Προπονητής στην ΑΕΚ…..

 

    Επιστροφή Χιμένεθ στον πάγκο της ΑΕΚ, για 4^η μάλιστα φορά. Τι πρόλαβε να αλλάξει σε μία εβδομάδα? Τίποτα, την ίδια φοβική εικόνα που είχε η ομάδα επί Καρέρα παρουσίασε και χθες στο Φάληρο. Έχει πολύ δουλειά ο Μανόλο για να επαναφέρει την ομάδα σε υψηλό αγωνιστικό ρυθμό και να μεταλαμπαδεύσει αυτοπεποίθηση στα κιτρινόμαυρα αποδυτήρια. Αν τελικά τα καταφέρει κι αν τον αφήσουν, αυτή τη φορά, να ολοκληρώσει το έργο του. Γιατί το θέμα «προπονητής στην ΑΕΚ» έχει καταντήσει δύσκολη εξίσωση. Λαμβάνονται αλλοπρόσαλλες αποφάσεις στις οποίες δε μας έχει συνηθίσει ο διοικητικός ηγέτης του οργανισμού.

     Πάμε να ανατρέξουμε ιστορικά στον πάγκο της ΑΕΚ επί ημερών Τίγρη….

                                            

    Την πρώτη φορά του Δημήτρη Μελισσανίδη στην ΑΕΚ το βασικό συστατικό της επιτυχία ήταν η σταθερή παρουσία του Ντούσαν Μπάγεβιτς στον πάγκο της. Και τότε δεν πέφτανε πολλά λεφτά στην ομάδα. Στην εμβόλιμη μεταγραφική περίοδο, Δεκέμβριο τότε, η ΑΕΚ θεωρούνταν, σχεδόν πάντα, πλήρης ομάδα. Μεταγραφές με το σταγονόμετρο. Ο Ολυμπιακός του Κόκκαλη έπαιρνε τους παίκτες που «γυάλιζαν»  στον Μπάγεβιτς. Η ΑΕΚ αρκούνταν σε 1-2 προσθήκες το καλοκαίρι. Πολλές φορές με παίκτες που έδιωχναν οι άλλοι δύο μεγάλοι του ΠΟΚ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι Τάσος Μητρόπουλος, Δημήτρης Σαραβάκος, ακόμα και ο Μιχάλης Βλάχος ή ο Γιάννης Καλλιτζάκης αργότερα. Έτσι χτίστηκε η μεγάλη ομάδα εκείνης της εποχής. Κομμάτι κομμάτι. Με μετρημένες, ψαγμένες κινήσεις. Με Σαβέφσκι από τη Βαντάρ Σκοπίων  και Κετσπάγια από την Κύπρο.

     Τη δεύτερη φορά που ο Τίγρης ήταν στην ομάδα, χωρίς να είναι αφεντικό και απλά να έχει αναλάβει το μάνατζμεντ, δεν κατάφερε να βρει έναν σταθερό κόουτς. Οι Μπλαχίν και Τουμπάκοβιτς που είχε φέρει απέτυχαν. Και ο ίδιος όμως δεν μακροημέρευσε σε εκείνη την ΑΕΚ, εκείνη την εποχή….

     Όταν ξαναπήρε την ΑΕΚ ο Βρυχηθμός, μετά τον υποβιβασμό, προσπάθησε να αναδείξει τον Δέλλα ως προπονητή. Με αυτόν ανέβηκε τις κατηγορίες και ξεκίνησε τη χρονιά στην επάνοδο της ομάδας στη Super league. Αρκούσε μια 4αρα στο «Γ. Καραϊσκάκης» για να τον τελειώσει. Ακολούθησε ο Πογιέτ που έπαιζε συντηρητικά και ζήτησε πολλά για να ανανεώσει και μπάτζετ για μεταγραφές. Οι προσωρινοί Μανωλάς – Παναγιωταράς – Κωστένογλου είναι στρατιώτες του συλλόγου και πέραν της ΑΕΚ δεν ασκούν το επάγγελμα του προπονητή. Οι Μοραϊς και Καρντόσο ήταν αστείες περιπτώσεις και ανακαλύψεις της ΑΕΚ. Ο Καρέρα αποδείχθηκε λίγος και ήταν «αλλού». Ο Ουζουνίδης κλασσικός Έλληνας, «εμπειρικός», χωρίς ρεπερτόριο και τεχνογνωσία. Κονομημένος σαν ποδοσφαιριστής που συμπληρώνει το εισόδημα του παριστάνοντας τον προπονητή βασιζόμενος στις καλές σχέσεις με δημοσιογράφους. Δε μπορείς να εμπιστευτείς σε Έλληνα τεχνικό σε μεγάλη ομάδα στο ποδόσφαιρο του σήμερα.

      Ο μόνος που απέμεινε είναι ο Μανόλο Χιμένεθ, που σου δημιούργησε μια σκληροτράχηλη ομάδα, με καλά αποδυτήρια και πήρε πρωτάθλημα. Ασφαλώς και δεν είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου. Ούτε καν υψηλής κλάσης. Αν ήταν θα είχε μόνιμα δουλειά στην Ισπανία. Κάνει λάθη και στην τακτική προσέγγιση και στο διάβασμα ενός αγώνα. Οι καλύτεροι όμως από αυτόν κοστίζουν, είναι απλησίαστοι για τα οικονομικά δεδομένα στα οποία κινείται η ΑΕΚ του σήμερα. Βλέπουμε τι έχει πληρώσει ο ΠΑΟΚ  τόσα χρόνια, ακόμα και ο Ολυμπιακός μέχρι να βρει τον Μάρτινς.

    Από εκεί και πέρα, ο Χιμένεθ δε ζήτησε και τίποτα εξωφρενικό ή τρελές μεταγραφές. Πήρε πρωτάθλημα και ήθελε να φέρει 3-4 παίκτες δικής του επιλογής από την Ισπανία, που να τους γνωρίζει, να ξέρει ότι έχουν αναπτυγμένη τεχνική κατάρτιση και είναι συνηθισμένοι σε ένα ποδόσφαιρο υψηλού ρυθμού, σαν αυτό που έπαιζε στην ΑΕΚ. Για να αντικαταστήσουν τον Λάζαρο, τον Κονέ, τον Γκάλο και τον Βράνιες. Και μέχρι εκεί. Το οικονομικό πλαίσιο αυτών που θα είχαν αποκτηθεί θα το καθόριζε η διοίκηση. Ε, ας έδινες και κάτι παραπάνω, ΑΕΚ είσαι, πρωταθλήτρια είσαι….

    Όμως ο Μελισσανίδης επέτρεψε στον άσχετο Λυμπερόπουλο να «καθαρίσει» τον Χιμένεθ. Και μάλιστα 2 φορές. Το ποιους έφερε στη συνέχεια ο Λύμπε το γνωρίζουμε άπαντες. Το αποτέλεσμα είναι αυτή η ΑΕΚ που βλέπουμε σήμερα. Όσοι αντέχουν να τη δουν όπως κατάντησε. Δηλαδή πόσο χειρότερα θα ήταν η ομάδα αν δεν έφευγε ποτέ ο Χιμένεθ ? Και ο Μπάγεβιτς είχε αρπάξει 4αρα από τον Παναθηναϊκό κάποτε, το 1990-91, με 2 γκολ του Αποστολάκη, αλλά παρέμενε ακλόνητος.

    Απορώ με τη συμπεριφορά απέναντι στο Χιμένεθ και τον ερχομό μαθητευόμενων μάγων στην ΑΕΚ. Ψάχνει ο Τίγρης κάποιον να ρίχνει το φταίξιμο? Αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να ακολουθήσει τη μεταγραφική πολιτική του Ολυμπιακού, οπότε θα υστερεί. Φοβάται τις αντιδράσεις του κόσμου στον οποίο χτίζει γήπεδο? Μα και τώρα ο κόσμος είναι στα κάγκελα με την εικόνα της ομάδας. Και ας αφήσουμε στην άκρη τον Μανόλο Χιμένεθ, ολόκληρη ΑΕΚ και αδυνατεί να βρει έναν κανονικό προπονητή? Δε θες τον Χιμένεθ, οκ. Βρες όμως έναν κανονικό προπονητή, όχι ανύπαρκτους, όχι μαθητευόμενους μάγους, όχι εμπειρικούς, όχι ξεχασμένους ποδοσφαιρικά. Με γνώσεις, με ποδοσφαιρική ταυτότητα, με παλμαρέ, με δείγματα της δουλειάς του, με πάθος, με φιλοδοξία και δίψα για επιτυχίες.

    Δε μπορείς να βρεις? Κράτα αυτόν που έχεις και σου έχει παρουσιάσει και κάποιο έργο. Χιμένεθ λοιπόν. Σταθερός προπονητής, αυτό είναι το μυστικό. Να γνωρίζει άριστα την ομάδα. Δε θες να ρίξεις λεφτά? Οκ. Θα σου υποδείξει μια- δυο ψαγμένες κινήσεις σε κάθε μεταγραφική περίοδο και θα χτίζεις σιγά σιγά τον κορμό της ομάδας σου με πλάνο συγκεκριμένο. Σε κάθε περίπτωση δε θα παρουσίαζες σήμερα αυτή την εικόνα ως ομάδα !

                            

    Η ομάδα μπαίνει στην "Αγιά Σοφιά" μες το '21. Είναι πάρα πολλά αυτά που πρέπει να βελτιωθούν και να οργανωθούν στο αγωνιστικό τμήμα της ΑΕΚ. Ο Μελισσανίδης ασχολείται με το γήπεδο, το προπονητικό, τα γραφεία. Οχυρώνει την ΑΕΚ. Θα φανεί μελλοντικά το τεράστιο έργο του. Στα κέντρα αποφάσεων η ομάδα είναι πανίσχυρη. Μένει μόνο το αγωνιστικό κομμάτι το οποίο είναι η βιτρίνα του κάθε συλλόγου. Αν δεν έχεις αποτελέσματα και αν δεν κατακτάς τίτλους όλα τα άλλα θα πάνε χαμένα. Γι αυτό είναι απαραίτητο να πέσουν λεφτά στην ομάδα. Και για οργάνωση και για παίκτες. Πρέπει ο Βρυχηθμός να καταρτίσει ένα πλάνο για τη δημιουργία «ομάδας τίτλων», όπως έκανε με το γήπεδο και όλα τα υπόλοιπα…

                                                                                                                              SAM