Ατρόμητος : μπήκαν βάσεις για σοβαρή αντεπίθεση !

 

 

 

“Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον κόσμο της ομάδας θα ήθελα να ενημερώσω για την πρόθεσή μου να αποχωρήσω από τα κοινά της ομάδας μέχρι το καλοκαίρι. Πιστεύω ότι ο κύκλος μου στην ομάδα ολοκληρώθηκε. Σε αυτά τα 16 χρόνια που ήμουν στο τιμόνι η ιστορία θα με γράψει με θετικό ή αρνητικό πρόσημο γι’ αυτά που πέτυχα. Να είναι σίγουρος ο κόσμος της ομάδας ότι μέχρι την τελευταία μέρα θα δουλεύω και θα προασπίζομαι τα συμφέροντα της ομάδας και θα αφήσω μια ομάδα με γερές βάσεις και χωρίς οικονομικές εκκρεμότητες.

Με εκτίμηση,

Γιώργος Σπανός”

    Αυτά έλεγε στις 25 του περασμένου Γενάρη ο ιδιοκτήτης του Ατρόμητου, Γιώργος Σπανός, στο επίσημο σάιτ του συλλόγου. Κάπου στην πορεία φαίνεται πως το μετάνιωσε, πως άλλαξε γνώμη και όχι μόνο δεν αποχώρησε αλλά ξεκίνησε την αναδιοργάνωση της ομάδας, βάζοντας βάσεις για να ξεκινήσει την αντεπίθεσή της.

    Την περασμένη σαιζόν ο Ατρόμητος αγωνίστηκε στα play out και κατετάγει 8ος στο πρωτάθλημα με 37 βαθμούς. Ενώ στο κύπελλο αποκλείστηκε από τα πρώτα παιχνίδια, από τον ΠΑΣ Γιάννενα. Η σαιζόν ξεκίνησε με τον Νταμνίρ Κάναντι στην άκρη του πάγκου και τελείωσε με τον Σάββα Παντελίδη. Ήταν μια μετριότατη σαιζόν. Οπότε χρειαζόταν αλλαγές.  Πάμε να δούμε τη άλλαξε και τι βάσεις μπήκαν ώστε να είμαστε αισιόδοξοι για μια ολική αναγέννηση της ομάδας του Περιστερίου….

    Καταρχήν στις 26 Μαΐου ανακοινώθηκε η πρόσληψη του 38χρονου Ισπανού προπονητή Άνχελ Λόπεθ, με το επιτελείο του (βοηθός: Μπουένο Βιθιόζο και Γυμναστής: Πανιέγο Ντίαζ), για ένα χρόνο. Ο κόουτς την περασμένη σαιζόν ήταν στο Βόλο και όταν όλοι έγραφαν για τον Γιαννίκη, είχαμε τονίσει από δω ότι ήταν ο καλύτερος προπονητής του πρωταθλήματος, μετά τον πρωταθλητή Πέδρο Μάρτινς ασφαλώς.  Έκανε εξαιρετική δουλειά στο Βόλο και η ομάδα του έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, με θράσος. Θα απέκλειε και την ΑΕΚ στο κύπελλο αν τον άφηναν. Στο τέλος έφυγε λόγω διαφοράς φιλοσοφίας είπαν. Η ομάδα ήθελε να βάλει νεαρούς παίκτες στα τελευταία παιχνίδια των play out , ενώ εκείνος ήθελε να τερματίσει όσο το δυνατόν ψηλότερα. Τέλος πάντων. Το θέμα είναι ότι έδειξε εξαιρετικά δείγματα και με τη δουλειά του κέρδισε τις εντυπώσεις σε ένα δύσκολο ποδοσφαιρικό περιβάλλον.

    Στις 5 Ιουνίου η ομάδα ανακοίνωσε την πρόσληψη του Κλαούντιο Ραπατσιόλι (1965) για τη θέση του προπονητή τερματοφυλάκων . Ο Ιταλός συνοδεύεται από περγαμηνές, έχει διατελέσει καθηγητής προπονητών τερματοφυλάκων στη σχολή του Κοβερτσιάνο, μιας από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, έχει παραδώσει σεμινάρια σε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη και η φήμη που τον συνοδεύει είναι παραπάνω από εξαιρετική.

    Στις 25 Ιουνίου η ομάδα ανακοίνωσε τη δημιουργία τμήματος σκάουτινγκ στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας Γιάννης Αγγελόπουλος, ο τεχνικός διευθυντής της ακαδημίας Γιώργος Κορακάκης και ο τσίφ σκάουτ Τόλης Αποστόλου, δημιούργησαν μια ομάδα σκάουτ τόσο για την Ελλάδα, όσο και για τα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική.  Ο Δημήτρης Ιωάννου θα είναι υπεύθυνος για την Κύπρο, ο Στέλιος Σφακιανάκης θα είναι υπεύθυνος για τη Βόρια Ελλάδα. Ο Στέργιος Μαρίνος για τη Δυτική Ευρώπη (Βέλγιο – Ολλανδία κλπ), ο Αλεξάνταρ Βαλεντίνοφ Γκεοργκίεφ θα έχει υπ’ ευθύνη του τα Βαλκάνια, ο Χαβιέρ Ούμπιντες την Αργεντινή και ο Εντουάρντο Μπρίτο τη Βραζιλία.  Παράλληλα το τμήμα ενισχύεται με τους Κωνσταντίνο Αποστόλου, Άρη Σαρακινό και Δημήτρη Παναγιώτου που θα δραστηριοποιούνται σε όλη την Ελλάδα και ανάλογα με τους στόχους που έχουν εντοπιστεί και τις εισηγήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ατρόμητος έχει 25 δικές του ακαδημίες σε όλη την Ελλάδα !

    Από εκεί και πέρα, το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της ομάδας έγινε στο Αλικάντε της Ισπανίας και στο προπονητικό κέντρο “Pinatar Arena Football Center”, όπου προετοιμαζόταν παράλληλα Ισπανικές ομάδες όπως η Σεβίλλη και η Βαλένθια, αλλά και ευρωπαϊκές όπως η Λιόν, η Ζενίτ, η Νιουκάστλ. Μιλάμε για μεγαλεία !

    Εκεί η ομάδα έδωσε μια σειρά φιλικών με Ισπανικές ομάδες της Primera Division όπου τέσταρε τις δυνατότητες της…. Έλτσε (1-6), Βαλένθια (0-3), Χετάφε (0-3), Λεβάντε (1-2) και Σαραγόσα (1-1). Γνώρισε βαριές ήττες αλλά γι αυτό γίνονται τα φιλικά, για να φανούν οι αδυναμίες της ομάδας και να διορθωθούν. Ο Λόπεθ έβαλε τον Ατρόμητο να παίξει με ομάδες ανωτέρου επιπέδου για να δείξει στους παίκτες του που στοχεύει να φτάσει. Δόθηκε και ένα εντός συνόρων φιλικό με τον Ιωνικό (0-0) παραμονή Δεκαπενταύγουστου. Και η ομάδα ολοκλήρωσε τα φιλικά της χωρίς νίκη. Αυτό προβληματίζει ορισμένους….

    Πέρα από τις παραπάνω αλλαγές οι βασικές είναι αυτές που έγιναν στο ρόστερ. Ο Ατρόμητος προχώρησε σε μεγάλη αναδόμηση και από την  ομάδα αποχώρησαν 13 παίκτες, οι τερματοφύλακες Γιαννιώτης και Θεοδωράκης, οι αμυντικοί Γούτας και Γκάλο, οι χαφ Ούμπιντες (σταμάτησε), Ραμπέγιο, Χριστοδουλόπουλος και οι επιθετικοί Ενσικουλου, Γιακουμάκης Πέτρος, Μανούσος, Μάτιτς, Τριμμάτης και Εντομβόνγκι.

    Άπαντες αντικαταστάθηκαν με προσθήκες από το πάνω ράφι για το επίπεδο του κλαμπ. Ήρθαν : ο τερματοφύλακας Κενάν Πίριτς (27χρ) από τη Μάριμπορ, 192 εκ ύψος, διεθνής με την εθνική Βοσνίας. Οι αμυντικοί, Βασιλαντονώπουλος (29) από την ΑΕΚ, ο Χατζηϊσαϊας (28) που επέστρεψε από την Τουρκία, ο αριστερός μπακ Ντάνι Καστιγιέχο (33), λογικά επιλογή του κόουτς καθόσον Ισπανός, έμπειρος παίκτης που έπαιζε στη Λας Πάλμας. Οι χαφ, Τόμας Μπετινέλι (28) από τον Απόλλων Αθηνών, εξαιρετικός τεχνίτης και ο Τζόρτζε Ντένιτς (25), το τελευταίο απόκτημα από τον Απόλλωνα Λεμεσού. Οι εξτρέμ, Καρτάλης (26) που έκανε μεγάλη σαιζόν πέρυσι με τα Γιάννενα, ο «κοντούλης», 161εκ, Αργεντινός, Ματίας Πισάνο (30) από την Αργεντίνος Τζούνιορς, ο Βίκτωρας Κλωναρίδης (28) από τον ΑΠΟΕΛ και ο Σρνταν Σπιριντόνοβιτς (27), γνωστός μας από το πέρασμα του από τον Πανιώνιο, παίκτης με μεγάλες δυνατότητες. Οι φορ, Ευθύμης Κουλούρης (25) από την Τουλούζ, που τη σαιζόν 2018-19 είχε πετύχει 19 γκολ σε 28 ματς πρωταθλήματος με τη φανέλα του Ατρομήτου και είχε αναδειχθεί 1ος σκόρερ της Σούπερ Λιγκ ! Το γεγονός ότι άφησε ένα παχυλό συμβόλαιο στη Γαλλία για να επιστρέψει και να παίξει μπάλα, λέει πάρα πολλά. Και ο νεαρός Μάριος Τζαβίδας (2003) από τις ακαδημίες του Παναθηναϊκού, που όμως με τα τροφεία που πρέπει να δοθούν ενδέχεται να αποτελέσει την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του «Αστεριού».

   Παρατηρούμε ότι οι 10 από τους 12 νεοαποκτηθέντες (πλην Καστιγιέχο και Τζαβίδα) είναι ηλικίας από 25 έως 30 χρονών, δηλαδή στο πικ τους, στην πιο ώριμη φάση της καριέρας τους. Οπότε στήθηκε μια ομάδα με προοπτική τριετίας.

    Παράλληλα διαπιστώνουμε ότι η ομάδα ενισχύθηκε με καλούς ποδοσφαιριστές και αναμένεται να παρουσιαστεί βελτιωμένη σε σχέση με πέρυσι. Προσωπικά πιστεύω πολύ τον κόουτς Λόπεθ. Ο οποίος προ ολίγον ημερών δήλωσε : «Έχουμε πραγματοποιήσει μια πολύ καλή προετοιμασία. Ωστόσο, έχουμε οχτώ με εννιά παίκτες νέους στην ενδεκάδα μας και είναι πολύ λογικό να χρειαζόμαστε χρόνο να αναπτύξουμε τη χημεία που θέλουμε. Ατομικά είναι πολύ καλοί παίκτες και είμαι πολύ χαρούμενος με το ρόστερ που έχουμε. Επιπλέον, προσπαθούμε να εφαρμόσουμε ένα διαφορετικό στυλ ποδοσφαίρου σε σχέση με την περσινή ομάδα, οπότε χρειαζόμαστε χρόνο να περάσουμε τις ιδέες μας. Ωστόσο, είμαι απόλυτα πεπεισμένος, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι είμαστε στον σωστό δρόμο».

    Η αναβολή της έναρξης του πρωταθλήματος πιστεύω ότι ευνόησε τον Ατρόμητο ώστε να βρει χρόνο ο Λόπεθ να μοντάρει την ομάδα και να μπει καλύτερα στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Ίσως στην αρχή υπάρξουν κάποιες αρρυθμίες γιατί είναι πράγματι πολλοί οι νέοι παίκτες. Επίσης από τα φιλικά, τις ήττες και τα βαριά πόδια των παικτών, φάνηκε ότι έγινε μια πολύ σκληρή προετοιμασία και οι παίκτες δεν έχουν λυθεί ακόμα. Η δουλειά θα βγει στην πορεία, τα πόδια θα λυθούν με τα παιχνίδια, η ομάδα θα αποκτήσει ομοιογένεια και αναμένεται να έχει δυνάμεις από τη μέση και μετά στη σαιζόν.

    Θεωρώ ότι ο Ατρόμητος απέκτησε μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες και με ποιότητα, που δε θα κωλώσουν σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Πρέπει να διαθέτει ποιότητα ο αντίπαλος για να τον κερδίσει. Οι Πίριτς – Χατζηϊσαϊας- Σπιριντόνοβιτς – Κουλούρης  μπορούν με την εμπειρία τους και την ποιότητα τους να αποτελέσουν τη βάση, τη ραχοκοκαλιά, αυτής της νέας ομάδας. Να τη σηκώσουν στην αρχή μέχρι να βρει χημεία και ρυθμό. Βλέπω την ομάδα του Περιστερίου στην 6αδα και θα παλέψει για την 4αδα, για την έξοδο στην Ευρώπη, εφόσον βγει η δουλειά του κόουτς Λόπεθ. Θα είναι μια μεγάλη δικαίωση κυρίως για τον Πρόεδρο Γιώργο Σπανό, που όχι μόνο παρέμεινε στο τιμόνι της ομάδας, αλλά προχώρησε και σε μια μεγάλη επένδυση, πρωτόγνωρη για ομάδα πέραν των λεγόμενων «μεγάλων» του ποδοσφαίρου μας. Ελπίζουμε ο κόσμος του Περιστερίου να ανταποκριθεί σε αυτό το νέο ξεκίνημα και να τον στηρίξει !

    Κλείνοντας θέλω να επισημάνω ότι όλοι γύρω λένε για τον Αστέρα Τρίπολης που έχει κερδίσει σε όλα τα φιλικά. Όμως όσοι έχουν παίξει μπάλα ξέρουν ότι ομάδα που κερδίζει στα φιλικά του καλοκαιριού δεν κερδίζει μετά στα επίσημα…..

                                                                                                                  SAM

Η Παρί Σεν Ζαιρμέν πρέπει να πάρει τη μεγάλη κούπα

 

     

Είχαμε θέσει το ερώτημα, μετά τον αποκλεισμό από τη Σίτι του Πεπ στα ημιτελικά του περυσινού Champions league, “ποιος θα σταματήσει τον Αλ Κελαϊφί το φετινό καλοκαίρι ?”. Χωρίς Financial Fair Play μάλιστα. Αν και το πρόσεξε και μέχρι στιγμής έχει αποκτήσει κυρίως ελεύθερους παίκτες και μόνο στους μισθούς ίσως υπάρξει πρόβλημα μελλοντικά.  

    Δύο σερί χρονιές η Παρί έφτασε κοντά στην πηγή. Το Μάιο του 2020 στη Λισαβόνα έχασε την κούπα στον τελικό από τη Μπάγερν. Πέρυσι στα ημιτελικά έχασε τη μάχη της κελεμπίας από τη Σίτι του Άμπου Ντάμπι. Οπότε ήρθε η ώρα να μιλήσουν τα… πετρέλαια.

     Καταρχήν όποιον ήθελε η ομάδα τον κράτησε. Δεν είχε απώλειες η ομάδα. Πιστεύω πως ούτε ο Εμπαπέ θα φύγει τώρα. Ο προπονητής Μαουρίτσιο Ποκετίνο που ήρθε στα μέσα της περασμένης σαιζόν, παρέμεινε. Ο Λεονάρντο συνεχίζει να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης ως τεχνικός διευθυντής.

     Φετινός στόχος η επανάκτηση των σκήπτρων στη Γαλλία, αφού απωλέσθη ο περυσινός τίτλος από τη Λιλ και φυσικά η κατάκτηση της μεγάλης κούπας, του Champions league !

    Για το λόγο αυτό, η ομάδα : απέκτησε με 60 εκ ευρώ τον φουλ επιθετικό μπακ Χακίμι από την πρωταθλήτρια Ιταλίας Ίντερ. Πήρε ως ελεύθερο τον MVP του Γιούρο, Τζίτζι Ντοναρούμα, τον τερματοφύλακα της Μίλαν. Έφερε ως ελεύθερο  τον εμβληματικό αρχηγό της Βασίλισσας ΡΕΑΛ, Σέρχιο Ράμος. Επίσης ως ελεύθερος ήρθε ο Ολλανδός χαφ της Λίβερπουλ Τζορτζίνιο Βαϊνάλντουμ και το κερασάκι στην τούρτα, ο νέος Αυτοκράτορας του Παρισιού, Λίο Μέσι !!! Την επόμενη μέρα της μεταγραφής του πουλήθηκαν όλες οι νέες φανέλες του με το νούμερο -30- πλέον, με τις εισπράξεις να αποσβένουν μεγάλο μέρος του συμβολαίου του !!!

     Ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο έχει συγκεντρωμένη στην ομάδα του την αφρόκρεμα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Από τους «Γαλάκτικος» της ΡΕΑΛ έχουμε να δούμε τέτοιο πράγμα. Έχει τη δυνατότητα να παίξει τα πάντα. Κάθε σύστημα και κάθε τακτική έχει τους παίκτες να τα υπηρετήσουν. Η ομάδα του διαθέτει τοπ επιπέδου ποδοσφαιριστές σε κάθε θέση και μπορεί στη γραμμή κρούσης να είναι οι σταρ, αλλά δε μπορεί να αγνοήσουμε την παρουσία του Σέρχιο Ράμος, του Μαρκίνιος, του Βεράτι, του Παρέδες, του Βαϊνάλντουμ, του Άντερ Ερέρα και του Άνχελ Ντι Μαρία στις πιο πίσω γραμμές. Ενώ τη μάχη για τη θέση κάτω από τα γκολπόστ θα δώσουν ο Ντοναρούμα με τον Κέιλορ Νάβας, ενώ υπάρχει και ο Σέρχιο Ρίκο που περισσεύει….

    Πιστεύω ότι από την ομάδα θα αποχωρήσει ως το τέλος του μήνα ο Ικάρντι, αφού δεν τα πάει καλά με τον Μέσι λόγω της ιστορίας της αρπαγής της «ωραίας Ελένης», Γουνάντα Νάρα, από τον πρώην άντρα της, Μάξι Λόπεζ. Μικρό το κακό….

     Θεωρώ ότι μες τη σαιζόν και βλέποντας τις δυνατότητες που του ανοίγονται ο Εμπαπέ θα πειστεί να ανανεώσει το συμβόλαιο του με την ομάδα. Μόλις γίνει αυτό, το επόμενο καλοκαίρι, ο Αλ Κελαϊφί θα πάει και θα πάρει έναν από τους καλύτερους παίκτες της ΡΕΑΛ. Όπως έκανε όταν η Μπαρτσελόνα τον πίεζε για να του πάρει τον Βεράτι και πήγε και έσκασε 222 εκ ευρώ για τη ρήτρα του Νέιμαρ.

    Αν η Παρί  δικαιώσει τις προσδοκίες? Είναι πολλά τα όσα μπορούν να συμβούν και αδύνατο να προβλεφθούν. Από τραυματισμούς και κόντρες εντός αποδυτηρίων, μέχρι ντεφορμάρισμα σε κομβικό σημείο, μια κακή κλήρωση σε κακή χρονική στιγμή, η τύχη ή η ατυχία. Πάντως έχει όλα τα εχέγγυα για να πετύχει. Ότι και να συμβεί φέτος, το σίγουρό είναι ότι το Κατάρ δε θα σταματήσει να πληρώνει και να ενισχύει την ομάδα.

     Μην ξεχνάμε ότι σε 15 μήνες έχουμε Μουντιάλ στο Κατάρ…. Λέτε να έπαιξε ρόλο στην απόφαση του Λίο?

                                                                                    SAM

Τα αυτονόητα στην Ευρώπη…

 

       Μετά από κάθε αποκλεισμό Ελληνικής ομάδας από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις διαβάζουμε για κακό μεταγραφικό σχεδιασμό και για καθυστέρηση στην ενίσχυση της ομάδας με την απόκτηση των απαραίτητων νέων ποδοσφαιριστών. Πως όμως να αποφευχθούν όλα αυτά? Πώς να προχωρήσει άμεσα, με τη λήξη της προηγούμενης σαιζόν, ο μεταγραφικός σχεδιασμός μιας Ελληνικής ομάδας, όταν καμιά δεν έχει σε λειτουργία οργανωμένο γραφείο σκάουτινγκ ?

      Οι ομάδες μας στις μεταγραφές ποντάρουν στις επαφές, τις γνωριμίες και τις απόψεις του εκάστοτε τεχνικού Διευθυντή ή προπονητή που εκείνη τη χρονική στιγμή έχουν μόλις προσλάβει. Βρίσκονται έτη φωτός πίσω από τις ευρωπαϊκές ομάδες. Και τολμώ να πω ότι αυτό κάνει τη διαφορά μεταξύ, ας πούμε, της Βιγιαρεάλ και του Ολυμπιακού. Αφού πριν 20 χρόνια, όχι μόνο ήταν στην ίδια αφετηρία αλλά ο Ολυμπιακός βρισκόταν πιο ψηλά στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στάτους. Κι όμως, ένα χωριό από την Ισπανία, με την οργάνωση του, μέσα σε 2 δεκαετίες πρωταγωνιστεί στη La Liga των ΡΕΑΛ και Μπάρτσελόνα αλλά και κατακτά ευρωπαϊκούς τίτλους. Ενώ την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός με δυσκολία και αν του κάτσει ευνοϊκή κλήρωση φτάνει στους «16»  του Γιουρόπα.  Ενώ φέτος αποκλείστηκε από κάποια Λουντογκόρετς, όντας κατώτερος στο γήπεδο. Και με τα φετινά του αποκτήματα να έχουν έρθει αργά και να μη μπορούν να τον βοηθήσουν στα δύο ματς με τους Βούλγαρους.

      Είναι πλέον απαραίτητο οι ομάδες μας να δημιουργήσουν και να λειτουργήσουν οργανωμένο τμήμα σκάουτινγκ. Στο 2021 βρισκόμαστε. Δε μπορεί να σου έρχεται π.χ. ο Ταυλαρίδης και να σου προτείνει παίκτες 3+ εκ. ευρώ από τη Γαλλία που δεν τους έχει δει κανείς άλλος. Δε μπορεί να δίνεις τόσα λεφτά καλή τη πίστη. Πρέπει, επιβάλλεται, ένας όροφος των γραφείων σου να είναι το Τμήμα σκάουτινγκ. Με Τσιφ σκάουτ, με γραφεία, με υπολογιστές, με ράφια, με κοπέλες για την ηλεκτρονική καταχώρηση και την αρχειοθέτηση του φακέλου κάθε παίκτη, με οργάνωση και ιεραρχία. Με πρόσβαση σε ηλεκτρονικές εφαρμογές- πλατφόρμες αξιολόγησης παικτών όπως το wy scout. Το Τμήμα θα είναι υπό τον τεχνικό Διευθυντή και καλό θα είναι η κάθε ομάδα να βρει κάποιον μόνιμο και όχι να τον αλλάζει κάθε χρόνο. Και με σκάουτερ να βλέπουν αγώνες, να εστιάζουν σε παίκτες, να προτείνουν, να καταρτίζουν εκθέσεις αξιολόγησης, να ταξιδεύουν αν χρειαστεί, να κάνουν επαφές και γνωριμίες. Κάποιος να οργανώσει, να καταρτίσει ένα σύστημα αξιολόγησης παικτών και τακτικά να το βελτιώνει όταν βλέπει ότι επιδέχεται αλλαγές και χρειάζεται βελτιώσεις. Όσο δουλεύεις μαθαίνεις άλλωστε….

     Οι σκάουτ να βλέπουν μπάλα, να έχουν μάτι, να ξέρουν να ξεχωρίσουν έναν παίκτη και να μπορούν να προβλέψουν την προσαρμογή του στην ομάδα και την εξέλιξη του. Να αναγνωρίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Να μην είναι πρώην παίκτες που έχασαν τα λεφτά που έβγαλαν ως ποδοσφαιριστές και αφού πτώχευσαν τους μαζέψαμε στην ομάδα να τους δίνουμε ένα χαρτζιλίκι. Πρέπει πρώτα να βρεθεί ο Τσιφ σκάουτ που μαζί με τον τεχνικό Διευθυντή θα στήσουν και θα στελεχώσουν το Τμήμα. Θα επιλέξουν τους σκάουτ αλλά ακόμα και τις υπαλλήλους της μηχανογράφησης και της αρχειοθέτησης.

     Οπότε το καλύτερο θα ήταν να είναι άνθρωποι του κλαμπ. Και φυσικά χρειάζεται υπομονή από τη διοίκηση του συλλόγου. Να μην περιμένουν θαύματα από το πρώτο εξάμηνο. Μετά από 2-3 χρόνια θα δουν αποτελέσματα, μετά από μια 5ετια θα έρθουν κάποιες επιτυχίες, ήτοι εντοπισμός παίκτη που δεν πρόλαβε να τον δει κανείς άλλος και μετά από μια δεκαετία θα είναι, ως τμήμα, σε θέση να κάνουν τη διαφορά. Δύσκολα γίνεσαι Σεβίλλη στο σκάουτινγκ από τη μια μέρα στην άλλη. Θέλει χρόνο και τύχη για να βρεις ανθρώπους με το κατάλληλο «μάτι».

     Τα κέρδη από τη λειτουργία ενός οργανωμένου τμήματος σκάουτινγκ είναι πάρα πολλά και κυρίως οικονομικά. Θα μειώσεις ως κλαμπ τις πιθανότητες αποτυχίας μιας μεταγραφής. Είναι άλλο πράγμα να δίνεις λεφτά για έναν παίκτη που τον πρότεινε ο «φίλος» ατζέντης στον καινούριο σου τεχνικό Διευθυντή και άλλο πράγμα να πληρώνεις για έναν παίκτη που έχουν πάει πέντε ζευγάρια μάτια να τον δουν. Και όλοι τους είναι άνθρωποι του κλαμπ, που εργάζονται χρόνια στην ομάδα σου. Και σε πολλά παιχνίδια μάλιστα, ενώ έχουν συλλέξει και πληροφορίες σχετικά με την προσωπική του ζωή και το χαρακτήρα του παίκτη.

    Έτσι αποφεύγονται φαινόμενα Στραματσιόνι ή Ουζουνίδη- Διαμαντόπουλου που ρήμαξαν τον Αλαφούζο και τον Παναθηναϊκό ή του άσχετου Λυπερόπουλου στην ΑΕΚ.

    Άλλο παράδειγμα. Έρχεται ο νέος σου προπονητής και σου προτείνει π.χ. έναν δεξιό μπακ με τον οποίο έχει συνεργαστεί στο παρελθόν και διαθέτει τα χαρακτηριστικά που εξυπηρετούν τον τρόπο παιχνιδιού και την τακτική που θέλει να εφαρμόσει στην ομάδα σου. Πάνε οι σκάουτ που διαθέτεις και βλέπουν τον παίκτη.  Και λένε στον προπονητή… τέτοιο δεξιό μπακ, με αυτά τα χαρακτηριστικά, νεότερο και φθηνότερο έχουμε ξεχωρίσει τον τάδε, που τον έχουμε δει σε 15 παιχνίδια και τον θεωρούμε ήδη ανώτερο από αυτόν που μας πρότεινες. Αν δεν είναι μιζαδόρος ο προπονητής γιατί να πει όχι?

    Επίσης είναι άλλο πράγμα να τρέχεις την τελευταία στιγμή να βρεις παίκτη για να καλύψεις ένα κενό που προέκυψε στην ομάδα ή από μια συμφέρουσα πώληση ή από έναν τραυματισμό και άλλο πράγμα να έχεις ήδη καταρτισμένη μια λίστα από 10 καρατσεκαρισμένους παίκτες στην ίδια θέση, όπως και για κάθε θέση της 11αδας και ανά πάσα στιγμή να γνωρίζεις τις συνθήκες που διέπουν την κατάσταση τους στην αγορά και να μπεις κατευθείαν σε συζητήσεις με όποιον προκρίνεις.

    Όλο αυτό έχει κόστος, χρειάζεται ένας διόλου ευκαταφρόνητος προϋπολογισμός για να λειτουργήσει. Αλλά με μια μεταγραφή που θα σου παίξει και θα τον πουλήσεις τον παίκτη, κάνεις απόσβεση για τα έξοδα τουλάχιστον μιας τριετίας ….και προχωράς.

      Το να έχεις δυνατό Τμήμα σκάουτινγκ, με ανθρώπους που δουλεύουν χρόνια για τον οργανισμό, που τους ξέρουν στην Ευρώπη και παντού, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική, από σεμινάρια, από μεταγραφές, από τυχαίες συναντήσεις σε γήπεδα για να παρακολουθήσουν κάποιον παίκτη, σου ανοίγει πόρτες. Σε κάνει ευρωπαϊκή ομάδα. Γίνεσαι Ευρώπη. Εδώ θέλουν, προφανώς, να παραμείνουν σε επίπεδο….. Μποτσουάνας !

    Εδώ οικονομικά ποντάρουν στα έσοδα από το Champions league. Οπότε πρέπει η ομάδα μας να βγαίνει κάθε χρόνο πρωταθλήτρια για να μπούμε μετά στους ομίλους. Γι αυτό διέλυσε τις άλλες ομάδες ο Ολυμπιακός του Κόκκαλη. Και γι αυτό το λόγο όλοι κοιτάνε να έχουν την ΕΠΟ και τη διαιτησία. Εκεί ποντάρουν για να κερδίσουν τον αντίπαλο. Το ευ αγωνίζεσθε είναι μόνο στα βιβλία των αρχαίων. Χωρίς αυτά τα λεφτά, αφού μόνο ένας θα τα πάρει, ποντάρουν μόνο στο τηλεοπτικό συμβόλαιο που κι αυτό είναι χαμηλό για τις περισσότερες ομάδες αφού το προϊόν που προσφέρουν δε βλέπεται. Χορηγούς ούτε κατά διάνοια δε μπορούν να προσελκύσουν. Η κάνουλα του ΟΠΑΠ έκλεισε αφού δεν είναι πλέον κρατικός. Οπότε αντί να φέρνουν αμφιβόλου ποιότητας ξένους από κάθε γωνιά της γης, οφείλουν να ποντάρουν στο σκάουτινγκ για να εντοπίζουν ταλέντα σε καλή ηλικία. Και φυσικά στις ακαδημίες αφού το ένα είναι αλληλένδετο με το άλλο, στα πλαίσια της σωστής εξέλιξης και βελτίωσης του νεαρού παίκτη. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να αναζητήσουν έσοδα όπως γίνεται παντού στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, πλην Ελλάδας….

                                                                                      SAM

Πλήρωσε την αλαζονεία του

 

    Ο Ολυμπιακός κερδίζει εδώ τους πεθαμένους και οι άνθρωποι του πίστεψαν ότι έχουν ευρωπαϊκή ομάδα. Μοιραία ήρθε η κατραπακιά από τη Λουντογκόρετς να τους προσγειώσει ή καλύτερα, να τους επαναφέρει στην πραγματικότητα. Η οποία είναι πως και ο Ολυμπιακός δεν παύει να είναι μια ομάδα του Ελληνικού πρωταθλήματος. Το οποίο με βασική ευθύνη του ίδιου έχει καταντήσει από τα πιο αργά και τα πιο χαμηλής δυναμικότητας στην Ευρώπη. Άρα ο όποιος αντίπαλος στο άκουσμα της κλήρωσης μαζί του όχι μόνο δεν τρομάζει αλλά γεμίζει με ελπίδα και αισιοδοξία, αφού ξέρει πάνω κάτω τι έχει να αντιμετωπίσει.

    Το παιχνίδι με τη Λουντογκόρετς ήταν μια συνέχεια των προβληματικών εμφανίσεων των ερυθρολεύκων απέναντι στη Νέφτσι. Απλά η ομάδα του Μπακού ήταν χαμηλό εμπόδιο και οι Πειραιώτες προκρίθηκαν με δύο νίκες. Ενώ για τις μέτριες εμφανίσεις παρουσιάστηκε ως δικαιολογία, οι αρκετές πράγματι απουσίες.

   Χθες στη Βουλγαρία στοίχισαν τα ατομικά λάθη . Που φανερώνουν έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και όχι σωστή πνευματική προετοιμασία. Αυτογκόλ ο Σεμέδο, πέναλτι ο Ανδρούτσος, αποβολή ο Μπα, συν το αστείο πέναλτι του Βαλμπουενά. Ε, δε θέλει και τίποτα άλλο, όλα αυτά μαζί καταδίκασαν τον Ολυμπιακό. Πολλά τα λάθη για Ολυμπιακό του Μάρτινς, πρωτόγνωρα σε αυτή την 3ετία….

    Παράλληλα οι Πειραιώτες ήταν κακοί δημιουργικά. Μόνο ο Βαλμπουενά κάτι έκανε από τη μέση και μπροστά και στα δύο παιχνίδια. Μια δυο ενέργειες που γλύκαιναν το παιχνίδι. Ο Ελ Αραμπί ξέμεινε από δυνάμεις και φάνηκε η έλλειψη του ποιοτικού εξτρέμ, με την ατομική ενέργεια που θα κάνει τη διαφορά. Ο Μασούρας και ο Βρουσάι είναι παίκτες του προπονητή, για να εφαρμόσουν την τακτική, με τον πρώτο να έχει και το εύκολο γκολ, αλλά όχι οι ποιοτικοί εξτρέμ με την προσωπικότητα που θα σηκώσουν την ομάδα σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι που στράβωσε.  Ο δε Ονιεκουρού αποκτήθηκε μόλις πριν 10 μέρες και δεν ήταν έτοιμος γι αυτό το παιχνίδι.

    Στο 1^ο ημίχρονο ο Ολυμπιακός ήταν αρκετά καλός και προσηλωμένος στην τακτική του. Προηγήθηκε στο σκορ και πήγε μπροστά στην ανάπαυλα του ημιχρόνου. Στο 2^ο όμως μπήκε πολύ χαλαρός και μέσα στο πρώτο 15λεπτο βρέθηκε πίσω στο σκορ, αφού δέχτηκε δύο γκολ (49΄- 57΄), παρότι ενδιάμεσα ο Μάρτινς είχε περάσει στο παιχνίδι τον Παπασταθόπουλο (54΄), αντί του ανέτοιμου Μπουχαλάκη παίζοντας πλέον με τρεις στόπερ και μετατρέποντας το 4-3-3 σε 3-4-3.

    Ακόμα και μετά την ισοφάριση, με εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Ελ Αραμπί ο Ολυμπιακός δεν πίεσε για τη νίκη, αλλά άφησε τη μπάλα στη Λουντογκόρετς κι αυτή ήταν η ομάδα που έψαξε το γκολ της νίκης-πρόκρισης. Αυτό οφειλόταν ξεκάθαρα στην κούραση που έβγαλαν ο Εμβιλά  και ο Ελ Αραμπί μετά το 70΄, με συνέπεια ο νεοεισελθόν Βαλμπουενά να μη βρίσκει εύκολα συμπαίκτη να βγάλει συνεργασίες, αφού μόνο ο Καμαρά είχε απομείνει που έτρεχε και προσπαθούσε και επιθετικά.

                             

    Ήρθε και στο 86΄η ανόητη αποβολή του Μπα και ο Ολυμπιακός αποφάσισε να πάει το παιχνίδι στα πέναλτι. Το φώναξε και ο Μάρτινς ρίχνοντας στο παιχνίδι τον Σισέ για 3^ο στόπερ, στη θέση του Μασούρα. Ο Ολυμπιακός πέτυχε το σκοπό του, δεν κινδύνεψε στην παράταση αλλά οι εκτελέσεις των παικτών του στα δύο πρώτα πέναλτι ήταν τραγικές. Ο Τζολάκης δεν έβγαλε απόκρουση και έτσι η πρόκριση πήγε στη Λουντογκόρετς.

     Μου άρεσε πολύ ο εξτρέμ Κιρίλ Ντεσπόντοφ. Ντριμπλέρ και κρατούσε ιδανικά τη μπάλα. Πήγε πάνω στον Ανδρούτσο και τον εξέθεσε. Τον παίκτη παρακολουθούσε χρόνια ο Ολυμπιακός αλλά τελικά δεν τον απόκτησε και πήγε στην Κάλιαρι. Δεν έπιασε στην Ιταλία, ενδιαφέρθηκε η ΑΕΚ το προηγούμενο καλοκαίρι, αλλά προτίμησε τελικά τον Τάνκοβιτς που ήταν τσάμπα και ο Ντεσπόντοφ επέστρεψε στη Λουντογκόρετς. Κάποια στιγμή ίσως τον δούμε στο πρωτάθλημα μας….

    Ο Ολυμπιακός έχει μάθει 20+ χρόνια να παίζει στο  Champions league   και αυτός ο αποκλεισμός θα του στοιχίσει. Θεωρώ ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και η Σλόβαν Μπρατισλάβας, για να παίξουν οι ερυθρόλευκοι τουλάχιστον στο Γιουρόπα.

    Από το παιχνίδι στη Βουλγαρία φάνηκε η έλλειψη του Φορτούνη δημιουργικά. Κι ας μην τον θέλει ο Μάρτινς και ψαχνόταν να τον ξεφορτωθούν. Τέτοιο παίκτη δεν έχει άλλον ο Ολυμπιακός. Καλοί  οι τρεις χαφ με τους οποίους παίζει ο Πορτογάλος κόουτς αλλά το παιχνίδι του Ολυμπιακού χρειάζεται έναν game changer για να μεταβάλει τις ισορροπίες όταν απαιτηθεί. Επίσης ο ποιοτικός εξτρέμ που θα κάνει τη διαφορά. Περιμένουμε να δούμε τον Ονιεκουρού στα ματς με τη Σλόβαν. Αν και μόλις τον είδα χθες να βάφει τα μαλλιά του πράσινα, κάπως μου ’ρθε…. Μεγάλο θέμα η ομάδα και στα πλάγια μπακ. Ανδρούτσος και Ρέαμπτσιουκ δε μπόρεσαν να βγάλουν μια σέντρα προχθές και μοιάζουν επιρρεπής στο λάθος. Δεν είναι μπακ για Ευρώπη αυτοί.

     Παράλληλα, στον Ολυμπιακό υπάρχουν δύο παίκτες που παίζει να φύγουν με μεταγραφή. Ο Καμαρά και ο Σεμέδο. Και εδώ βλέπουμε τη διαφορά νοοτροπίας. Ο μεν Καμαρά δεν σταματάει να τρέχει και να μοχθεί για την ομάδα, ο δε Σεμέδο αλλού πατάει κι αλλού βρίσκεται. Φωνάζει με τη συμπεριφορά του και την απόδοση του ότι θέλει να φύγει. Πρέπει να το δουν αυτό στην ομάδα.

     Πάμε και στον Μάρτινς. Επιμένει στο 3-4-3 ενώ βλέπει ότι δεν ταιριάζει στην ομάδα. Γι αυτό το λόγο έχει γεμίσει το ρόστερ με στόπερ και δεν έχει βάθος σε άλλες θέσεις, όπως στα χαφ και στον οργανωτή. Πιστεύω ότι θέλει να φύγει για καλή ομάδα στην Ευρώπη αλλά έτσι αντιτουριστικός που είναι δεν προσελκύει προτάσεις. Από φάτσα λίγα πράγματα, στην ομιλία του απλά αναλύει τα παιχνίδια χωρίς πιασάρικες ατάκες, είναι αντιστάρ ακόμα και στο ντύσιμό του. Δουλεύει σε χαμηλής δυνατότητας πρωτάθλημα και οι τρεις μεγάλοι της Πορτογαλίας έχουν προπονητή. Έτσι πάει στο 3-4-3 για να δείξει ότι είναι μοντέρνος τακτικά. Παλεύει να του κάτσει καμιά πορεία στην Ευρώπη για να ξεχωρίσει.  Πρέπει να συνέλθει….

     Από εκεί και πέρα, στον Ολυμπιακό πιστεύουν ότι έχουν μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους στην Ελλάδα και ειδικότερα από ΠΑΟΚ – Άρη – ΑΕΚ που τερμάτισαν πέρυσι στην πρώτη 4αδα και θεωρούνται ανταγωνιστές για τον τίτλο. Κάπου λογικό όταν τους ρίχνει 5αρες εκτός έδρας. Προσωπικά θεωρώ ότι η διαφορά δεν είναι τόσο μεγάλη που να μην καλύπτεται. Οι ερυθρόλευκοι φαίνεται να έχουν κενά στο ρόστερ τους . Μοιάζουν κουρασμένοι μετά από δύο non stop επιτυχημένες σαιζόν. Από την άλλη, οι αντίπαλοι τους ενισχύθηκαν. Ο Άρης έχει ενισχυθεί σοβαρά και ας μην τον υπολογίζουν οι υπόλοιποι ως διεκδικητή λόγω έλλειψης εμπειρίας πρωταθλητισμού. Στον ΠΑΟΚ επέστρεψε ο Λουτσέσκου με ότι αυτό συνεπάγεται. Ένας προπονητής με τεχνογνωσία νίκης. Η ΑΕΚ πήρε παίκτες και θα έχει μόνο ένα ματς την εβδομάδα. Οπότε θα είναι πιο δύσκολο το φετινό πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό.

    Θεωρώ ότι πάρα πολλά θα κριθούν από τις μεταγραφικές προσθήκες τις επόμενες 20 μέρες, μέχρι το κλείσιμο των μεταγραφών. Εκεί θα δούμε πως θα έχουν διαμορφωθεί οι ισορροπίες και οι συσχετισμοί δυνάμεων. Φυσικά δεν έχουμε δει κανένα νέο απόκτημα του Ολυμπιακού και δεν ξέρουμε κατά πόσο θα τον βοηθήσουν. Η περυσινή ομάδα που έπαιξε με τη Λουντογόρετς έδειξε πως χρειάζεται βοήθεια. Βάλτσικ, Τικίνιο και Ονιεκουρού είναι παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά αν αξιοποιηθούν σωστά. Στην παρούσα φάση ο Ολυμπιακός φαντάζει το φαβορί αλλά όπως έδειξε και η Λουντογκόρετς δεν είναι ανίκητος….

 

                                                                                                                      SAM

ΠΩΣ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΑΦΗΣΕ ΤΟΣΟ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΑΕΚ ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

 

    Πως μέσα σε 3 χρόνια ο Ολυμπιακός ξέφυγε τόσο πολύ από την ΑΕΚ? Το 2018 η ΑΕΚ αναδεικνυόταν πρωταθλήτρια μετά από 24 χρόνια και ο Βαγγέλης Μαρινάκης προανήγγελνε σαρωτικές αλλαγές στο ρόστερ των ερυθρολεύκων . Απειλές που πραγματοποίησε αλλάζοντας κάπου 20 παίκτες εκείνο το καλοκαίρι. Τρία χρόνια μετά ο Μελισσανίδης ήταν αυτός που από Απρίλιο είχε προαναγγείλει ότι «θα τα αλλάξω όλα». Φαίνεται πως στην πορεία το μετάνιωσε και το πλήρωσε με οδυνηρό αποκλεισμό από τη Βελέζ του Μόσταρ. Η ποδοσφαιρική πραγματικότητα, αμείλικτη, τον έφερε προ των ευθυνών του.

    Πάμε να τα δούμε….

    Ας ξεκινήσουμε με μια ιστορική αναδρομή. Έχουμε ξαναγράψει εδώ ότι το 2010 που ο Μαρινάκης ανέλαβε τον Ολυμπιακό δε βρήκε αντιπάλους. Τους είχε διαλύσει το σύστημα Κόκκαλη. Ο Παναθηναϊκός είχε μπει στη δίνη της μετά πολυμετοχηκότητας εποχή. Η ΑΕΚ όδευε προς υποβιβασμό  και μετά μπήκε στη διαδικασία επιστροφής. Στον ΠΑΟΚ δεν είχε έρθει ακόμα ο Ιβάν και όταν ήρθε του πήρε κάποιος χρόνος μέχρι να μάθει τα κατατόπια. Έτσι πήρε 7 σερί πρωταθλήματα. Ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Κόκκαλη. Δεν κατάφερε όμως να το ξεπεράσει.

    Τον σταμάτησε η ΑΕΚ το 2018.

    Προηγουμένως, Μελισσανίδης – Σαββίδης – Αλαφούζος είχαν συμμαχήσει κατά του Ολυμπιακού και του ελέγχου που αυτός ασκούσε στο Ελληνικό ποδόσφαιρο ελέγχοντας την ΕΠΟ, τα όργανα της και τη διαιτησία. Την 18η Απριλίου 2017 ο Βαγγέλης Γραμμένος εξελέγη νέος πρόεδρος της ΕΠΟ με τη στήριξη των τριών και το μαγαζί άλλαξε χέρια. Οι γκρανκάσες έφυγαν και κάποιοι διαιτητές πλέον θα σφύριζαν στα τρένα. Στο μεταξύ ο Μαρινάκης περιλαμβανόταν σε δικογραφίες για στημένα παιχνίδια και για το Κοριόπολις, που στην πορεία καθάρισε, αθωώθηκε.

    Υπό αυτές τις συνθήκες ο Ολυμπιακός έχασε και 2ο σερί πρωτάθλημα, για 1η φορά τα τελευταία 25 χρόνια, το 2019 που το πήρε αήττητος ο ΠΑΟΚ. Τότε ο διοικητικός ηγέτης του Ολυμπιακού ανασκουμπώθηκε. Είχε αγοράσει ήδη τη Νότιγχαμ και έγινε ιδιοκτήτης μιας ιστορικής ομάδας του Αγγλικού ποδοσφαίρου, με 2 κύπελλα πρωταθλητριών στην τροπαιοθήκη της.  Μπήκε σε ένα άλλο ποδοσφαιρικό κόσμο, είδε πως λειτουργούν αυτοί που «γέννησαν» το ποδόσφαιρο. Έτσι, στον Ολυμπιακό όρισε κουμανταδόρο στο αγωνιστικό τμήμα τον Κριστιάν Καρεμπέ. Μια μεγάλη προσωπικότητα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αναγνωρισμένος παντού, κάτοχος Μπουντιάλ και Τσάμπιονς Λιγκ ως παίκτης ! Ο  Καρεμπέ με την ομάδα του, Μοδεστό, Ισά, Ανιγκό αλλά και τον Κοβάσεβιτς, στήριξαν τον προπονητή Πέδρο Μάρτινς την 1η σαιζόν, στην οποία δεν πήρε τίτλο. Έπεισαν τον ιδιοκτήτη για την καλή δουλειά που έκανε.

    Παράλληλα η Πειραϊκή ΠΑΕ ανέπτυξε σχέσεις με τον μεγαλό – ατζέντη Ζόρζε Μέντεζ, βγαίνοντας ιδιαίτερα ωφελημένη αφού παίκτες όπως ο Ποντένσε δε θα ερχόταν αλλιώς στην Ελλάδα, ενώ τεράστια βοήθεια πήρε η ομάδα και από τον τερματοφύλακα Σα και τον στόπερ Σεμέδο, ανεβάζοντας κατακόρυφα το επίπεδο της.

    Το ίδιο περίπου διάστημα στην ΑΕΚ, τοξικοί παράγοντες  που αποτελούν την αυλή του Μελισσανίδη, αποδόμησαν τον προπονητή Χιμένεθ, τον έδιωξαν από την ΑΕΚ και έφεραν τον Ουζουνίδη. Έπεισαν τον Τίγρη ότι το πρωτάθλημα ήταν δική τους επιτυχία και όχι του προπονητή και των παικτών, οπότε αυτοί θα έπρεπε να τρέξουν την ομάδα την επόμενη ημέρα. Ο Ουζουνίδης έβαλε, παρελπίδα, την ομάδα στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά μεταγραφές δεν έγιναν και τα λεφτά πήγαν στο γήπεδο. Το πρωτάθλημα πήγε στον ΠΑΟΚ. Ο Ουζουνίδης δεν τα κατάφερε, έφυγε και επανήλθε ο Μανόλο.

   Το καλοκαίρι του 2019 ο Μελισσανίδης κάνει το μεγαλύτερο λάθος του. Παραδίδει το χτίσιμο της ομάδας στον εγκληματικά άσχετο Λυμπερόπουλο. Ο οποίος διέλυσε την ΑΕΚ και παραμένει αμετανόητος, αφού σε πρόσφατη συνέντευξή του είπε τα τετριμμένα, ότι δεν του δόθηκε χρόνος και στην Ελλάδα δεν έχουμε υπομονή. Ο Λύμπε έφερε προπονητή τον θεωρητικό Καρντόσο. Η ομάδα παρέπαιε και έφυγαν μαζί πριν αρχίσει το πρωτάθλημα, με την ΑΕΚ όμως να μένει εκτός Ευρώπης. Κάποια παιχτάκια που έφεραν η ομάδα τα πληρώνει ακόμα, όπως ο Σιμάο.

     Ο Μαρινάκης ακούγοντας τον Καρεμπέ και βλέποντας να αποδίδει η δουλειά του Μάρτινς, αντιλαμβάνεται ότι ΔΕΝ ξέρει ποδόσφαιρο και αφήνει στα χέρια τους το αγωνιστικό τμήμα του κλαμπ. Παράλληλα με τα ΜΜΕ που διαθέτει, τις άκρες του σε κυβερνητικούς αξιωματούχους, τον Καράπαπα να είναι όλη μέρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να επιτίθεται κατά πάντων και με επιστολές σε  FIFA και UEFA καταφέρνει αφού δεν ελέγχει την ΕΠΟ, αυτή να είναι υπό την εποπτεία των Ουεφατζήδων να έρθει ξένος αρχιδιαιτητής, σε πολλά παιχνίδια και κυρίως στα ντέρμπι να σφυρίζουν ξένοι διαιτητές και να λειτουργεί το VAR. Διασφαλίζοντας όσο το δυνατόν πιο δίκαιη αντιμετώπιση.

    Από την άλλη ο Μελισσανίδης φέρνει Ίλια Ίβιτς για τεχνικό Διευθυντή. Όμως στις μεταγραφές υπάρχει χαλινάρι, πρέπει να περάσουν από την αυλή του και κάποιοι παίκτες έρχονται από την αυλή. Οι άνθρωποι που του έφεραν την ΕΠΟ (αφού παρότι πρόεδρος την 21/03/2021 εξελέγη ο Ζαγοράκης, την πλειοψηφία των συμβούλων την ελέγχει ο Βρυχηθμός),  κάνουν και τις μεταγραφές. Ο Μελισσανίδης πιστεύει ότι ξέρει ποδόσφαιρο, πιστεύει ότι θα βρει κορόιδο να του πουλήσει με 3 εκ ευρώ τον Σβάρνα και τον επιβάλει στο ρόστερ της ομάδας και στο ροτέσιον ακόμα. Πιστεύει στην παιχτική αξία του άψυχου Αλμπάνη, ανακηρύσσει ηγέτη τον Μάνταλο, φέρνει συνεχώς πίσω Αραούχο, Βράνιες και Χιμένεθ, λες και δεν υπάρχουν άλλοι στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Δε μπορεί σε απανωτές μεταγραφικές περιόδους να βρει δεξί και αριστερό μπακ. Και ακόμα δεν έχει δεήσει να παραδώσει τα κλειδιά σε μια μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα. Βαπτίζει τεχνικούς διευθυντές τύπου Κονέ για να τους ελέγχει η αυλή του. Ακόμα….

    Ο Ολυμπιακός κράτησε τον Αβραάμ για τα αποδυτήρια  και η ΑΕΚ έδιωξε τον Τσιγκρίνσκι ενώ ο Ουκρανός δεχόταν να πληρώνεται με το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός έχει τον Τοροσίδη στα αποδυτήρια του, θρύλο της ομάδας και ο Τίγρης έφερε τον Παπαδημητρίου από την Ξάνθη, που δεν είχε μέχρι χθες καμιά σχέση με την ΑΕΚ. Ο Μελισσανίδης πιστεύει ότι η υπεροχή του Ολυμπιακού βασίζεται στη συγκυρία της παρουσίας του Μάρτινς, ότι τυχαία τους έκατσε ο προπονητής. Τόσα χρόνια όμως στην ΑΕΚ αδυνατεί να βρει ένα προπονητή και τους αλλάζει σαν τα πουκάμισα. Κι όταν τον βρήκε και του έφερε πρωτάθλημα, τον αποδόμησε η αυλή του και τον έδιωξε.

    Δε λέμε ότι όλες οι κινήσεις του Ολυμπιακού είναι πετυχημένες. Πέρυσι πήρε 5-6 πλάγια μπακ και στο τέλος έπαιζε ο Ανδρούτσος, ενώ παίκτες των 3 εκ ευρώ όπως ο Πέπε, πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Δε σταματά όμως να το παλεύει και να ξοδεύει συνεχώς. Λειτουργεί ως μεγάλη ομάδα, ως πλούσιος σύλλογος, ως ευρωπαϊκό κλαμπ.

    Η ΑΕΚ έχει σοβαρές ελλείψεις, το ρόστερ της αποτελείται και από μικρούς παίκτες, από παιχτάκια που δεν έπρεπε να φοράνε τη φανέλα της κάποιοι εξ αυτών, που δε στέκονται σε άλλη ομάδα της Superleague. Η ΑΕΚ χρειάζεται παίκτες από το πάνω ράφι. Και κυρίως 10αρι – ηγέτη.

    Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το 2^ο σερί πρωτάθλημα του και η ΑΕΚ πέρυσι ξέπεσε 4^η, αφού την πέρασε μέχρι και ο Άρης. Φέτος, αρχές Αυγούστου η ΑΕΚ είναι εκτός Ευρώπης από ένα χωρίο της Βοσνίας ενώ ο Ολυμπιακός στοχεύει ξανά στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι ερυθρόλευκοι παρουσιάζονται ως το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση και του νέου πρωταθλήματος ενώ για την ΑΕΚ ορισμένοι μπουκ δε δίνουν καν απόδοση.

    Ο Τίγρης βρίσκεται στο 1991, τριάντα χρόνια πίσω, πιστεύει ότι ελέγχοντας τους βλαχοπροέδρους της ΕΠΟ θα πάρει πρωτάθλημα με Σβάρνα, Μιτάι, Σαχόφ, Λόπεζ, Αλμπάνη και Μάνταλο για ηγέτη.

   Η  ΑΕΚ βρίσκεται σε σκοτεινό τούνελ με μοναδικό φως….την «Αγια Σοφιά»….

                                                                     SAM