Η Μίλαν του Ζλάταν

   Τα τελευταία χρόνια η άλλοτε κραταιά Μίλαν βολοδέρνει στη μέση της βαθμολογίας του Καμπιονάτο, δεν επιτυγχάνει ούτε καν την έξοδο της στην Ευρώπη. Τους τίτλους τους μονοπωλεί η Γιουβέντους, η Νάπολι ήταν η διεκδικήτρια μέχρι και πέρυσι, ακολουθούσαν οι δύο ομάδες της Ρώμης, Λάτσιο και Ρόμα, η Ίντερ, η Φιωρεντίνα και την τελευταία 3ετια η Αταλάντα. Η κάτοχος 7 κυπέλλων πρωταθλητριών έχει χρόνια να παίξει σε ομίλους του Champions league.

      Την ομάδα τρέχουν ο πολύς Πάολο Μαλντίνι συνεπικουρούμενος από τον άλλοτε συμπαίκτη του Σβόντιμιρ Μπόμπαν. Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι είναι διαφορετικό πράγμα να είσαι τεράστιος φορώντας σορτσάκι στο γήπεδο και εντελώς άλλο να φοράς κουστούμι και να κρατάς το τιμόνι μιας ομάδας διοικητικά. Συνήθως τους μεγάλους παίκτες τους κατατρώει ο εγωισμός τους γι αυτό που υπήρξαν κάποτε και αδυνατούν να προσαρμοστούν στο νέο τους ρόλο και στα τωρινά δεδομένα. Πάντως είναι πολύ νωρίς για να κριθεί το δίδυμο της Μίλαν μιας και ανέλαβαν μόλις το περασμένο καλοκαίρι.

     Όμως είναι δεδομένο ότι η Μίλαν οδεύει σε μια ακόμη χαμένη χρονιά. Το ξεκίνημα της ομάδας στο πρωτάθλημα ήταν κάκιστο, ο σύλλογος πέρασε ένα δύσκολο φθινόπωρο και τα ανεπιτυχή αποτελέσματα οδήγησαν στην απόφαση της αντικατάστασης του Μάρκο Τζιανπάολο από τον Στέφανο Πιόλι, χωρίς όμως να επιτευχθεί η αγωνιστική αναγέννηση της ομάδας και με τα αποτελέσματα να είναι περίπου ίδια.

     Με αυτά και με αυτά, αποφασίστηκε η ομάδα να πάει στην προσθήκη του 38χρονου φορ Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς. Μεγάλη υπόθεση για τη Μίλαν, ακόμα και τώρα στα 38 του. Παραμένει υψηλού επιπέδου επιθετικός, δίνει οντότητα στην επίθεση της ομάδας, τραβάει πάνω του τους αντιπάλους αμυντικούς και ανοίγει χώρο για τους συμπαίκτες του. Ενώ με την παρουσία του στα αποδυτήρια δίνει άλλον αέρα και αυτοπεποίθηση  στους συμπαίκτες του.

   Παρακολουθώντας την ομάδα, θεωρώ απαραίτητο να βρει παίκτη με παρόμοια προσωπικότητα και για το κέντρο της άμυνας της. Καλός ο Ρομανιόλι αλλά όχι για ηγέτης, ενώ ο νεοαποκτηθείς Κιάερ είναι αργός και λίγος γιο ομάδα αυτού του βεληνεκούς. Μουσάτζιο και Ντουάρτε λίγα πράγματα. Στο τέρμα ο Ντοναρούμα είναι υψηλού επιπέδου. Εδώ έφυγε ο Ρέινα και πήγε στην Άστον Βίλλα και ήρθε ο Μπέγκοβιτς για 2^ος.  Στα μπακ, αριστερά ο Τεό Ερνάντεζ κάνει μεγάλη χρονιά, παρά τη μετριότητα της ομάδας και έχει εξαφανίσει τον μέχρι πέρυσι βασικό Ρικάρντο Ροντρίγκεζ. Δεξιά Καλάμπρια και Κόντι μοιράζονται τα παιχνίδια. Θετικό το ότι ο Κόντι, μετά από δυο χρόνια, δείχνει να ξεπερνάει τον τραυματισμό του –χιαστό. Είναι καλύτερος παίκτης από τον Καλάμπρια.

    Στα χαφ ο Κεϊτά είναι μέτριος, ενώ ο Μπενασέρ τώρα παίρνει τα πάνω του, μετά από ένα χρόνο στην ομάδα, ο καλύτερος παίκτης του περυσινού Κόπα Άφρικα. Από εκεί και πέρα, παίκτες όπως ο Σούσο, ο Μπεναβεντούρα, ο Κρούνιτς ακόμα και ο Σάμου Καστιγιέχο δεν έπρεπε να περνάνε ούτε απ’ έξω από το Μιλανέλο. Όταν η Μίλαν φτάνει να έχει καλύτερο παίκτη τον Σούσο ή τον Μποναβεντούρα σε κάθε παιχνίδι, τότε είναι φανερό ότι υπάρχει πρόβλημα. Δεν είναι για το μέγεθος της Μίλαν αυτοί οι παίκτες. Είναι για Ολυμπιακό, Γαλατάσαράι, Φενερμπαχτσέ κλπ. Για παράδειγμα, μπορεί ο Ποντένσε, που είναι καλύτερος από αυτούς, να πάει στη Μίλαν και να τη σηκώσει?

    Όταν έχει τέτοιους παίκτες δίπλα του ο ταλαντούχος Πακέτα ή πίσω του ο φορ Πιάτεκ πώς να πιάσουν? Τα ταλέντα πρέπει να μπουν σε μια έτοιμη ομάδα, με φτασμένους παίκτες για να ανέβουν παιχτικά και όχι δίπλα σε μετριότητες που θα περιμένουν από τα ταλέντα να σηκώσουν την ομάδα και αυτούς μαζί. Εδώ η παρουσία του Ζλάταν έστω και σε αυτή την ηλικία μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο και με την εμπειρία, την αξία και την προσωπικότητα του να καθοδηγήσει την ομάδα και τους νεαρούς ταλαντούχους παίκτες, να τους δείξει το δρόμο προς την καταξίωση.

   Μέτρια σαιζόν κάνει και ο Λεάο, ένας ακόμα νεαρός και ταλαντούχος παίκτης, που παίζει από αριστερά στην επίθεση, θέση που δεν τον εξυπηρετεί, δεν τον βοηθάει το κορμί του για εκεί, είναι παίκτης περιοχής αλλά στη Μίλαν υπάρχει ο Ζλάταν και ο Πιάτεκ που έχουν περισσότερο το γκολ.  Αντίθετα για έξω αριστερά είναι ταμαμ ο δευτεραθλητής κόσμου Άντε Ρέμπιτς, που τώρα μπαίνει σιγά σιγά στην ομάδα. Μιλάμε για παιχταρά, που μπορεί να σηκώσει τη Μίλαν και που μέχρι τώρα στη σαιζόν παραμένει αναξιοποίητος. Αυτός ναι, έχει την ταχύτητα, την έκρηξη να παίξει αριστερά και να συγκλίνει περιοχή, αφού έχει το γκολ. Διαθέτει προσωπικότητα, μπαλαδοσύνη  και ποδοσφαιρική αλητεία για μια μεγάλη Μίλαν. Ρέμπιτς – Πασκέτα –Πιάτεκ έπρεπε να συνθέτουν μια τριάδα όνειρο στην επίθεση της Μίλαν, αλλά για να γίνει αυτού του είδους η σύνθεση χρειάζεται προπονητής. Μεγάλος προπονητής.

  Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει ο χερ Πάολο. Φέτος, την πρώτη του χρονιά, πρέπει να κατάλαβε ότι με Τζιανπάολο, Πιόλι και Γκατούζο, μεγάλη ομάδα δε φτιάχνεις. Αυτή τη στιγμή η Μίλαν δε χρειάζεται προπονητή διαχειριστή, στιλ Αντσελότι, γιατί δεν είναι έτοιμη ομάδα. Θέλει προπονητή να σηκώσει μανίκια και να ρίξει μπετά, να χτίσει ομάδα από την αρχή. Να αποφασίσουν τη ποδόσφαιρο θα παίξει η ομάδα στη διοίκηση και να φέρουν τον κατάλληλο προπονητή που πρεσβεύει αυτό το στιλ παιχνιδιού. Κατόπιν από κοινού να καταρτίσουν και να θέσουν σε λειτουργία το αγωνιστικό πλάνο του συλλόγου για την επόμενη 3ετια, ακόμα και 5ετια, να προβούν σε ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ και να θέσουν σε εφαρμογή το μεταγραφικό σχεδιασμό για τη σταδιακή ενίσχυση της ομάδος. Δουλειά που έγινε στη Λίβερπουλ με την πρόσληψη του Κλοπ.

   Απαιτείται, δηλαδή,  προπονητής με ισχυρή προσωπικότητα, νικητής, να έχει κερδίσει όπου έχει δουλέψει, να έχει εμπιστοσύνη στον τρόπο δουλειάς του που να είναι συγκεκριμένος, δοκιμασμένος και επιτυχημένος. Όχι προπονητής κορεσμένος όπως ο Μουρίνιο. Να θέλει να δουλέψει στη Μίλαν, να φιλοδοξεί να κερδίσει τίτλους με αυτή. Περιπτώσεις σαν του Κλοπ ή του Πεπ είναι απλησίαστες, υπάρχουν όμως ικανότατοι κόουτς. Παράδειγμα ο Ποκετίνο, ο Πελεγκρίνι, ο Αλέγκρι, ο Ράφα Μπενίτεθ, ο Λουϊς Ενρίκε. Χάθηκε ευκαιρία το καλοκαίρι με τον Σάρι να πάει Γιουβέντους και τον Κόντε να πάει Ίντερ. Για περισσότερο ρίσκο υπάρχουν ο Μαρσελίνιο με εκπληκτική δουλειά πέρυσι στη Βαλένθια, ο Άντι Χίττερ της Άιντραχτ Φρανκφούρτης όπου είχε παίκτη τον Ρέμπιτς και ο Μαρσέλο Γκαγιάρδο με φοβερή δουλειά στη Ρίβερ Πλέιτ και που πλέον είναι έτοιμος να περάσει τον Ατλαντικό.

     Είναι μονόδρομος για τον Μαλντίνι η επιλογή μεγάλου προπονητή για να χτίσει τη νέα κραταιά Μίλαν, αλλιώς όσα χρήματα και αν διατεθούν για μεταγραφές, η ομάδα θα παραμείνει στη μετριότητα και στη σκιά της Γιουβέντους. Συμπερασματικά δυο πράγματα για αρχή χρειάζεται η Μίλαν, μεγάλο προπονητή και κεντρικό αμυντικό με προσωπικότητα.

                                                                                                                              SAM

ΠΑΟΚ : Η ήττα από τον Άρη και η πιο δύσκολη εβδομάδα τα 2 τελευταία χρόνια…..

    Ο δικέφαλος του βορά κατέκτησε πέρυσι το πρωτάθλημα μετά από 30+ χρόνια και μάλιστα αήττητος, μόλις το 3^ο στην ιστορία του και ταυτόχρονα έκανε και το 1^ο του νταμπλ με την κατάκτηση και του κυπέλλου. Η πιο επιτυχημένη σαιζόν της ιστορίας του. Το καλοκαίρι άλλαξε όπως άλλαξε προπονητή και στη θέση του Λουτσέσκου ήρθε ο Αμπέλ Φερέιρα, έφυγαν κάποιοι παίκτες όπως ο Κάνιας αλλά κατά βάση διατήρησε τον κορμό του. Αποκλείστηκε από την Ευρώπη και έτσι μέχρι τώρα είχε τις υποχρεώσεις του μόνο για το πρωτάθλημα, ενώ μεσοβδόμαδα έδωσε και το πρώτο του παιχνίδι για το κύπελλο. Υπήρχε πρόβλημα με τις απουσίες των τραυματιών Μαουρίτσιο, Βιεϊρίνια και Βερνμπλουμ αλλά οι δύο πρώτοι επέστρεψαν και μπαίνουν σταδιακά στην ομάδα αναζητώντας τη φόρμα τους. Παρόλο που ο νέος προπονητής έχει διαφορετική αγωνιστική προσέγγιση και προσπάθησε να περάσει τα δικά του πράγματα στην ομάδα, ο ΠΑΟΚ συνέχισε την αήττητη πορεία του, η οποία σταμάτησε στους 51 αγώνες μετά την ήττα της περασμένης Κυριακής από τον αιώνιο αντίπαλο Άρη….

             Το ντέρμπι του «Κλ. Βικελίδης»

   Ένα παιχνίδι στο οποίο ο δικέφαλος παρουσιάστηκε ιδιαίτερα κακός και ειδικά η εικόνα του μετά την ισοφάριση που δέχθηκε μόλις στο 17’,  ήταν σοκαριστική. Ο ΠΑΟΚ μπήκε δυνατά στο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης, με τον αέρα του πρωταθλητή και του αήττητου, προηγήθηκε στο 10΄ με τον Σφιντέρσκι, μετά το λάθος διώξιμο του Κουέστα στο σουτ του Πέλκα και χάνει καλή ευκαιρία για το 0-2, με τον Μίσιτς στο 12΄, το σουτ του οποίου έδιωξε σε κόρνερ ο Κουέστα. Δέχεται την ισοφάριση από κόντρα επίθεση του Άρη και ενάντια στη ροή του παιχνιδιού, με τον Λάρσον να περνάει σα σταματημένο τον Μάτος και να νικάει τον απροετοίμαστο Ζίφκοβιτς και στο καπάκι, στο 22΄ο ΠΑΟΚ έχει νέα μεγάλη ευκαιρία που σπαταλάει ο Σφιντέρσκι.      

      Από εκεί και μετά ο δικέφαλος είναι κακός, έχει μεν τη μπάλα αλλά αδυνατεί να πλησιάσει στην αντίπαλη περιοχή και να δημιουργήσει καταστάσεις. Στο 41΄ δέχεται και 2^ο γκολ με κεφαλιά από τον Βέλεθ μετά από εκτέλεση φάουλ του Γκάμα και έτσι κλείνει το 1ο ημίχρονο, στο οποίο ο ΠΑΟΚ είχε 8 τελικές, οι 5 στην εστία, προηγήθηκε, έχασε 2 καλές ευκαιρίες αλλά ο Άρης ήταν αυτός που βρήκε δύο γκολ, επέτυχε την ανατροπή και πήγε προηγούμενος στο ημίχρονο.

  Ο Άρης του Ένιγκ, ο οποίος έκανε απλά πράγματα στο γήπεδο, άφησε την κατοχή στον ΠΑΟΚ, 64%-36% στο ημίχρονο και χτυπούσε στην κόντρα, ο Ιντέγιε τραβιόταν δεξιά και ο Λάρσον με την ταχύτητα του, έμπαινε στην καρδιά της άμυνας του ΠΑΟΚ!  Στην αντίπερα όχθη ο Φερέιρα επέλεξε να ξεκινήσει το παιχνίδι με τον Μαουρίτσιο δίπλα στον Μίσιτς στα χαφ, τον Πέλκα μπροστά τους αντί του Μπίσεβαρ και τους Λημνιό – Βιεϊρίνια στα άκρα…. οι περισσότεροι ήταν σε κάκιστη μέρα, εκτός παιχνιδιού. Στην άμυνα ο σκουριασμένος Βαρέλα συνέθετε ένα αργό αμυντικό δίδυμο με τον Ίγκνασον και έκαναν φανερή την απουσία του Κρέσπο, έχασαν πολλές μονομαχίες και κεφαλιές από τον Ιντέγιε.

   Με την έναρξη του 2^ου ημιχρόνου ο Άρης ευτύχησε να κάνει το 3-1 με τον Ροζ μετά από τραγική και άψυχη έξοδο του Ζίφκοβιτς και στο καπάκι του ακυρώθηκε, σωστά, κι άλλο γκολ του Φέτφατζίδη. Πάντως ο Άρης, με αυτά, απέκτησε ψυχολογία, είχε ορμή στον αγώνα, οι παίκτες του έτρωγαν σίδερα, μπλόκαρε τα άκρα του ΠΑΟΚ και ο Φέτφα οργίαζε από δεξιά με ατομικές ενέργειες.

   Ο Φερέιρα παρότι αρκετοί παίκτες του ήταν σε κακή βραδιά δεν έκανε καμιά αλλαγή στο ημίχρονο. Στο παιχνίδι φάνηκε ότι ήταν λάθος η απόφαση του να παίξει δίχως αμυντικό χαφ, ο Αουγκούστο ήταν απαραίτητος ή έστω ο Εσίτι. Ο Άρης βρήκε χώρους στο κέντρο, προκάλεσε φόβο με τις κόντρα επιθέσεις του και έτσι ήλεγξε την επιθετικότητα του ΠΑΟΚ. Ο Φερέιρα ¨ξύπνησε¨ αργά και πέρασε στο παιχνίδι τον Μπίσεβαρ αλλά πλέον ο Άρης δεν «πιανόταν», έκανε το 4-1 με τον Σάσα στο 70΄και πήγαινε για έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο! Τότε ο Φερέιρα επιχείρησε να συμμαζέψει την ομάδα, όμως δε ρίσκαρε, δεν έπαιξε με δύο επιθετικούς αλλά ο Άπκομ αντικατέστησε τον Σφιντέρσκι και ο Αουγκούστο  τον επιθετικογεννή Βιεϊρίνια. Πάντως κατάφερε να μειώσει με τον Μάτος στο 77΄και να περιορίσει τον διασυρμό, αλλά από εκεί και έπειτα και μέχρι τη λήξη του παιχνιδιού ήταν αποκαμωμένος, ακίνδυνος και δεν απείλησε.

   Γενικά στο παιχνίδι ο ΠΑΟΚ είχε πολλά αβίαστα λάθη, πολλές λάθος μεταβιβάσεις, πουλήματα της μπάλας, πολλά κενά στην άμυνα και πολλούς παίκτες σε κακή ημέρα. Με χειρότερο τον Ζίφκοβιτς που του χρεώνονται το 1^ο και το 3^ο γκολ. Ο Βιεϊρίνια δεν υπήρχε στο γήπεδο, άτολμος ο Λημνιός και ανέτοιμος ο Μαουρίτσιο. Οι δύο χαφ του ΠΑΟΚ έπεσαν θύματα των Σάσα και Ματίγια οι οποίοι δεν τους άφησαν να πάρουν ανάσα και κυριολεκτικά του κατάπιαν. Η άμυνα έφαγε 4 γκολ μετά από δύο χρόνια, κάθε φάση του Άρη ήταν γκολ. Ήταν μια βραδιά που φάνηκαν όλες οι αδυναμίες του ΠΑΟΚ και απομυθοποιήθηκε ο αήττητος πρωταθλητής.

Ο ΠΑΟΚ μπήκε στην πιο δύσκολη εβδομάδα των τελευταίων δύο χρόνων….

                        

    Στην Κρήτη για το κύπελλο.

    Το ποδόσφαιρο όμως δε σταματάει και ουδείς μπορεί να μείνει σε μια νίκη ή σε μια ήττα όσο μεγάλες και αν είναι. Τρεις μέρες μετά ο ΠΑΟΚ κατέβηκε στην Κρήτη για να αντιμετωπίσει τον ΟΦΗ για το κύπελλο. Ο Φερέιρα προχώρησε σε αλλαγές, στο τέρμα πήρε θέση ο Πασχαλάκης, στα δεξιά της άμυνας ο Ροντρίγκο αντί του Μάτος, ο Εσίτι καθαρόαιμος αμυντικός χαφ με τον Μαουρίτσιο δίπλα του και τον Μίσιτς μπροστά τους σε ρόλο 10αριου, πίσω από τον φορ και τον Μπίσεβαρ να ξεκινάει αριστερά στην επίθεση.  Το μάτι των παικτών του ΠΑΟΚ «γυάλιζε» και ήθελαν να δώσουν απαντήσεις. Καθοδηγούμενοι από έναν εκπληκτικό Μίσιτς, ο οποίος έδωσε τρεις ασίστ, έφτασαν σε μια άνετη επικράτηση με 0-3 και σφράγισαν ουσιαστικά την πρόκριση. Μια νίκη που δίνει ψυχολογία στην ομάδα ενόψει της απαιτητικής συνέχειας. Κέρδισε πράγματα και αγωνιστικά ο ΠΑΟΚ από αυτό το παιχνίδι και ειδικά τον Μίσιτς που έδειξε ότι ως 10αρι διαθέτει την τεχνική, την αντίληψη, την πάσα και το σουτ για να κάνει τη διαφορά. Χρόνο πήρε και ο Λάμπρου που είχε και μια καλή ενέργεια προς το τέλος του παιχνιδιού.

Η ουσία είναι ότι ο δικέφαλος έβγαλε αντίδραση, τρεις μέρες μετά τη βαριά ήττα από τον συμπολίτη Άρη πήγε στο Ηράκλειο καθάρισε την πρόκριση, έκανε τον ΟΦΗ να μοιάζει μικρή ομάδα και πήρε ψυχολογία, πίστεψε εκ νέου στα δυνατότητες του, κάνοντας το ματς στου «Χαριλάου» να φαντάζει μια κακή παρένθεση.

   Ντέρμπι αποδείξεων κόντρα στην ΑΕΚ.

  Στο ντέρμπι της Τούμπας η ΑΕΚ μπήκε δυνατά με σκοπό να αιφνιδιάσει τον ΠΑΟΚ, όμως μετά το δεκάλεπτο ο δικέφαλος του βορά ισορρόπησε, πήρε την κατοχή, όμως δεν έβρισκε διαδρόμους για να γίνει ιδιαίτερα απειλητικός. Με το κλασικό 4-2-3-1 έπαιξε ο ΠΑΟΚ ενώ ο Καρέρα προσπάθησε να αιφνιδιάσει και να μπλοκάρει τον άξονα του ΠΑΟΚ βάζοντας τον Σαμπανάτζοβιτς δίπλα στους Σιμόες και Κρστισιτς στα χαφ.  Παρουσιάζοντας όμως μια ΑΕΚ πολύ αμυντικογεννή, πολύ παθητική στο παιχνίδι της και χωρίς καμιά διάθεση να επιτεθεί και να διεκδικήσει τη νίκη. Απλά προσεχτική ανασταλτικά και με αποκλειστικό σκοπό να αναχαιτίσει τις επιθέσεις του ΠΑΟΚ. Τον μπλόκαρε και παρότι ο ΠΑΟΚ είχε κατοχή, δεν απειλούσε. Επιπλέον, ο Καρέρα με τον Βέρντε να βοηθάει τον Μπακάκη περιόρισε αισθητά τον Γιαννούλη και στέρησε στον ΠΑΟΚ την ανάπτυξη που σε κάθε παιχνίδι έχει από την αριστερή πλευρά. Έτσι το πρώτο ημίχρονο  κύλησε χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις. Στο 2^ο ο ΠΑΟΚ μπήκε δυνατά και στο 55΄ κέρδισε το πέναλτι με το οποίο άνοιξε το σκορ και από το οποίο κρίθηκε το παιχνίδι. Στο τελευταίο 20λεπτο η ΑΕΚ προσπάθησε να βγάλει αντίδραση, είχε το δοκάρι με τον Μάνταλο στο 71΄ και την ευκαιρία του Ολιβέιρα στο 80΄αλλά δεν…. Στο τέλος μάλιστα προέκυψαν και οι αποβολές του Χουλτ και του Λιβάγια που της δημιουργούν πρόβλημα για τη συνέχεια.

       Ο Καρέρα ξεκίνησε μόνο του τον Λιβάγια στην επίθεση, ρόλο στον οποίο ο Κροάτης μας έχει δείξει όλα αυτά τα χρόνια ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει, δεν του ταιριάζει. Με την είσοδο του Ολιβέιρα, ο οποίος χθες δεν ήταν καλός, η ΑΕΚ ανέβηκε επιθετικά. Και ο ΠΑΟΚ ήταν μαζεμένος, με τον Εσίτι στα χαφ, ο οποίος δεν έχει καθόλου δημιουργία και με το μυαλό του στο να μη δεχτεί κόντρα επιθέσεις, στο να μην την πατήσει όπως με τον Άρη. Το 2^ο ημίχρονο δεν ήταν «σούπα» όπως το πρώτο. Σε αυτό βοήθησε το πέναλτι-γκολ του Βιεϊρίνια. Οι παίκτες έδωσαν μάχες σώμα με σώμα, είχαμε δυνατές μονομαχίες, το παιχνίδι είχε ένταση, νεύρα, πάθος, θύμιζε ντέρμπι.

    Ένας ΠΑΟΚ που προερχόταν από την ήττα στο ντερμπι με τον Άρη που τον άφησε 2^ο στη βαθμολογία, στο -1 από τον Ολυμπιακό, για τον οποίο γνώριζε ότι είχε περάσει, προηγουμένως, νικηφόρα από τη Λαμία και με το επιβλητικό 0-4 μάλιστα. Όλη αυτή η κατάσταση τον άγχωσε, έκανε βαριά τα πόδια των παικτών του, που δεν ήθελαν ακόμη μία βαθμολογική απώλεια και να χάσουν ακόμη περισσότερο έδαφος από τον Ολυμπιακό, με τη διαφορά να πάει στο -3 ή στο  -4. Φάνηκε στο τέλος. Με τη λήξη του παιχνιδιού βγήκε η πίεση των παικτών, που πανηγύρισαν τη νίκη τους.

   Μια νίκη που σήμανε το τέλος μιας πολύ δύσκολης, από κάθε άποψη, εβδομάδας για τον δικέφαλο του βορά .

    Ο ΠΑΟΚ «έσπασε το ρόδι», πήρε την 1^η του νίκη φέτος σε ντέρμπι!  Σε γενικές γραμμές πάντως ο ΠΑΟΚ με τη χθεσινή του εμφάνιση δεν έπεισε. Δεν ήταν η ομάδα που ξέρουμε, που έχουμε δει να πνίγει κάθε αντίπαλο μέσα στην Τούμπα. Δεν είναι σε φόρμα η ομάδα, πολλοί παίκτες του είναι ντεφορμέ. Πάντως και με τη χθεσινή του νίκη δείχνει να ξεπερνάει την ήττα από τον Άρη και να κοιτάζει μπροστά. Στην παρούσα φάση πάντως μοιάζει να είναι πίσω αγωνιστικά από τον Ολυμπιακό. Το θέμα είναι ποιος θα είναι φορμαρισμένος Μάρτη -  Απρίλη, στα play off, όταν θα κριθεί ο τίτλος. Βασικό, και ποιος «θα έχει» τον άλλο, πνευματικά και ψυχολογικά στις μεταξύ τους αναμετρήσεις.

   Σε κάθε περίπτωση θα γίνει μεγάλη μάχη για τον τίτλο φέτος μεταξύ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού…

Υ.Γ.   Ο Γιόνi Γκονζάλεζ που αναφέραμε στη σελίδα, με την προτροπή «πάρτε τον» υπέγραψε στην Μπενφίκα ως το 2024….φήμες λένε ότι οι Λουζιτανοί σκοπεύουν να τον δώσουν δανεικό για τον επόμενο 1,5 χρόνο, με τον ΠΑΟΚ να ενδιαφέρεται. ,Μακάρι….

                                                                                                                                SAM