Ολυμπιακός : Μεγάλο πρόβλημα στο γκολ

      Έχουμε συμπληρώσει το 1/3 του πρωταθλήματος και μετά την ΑΕΚ πάμε να πούμε μερικά πράγματα για τον Ολυμπιακό. Ένας Ολυμπιακός που μετά την ισοπαλία στο «Γ. Καραϊσκάκης» κόντρα στον Παναθηναϊκό, πάει στο Περιστέρι να αντιμετωπίσει  τον, αήττητο, Ατρόμητο, σε ένα κομβικό παιχνίδι για την φετινή του πορεία στο πρωτάθλημα. Σίγουρα ένα πολύ δύσκολο ματς το οποίο θα κρίνει αν ο Ολυμπιακός θα παραμείνει στο κυνήγι του τίτλου ή θα τεθεί από νωρίς νοκ άουτ, αφού κακά τα ψέματα, μια διαφορά εννιά βαθμών στο ελληνικό πρωτάθλημα δύσκολα καλύπτεται. Πέραν από την υπόθεση τίτλος, είναι και ένας αγώνας – κριτήριο προόδου για τον νέο Ολυμπιακό του Πέδρο Μαρτίνς. Αυτό το ματς θα δείξει το μέταλλο και τις δυνατότητες αυτής της ομάδας. Στα ντέρμπι μετράνε και άλλα πράγματα, αλλά κόντρα στην καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος, αν εξαιρέσουμε τους «μεγάλους», θα φανεί αν αυτή η νέα προσπάθεια της διοίκησης των ερυθρολεύκων, έχει προοπτική και μέλλον.

      Έχει γραφτεί παντού και επανειλημμένα ότι από το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός γκρέμισε και ξαναχτίζει την ομάδα του. Μαζί με τους νεαρούς, αυτούς που έπαιζαν δανεικοί σε άλλες ομάδες, αλλά και αυτούς που ήταν στο ρόστερ, αποχώρησαν πάνω από 40 παίκτες συνολικά ! Ρεκόρ ! ήρθαν καμιά 20αριά και 18 από αυτούς παραμένουν μέλη του φετινού ρόστερ. Δύο τερματοφύλακες, τέσσερις αμυντικοί, πέντε χαφ, τέσσερις εξτρέμ και τρεις φορ ! Πολλές οι ανακατατάξεις. Μερικοί από τους παίκτες που αποχώρησαν δεν ήταν του πεταματού. Κάθε άλλο….είναι βέβαιο ότι θα μπορούσαν να προσφέρουν στην ομάδα. Ο Σιώπης με τα τρεξίματα του, ο Ρισβάνης που στη θέση του δεν ήρθε καλύτερος παίκτης και που γράφετε ότι ο Ολυμπιακός κοιτάζει την εκ νέου επιστροφή του, ο Μανθάτης από τα σπλάχνα του συλλόγου, ο έμπειρος και σταθερός Προτό στο τέρμα, ο πολυθεσίτης και μουντιαλικός Χατζισαφί, ο Ρομαό, μεγάλο εργαλείο και υπόδειγμα χαρακτήρα, ο Μαρίν που ναι μεν γκρίνιαζε αλλά παίκτη με την τεχνική του και τη διείσδυση του δεν έχει φέτος ο Ολυμπιακός και τέλος ο γκολτζής Ανσαριφάντ.

    Στη θέση τους ήρθαν και καλοί παίκτες. Οι δύο τερματοφύλακες είναι υψηλού επιπέδου, ο Τοροσίδης είναι ο αρχηγός, ο Μασούρας πρέπει να πάει δανεικός για να πάρει παιχνίδια, ο Μιράντα δεν κάνει και ο Μέρια θέλει χρόνο. Ο Τσιμικάς επέστρεψε φανερά βελτιωμένος και έφτασε μέχρι την εθνική ομάδα. Αποκάλυψη. Ο Βούκοβιτς, που επέστρεψε, είναι ο εγκεφαλικός παίκτης στο κέντρο της άμυνας.  Στα χαφ Γκιγιέρμε και Νάτχο διαθέτουν ποιότητα αλλά άργησαν να έρθουν και ο Μάρτινς δεν τους έχει βρει ακόμα ρόλο. Ψάχνεται, με τον Νάτχο να μπαίνει ως αλλαγή και να δίνει ποιοτικές λύσεις. Ο Καμαρά βγήκε λίρα 100 και είναι η αποκάλυψη του Ολυμπιακού μέχρι τώρα, ενώ και ο Μπουχαλάκης αφού πήρε αρχικά τη θέση του βασικού, την κρατάει γερά και δεν του τη παίρνουν οι ακριβές μεταγραφές. Ο Τουρέ, μετά το περυσινό πάθημα με τον Μιραλάς, δεν κατάλαβα σε τι εξυπηρετούσε αγωνιστικά ο ερχομός του. Απλά παλαίμαχος. Στα εξτρέμ ο Λάζαρος διαθέτει ποιότητα αλλά είναι πλέον 33 χρονών, ο Φετφατζίδης έχει ψυχολογικά και δε μπορεί να σηκώσει τη φανέλα, λίγος ο Νάουελ, δεν μου έχει δείξει κάτι το ιδιαίτερο. Παίκτης για μεγάλα πράγματα ο Ποντένσε με αντοχή στην ταχύτητα και εξαιρετική τεχνική, όμως είναι κοντός και δεν έχει καλά τελειώματα για να σκοράρει. Οι τρεις φορ Γκερέρο – Χασάν – Μάνος δεν μετουσιώνουν σε γκολ τις ευκαιρίες που δημιουργεί η ομάδα.

      Από τους περυσινούς, σταθερός σε υψηλά επίπεδα απόδοσης ο Ομάρ, κέρδισε με το σπαθί του τη θέση του βασικού ο Σισέ, αφού είναι πολύ καλύτερος από τους υπόλοιπους στόπερ, ο Κούρτης γύρισε από τραυματισμό και πλέον παίζει στα ίσα με τον Τσιμικά για τη θέση του βασικού από αριστερά. Ξεχασμένοι στην εξέδρα οι Νικολάου, Ανδρούτσος και Πάρντο. Μεγάλη μπάλα, με όρεξη και αποφασιστικότητα ο Φορτούνης. Δούλεψε όλο το καλοκαίρι και φέτος, πράγματι, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο και τον κύριο δημιουργό της ομάδας.  Είναι ο παίκτης που περνάει η μπάλα από τα πόδια του σε κάθε επίθεση της ομάδας.

         Από εκεί και πέρα, αυτό που συζητιέται από την αρχή της σαιζόν, είναι το πρόβλημα που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός στο γκολ, που ενώ δημιουργεί πολλές ευκαιρίες αδυνατεί να τις μετατρέψει σε γκολ, με συνέπεια να έχει απώλειες. Μέχρι τώρα, η ομάδα έχει δώσει 20 αγώνες από τον Αύγουστο. Τέσσερις για τα προκριματικά του Γιουρόπα, άλλους τέσσερις για τον όμιλο του Γιουρόπα, δέκα για το πρωτάθλημα και δύο για το κύπελλο Ελλάδος. Έχει σημειώσει 13 νίκες, 4 ισοπαλίες και 3 ήττες, από Μίλαν, ΠΑΟΚ και Όφη. Στα 4 ματς των προκριματικών του Γιουρόπα ο Ολυμπιακός πέτυχε 11 γκολ μετά από 40 τελικές που δημιούργησε. Ποσοστό 25% περίπου, γκολ σε κάθε τέσσερις ευκαιρίες. Αρκετά καλά. Στον όμιλο έχει πετύχει 8 γκολ σε 45 τελικές που δημιούργησε. Ποσοστό γύρω στο 17%. Στο κύπελλο σε δύο εύκολα ματς, η ομάδα έχει 3 γκολ σε 22 τελικές ! Ποσοστό 12,5% περίπου. Τέλος στο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός έχει 13 γκολ σε 136 τελικές. Περίπου 10% ποσοστό ευστοχίας….Ήτοι, συνολικά 35 γκολ για 243 τελικές. ( στατιστικά και τα ποσοστά είναι λιγάκι πρόχειρα). Υπήρξαν παιχνίδια όπως αυτά με τον Πανιώνιο, τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα που η ομάδα είχε 20 τελικές και πέτυχε από ένα μόλις γκολ. Παιχνίδια δηλαδή, που το πρόβλημα στο σκοράρισμα έγινε πολύ έντονο, φανερό και προβλημάτισε τους πάντες μέσα και γύρω από το σύλλογο.

    Βέβαια, μπορεί το ότι δεν έρχεται το γκολ, να προβληματίζει τους πάντες, αλλά από την άλλη, ο γεγονός ότι η ομάδα είναι σε θέση να δημιουργεί τόσες φάσεις, αν μη τι άλλο είναι θετικό και καταδεικνύει ότι έχει γίνει δουλειά στην ανάπτυξη και τη δημιουργία του παιχνιδιού και σιγά σιγά δημιουργούνται κομπίνες και αυτοματισμοί.

    Ο Μάρτινς δείχνει να είναι ένας εργατικός προπονητής προπόνησης, που δουλεύει καθημερινά την ομάδα και περιμένει να βγει αυτή η δουλειά στα παιχνίδια. Δεν είναι τόσο καλός στο κοουτσάρισμα αν και σε ορισμένα ματς οι αλλαγές του ήταν πολύ εύστοχες, ενώ δείχνει ότι δύσκολα παίρνει ρίσκα. Είναι προσεκτικός και μετρημένος. Ο κόουτς είναι για πρώτη φορά σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, που η νίκη είναι πανάκεια και έχει συνεχής αγώνες σε πρωτάθλημα και Ευρώπη. Δεν έχει χρόνο για δουλειά στην προπόνηση, αφού οι αγώνες είναι συνεχείς, αλλά πρέπει να κάνει διαχείριση του έμψυχου υλικού, να το συντηρεί και να το φρεσκάρει ενόψει του αγώνα που αμέσως ακολουθεί. Φαίνεται, ας πούμε, ότι «κολλάει» με την απουσία των πολλών διεθνών σε κάθε διακοπή για τις εθνικές ομάδες και με την επανέναρξη του πρωταθλήματος η ομάδα δείχνει να ψάχνει τα πατήματα της.

   Στα θετικά μέχρι τώρα του Μάρτινς, το γεγονός ότι παρέλαβε ένα εντελώς καινούριο ρόστερ και σε σύντομο χρονικό διάστημα το μετέτρεψε σε ομάδα, βάζοντας σταθερές στον τρόπο παιχνιδιού και δημιουργώντας κάποια ταυτότητα. Ασφαλώς έχει κάνει και τα μικρό-λαθάκια του. Π.χ. ο χειρισμός του Φορτούνη που έχει ξεκινήσει εξαιρετικά τη σαιζόν και τον οποίο σε κάποια ματς στην αρχή, βιάστηκε να τον κάνει αλλαγή, ενώ τώρα τελευταία τον βάζει να παίξει πλάγια, στην προσπάθεια του να χωρέσει και άλλους παίκτες – μεταγραφές στην 11αδα, όπως ο Νάτχο. Ένας Νάτχο που όποτε έχει μπει αλλαγή έχει ξελασπώσει την ομάδα και ακόμα ο κόουτς δεν του  έχει βρει ρόλο στο ροτέσιον, όπως επίσης και στους Γκιγιέρμε, που φαίνεται να μην είναι το κλασσικό 6αρι, ο σκληροτράχηλος αμυντικός χαφ  και  Τουρέ, χωρίς να ευθύνεται για την περίπτωση του Ιβοριανού σταρ, που είναι σε τραγική φυσική κατάσταση. Λάθος έκανε και με την περίπτωση του Σισέ που αρχικά τον είχε στην εξέδρα, προτιμώντας τους νεοφερμένους Μιράντα και Μεριά, αλλά κατάλαβε το λάθος του, είδε ότι ο Σισέ είναι ο μόνος γρήγορος και αλτικός στόπερ της ομάδας και πλέον τον καθιέρωσε.

       Ο Πορτογάλος κόουτς από την 1^η ημέρα δουλεύει με την ομάδα μια διάταξη 4-2-3-1, που δείχνει να ταιριάζει στους παίκτες που διαθέτει ο Ολυμπιακός. Είναι προσεκτικός στην άμυνα την οποία δεν ανεβάζει ψηλά, ενώ με τον Καμαρά μπροστά της έχει εξασφαλίσει μια καλή ανασταλτική λειτουργία. Στην επίθεση τώρα. Ο Φορτούνης φέτος έχει δυνάμεις και γυρίζει πιο πίσω να πάρει μπάλα και να οργανώσει το παιχνίδι, οπότε δεν παίζει κοντά και δίπλα στον φορ ώστε να είναι μέσα στο γκολ. Ίσως σε ματς με αδύναμες ομάδες στο «Γ. Καραϊσκάκης» να πρέπει να παίζει ο Νάτχο δίπλα στον αμυντικό χαφ και να οργανώνει το παιχνίδι από πίσω, ως συγκολιτικό υλικό μεταξύ άμυνας και επίθεσης, απελευθερώνοντας τον Φορτούνη, ώστε να παίζει πιο κοντά στην περιοχή, μιας και διαθέτει ατομική ενέργεια, κάθετη πάσα και δυνατό σουτ. Θέμα υπάρχει και με τους εξτρέμ, οι οποίοι δε σκοράρουν για να δώσουν ώθηση στην ομάδα και να ανεβάσουν την παραγωγικότητα της.  Ο Λάζαρος είναι μεγάλος σε ηλικία και δεν μπορεί να παίζει συνεχώς, χρειάζεται συντήρηση και προστασία για να μη βγάλει τραυματισμούς. Είναι όμως ο μόνος εξτρεμ της ομάδας που διαθέτει ύψος και βλέπει το γκολ.  Ο Φετφατζίδης είναι κοντός, δεν έχει προωθητική ντρίμπλα και δεν μπορεί να δώσει βοήθειες ελλείψει ύψους, πατώντας περιοχή όταν η μπάλα παίζεται από την απέναντι πλευρά. Συν το ότι έχει ψυχολογικά κολλήσει μετά την τεράστια ευκαιρία που έχασε στο τελευταίο δευτερόλεπτο του ντέρμπι με την ΑΕΚ. Ο Νάουελ θέλει χρόνο, ο Πάρντο είναι παροπλισμένος και ο Σεμπά αν επιστρέψει, σίγουρα δεν έχει το γκολ, ούτε φυσικά είναι παίκτης που θα κάνει τη διαφορά. Στα εξτρεμ «όλα τα λεφτά» είναι ο Ποντένσε. Παίκτης με ποιότητα, γρήγορος και με εξαιρετική τεχνική, με αντοχή στα σπριντ και που πατάει περιοχή, αν και προτιμά το ανοιχτό γήπεδο.  Δε σκοράρει όμως. Φαίνεται πως κάποιες ευκαιρίες που έχασε στην αρχή της σαιζόν, τον επηρέασαν και τώρα ψάχνει περισσότερο την πάσα. Θέλει βοήθεια από τον συμπατριώτη του κόουτς, μια κουβέντα μαζί του για να του τονώσει την αυτοπεποίθηση. Γενικά στους πλάγιους επιθετικούς χρειάζεται τακτική δουλειά. Να καταλάβουν ότι η ομάδα δε μπορεί να παίζει με σέντρες, να είναι αυτό το plan-b στο παιχνίδι της, αλλά όταν απαιτείται να κάνουν την ατομική ενέργεια, να μπουκάρουν στην περιοχή χωρίς να φοβούνται τον τράκο με τον αμυντικό και την κλωτσιά, να κάνουν κίνηση χωρίς μπάλα, να κόβουν στην περιοχή με αλλαγή κατεύθυνσης και να δίνουν στήριγμα στον φορ. 

                                    

     Τέλος, οι σέντερ φορ. Ο Γκερέρο ξεκίνησε εντυπωσιακά στα φιλικά και κόντρα στην αδύναμη Λουκέρνη αλλά από εκεί και έπειτα έχει πετύχει μόνο 2 γκολ, κόντρα στα Γιάννενα και στη Μίλαν. Λίγα για φορ του Ολυμπιακού. Είναι ένας παίκτης φιλότιμος, σωστός τακτικά, που πρεσάρει τους αντίπαλους αμυντικούς αλλά έχει μέτρια τεχνική και δεν διαθέτει το εύκολο γκολ. Αυτό έδειχνε και το βιογραφικό του στις προηγούμενες ομάδες που αγωνιζόταν. Ο Χασαν έχει πετύχει ως τώρα τρία γκολ, εκ των οποίων τα 2 χάρισαν εκτός έδρας νίκες κόντρα σε Πανιώνιο και Άρη, ενώ το άλλο ήταν στο 5-1 κόντρα στη Ντουντελάνζ. Το πρόβλημα με τον Αιγύπτιο είναι ότι ταλαιπωρείται από συχνούς μικρό-τραυματισμούς και δε μπορεί να διατηρήσει το φορμάρισμά του. Είναι ψηλός, 191 εκ ύψος και βαρύς φορ περιοχής και το κορμί του δεν του επιτρέπει να φορμάρεται γρήγορα και χρειάζεται παιχνίδια για να πάρει μπροστά. Δεν έχει καλή τεχνική, είναι βαρύς για να πρεσάρει ψηλά, ούτε ατομική ενέργεια διαθέτει, παίζει σαν «μπάστακας» μες την περιοχή και ποντάρει στα σωματικά του προσόντα και σε μικρή κίνηση μες το κουτί για να απαλλαγεί από τον αντίπαλο και να σκοράρει. Δεν είναι παίκτης που μπορεί να συγκριθεί με τον Ανσαριφάντ και απορώ τι είδε ο Μάρτινς και τον προτίμησε από τον Ιρανο. Επίσης απορώ που δεν γίνεται κουβέντα επιστροφής του Ανσαριφαντ τον Γενάρη με τέτοιο πρόβλημα που έχει ο Ολυμπιακός στο γκολ και που αποδεδειγμένα ψάχνει για φορ, ενώ η σίγουρη λύση είναι έτοιμη και μπροστά του. Ο Μάνος αποκτήθηκε για 3^η λύση στην επίθεση και μέχρι στιγμής ανταπεξέρχεται στο ρόλο του. Έχει παίξει 7 παιχνίδια συνολικά και έχει σκοράρει δύο φορές, δίνοντας τη νίκη στα παιχνίδια με τον Λεβαδειακό για το κύπελλο και τον Απόλλωνα για το πρωτάθλημα.

    Θεωρώ ότι η ομάδα χρειάζεται δύο ποιοτικές προσθήκες, από το πάνω ράφι, στις θέσεις του φορ και του εξτρέμ για να εκτοξευθεί και αφού πρώτα ο Μάρτινς με τη δουλειά του έχει ρίξει τα μπετά στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Μετά οι ποιοτικές προσθήκες που θα την εκτοξεύσουν, αλλά απαραίτητο να έχουν μπει πρώτα οι βάσεις. Έτσι γίνεται το σωστό χτίσιμο και όχι μεταγραφές και κόντρα μεταγραφές. Θέλει υπομονή και αυτό είναι το πιο δύσκολο….

       Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με κουλτούρα νικητή, θα είναι δύσκολο για τον οργανισμό να αποδεχθεί την απώλεια του τίτλου για 2^η σερί σαιζόν. Όμως, άπαντες οφείλουν να καταλάβουν ότι τα κόζα άλλαξαν και στο ελληνικό ποδόσφαιρο κάνουν άλλοι κουμάντο. Από δω και στο εξής θα πρέπει να διαθέτει πραγματικά εξαιρετική ομάδα για να κατακτήσει τον τίτλο, ο ανταγωνισμός ανέβηκε και αυτό είναι προς τη θετική κατεύθυνση, γιατί μέσα από αυτόν θα υπάρξει πραγματική βελτίωση ώστε ο Ολυμπιακός και οι άλλες ομάδες μας, να μπορούν να σταθούν στην Ευρώπη. Ο Μάρτινς δείχνει να είναι προπονητής της δουλειάς, ποιότητα στο ρόστερ υπάρχει αναμφισβήτητα, αλλά θα πρέπει αυτή η νέα ομάδα να δουλέψει μαζί για κάποιο ικανοποιητικό χρονικό διάστημα. Να σταματήσουν τα πήγαινε – έλα των τελευταίων ετών ώστε η ομάδα να αποκτήσει ομοιογένεια. Μετρημένες αποχωρήσεις και προσεγμένες και ψαγμένες επιλογές στις μεταγραφές. Μοιάζει απαραίτητο να μπουν στο περιθώριο οι μεγαλό-μάναντζερ που περιτριγυρίζουν το σύλλογο τα τελευταία χρόνια. Με το να αλλάζεις κάθε χρόνο περισσότερους από δέκα παίκτες δε φτιάχνεις ομάδα. Ας είναι καλύτεροι και πιο ακριβοί οι δικοί σου παίκτες από αυτούς των αντιπάλων. Ομάδα δεν έχεις…..

Υ.Γ.   Ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του 25χρονου εξτρέμ του Πανιωνίου, Γιώργου Μασούρα. Παίκτης με ταχύτητα και 185εκ ύψος, που έχει πετύχει και τα γκολ του, έχει 6-7 γκολ το χρόνο με τον Πανιώνιο. Παίκτης που μιλάει λίγο και δουλεύει σκληρά. Με προσεγμένη έξω-γηπεδική ζωή και με το μυαλό του στο ποδόσφαιρο. Μπορεί να πετύχει αν ο Ολυμπιακός δείξει υπομονή μαζί του και δεν τον στείλει δανεικό σε 6 μήνες, όπως τόσους άλλους, αλλά του δώσει ευκαιρίες και ο κόουτς δουλέψει μαζί του για τη βελτίωση του. Παίκτης που κλήθηκε εθνική ομάδα ενώ έπαιζε στον Πανιώνιο, αξίζει υπομονής και ευκαιριών. 

                                                                                                                                SAM

Τι συμβαίνει στην ΑΕΚ…

    Έχοντας, πλέον, διανύσει το 1/3 του πρωταθλήματος έχουμε μια σαφή γνώμη για όλες τις ομάδες. Η κάτοχος του τίτλου έχει μείνει ήδη 9 βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ και έδειξε να αδυνατεί να κερδίσει στα ντέρμπι. Έχασε στην Τούμπα, ισοφάρισε στο 90΄ τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, έμεινε στο 0-0 με τον Παναθηναϊκό και έχασε 0-2 από τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ. Κάκιστη συγκομιδή, που προβληματίζει και βάζει την ομάδα στην εσωστρέφεια.

    Στο τελευταίο  παιχνίδι, με τον Ατρόμητο, η ομάδα είχε κατοχή μπάλας στο 68% και τρία δοκάρια. Όμως, βλέποντας την, δε σου έβγαζε την εντύπωση ότι μπορούσε να επιβληθεί του αντιπάλου της και να καταβάλει την αντίστασή του. Είχε απλά μια φλύαρη υπεροχή, χωρίς ένταση, με την ενέργεια των παικτών της να εξατμίζεται όσο περνούσε η ώρα. Από την άλλη ο προπονητής του Ατρόμητου το δούλεψε το ματς. Ξεκίνησε με 4-3-3  και τον Σάκιτς κεντρικό χαφ και τους Μαντσον και Μπουσούλατζιτς δίπλα του, μπλοκάροντας την ανάπτυξη της ΑΕΚ από τον άξονα. Βλέποντας όμως ότι ο Μπακάκης είναι σε εξαιρετική μέρα και δημιουργεί ρήγματα από την αριστερή πλευρά του Ατρόμητου, στο 2^ο ημίχρονο πέρασε τον Σάκιτς αριστερό μπακ και τον Γιαννούλη μπροστά του, γυρίζοντας τη διάταξη σε 4-4-2 και κλείνοντας το κενό που υπήρχε. Τέλος, στα τελευταία λεπτά του αγώνα, έριξε και τρίτο στόπερ στο παιχνίδι γυρίζοντας σε 5-3-2 για να διασφαλίσει το μηδέν στην άμυνα και τελικά του προέκυψε η νίκη. Την ίδια στιγμή, ο Ουζουνίδης επέμενε σε όλο τον αγώνα στο κλασικό 4-4-2 και δεν ανακάτευε την τράπουλα ψάχνοντας λύσεις. Μοιραία ηττήθηκε.

         Και σε αυτό το παιχνίδι η ΑΕΚ «κάθισε» μετά το 60’ , οι παίκτες ξέμειναν από δυνάμεις. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η κούραση από τα συνεχή παιχνίδια και ιδιαίτερα τα υψηλής έντασης παιχνίδια για το Champions league, αλλά η ομάδα είχε παρόμοια συμπεριφορά και τον Αύγουστο, στην αρχή της σαιζόν. Στα ματς με τη Σέλτικ και τη Βίντι, όπου κινδύνεψε με αποκλεισμό στα τελευταία λεπτά. Προσωπικά, είχα προβληματιστεί όταν διάβασα στα ρεπορτάζ ότι η ΑΕΚ, στην προετοιμασία, στο Κιέλτσε, έκανε μία προπόνηση τη μέρα. Δεν ξέρω αν υπήρχε συμφωνία διοίκησης – προπονητή η ομάδα να είναι φρέσκια στα προκριματικά για το Champions league και αν είχε καθοριστεί ως πρωταρχικός στόχος η είσοδος στους ομίλους, αλλά τα αποτελέσματα φαίνονται τώρα. Η ομάδα δεν είναι καλά γυμνασμένη και δε βγάζει ένταση στο παιχνίδι της. Δε θυμίζει σε τίποτα, στον τομέα αυτό, την περυσινή, πρωταθλήτρια ΑΕΚ του Χιμένεθ. Μοιραία, οι περισσότεροι παίκτες είναι σε κακή κατάσταση. Ιδιαίτερα από τη μέση και μπροστά. Ο Μάνταλος, ο Λιβάγια που δεν παίζει στο Champions league για να επιβαρύνεται αλλά δεν είναι ο περυσινός, ο Κλωναρίδης  που έπεσε μετά το καλό ξεκίνημα, ο Πόνσε, ο Μπογιέ. Ενώ, άλλοι παίκτες δεν έχουν μπει καν στην εξίσωση, στο ροτέσιον, όπως π.χ. ο Γιαννιώτας.

           Συνέπεια αυτού είναι ότι, όταν ο παίκτης βλέπει ότι υστερεί σε δυνάμεις από τον αντίπαλο του, όταν χάνει τις μονομαχίες, όταν δεν τον προλαβαίνει στα σπριντ, όταν βλέπει ότι αυτός είναι έτοιμος να καταρρεύσει και ο αντίπαλος είναι φρέσκος και τρέχει ακόμα, φυσιολογικό είναι να πέφτει ψυχολογικά ενώ και πνευματικά να μην είναι μες το παιχνίδι. Έτσι εμφανίζονται η γκαντεμιά και η ατυχία, οι τραυματισμοί, τα αυτογκόλ, τα δοκάρια.

      Υπόψη, ότι στον τομέα αυτό οι αριθμοί δε λένε πάντα την αλήθεια. Αν εσύ έτρεξες περισσότερα χιλιόμετρα με τζόκιγκ και ο αντίπαλος λιγότερα με σπριντ και φουλ ένταση ποιος είναι πιο προπονημένος?

        Με τον Ουζουνίδη ζήσαμε πέρυσι το τροπάριο ότι «ο Μαρίνος παλεύει μόνος του και κρατάει τον Παναθηναϊκό». Βλέπουμε φέτος ότι ο Δώνης, με χειρότερο υλικό, χωρίς μεταγραφές, έχει κάνει την ομάδα να πετάει. Πέρυσι λέει δεν πληρωνόταν, λες και φέτος ο Μπουζούκης και ο Χατζηγιοβάννης παίζουν για τα λεφτά. Απλά πέρυσι ο Ουζουνίδης, δε ρίσκαρε να τους ρίξει στη μάχη και έπαιζε με τους μισθοφόρους που είχε φέρει ο κολλητός του μάναντζερ. Φέτος στην ΑΕΚ επί δυο μήνες, μέχρι τέλη Οκτωβρίου, ζήσαμε το «ο Μαρίνος παλεύει χωρίς ενίσχυση, χωρίς μεταγραφές». Λες και οι παίκτες που πήραν το πρωτάθλημα δεν κάνουν. Λες και αν παίξει ο Μοράν σε κάποια εντός έδρας ματς με ομάδες που υποβιβάζονται στο ΟΑΚΑ δεν θα ανταπεξέλθει. Ενώ αν έκανε μεταγραφές η ΑΕΚ θα κοίταζε την Μπάγερν στα μάτια και θα προκρινόταν από αυτόν τον όμιλο στο  Champions league. Έχει περάσει λανθασμένα η εντύπωση ότι με δύο παίκτες η ΑΕΚ θα εκτοξευόταν. Λες και αν ερχόταν κάποιος Χίλιεμαρκ ή Σιλά, που ενέκρινε πέρυσι ο Ουζουνίδης για τον Παναθηναϊκό, η ΑΕΚ θα πετούσε….

Οι δημοσιογράφοι μόνο κακό κάνουν στον κόουτς, ο οποίος δεν έχει ψάξει για δικαιολογίες στις δηλώσεις του και πρέπει να εκμεταλλευτεί το υλικό που έχει στα χέρια του. Όμως και ο ίδιος χρειάζεται βελτίωση σε τομείς της δουλειάς του, πέρα από την εκγύμναση και τη φυσική κατάσταση, που πρέπει να το δει με τον γυμναστή του σταφ του.

       Βλέπω ότι ο Ουζουνίδης δεν ψάχνεται και σε επίπεδο τακτικής προσέγγισης του κάθε αγώνα. Έχει καθιερώσει μια διάταξη, έχει δουλέψει σε μια τακτική προσέγγιση που βασίζεται στην κατοχή της μπάλας, στο να συγκλίνουν στον άξονα οι παίκτες που παίζουν στα άκρα της επίθεσης και να  ανεβαίνουν οι  μπακ και να φτιάχνουν το παιχνίδι από πίσω οι δύο χαφ. Plan B δεν υπάρχει, όπως ξεκινάμε, έτσι τελειώνουμε, με αλλαγές κυρίως σε παίκτες της ίδιας θέσης. Μόνο στο Μόναχο άλλαξε σύστημα και πήγε με τρεις στόπερ φοβούμενος τον διασυρμό. Ουσιαστικά, ζητάει από τους παίκτες να προσαρμοστούν στον τρόπο που αυτός παίζει και δεν είναι ευέλικτος ώστε να αξιοποιήσει τις δυνατότητες των παικτών και να εκμεταλλευτεί τα προτερήματα τους. Γιατί αποδεδειγμένα η πρωταθλήτρια διαθέτει αρετές. Μπορεί με το ποδόσφαιρο κατοχής η ομάδα να επιβάλλεται εύκολα σε μικρότερους αντιπάλους αλλά στα ντέρμπι έχει πρόβλημα και το αποδυναμωμένο ελληνικό πρωτάθλημα, κρίνεται πλέον στα ντέρμπι. Τους «μικρούς» είτε έτσι, είτε αλλιώς τους κερδίζουν και οι ανταγωνιστές.

     Από εκεί και πέρα, κάθε ομάδα έχει τα δικά της δεδομένα. Έτσι και η ΑΕΚ. Η διοίκηση έχει συγκεκριμένη οικονομική πολιτική και ο προπονητής, που δεν είναι μεγαλύτερο μέγεθος από την ομάδα, πρέπει να προσαρμόζεται σε αυτή. Η ΑΕΚ δεν πληρώνει τσάμπα αποζημιώσεις για να φεύγουν παίκτες στους έξι μήνες. Πρέπει ο προπονητής να τους αξιοποιήσει γιατί είναι περιουσιακά στοιχεία του συλλόγου. Με την τακτική των αλλαγών στο ρόστερ κάθε έξι μήνες, που ο κάθε προπονητής έδιωχνε με το αζημίωτο για αυτούς, τους παίκτες που είχε φέρει ο προηγούμενος, δημιουργήθηκαν τα χρέη του Παναθηναϊκού. Τις αποζημιώσεις όμως τις πληρώνει η ομάδα. Ο Στραματσιόνι έφυγε, ο Ουζουνίδης ήρθε στην ΑΕΚ, τους παίκτες που έφεραν και που έδιωξαν τους πληρώνει ακόμα ο Παναθηναϊκός. Στην ΑΕΚ αυτά τα λάθη απαγορεύονται.

    Ακόμη, είναι δικαίωμα του κάθε παίκτη να θέλει να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, για να εξασφαλίσει το μέλλον του, μιας και η καριέρα του ποδοσφαιριστή είναι σύντομη. Όμως όταν η ΑΕΚ υποβιβάστηκε, πήγε μόνη της στη Γ΄ εθνική, δεν την ακολούθησαν ούτε νεαροί παίκτες που σήμερα παίζουν στα τοπικά της Γερμανίας. Η διοίκηση είναι για να προστατεύει τα συμφέροντα του κλαμπ. Και στη σημερινή ΑΕΚ υπάρχει συγκεκριμένη ιεραρχία στα συμβόλαια. Έτσι, δε μπορεί να φέρεις έναν παίκτη με συμβόλαιο 1,5 εκ. όπως ο ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός, τη στιγμή που ο Σιμόες παίρνει 250.000. Θα διαλύσεις τα αποδυτήρια ή θα πρέπει να αναπροσαρμόσεις προς τα πάνω όλα τα υπάρχοντα συμβόλαια διπλασιάζοντας και τριπλασιάζοντας το κόστος. Έτσι η ομάδα, απλά κάλυψε τα κενά που προέκυψαν. Και ο Λάζαρος και ο Αραούχο και ο Βράνιες και ο Κονέ όταν ήρθαν στην ΑΕΚ βρισκόταν στο ναδίρ της καριέρας τους. Η ΑΕΚ του Χιμένεθ τους απογείωσε. Το ίδιο πρέπει να κάνει και ο Ουζουνίδης με τους Πόνσε, Μπογιέ, Άλεφ, Οικονόμου, Γιαννιώτα και Αλμπάνη.

     Επιπλέον η ΑΕΚ χτίζει νέο γήπεδο. Βλέπουμε ομάδες κολοσσούς του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου να μην κάνουν μεταγραφές όσο βρίσκονται σε αυτή τη διαδικασία. Η Ατλέτικο Μαδρίτης τα προηγούμενα χρόνια, η Τότεναμ σήμερα και η ΡΕΑΛ μπήκε σε αυτή τη διαδικασία για το αύριο. Η ΑΕΚ στο νέο ξεκίνημα της δεν είναι μόνο ότι υποβιβάστηκε. Ήταν μια ομάδα χωρίς γήπεδο που πλέον χτίζεται και προχωράει, χωρίς γραφεία που πλέον απέκτησε, χωρίς δικό της προπονητικό κέντρο που η διοίκηση απέκτησε το καλοκαίρι με 3,2 εκ και πλέον το αναβαθμίζει, με παλιό λεωφορείο που πλέον απέκτησε νέο από τη Ντόρντμουντ, χωρίς παιδιά στις ακαδημίες που τώρα γίνεται μια προσπάθεια να μαζευτεί το μέλλον της ομάδας με μπροστάρη τον Άκη Ζήκο και ήδη έχει αναδειχτεί ο Γαλανόπουλος. Όλα αυτά είναι οι βάσεις πάνω στις οποίες θα χτίσεις μια μεγάλη ομάδα. Πρώτα πρέπει να έχεις γήπεδο, σύγχρονο προπονητικό κέντρο, γραφεία, λεωφορείο να μεταφέρει τους παίκτες, ακαδημίες για το αύριο, σταφ προπονητικό και ανθρώπων της ομάδας και μετά πας και κάνεις μεγάλες μεταγραφές και θέτεις στόχους για το παραπάνω βήμα, για την υπέρβαση. Συμπεριφορές νεοπλουτισμού μπορεί να φέρουν πρόσκαιρες επιτυχίες αλλά μελλοντικά και εφόσον δεν υπάρχουν υγιείς βάσεις, θα επιφέρουν καταστροφικά αποτελέσματα στην ομάδα, όπως είδαμε και από το πέρασμα του Ντέμη Νικολαϊδη.

     Πέραν όλων αυτόν και παρά  τη σφιχτή οικονομική πολιτική, με την επάνοδο της η ομάδα κατάφερε να κατακτήσει το κύπελλο, να πάει σε άλλους δύο τελικούς, να παίξει στους ομίλους του Γιουρόπα και να φτάσει μέχρι τους «32», να κατακτήσει το πρωτάθλημα και να παίξει στους ομίλους του Champions league, επιτεύγματα καθόλου αμελητέα για μια νέα ομάδα. Ενώ μπαίνουν οι βάσεις για το κλαμπ, η ομάδα δε μένει μακριά από τους τίτλους.            

     Το μόνο που δεν έχει οργανωθεί επαρκώς είναι το τμήμα σκάουτιγκ. Με δεδομένο ότι η απόσταση από τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα έχει μεγαλώσει, η διαφορά στα οικονομικά δεδομένα είναι τεράστια, το πρωτάθλημα μας δεν παράγει χρήμα, αποτελεί μονόδρομο η ανακάλυψη νέων παικτών και η ανάδειξη τους με σκοπό και να σου παίξουν και να σημειώσεις επιτυχίες και να μεταπωληθούν για να καταστείς οικονομικά υγιής. Ο Μιλοβάνοβιτς είχε κάποιες επιτυχίες αρχικά με τους Σιμόες και Γιόχανσον, αλλά κατόπιν τίποτα. Ο Ντε Μπαρτόλιο έχασε τον «δικό του « Βιγιαφάνες και έφερε τον Πατίτο. Ο Μαϊστόροβιτς ψώνιζε από το γραφείο μάνατζερ που δούλευε προηγουμένως και έφερε Αϊντάρεβιτς και Τρίστανσον. Ο Μπαρμπαλιάς δεν έχει αξιοποιηθεί αν και ξέρει κάποιες αγορές. Μέχρι πρόσφατα ανακατευόταν και ο Μπάγεβιτς. Ο Λυμπερόπουλος δεν έχει επαφές στην Ευρωπαϊκή αγορά. Ο Ματιάσεβιτς ακόμα μαθαίνει που ήρθε και φαίνεται να ψάχνει πιο ηγετικό ρόλο που στην ΑΕΚ δεν θα τον βρει. Στον προπονητή δε δίνεται το ελεύθερο να φέρει παίκτες και οι συνεργασίες με γραφεία μάνατζερ είναι βαλμένες σε καλούπια που(πολύ καλώς) θέτει η ομάδα.

         Οπότε, μέχρι να ολοκληρωθεί το γήπεδο και η ομάδα να προβεί σε κάποιες αγορές παικτών από τα πάνω ράφια, το ρόστερ θα πρέπει να χτιστεί πάνω σε νεαρούς φιλόδοξους παίκτες συν αυτούς που ήδη υπάρχουν. Πρέπει η ΑΕΚ να κυριαρχήσει στην ελληνική αγορά και να αποκτήσει ότι καλύτερο κυκλοφορεί. Υπάρχουν αξιόλογοι νέοι παίκτες. Ενδεικτικά, ο εξτρέμ Μασούρας του Πανιωνίου, ο εξτρέμ Ματέο Γκαρσία του Άρη, ο επιθετικός Μωραϊτης της Παναχαϊκής, ο τερματοφύλακας Στρέζος του Όφη, ο αριστερός μπακ Κυριακόπουλος του Αστέρα Τρίπολης. Επίσης, να αξιοποιηθούν οι επαφές του Ματιάσεβιτς στην πρώην Γιουγκοσλαβία, όπου υπάρχουν αξιόλογοι νέοι παίκτες και από την οποία έχει ήδη κλείσει ο 19χρονος γιος του Ρέφικ, Ανέλ Σαμπανάντζοβιτς.

        Πιστεύω ότι ακόμα και στο σημερινό ποδόσφαιρο, που τα πάντα κινούνται γύρω από το χρήμα, μια μεγάλη ομάδα χτίζεται και δεν αγοράζεται. Με την αγορά κάποιων μεγάλων παικτών μπορεί να έχεις κάποιες προσωρινές επιτυχίες, που αν δεν έρθουν κινδυνεύεις να διαλυθείς. Όπως έπαθε η ομάδα του Ντέμη με την απόκτηση του Ριβάλντο και του πρωταθλήματος που δεν ήρθε. Η αρχή του δρόμου που οδήγησε στη Γ΄ Εθνική. Ενώ όταν έχει βάλει υγιείς βάσεις και δεν έχεις ανοιχτεί οικονομικά περισσότερο από τις δυνατότητες σου και μια αποτυχία μπορείς να την αντέξεις, ενώ με υπομονή και σωστές κινήσεις, η επιτυχία θα έρθει σίγουρα.

     Μπορεί η μέχρι τώρα πορεία της περυσινής πρωταθλήτριας να μην είναι ανάλογη με τα θέλω των οπαδών της, όμως η ομάδα δημιουργεί καθημερινά το δικό της αύριο και πλησιάζει το πλήρωμα του χρόνου που θα εκτοξευτεί. Υπομονή και στήριξη χρειάζεται.

Υ.Γ.  Ο Μανόλο Χιμένεθ απολύθηκε χθες από τη Λας Πάλμας…..

                                                                                                                          SAM

Με το μυαλό στο πρωτάθλημα….

Ευρωπαϊκή εβδομάδα, με την 4^η αγωνιστική στους ομίλους των δύο ευρωπαϊκών διοργανώσεων και απολογισμός για τις ομάδες μας, μία νίκη και δύο ήττες. Άνετη νίκη του Ολυμπιακού εντός έδρας με αντίπαλο την αδύναμη Ντουντελάνζ που στο Ελληνικό πρωτάθλημα θα υποβιβαζόταν και μία φυσιολογική ήττα για την ΑΕΚ κόντρα στη Μπάγερν στο Μόναχο. Τέλος μια ήττα του ΠΑΟΚ που χαρακτηρίζεται από την αδιαφορία του δικεφάλου για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια και τη συγκέντρωση στον υπέρ πάντων στόχο της κατάκτησης του πρωταθλήματος.

   

Και οι τρεις έδειξαν να έχουν το μυαλό στο πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ για να δώσει απαντήσεις μετά την τραγική εμφάνιση κόντρα στον Παναθηναϊκό και για να πάρει δύναμη από το καλό, σχετικά, αποτέλεσμα κόντρα στη Μπάγερν για το ματς κόντρα στον Ατρόμητο. Ο Ολυμπιακός έριξε το ρυθμό του παιχνιδιού μετά το 4-0 και στο 2^ο ημίχρονο είχε το μυαλό του στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Ο, δε, ΠΑΟΚ όπως προείπαμε έκανε αγγαρεία και δεν μπήκε πνευματικά στο παιχνίδι.

ΑΕΚ : Στήθηκε σωστά και έχασε με αξιοπρέπεια ! 

     Η Μπάγερν προερχόμενη από κακό αποτέλεσμα στη Μπουντεσλίγκα παρατάχθηκε με τη βασική της ομάδα, αφού ακόμα δεν έχει εξασφαλίσει την πρόκριση από τον όμιλο. Μάλιστα, δε σταμάτησε να πιέζει μέχρι το τέλος για να διευρύνει το σκορ και να δημιουργήσει θετικές εντυπώσεις στο κοινό της. Ο Ουζουνίδης πήγε με τρεις κεντρικούς αμυντικούς για 1^η φορά. Η διάταξη αυτή και η τακτική με την οποία την εφάρμοσε, έδειξε να ταιριάζει στην ομάδα.

     Η ΑΕΚ διαθέτει χαφ που είναι καλοί ανασταλτικά, να τρέξουν, να πιέσουν, να κλέψουν μπάλα. Αυτό κλήθηκαν να κάνουν στο συγκεκριμένο παιχνίδι και πήγαν καλά, όσο άντεξαν τουλάχιστον. Μέχρι χθες ο Ουζουνίδης έπαιζε 4-2-3-1, με τους Γαλανόπουλο – Σιμόες στα χαφ και τους Λιβάγια ή Κλωναρίδη μπροστά τους. Κατά συνέπεια ζητούσε από τους δύο αμυντικούς χαφ να φτιάξουν το παιχνίδι από πίσω και να φέρουν τη μπάλα στην επίθεση, πράγμα στο οποίο οι συγκεκριμένοι παίκτες δεν διακρίνονται, δεν είναι στο στιλ του παιχνιδιού τους όλο αυτό και δυσκολεύονταν, ιδιαίτερα κόντρα σε καλούς αντιπάλους. Επιπλέον, μπροστά τους δεν έπαιζε κλασικό 10αρι, όπως χθες ο Μάνταλος, που να γυρνάει και να δίνει βοήθειες στο κατέβασμα της μπάλας, αλλά επιθετικός παίκτης, όπως οι Κλωναρίδης και Λιβάγια, που παίζουν κοντά στον φορ.

     Το χθεσινό παιχνίδι φάνηκε ότι είχε αγχώσει την ομάδα, που φοβόταν τη συντριβή και τον διασυρμό. Σε αυτό ακριβώς το λόγο ίσως να βρίσκονται και τα αίτια της τραγικής εμφάνισης κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ο φόβος έγινε δημιουργία και οδήγησε τον Ουζουνίδη να επιλέξει μια διάταξη 5-3-2, έναν τρόπο παιχνιδιού που τον γνωρίζει από πέρυσι η ομάδα και που οι παίκτες, στις δηλώσεις τους, έδειξαν να τον γουστάρουν. Άλλωστε η ΑΕΚ διαθέτει τους παίκτες για να εξυπηρετήσει αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού. Πέρα από τα χαρακτηριστικά των χαφ που αναφέραμε παραπάνω, ο Τσιγκρίνσκι είναι ιδανικός για το ρόλο του λίμπερο σε αυτό το σύστημα και οι υπόλοιποι κεντρικοί αμυντικοί νοιώθουν σιγουριά και αποφεύγουν τα λάθη.

    Πάντως για μια ακόμα φορά, η ομάδα με το που δέχθηκε γκολ δεν έβγαλε καμιά αντίδραση και ειδικά στο 2^ο ημίχρονο απλά παρακολουθούσε τους Βαυαρούς να παίζουν και να δημιουργούν ευκαιρίες. Γενικά, η ΑΕΚ στάθηκε πολύ καλά μέχρι το 30΄ , διάστημα που όπως παραδέχτηκε και ο Νίκο Κόβατς η ΑΕΚ αιφνιδίασε τη μεγάλη αντίπαλο της με τη διάταξη με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς. Κατά τα άλλα, η Μπάγερν είχε 62%-38% κατοχή, 11-1 κόρνερ και 19-2 τελικές προσπάθειες. Άλλο το επίπεδο, άλλη η κλάση.

    Από την ΑΕΚ ξεχώρισε στο παιχνίδι ο Μπάρκας που στο 2^ο ημίχρονο πραγματοποίησε δύσκολες αποκρούσεις και χάρη σε αυτόν, το σκορ έμεινε σε επιτρεπτά επίπεδα. Τον βλέπω ότι έχει βελτιωθεί και στην ταχύτητα με την οποία βγαίνει σε κάθετες μπαλιές προς την εστία του και το τεράστιο κορμί του τον βοηθάει να βγαίνει σε «στάση χάντμπολ» και να κλείνει το οπτικό πεδίο στον αντίπαλο προς την εστία του.

     Εν κατακλείδι, η εμφάνιση της ΑΕΚ σε αυτό το παιχνίδι, το γεγονός ότι η ομάδα στάθηκε μες το Μόναχο, πιστεύω ότι θα δώσει φτερά στους παίκτες και τεράστια αυτοπεποίθηση. Θα φανεί αυτό στα επόμενα παιχνίδια. Φάνηκε και στις δηλώσεις τους, που όλοι στην ομάδα έδειξαν να επιθυμούν αποτέλεσμα, βαθμό ή βαθμούς, στα δύο εναπομείναντα ματς της διοργάνωσης. Επίσης όλοι περιμένουν να κεφαλαιοποιήσουν τη εμφάνιση αυτή στο ματς πρωταθλήματος που ακολουθεί κόντρα στον Ατρόμητο.

ΠΑΟΚ : Ανούσιο μονότερμα, χωρίς ευκαιρία σε όλο το ματς.

    Ο ΠΑΟΚ μπήκε στον συγκεκριμένο όμιλο ως 2^ο φαβορί πίσω από την Τσέλσι. Με την ολοκλήρωση της 4^ης αγωνιστικής είναι ουσιαστικά αποκλεισμένος από ομάδες όπως η Μπάτε και η Βίντι. Ομάδες κατώτερες του. Στον αγώνα, ο ΠΑΟΚ είχε κατοχή της τάξης του 70%, αλλά  ουσιαστικά δεν έφτιαξε ευκαιρία και ας κατέγραψε η στατιστική 6 τελικές. Μόνο στο τέλος ένα σουτ του Βέρνμπλουμ και ένα γύρισμα του Μπίσεβαρ.

    Ο Λουτσέσκου έκανε αλλαγές στην 11αδα και κυρίως στα χαφ, όπου επέλεξε τους Σακχοφ – Βερνμπλουμ και μπροστά τους τον Ελ Καντουρί. Αφήνοντας εκτός Κάνιας, Πέλκα. Ο Μαουρίτσιο προέρχεται από τραυματισμό και ο Μπίσεβαρ αγωνίζεται συνήθως στο αριστερό άκρο. Οι τρεις παίκτες που ξεκίνησαν στα χαφ ήταν αργοί και στατικοί, δεν είχαν ένταση στα τρεξίματά τους και σπιρτάδα στις κινήσεις τους. Στα δύο άκρα προτιμήθηκαν οι Λημνιός και Ζαμπά που δεν πατάνε περιοχή και περιορίζονται σε σέντρες για τον Πρίγιοβιτς που ήταν καλά κλεισμένος από την πολύ-πρόσωπη άμυνα της Βίντι. Τέλος στο αριστερό άκρο της άμυνας ξεκίνησε ο Τόσκα, αφού πριν από ένα ακόμα ευρωπαϊκό ματς, ο Βιεϊρίνια ένοιωσε ενοχλήσεις στην τελευταία προπόνηση. Η ομάδα αυτή απλά γύριζε τη μπάλα με πασούλες και υστέρησε πάρα πολύ δημιουργικά. Δεν έβγαλε καν αντίδραση όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ στο 50΄ και ενώ απέμεινε πολύ χρόνος.

    Η Βίντι είναι μια πειθαρχημένη ομάδα που τρέχει πολύ. Στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ είχε την άμυνα της αρκετά πίσω, στο ύψος της περιοχής της και αλληλοκαλύψεις στα άκρα, ειδικά από την πλευρά του Ζαμπά που τον ντουμπλάρανε κάθε φορά που έπαιρνε τη μπάλα. Μόνο με την έναρξη του 2^ου ημιχρόνου μπήκε απαιτητικά στο παιχνίδι και κατάφερε να σκοράρει με τη συμπλήρωση του πρώτου πεντάλεπτου.

      Το παιχνίδι το έχασε ο ΠΑΟΚ. Ενώ γνώριζε, μετά την ήττα στην Τούμπα πριν 15 ημέρες, τι έχει να αντιμετωπίσει, παρουσιάστηκε πνευματικά εκτός παιχνιδιού. Με το μυαλό στο επόμενο παιχνίδι πρωταθλήματος, κόντρα στον Παναιτωλικό, όπου απαγορεύονται οι βαθμολογικές απώλειες. Το μήνυμα είχε περάσει με τις δηλώσεις του την προηγούμενη μέρα ο κόουτς, λέγοντας «Όλοι θέλουμε σαν τρελοί το πρωτάθλημα».

    Θυμάμαι και πριν λίγα χρόνια, με τον Αναστασιάδη στον πάγκο, η ομάδα είχε παρατήσει όλους τους άλλους στόχους και κοιτούσε μόνο τα ματς πρωταθλήματος, μέχρι αρχές Δεκεμβρίου, οπότε και κατέρρευσε. Βέβαια τότε η ομάδα δεν διέθετε τέτοιο ποιοτικό ρόστερ.

     Δεν ξέρω αν ο ιδιοκτήτης συμφωνεί με το να θυσιαστεί η Ευρώπη…. και αν θα ανασύρει στη μνήμη του τις ήττες από τη Βίντι αν στραβώσει κάτι στο πρωτάθλημα. Οι παίκτες θέλουν το πρωτάθλημα, για να υπογράψουν καλύτερο συμβόλαιο, να πάρουν μεταγραφή σε καλύτερο πρωτάθλημα, να παίξουν στο επόμενο Champions league. O Βιεϊρίνια που είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας θέλει τον τίτλο γιατί ξέρει ότι με το πρωτάθλημα θα έχει για πάντα θέση στο σταφ του ΠΑΟΚ και στις καρδιές των οπαδών του. Βλέπει το μέλλον του στη Θεσσαλονίκη. Ο Λουτσέσκου θέλει το πρωτάθλημα, το πρώτο της καριέρας του, για να ανεβάσει τις μετοχές του και να πραγματοποιηθεί το όνειρό του να κοουτσάρει στο υψηλότερο επίπεδο. Δεκτά και θεμιτά όλα αυτά, αλλά τους στόχους σε μια ομάδα τους θέτει η διοίκηση…..

Ολυμπιακός : Ξεμπούκωσε….

     Η Ντουντελάνζ είναι πολύ αδύναμη ομάδα και δεν έχει θέση σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Το ότι κατάφερε να είναι στους ομίλους του Γιουρόπα αποτελεί κατόρθωμα. Πέρα από αυτό, ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε σοβαρός στον αγώνα και δεν άφησε περιθώρια στην αντίπαλο. Σκόραρε νωρίς με τον Τοροσίδη και στο 36΄ το σκορ ήταν 4-0. Από εκεί και μετά ο Ολυμπιακός χαλάρωσε και το παιχνίδι ήταν τυπική διαδικασία. Το μυαλό ήταν στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.

     Ο Μάρτινς ξεκίνησε με τον Νάτχο δίπλα στον αμυντικό χαφ Καμαρά για να έχει ο Ολυμπιακός δημιουργία από την πίσω γραμμή, με τον Ισραηλινό είτε να γυρνάει ανάμεσα στα στόπερ και να παίρνει τη μπάλα ξεκινώντας την επίθεση της ομάδας, είτε να ξεμαρκάρεται στο χώρο του κέντρου και να παίρνει την πρώτη πάσα από τους αμυντικούς. Κάτι αντίστοιχο έκανε και πριν μερικά χρόνια ο Βαλβέλδε με τον Ιμπαγάσα να ξεκινάει δίπλα στον αμυντικό χαφ (Ουρμπάιθ) κόντρα σε αδύναμους αντιπάλους, με την ομάδα να αποδίδει ωραίο ποδόσφαιρο και να πετυχαίνει ευρείες νίκες με πολλά γκολ.

     Στον αγώνα ήταν τεράστια η συμβολή του Τοροσίδη που σκόραρε πάλι και άνοιξε το δρόμο για την ευρεία νίκη. Έκανε μεγάλο ματς, με συνεχή ανεβάσματα, αποτελώντας παράδειγμα για τους συμπαίκτες του

και σημείο αναφοράς για την ομάδα. Καθοριστικός και στα αποδυτήρια με την παρουσία του. Πολύ επιτυχημένη επιλογή της διοίκησης η επιστροφή του.

    Ο Φορτούνης είχε δύο γκολ και μια ασίστ και επανήλθε στις καλές εμφανίσεις. Η παρουσία του Νάτχο πίσω του, τον απελευθέρωσε και του επέτρεψε να κινηθεί πιο κοντά στην αντίπαλη περιοχή.

     Συγχαρητήρια αξίζουν και οι γυμναστές αποκατάστασης της ομάδας, για τη γρήγορη επάνοδο του Χασάν στην αγωνιστική δράση. Ο Ολυμπιακός μετά από τις σύγχρονες εγκαταστάσεις που έχει δημιουργήσει και τα σύγχρονα μηχανήματα που απέκτησε, φαίνεται πως αποκτά και τεχνογνωσία, με ανθρώπους γνώστες της δουλειάς στον τομέα τους.

    Ο Μάρτινς έχει δώσει ταυτότητα στην ομάδα και φάνηκε πως όποιοι και να αγωνίζονται ο Ολυμπιακός έχει συγκεκριμένη αγωνιστική κατεύθυνση. Όπως έχει εξελιχθεί ο όμιλος, η πρόκριση θα κριθεί τελευταία αγωνιστική στο «Γ. Καραϊσκάκης» με αντίπαλο τη Μίλαν.

    Απομένουν δύο αγωνιστικές στην Ευρώπη για τους εκπροσώπους μας. Στόχος τα καλύτερα αποτελέσματα για τη βελτίωση της συνολικής βαθμολογίας της χώρας, για να συνεχίσουμε να βλέπουμε ομάδες μας στους ομίλους. Η ΑΕΚ παίζει με Άγιαξ εντός και Μπενφίκα εκτός. Η 3η θέση και το Γιουρόπα είναι ακόμα ανοιχτά στον όμιλο, αλλά ρεαλιστικά η ΑΕΚ στοχεύει καταρχήν στο να μη χάσει από τον Άγιαξ στο ΟΑΚΑ και αφού πάρει βαθμό ή βαθμούς, απαλλαγμένη από το βάρος του να μείνει στο μηδέν, να παίξει τα ρέστα της τελευταία αγωνιστική στη Λισαβόνα. Ο Ολυμπιακός παίζει με Μπέτις εκτός και Μίλαν εντός. Στόχος ότι καλύτερο στη Σεβίλλη και το ματς πρόκρισης την τελευταία αγωνιστική με τη Μίλαν στο Φάληρο. Ο ΠΑΟΚ πάει στο Λονδίνο για να συναντήσει την Τσέλσι που έχει προκριθεί και πιθανόν να παίξει με αναπληρωματικούς και μακάρι ο δικέφαλος να πάρει αποτέλεσμα και τελευταία αγωνιστική υποδέχεται στην Τούμπα τη Μπάτε, την οποία είχε φιλοδωρήσει με 4 γκολ στην έδρα της. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να μας χαρίσει βαθμούς αρκεί να δώσει σημασία. 

                                                                                                                 SAM

Ο Τελικός των τελικών στη Λατινική Αμερική

     Βρισκόμαστε στην εποχή που τελειώνουν οι διοργανώσεις στη Λατινική Αμερική, το Κόπα Λιμπερταδόρες και το Κόπα Σουνταμερικάνα, τα αντίστοιχα Champions league και Europa league της Νοτίου Αμερικής. Όπως και πέρυσι τέτοια εποχή είχαμε γράψει για τις δύο διοργανώσεις και τις ομάδες που είχαν φτάσει ως το τέλος του δρόμου,  έτσι και φέτος  θα ρίξουμε μια ματιά σε όσα γίνονται  στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

      Το ποδόσφαιρο πλέον παίζεται σε κάθε γωνιά του πλανήτη αλλά οι παραδοσιακές δυνάμεις του, συνεχίζουν να βρίσκονται στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική, εκεί όπου πρωτοπαίχτηκε και λατρεύτηκε. Εν έτη 2018 παρατηρούμε μεγάλες διαφορές στον τρόπο που παίζεται το ποδόσφαιρο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ένα ποδόσφαιρο με όχι τόσα πολλά τρεξίματα, σε πιο αργό τέμπο άρα και με περισσότερους χώρους, αλλά πιο σκληρό, με φάσεις που είναι ορισμός της κόκκινης κάρτας στην Ευρώπη, εκεί άντε να σφυριχτεί ένα φάουλ.  Συχνοί είναι και οι τσαμπουκάδες μεταξύ των παικτών αλλά και στον διαιτητή. Σε επίπεδο τακτικής δεν είναι τόσο προχωρημένοι όσο εδώ, αλλά εκεί είναι οι παίκτες που αύριο θα πρωταγωνιστούν στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Η μπάλα εκεί έχει ταλέντο και μια όμορφη αγριάδα.

     

   Αν το όνειρο του ποδοσφαιρόφιλου στην Ευρώπη, τα τελευταία χρόνια, ήταν να δει έναν τελικό Champions league μεταξύ ΡΕΑΛ και Μπαρτσελόνα, το αντίστοιχο όνειρο στη Λατινική Αμερική είναι ένας τελικός κόπα Λιμπερταδόρες μεταξύ Ρίβερ και Μπόκα, σε ένα τελικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Το όνειρο αυτό έγινε πραγματικότητα…..

Κόπα Λιμπερταδόρες – Ημιτελικοί

Στα ημιτελικά του θεσμού έφτασαν φέτος οι κατά τεκμήριο καλύτερες ομάδες της Λατινικής Αμερικής στην παρούσα φάση. Οι δύο παραδοσιακές δυνάμεις του Αργεντίνικού ποδοσφαίρου και δύο Βραζιλιάνικες, η Γκρέμιο, κάτοχος του τίτλου και η Παλμέιρας του Λουϊς Φελίππε Σκολάρι. Ομάδες με πλούσιο ποδοσφαιρικό ταλέντο. Και προέκυψαν δύο Αργεντινό – Βραζιλιάνικες μονομαχίες. Πάμε να τα δούμε….

Ρίβερ Πλέιτ – Γκρέμιο

    Το πρώτο παιχνίδι στο «Μονουμεντάλ» του Μπουένος Άιρες ήταν ένα μοιρασμένο παιχνίδι. Από τη Γκρέμιο έλειπε ο ηγέτης της, ο Λουάν, 10αρι που φέτος έπαιζε σέντερ φορ, ενώ για τη Ρίβερ ξεκίνησε ο Νάτσο Σκόκο στην επίθεση της, που ήταν ανύπαρκτος. Η Γκρέμιο στάθηκε πιο τυχερή και πέτυχε το γκολ στο 62΄ με κεφαλιά του αμυντικού χαφ Μίτσελ μετά από εκτέλεση κόρνερ και έφυγε με τη νίκη. Μια νίκη που την τοποθετούσε στη θέση του οδηγού, αλλά δεν έκρινε οριστικά την υπόθεση πρόκριση.

     Στον επαναληπτικό του Πόρτο Αλέγκρε η Ρίβερ μπήκε δυνατά στο παιχνίδι και έκλεισε τη Γκρέμιο στην περιοχή της. Έδειξε εξ αρχής ότι ήθελε την πρόκριση. Είχε κάποια καλά σουτ με τον Παλάσιος, όμως η Γκρέμιο ήταν αυτή που σκόραρε. Στο 36΄ και μετά από εκτέλεση κόρνερ, ο δεξιός μπακ Λέο Γκόμεζ με σουτ έξω από την περιοχή, άνοιξε το σκορ και μετέτρεψε τους Βραζιλιάνους σε αδιαφιλονίκητο φαβορί. Στο 2^ο ημίχρονο ο Γκαγιάρδο έριξε στο ματς Γκονζάλο Μαρτίνεζ (με το ξεκίνημα) και Σκόκο (στο 63΄), όμως η Γκρέμιο ήταν αυτή που στο 67΄ έχασε τη μεγάλη ευκαιρία να τελειώσει τα πάντα. Ο εξτρέμ Έβερτον που είχε μπει στο 54΄, εκ των πρωταγωνιστών της περυσινής πορείας  για την κατάκτηση του τίτλου, αλλά στα δύο ματς με τη Ρίβερ έπαιξε μόνο ως αλλαγή στον επαναληπτικό, βγήκε τετ-α-τετ με τον τερματοφύλακα της Ρίβερ,  αλλά απέτυχε να σκοράρει. Έτσι μπήκαμε στο τελευταίο δεκάλεπτο με το σκορ στο 1-0. Στο 82΄ μετά από εκτέλεση φάουλ ο Σάντος Μπόρε με κεφαλιά ισοφάρισε το παιχνίδι και η Ρίβερ πλέον έψαχνε ένα γκολ στα λεπτά που απέμεναν. Το βρήκε σε μια φάση που λίγοι την αντιληφθήκαν στη ροή του αγώνα, αλλά όταν είδαν τον διαιτητή να πάει να συμβουλευτεί το VAR . Πέναλντι για τη Ρίβερ σε χέρι του Μπρενάν μετά από σουτ του Σκόκο και αποβολή του Βραζιλιάνου παίκτη με 2^η κίτρινη κάρτα. Εκεί έγινε χαμός με τον διαιτητή και τις διαμαρτυρίες των Βραζιλιάνων για κανά 10λεπτο και τελικά στο 95΄  ο Γκονζάλο Μαρτίνεζ ευστόχησε στην εκτέλεση και έδωσε σκορ πρόκρισης στη Ρίβερ, το οποίο διατήρησε έως το τέλος καθώς παίχτηκαν 14 λεπτά καθυστερήσεις.

                                                                               

                    

     Η Γκρέμιο κατέκτησε πέρυσι το Λιμπερταδόρες βασιζόμενοι στην τριάδα των χαφ της. Οι δύο αμυντικοί χαφ της ήταν ο Αρτούρ που το καλοκαίρι πήρε μεταγραφή για τη Μπαρτσελόνα με 31 εκ. ευρώ και ο Ζάιλσον που και αυτός έφυγε την 31^η Αυγούστου για τη Φενέρμπαχτσέ με 4εκ. ευρώ! Μπροστά τους ως  κλασικό 10άρι έπαιζε ο Λουάν που και αυτός έλειπε από τους δύο ημιτελικούς με τη Ρίβερ. Η ομάδα δεν έκανε ιδιαίτερες μεταγραφές και προσπάθησε να καλύψει εσωτερικά τα κενά που υπήρξαν. Παρόλα αυτά έφτασε μια ανάσα από τον τελικό του θεσμού. Είναι μια ομάδα με κράμα έμπειρων και νεαρών παικτών. Πέραν του Λουάν (25χρ.-1993- 169εκ. ύψος- 65 κιλά – δεξί – transfermarkt: 20 εκ.) , ξεχωρίζουν ο δεξιός μπακ Λέο Γκόμεζ (22χρ.-1996- 178 εκ. ύψος- 70 κιλά – tr. : 0,2 εκ) τον οποίο θα δούμε σύντομα στην Ευρώπη και σε καλή ομάδα, με ένα ποσό γύρω στα 5 εκ. Υπάρχει ο Ραμίρο ( 25χρ.-1993-168εκ. ύψος- 67κιλά – tr.: 5εκ) που αγωνίζεται είτε ως δεξιός εξτρέμ είτε ως μέσα δεξιά και δεν έχει έρθει στην Ευρώπη λόγω έλλειψης σωματικών προσόντων. Τέλος οι δύο εξτρέμ, ο Άλισον (25χρ -1993- 174εκ ύψος- 73 κιλά – δεξί – tr.: 2,5 εκ) που δεν έχει πολύ το γκολ αλλά είναι εξαιρετικά γρήγορος και διεισδυτικός και ο Έβερτον (22χρ -1996- 174εκ ύψος- 72 κιλά – δεξί – tr.: 7εκ) που πιστεύω ότι σύντομα θα τον δούμε στην Ευρώπη καθώς τα τελευταία δύο χρόνια παρουσιάζει συνεχή βελτίωση και στο σκοράρισμα.  

       Η Ρίβερ Πλέιτ είναι μια ομάδα με καλούς έμπειρους παίκτες όπως ο τερματοφύλακας Φράνκο Αρμάνι που έπαιξε με την εθνική στο πρόσφατο Μουντιάλ, ο στόπερ Τζόναθαν Μαϊντάνα, ο χαφ – ηγέτης της ομάδας Λεονάρντο Πόντσιο, ο χαφ Έντζο Πέρεζ και οι Σκόκο και Πράτο στην επίθεση. Διαθέτει όμως και εξαιρετικά ταλαντούχους παίκτες. Ο δεξιός μπακ Γκονζάλο Μοντιέλ (21χρ-1997- 176εκ. ύψος- 69 κιλά- δεξί – tr. : 2εκ) που σύντομα θα τον δούμε στην Ευρώπη. Ο Κολομβιανός δημιουργικός μέσος Χουάν Κιντέρο (25χρ-1993-169εκ ύψος-64 κιλά- αριστερό – tr.: 6,5 εκ)  που έπαιξε στη θέση του Χάμες στην εθνική Κολομβίας στο Μουντιάλ και που είχε ένα αποτυχημένο πέρασμα από την Ευρώπη με τις φανέλες της Πόρτο και της Ρεν. Ο Γκονζάλο Μαρτίνεζ (25χρ- 1993- 172εκ ύψος- 62 κιλά- αριστερό –tr. : 15εκ) ένας από τους τοπ παίκτες στη Λατινική Αμερική αυτή τη στιγμή, με εξαιρετική τεχνική  και αγωνιστικό θράσος. Ανέλαβε την εκτέλεση του πέναλντι στο 95΄ μέσα στο Πόρτο Αλέγκρε και έστειλε την ομάδα του στον τελικό. Ο χαφ Εζεκιέλ Παλάσιος (20χρ-1998-170 εκ. ύψος- 66κιλά- δεξί – tr.: 3,75εκ) παίκτης σε στιλ Εστεμπάν Καμπιάσο για τον οποίο ήδη έχει δείξει ενδιαφέρον η ΡΕΑΛ Μαδρίτης. Τέλος ο Κολομβιανός, δεύτερος επιθετικός Ραφαέλ Σάντος Μπόρε (23χρ- 1995-174εκ. ύψος-70 κιλά- δεξί- tr. : 3εκ) τεχνίτης και πολύ κινητικός στην επίθεση της ομάδας. Τον είχε αποκτήσει ήδη η Ατλέτικο Μαδρίτης και μέσω αυτής έπαιξε τη σαιζόν 2016/17 με τη Βιγιαρεάλ για 17 ματς στα οποία σκόραρε 2 φορές. Το καλοκαίρι του 2017 η Ρίβερ τον απέκτησε με 2,6 εκ ευρώ. Ίσως ήρθε πολύ νέος στην Ευρώπη την 1^η του φορά.

Μπόκα Τζούνιορς – Παλμέιρας

       Στο πρώτο ματς στο Μπουένος Άιρες, μέχρι και το 80΄ βλέπαμε ένα μοιρασμένο παιχνίδι, με τις δύο ομάδες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές. Τότε «χτύπησε» ο Ντάριο Μπενεντέτο, που είχε περάσει στο παιχνίδι στο 77΄και με δύο δικά του γκολ έκανε τη Μπόκα φαβορί για την πρόκριση. Ειδικά το 2^ο γκολ, με το πάτημα της μπάλας, την προσποίηση και το άδειασμα όλης της άμυνας πριν σουτάρει, καταδεικνύει μεγάλη ποδοσφαιρική ευφυΐα .

      Στον επαναληπτικό στο Σάο Πάολο ένα γκολ του φορ της ,πόκα, Ραμόν Αμπίλα στο 18΄ έβαλε τέλος στην όποια αγωνία. Στο 2^ο ημίχρονο η Παλμέιρας επιχείρησε την τελευταία απέλπισα προσπάθεια. Αρχικά ισοφάρισε με τον στόπερ Λουάν στο 53΄ και κατόπιν, στο 59΄μπήκε μπροστά στο σκορ με εύστοχη εκτέλεση πέναλντι του Γκουστάβο Γκόμεζ, το οποίο κέρδισε ο Ντούντου μετά από άτσαλο μαρκάρισμα του Ισκέρδο. Ο Γκιγιέρμο Μπάρος Σκελέτο είχε την απάντηση στην ορμή που έβγαζαν πλέον οι Βραζιλιάνοι, που άρχισαν να το πιστεύουν. Στο 62΄πέρασε στο ματς τον Ντάριο Μπενεντέτο και στο 70΄ ο Αργεντινός φορ έβαλε τέλος στα όνειρα της Παλμέιρας όταν μετά από προσποίηση , σούταρε  έξω από την περιοχή και ισοφάρισε. Δε γνωρίζω γιατί ο Σκελότο δεν ξεκίνησε τον Μπενεντέτο στα δύο ματς με την Παλμέιρας αλλά, περνώντας ως αλλαγή, ήταν αυτός που καθόρισε την πρόκριση.

      Η Παλμέιρας καθοδηγούμενη από τον Λουϊς Φελίππε Σκολάρι είναι μια ομάδα με έμπειρους παίκτες. Είναι πρωτοπόρος στο πρωτάθλημα Βραζιλίας μετά από 31 αγωνιστικές και φαβορί για την κατάκτηση του. Ο βασικός της κορμός είναι παίκτες άνω των 25 χρονών και οι νεαροί που έχει στο ρόστερ της σπάνια παίρνουν ευκαιρίες. Ξεχωρίζουν, ο Παραγουανός, στόπερ Γκουστάβο Γκόμεζ (25χρ-1993- 185εκ. ύψος- 85 κιλά- δεξί- tr. : 4 εκ) που ανήκει  στη Μίλαν με την οποία έχει κάνει 18 ματς και από αυτήν  παίζει ως δανεικός στην Παλμέιρας. Ο εξτρέμ Ντούντου (26χρ- 1992- 181εκ ύψος- 80 κιλά- δεξί- tr. : 8εκ) που έχει περάσει από τη Δυναμό Κιέβου την τριετία 2011 έως 2014. Και ο φορ Μιγκέλ Μπόρχα (25χρ-1993- 183 εκ ύψος- 74 κιλά- δεξί-tr. : 5εκ) τον οποίο είχαμε ξεχωρίσει από όταν αγωνιζόταν στην Νασιονάλ Μεντεγίν, έχουμε μιλήσει αναλυτικά γι αυτόν στη σελίδα μας και είναι ένας φορ τύπου Κάρλος Μπάκα.

     Η Μπόκα είναι μια ταλαντούχα ομάδα με παίκτες σε καλή ηλικία οι περισσότεροι και μερικούς εξαιρετικά ταλαντούχους νεαρούς. Ο Κάρλος Τέβεζ , ο Μάουρο Ζαράτε και ο Φερνάντο Γκάγκο έχουν κάνει πλούσια καριέρα και τώρα είναι στη δεύτερη γραμμή της ομάδας. Επιστρατεύονται σε περιπτώσεις ανάγκης. Ο Μπενεντέτο (28χρ) είναι για τρίτη σαιζόν στην ομάδα και δείχνει να έχει δεθεί με τη φανέλα της.  Από εκεί και πέρα, ξεχωρίζουν ο τερματοφύλακας Αγκουστίν Ρόσι (23χρ-1995-193 εκ ύψος – 92 κιλά – αριστερό – tr.: 2,5 εκ) ο οποίος μοιράζεται τη θέση με τον Εστεμπάν Αστράντα, καλοκαιρινό απόκτημα με 4 εκ. από τη Λανούς. Ο Ουρουγουανός, αριστερός μπακ Λούκας Ολάθα (24χρ-1994-173 εκ ύψος- 68 κιλά- αριστερό – tr. :2,5 εκ) που αγωνίζεται στην ομάδα ως δανεικός από την Ταγιέρες. Ο Ουρουγουανός, εσωτερικός χαφ Νέιθαν Νάντεζ (22χρ-1995-175εκ ύψος- 70 κιλά- δεξί – tr. :9,5 εκ) που σύντομα τον βλέπω σε καλή ομάδα στην Ευρώπη, παίκτης με μαχητικότητα και πολλά τρεξίματα. Ο Κολομβιανός, αμυντικός χαφ Βίλμαρ Μπάριος (25χρ-1993-178εκ- 74 κιλά- δεξί- tr. : 10 εκ) παίκτης με σίγουρη πάσα, ελαφρύς , με τρεξίματα, μαχητικός και ψύχραιμος. Μπορεί να εξελιχθεί σε κορυφαίο αμυντικό χαφ στην Ευρώπη με σωστή δουλειά στο παιχνίδι του.  Επίσης ο χαφ Αγκουστίν Εζεκιέλ Αλμέντα (18χρ -2000- 182 εκ ύψος- 68 κιλά – δεξί –tr.: 0,5 εκ) παίκτης που θα αποτελέσει αποκάλυψη σε σύντομο χρονικό διάστημα μιας και διαθέτει προσόντα και ποιότητα. Τέλος ο Κριστιάν Παβόν (22χρ-1996-167εκ ύψος -65 κιλά – δεξί- tr. : 20εκ) βασικό στέλεχος της Εθνικής Αργεντινής, ποιοτικός εξτρέμ, με ατομική ενέργεια, που φέτος αγωνίζεται ως δεύτερος επιθετικός στο 4-4-2 του Σκελότο. Βλέπει αρκετά το γκολ, διαθέτει ταχύτητα και διείσδυση, έχει εμπειρία πλέον και είναι έτοιμος για υψηλού επιπέδου ομάδα στην Ευρώπη. Ισπανία και Ιταλία θα του ταίριαζαν περισσότερο.

 

Ο Τελικός.

Το κόπα Λιμπερταρόρες, η πιο σημαντική διοργάνωση της Λατινικής Αμερικής,  ξεκίνησε να διεξάγεται από το 1960, έχουν διεξαχθεί δηλαδή 58 διοργανώσεις, συν τη φετινή. Πρώτη σε κατακτήσεις η Ιντερπεντιέντε με 7, δεύτερη η Μπόκα με 6, Τρίτη η Πενιαρόλ με 5. Τέσσερις τίτλους έχει η Εστουντιάντες και από τρεις οι Νασιονάλ Μοντεβιδέο, Ολιμπια Ασουνσιόν, Σάντος, Σάο Πάολο, Γκρέμιο και Ρίβερ Πλέιτ. Δύο κατακτήσεις οι Ατλέτικο Μεντεγίν , Ιντερνασιονάλ Πόρτο Αλέγκρε και Κρουζέιρο. Άλλες 12 ομάδες έχουν από μία κατάκτηση. Αρκετές φορές, όλα αυτά τα χρόνια, είχαμε τελικούς με ομάδες από την ίδια χώρα αλλά ποτέ δεν προέκυψε το απόλυτο ντέρμπι, Μπόκα – Ρίβερ. Έχουν γραφτεί πολλά για την κόντρα των δύο ομάδων που κάποτε είχε και κοινωνικές διαστάσεις. Πλέον θεωρώ ότι έχει απομείνει ο ποδοσφαιρικός ανταγωνισμός.

      Η Ρίβερ ιδρύθηκε το 1901 και η Μπόκα το 1905. Μέχρι το 2017 σε 210 ματς πρωταθλήματος Αργεντινής, από το 1930 και έπειτα,  είχαμε 210 αναμετρήσεις συνολικά, με τη Μπόκα να μετράει 77 νίκες, τη Ρίβερ 68, ενώ 65 ματς έληξαν ισόπαλα. Η Ρίβερ έχει κατακτήσει 36 πρωταθλήματα Αργεντινής, 3 Λιμπερταδόρες, 1 κόπα Σουνταμερικά, 1 Ρεκόμπα Σουνταμερικάνα και ένα Διηπειρωτικό κύπελο. Η Μπόκα έχει 33 πρωταθλήματα Αργεντινής, 6 Λιμπερταδόρες, 2 Σουνταμερικάνα, 4 Ρεκόμπα Σουνταμερικάνα και 3 Διηπειρωτικά κύπελα. Ομάδες που κάνουν τον απόλυτο πρωταθλητισμό στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στην πιο πρόσφατη μεταξύ τους αναμέτρηση για το πρωτάθλημα Αργεντινής, η Ρίβερ είχε φύγει νικήτρια από την έδρα της Μπόκα με γκολ του Γκονζάλο Μαρτίνςζ και του Σκόκο, αλλά ο διπλός τελικός του Λιμπερταδόρες είναι τελείως διαφορετικά παιχνίδια. Μοιάζει σαν ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα λογαριασμών σε κοινή θέα, στη διεθνή σκηνή, με όλο τον πλανήτη να παρακολουθεί.

       Προγνωστικά ασφαλώς και δεν χωρούν. Ουδείς μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη αυτών των δύο αγώνων. Οι δύο ομάδες γνωρίζονται άριστα. Οι προπονητές τους Μαρσέλο Γκαγιάρδο και Γκιγιέρμε Μπάρος Σκελότο, είναι της ίδιας γενιάς, ικανότατοι και έχουν φιλοδοξία να προπονήσουν στην Ευρώπη. Υπάρχουν παίκτες έμπειροι στις δύο ομάδες, που έχουν συνδέσει την καριέρα τους με την παρουσία σε αυτές. Είναι και οπαδοί του συλλόγου. Θα ήθελαν την κούπα, την επικράτησε σε αυτούς τους τελικούς, κυρίως για το πρεστίζ και τον κόσμο της ομάδας. Υπάρχουν και νεαροί παίκτες που τώρα δένονται άρρηκτα με έναν από τους δύο συλλόγους. Βλέπουν την επικράτηση σαν ένα μέσω εκτόξευσης της καριέρας τους αλλά και έναν τρόπο για να γραφτεί ανεξίτηλα το όνομα τους στην ιστορία του κλαμπ.

      Οι απαντήσεις θα δοθούν στις 10 και 24 Νοέμβρη….

                                                                                                                                   SAM