Πρώτο φαβορί και φέτος για το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ

Τρεις γύρους αήττητος…. ε, και να μη θες να ασχοληθείς, στο επιβάλει. Μετά το αήττητο περυσινό πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ με το φινάλε του πρώτου γύρου βρίσκεται στην κορυφή του φετινού μαραθωνίου, δίχως ακόμη να έχει νοιώσει την πίκρα και την απογοήτευση της ήττας.

Η φετινή ομάδα έχει αρκετές διαφορές σε σχέση με την περυσινή που έκανε το νταμπλ. Καταρχήν ο τιμονιέρης. Δύο μέρες πριν την έναρξη της προετοιμασίας για τη νέα σαιζόν, ο θριαμβευτής της περασμένης χρονιάς, Ραζβάν Λουτσέσκου, βλέποντας ότι δεν εισακούγονται οι εισηγήσεις του στον καταρτισμό του ρόστερ, από τη διοίκηση, αποφάσισε να τα βροντήξει και να φύγει με προορισμό τα πετροδόλαρα.

Ο Μάριο Μπράνκο, ο τεχνικός διευθυντής, του δικεφάλου του βορά, παρέμεινε ψύχραιμος, όπως είχε κάνει και μετά την πώληση του αρχισκόρερ Πρίγιοβιτς τον περασμένο Γενάρη. Μοιάζει να έχει κατασταλαγμένες απόψεις, να ξέρει τι ομάδα θέλει να δημιουργήσει και να ξέρει τι ψάχνει κάθε φορά που προκύπτει ανάγκη. Μέσα σε 48 ώρες έκλεισε τον συμπατριώτη του Άμπελ Φερέιρα, καταβάλοντας 2 εκ ευρώ στη Μπράγκα. Έτσι, η ομάδα ξεκίνησε την προετοιμασία έχοντας προπονητή !

Πρώτος στόχος του ΠΑΟΚ ήταν η είσοδος της ομάδας στους ομίλους του Champions league. Όμως η κλήρωση του έφερε απέναντι του τον μεγάλο Άγιαξ. Όχι, δεν ήταν ατυχία. Η ομάδα πλήρωσε την αδιαφορία που έχει επιδείξει τα τελευταία χρόνια στα ευρωπαϊκά ματς, όπου έχει γνωρίσει αναπάντεχες ήττες και εξευτελιστικούς αποκλεισμούς από πολύ κατώτερους αντιπάλους. Συνήθεια που τη συνέχισε και αυτό το καλοκαίρι αφού μετά τον αποκλεισμό από τον Άγιαξ και για το Europa league πλέον, κατάφερε να αποκλειστεί από τη Σλόβαν Μπρατσλάβας. Ε, δεν του φταίει η κληρωτίδα μετά.

Σε εκείνη τη χρονική στιγμή ο Μπράνκο, θέλοντας να αναλάβει την ευθύνη για την ευρωπαϊκή αποτυχία υπέβαλλε την παραίτηση του. Ο Ιβάν σωστά δεν την έκανε αποδεκτή, βλέποντας στο πρόσωπο του έναν άνθρωπο με πείρα και επαφές στη διεθνή αγορά, ο οποίος μπορεί να του χτίσει την ομάδα.

Από ότι διαβάζω, για τους στόχους του Ιανουαρίου ο ΠΑΟΚ κινείται στα όρια που έχει βάλει ο Μπράνκο. Καταρχήν, στο ηλικιακό, ήτοι για παίκτες ηλικίας από 18 έως 23 ετών. Παίκτες με μεταπωλητική αξία.  Ήδη ακούγονται τα ονόματα των φορ Βαγγέλη Παυλίδη (21χρ) και του Σλοβάκου Ρόμπερτ Μπόζενικ (20χρ). Το θέμα είναι πόσο θα ανοίξει το πορτοφόλι του ο Ιβάν. Φαίνεται πάντως ότι ο απώτερος στόχος του Μπράνκο είναι να προσελκύσει νεαρούς Ευρωπαίους παίκτες, δείχνοντας τους ότι μέσω του ΠΑΟΚ θα βελτιωθούν και θα αναδειχθούν. Δε στοχεύει στο να κερδίσει επικοινωνιακά, αλλά στο να χτίσει σωστά !

Και πάμε στον κόουτς Άμπελ Φερέιρα. Προπονητής υπαρκτός και σε εξαιρετική ηλικία, αφού είναι γεννημένος το 1978, ήτοι μόλις 41 χρονών, φιλόδοξος και ανερχόμενος. Ξεκίνησε την καριέρα του από τις ακαδημίες της Σπόρτιγκ Λισαβόνας το 2012 και παρέμεινε εκεί ως το 2014. Στη συνέχεια πήγε στη 2^η ομάδα της Μπράγκα, απ’ όπου μεταπήδησε το 2017 και έως το 2019 στην πρώτη ομάδα της (Μπράγκα), όπου παρουσίασε αξιοσημείωτο έργο. Το σύστημα που προτιμά και που πάνω στο οποίο έχει μάθει και αρέσκεται να δουλεύει είναι το 4-4-2, με δύο κόφτες. Αυτό προσπάθησε να επιβάλει και στον ΠΑΟΚ από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε. Θέλει τα εξτρέμ να είναι συνεπείς ανασταλτικά και ο 2^ος επιθετικός να τραβιέται εκτός περιοχής, να παίζει πίσω και κοντά στον φορ, να ζητάει και να παίρνει τη μπάλα από τους χαφ και κατόπιν να ψάχνει τους συνδυασμούς με τον φορ περιοχής. Παίκτης στιλ Φορτούνη ή Λιβάγια για παράδειγμα, που δε διαθέτει το παρόν ρόστερ του ΠΑΟΚ, αφού ούτε ο Μπίσεβαρ, ούτε ο Πέλκας είναι τέτοιου στιλ παίκτες. Έτσι αντιμετώπισε πρόβλημα στην αρχή αφού η ομάδα αδυνατούσε να βγάλει στο γήπεδο αυτό που είχε στο μυαλό του ο κόουτς. Ως προπονητής είχε την κεντρική ιδέα στο μυαλό του για την ομάδα και πάνω σε αυτή προσπάθησε να προσαρμόσει το ταλέντο των παικτών του.  

Δεν του βγήκε και πλέον παίζει περισσότερο με 4-2-3-1 που η ομάδα το γνώριζε καλύτερα αφού με αυτή τη διάταξη έπαιζε και επί Λουτσέσκου, έστω και αν υπάρχουν πολλές διαφορές στην ανάπτυξη του και στην τακτική προσέγγιση και εφαρμογή του από τους δύο προπονητές. Ο Φερέιρα πάντως έδειξε ότι είναι διαλλακτικός και προσαρμόζεται στο ρόστερ χωρίς να κολλάει το μυαλό του. Στόχος του ήταν και είναι να συνδυάσει την εμπειρία με τον ενθουσιασμό και να δημιουργήσει μια ομάδα που θα παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, με ταχύτητα και τρεξίματα.  Δε δίνει τόσο βάση στην ανασταλτική λειτουργία, όπως ο προκάτοχος του και η φιλοσοφία του είναι περισσότερο επιθετική, με κοντά τις γραμμές, με την άμυνα, οπότε, να ανεβαίνει ψηλά όταν η ομάδα έχει κατοχή και να είναι κατά συνέπεια πιο ευάλωτη στο ανοιχτό γήπεδο, πράγμα που δε συνέβαινε πέρυσι. Από εκεί και πέρα, όμως,  έφερε καινούρια στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας, πρέσινγκ ψηλά, κοντά στην αντίπαλη περιοχή, σωστή και γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, ανάπτυξη από τον άξονα και τα άκρα, επιθετικό ποδόσφαιρο, κοντά οι γραμμές και αλληλοκαλύψεις.

Ο Φερέιρα δεν έχει ταμπού και δεν καταλαβαίνει από ονόματα. Δε δίστασε να αφήσει εκτός του Πασχαλάκη όταν επί σειρά αγώνων έδειχνε επιπόλαιος και είχε το μυαλό του… αλλού. Καθιέρωσε τον Ίγκνασον στη θέση του Βαρέλα. Ξεκίνησε με τον Εσίτι τη σαιζόν αλλά πλέον έχει καθιερώσει τον Ντάγκλας Αουγκούστο και ας ήταν ο Νιγηριανός η πιο ακριβή μεταγραφή του καλοκαιριού, αφού δεν είναι φιτ, δεν παίζει. Στη θέση του φορ, ο Άπκομ  δεν έβρισκε δίχτυα και πλέον παίζει ο Σφιντέρσκι που σκοράρει με μισή ευκαιρία κι ας κάνει λιγότερες δουλειές από τον Άπκομ μέσα στο παιχνίδι, στο Ελληνικό πρωτάθλημα θες το εύκολο γκολ, προπαντός, για να προχωρήσεις. Ακόμη, ο Ζαμπά που ξενυχτούσε και τον έχει εκτοπίσει ο Λημνιός από την 11αδα, ο οποίος βγάζει μάτια. Ο Στοχ που δεν υπολογίζεται ουσιαστικά και ας ήρθε ως το μεγάλο όνομα, ο Μίσιτς που έκανε τους Παοκτζήδες να ξεχάσουν τον Μαουρίτσιο και κυρίως ο Γιαννούλης που με τη βοήθεια του κόουτς σήκωσε τη φανέλα του Βιεϊρίνια. Όλα αυτά είναι έργο Φερέιρα. Έβαλε νέα πρόσωπα στο παιχνίδι της ομάδας, δημιούργησε νέους μηχανισμούς στον τρόπο παιχνιδιού, διατηρώντας ταυτόχρονα και την κουλτούρα νικητή ! Πήρε ένα ταλαντούχο ρόστερ που είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα, δούλεψε και βάζει τη σφραγίδα του.

Του καταλογίζουν ότι δεν έχει κερδίσει ντέρμπι. Δεν έχασε όμως ούτε από Ολυμπιακό, ούτε από ΑΕΚ στην Αθήνα και μπορεί να αισθάνεται και αδικημένος από τις δύο ισοπαλίες. Αντίθετα ήταν τυχερός απέναντι στον Παναθηναϊκό και στον Άρη στην Τούμπα, ματς στα οποία ήταν κακός και απέφυγε στο τέλος την ήττα.

Το δεδομένο είναι ότι, αυτή τη στιγμή  και μετά από 14 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ είναι στην κορυφή μαζί με τον Ολυμπιακό και δίνει μάχη για τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο του. Έχει συγκεντρώσει 34 βαθμούς, με 10 νίκες και 4 ισοπαλίες. Έχει πετύχει 28 γκολ και έχει την καλύτερη επίθεση μαζί με τους ερυθρολεύκους και έχει δεχτεί 12 γκολ και διαθέτει τη δεύτερη καλύτερη άμυνα πίσω από τον Ολυμπιακό που έχει δεχθεί μόλις 5 γκολ. Το βασικότερο όλων όμως είναι ότι ο δικέφαλος δεν χάνει!

Και δεν χάνει, παρότι μέχρι τώρα στη σαιζόν δεν έχει θέλξει με την απόδοση του. Τα περισσότερα ματς τα κερδίζει λόγω της ποιότητας που διαθέτει. Σε κάθε περίπτωση τον θεωρώ το Νο1 φαβορί για τον τίτλο και φέτος. Διαθέτει γρανάζια και προσωπικότητες (Μάτος – Βιεϊρίνια) ώστε να είναι ομάδα τίτλου, παρουσιάζει εξοικείωση με καταστάσεις πρωταθλητισμού και ξέρει να συμπεριφέρεται ως φαβορί. Δε νομίζω ότι ο Ολυμπιακός θα αντέξει σε αυτή την κούρσα για δύο. Είναι πιο ομάδα ο ΠΑΟΚ, ενώ και παικτικά, σε κρίσιμες θέσεις, υπερτερεί, ποσό δε μάλιστα τώρα που λείπει και ο Φορτούνης, ο οποίος δύσκολα θα πιάσει τα αγωνιστικά του στάνταρ στη σαιζόν και μετά την αποθεραπεία του από χιαστό.

Για την Ευρώπη τα γράφω εδώ και δυο χρόνια, ο ΠΑΟΚ χρειάζεται ταχύτητα στον άξονα, ειδικά στα χαφ, στους δύο κόφτες. Εκεί που έχει παίκτες με βαριά κορμιά, χωρίς σπιρτάδα.  Από εκεί τον διεμβολίζουν και τον «χτυπάνε» οι καλές ομάδες. Αυτό που έχω αντιληφθεί όμως είναι ότι τον ΠΑΟΚ στην παρούσα φάση δεν τον πολύ- νοιάζει η Ευρώπη. Θέλει να κατακτήσει εγχώριους τίτλους γιατί ως μεγάλη ομάδα δεν διαθέτει στην τροπαιοθήκη ανάλογους τίτλους που να πιστοποιούν το γεγονός. Δεν έχει καταφέρει να εξαργυρώσει το βάρος της φανέλας του, της ιστορίας του, των παικταράδων που πέρασαν από την ομάδα, το πλήθος των οπαδών, κατακτώντας πρωταθλήματα και κύπελλα. Θέλει πρώτα να κυριαρχήσει εντός των συνόρων, να χορτάσει την πείνα του για τίτλους και κατόπιν να ασχοληθεί με την ευρωπαϊκή διάκριση.

                                                                                                   SAM