Ο φετινός Ολυμπιακός χτίστηκε για την Ευρώπη

 

    Ξεκινά η Superleague αυτό το Σαββατοκύριακο και για μια ακόμη σαιζόν ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί για τον τίτλο. Δεν είναι μόνο η τεχνογνωσία πρωταθλητισμού που διαθέτουν στον Πειραιά, όσο το γεγονός ότι αφ’ ενός μεν ξεκινά με τον ίδιο προπονητή για 4^η σαιζόν και αφετέρου ότι ενισχύθηκε στο μεταγραφικό παζάρι του καλοκαιριού. Αν και θεωρώ ότι η φετινή ενίσχυση αποσκοπούσε περισσότερο στην Ευρώπη, στο να καταφέρουν επιτέλους οι ερυθρόλευκοι να φτάσουν στην 8αδα μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Το είχαν κάνει μια φορά πριν 25 χρόνια όταν αποκλείστηκαν από τη Γιουβέντους με το γκολ του Κόντε μετά “την έξοδο του Μεσολογγίου” του Ελευθερόπουλου, αλλά αυτό δε λέει κάτι. Εκείνη την εποχή μέχρι και ο Πανιώνιος είχε φτάσει στους «8» του Κυπελλούχων.

    Ο αποκλεισμός από τη Λουντογκόρετς στο Champions league έβαλε ένα προσωρινό φρένο στα όνειρα των ερυθρολεύκων. Επέφερε και ζημιά στο ταμείο, μιας και ο Ολυμπιακός 25 χρόνια τώρα έχει μάθει να χτίζει τη χρονιά του στα έσοδα από το Champions league. Τελικά η ομάδα κατάφερε να μπει στους ομίλους του Γιουρόπα, με μια ομολογουμένως δύσκολη κλήρωση, με το υπέρ του όμως το ότι συνεχίζουν οι 3 από τις 4 ομάδες του ομίλου. -Ο  1^ος πάει κατευθείαν στους «16» του Γιουρόπα, ο 2^ος στους «32» του Γιουρόπα όπου θα αντιμετωπίσει κάποιον 3^ο από όμιλο του Champions league και ο 3^ος πάει στους «32» του Κόμφερενς Λιγκ όπου θα αντιμετωπίσει κάποιον 2^ο από όμιλο αυτής της διοργάνωσης-. Οπότε είναι μια ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να πραγματοποιήσει μια μακρά πορεία σε κάποια ευρωπαϊκή διοργάνωση μετά από πάρα πολλά χρόνια. Εξιτάρει και τον ιδιοκτήτη του αυτό. Μέσω μιας τέτοιας πορείας ο Βαγγέλης Μαρινάκης ευελπιστεί να ξεπεράσει τον Κόκκαλη στις συνειδήσεις των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Τον ισοφάρισε στα 7 πρωταθλήματα, αλλά το δεύτερο σερί με τους 5 τίτλους είναι δύσκολο να το πιάσει. Οπότε στοχεύει στην Ευρώπη για να τον αφήσει πίσω του στην ιστορία του συλλόγου.

     Από την περυσινή ομάδα έφυγαν ο Σα, ο Ραντζέλοβιτς, ο Ντρέγκερ, ο Χολέμπας, ο Μπρούμα, ο Τιάγκο Σίλβα, ο Κάιπερς, ο Χασάν άντε και ο Πέπε. Συνολικά εννιά παίκτες. Δεν τους λες και λίγους, αν και είναι σύνηθες να αλλάζουν κάθε καλοκαίρι αρκετά πρόσωπα στου Ρέντη.  Τα κενά τους καλύφθηκαν και με το παραπάνω. Ήρθαν παίκτες εγνωσμένης αξίας. Ο Βάλτσικ στο τέρμα, ο Καρμπόβνικ στα πλάγια της άμυνας, ο Κουντέ και ο Αγκιμπού Καμαρά στα χαφ, οι Ονιεκούρου και Ρόνυ Λόπεζ στα εξτρέμ και ο Τικίνιο στην επίθεση, όπου ήρθαν και οι νεαροί Πινακάς και Αλαγκσιμ Μπα. Ενώ μπορεί να έσκασε το θέμα Σεμέδο και ο Ολυμπιακός να μην κατάφερε να τον πουλήσει ώστε να ενισχυθεί περαιτέρω στα στοπερ, ίσως και με Μανωλά, αλλά εκεί επέστρεψε από δανεισμό ο Μάρκοβιτς που σίγουρα διαθέτει ποιότητα και μπορεί να αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση. Τον Σισέ τον θεωρώ και για πέρυσι μέλος της ομάδας που απλά έκανε ένα διάλειμμα.  Επιπλέον, χθες, ο Μάρτινς έκανε «κάλεσμα» στον Σεμέδο ότι τον υπολογίζει και μπορεί ο Πορτογάλος να επιστρέψει στις προπονήσεις της ομάδας. Θα ξεκουράσει τους υπόλοιπους παίζοντας στα ματς πρωταθλήματος και από Φεβρουάριο βλέπουμε.

    Στα έξι (6) ευρωπαϊκά παιχνίδια που είδαμε μέχρι τώρα τον Ολυμπιακό, έπεισε μόνο σε αυτό με τη Σλόβαν Μπρατισλάβας εντός έδρας, στο «Γ. Καραϊσκάκης». Στα υπόλοιπα δεν είδαμε την ομάδα να βγάζει αυτοματισμούς και να έχει συνοχή, παρότι ο κορμός της ομάδας είναι ίδιος με πέρυσι. Υπήρχαν ζητήματα στη δημιουργία του παιχνιδιού και η απόδοση κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα. Έτσι ήρθε και ο αποκλεισμός από τη μέτρια Λουντογκόρετς.

    Ο Μάρτινς άφησε το σύστημα με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς προς το παρόν, αφού προφανώς διαπίστωσε αυτό που έβλεπαν όλοι, ότι η ομάδα δε διαθέτει τα μπακ που θα πάρουν την πλευρά. Ο Πορτογάλος κόουτς συνεχίζει να παίζει χωρίς 10αρι και προτιμά τον Καμαρά ως κεντρικό μέσο, πίσω από τον φορ. Ποντάρει στην πίεση και στο πρέσινγκ ψηλά που κάνει ο διεθνής με τη Γουϊνέα μέσος, όταν ο αντίπαλος έχει τη μπάλα και στα κλεψίματα της μπάλας και τις άμεσες επιθέσεις με τους ταχύτατους και ποιοτικούς εξτρέμ που διαθέτει η ομάδα. Όταν ο Ολυμπιακός έχει τη μπάλα είδαμε, από πέρυσι, τον Ελ Αραμπί να βγαίνει από την περιοχή, να έρχεται στον άξονα και σε ρόλο δημιουργού να βγάζει κάθετα τη μπάλα στους εξτρέμ που συγκλίνουν προς την αντίπαλη περιοχή. Να δούμε πως θα μπει σε αυτό το σύστημα παιχνιδιού ο Τικίνιο καταρχήν που θα μοιραστεί το χρόνο με τον Ελ Αραμπί και εν συνεχεία οι εξτρέμ Ονιεκούρου και Ρόνυ Λόπεζ.

    Αυτή όμως είναι μια τακτική που ενδείκνυται για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Για την Ελλάδα που ο Ολυμπιακός θα έχει κατοχή μπάλας 70% και παραπάνω, θα έχει συνεχώς τη μπάλα και θα προσπαθεί να ανοίξει τις κλειστές αντίπαλες άμυνες χρειάζεται 10αρι. Κι ας διαθέτει ποιοτικούς εξτρέμ που έχουν το ένας vs ένας, την ατομική ενέργεια. Το ποδόσφαιρο μας απαιτεί τον παίκτη που θα κουβαλήσει τη μπάλα, θα κλείσει τον αντίπαλο στην περιοχή του, θα τον φοβίσει, θα κερδίσει και θα εκτελέσει το επικίνδυνο φάουλ, θα περάσει τις κάθετες πάσες που θα ξεκλειδώσουν την άμυνα. Πάντα ο Ολυμπιακός διέθετε τέτοιο παίκτη και έτσι πήρε 21 τίτλους σε 25 χρόνια. Φέτος υπάρχει μόνο ο Βαλμπουενά που η ποιότητα του είναι αδιαμφισβήτητη αλλά βαδίζει αισίως στα 37 του. Πόσο θα αντέξει? Πόση θα είναι η διάρκεια του μες τη σαιζόν? Πέρυσι, για παράδειγμα, από το Νοέμβριο και μετά δε βοήθησε την ομάδα. Ο Φορτούνης έπαθε 2^ο χιαστό και χάνει τη σαιζόν. Εκεί υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα για τους ερυθρολεύκους.

    Παρόλα αυτά ο Ολυμπιακός παραμένει το μεγάλο φαβορί. Στην πλειοψηφία τους οι υπόλοιπες ομάδες δε διαθέτουν την ποιότητα να του βάλουν δύσκολα. Μπορεί θεωρητικά να ενισχύθηκαν αλλά δεν περιμένω και έκρηξη ποιότητας, ειδικά από τους μικρούς. Από τους άμεσους αντιπάλους του ο ΠΑΟΚ ποντάρει στον Λουτσέσκου και μόνο, η ΑΕΚ έχτισε μια νέα ομάδα και θα της πάρει σημαντικό χρόνο για να μονταριστεί, ενώ Άρης και Παναθηναϊκός δεν είναι διεκδικητές του τίτλου.  Μπορεί λοιπόν ο Ολυμπιακός να παρουσιάστηκε κατώτερος του αναμενομένου στα καλοκαιρινά παιχνίδια για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και ορισμένοι δημοσιογράφοι να έχουν αρχίσει να τον αμφισβητούν, όμως δεδομένα το χάντικαπ ποιότητας δεν καλύφθηκε από τους αντιπάλους του.

    Επίσης ο κόσμος του Ολυμπιακού  φωνάζει για ορισμένα κενά στο ρόστερ. Για παράδειγμα στα χαφ η τριάδα Εμβιλά – Μπουχαλάκη – Καμαρά είναι ποιοτική και έχει δέσει αρμονικά, αλλά δεν υπάρχει άλλος παίκτης να τους ξεκουράσει ή να τους αντικαταστήσει όταν υπάρξει πρόβλημα τραυματισμού ή καρτών. Ο Πέπε πέρασε και δεν ακούμπησε, ενώ και φέτος ο Κουντέ δεν πολυπείθει. Πράγματι ο Ολυμπιακός χρειάζεται έναν επιπλέον παίκτη εδώ, επιπέδου Γκιγιέρμε, αλλά δεν είναι εύκολο να βρεθεί. Ούτε είναι φτηνοί τέτοιοι παίκτες, ούτε έρχονται εύκολα στην Ελλάδα. Οπότε ας δώσουμε χρόνο στον Κουντέ…. Ακόμη στα πλάγια μπακ, οι φίλαθλοι αναπολούν ακόμα τον Ομάρ και τον Τσιμικά. Τέτοιους παίκτες δε μπορεί να αποκτήσει ελληνική ομάδα, ούτε ο Ολυμπιακός, οπότε θα πρέπει να τους φτιάξει. Ο Ομάρ εδώ ανέβηκε επίπεδο, όταν ήρθε δεν ήταν ο παίκτης που ήταν όταν έφυγε. Το ίδιο και ο Τσιμίκας. Ήταν λάθος που πέρυσι η ομάδα αποφάσισε να ποντάρει στην εμπειρία του Ραφίνια και του Χολέμπας στην αρχή της σαιζόν. Ενώ κακώς ήρθε ο Βινάγκρε αφού δεν ήθελε ούτε να ακούσει για Ελλάδα. Η τετράδα Λάλα, Ανδρούτσος, Ρέαπτσιουκ και Καρμπόβνικ δεν είναι άσχημη. Και η ηλικία τους, επιτρέπει την εξέλιξη τους. Στην Ελλάδα άνετα μπορούν να κάνουν τη διαφορά και τα ευρωπαϊκά παιχνίδια θα τους ανεβάσουν το επίπεδο. Η Ρώμη δε χτίστηκε σε μια μέρα….. Ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να βλέπει τη Σίτι και την Παρί. Δε μπορεί, δε θα του βγει. Καλύτερα θα ήταν να βλέπει τη Σεβίλλη !

     Το θέμα, λοιπόν, γι αυτή τη σαιζόν είναι στην Ευρώπη όπου ο όμιλος είναι ένα πραγματικό crash  test για την αξία και τη θέση του Ολυμπιακού στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα. Εκεί φαίνεται να επικεντρώνεται η ομάδα. Οι αντίπαλοι του,  Άιντραχτ Φρανκφούρτης, Φενέρμπαχτσέ και Αντβέρπ, δεν είναι Γιουβέντους, Σίτι, Τσέλσι, ΡΕΑΛ και Μπαρτσελόνα. Είναι όμως υπαρκτές ομάδες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, με φιλοδοξίες και υψηλά μπάτζετ. Είναι όλες πολύ καλύτερες από τη Λουντογκόρετς. Επ’ ουδενί δε θεωρούν τον Ολυμπιακό ανώτερο ποδοσφαιρικό μέγεθος. Πρέπει οι Πειραιώτες να μπουν στο γήπεδο και να ματώσουν για να αποδείξουν την ανωτερότητα τους. Αν είναι ανώτεροι…. Πλεονεκτούν σε εμπειρία μετά από τόσα χρόνια που συμμετέχουν σε ομίλους του Champions league. Κι ας μην προκρινόταν,  έχουν δώσει σημαντικά παιχνίδια με μεγάλους αντιπάλους σε όλα τα ευρωπαϊκά γήπεδα. Αυτό είναι το πλεονέκτημα του Ολυμπιακού και μέχρι εκεί.

     Μετά τον όμιλο και ανάλογα με το που θα συνεχίσει και ανάλογα με την τύχη του στις κληρώσεις μπορεί να ελπίζει. Ειδικά το Κόμφερενς είναι μια διοργάνωση - ευκαιρία για ομάδες όπως ο Ολυμπιακός, για να προσθέσουν μια κούπα ευρωπαϊκή στην τροπαιοθήκη τους και να «μεγαλώσουν» ως κλαμπ. Βέβαια φέτος υπάρχει  Κόπα Άφρικα, με τον Ολυμπιακό να διαθέτει αρκετούς Αφρικανούς παίκτες που θα τους στερηθεί κάνα μήνα αρχές του 2022. Αποτελεί σοβαρό ανασταλτικό παράγοντα το γεγονός αυτό. Από το πώς θα επιστρέψουν, θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την πορεία των ερυθρολεύκων στην τελική ευθεία της σαιζόν.

    Εν κατακλείδι, φαβορί ο Ολυμπιακός αλλά όχι για 26 βαθμούς διαφορά. Επικεντρωμένος στην Ευρώπη και με Κόπα Άφρικα στη μέση της σαιζόν. Με βασικούς παίκτες όπως ο Βαλμπουενά, ο Σωκράτης, ο Ελ Αραμπί να έχουν φορτωθεί έναν επιπλέον χρόνο στα πόδια τους. Με τρεις καινούριους παίκτες στην επίθεση του που υπολογίζονται για εν δυνάμει βασικοί και από το πώς θα ανταπεξέλθουν και θα ανταποκριθούν εξαρτώνται πολλά. Όλα αυτά, δίνουν ελπίδες και κίνητρο στους αντιπάλους του να αμφισβητήσουν τα πρωτεία του.

    Θα έχουμε ενδιαφέρουσα σαιζόν…..