αλλά ήταν μαζεμένο πίσω από τη σέντρα....και έτσι της επέτρεψε το build up παιχνίδι από πίσω....Ο Πέλκας ήταν εκπληκτικός στο ξεκίνημα και ήταν αυτός που καθάρισε το ματς με το πέναλτι που πήρε και το 2ο γκολ που πέτυχε.....φοβερός και ο Γιώργος ο Μασούρας που δίκαια αναδείχθηκε σε MVP του παιχνιδιού....και με τον Ιωαννίδη να είναι ένας φορ σημείο αναφοράς στο παιχνίδι της ομάδας, αφού σε αυτόν ακουμπούσε η μπάλα και είχε παιχνίδι τόσο με πλάτη όσο και με πρόσωπο προς την εστία, προς το τέρμα....
Φόρτωσε τη δεξιά πλευρά της ομάδας ο Πογιέτ και με μεγάλες μπαλιές αλλάζαμε πλευρά στο παιχνίδι για τον Πέλκα.....έτσι φέρναμε εύκολα τη μπάλα μες την αντίπαλη περιοχή και η ομάδα βρήκε τα γκολ....Δεν κινδύνεψε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού η ομάδα μας....παρότι η στατιστική κατέγραψε 13 (!) τελικές του Καζακστάν...αλλά η στατιστική είναι για το μπάσκετ....Το παιχνίδι έγινε εύκολο για την Εθνική μας....το σκορ θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερο....αργή ομάδα το Καζακσταν...έπεσε και μια αποφασισμένη δική μας ομάδα που δεν του άφησε κανένα περιθώριο και καμιά ελπίδα ότι μπορεί να πάρει κάτι από το παιχνίδι....Το 5-4-1 με το οποίο παρατάχθηκε ο αντίπλαος μας βόλεψε γιατί παίζουμε πολύ από τα πλάγια....ομάδα χωρίς ποιότητα ο αντίπαλος μας και τον Πογιέτ να παρατάσει μια πανέτοιμη πνευματικά και ψυχολογικά ομάδα....
Το παιχνίδι αυτό πέρασε ....οι τόνοι πρέπει να κρατηθούν χαμηλά....δε γίνεται η ομάδα μας να πανηγυρίζει μια νίκη επί του Καζακστάν....δεν έχουμε πετύχει τίποτα ακόμα....το μεγάλο παιχνίδι είναι την Τρίτη στην Τυφλίδα....με τη Γεωργία του Κβαρακτσέλια....μπροστά σε 60 χιλιάδες κόσμο....σε ένα κοινό φανατισμένο και εχθρικό....με τους παίκτες μας όμως να έχουν την εμπειρία να ανταπεξέλθουν σε τέτοια παιχνίδια και σε τέτοιες έδρες....Για του Γεωργιανούς είναι το ματς της ιστορίας τους, της ζωής τους....αφού δεν έχουν ξαναπάει σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης....Δεν είνα η 1η φορά που φτάνουν τόσο κοντά....το είχαν κάνει και το 2020 αλλά έχασαν στον τελικό από τα Σκόπια ....τώρα είναι ξανά σε απόσταση ενός παιχνιδίου...... στην έδρα τους κόντρα στην Ελλάδα....είναι βέβαιο ότι θα δώσουν ότι έχουν και δεν έχουν.....Η παράδοση είναι υπέρ της Εθνικής μας....σε 9 παιχνίδια κόντρα στους Γεωργιανούς έχουμε 7 νίκες και 2 ισοπαλίες.....
Η Γεωργία πέραν του Κβαρακτσκέλια δεν έχει τα μεγάλα αστέρια στη σύνθεση της....οι πιο γνωστοί παίκτες της είναι ο τερματοφύλακας Μαμαρντασβίλι που παίζει στη Βαλένθια και ο φορ Μικαουτάτζε που παίζει στη Μετς....είναι ομάδα σκληροτράχηλη και χρειάζεται προσοχή στις κόντρα επιθέσεις....προπονητής της ο Γάλλος Βίλι Σανιόλ....παίζει με τριάδα στην άμυνα που κόντρα στο Καζακστάν μας βόλεψε γιατί κάναμε άνετα παιχνίδι από τα πλάγια.....Είναι περιτό να πούμε ότι θέλει μεγάλη προσοχή ο Κβαρακτσκέλια και ντουμπλάρισμα στο μαρκάρισμα του.....Η ομάδα μας είναι σαφώς πιο ποιοτική και με καλύτερους συνολικά παίκτες....αλλά το παιχνίδι είναι τελικός....και σε ένα παιχνίδι όλα γίνονται....και μάλιστα στην έδρα του αντιπάλου.....Είναι μεγάλη ευκαιρία πάντως να επιστρέψει η εθνική μας σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης μετά από 10 χρόνια....δεν αντιμετωπίζουμε και κάποια υπερδύναμη του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.....Απλά δε χρειάζεται να θριαμβολογούμε για την 5αρά στους ανύπαρκτους του Καζακστάν....χαμηλά η μπάλα και προσήλωση στον τελικό της Τρίτης.....μετά οι γιορτές....κατά την επιστροφή με την πρόκριση....
Sicario
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου