Με παρόμοιο τρόπο καθάρισαν Παρί και
Μπάγερν. Με 2 γκολ στο 1ο ημίχρονο και συντήρηση στο 2ο ,
στο οποίο πέτυχαν από ένα γκολ ακόμα παραταύτα. Βρήκαν απέναντι τους δύο
αντιπάλους, τη Λειψία και τη Λιόν, που έμοιαζαν ευχαριστημένες με την πορεία τους
ως εδώ. Είχαν ξεδιψάσει. Από εκεί και πέρα οι δύο ημιτελικοί είχαν ο καθένας
τον δικό του πρωταγωνιστή. Για την Παρί καθάρισε ο Ντι Μαρία με γκολ και δύο
ασίστ και για ην Μπάγερν ο Γκνάμπρι με 2 γκολ !
Σε κάθε περίπτωση, το θέαμα ήταν υψηλό,
παίχτηκε καθαρό ποδόσφαιρο και είχαμε ποικιλία στις τακτικές προσεγγίσεις και στις
ποδοσφαιρικές προτάσεις.
Πάμε να δούμε τους ημιτελικούς
ξεχωριστά….
Λειψία – Παρί Σεν
Ζαιρμέν = 0-3
Η Λειψία ιδρύθηκε το 2009 και σε 11 χρόνια
έφτασε να παίζει σε ένα ματς την πρόκριση της σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Αξιοσημείωτο
πως δεν έχει κατακτήσει κάποιο τίτλο στη μέχρι τώρα ιστορία της. Οπότε κάπου
είναι λογικό που μπήκαν φοβισμένοι και ψαρωμένοι στο γήπεδο. Τόσο οι παίκτες
όσο και ο Νάιγκελσμαν. Ήταν λάθος και η επιλογή του Λουγκιέλε αντί του
Χάλενμπεργκ στα στόπερ και γενικά όλη η αμυντική προσέγγιση του παιχνιδιού. Μέχρι το 42΄που έγινε το 2-0 η Λειψία περίμενε
την αντίπαλο της πίσω από τη σέντρα και δεν πίεζε ψηλά, δεν έκανε επιθετική
άμυνα. Έβγαλε και κούραση η ομάδα και ίσως εκεί οφείλεται η απόφαση να
περιμένουν πίσω από τη σέντρα.
Από την άλλη η Παρί φάνηκε σαν έτοιμη από
καιρό. Ήταν η βραδιά του Ντι Μαρία ο οποίος σήκωσε την ομάδα στις πλάτες του
και με γκολ και 2 ασίστ την οδήγησε στην πρόκριση στον τελικό του Τσάμπιονς
Λιγκ, για 1η φορά στην ιστορία της. Πολύ διαβασμένος ο Τούχελ, είχε
μελετήσει τον αντίπαλο και δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Ο μόνος
προπονητής όλα αυτά τα χρόνια, επί Αράβων στην Παρί, που δεν βασίστηκε σε νέες
ακριβές μεταγραφές αλλά δούλεψε με την ομάδα και απέκτησε παίκτες ρόλων για να
συμπληρώσουν τους ήδη υπάρχοντες σταρ της ομάδας.
Στο 1ο ημίχρονο η Παρί
κυριάρχησε απόλυτα. Πέτυχε 2 γκολ, είχε 2 δοκάρια με τον Νέιμαρ, αλλά και άλλες
φάσεις για να φτάσει πολύ ψηλά τον δείκτη του σκορ. Πίεσε ψηλά, οι παίκτες της έπεφταν
στον αντίπαλο και πίεζαν αμέσως μόλις έχαναν τη μπάλα, για να την ανακτήσουν
ξανά. Εύρισκαν εύκολα χώρους ανάμεσα στις γραμμές της Λειψίας και έκαναν το
παιχνίδι τους, δημιουργώντας αρκετές φάσεις. Δεν ξέρω αν είναι σωστή η επιλογή
του Τούχελ να παίζει με τον Μαρκίνιος στα χαφ, από την άποψη ότι υποπίπτει σε
πολλά λάθη και κάνει αχρείαστα φάουλ αυτός ο Κιμπέπε στο κέντρο της άμυνας, που
με μεγάλη και έμπειρη ομάδα θα τα πληρώσεις. Με Παρέδες και Ντι Μαρία στο
γήπεδο και Εμπαπέ φορ η Παρί έδειξε να έχει καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας και
να είναι πιο άνετη στο κράτημα αυτής.
Το μόνο πρόβλημα για την Παρί είναι το
γεγονός ότι δε μπορεί να σκοράρει ο Νέιμαρ. Και σε αυτό το παιχνίδι έχασε γκολ
ανεπίτρεπτο για την κλάση του. Επίσης δείχνει εκτός φόρμας ο προερχόμενος από
τραυματισμό Εμπαπέ, αν και νομίζω ότι εγκλωβίζεται ως φορ και πως του ταιριάζει
περισσότερο να ξεκινάει τις προσπάθειες του από τα άκρα. Αυτοί οι δύο πρέπει να
ανέβουν εν όψει τελικού.
Στο 2ο ημίχρονο η Παρί έκανε
συντήρηση δυνάμεων στα τελευταία 30 λεπτά αφού είχε σκορ ασφαλείας. Η Λειψία
δεν έκανε την υπέρβαση, δεν είχε την αυτοπεποίθηση να χτυπήσει αυτό το
παιχνίδι, φάνηκε ότι κάπου εδώ έπιασε ταβάνι. Πολλοί παίκτες της σε μέτρια
βραδιά και πολλά τα ατομικά λάθη τους. Δεν έβγαζαν επιθετικότητα στα
μαρκαρίσματα, υπερεκτίμησαν την Παρί και ο Νάιγκελσμαν φάνηκε πολύ αγχωμένος.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά η Παρί έφτασε στον
τελικό, χωρίς να αντιμετωπίσει κάποια βαριά φανέλα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου
ως εδώ. Ο δρόμος της ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα και θα δούμε τη αντίδραση θα
βγάλει απέναντι στη μεγάλη Μπάγερν στον τελικό.
Λιόν – Μπάγερν
Μονάχου = 0-3
Οι παίκτες του Ρούντι Γκαρσία μπήκαν στο
γήπεδο για να κερδίσουν και να πάρουν την πρόκριση για τον τελικό του Τσάμπιονς
Λιγκ. Είχαν προκριθεί επί της Γιουβέντους και επί της Μάντσεστερ Σίτι στους δύο
προηγούμενους γύρους και αυτό τους γέμιζε αυτοπεποίθηση. Μπήκαν πολύ δυνατά στο
παιχνίδι, προετοιμασμένοι κατάλληλα και διαβασμένοι ως προς το τι πρέπει να
κάνουν. Στα πρώτα 17 λεπτά τρόμαξαν την Μπάγερν. Έφυγαν τρεις φορές στην κόντρα
και είχαν την ευκαιρία να προηγηθούν. Στην πρώτη, μόλις στο 4΄, ο Νόιερ έκρυψε
το τέρμα στον Ντεπάι ο οποίος πλάσαρε άουτ, στη δεύτερη ο Μπόατενγκ έκοψε την
πάσα του Κορνέ και στην τρίτη το δοκάρι σταμάτησε τον Εκαμπί, στο 17΄.
Από εκείνο το σημείο και έπειτα ανέλαβε
δράση ο Σερτζ Γκνάμπρι και «σκότωσε» τα όνειρα τον Λιονέ. Για ένα 20λεπτο ο Γκνάμπρι ήταν ο απόλυτος
πρωταγωνιστής στο παιχνίδι, λες και έπαιζε μόνος του τη Λιόν. Ότι σημαντικό
γινόταν στο χορτάρι οφείλονταν σε αυτόν. Πέτυχε δύο γκολ και είχε άλλες δύο
ευκαιρίες. Έβγαλε προσωπικότητα σε ένα
πολύ κρίσιμο αγώνα και καθάρισε για την ομάδα του !
Έτσι η Μπάγερν πήγε στα αποδυτήρια για την
ανάπαυλα με 2-0 μπροστά, ένα εξαιρετικό σκορ. Η Λιον δεν τα παράτησε. Στο 2ο
ημίχρονο έπαιξε με ψηλά την άμυνα, να πιέσει τη Μπάγερν, πήρε ρίσκο για να βρει
το γκολ και να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Η Μπάγερν το εκμεταλλεύτηκε, έκανε
κλεψίματα και με κάθετες πάσες χτύπησε στην κόντρα και είχε φάσεις να καθαρίσει
το ματς.
Πολύ διαβασμένος ο Γκαρσία, κέρδισε πολλούς
πόντους ως προπονητής σε αυτό το final-8, απλά οι παίκτες του δεν έβαλαν τη μπάλα στα δίχτυα στις κλασικές
ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν. Δεν έπαιζε πασίτσες στην περιοχή της η Λιόν
για να την πρεσάρει η Μπάγερν και να κάνει λάθη. Γέμιζε τη μπάλα προς τη σέντρα
και πήγε σε διεκδικήσεις, σε προσωπικές μονομαχίες, με τους παίκτες της να
υπερέχουν σωματικά. Αυτό κούρασε τους Γερμανούς. Ο Γκαρσία έκανε 5 αλλαγές ως
το 72΄, φρέσκαρε την ομάδα του, ανακάτεψε την τράπουλα και προσπάθησε να πάρει
ότι του έδινε το παιχνίδι. Έριξε όλα του τα όπλα στη μάχη αλλά οι παίκτες του
δεν είχαν την ποιότητα και το καθαρό μυαλό να τελειώσουν τις φάσεις.
Προς το τέλος, στο 88΄, σκόραρε και ο
Λεβαντόφσκι για τη Μπάγερν αλλά δεν τον βλέπω σε καλή κατάσταση. Αν και πάντα
χανόταν στα μεγάλα παιχνίδια, δεν έβρισκε χώρους. Πολλές ευκαιρίες δημιούργησε
και έχασε η Λιον και η άμυνα της Μπάγερν έδειξε ευάλωτη. Την έσωσε ο Νόιερ που
επανήλθε σε υψηλά στάνταρ απόδοσης και είναι ξανά ο καλύτερος τερματοφύλακας
στον κόσμο. Η επιλογή του Φλικ να παίξει με ψηλά την άμυνα, πολύ κοντά τις γραμμές
και οι παίκτες του να πέφτουν ανά 2 και 3 στον αντίπαλο παίκτη που έχει τη
μπάλα και να τον πνίγουν, έχει βγει μέχρι στιγμής. Η Μπάγερν κάνει κλεψίματα,
βρίσκει χώρους και σκοράρει κατά ριπάς. Μπορεί να τρώει επιθέσεις στην πλάτη της
άμυνας της αλλά εκεί υπάρχει ο Νόιερ και καθαρίζει. Θα δούμε αν θα της βγει και
απέναντι στους Νέιμαρ και Εμπαπέ.
Παρί Σεν
Ζαιρμέν – Μπάγερν
Δύο δυνατά brand names του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έφτασαν στον φετινό τελικό
του Τσάμπιονς Λιγκ. Ήμασταν τυχεροί που δεν προέκυψε ξανά εμφύλιος. Είδαμε
πέρυσι πόσο λίγη εμφανίστηκε η Τότεναμ κόντρα στη Λίβερπουλ. Το ίδιο θα γινόταν
και φέτος να προέκυπτε είτε το Μπάγερν – Λειψία, είτε το Παρί- Λιόν.
Μέχρι τώρα η Μπάγερν πάει τρένο και σαρώνει
ότι βρει στο διάβα της, Τσέλσι, Μπαρτσελόνα και Λιον, στάθηκαν χαμηλά εμπόδια. Η
Παρί ξεμπλόκαρε και πήρε τα πάνω της μετά την πρόκριση επί της Αταλάντα και τον
τρόπο που αυτή ήρθε, με επική ανατροπή σε 149 δευτερόλεπτα! Εκεί το πίστεψε.
Από τη μια, λοιπόν, η Μπάγερν μια
καλοκουρδισμένη μηχανή που αποδίδει ποδόσφαιρο σε υψηλές στροφές και από την
άλλη η Παρί που βασίζεται περισσότερο στο ατομικό ταλέντο των παικτών της,
περιμένει να καθαρίσει κάποιος από τους Ντι Μαρία, Νέιμαρ, Ικάρντι και Εμπαπέ.
Τέλος φαίνεται πως επιστρέψαμε ξανά στην
εποχή των Γερμανών προπονητών. Πρώτη φορά στα ημιτελικά της κορυφαίας
διασυλλογικής διοργάνωσης έφτασαν τρεις ομάδες με προπονητές από την ίδια χώρα.
Τα τελευταία χρόνια είχε τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους κόουτς να μάχονται
για την πρωτοκαθεδρία, αλλά πλέον οι Γερμανοί ξανάρθαν.
SAM
SAM
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου