Πέμπτη 1 Αυγούστου 2019

Πέδρο Μάρτινς : ο νέος Φερνάντο Σάντος….








    Όταν ο Φερνάντο Σάντος πρωτοήρθε στη χώρα μας είχε μια επιθετική ποδοσφαιρική προσέγγιση. Δεν ήταν της σκοπιμότητας και του αποτελέσματος, της νίκης με μισό γκολ. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το παιχνίδι – τελικός για το πρωτάθλημα το 2002 στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Ολυμπιακό, στο οποίο ηττήθηκε με 3-4 και η ΑΕΚ έχασε τον τίτλο. Δεν είχε το μυαλό του στην ανασταλτική λειτουργία αν και τον ευνοούσε και η ισοπαλία, δεν έπαιξε συγκρατημένα, σφιχτά, πίσω από τη μπάλα, δεν είχε ντουμπλαρίσματα στα μαρκαρίσματα, αντίθετα άφησε τον Γεωργέα μόνο του απέναντι στον άπιαστο Τζόρτζεβιτς.
   Στη χώρα μας ο Σάντος έμαθε να διαβάζει το παιχνίδι και να προσαρμόζεται τακτικά στις ανάγκες του, αλλά και στον εκάστοτε αντίπαλο, να φυλάει τα νώτα του και να έχει ως προτεραιότητα το -0- στην άμυνα. Στην Ελλάδα έγινε ο προπονητής που είναι σήμερα και έτσι έφτασε να αναδειχθεί πρωταθλητής Ευρώπης με την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας.
    Μετά από αρκετά χρόνια, το καλοκαίρι του 2018 ήρθε στην Ελλάδα ένας άλλος Πορτογάλος προπονητής, ο Πέδρο Μάρτινς για τον Ολυμπιακό. Στην πρώτη του σαιζόν δημιούργησε από την αρχή μια νέα ομάδα, αφού το περασμένο καλοκαίρι ο Ολυμπιακός προέβη σε πολλές προσθαφαιρέσεις ποδοσφαιριστών και στο ρόστερ μπήκαν 20 νέοι παίκτες. Στη διάρκεια της σαιζόν και όσο η ομάδα έπαιρνε παιχνίδια, ο Ολυμπιακός του Μάρτινς έπαιξε όμορφο και επιθετικό ποδόσφαιρο. Όμως, σε κάποια παιχνίδια, όπως τα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ για παράδειγμα, η ομάδα έδειξε  αφελής με συνέπεια να έρθουν ήττες και τελικά η απώλεια του περυσινού πρωταθλήματος.

   Φέτος ο Μάρτινς χτίζει έναν διαφορετικό Ολυμπιακό, πιο στέρεο στην άμυνα του. Στα δύο παιχνίδια με την Πλζεν ο Πέδρο Μάρτινς έδειξε να έχει αλλάξει, να έχει προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού, όπου είναι πρωτεύον ζήτημα η καλή ανασταλτική λειτουργία και η βαθιά τακτική ανάλυση κάθε κρίσιμου παιχνιδιού. Μπορεί η ομάδα να είναι δουλεμένη και να διαθέτει επιθετικές αρετές και ποδοσφαιριστές με πλούσιο επιθετικό ταλέντο, που μπορεί να τους αφήσεις κάπως ελεύθερους στα παιχνίδια με μικρές ομάδες, ιδίως εντός έδρας, για να προσφέρουν θέαμα, αλλά στα  ντέρμπι και στα κρίσιμα ευρωπαϊκά ματς ο κόουτς χρειάζεται να πάει βαθιά τακτικά και οι παίκτες να έχουν τακτική προσήλωση και αγωνιστική πειθαρχία. Η άμυνα φέρνει τίτλους.
   Στα ματς με την Πλζεν, ο Μάρτινς μας έδειξε «ότι το ‘χει». Αποτέλεσε τον καθοριστικό παράγοντα της πρόκρισης του Ολυμπιακού. 

    Στο πρώτο παιχνίδι, στην Τσεχία,  μετά το πρώτο 20λεπτο η Πλζεν κέρδιζε μέτρα στο γήπεδο. Ο Ολυμπιακός δε μπορούσε να κρατήσει μπάλα και στο τέλος του ημιχρόνου οι Τσέχοι είχαν δύο φάσεις για να ανοίξουν το σκορ, την πρώτη την αποσόβησε ο εξαιρετικός στο ματς, Ζοσέ Σα και η 2η από τη στραβό-κλωτσιά του Γκιγέρμε πήγε στο κάθετο δοκάρι. Στο ξεκίνημα του 2ου ημιχρόνου η Πλζεν μπήκε δυνατά, ο Ολυμπιακός έχανε τις μονομαχίες και δε μπορούσε να αλλάξει 2η πάσα.   Τότε ο Μάρτινς έκανε την κίνηση – ματ στο παιχνίδι. Έβγαλε τον Βαλμπουενά, που είχε μια καλή φάση στο 17΄, αλλά γενικά ήταν εκτός αγώνα και πέρασε στη θέση του τον Καμαρά, γυρνώντας τη διάταξη σε 4-3-3. Γέμισε τη μεσαία γραμμή, απέκτησε τρεξίματα και πήρε «σβηστά» το 0-0. Είχε και ένα σουτ του Μπουχαλάκη που πέρασε άουτ στο 76΄. Εκτός του Σα, μεγάλο ματς έκανε και ο Σεμέδο που ήταν επιβλητικός στα μετόπισθεν και δεν είχε πρόβλημα προσαρμογής είτε με τον Αβραάμ δίπλα του, είτε με τον Μπα, απλά κυρίαρχος, ειδικά στον αέρα. Καλά δεν πήγε από δεξιά ο Ομάρ που τον έβαζαν στη μέση οι Τσέρμακ – Χροσόφσκι – Κόπιτς, με τον τελευταίο να δείχνει τεχνίτης και μπαλαδόρος.

    Γενικά πάντως, επιθετικά ο Ολυμπιακός προβλημάτισε. Είχε περισσότερη κατοχή μπάλας αλλά του έλειπε η ουσία. Δεν είχε καμιά τελική εντός εστίας και φάνηκε η απουσία του Φορτούνη με τη μεγάλη του συμμετοχή στο παιχνίδι της ομάδας. Προβλημάτισε ιδιαίτερα ο Βαλμπουενά που κλήθηκε να τον αντικαταστήσει στον άξονα ενώ είναι παίκτης που έχει μάθει να παίζει στα άκρα και δεν έχει συνηθίσει να παίρνει τη 2η πάσα στον άξονα. Το πλάνο με Βαλμοπυενά 10αρι δε βγήκε, αποδείχθηκε ότι ένας ντελικάτος παίκτης στα 35 του είναι για να προσφέρει θέαμα στο τέλος όταν έχει κριθεί ένα παιχνίδι και όχι για να πάρει στις πλάτες του την ομάδα σε ένα εκτός έδρας ματς υψηλών απαιτήσεων και «πρέπει», που η γηπεδούχος ομάδα θα ασκήσει πίεση και θα υπάρξουν σκληρές μονομαχίες στο χώρο του κέντρου. Ο Μάρτινς καλείται να βρει λύσεις στο κενό που αφήνει η απουσία του Φορτούνη, του παίκτη που η ομάδα έμαθε να λειτουργεί υπό την καθοδήγησή του.
   Στην ομάδα και στον κόουτς συνέβη το αναπάντεχο κακό. Ο τραυματισμός του ιδιαίτερα φορμαρισμένου, ηγέτη της ομάδας Κώστα Φορτούνη, λίγες μέρες μόνο μετά την ανανέωση του συμβολαίου με ιδιαίτερα υψηλή αμοιβή, αποτέλεσε ένα σοκ για όλο τον οργανισμό. Το κενό του δυσαναπλήρωτο. Ο καλύτερος επιτελικός χαφ που είδε το ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια. Η ομάδα είχε μάθει όλο το παιχνίδι να περνάει από τα πόδια του. Η ομάδα έχασε τον ηγέτη της.
   Αρχικά ειπώθηκε ότι το κενό του Φορτούνη θα καλυφθεί εκ των έσω με τη μετατόπιση του Βαλμπουενά από τα άκρα σε ρόλο επιτελικού χαφ, στον άξονα. Ο Γάλλος είναι έμπειρος παίκτης, όμως αφενός έχει μάθει να παίζει στα άκρα, από εκεί να ξεκινάει τις ενέργειες του και να συγκλίνει πολλές φορές προς τον άξονα, αφετέρου βαδίζει πλέον στα 35 του χρόνια και σε ματς υψηλής έντασης όπως αυτό στην Τσεχία με την Πλζεν, έδειξε να μη μπορεί να ανταπεξέλθει και να είναι εκτός παιχνιδιού.
   Μετά το παιχνίδι στην Τσεχία ο Γαλλό-αλγερινός Γιασσίν Μπενζιά παρουσιάζεται ως βασικός στόχος του Ολυμπιακού για τη θέση του επιτελικού χαφ. Είναι 24 χρονών, γεννημένος το 1994 στη Γαλλία, με Αλγερινή καταγωγή, έχει ύψος 179 εκ, είναι 71 κιλά και δεξιοπόδαρος. Ανήκει στη Λιλ και πέρυσι  πήγε δανεικός στη Φενέρμπαχτσέ όπου έκανε 13 ματς χωρίς να σκοράρει. Είναι παίκτης που παίζει κάθετα από τον άξονα, έχει μάθει να παίρνει τη 2η πάσα στα χαφ, διαθέτει ταχύτητα και μπούκα, έχει πάσα ακριβείας, βλέπει γήπεδο, έχει γλυκιά μπαλιά, κάνει κίνηση χωρίς μπάλα κάθετα στην περιοχή, όμως δε σκοράρει, δε μπορούμε να πούμε ότι έχει το γκολ όπως ο Φορτούνης.

   Πιστεύω ότι η λύση στη θέση του οργανωτή μπορεί να βρίσκεται ήδη στο ρόστερ του Ολυμπιακού και ακούει στο όνομα Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, που είναι στο τελευταίο στάδιο της αποθεραπείας του μετά από χιαστο και ετοιμάζεται να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση. Παίκτης με προσόντα, με εγωισμό, με εμπειρία, που θέλει να αποδείξει πράγματα. Αν γυρίσει σε καλή κατάσταση και παίρνοντας σιγά σιγά χρόνο στα παιχνίδια μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστη λύση στον άξονα για τον Ολυμπιακό αφού ξέρει την ομάδα και τη θέση αφού ως 10αρι ξεκίνησε την καριέρα του και στην Ιταλία μετατέθηκε στα άκρα. 
   Προς το παρόν ο Μάρτινς είναι αναγκασμένος να βασίζεται στον Βαλμπουενά ή να προσπαθεί να βρει λύσεις αλλάζοντας τον σχηματισμό είτε σε 4-3-3 με εσωτερικούς χαφ, είτε σε 4-4-2 με δύο επιθετικούς.
   Στον επαναληπτικό με την Πλζεν ξεκίνησε με την ίδια ομάδα όπως και στο πρώτο παιχνίδι και τον Βαλμπουενά σε θέση οργανωτή. Ο Ολυμπιακός μπήκε δυνατά και αποφασίστηκα στο παιχνίδι και στο πρώτο 10λεπτο κυριάρχησε, έκανε επιθέσεις κατά κύματα και δεν άφηνε τους Τσέχους να πάρουν ανάσα, είχε μάλιστα και δοκάρι στο 2΄ με τον Γκιγιέρμε. Παρότι στη συνέχει  έριξε ρυθμό και το ματς ισορρόπησε ο Ολυμπιακός εξακολουθούσε να έχει τον έλεγχο του παιχνιδιού με την Πλζεν να μη μπορεί να ξεμυτίσει και να γίνει απειλητική.

  Στο 2ο ημίχρονο ο Ολυμπιακός κατάφερε να ανοίξει νωρίς το σκορ με κεφαλιά του Γκιγιέρμε μετά από εκτέλεση φάουλ του Βαλμπουενά. Ο Γκιγιέρμε ήταν εξαιρετικός στο ματς, παίρνοντας μια άτυπη ρεβάνς από τον εαυτό του για τη μέτρια εμφάνιση του στην Τσεχία. Έκανε πολλά χιλιόμετρα στο χώρο του κέντρου, βοήθησε και δημιουργικά, πέτυχε το γκολ που άνοιξε το δρόμο της νίκης – πρόκρισης. Από εκεί και μετά οι Τσέχοι ανοίχτηκαν, χάλασε το μυαλό και η ψυχολογία τους, κατάλαβαν ότι έχουν απέναντι τους μια ομάδα με τακτική συνέπεια και προσήλωση στο στόχο, με παίκτες αποφασισμένους να πάρουν την πρόκριση. Έτσι ο Ολυμπιακός κυριάρχησε πλήρως και πέτυχε άλλα τρία γκολ μετατρέποντας σε θρίαμβο τη νίκη του. Τα τρία από τα τέσσερα γκολ του Ολυμπιακού προήλθαν από στημένες  φάσεις, με τον Σεμέδο να κυριαρχεί όχι μόνο στην άμυνα αλλά και στην αντίπαλη περιοχή σε εκτελέσεις κόρνερ ή φάουλ. Σε αυτό το ματς ο Βαλμπουενά ήταν σαφώς καλύτερος, αφού ο Ολυμπιακός έπαιζε την αντίπαλο του στο μισό γήπεδο και έκανε λίγα μέτρα, ενώ πίσω του είχε έναν καταπληκτικό Γκιγέρμε και δίπλα του τους πολύ καλούς Μπουχαλάκη, Ποντένσε και Μασούρα, που του έδιναν στηρίγματα και τον απελευθέρωναν. Πολύ κάλος για τον Ολυμπιακό και ο φορ Γκερέρο που πέτυχε δύο γκολ, έδωσε μεγάλη βοήθεια με το συνεχές πρέσιγκ ψηλά, στο 2-0 πήρε τη μπάλα από τη γραμμή της σέντρας, έφτασε στην περιοχή και σκόραρε, ενώ πράγματα έδειξε και ο Ελ Αραμπί στο 10λεπτο που αγωνίστηκε. Ο Μάρτινς παρουσίασε μια εξαιρετικά προετοιμασμένη ομάδα, τόσο τακτικά όσο και πνευματικά. Η ομάδα είχε υπομονή και σχέδιο στο παιχνίδι της. Είχε 61% κατοχή, 9 κερδισμένα κόρνερ και 23 τελικές!
   Με την πρόκριση επί της Πλζεν ο Ολυμπιακός εξασφάλισε τη συμμετοχή στους ομίλους του Γιουρόπα, το πολύ άγχος έφυγε και την άλλη Τετάρτη σειρά παίρνει η Μπασακσεχίρ, η 2η της περυσινής σαιζόν στην Τουρκία που έχασε το πρωτάθλημα επειδή δεν μπορούσε να το πάρει, το χάρισε στη Γαλατά, με μόλις μια νίκη στις 7 τελευταίες αγωνιστικές. Τη Μπασάκσεχιρ την είδαμε στο φιλικό με την ΑΕΚ και είναι καλή ομάδα, πολύ καλή. Τις τελευταίες μέρες, δε, έκανε και κάποιες καλές προσθήκες. Είναι ομάδα με καλή και γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας. Πρεσάρει ψηλά και με διάρκεια, πιέζει πολύ τα αντίπαλα στόπερ και την πρώτη πάσα στα χαφ, επιδιώκοντας το «λάθος» του αντιπάλου κοντά στην περιοχή του. Έχει καλά τρεξίματα, είναι καλό-γυμνασμένη, είναι δυνατή στις μονομαχίες, διαθέτει παίκτες με καλά σωματικά προσόντα και στην επίθεση της ξεχωρίζει η ποιότητα του Ρομπίνιο παρότι διαθέτει κι άλλους καλούς παίκτες όπως τους Κλιβελί και  Βίσκα.
   Θεωρώ ότι η Μπασακσεχίρ είναι στα μέτρα του Ολυμπιακού, πρέπει να την περάσει, να πάρει την πρόκριση και να παίξει τα ρέστα του για τους ομίλους στα play-off  του Champions league.


     Από εκεί και πέρα, όπως είπαμε και στην αρχή, ο Μάρτινς πάει φέτος σε ένα διαφορετικό στιλ παιχνιδιού μιας και έχει διαφορετικά εργαλεία, με έμφαση στη συμπαγή άμυνα. Τα αμυντικά λάθη αποτέλεσαν πλήγμα πέρυσι, φέτος όμως υπάρχει ο Ρούμπεν Σεμέδο, ενώ καθοριστική για τον τακτικό σχεδιασμό είναι και η απουσία του Φορτούνη.  Στο τέρμα η ομάδα κράτησε τον βασικό τερματοφύλακα, τον Ζοσέ Σα και άλλαξε τους υπόλοιπους. Τις τελευταίες μέρες ήρθε ο Γάλλος Μπόμπι Άλλεν για 2ος, ενώ προωθήθηκε από την ακαδημία και ο 17χρονος Τζολάκης. Ο Σιαπάνης που ήρθε από τον ΠΑΟΚ μάλλον θα φύγει δανεικός. Στο δεξιό άκρο υπάρχει ο Ομάρ και πίσω του ο έμπειρος Τοροσίδης. Για τον Νορβηγό υπάρχει πρόταση 7,5 εκ από την Κρίσταλ Πάλας και είναι στο χέρι του αν θα συνεχίσει στον Ολυμπιακό.Το συμβόλαιο του λήγει το επόμενο καλοκαίρι. Αν φύγει η ομάδα θα πρέπει να βρει ισάξιο παίκτη, πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο. Ο Γιάννης Μασούρας θα πάει δανεικός. Αριστερά στην άμυνα, στα δύο ματς με την Πλζεν ξεκίνησε ο Τσιμικάς ο οποίος εμφανίστηκε βελτιωμένος, κυρίως στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Ο Κούτρης υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πουληθεί. Έχει αποκτηθεί ήδη   ο Φοντέ Καμαρά αλλά δεν ξέρουμε αν θα μείνει στο ρόστερ. Στο κέντρο της άμυνας η παρουσία του Σεμέδο άλλαξε τα δεδομένα, παίκτης παγκόσμιας κλάσης, δεσπόζει. Μου θυμίζει τον Φαν Ντάικ ! Δίπλα του προβάδισμα φαίνεται να έχει ο Μεριά. Υπάρχουν ακόμη ο Αβραάμ, ο Μπα που δείχνει άγουρος και ο Σέρβος Μάρκοβιτς στα 19 του. Ο Βούκοβιτς δεν δείχνει να υπολογίζεται. Ο Σισέ λογικά θα πουληθεί με ένα ποσό κοντά στα 15 εκ οπότε λογικά θα υπάρξει και άλλη προσθήκη εδώ. Στα χαφ, καθαρό 6αρι, με δυναμισμό και αμυντική προσήλωση είναι μόνο ο Καμαρά, ο Γκιγίερμε είναι παίκτης υψηλής κλάσης ξέρει μπάλα και τον θεωρώ 8αρι περισσότερο. Όπως και ο Μπουχαλάκης. Υπάρχουν στο ρόστερ ο Ανδρούτσος και ο Μπρούνο που ήρθε από τον Ατρόμητο και αν μείνει ο ένας τους, με τον άλλο να πάει δανεικός. Λογικά θα έρθει παίκτης εδώ και προσωπικά θα ήθελα καθαρό αμυντικό χαφ, καθαρό 6αρι, για τα παιχνίδια  στην Ευρώπη. Μεσοεπιθετικά, στις τρεις θέσεις πίσω από τον φορ και με δεδομένη την απουσία Φορτούνη, υπάρχουν ο Βαλμπουενά, ο Λάζαρος που επιστρέφει, ο Γιώργος Μασούρας που έχει προσόντα και ποδοσφαιρικό θράσος, ο Ποντένσε, ο νεοαποκτηθείς Σουντανί που δείχνει να χρειάζεται χρόνο προσαρμογής και ο νεαρός Ραντζέλοβιτς που με την παρουσία του στην προετοιμασία φαίνεται να έχει κερδίσει τον Μάρτινς. Πληθώρα παικτών με πολλά και διαφορετικά χαρακτηριστικά που δίνουν λύσεις και βάθος στο ρόστερ. Αναμένεται και η προσθήκη του Μπενζιά. Τέλος σέντερ φορ…, καταρχήν, ο Γκερέρο που προσφέρει πολλά στην ομαδική λειτουργία, είναι παίκτης ομάδας που θυσιάζεται γι αυτή. Τέτοιοι παίκτες λατρεύονται από τους προπονητές. Ο Σολδάνο μάλλον θα φύγει δανεικός, ο Κάιπερς δεν είναι γι αυτό το επίπεδο, ο Ντουρμισάι δύσκολα θα βρει χρόνο αν και θα παραμείνει στο ρόστερ μόνο αν δεν έρθει άλλος φορ και φυσικά ο Ελ Αραμπί που έκανε ντεμπούτο χθες, έστω και για ένα 10λεπτο και τα στατιστικά της μέχρι τώρα καριέρας του δείχνουν ότι έχει το γκολ.

  Παρατηρούμε ότι με τον Πέδρο Μάρτινς και με τους Καρεμπέ- Μοντεστό στο μάνατζμεντ, ο Ολυμπιακός έχει κάνει στροφή στην ευρωπαϊκή αγορά. Σταμάτησε να παίρνει παίκτες από την Ελλάδα, από το ελληνικό πρωτάθλημα, οι οποίοι δε μπορούν να σταθούν στην ομάδα, δεν είναι έτοιμοι για το υψηλό επίπεδο του Ολυμπιακού και πήγαιναν κάθε χρόνο δανεικοί μέχρι να λήξει η σύμβαση τους και να φύγουν, χωρίς προσφορά και κέρδος για την ομάδα. Δεν βγαίνουν καλοί παίχτες πλέον στην Ελλάδα, άντε κανένας στόπερ κι στον Ολυμπιακό το έχουν επισημάνει αυτό.
   Τελειώνοντας οφείλουμε να επισημάνουμε κι ένα ακόμα σημαντικό προσόν του Πέδρο Μάρτινς το οποίο διέθετε σε υψηλό βαθμό και ο Φερνάντο Σάντος, το πώς κουμαντάρει και ελέγχει τα αποδυτήρια, το κλίμα μέσα στην ομάδα. Είναι από τα δυνατά του σημεία ο έλεγχος των αποδυτηρίων της ομάδας, εντός των οποίων υπάρχουν παίκτες με ισχυρή προσωπικότητα και τεράστιο «εγώ». Η επιτυχία του στη διαχείριση τόσων δύσκολων χαρακτήρων και τη δημιουργία οικογενειακού κλίματος, δίνει μεγάλη ώθηση στην όλη προσπάθεια της ομάδας για την επίτευξη των υψηλών στόχων της.

      Ο Μάρτινς ξέρει ότι δεν έχει πλέον πίστωση χρόνου. Σε περίπτωση αποκλεισμού από την Πλζεν θα είχε φύγει κατά πάσα πιθανότητα. Το δημιούργημα του πρέπει να φέρει αποτελέσματα και τίτλους, δεν αρκεί πλέον το καλό ποδόσφαιρο. ΠΑΟΚ και ΑΕΚ παρουσιάζονται δυνατοί και ενισχυμένοι. Το «πρέπει» μεγάλο, το ενδιαφέρον τεράστιο….






                                                                                                                                SAM

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου