Δυναμό Ζάγκρεμπ : Έχτισαν μεγάλη ομάδα μέσω ακριβών πωλήσεων

       Έμεινε άφωνη όλη η Ευρώπη με την ανατροπή που επέτυχε η Δυναμό Ζάγκρεμπ επί της Τότεναμ. Έχοντας χάσει το πρώτο ματς στο Λονδίνο με 0-2 όλοι την είχαν τελειωμένη. Κατάφερε στον επαναληπτικό του Ζάγκρεμπ και ισοφάρισε το σκορ του πρώτου αγώνα και στην παράταση επιβλήθηκε κατά κράτος των Άγγλων. Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Ορσιτς που πέτυχε και τα 3 γκολ του θριάμβου. Μια ομάδα αποτελούμενη κυριολεκτικά από παιχταράδες. Τους είδα και ήταν όλοι ένας κι ένας ! Έτσι λειτουργεί άλλωστε η Κροατική ομάδα τα τελευταία χρόνια. Βρίσκει ταλέντα, τα αγοράζει, τα εξελίσσει, της παίζουν και παίρνει τίτλους και στη συνέχεια τα ακριβοπουλάει σε τιμή 5πλάσια από ότι τα αγόρασε.

Πάμε να τα δούμε λεπτομερώς….

    

Ιστορία:

    Η Δυναμό είναι η παραδοσιακή δύναμη του Κροατικού ποδοσφαίρου. Η ομάδα που εκπροσωπεί το ποδόσφαιρο της χώρας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ιδρύθηκε στις 26 Απριλίου του 1945 από τη συνένωση κάποιων ομάδων του Ζάγκρεμπ. Μετρούσε ως ομάδα και στην ενιαία Γιουγκοσλαβία. Είχε κατακτήσει 4 πρωταθλήματα και 7 κύπελλα. Κυρίως όμως είχε κατακτήσει το Κύπελλο Εκθέσεων του 1967, επικρατώντας σε διπλούς αγώνες της Λιντς (2-0 & 0-0) !

    Στην Κροατία είναι κυρίαρχος αφού έχει 21 πρωταθλήματα (από τα 29 που έχουν διεξαχθεί ) και 14 κύπελλα. Είχε μάλιστα σερί 11 συνεχόμενων κατακτήσεων από το 2006 έως το 2016, που το έσπασε η Ριέκα το 2017. Εκ τότε κατέκτησε τα επόμενα τρία και είναι το απόλυτο φαβορί και για το φετινό. Στο κύπελλο δε δείχνει να ασχολείται τα τελευταία χρόνια αφού έχει να το πάρει από το 2016.

 

(Ίβιτσα Χόρβατ : προπονητης Δναμό το 1967)

 

Προπονητές:

    Στο θέμα προπονητή η ομάδα δεν ξέφυγε από την Κροατική αγορά, μόνο ένας Βούλγαρος κόουτς, ούτε στέριωσε κανένας όμως. Την τελευταία 5ετία, το καλοκαίρι του 2016 ξεκίνησε ο Ζλάτκο Κράνιτσαρ ο οποίος έφυγε σε 2 μήνες, το Σεπτέμβριο, τον διαδέχθηκε για ένα μήνα ο Ζέλικο Στόπιτς και τη σαιζόν τελείωσε ο Βούλγαρος Ιβάιλο Πέτεφ, που έχασε και το πρωτάθλημα.  Το 2017 ξεκίνησε τη χρονιά ο Μάριο Τσβιτάνοβιτς και την τελείωσε από το Μάρτιο του 2018 έως το τέλος, ο Νίκολα Γιούρσεβιτς. Τη σαιζόν 2018-19 την έβγαλε εξ ολοκλήρου ο Νέναντ Μπιέλιτσα, ο οποίος έφτασε ως τον Απρίλιο και της επόμενης σαιζόν και είναι ο μακροβιότερος των τελευταίων ετών. . Τον Απρίλιο του 2020 τον διαδέχθηκε ο Ίγκορ Γιοβίσεβιτς, που έφυγε για την Ουκρανική Ντνίπρο. Τη φετινή σαιζόν την ξεκίνησε ο Ζόραν Μάμιτς και έφτασε μέχρι το ματς πριν τον επαναληπτικό με την Τότεναμ. Δεν έφυγε απλά, πήγε φυλακή. Δικάστηκε για υπεξαίρεση και μη καταβολή φόρων σε μεταγραφές. Τον διαδέχθηκε ο βοηθός του Νταμίρ Κρζνάρ που κοουτσάρισε την ομάδα στη μεγάλη ανατροπή – πρόκριση επί της Τότεναμ !  

 

Πωλήσεις:

    Η ομάδα χτίστηκε μέσω των πωλήσεων, όπως προείπαμε, έφτιαχνε παίκτες και τους ακριβοπουλούσε, επένδυσε σωστά τα χρήματα που εισέπραξε, αγοράζει ότι καλύτερο στην Κροατική αγορά, κοιτάζει και στη λοιπή πρώην Γιουγκοσλαβία (εκτός της Σερβίας), στα Βαλκάνια αλλά και σε μικρούς από μεγάλες σχολές του ποδοσφαίρου. Η μεγαλύτερη της επιτυχία στον τομέα αυτό ήταν ο Ντάνι Όλμο ! Τον πήρε το 2014 ως ελεύθερο από τους μικρούς της Μπάρτσα, τη “Μασία” και τον πούλησε το 2019 αντί 22εκ ευρώ στη Λειψία !

    Το καλοκαίρι του 2016 πούλησε τον Μιραλέμ Πιάνιτς με 23 εκ στη Γιουβέντους ! Τον Γιόσιπ Μπρέκαλο με 10 εκ στη Βόλφσμπουργκ, τον Μαρσέλο Μπρόζοβιτς με 5εκ στην Ίντερ (εδώ πιάστηκε κορόιδο νομίζω) και έδωσε δανεικό τον Μάρκο Ρογκ στη Νάπολι, τον οποίο αγόρασαν οι Παρτενοπέι με 13,5 εκ (συν το 1,5 εκ για τον δανεισμό) το επόμενο καλοκαίρι. Το 2018 έδωσαν τον Φίλιπ Μπένκοβιτς με 14,5 εκ στη Λέστερ, τον Μπόρνα Σόσα με 6 εκ στη Στουτγκάρδη, τον Άντε Κόριτς με 6 εκ στη Ρόμα, τον Χιλάλ Σουντανί με 3 εκ στη Νότιγχαμ και τον Ιβαν Φιόλιτς με 2,5 εκ στη Γάνδη ! Το 2019 έγινε η πώληση του Ντάνι Όλμο και επίσης αυτή του Ιβάν Σούνιτς με 8 εκ στη Μπέρμιγχαμ και του Αμίρ Ραχμάνι με 2,1εκ. στη Βερόνα. Το περασμένο καλοκαίρι, του 2020, πουλήθηκε ο Νικόλα Μόρο με 8,5 εκ στη Δυναμό Μόσχας. Πωλήσεις από 2εκ ευρώ και κάτω δεν τις αναφέρουμε καν και ας είναι αρκετές και καθόλου ευκαταφρόνητες.

    Για το προσεχές καλοκαίρι ήδη έχει κλείσει η πώληση του 19χρονου στόπερ Γιόσκο Γκβαντιόλ στη Λειψία αντί 16 εκ. !

    Στις αγορές της έχει ταβάνι τα 3 εκ και μόνο για τον Μάρκο Ρογκ έδωσε 5εκ  RNK Σπλιτ, που σε ένα χρόνο έφυγε για τη Νάπολι με τα τριπλά χρήματα !

 

 

 

Το τωρινό ρόστερ

     Για να φτάσεις 8αδα στο Γιουρόπα, αποκλείοντας Κράσνονταρ και Τότεναμ η ομάδα πρέπει να διαθέτει πλούσιο ταλέντο. Στο τέρμα παίζει ο 26χρονος Ντομινικ Λιβάκοβιτς, με 187 κ ύψος και ήδη κοστολογείται 13 εκ ευρώ στο transfermarkt ! Στην άμυνα εκτός από τον Γκβαντιόλ που κάνει εκπληκτική σαιζόν και τον άρπαξε η Λειψία, παίζουν ο έμπειρος Γάλλος Θέοφιλ-Κατρίν και ο 25χρονος Δανός Ράσμους Λόριντεν. Δεξιά στην άμυνα εναλλάσσονται ο Στογιάνοβιτς και ο Ιρανός Μοχαραμί και αριστερά παίζει ο γνωστός μας Λέοβατς.

    Στα χαφ τη διαφορά την κάνει ο Σκοπιανός Άριαν Αντέμι στα 29 του, ενώ δίπλα του στέκονται οι ανερχόμενοι Κριστιάνο Τζάκιτς στα 23 του και ο Μπαρτόλ Φράνιτς στα 21 του. Αναμένεται αμφότεροι να ξεπεταχτούν την επόμενη διετία. Παιχνίδια παίρνει και ο γνωστός μας Γιόσιπ Μίσιτς. Εντύπωση προκαλεί η παρουσία του 21χρονου, Ουαλού Ρόμπι Μπουρτόν που τον τσίμπησε η Δυναμό από τους μικρούς της Άρσεναλ ! Στους επιτελικούς μέσους είναι όλα τα λεφτά. Ο Λούκα Ιβάνουσεκ στα 22 του με 27 ματς φέτος και 7 γκολ, στα 5,5 εκ η αξία του στο transfermarkt. Ο Λούβρο Μάγερ στα 23 του με 33 ματς και 6 γκολ φέτος, παίκτης με υψηλή τεχνική κατάρτιση και δύο πόδια ! Η αξία του στο transfermarkt στα 10 εκ ευρώ. Καλός παίκτης είναι και ο 24χρονος Μάρκο Τόλιτς στα 24 του, ήρθε από τη Λοκομοτίβα το καλοκαίρι, αλλά φέτος βρίσκεται στη σκιά των άλλων δύο.

     Στα εξτρέμ υπάρχει ο άνθρωπος που καθάρισε με 3 γκολ τον Μουρίνιο, ο Μίσλαβ Όρσιτς, στα 28 του, με 19 γκολ φέτος και αξία στα 7,5 εκ. Υπάρχει ο Χαϊροβιτς εδώ και ο Νιγηριανός Ατιεμουέν στα 25 του. Από πίσω έρχεται ο 22χρονος, Κοσοβάρος  Λιρίμ Καστράτι, στην 1^η του χρονιά στην ομάδα.

    Σέντερ φορ παίζει ο Μάριο Γκαβράνοβιτς, στα 31 του, Κροατικής καταγωγής αλλά διεθνής με την Ελβετία. Έχει βάλει 14 γκολ και με την εμπειρία του αποτελεί εγγύηση για την ομάδα. Ο παιχταράς εδώ είναι ο Μπρούνο Πέτκοβιτς, στα 26 του επέστρεψε το 2019 στην Κροατία από την οποία είχε φύγει σε πολύ μικρή ηλικία το 2013. Παίχτης υψηλής τεχνικής κατάρτισης και με εντυπωσιακή σωματοδομή,  193 εκ ύψος. Η αξία του στο transfermarkt είναι στα 11 εκ ευρώ ! Προβλέπω πώληση του το προσεχές καλοκαίρι.

    Η ομάδα παίζει με 4-3-3 με τους ταλαντούχους μέσους της να εναλλάσσονται είτε στις θέσεις του εσωτερικού χαφ, του 8αριου, είτε να πάνε στην άκρη ως εξτρέμ, αφού λόγω τεχνικής και προσόντων μπορούν να υπηρετήσουν όποιο ρόλο τους ζητηθεί. Είναι αξιοσημείωτο ότι στην παράταση η παίκτες της Τότεναμ τα είχαν φτύσει, από το τρέξιμο και τις φυσικές δυνάμεις των Κροατών. Μια ομάδα συνηθισμένη στο ρυθμό της Premier league λύγισε απέναντι στους παιχταράδες της Δυναμό.

    Αντίπαλος στα προημιτελικά η Βιγιαρεάλ. Φαβορί φυσικά οι Ισπανοί του Ουνάι Έμερι αλλά ουδείς μπορεί να υποτιμήσει τους Κροάτες. Ούτε σε ταλέντο και τεχνική υπολείπονται ούτε σε τρεξίματα και φυσικά προσόντα.

                                                                                          SAM

 

Μήπως έχει δίκιο ο Μανόλο?

 

    Όχι μόνο το τελευταίο χρονικό διάστημα που η ΑΕΚ δεν πάει καλά, αλλά από την ημέρα που επέστρεψε, οι δημοσιογράφοι έχουν φαγωθεί να φύγει ο Χιμένεθ. Ρεπορτάζ του στιλ “ξέρουμε τι να περιμένουμε, οι γνωστές παθογένειες του, ο εκρηκτικός χαρακτήρας του, οι περίεργες αποφάσεις του, κλπ”. Στην αρχή όλα αυτά ήταν διανθισμένα με το ότι δεν έπρεπε να φύγει ο Ίλια Ίβιτς με τον διπλό κόμπο στη γραβάτα. Τώρα αυτό έχει τελειώσει και χτυπάνε αποκλειστικά τον Μανόλο.

     Ας πάμε λιγάκι πίσω, στη χρονιά που ο Μανόλο έκανε προετοιμασία στην ΑΕΚ και πήρε το πρωτάθλημα. Δε θα πούμε για τους παίκτες που είχε τότε η ΑΕΚ και πως διαλύθηκε εκείνη η ομάδα , αλλά θα πάμε στον μεγάλο αντίπαλο, στην ομάδα που εκτόπισε για να καθίσει στο θρόνο.

 

     Εκείνη τη χρονιά, 2017-18, ο Ραμαντάνι είχε φέρει τον Μπέσνικ Χάσι προπονητή στον Ολυμπιακό. Ο κόουτς έφυγε την 5^η αγωνιστική και μετά είχαμε Λεμονή, Χρήστο Κόντη, Όσκαρ Γκαρσία και ξανά Χρήστο Κόντη. Όλοι απέτυχαν. Από παίκτες? Στο τέρμα Καπίνο – Προτό, στην άμυνα, Ένγχελς, Βούκοβιτς, Σισέ, Ομάρ, Μποτία, Ντιόγκο Φιγκέιρας. Στα χαφ? Ρομάο, Ζιλιέ, Ταχτσίδης, Φορτούνης, Σεμπά, Μάριν, Οφόε, Πάρντο, Καρσελά και Αντρέ Μάρτινς. Επίθεση? Ανσαριφάντ, Εμενίκε, Τζούρτζεβιτς, Μπεν και Μιραλάς ! Μιλάμε για παιχταράδες. Που με Μάρτινς δεν το έχαναν το πρωτάθλημα. Κι όμως απέτυχαν και αναγκάστηκε ο Ολυμπιακός να αλλάξει όλη την ομάδα στο τέλος εκείνης της σαιζόν. Η ΑΕΚ του Χιμένεθ τους κέρδιζε όπου τους πετύχαινε.

    Ο άνθρωπος, ο Μπέσνικ Χάσι, δημιούργησε μια ομάδα για ένα μήνα, για να μπει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Το κατάφερε και μετά η ομάδα τελείωσε, από κουράγια, από δυνάμεις, από τρεξίματα. Θυμάμαι τους περίμενε ο Μανόλο πίσω από τη μπάλα μέχρι με το 60΄και μετά τους διέλυε. Ο Λεμονής είχε πρώτη την ομάδα στο τέλος του 1^ου γύρου αλλά έβλεπαν ότι δεν τραβούσε και το χρέωσαν σε αυτόν. Ο Ισπανός Όσκαρ Γκαρσία ανέδειξε περισσότερο το πρόβλημα δυνάμεων και απέτυχε.

     Μήπως υπάρχουν ομοιότητες με τη φετινή ομάδα του Καρέρα?  Ο Μελισσανίδης έχασε την ευκαιρία να τον σχολάσει μετά τον τελικό κυπέλλου αρχές Σεπτεμβρίου. Η ΑΕΚ κέρδισε σε όλα, ο αγώνας αναβλήθηκε κατ’ επανάληψη, έγινε τελικά στο ΟΑΚΑ, όποτε τη βόλευε και χωρίς τις φετινές μεταγραφές και όμως έχασε με κάτω τα χέρια. Η ομάδα παρουσιάστηκε κάκιστη και την κολακεύει η ήττα με 0-1.

    Από εκεί και μετά ήρθε η πρόκριση με ανατροπή κόντρα στη Βόλφσμπουργκ που έδειξε ότι η ομάδα διαθέτει παίκτες, υλικό για να κοντράρει μια ομάδα υψηλού επιπέδου. Πόσο καλύτερος είναι ο Ολυμπιακός από τη Βόλφσμουργκ δηλαδή? Επίσης λόγω ευνοϊκού προγράμματος πήγε καλά μέχρι τέλη Οκτωβρίου. Εκεί ήρθε η κατάρρευση. Η ομάδα βγήκε εκτός στόχων σε πρωτάθλημα και Ευρώπη τον Νοέμβριο. Ο Ίβιτς επέμενε στον Καρέρα και έφυγε μαζί του μέσα Δεκεμβρίου.

Στην αρχή με τον Χιμένεθ, με τους παλιούς γνώριμους του να τον στηρίζουν, η ομάδα πήγε καλά για 5-6 παιχνίδια, με το που τραυματίστηκαν όμως κάποιοι παίκτες η ομάδα επανήλθε στα ίδια. Στο 25% λέει ότι δουλεύει ο Μανόλο σε σχέση με την ένταση στις προπονήσεις τη χρονιά του τίτλου. Αν ανεβάσει λίγο το ρυθμό τραυματίζονται οι παίκτες. Και οι ελλείψεις κοστίζουν. Επιπλέον….

     Έφυγε ο Λιβάγια που ούτως ή άλλως δεν υπολογιζόταν μέχρι τέλος της σαιζόν. Στην Τούμπα έβαλε αριστερά τον Ολιβέιρα και έπεσαν να τον φάνε. Έπρεπε να παίξει ο Τάνκοβιτς λένε, υπήρχαν και ο Αλμπάνης με τον Μαχαίρα. Για πάμε να δούμε. Ο Αλμπάνης φοβάται και ο Μαχαίρας δεν είναι σωματικά έτοιμος για τέτοια ματς, πολύ αδύνατος ο κορμός του. Ο Τάνκοβιτς λένε έχει τόσα γκολ και τόσες ασίστ φέτος. Αυτό ακριβώς λέει και ο Μανόλο. Ο άνθρωπος παίζει για τα νούμερα του και όχι για την ομάδα. Το ίδιο του είπε και ο Ανσαριφάντ «κοίτα τα γκολ», όταν του ζήτησε να μαρκάρει και να πρεσάρει ψηλά. Οι παίκτες αυτοί παίζουν για τα στατιστικά τους, δεν κάνουν στον προπονητή !

    Το ποδόσφαιρο διεθνώς δεν παίζεται όπως στην Ελλάδα. Εδώ παίζουμε ποδόσφαιρο εθνικών ομάδων, που δεν είναι δουλεμένες και μαζεύονται μια φορά το τρίμηνο. Πίσω από τη μπάλα και να χτυπήσουμε σε καμιά κόντρα. Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο  πάει στην ένταση, στο πρέσινγκ ψηλά και στην αξιοποίηση της κατοχής με αυτοματοποιημένες κινήσεις. Οι ομάδες είναι δουλεμένες, κάνουν οργανωμένο και ανελέητο πρέσιγκ και ξέρουν τι να κάνουν τη μπάλα όταν την έχουν στην κατοχή τους και δεν τη γυρνάνε άσκοπα και οριζόντια. Αν αύριο φύγουν από την ΑΕΚ Τάνκοβιτς και Ανσαριφάντ ποια ομάδα θα τους πάρει? Που ήταν πριν τους μαζέψει στην ΑΕΚ ο Ίβιτς το καλοκαίρι?

     Ο Χιμένεθ είναι έμπειρος, ξέρει ότι φέτος η χρονιά είναι χαμένη. Θα το παλέψει βέβαια, αλλά ξέρει. Έχει εστιάσει στην επόμενη σαιζόν. Δεν ξέρω τι συμβόλαιο υπέγραψε κι αν θα μείνει, αλλά ξεκάθαρα φωνάζει στον Βρυχηθμό, «πάρε μου παίκτες, με αυτούς δεν πάμε πουθενά».

     Πράγματι. Η ΑΕΚ ξεκάθαρα θέλει τερματοφύλακα με προσωπικότητα. Στα μπακ ο Μπακάκης τα καλύτερα του παιχνίδια τα έκανε με Μανόλο, αλλά ως αριστερός στόπερ. Παίκτης επιπέδου Γκάλο δεν βρέθηκε… Αριστερά ο Μιτάι δε είναι ακόμα για ομάδα πρωταθλητισμού ότι κι αν γράφουν, ο Λόπεζ είναι για 2^ος, ο Ινσούα δεν βγήκε. Στόπερ, πέραν του γερό – Τσιγκρίνσκι, ουδείς είναι για υψηλό επίπεδο. Ο Λάτσι θέλει πολύ δουλειά ακόμα και οι λοιποί καλύτερα να φύγουν. Στα χαφ η ομάδα έχει μια πληρότητα, ίσως ένας πιο μπαλαδόρος παίκτης να χρειάζεται  αντί του Κρστισιτς. Κι αν ο Σιμόες είναι τραυματίας χρειάζεται 6αρι πιτμπουλ. Δεκάρι…. Ο Φορτούνης στον Ολυμπιακό είναι παιχταράς. Τόσα χρόνια όμως η ομάδα φροντίζει και έχει μαζί με αυτόν έναν Τσόρι, έναν Βαλμπουενά. Να τον πιέζουν να γίνει καλύτερος. Ο Μάνταλος πάει μόνος του…. Και επειδή τον απαξιώνουν κάποιοι, τέτοια κάθετη σαν αυτή στον Ολιβέιρα στην Τούμπα, πόσοι παίκτες διαθέτουν την οξυδέρκεια να βγάλουν?

     Εξτρέμ επιπέδου υπάρχει ο εξής ένας. Λιβάι Γκαρσία, ο οποίος χρειάζεται δουλειά τακτικά. Οι λοιποί είναι λίγοι για μεγάλη ομάδα. Ο Τάνκοβιτς πρέπει να προσαρμοστεί τακτικά στο επόμενο επίπεδο, δεν παίζει πλέον στο Σουηδικό πρωτάθλημα, ο Αλμπάνης να γίνει game changer ερχόμενος από τον πάγκο και ο Μαχαίρας να δουλέψει προσεκτικά το σώμα του, χωρίς να χάσει σε ταχύτητα. Σαν ονόματα πάντως δε φοβίζουν τον αντίπαλο. Χρειάζεται περισσότερη ποιότητα και εδώ. Ισπανός μπαλαδόρος, επιλογή Μανόλο. Σέντερ φορ,  αφού φεύγει ο Ολιβέιρα η ΑΕΚ χρειάζεται παιχταρά, έναν Ελ Αραμπί. Ο Ανσαριφάντ ας μείνει ως 2^ος και ένας  ταλαντούχος ως 3^ος….. Βλέπεται πόσα κενά υπάρχουν στο ρόστερ?

      Εδώ που φτάσαμε, ο Μανόλο κρίνεται από τη 2^η θέση και το κύπελλο, εκεί έχει κάνει focus όλος ο οργανισμός ΑΕΚ. Τώρα, έχει την ευκαιρία για 1^η φορά από τη ημέρα που ήρθε να δουλέψει με τους παίκτες στη διακοπή. Του γυρνάνε κι κάποιοι τραυματίες οπότε θα έχει λύσεις. Το πρόβλημα είναι ότι οι ηγέτες αυτής της ομάδας τα τελευταία 5-6 χρόνια παρέδωσαν πνεύμα. Η μάχη του Μανόλο θα δοθεί χωρίς Σιμόες και Τσιγκρίνσκι. Και η  ΑΕΚ θα πρέπει να μάθει σιγά σιγά να παίζει χωρίς αυτούς, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου.

     Αναφέρονται τα ονόματα των Ράσταβατς και Γιαννίκη για τον πάγκο της ΑΕΚ. Μα ο Ράσταβατς είναι αμυντικογεννής κόουτς, όπως ακριβώς και ο Μανόλο που τον κατηγορούν γι αυτό. Δεν παίζει το φαντεζί ποδόσφαιρο που θέλουν δήθεν οι δημοσιογράφοι να βλέπουν από την ΑΕΚ. Ο Γιαννίκης βλέπω ότι δεν διαχειρίζεται σωστά την ομάδα, δεν κάνει ορθή κατανομή δυνάμεων. Πιέζει ψηλά από την αρχή και χωρίς διακοπή και μετά το 60΄ ο ΠΑΣ πέφτει, σκάνε οι παίκτες του. Από εκεί και πέρα, είναι προπονητές αυτοί για πρωταθλητισμό? Θα αντέξουν τις απαιτήσεις του κόσμου? Θα σηκώσουν ανάστημα και θα απαιτήσουν μεταγραφές? Είναι σίγουροι για την ετοιμότητα τους αυτοί που τους προτείνουν? Αυτό έχει ανάγκη η ομάδα? Καλά για Λουτσέσκου δεν γράφω καν….

    Μένει ακόμα ένα ερώτημα. Είναι καλύτεροι οι Ράσταβατς, Γιαννίκης, ακόμα και ο Λουτσέσκου από τον Μανόλο? Για μένα, ξεκάθαρα, όχι ! Ο Χιμένεθ κάνει προπόνηση με ένταση και έδειξε ότι ξέρει να δημιουργεί ομάδα με ταυτότητα. Ξέρει την ΑΕΚ και ξέρει από πρωταθλητισμό. Τον βλέπω να απαιτεί παίκτες κι αυτό είναι το ποιο θετικό απ’ όλα. Παίκτες με ποιότητα και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Να μη συμβιβάζεται. Και πιστεύω ότι αυτή τη φορά θα φύγει αυτός από την ΑΕΚ δε θα τον διώξουν, κι ας φανεί έτσι.

    Αν η ΑΕΚ αποφασίσει να πάει με άλλο προπονητή τη χρονιά που θα μπει στην «Αγιά Σοφια» πρέπει να το πράξει με μεγάλη προσοχή. Οι λύσεις που ακούγονται δεν είναι του επιπέδου της. Προσωπικά θέλω Μανόλο, αλλά δεν αποφασίζω εγώ. Η επιλογή πρέπει να γίνει με υψηλά στάνταρ και συγκεκριμένα κριτήρια. Κόουτς από το πάνω ράφι και αφού εξετασθούν όλες οι παράμετροι και κυρίως τι ποδόσφαιρο θέλουν να παίζει η ομάδα, τι μπάτζετ για μεταγραφές θα του δώσουν και πόσο χρόνο θα έχει για να δημιουργήσει ομάδα τίτλου. Και τον Φλικ να φέρεις από τη Μπάγερν με αυτή την άμυνα 3^ος θα βγει στην Ελλάδα.  Και τον Λεβαντόφσκι να φέρεις δεν είναι εξασφαλισμένες οι νίκες εξ αρχής, θέλει υπομονή για να βρει τα πατήματα της η ομάδα, αρκεί η διοίκηση να παρακολουθεί από κοντά τι δουλειά γίνεται στα Σπάτα.

    Εν κατακλείδι, στην ΑΕΚ επιβάλλεται να πέσουν λεφτά στο αγωνιστικό τμήμα. Για μεγάλο προπονητή εφόσον δε θέλουν Χιμένεθ και για πέντε παίκτες από το πάνω ράφι, μπας και τραβήξουν και τους υπόλοιπους. Και από εκεί και πέρα να μη σταματήσεις αλλά να πάρεις και άλλους παίκτες υψηλού επιπέδου είτε πας καλά είτε όχι. Μόνο έτσι θα χτίσεις ομάδα με ευρωπαϊκή προοπτική, θα πρωταγωνιστήσει, θα πάρει τίτλους και θα σου επιστρέψει την επένδυσή σου….

                                                                                                                             SAM

Ο Ολυμπιακός, η Αϊντχόβεντ και τώρα η Άρσεναλ

 

    Ο Ολυμπιακός του Μάρτινς είναι για 2^η σερί χρονιά στους «16» του Γιουρόπα. Φέτος, καλώς εχόντων των πραγμάτων δε θα υπάρξει διακοπή και τα ματς θα γίνουν στην ώρα τους, οπότε όποιος έχει το μομέντουμ θα προκριθεί. Η ομάδα του Μάρτινς απέκλεισε τη 2^η ομάδα της Ολλανδίας, μια κλασική ομάδα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μια ομάδα που έχει σηκώσει κύπελλο πρωταθλητριών, που τώρα όμως δεν είναι στα καλύτερά της. Την εποχή αυτή είναι μια μέτρια ομάδα για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, που στο πρωτάθλημά μας όμως θα ήταν διεκδικήτρια του τίτλου. Οπότε δεν είναι αμελητέο αυτό που κατάφεραν οι ερυθρόλευκοι.

    Αυτή η Αϊντχόβεντ διακρίνεται από μια αφέλεια στο παιχνίδι της. Το να επιτίθεσαι συνεχώς αφήνοντας ακάλυπτα τα νώτα σου δεν ενδείκνυται σε νοκ άουτ ματς στην Ευρώπη, όπου όλες οι ομάδες βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο και ξέρουν να διαβάζουν τις αδυναμίες του αντιπάλου. Ο Γερμανός κόουτς Ρότζερ Σμιντ δεν πρόκειται να σταδιοδρομήσει σε ομάδα πρωταθλητισμού όσο υποστηρίζει αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού. Ειδικά στο 1^ο παιχνίδι η ομάδα του ξεχύθηκε μπροστά και άρπαξε τέσσερα ! Στον επαναληπτικό έπαιξε πιο συμμαζεμένα, προσπάθησε να παγώσει το παιχνίδι, να το σβήσει, να μη δεχτεί γκολ. Έβαλε τον Μποκαλι στα χαφ, που σε φάση άμυνας ερχόταν και γινόταν 3^ος στόπερ, ενώ όταν η ομάδα επιτιθόταν αυτός έμενε πίσω για να κόψει τυχόν κόντρα επιθέσεις. Θα έπρεπε όμως να έχει ξυπνήσει νωρίτερα. Έβλεπε τον Μάρτινς να κάνει αλλαγές, να ψάχνεται, να αναζητά τρόπους για να βρει το γκολ της πρόκρισης κι αυτός…. έβλεπε τα τρένα να περνούν.  

    Στον επαναληπτικό της Ολλανδίας κάποιοι παίκτες του Ολυμπιακού βρέθηκαν σε κακή βραδιά, όπως ο Σα που ευθύνεται για το 1^ο γκολ των Ολλανδών, ο Μπουχαλάκης, ο Βαλμπουενά που είχε αράξει στα πλάγια και άφηνε τεράστιο κενό πίσω από τον φορ, ο Εμβιλά, ακόμα θα έλεγα, που στο 1^ο ημίχρονο δε βοήθησε την ομάδα να κρατήσει μπάλα. Οι δύο μπακ που δεν ανέβαιναν, δε δημιουργούσαν καταστάσεις, δεν είχαν θράσος, δεν απειλούσαν. Ειδικά από αριστερά Ρεαπτσιουκ και Μπρούμα δεν είχαν καλή συνεργασία. Δύσκολα αυτοί οι μπακ θα μπουν στα παπούτσια των Ομάρ και Τσιμικά. Όλα αυτά είναι και λάθη τακτικής. Τα πολλά μέτρα που αναγκαζόταν να καλύψει ο Ελ Αραμπί λόγου του κενού στην πλάτη του, οι αργοί χαφ, τα μη ανεβάσματα των μπακ για να δώσουν πλάτος. Όλα αυτά έφεραν το 0-2 του ημιχρόνου και τον Ολυμπιακό ένα βήμα πριν τον αποκλεισμό.

    Ο Μάρτινς διόρθωσε πολλά πράγματα στο 2^ο ημίχρονο και παρουσιάστηκε ένας άλλος Ολυμπιακός. Με τις αλλαγές των Φορτούνη και Μασούρα έδωσε ώθηση στην ομάδα και διόρθωσε τις ανορθογραφίες που υπήρχαν στο 1^ο μέρος. Ο Ολυμπιακός πήρε τον έλεγχο του παιχνιδιού, την κατοχή της μπάλας και άρχισε να δημιουργεί φάσεις, να έχει τελικές προσπάθειες, μεταξύ των οποίων και δύο δοκάρια με Φορτούνη και Καμαρά. Να απειλεί και τελικά να σκοράρει το χρυσό γκολ της πρόκρισης με τον Χασάν στο 88΄.

    Μεγάλο παιχνίδι έκανε ο Καμαρά, ματς για μεταγραφή. Ήταν παντού έκοβε και έραβε στο χώρο της μεσαίας γραμμής, πήρε μόνος του το κέντρο από τους Ολλανδούς. Επίσης ο Μπα που κέρδισε πολλές μονομαχίες και είχε δύο σωτήρια τάκλιν σε φάσεις που μύριζαν γκολ. Να δώσουμε και κάτι στο Ελ Αραμπί που παρότι έκανε πολλά μέτρα και είχε εξαντληθεί, βρήκε τη δύναμη και σηκώθηκε για την κεφαλιά στο 88΄από την οποία ήρθε το γκολ του Χασάν.

   Και τώρα ή κληρωτίδα έφερε Άρσεναλ. Της αρέσουν τα παιχνίδια φαίνεται. Από τη μια ξυπνάει ευχάριστες αναμνήσεις στον Ολυμπιακό λόγω του περυσινού θριάμβου του. Από την άλλη δίνει την ευκαιρία στους Λονδρέζους για εκδίκηση.

   Η Άρσεναλ συνεχίζει με τον Μιγκέλ Αρτέτα στον πάγκο της παρότι ο Ισπανός κόουτς πέρασε ένα δύσκολο φθινόπωρο. Αυτή τη στιγμή είναι 10^η στην Πρέμιερ Λιγκ, 6 βαθμούς πίσω από την 6^η Λίβερπουλ αλλά η κατάσταση που βρίσκεται και οι δυνατότητες της, δε δείχνουν ότι μπορεί να χτυπήσει τις 7-8 πρώτες ομάδες του πρωταθλήματος. Επίσης έχει αποκλειστεί από το Κύπελλο και το Λιγκ Καπ. Οπότε ο μόνος στόχος που της έχει απομείνει είναι το Γιουρόπα. Μέσα από αυτό και την κατάκτησή του βλέπει το δρόμο για να βγει και του χρόνου στην Ευρώπη. Αν δεν είχε υπάρξει ο περυσινός αποκλεισμός, ο Ολυμπιακός θα φάνταζε σχετικά χαμηλό εμπόδιο για τους Λονδρέζους. Μετά τα περυσινά όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει, οι ερυθρόλευκοι ξέρουν ότι μπορούν, ότι «την έχουν» την Άρσεναλ.

    Η ομάδα του Αρτέτα διαθέτει στις τάξεις της έναν παίχτη υψηλού επιπέδου, που θα μπορούσε να έχει φανέλα βασικού σε οποιαδήποτε ομάδα του πλανήτη, τον Ομπαμεγιανγκ ! Διαθέτει και άλλους τοπ και ακριβούς παίκτες όπως ο Λακαζέτ, ο Μπεγερίν και ο Πέπε. Παίχτες με εμπειρία που πλέον είναι στη δύση της καριέρας τους όπως ο Νταβίντ Λουϊζ. Στο τέρμα έχει τον σταθερότατο Γερμανό Λένο ! Υπάρχουν αρκετοί νεαροί με πλούσιο ταλέντο. Άλλοι έχουν εμπειρίες όπως ο στόπερ Χόλντινγκ, ο χαφ Θεμπάγιος ή ο Όντεγκρααντ που είναι δανεικός από τη ΡΕΑΛ και άλλοι τώρα ξεκινάνε στο τοπ επίπεδο, όπως ο αριστερός μπακ  Τιέρνι, ο στόπερ Γκάμπριελ Μαγκαλάες, οι εξτρέμ Σάκα και Ρόου – Σμιθ. Είναι μια καλογυμνασμένη ομάδα, που προσπαθεί να παίξει σωστό επιθετικό ποδόσφαιρο και αγωνίζεται στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.

    Σε κάθε περίπτωση ο Ολυμπιακός υπολείπεται της Άρσεναλ τόσο ως αξία παικτών και περιβάλλον ανταγωνισμού που δραστηριοποιούνται, όσο κι ως φανέλα στην Ευρώπη. Μπορεί στους τελευταίες 10 αγώνες να έχουν από 5 νίκες αλλά μόνο η περυσινή στο Λονδίνο είχε σημασία και για τους δύο αντιπάλους. Φέτος όμως η Άρσεναλ θα είναι ψυλλιασμένη. Και μόνο η δήλωση του Ομπαμεγιανγκ μετά την πρόκριση με ανατροπή επί της Μπενφίκα λέει πολλά…. "Όλοι είναι χαρούμενοι απόψε και σίγουρα σκεφτόμουν την χαμένη ευκαιρία μου κόντρα στον Ολυμπιακό την περασμένη σεζόν. Όμως αυτό μου δίνει δύναμη, να παίρνω τα λάθη του παρελθόντος και να τα μετατρέπω σε δύναμη. Είμαι χαρούμενος που κερδίσαμε το παιχνίδι" .

 

     

  Χρειάζεται σωστή τακτική διαχείριση από τον Μάρτινς και τους παίκτες του, να είναι συγκεντρωμένοι σε όλη τη διάρκεια των δύο αγώνων, κάθε λάθος θα το πληρώνουν. Η Άρσεναλ διαθέτει την ποιότητα για να τιμωρήσει την κάθε ολιγωρία. Υπήρχαν ομάδες όπως η Μόλντε, η Δυναμό Κιέβου, η Δυναμό Ζάγκρεμπ, η Γιουγκ Μπόις, η Γρανάδα που θα ήταν στα μέτρα του Ολυμπιακού. Εγώ θα προτιμούσα ακόμα και την Ρέιντζερς, τη Βιγιαρεάλ ή τον Άγιαξ από την Άραεναλ. Γιατί οι Λονδρέζοι σε αυτά τα παιχνίδια θα τα δώσουν όλα, θέλουν να ξεπληρώσουν τον περυσινό αποκλεισμό τους κι αυτό δεν είναι καλό για τους Πειραιώτες.

   Τα υπόλοιπα στο χορτάρι……

  

                                                                                                         SAM