Η καλύτερη 11αδα των «μικρών»

 

    Έγιναν οι τέσσερις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, είδαμε τις ομάδες και σχηματίσαμε μια πρώτη εντύπωση. Ξεχωρίσαμε και κάποιους παίκτες πάνω στους οποίους στηρίζονται οι ομάδες που έχουν καλή πορεία ως τώρα. Βασικό ρόλο στην πορεία της κάθε ομάδας, ασφαλώς παίζει και το πρόγραμμα, γιατί άλλο είναι να παίζεις με ομάδες στα μέτρα σου και άλλο με τους μεγάλους.

   Φτιάξαμε μια ενδεκάδα με αυτούς που ξεχώρισαν και σε κάποιες θέσεις βάλαμε και αναπληρωματικούς. Πάμε να τους δούμε…

Διάταξη 4-2-3-1

   Τερματοφύλακας ο Χουρτεσιώτης του Ιωνικού, στα 27 του με ύψος 192, διακρίνεται για τη σταθερότητα του ως τώρα και για τη σιγουριά που δίνει στην ομάδα του. Σταθερότατος ! Φυσικά εδώ θα μπορούσε να μπει και ο εξαιρετικός Λοντίγκιν των Ιωαννίνων.

   Άμυνα : Στα δεξιά ο Σάλιακας των Ιωαννίνων παρουσιάζεται ακόμα πιο βελτιωμένος μετά την καλή περυσινή του σαιζόν. Στα 25 του μπορεί ακόμα τη μεταγραφή. Πολύ καλός και ο Πουρίτα του Βόλου αλλά μόνο επιθετικά, ανασταλτικά ξεχνιέται. Αριστερά ο Πρίσμαν, επίσης του ΠΑΣ. 30αρης ο Βέλγος και πέρυσι ήταν εξαιρετικός στο 1ο μισό. Ελπίζουμε σε μεγαλύτερη διάρκεια φέτος, ποτέ άλλωστε δεν παρουσιάστηκε κακός, απλά έβγαλε κούραση και δεν ξεχώριζε στο 2ο μισό πέρυσι. Πίσω του ο Φεράρι του Βόλου αν και δεν τον βολεύει που ο Βόλος παίζει τόσο ψηλά. Σέντερ μπακ. Αρχικά ο Τσιγκρίνσκι που έδωσε προσωπικότητα στην αμυντική γραμμή του Ιωνικού και ξεχωρίζει σε κάθε παιχνίδι. Δίπλα του ο Κάργας των Ιωαννίνων με μεγάλα ματς ως τώρα, από τους βασικούς λόγους που ο ΠΑΣ έχει δεχθεί μόλις ένα γκολ. Πίσω τους ο παρτενέρ του Κάργα στα Γιάννενα, ο Αργεντίνος Ιραμούσπε και ο Γκρίλο του Βόλου που θα ήταν βασική επιλογή μας αν ο Βόλος δεν είχε αρπάξει 5 από τον Παναθηναϊκό. Καλός και στα στημένα που παίρνει όλες τις κεφαλιές στην επίθεση.

   Χαφ. Για καθαρόαιμο 6αρι έχω ξεχωρίσει τον Χιλιανό Γκαγιέγκος του ΟΦΗ, σκληροτράχηλος και τρεχαλατζής. Δίπλα του ο συμπαίκτης του Νέιρα που ηγείται της ομάδας και που μόνο τα δύο γκολ που γύρισαν το ματς με την ΑΕΚ αρκούν. Θα μπορούσε εδώ να μπει και ο Μπαρτόλο του Βόλου που στις 3 πρώτες αγωνιστικές έβγαλε μάτια.

   10αρι. Ο Πάολο Φερνάντεζ του Βόλου. Τον είχα ξεχωρίσει από το φιλικό με την ΑΕΚ που σκόραρε δις αλλά περίμενα να τον δω καλύτερα. Μιλάμε για μεγάλο μπαλαδόρο, τεχνίτη, ντριμπλέρ, που πάει στο ένας vs ένας, το επιδιώκει μάλιστα. Πιστεύω ότι μπορεί να φύγει ακόμα και τον Γενάρη. Μακάρι να έχει διάρκεια. Επίσης μου άρεσε ο Άοσμαν του Ιωνικού. Αυτός έχει και τρεξίματα, γυρνάει μαρκάρει, τρέχει για την ομάδα. Βλέπει γήπεδο όμως και παίζει κάθετα. Σκόραρε και το γκολ στη μεγάλη νίκη επί του Άρη στη Νίκαια.

    Εξτρέμ. Αριστερά ο Ρόμανιτς της Λαμίας. Που αν είχε το γκολ θα έπαιζε ήδη σε μεγάλη ομάδα. Θεωρώ ότι φέτος θα κάνει μεγάλη σαιζόν και θα τον βελτιώσει ο Γρηγορίου. Δεξιά ο Κολομβιανός Λενίς του Ιωνικου κι ας τραυματίστηκε. Στα δύο πρώτα ματς ξεχώρισε, έβγαλε μάτια κυριολεκτικά. Θα κάνει ζημιές στην κόντρα ο Ιωνικός φέτος. Οι δύο εξτρέμ του Βόλου, Ρεγκατέν και Ροσέρο δείχνουν να έχουν ποιότητα και τους περιμένω να ανέβουν κι άλλο.

   Σέντερ Φορ. Ο Τιράμ του Ιωνικού κι ας μην έχει σκοράρει ακόμα. Λίγοι φορ από τους μικρούς έχουν σκοράρει άλλωστε. Κυρίως για τη μαχητικότητα και το πρέσινγκ που κάνει ψηλά. Διαθέτει εκτόπισμα και ταλαιπωρεί τα αντίπαλα στόπερ. Ανοίγει χώρους για να σκοράρουν οι εξτρέμ και οι χαφ. Πολύτιμος. Από τους λοιπούς? Δυστυχώς τραυματίστηκε ο Κόντε, αλλιώς έβλεπα τα Γιάννενα στα play off.

    Μακάρι η συνέχεια να είναι καλύτερη και να ξεχωρίσουν και άλλοι παίκτες και κυρίως νεαροί και Έλληνες, για την Εθνική. Δεν πήρα παίκτη από τον Παναιτωλικο. Καλός ο μπακ Λούι και ο στόπερ Κορνέλιους αλλά θέλω να τους δω κι άλλο. Απογοήτευση οι Ατρόμητος και Απόλλων που ήδη έδιωξαν και τους προπονητές τους.

     Προπονητής? Δύσκολα τα πράγματα. Θα προτιμήσω τον 54χρονο Ηρακλή Μεταξά τον Ιωαννίνων που όλο το καλοκαίρι δούλευε χωρίς να μιλά και παρουσίασε μια σφιχτή και συγκροτημένη ομάδα στο πρωτάθλημα. Πίσω του ο Σπανός του Ιωνικού, στα 52 του, γιατί πρόλαβε και έφτιαξε αξιόλογη ομάδα με 20 καινούριους παίκτες.

 

Καλή σαιζόν !

                                                                                                                  SAM

Ο φετινός Ολυμπιακός χτίστηκε για την Ευρώπη

 

    Ξεκινά η Superleague αυτό το Σαββατοκύριακο και για μια ακόμη σαιζόν ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί για τον τίτλο. Δεν είναι μόνο η τεχνογνωσία πρωταθλητισμού που διαθέτουν στον Πειραιά, όσο το γεγονός ότι αφ’ ενός μεν ξεκινά με τον ίδιο προπονητή για 4^η σαιζόν και αφετέρου ότι ενισχύθηκε στο μεταγραφικό παζάρι του καλοκαιριού. Αν και θεωρώ ότι η φετινή ενίσχυση αποσκοπούσε περισσότερο στην Ευρώπη, στο να καταφέρουν επιτέλους οι ερυθρόλευκοι να φτάσουν στην 8αδα μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Το είχαν κάνει μια φορά πριν 25 χρόνια όταν αποκλείστηκαν από τη Γιουβέντους με το γκολ του Κόντε μετά “την έξοδο του Μεσολογγίου” του Ελευθερόπουλου, αλλά αυτό δε λέει κάτι. Εκείνη την εποχή μέχρι και ο Πανιώνιος είχε φτάσει στους «8» του Κυπελλούχων.

    Ο αποκλεισμός από τη Λουντογκόρετς στο Champions league έβαλε ένα προσωρινό φρένο στα όνειρα των ερυθρολεύκων. Επέφερε και ζημιά στο ταμείο, μιας και ο Ολυμπιακός 25 χρόνια τώρα έχει μάθει να χτίζει τη χρονιά του στα έσοδα από το Champions league. Τελικά η ομάδα κατάφερε να μπει στους ομίλους του Γιουρόπα, με μια ομολογουμένως δύσκολη κλήρωση, με το υπέρ του όμως το ότι συνεχίζουν οι 3 από τις 4 ομάδες του ομίλου. -Ο  1^ος πάει κατευθείαν στους «16» του Γιουρόπα, ο 2^ος στους «32» του Γιουρόπα όπου θα αντιμετωπίσει κάποιον 3^ο από όμιλο του Champions league και ο 3^ος πάει στους «32» του Κόμφερενς Λιγκ όπου θα αντιμετωπίσει κάποιον 2^ο από όμιλο αυτής της διοργάνωσης-. Οπότε είναι μια ευκαιρία για τον Ολυμπιακό να πραγματοποιήσει μια μακρά πορεία σε κάποια ευρωπαϊκή διοργάνωση μετά από πάρα πολλά χρόνια. Εξιτάρει και τον ιδιοκτήτη του αυτό. Μέσω μιας τέτοιας πορείας ο Βαγγέλης Μαρινάκης ευελπιστεί να ξεπεράσει τον Κόκκαλη στις συνειδήσεις των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Τον ισοφάρισε στα 7 πρωταθλήματα, αλλά το δεύτερο σερί με τους 5 τίτλους είναι δύσκολο να το πιάσει. Οπότε στοχεύει στην Ευρώπη για να τον αφήσει πίσω του στην ιστορία του συλλόγου.

     Από την περυσινή ομάδα έφυγαν ο Σα, ο Ραντζέλοβιτς, ο Ντρέγκερ, ο Χολέμπας, ο Μπρούμα, ο Τιάγκο Σίλβα, ο Κάιπερς, ο Χασάν άντε και ο Πέπε. Συνολικά εννιά παίκτες. Δεν τους λες και λίγους, αν και είναι σύνηθες να αλλάζουν κάθε καλοκαίρι αρκετά πρόσωπα στου Ρέντη.  Τα κενά τους καλύφθηκαν και με το παραπάνω. Ήρθαν παίκτες εγνωσμένης αξίας. Ο Βάλτσικ στο τέρμα, ο Καρμπόβνικ στα πλάγια της άμυνας, ο Κουντέ και ο Αγκιμπού Καμαρά στα χαφ, οι Ονιεκούρου και Ρόνυ Λόπεζ στα εξτρέμ και ο Τικίνιο στην επίθεση, όπου ήρθαν και οι νεαροί Πινακάς και Αλαγκσιμ Μπα. Ενώ μπορεί να έσκασε το θέμα Σεμέδο και ο Ολυμπιακός να μην κατάφερε να τον πουλήσει ώστε να ενισχυθεί περαιτέρω στα στοπερ, ίσως και με Μανωλά, αλλά εκεί επέστρεψε από δανεισμό ο Μάρκοβιτς που σίγουρα διαθέτει ποιότητα και μπορεί να αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση. Τον Σισέ τον θεωρώ και για πέρυσι μέλος της ομάδας που απλά έκανε ένα διάλειμμα.  Επιπλέον, χθες, ο Μάρτινς έκανε «κάλεσμα» στον Σεμέδο ότι τον υπολογίζει και μπορεί ο Πορτογάλος να επιστρέψει στις προπονήσεις της ομάδας. Θα ξεκουράσει τους υπόλοιπους παίζοντας στα ματς πρωταθλήματος και από Φεβρουάριο βλέπουμε.

    Στα έξι (6) ευρωπαϊκά παιχνίδια που είδαμε μέχρι τώρα τον Ολυμπιακό, έπεισε μόνο σε αυτό με τη Σλόβαν Μπρατισλάβας εντός έδρας, στο «Γ. Καραϊσκάκης». Στα υπόλοιπα δεν είδαμε την ομάδα να βγάζει αυτοματισμούς και να έχει συνοχή, παρότι ο κορμός της ομάδας είναι ίδιος με πέρυσι. Υπήρχαν ζητήματα στη δημιουργία του παιχνιδιού και η απόδοση κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα. Έτσι ήρθε και ο αποκλεισμός από τη μέτρια Λουντογκόρετς.

    Ο Μάρτινς άφησε το σύστημα με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς προς το παρόν, αφού προφανώς διαπίστωσε αυτό που έβλεπαν όλοι, ότι η ομάδα δε διαθέτει τα μπακ που θα πάρουν την πλευρά. Ο Πορτογάλος κόουτς συνεχίζει να παίζει χωρίς 10αρι και προτιμά τον Καμαρά ως κεντρικό μέσο, πίσω από τον φορ. Ποντάρει στην πίεση και στο πρέσινγκ ψηλά που κάνει ο διεθνής με τη Γουϊνέα μέσος, όταν ο αντίπαλος έχει τη μπάλα και στα κλεψίματα της μπάλας και τις άμεσες επιθέσεις με τους ταχύτατους και ποιοτικούς εξτρέμ που διαθέτει η ομάδα. Όταν ο Ολυμπιακός έχει τη μπάλα είδαμε, από πέρυσι, τον Ελ Αραμπί να βγαίνει από την περιοχή, να έρχεται στον άξονα και σε ρόλο δημιουργού να βγάζει κάθετα τη μπάλα στους εξτρέμ που συγκλίνουν προς την αντίπαλη περιοχή. Να δούμε πως θα μπει σε αυτό το σύστημα παιχνιδιού ο Τικίνιο καταρχήν που θα μοιραστεί το χρόνο με τον Ελ Αραμπί και εν συνεχεία οι εξτρέμ Ονιεκούρου και Ρόνυ Λόπεζ.

    Αυτή όμως είναι μια τακτική που ενδείκνυται για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Για την Ελλάδα που ο Ολυμπιακός θα έχει κατοχή μπάλας 70% και παραπάνω, θα έχει συνεχώς τη μπάλα και θα προσπαθεί να ανοίξει τις κλειστές αντίπαλες άμυνες χρειάζεται 10αρι. Κι ας διαθέτει ποιοτικούς εξτρέμ που έχουν το ένας vs ένας, την ατομική ενέργεια. Το ποδόσφαιρο μας απαιτεί τον παίκτη που θα κουβαλήσει τη μπάλα, θα κλείσει τον αντίπαλο στην περιοχή του, θα τον φοβίσει, θα κερδίσει και θα εκτελέσει το επικίνδυνο φάουλ, θα περάσει τις κάθετες πάσες που θα ξεκλειδώσουν την άμυνα. Πάντα ο Ολυμπιακός διέθετε τέτοιο παίκτη και έτσι πήρε 21 τίτλους σε 25 χρόνια. Φέτος υπάρχει μόνο ο Βαλμπουενά που η ποιότητα του είναι αδιαμφισβήτητη αλλά βαδίζει αισίως στα 37 του. Πόσο θα αντέξει? Πόση θα είναι η διάρκεια του μες τη σαιζόν? Πέρυσι, για παράδειγμα, από το Νοέμβριο και μετά δε βοήθησε την ομάδα. Ο Φορτούνης έπαθε 2^ο χιαστό και χάνει τη σαιζόν. Εκεί υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα για τους ερυθρολεύκους.

    Παρόλα αυτά ο Ολυμπιακός παραμένει το μεγάλο φαβορί. Στην πλειοψηφία τους οι υπόλοιπες ομάδες δε διαθέτουν την ποιότητα να του βάλουν δύσκολα. Μπορεί θεωρητικά να ενισχύθηκαν αλλά δεν περιμένω και έκρηξη ποιότητας, ειδικά από τους μικρούς. Από τους άμεσους αντιπάλους του ο ΠΑΟΚ ποντάρει στον Λουτσέσκου και μόνο, η ΑΕΚ έχτισε μια νέα ομάδα και θα της πάρει σημαντικό χρόνο για να μονταριστεί, ενώ Άρης και Παναθηναϊκός δεν είναι διεκδικητές του τίτλου.  Μπορεί λοιπόν ο Ολυμπιακός να παρουσιάστηκε κατώτερος του αναμενομένου στα καλοκαιρινά παιχνίδια για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και ορισμένοι δημοσιογράφοι να έχουν αρχίσει να τον αμφισβητούν, όμως δεδομένα το χάντικαπ ποιότητας δεν καλύφθηκε από τους αντιπάλους του.

    Επίσης ο κόσμος του Ολυμπιακού  φωνάζει για ορισμένα κενά στο ρόστερ. Για παράδειγμα στα χαφ η τριάδα Εμβιλά – Μπουχαλάκη – Καμαρά είναι ποιοτική και έχει δέσει αρμονικά, αλλά δεν υπάρχει άλλος παίκτης να τους ξεκουράσει ή να τους αντικαταστήσει όταν υπάρξει πρόβλημα τραυματισμού ή καρτών. Ο Πέπε πέρασε και δεν ακούμπησε, ενώ και φέτος ο Κουντέ δεν πολυπείθει. Πράγματι ο Ολυμπιακός χρειάζεται έναν επιπλέον παίκτη εδώ, επιπέδου Γκιγιέρμε, αλλά δεν είναι εύκολο να βρεθεί. Ούτε είναι φτηνοί τέτοιοι παίκτες, ούτε έρχονται εύκολα στην Ελλάδα. Οπότε ας δώσουμε χρόνο στον Κουντέ…. Ακόμη στα πλάγια μπακ, οι φίλαθλοι αναπολούν ακόμα τον Ομάρ και τον Τσιμικά. Τέτοιους παίκτες δε μπορεί να αποκτήσει ελληνική ομάδα, ούτε ο Ολυμπιακός, οπότε θα πρέπει να τους φτιάξει. Ο Ομάρ εδώ ανέβηκε επίπεδο, όταν ήρθε δεν ήταν ο παίκτης που ήταν όταν έφυγε. Το ίδιο και ο Τσιμίκας. Ήταν λάθος που πέρυσι η ομάδα αποφάσισε να ποντάρει στην εμπειρία του Ραφίνια και του Χολέμπας στην αρχή της σαιζόν. Ενώ κακώς ήρθε ο Βινάγκρε αφού δεν ήθελε ούτε να ακούσει για Ελλάδα. Η τετράδα Λάλα, Ανδρούτσος, Ρέαπτσιουκ και Καρμπόβνικ δεν είναι άσχημη. Και η ηλικία τους, επιτρέπει την εξέλιξη τους. Στην Ελλάδα άνετα μπορούν να κάνουν τη διαφορά και τα ευρωπαϊκά παιχνίδια θα τους ανεβάσουν το επίπεδο. Η Ρώμη δε χτίστηκε σε μια μέρα….. Ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να βλέπει τη Σίτι και την Παρί. Δε μπορεί, δε θα του βγει. Καλύτερα θα ήταν να βλέπει τη Σεβίλλη !

     Το θέμα, λοιπόν, γι αυτή τη σαιζόν είναι στην Ευρώπη όπου ο όμιλος είναι ένα πραγματικό crash  test για την αξία και τη θέση του Ολυμπιακού στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα. Εκεί φαίνεται να επικεντρώνεται η ομάδα. Οι αντίπαλοι του,  Άιντραχτ Φρανκφούρτης, Φενέρμπαχτσέ και Αντβέρπ, δεν είναι Γιουβέντους, Σίτι, Τσέλσι, ΡΕΑΛ και Μπαρτσελόνα. Είναι όμως υπαρκτές ομάδες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, με φιλοδοξίες και υψηλά μπάτζετ. Είναι όλες πολύ καλύτερες από τη Λουντογκόρετς. Επ’ ουδενί δε θεωρούν τον Ολυμπιακό ανώτερο ποδοσφαιρικό μέγεθος. Πρέπει οι Πειραιώτες να μπουν στο γήπεδο και να ματώσουν για να αποδείξουν την ανωτερότητα τους. Αν είναι ανώτεροι…. Πλεονεκτούν σε εμπειρία μετά από τόσα χρόνια που συμμετέχουν σε ομίλους του Champions league. Κι ας μην προκρινόταν,  έχουν δώσει σημαντικά παιχνίδια με μεγάλους αντιπάλους σε όλα τα ευρωπαϊκά γήπεδα. Αυτό είναι το πλεονέκτημα του Ολυμπιακού και μέχρι εκεί.

     Μετά τον όμιλο και ανάλογα με το που θα συνεχίσει και ανάλογα με την τύχη του στις κληρώσεις μπορεί να ελπίζει. Ειδικά το Κόμφερενς είναι μια διοργάνωση - ευκαιρία για ομάδες όπως ο Ολυμπιακός, για να προσθέσουν μια κούπα ευρωπαϊκή στην τροπαιοθήκη τους και να «μεγαλώσουν» ως κλαμπ. Βέβαια φέτος υπάρχει  Κόπα Άφρικα, με τον Ολυμπιακό να διαθέτει αρκετούς Αφρικανούς παίκτες που θα τους στερηθεί κάνα μήνα αρχές του 2022. Αποτελεί σοβαρό ανασταλτικό παράγοντα το γεγονός αυτό. Από το πώς θα επιστρέψουν, θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την πορεία των ερυθρολεύκων στην τελική ευθεία της σαιζόν.

    Εν κατακλείδι, φαβορί ο Ολυμπιακός αλλά όχι για 26 βαθμούς διαφορά. Επικεντρωμένος στην Ευρώπη και με Κόπα Άφρικα στη μέση της σαιζόν. Με βασικούς παίκτες όπως ο Βαλμπουενά, ο Σωκράτης, ο Ελ Αραμπί να έχουν φορτωθεί έναν επιπλέον χρόνο στα πόδια τους. Με τρεις καινούριους παίκτες στην επίθεση του που υπολογίζονται για εν δυνάμει βασικοί και από το πώς θα ανταπεξέλθουν και θα ανταποκριθούν εξαρτώνται πολλά. Όλα αυτά, δίνουν ελπίδες και κίνητρο στους αντιπάλους του να αμφισβητήσουν τα πρωτεία του.

    Θα έχουμε ενδιαφέρουσα σαιζόν…..

Κονέ – Παπαδημητρίου : Καλά τα πήγαν αλλά από δω και πέρα θα κριθούν

 

      Την 23^η Δεκεμβρίου του 2020 η ΑΕΚ, μετά το διαζύγιο με Ίλια Ίβιτς που ακολούθησε την αποπομπή του κόουτς Καρέρα, ανακοινώνει ως νέο τεχνικό διευθυντή της ομάδας τον Παναγιώτη Κονέ. Μια επιλογή που παραξένεψε  πολλούς κυρίως λόγω της απειρίας του στο συγκεκριμένο ρόλο. Αφού μόλις το προηγούμενο καλοκαίρι είχε σταματήσει το ποδόσφαιρο και λίγες μέρες πριν είχε πει σε συνέντευξη του ότι θα ήθελε να ασχοληθεί με την προπονητική. Παραξένεψε επίσης λόγω και της αγάπης του Κονέ για τις καλοκαιρινές διακοπές στη Μύκονο. Μύκονος και μεταγραφικό παζάρι δεν πάνε μαζί ! Ο Κονέ στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου με την ομάδα να μην πατάει καλά και τον Χιμένεθ προπονητή έμοιαζε έξω από τα νερά του. Η ομάδα έψαχνε ένα δεξιό μπακ και δε μπορούσε να βρει. Τελικά πέρασε «της αυλής του προέδρου» και η ΑΕΚ ξαναέκανε μεταγραφή από την Ούφα και φορτώθηκε τον Ντατσένκο, που ακόμα δεν έχει φύγει.

    Ο Βρυχηθμός διάβασε το κενό. Και έτσι την 1^η του περασμένου Μάρτη η ομάδα ανακοίνωσε τον Γιάννη Παπαδημητρίου, γνωστός από τη θητεία του στην Ξάνθη επί Πανόπουλου. Αναμφισβήτητα όχι επιλογή από το πάνω ράφι, αφού οι φίλοι της ομάδας σίγουρα θα ήθελαν ένα ευρωπαϊκό όνομα, από κάποια προηγμένη ποδοσφαιρικά χώρα, με διασυνδέσεις που θα προμήνυε την απόκτηση παικτών – ονομάτων.

     Αφού η ΑΕΚ ολοκλήρωσε μια αποτυχημένη σαιζόν, τη χειρότερη άμα την επιστροφή της, την 18^η του περασμένου Μάη ο Δημήτρης Μελισσανίδης παραχώρησε συνέντευξη στους δημοσιογράφος του κλαμπ. Μεταξύ άλλων είπε και τα εξής που αφορούν την ομάδα : α) η ΑΕΚ θα πάει για τερματοφύλακα, στόπερ, πλάγια μπακ, κεντρικό χαφ, αριστερό εξτρέμ και φορ αν δε μείνει ο Ολιβέιρα, που ήταν ήδη φευγάτος, β) ότι θέλει έναν προπονητή να του παραδώσει τα κλειδιά και να του φτιάξει ομάδα, γ) χαρακτήρισε καμένα λάδια τον Βράνιες και ταυτόχρονα δήλωσε θαυμαστής του Αραούχο και δ) για τον Γιάννη Παπαδημητρίου «μπες να μας δεις και να σε δούμε στις ακαδημίες και βλέπουμε», αυτό συμφωνήσαν αρχικά και αφού ειδωθήκαν του παρέδωσε τα κλειδιά των Σπάτων !

     Πέρα από τους δύο παραπάνω, στην ομάδα επέστρεψε και τους πλαισίωσε ο Στάθης Ταυλαρίδης σε ρόλο σκάουτερ. Το τμήμα σκάουτινγκ της ΑΕΚ όλα αυτά τα χρόνια είναι μια πονεμένη ιστορία. Ο Μπαρμπαλιάς τόσα χρόνια δεν κατάλαβα τι ακριβώς έκανε, έναν παίκτη που είδε δεν έμαθα ποτέ να πρότεινε στην ομάδα ή δεν τον άκουγαν. Διακοσμητικός. Ο Φανούρης ο Γουνδουλάκης ήταν επιλογή του Ίβιτς και δεν γνωρίζω αν συνεχίζει στην ομάδα. Άλλοι ήταν απλά για το χαρτζιλίκι. Λόγω Ταυλαρίδη η ΑΕΚ μπλέχτηκε σε πολλές υποθέσεις παικτών από το Γαλλικό πρωτάθλημα. Αυτή είναι η λίγκα που του αρέσει του συγκεκριμένου σκάουτ αφού εκεί κυρίως έπαιξε ως ποδοσφαιριστής και έχει τις επαφές του. Αρχικά με τον στόπερ Νταμιάν Ντα Σίλβα που προτίμησε τη Λιόν. Ενώ θεωρώ ότι και στις περιπτώσεις του Εντσάμ που πέρυσι ήταν στη Μαρσέιγ και του Μισελέν που τελικά αποκτήθηκε εμπλέχτηκε ως ένα βαθμό ο Ταυλαρίδης, αν δεν ήταν εξ αρχής δικές του προτάσεις. Όπως ήταν φυσικά ο Ελίασον, ο εξτρέμ της Νις που η ομάδα του δεν ήθελε να τον πουλήσει φθηνά. Γιατί 2 εκ ευρώ στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, στην αγορά της Γαλλίας, είναι φθηνά. Το θέμα με τον Ταυλαρίδη είναι ότι οι υποθέσεις του έβγαιναν στους δημοσιογράφους και ότι πήγε σε σχετικά γνωστούς παίκτες των 2-3 εκ ευρώ, δεν πήγε σε πιο ψαγμένες επιλογές, πιο βαθιά στην αγορά….

    Το φετινό μεταγραφικό καλοκαίρι της ΑΕΚ χωρίζεται σε δύο περιόδους. Πριν και μετά τη Βελέζ. Το σοκ του αποκλεισμού, η εικόνα της ομάδας στα δύο παιχνίδια με τους Βόσνιους, τα παιχτάκια που εμφανίστηκαν με τη φανέλα της ΑΕΚ ταρακούνησαν τον Τίγρη. Έπαιξε μεγάλο, καταλυτικό ρόλο ο αποκλεισμός στο να παρθεί η απόφαση για σοβαρή ενίσχυση.

 Πάμε να τα δούμε…..

 

    1^η φάση μεταγραφών – προ Βελέζ

    Τα παιχνίδια με τη Βελέζ διεξήχθησαν την εβδομάδα από 22 έως 29 Ιουλίου, μέσα στην οποία η ΑΕΚ δεν κινήθηκε μεταγραφικά, επικεντρωμένη στους δύο αγώνες. Από εκεί και πέρα το μεταγραφικό παιχνίδι και η διαρροή ονομάτων ξεκίνησε νωρίς. Από αρχές Μαΐου με τη διαρροή του ονόματος του σέντερ μπακ της Ρεν Νταμιαν Ντα Σίλβα που σκόρπισε ενθουσιασμό και γέμισε προσδοκίες τους οπαδούς. Τελικά ο παίκτης κατέληξε στη Λιόν αλλά ο κόσμος περίμενε μεγάλα ονόματα αυτό το καλοκαίρι. Στη συνέχεια κυριάρχησε το θέμα του προπονητή. Ο Μανόλο Χιμένεθ ήταν τελειωμένος για μια ακόμη φορά λόγω της κακής πορείας της ομάδας. Το πρώτο όνομα που βγήκε ήταν του Ραζβάν Λουτσέσκου. Ο κόσμος της ΑΕΚ πάγωσε στο άκουσμα του Ρουμάνου, όχι γιατί είναι κακός προπονητής αλλά λόγω όσων είχε δηλώσει, αφού είχε καταφερθεί επανειλημμένως κατά της ΑΕΚ. Συναντήθηκε με τον Βρυχηθμό, κατάλαβε ότι στην ΑΕΚ δεν τον παίρνει να έρθει, είπε ότι θέλει να δουλέψει σε μεγάλο πρωτάθλημα στο εξωτερικό, στόχευε στην Ιταλία, ζητούσε 1,3 εκ ευρώ το χρόνο και τελικά κατέληξε στο να επιστρέψει στον ΠΑΟΚ. Δεύτερο όνομα ο Ρεμπρόφ, ο τεράστιος Ουκρανός παίκτης, που είχε μια επιτυχημένη πορεία στη Φερεντσβάρος με την οποία έπαιξε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ουκρανός ήταν τελειωμένος από τους Ούγγρους αλλά ήθελε να τσεπώσει την αποζημίωση. Τον ενδιέφεραν πολύ τα χρήματα, γι αυτό και κατέληξε σε κάποια Αραβική χώρα και καθυστερούσε να αποδεσμευτεί. Η ΑΕΚ ήθελε προπονητή «τώρα» για να είναι έτοιμη η ομάδα στα ευρωπαϊκά ματς και να ξεκινήσει το χτίσιμο της ομάδας. Ο Τίγρης το πήρε πάνω του και έφερε τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς.

     Παράλληλα η ΑΕΚ κινούνταν και για παίκτες, στις θέσεις που είχε προαναγγείλει ο Βρυχηθμός. Ονόματα κυκλοφόρησαν πολλά, άλλα ισχύουν άλλα όχι. Ο τερματοφύλακας της Αλκμάαρ Μπιζότ, ο μπακ Ράφαελ, ο στοπερ Πλάνιτς, ο Νάνου, ο Μανγκαλά, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, οι Γκάγκιτς, Γκόμπελιτς λόγω της προηγούμενης θητείας του Μιλόγεβιτς στον Ερυθρό Αστέρα, οι μπακ Σβένσον και Μπαρέκα κ.ο.κ.. Η ουσία είναι ότι ο Μιλόγεβιτς ανακοινώθηκε 27 Μαϊού και την 1^η Ιουνίου η ομάδα ανακοίνωσε τον τερματοφύλακα Στάνκοβιτς που ήταν βασικός στη Σάλτσμπουργκ, με ηλικία 29 ετών, ιδανική για τη θέση του. Ήταν μια πρώτη επιτυχία για το δίδυμο Παπαδημητρίου – Κονέ που επιτεύχθηκε χάρη στη συνεργασία με τον μανατζερ Ισμέζ Ντιζντάρεβιτς που έχει τους Λάτσι και Ραντόνια στην ΑΕΚ.

     Στη συνέχεια η ΑΕΚ ανακοίνωσε τον κλεισμένο Αλέξανδρο Παρρά που έμεινε ελεύθερος από τον Παναιτωλικό και τον στόπερ Μήτογλου από τον Βόλο, ανανέωσε ο αρχηγός Μάνταλος,  ο Ολιβέιρα έφυγε, ο Τσιγκρίνσκι τελείωσε, οι Αθανασιάδης και Ντέλετιτς πήγαν δανεικοί, έγινε το χατίρι  στον Κρστισιτς να αποδεσμευτεί και την τελευταία ημέρα του Ιούνη καταβλήθηκαν 400.000 ευρώ στην  Αλάνιασπορ, που ήταν η ρήτρα και αποκτήθηκε ο Γιώργος Τζαβέλας.

    Η ΑΕΚ συνέχισε ακάθεκτη, ο Ινσούα παρέμεινε δανεικός στην Αντονλίβι, ο Λε Ταλέκ, η μοναδική επιλογή του κόουτς Μιλόγεβιτς, πείστηκε να μην πάει Ρωσία που ήθελε η σύζυγος του και υπέγραψε στην ΑΕΚ, πουλήθηκε ο Νεντελτσεάνου στην Κροτόνε, τεράστια επιτυχία ! Ο Χνιντ δόθηκε δανεικός στα Εμιράτα, η ομάδα τα βρήκε με τη Λας Πάλμας και ο Αραούχο επέστρεψε ως ολοκληρωτικά παίκτης της ΑΕΚ αυτή τη φορά και το κερασάκι στην τούρτα ήταν ο «καμένα λάδια» Όγκνιεν Βράνιες, που όχι μόνο γύριζε αλλά φοράει και το περιβραχιόνιο στα τελευταία φιλικά.

     Παράλληλα έγινε πρόταση στον Ιρανό μπακ Μιλάντ Μοχαμαντί της Γάνδης ο οποίος δεν ήθελε να ακούσει για Ελλάδα και έτσι έκλεισε ο συμπατριώτης του Χατζισαφί, γνωστός από το πέρασμα του από Πανιώνιο και Ολυμπιακό, που στη Νέα Σμύρνη είχε συνεργαστεί με τον κόουτς. Παράλληλα ακούστηκαν κι άλλα ονόματα στα χαφ όπως του Έλι Ντάσα και του Κροβίνοβιτς, ενώ καταγράφηκε η πρώτη μεγάλη αποτυχία του διδύμου, ο Ολιβιέ Εντσάμ….

     Ο παίκτης άνηκε στη Σέλτικ και πέρυσι είχε πάει δανεικός στη Μαρσέιγ. Το όνομα του σκόρπισε ενθουσιασμό, θα αποτελούσε μεγάλη ενίσχυση στα χαφ. Δεν είχε τέτοιο παίκτη η ομάδα. Ο Εντσαμ διέκοψε τις διακοπές του στην Τουρκία και ήρθε με τον μάνατζερ του στην Αθήνα, είδε, μίλησε και συμφώνησε για τέσσερα χρόνια με την ΑΕΚ. Με καλά λεφτά και γενναίο πριμ υπογραφής. Από εκεί και μετά άλλαξε γνώμη. Καταρχήν η Σέλτικ είχε όρο στο συμβόλαιο του που μπορούσε να τον κρατήσει 15 μέρες – 1 μήνα επιπλέον για να τον δει και να τον τσεκάρει ο νέος προπονητής. Προφανώς οι Σκωτζέζοι ήθελαν να βγάζουν το κατιτίς τους από τη μεταγραφή αλλά η ΑΕΚ δεν ήταν διατεθειμένη να δώσει το παραμικρό ποσό. Ο παίκτης «ψήθηκε» από το περιβάλλον του ότι μπορούσε να βρει ομάδα σε καλύτερο πρωτάθλημα και άλλαξε και τον μάναντζερ του. Η ΑΕΚ ανακοίνωσε 27 Ιουνίου ότι αποσύρει το ενδιαφέρον της και εκ τότε δεν ξανασχολήθηκε ουσιαστικά μαζί του. Ο παίκτης έμεινε 1^η Αυγούστου ελεύθερος από τη Σέλτικ, δυσκολεύτηκε πολύ να βρει ομάδα, βγήκαν στην επιφάνεια διάφορα κουσούρια του και τελικά κατέληξε στη Σουόνσι την τελευταία ημέρα των μεταγραφών….

 

      2^η φάση μεταγραφών – μετά Βελέζ

     Ο αποκλεισμός ήταν οδυνηρός αλλά η ομάδα έπρεπε να προχωρήσει. Βγήκαν συμπεράσματα για πολλούς παίκτες και διαγνώστηκε το μεγάλο πρόβλημα που υπήρχε στα αποδυτήρια, στην ψυχοσύνθεση των παικτών της περυσινής ομάδας, η νοοτροπία looser που είχε μπολιαστεί στο υποσυνείδητο τους. Οπότε απαιτούνταν μια νέα αρχή, να φύγει κόσμος και να έρθουν παίκτες με ηγετικά χαρακτηριστικά ώστε να αντιστραφεί το κλίμα. Τα πράγματα όμως ήταν δύσκολα, το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ανυπόληπτο στην Ευρώπη, η ΑΕΚ εκτός συνέχειας ευρωπαϊκών διοργανώσεων, με κακή πορεία πέρυσι και αποκλεισμός από ένα χωριό της Βοσνίας φέτος, με ούτε ένα γνωστό, μεγάλο παίκτη στο ρόστερ της, όλο με προβληματικούς και άγνωστους, που ούτε ο προπονητής ήταν κάποια φίρμα στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Οπότε έπρεπε να πάει βαθιά στην αγορά και να ξηλωθεί….

    Στις 5 Αυγούστου ανακοινώθηκε η συμφωνία με την Cosmote για 2 χρόνια. Η ομάδα βρήκε τηλεοπτική στέγη και έσοδα. Πρώτη κίνηση ο Γάλλος δεξιός μπακ Κλαιμέν Μισελέν από τη Λανς, με συμμετοχή στην Ολυμπιακή ομάδα της Γαλλίας, ένας επιθετικός μπακ που ήρθε για βασικός. Γίνεται μεγάλη προσπάθεια για τον εξτρέμ της Νιμ Νίκλας Ελίασον, η ΑΕΚ τα βρίσκει με τον παίκτη και προσφέρει 2 εκ ευρώ στην ομάδα του αλλά η μεταγραφή δε μπορεί να κλείσει. Ο Μαχαίρας δόθηκε δανεικός στον Ιωνικό απ’ όπου επέστρεψε ο Ιατρούδης για να ενταχθεί στην ΑΕΚ Β΄.

     Δεύτερη κίνηση στις 18 Αυγούστου ο Άμπραματ στα 34 του, μεγάλο όνομα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, σε προχωρημένη ηλικία βέβαια που αν και έπαιζε στην Αραβία τα τελευταία χρόνια μπορεί να προσθέσει ποιότητα και προσωπικότητα στο ρόστερ. Κίνηση που θεωρείται από το πάνω ράφι, με την ομάδα να δίνει ένα μεγάλο συμβόλαιο στον παίκτη και να ανεβάζει το πρεστίζ της στην αγορά. Γράφουν διθυράμβους για τον Μαροκινό, εγώ θέλω να τον δω μες τη σαιζόν τι θα προσφέρει. Είμαι επιφυλακτικός με την περίπτωση του.  Και η ομάδα συνεχίζει το ψάξιμο.  Δεν εγκαταλείπει την περίπτωση Ελίασον, έχει στο περίμενε τον Ιάγο Φάλκε της Τορίνο και ψάχνει για κάτι καλύτερο, ενδιαφέρεται για τον νεαρό Ιρανό εξτρέμ Γκαγιέντι και τον Τανάν της Φίτεσε.

     Στα φιλικά η ομάδα δε βλεπόταν, φώναζε για ενίσχυση, η απογοήτευση στο κλαμπ ήταν διάχυτη. Οι μέχρι τώρα μεταγραφές αδυνατούν να κάνουν τη διαφορά και να αντιστρέψουν την κατάσταση. Και τότε σκάει η περίπτωση του Στίβεν Ζούμπερ. Στην ΑΕΚ έγινε γνωστό ότι μπορούν να αποκτήσουν τον Ελβετό παίκτη. Με την ομάδα του την Άιντραχτ συμφώνησαν σχετικά γρήγορα για δανεισμό με οψιόν αγοράς στα 2 εκ ευρώ. Ο παίκτης δεν ήταν αρνητικός αλλά δίσταζε προτιμώντας ένα καλύτερο πρωτάθλημα. Η Βενέτσια της Siere A έδειξε ενδιαφέρον. Και τότε, την Παρασκευή 27 Αυγούστου, μπήκαν στο αεροπλάνο για Φρανκφούρτη οι Κονέ – Παπαδημητρίου, με εντολή να μη γυρίσουν χωρίς τον παίκτη. Και πιστεύω, πράγματι, ότι αν δε γινόταν η μεταγραφή θα τελείωναν αργά ή γρήγορα από την ομάδα. Τα πράγματα πήγαν καλά, ο παίκτης έμεινε άναυδος από το πόσο τον ήθελε η ΑΕΚ, πήγαν σπίτι του στις 3 τα ξημερώματα, το συμβόλαιο του ανέβηκε στα ύψη, όσα ήθελε τα πήρε και σε λεφτά και σε άλλες παροχές και εγγυήσεις που ζήτησε. Οπότε συμφώνησε, υπέγραψε και επέστρεψαν θριαμβευτές.

     Σαν κερασάκι στην τούρτα, ο μάνατζερ του παίκτη που έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στη μεταγραφή, Μίλος Μαλένοβιτς, πρότεινε στην ΑΕΚ το 10αρι της Ρούμπιν Καζάν Ντάρκο Γέφτιτς. Η ομάδα του έπρεπε να αδειάσει χώρο ξένου παίκτη στο ρόστερ της και ήταν διατεθειμένη να τον παραχωρήσει δανεικό με οψιόν αγοράς. Η ΑΕΚ τον ήθελε και σε μια μέρα τελείωσε η μεταγραφή του ! Από εκεί και πέρα, μας τελείωσε ο Έλντερ Λόπεζ, ο Αλμπάνης πήγε δανεικός και η ομάδα απελευθερώθηκε από τον Σιμάο, τον «παιχταρά» που της είχε φορτώσει ο Λυμπερόπουλος. Ως ελεύθερος υπέγραψε αρχές Σεπτέμβρη και ο Λάζαρος Ρότα, 24χρονος δεξιός μπακ που έπαιζε στη Φορτούνα Σιτάρντ και είχε πάρει και 10 λεπτά στην Εθνική από τον Φαν Σιπ. Του δίνεται η ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να σηκώσει τη φανέλα της ΑΕΚ !

 

    Κατάματα την πραγματικότητα

    Σας κούρασα με όλο αυτό το ιστορικό από τον Μάιο έως αρχές Σεπτεμβρίου αλλά ήθελα να δείξω τις διακυμάνσεις μέσα στο μεταγραφικό παζάρι και τα γεγονότα που διαδραμάτισαν ρόλο στις εξελίξεις. Στην ΑΕΚ πνέει πλέον άνεμος αισιοδοξίας και όλοι περιμένουν να αρχίσει η σαιζόν για να δουν τη νέα ομάδα. Στον Μιλόγεβιτς δίνονται τα υλικά για να χτίσει κάτι μεγάλο, στο χέρι του είναι. Είδαμε πόσο καταλυτικό ρόλο έπαιξε ο αποκλεισμός από τη Βελέζ. Έως τότε ουδείς είχε αντιληφθεί το πρόβλημα της ομάδας. Όλα ήταν καλά, το μόνο  θέμα που απασχολούσε, ήταν να αναδειχθεί ο Σβάρνας για να πάρει μεταγραφή. Οι Βόσνιοι τους ξεγύμνωσαν.

     Μέχρι τότε οι Κονε – Παπαδημητρίου δεν είχαν το κουμάντο στις μεταγραφές. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην παρουσίαση κάποιων παικτών όπως του Βράνιες δεν παρέστησαν, γιατί δεν ήταν επιλογές τους αλλά τους επέβαλε η «αυλή». Ήταν υπό πίεση στην ομάδα. Π.χ. για στόπερ είχαν προκρίνει τον Μαϊκόν, ο οποίος δεν έπεφτε κάτω από 1,2 εκ ευρώ το χρόνο. Το δίδυμο δεν είχε την ευκαιρία να ψάξει για άλλες λύσεις, τους φόρτωσαν αμέσως τον Βράνιες.

     Μετά τη Βελέζ ο Τίγρης κατάλαβε ότι δεν πάει άλλο αυτό το βιολί. Όλοι στην ομάδα αντιλήφθηκαν ότι οι Τσιντώτας, Σβάρνας, Αλμπάνης, Μπακάκης, Τάνκοβιτς δεν είναι παιχταράδες για μεταγραφή αλλά για να συμπληρώνουν το ρόστερ ως 2^ες και 3^ες λύσεις. Και ότι οι Αραούχο και Βράνιες είναι μεν καλοί παίκτες αλλά με κουσούρια και ότι δε μπορούν να ανεβάσουν επίπεδο την ομάδα. Επίσης ότι πρέπει να σταματήσουμε να παίρνουμε παίκτες από την Ούφα, ότι πρέπει να κοπεί μαχαίρι αυτός ο μεταγραφικός δίαυλος. Ότι ο Ντίνος δεν έχει καμιά δουλειά με τις μεταγραφές της ΑΕΚ. Και τέλος ότι η ομάδα έχει τους Κονε Παπαδημητρίου ως υπεύθυνους για τα μεταγραφές.

 

 

Απολογισμός και μελλοντικοί στόχοι      

     Αποδείχθηκε ότι το δίδυμο δεν ήταν έτοιμο για μεταγραφές επιπέδου ΑΕΚ, δε διέθετε την εμπειρία και τις επαφές – γνωριμίες για αυτό το επίπεδο. Στάθηκαν τυχεροί με την περίπτωση Ζούμπερ που ανέτρεψε τα δεδομένα. Εκεί έπαιξαν τα ρέστα τους και βγήκαν κερδισμένοι ! Μεγάλο συν και το πώς διαχειρίστηκαν την «αυλή» που τόσα χρόνια υπόβοσκε στην ΑΕΚ. Χωρίς να έρθουν σε ολική ρήξη διαχώρισαν τη θέση τους ξεκάθαρα. Δημιούργησαν και σχέσεις με δύο μάνατζερ με τους οποίους προέκυψε καλή συνεργασία και πήραν καλούς παίκτες για την ΑΕΚ. Τους Ισμέζ Ντιζντάρεβιτς και Μίλος Μαλένοβιτς. Και έχουν πλέον τις βάσεις, την εμπειρία και το χρόνο να οργανωθούν και να είναι πιο έτοιμοι την επόμενη φορά.

     Για μένα από δω και πέρα θα κριθούν. Σίγουρα θετικό το πρόσημο του καλοκαιριού αλλά αν δεν τους καθόταν στα τελειώματα ο Ζούμπερ δε θα μακροημέρευαν στην ΑΕΚ. Το θέμα λοιπόν είναι να μην περιμένεις να σου «κάτσει» αλλά να έχεις δουλέψει και να είσαι έτοιμος. Να έχεις πλάνο και εναλλακτικές λύσεις. Να γνωρίζεις άριστα τόσο τις ανάγκες τις ομάδας, όσο και την αγορά. ‘Ώστε να μπορείς να κινηθείς με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Πιάστηκαν αδιάβαστοι στην περίπτωση του Ενσάμ που δε ζήτησαν να τους δείξει το συμβόλαιο του και τους όρους του. Να τους γίνει μάθημα. Δεν τα κατάφεραν με τον Ελίασον που δούλευαν την περίπτωση του με τη Νιμ για 15 μέρες. Δεν έπεισαν τον παίκτη να πιέσει την ομάδα του. Δεν έχουν αντιληφθεί τα ισχυρά χαρτιά που διαθέτουν σε μια διαπραγμάτευση. Π.χ. οι εξαιρετικές συνθήκες ζωής για τον παίκτη και την οικογένεια του στα νότια προάστια. Δεν έδειξαν να διαθέτουν λίστα με εναλλακτικές λύσεις ώστε να είναι έτοιμοι σε κάθε περίπτωση που στράβωνε. Ο Ζούμπερ μπορεί να χρυσώνει το χάπι αλλά δεν τα διαγράφει όλα.

     Οφείλουν να δημιουργήσουν στην ΑΕΚ οργανωμένο τμήμα σκάουτινγκ και να θέσουν κανόνες σωστής λειτουργίας. Να παρακολουθούν μεγάλο αριθμό παικτών και να είναι ενήμεροι για την αγορά και τις ευκαιρίες της. Δε μπορεί να παρακολουθούν για να παρακολουθούν και να περιμένουν να τους γυαλίσει τυχαία κάποιος παίκτης. Ούτε είναι συμβατός, για μένα, ο τρόπος λειτουργίας του Ταυλαρίδη. Να πλαισιώσουν το τμήμα με ανθρώπους εμπιστοσύνης τους οι οποίοι να βλέπουν μπάλα, να μπορούν ξεχωρίσουν έναν παίκτη, τα χαρακτηριστικά του και την προοπτική του και όχι να χαρτζιλικώνει η ομάδα πρώην ποδοσφαιριστές της,  που «έφαγαν» τα λεφτά τους σε γλέντια.

     Απαραίτητο να αξιολογηθεί το προπονητικό σταφ της ΑΕΚ τόσο στις ακαδημίες όσο και στην 1^η και 2^η ομάδα. Η εξέλιξη των ποδοσφαιριστών έρχεται μέσα από τη σωστή δουλειά των προπονητών και η ομάδα κερδίζει. Και σε απόδοση στο γήπεδο και σε χρήματα από την πώληση κάποιου παίκτη που βελτίωσε.  Γεμίσαμε πρώην παίκτες που δουλεύουν και πληρώνονται αλλά παίκτες δε βγάζουμε.

     Μεγάλο θέμα έχει η ομάδα στους τερματοφύλακες. Ο Μπάρκας μπορεί να έφερε λεφτά αλλά πήγε έξω και φάνηκαν τα κενά του. Παίζει μόνο στη γραμμή του τέρματος. Δεν έχει ταχύτητα να βγει κάθετα και φοβάται στις σέντρες, είναι φυγόπονος. Αυτά τα κενά τα είχε όταν ήρθε στην ΑΕΚ και με αυτά έφυγε. Δεν έγινε καμιά δουλειά με τον παίκτη. Το ότι βρήκαμε κορόιδα και τον πλήρωσαν 5 εκ δεν πρέπει να μας ρίχνει στάχτη στα μάτια. Ας πάει σε κάνα διεθνές σεμινάριο ο Μιχαηλίδης να εξελιχθεί. Υπερέχει πολύ ο Ολυμπιακός στη δουλειά στους τερματοφύλακες. Ο Τσιντώτας έχει καταστεί άχρηστος, ο Αθανασιάδης πήγε στη Σέριφ και μεταμορφώθηκε. Αν δεν υπάρχει λύση στην Ελλάδα ας κοιτάξει η ομάδα στο εξωτερικό, αυτό με τον Μιχαηλίδη είναι αδιανόητο να συνεχιστεί.

    Επίσης, αυτό ο Παναγιωταράς τι ακριβώς κάνει? Δουλεύει με κάποιον παίκτη? Βελτίωσε κανέναν? Με ποιες γνώσεις τον αφήνουν να προπονεί παίκτες της ΑΕΚ? Τους είδαμε με τη Βελέζ τους νεαρούς Έλληνες παίκτες της ΑΕΚ πόσο δουλεμένοι είναι. Απαράδεκτα πράγματα. Καλό είναι να βοηθάμε παιδιά που έχουν ιδρώσει τη φανέλα αλλά ακόμα καλύτερος ο επαγγελματισμός και η δημιουργία ενός σταφ πρωταθλητισμού. Πέρασαν οι εποχές που οι ομάδες ήταν φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αν θέλουν να δουλέψουν οφείλουν να εκπαιδευτούν και να παρουσιαστούν καταρτισμένοι στο τοπ επίπεδο στα Σπάτα. Αλλιώς ας τους πάρουν φύλακες στην «Αγιά Σοφιά».

     Δύσκολες αποφάσεις αλλά η ΑΕΚ πρέπει να κοιτάξει ψηλά. Δε μπορεί η ΑΕΚ του Μελισσανίδη και της «Αγιά Σοφιάς» να αφήσει τον Ολυμπιακό να πάρει άλλα 20 πρωταθλήματα. Ούτε το νέο γήπεδο θα τα φτιάξει όλα μόνο του. Θα δώσει ώθηση και δυναμική αλλά οι άνθρωποι που τρέχουν την ομάδα πρέπει να κάνουν πρωταθλητισμό. Και η Άρσεναλ και η Τότεναμ έφτιαξαν γήπεδα αλλά ομάδες πρωταθλητισμού δεν έχουν. Η ΑΕΚ πρέπει να κάνει συστηματικά πρωταθλητισμό τα επόμενα χρόνια και ο στόχος να είναι η ευρωπαϊκή καταξίωση !

                                                                                                                   SAM