Η κορυφαία 11αδα του EYRO

 

    Τελείωσε το Euro 2020 και η Ιταλία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι άξιζε την κούπα. Ξεκίνησε με επιθετικό ποδόσφαιρο νικώντας στα τρία ματς του ομίλου. Δυσκολεύτηκε περισσότερο από το αναμενόμενο με την Αυστρία στους «16» , αφού προκρίθηκε στην παράταση. Επιβλήθηκε του Βελγίου στους «8» και στα ημιτελικά επέστρεψε στον πατροπαράδοτο, αμυντικό τρόπο παιχνιδιού της για να οδηγήσει το ματς με την Ισπανία στα πέναλτι. Όπου «μίλησε» ο Τζίτζι Ντοναρούμα. Στον τελικό δε «μάσησε» κόντρα στη γηπεδούχο Αγγλία και στο ότι βρέθηκε πίσω στο σκορ μόλις στο 2΄. Κατέθεσε ψυχή και έβγαλε προσωπικότητα στο χορτάρι του «Γουέμπλεϋ» κατακτώντας την κούπα.

     Ο Τζίτζι Ντοναρούμα αναδείχθηκε MVP του τουρνουά, αφού έπιασε τα δύο τελευταία πέναλτι στον τελικό και χάρισε το κύπελλο στην ομάδα του, αλλά και συνολικά στη διοργάνωση αποτέλεσε εγγύηση για την άμυνα του. Αυτό το κείμενο γράφεται για να αναδείξουμε τις δύο καλύτερες 11αδες της διοργάνωσης. Τους παίκτες που ξεχώρισαν, που άφησαν το σημάδι τους, αλλά και αυτούς που θα μπορούσαν να δώσουν περισσότερα αλλά οι ομάδες τους δεν πήγαν ως το τέλος. Γι αυτό έχουμε τη μία βασική 11αδα με τους καλύτερους αλλά και τη 2^η με αυτούς που ξεχώρισαν αλλά δε προχώρησαν αρκετά οι ομάδες τους. Η διάταξη σε αμφότερες τις επιλογές μας είναι 4-2-3-1 για να χωρέσουν πιο άνετα όλοι οι πρωταγωνιστές. Αν για παράδειγμα βάζαμε τρεις κεντρικούς αμυντικούς θα αδικούσαμε τους εξτρέμ που θα έμεναν έξω αφού την πλευρά θα την έπαιρναν οι μπακ.

     Πάμε να τους δούμε…..

 

 

Στο τέρμα. Ασφαλώς ο MVP Τζίτζι Ντοναρούμα, που υπήρξε καταλυτικός στην κατάκτηση της κούπας από την Ιταλία. Έπιασε το πέναλτι του Μοράτα στον ημιτελικό και των Σάντζο και Σαχά στον τελικό, καθορίζοντας την εξέλιξη των δύο κρίσιμων αγώνων. Στη 2^η ομάδα θα βάλω τον Κάσπερ Σμάιχελ. Και μόνο η εμφάνιση του στον ημιτελικό κόντρα στην Αγγλία, πιστεύω ότι αρκεί.

Δεξί μπακ. Ο Κάιλ Γουόκερ υπήρξε απροσπέλαστος, ο πιο σταθερός παίκτης της Αγγλίας, εγγύηση αμυντικά και επικίνδυνος επιθετικά, με αστείρευτες δυνάμεις. Έπαιξε και δεξιός στόπερ όποτε του ζητήθηκε. Αναπληρωματικός του ο Ντένζιλ Ντάμφρις της Ολλανδίας. Ένας επιθετικός μπακ, που πέτυχε 3 γκολ στο τουρνουά και ο αποκλεισμός της ομάδας του νωρίς του στέρησε την ευκαιρία να μας δείξει περισσότερα πράγματα.

Αριστερός μπακ. Ο Λουκ Σο, ο έτερος πλάγιος μπακ της Αγγλίας και σκόρερ του τελικού. Έκανε μεγάλο τουρνουά έχοντας σταθερά καλή απόδοση, τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά. Πίσω του, μιας και ο Σπινατζόλα τραυματίστηκε και έλειψε από ημιτελικό και τελικό, τα σπουδαιότερα δηλαδή παιχνίδια, θα βάλω τον Δανό Γιοακίμ Μάελε, που σε κάποια παιχνίδια έμοιαζε να είναι παντού στο γήπεδο και έβγαλε μάτια με την απόδοση του, αν και έπαιζε αριστερά με δεξί πόδι.

Στόπερ – Κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Οι Διόσκουροι της «Σκουάντρα Αντζούρα» αφού το πήραν, δικαιωματικά μπαίνουν στην κορυφαία 11αδα. Χαρακτηριστικό το γεγονός πως σε όλο το τουρνουά ουδείς αντίπαλος κατάφερε να τους ντριμπλάρει ! Πίσω τους ο Χάρι Μαγκουάιαρ που έκανε φοβερά παιχνίδια και συνέβαλε στο να μη δεχτεί η Αγγλία γκολ έως τον ημιτελικό και αυτό από στατική φάση, απευθείας εκτέλεση φάουλ. Δίπλα του ο μεγάλος Σιμόν Κάιερ της Δανίας. Ηγέτης με όλη τη σημασία της λέξης.  

Αμυντικός χαφ. Ο Ζορζίνιο, η ήρεμη δύναμη, ο παίκτης που ξέρει καλύτερα από τον καθένα να συνδέει τις γραμμές της ομάδας. Βασιζόμενος στη σίγουρη πάσα του κι ας έχασε το κρίσιμο 5^ο πέναλτι στον τελικό. Πίσω του ο Πιέρ – Εμίλ Χόιμπεργκ. Ο Δανός, ο «λευκός Καντέ» όπως τον χαρακτήρισα μετά τον ημιτελικό με τους Άγγλους. Παίκτης που κατάπιε απίστευτα χιλιόμετρα σε κάθε ματς και κέρδισε κάθε μονομαχία που ενεπλάκη.

8αρι. Ο Πέδρι, ο 18χρονος Ισπανός, για τη σίγουρη πάσα του, την οξυδέρκεια, τη μπαλαδοσύνη και το αγωνιστικό του θράσος παρά το νεαρό της ηλικίας του. Ενθουσίασε με την ωριμότητα στο παιχνίδι του και ήδη κάποιοι τον συγκρίνουν με τον τεράστιο Ινιέστα. Υπερβολή…. Πίσω του ο Κάλβιν Φίλιπς, η αποκάλυψη της Αγγλίας, παίκτης που κατάπιε χιλιόμετρα, που κάλυψε κάθε συμπαίκτη του και έδωσε ατελείωτες μάχες στο χώρο του κέντρου, από τις οποίες βγήκε συνήθως νικητής.  Η προσφορά του EL LOKO, του Μαρσέλο Μπιέλσα, στην εθνική Αγγλίας.

10αρι. Ο Ντάνι Όλμο κι ας έχασε το 1^ο πέναλτι στον ημιτελικό κόντρα στους Ιταλους. Από τους βασικούς λόγους που η ομάδα του Λουϊς Ενρίκε πήγε μακριά στη διοργάνωση, αν και διέθετε μια νεανική ομάδα, με μικρό μέσο όρο ηλικίας,, χωρίς εμπειρίες, μια ομάδα που τώρα χτίζεται και που κανείς δεν την περίμενε. Κατέθεσε το διαπιστευτήρια της ποιότητας του. Πίσω του ο Κέβιν Ντε Μπρούινε, ένας άψογος οργανωτής του παιχνιδιού, εξπέρ στα κλεψίματα της μπάλας όταν η ομάδα του πιέζει ψηλά και άμεση μετάβαση στην επίθεση με μία κάθετη πάσα του. Με την ποιότητα του έκανε τη διαφορά αν και μπήκε τραυματίας στη διοργάνωση και στη διάρκεια της αντιμετώπισε και νέο τραυματισμό.

Δεξί εξτρέμ. Ο Φεντερίκο Κιέζα έβγαλε μάτια. Ειδικά στον τελικό πήγε να γυρίσει μόνος του το παιχνίδι, τραυματίστηκε και γλίτωσαν οι Άγγλοι. Αν και δεν ξεκίνησε βασικός τη διοργάνωση, με τις εμφανίσεις του έπεισε τον Μανσίνι να τον εμπιστευτεί στα πιο κρίσιμα παιχνίδια. Έβγαλε τρομερή ποιότητα στα νοκ άουτ. Πίσω του ο Δανός Μικέλ Ντάμσγκάαρντ που έδειξε να έχει παρόν και μέλλον στο υψηλό επίπεδο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Παίκτης με ταχύτητα, κίνηση στο χώρο και καλός με τη μπάλα στα πόδια !

Αριστερό εξτρέμ. Ο Ραχίμ Στέρλιγκ που αρχικά σήκωσε όλη την Αγγλία με τα γκολ του και στη συνέχεια έδειξε ότι έχει τη μπούκα. Ο μόνος που πήγαινε στο ένας vs ένας με τον αντίπαλο αμυντικό και δημιουργούσε καταστάσεις για την ομάδα του. Το παράκανε λιγάκι με τα συχνά πεσίματα του μες την περιοχή, αλλά το έχουν αυτό οι εξτρέμ. Πίσω του ο Λορέντζο Ινσίνιε που αποτελούσε συνεχή πονοκέφαλο με τις διεισδύσεις του για τους αντιπάλους της Ιταλίας. Με δεξί πόδι έπαιζε από αριστερά και συνέκλινε. Κρατούσε την αντίπαλη άμυνα πίσω και πάνω του.

Σέντερ φορ. Δε θα βάλω τον Κέιν γιατί εξαφανίστηκε στον τελικό. Ενώ και στον ημιτελικό πέρα από το πέναλτι που έβαλε στην παράταση, δεν έκανε σπουδαία πράγματα. Εκεί που τον χρειαζόταν περισσότερο η ομάδα του κώλωσε. Αν δε σηκώσει αυτός επιθετικά την ομάδα, ποιος θα το κάνει? Ο Σαχά?

Θα βάλω βασικό τον οδοστρωτήρα Λουκάκου, που με τη δύναμη του και τη θέληση του, έπαιρνε παραμάζωμα τους αντιπάλους. Ο τραυματισμός του Ντε Μπρούινε και η κακή κατάσταση αρκετών σταρ της ομάδας του Βελγίου τον εμπόδισαν να πάει μακριά στο τουρνουά. Πίσω του ο Τσέχος Πάτρικ Σικ με 5 γκολ στο τουρνουά και το εντυπωσιακό γκολ από 40 μέτρα. Ένας ελαφρύς φορ που έχει την αίσθηση του γκολ και που τα γκολ του τα πέτυχε σε ροή αγώνα και όχι με πέναλτι όπως ο CR7.

  

 

     Στην 1^η ομάδα έχουμε μια μίξη των δύο μονομάχων του τελικού, Ιταλίας με 5 παίκτες και Αγγλίας με 3 παίκτες. Το παζλ συμπληρώνουν δύο τεχνίτες Ισπανοί στα χαφ και ο οδοστρωτήρας Λουκάκου στην επίθεση. Αυτή είναι μια δυνατή αμυντικά και τεχνική επιθετικά ομάδα.

   Στη 2^η ομάδα είμαστε πιο πολυπολιτισμικοί. Κυριαρχεί όμως η Δανία με 5 παίκτες (!). Δύο έχει η Αγγλία και από έναν η Ιταλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και η Τσεχία. Πιο τρεχαλατζίδικη αυτή η ομάδα και ικανή να χτυπάει στις αντεπιθέσεις, να πιέζει ψηλά και να βγαίνει στην κόντρα.

    Προπονητής, στην 1^η ομάδα ασφαλώς ο Ρομπέρτο Μανσίνι. Έβαλε τη σφραγίδα του στην Ιταλία και την οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης. Δικαιωματικά λοιπόν είναι ο κόουτς του Euro. Στη 2^η ομάδα θα έβαζα τον Τσέχο Γιάροσλαβ Ζίλχαβι. Παρουσίασε μια ομάδα καλύτερη του αναμενόμενου και πολύ οργανωμένη τακτικά. Δυσκολοκατάβλητη και έδωσε ρέστα από άποψη τακτικής στο ματς κόντρα στους Ολλανδούς που έφερε την ομάδα στους «8». 

    Αυτές είναι οι επιλογές μας και κάθε αντίρρηση δεχτή ! Είδαμε μια καλή διοργάνωση, με γκολ, με ενδιαφέροντα παιχνίδια στα νοκ άουτ, με σασπένς και πέναλτι και με θύμα τους υπερφίαλους Άγγλους που πίστεψαν ότι το είχαν πάρει ήδη….

 

   Ασφαλώς ο μεγάλος νικητής του Euro αδιαμφισβήτητα δεν είναι άλλος από τον Κρίστιαν Έρικσεν…. αυτός αξίζει κάθε χειροκρότημα !!!

                                                                                    SAM