AEK …..θα δικαιωθεί η φετινή ομάδα?

Την Πέμπτη το βράδυ η  ΑΕΚ υποχρεώθηκε σε έναν άδικο αποκλεισμό από τη συνέχεια του Γιουρόπα Λιγκ. Ήταν σαφώς καλύτερη ομάδα και στα δύο παιχνίδια από τη Δυναμό Κιέβου. Φάνηκε όμως ότι της έλειπε αυτό το κάτι παραπάνω, αυτό το κλικ που κάνει τη διαφορά σε νοκ άουτ παιχνίδια της Ευρώπης. Είναι η εμπειρία, είναι ο επηρεασμός από την απουσία των τελευταίων χρόνων, η έλλειψη της γνώσης των ευρωπαϊκών παιχνιδιών,  είναι η κλάση του παίκτη με το star quality που θα έκανε τη διαφορά με μια φάση? Πιθανόν όλα αυτά μαζί….

Το Γιουρόπα….

Πάντως η ΑΕΚ παρουσιάστηκε με αέρα Ευρωπαϊκής ομάδας στο Κίεβο, ήταν η ομάδα που έδωσε ένταση και ρυθμό στο παιχνίδι, είχε κατοχή μπάλας κοντά στο 60% και όχι ανούσια, απλά να γυρνάει τη μπάλα, αλλά με επιθετικότητα, με συνεχής άσκηση πίεσης στον αντίπαλο, κέρδισε 9 κόρνερ και είχε και 15 τελικές, ορισμένες εκ των οποίων, κλασικές ευκαιρίες για γκολ. Ο Μπόικο, ο τερματοφύλακας της Δυναμό, πραγματοποίησε εξαιρετικές επεμβάσεις. Αποκορύφωμα των ευκαιριών, η φάση του 51^ου λεπτού με τον Μασούντ . Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο. Δε θα σταθούμε ούτε στην τεράστια ευκαιρία του Μασούντ, ούτε στο λάθος του Μπακάκη στο 1^ο ματς, ούτε στην αλλαγή του Λάζαρου στο 74΄ ….Η ουσία είναι ότι η ΑΕΚ παρουσιάστηκε οργανωμένη, με πλάνο, δυνάμεις, αγωνιστικότητα και κυριάρχησε σε ένα εκτός έδρας ευρωπαϊκό ματς, απέναντι σε μια έμπειρη, ιστορική και με υψηλό μπάτζετ ευρωπαϊκή ομάδα. Και όλα αυτά Φλεβάρη μήνα, παίζοντας συνεχώς σε 3 διοργανώσεις από τα τέλη Ιουλίου και με 9 απουσίες εν δυνάμει βασικών παικτών, εκ των οποίων οι τρεις, Μάνταλος – Γιόχανσον – Τσόσιτς (πλέον), μακροχρόνιες. Πήγε να κερδίσει την πρόκριση παίζοντας μπάλα και όχι να κλέψει το παιχνίδι.

       Από τον Οκτώβρη, όταν η ΑΕΚ άρχισε να δείχνει τις φετινές της δυνατότητες, όλοι αναρωτιόντουσαν αν η ομάδα θα αντέξει και όλοι διαψεύδονται, γιατί η ΑΕΚ όχι μόνο αντέχει, αλλά παρουσιάζει και συνεχή βελτίωση. Η ομάδα δείχνει να έχει δυνάμεις να πρεσάρει και να ασκήσει πίεση μέχρι το τελευταίο λεπτό σε κάθε ματς, όσο δύσκολο και αν είναι. Οι Ουκρανοί διέθεταν παίκτες με μεγάλα κορμιά και δύναμη, αλλά όσο περνούσε η ώρα μέσα στον αγώνα, οι παίκτες της ΑΕΚ ήταν εκείνοι που κέρδιζαν τις μονομαχίες !  Τους αιφνιδίασε τους Ουκρανούς η διάρκεια που είχε η ΑΕΚ στην άσκηση πίεσης.

     Τη χάρηκα την ΑΕΚ έτσι όπως χτύπησε το παιχνίδι και απαίτησε την πρόκριση. Οι μεγάλες ομάδες δε διαλέγουν ματς. Ειδικά αν αυτά είναι ευρωπαϊκά….δε γίνεται να τα αφήσουν. Αυτή είναι η σωστή νοοτροπία.

      Αν μη τι άλλο η δουλειά του Χιμένεθ βγαίνει στο γήπεδο. Ειδικά στη φυσική κατάσταση. Η ομάδα διαρκώς βελτιώνεται, αποκτά μεγαλύτερη ομοιογένεια, καλύτερους αυτοματισμούς, διαθέτει συνοχή στον τρόπο που αμύνεται και που επιτίθεται. Αλλά και ατομικά οι παίκτες διορθώνονται, δουλεύουν πάνω στα λάθη τους και τα ελαχιστοποιούν. Ο Χιμένεθ, έχει ανοίξει το ροτέσιον, κάνει σχετικά καλή διαχείριση του ρόστερ και έχει όλους σχεδόν τους παίκτες σε ετοιμότητα.

Η ομάδα…..

    Στο τέρμα, εναλλάσσονται οι Τσιντώτας και Μπάρκας και αμφότεροι ανταπεξέρχονται σε υψηλό βαθμό, είναι σε διαρκή ετοιμότητα και έχουν βγάλει ασπροπρόσωπο τον προπονητή τους. Κρίμα που ο Ανέστης επέλεξε να φύγει.  

    Ο Γκάλο πραγματοποιεί μεγάλη σαιζόν και διαρκώς παρουσιάζεται βελτιωμένος, σταμάτησε να γυρνάει συνεχώς τη μπάλα προς τα πίσω, ανεβοκατεβαίνει όλη τη δεξιά πλευρά, φτάνει μέχρι τη γραμμή του άουτ και βγάζει ξυραφένιες σέντρες. Ελαφροπάτητος, με  το διασκελισμό του θυμίζει Ντάνι Άλβεζ…..

      Ο Μπακάκης, απλά συγκλονιστικός. Στο Κίεβο έπαιζε για 40 λεπτά τραυματίας, μετά το χτύπημα που δέχτηκε στη φάση που έσωσε βέβαιο γκολ πάνω στη γραμμή, ξεχρεώνοντας για το λάθος του στον 1^ο αγώνα. Αποτέλεσε το κρυφό χαρτί του Χιμένεθ στη σαιζόν, και έχει βάλει πλώρη για mvp της ομάδας.

      Ο Βράνιες είναι υψηλής κλάσης στόπερ. Ούτε ο Μανωλάς δεν έκανε τέτοιες εμφανίσεις τη χρονιά που πήρε τη μεταγραφή. Χρόνια είχαμε να δούμε τέτοιο στόπερ στην Ελλάδα. Μακάρι να τα βρει με τη διοίκηση και να μείνει και του χρόνου.

      Ο Λαμπρόπουλος, παρουσιάζεται σταθερός και μπορεί να μην είναι στο επίπεδο του Βράνιες, αλλά αποτελεί μια αξιόπιστη λύση, αφού δύσκολα εκτίθεται.

      Ο Τσιγκρίνσκι ήταν συγκλονιστικός στο Κίεβο. Όλη τη σαιζόν είναι αυτός που κατευθύνει την ομάδα από πίσω, ενώ είναι πολύ καλός και στο build up παιχνίδι και στο κατέβασμα της μπάλας. Στο ματς με τη Δυναμό, έδειξε ότι μπορεί να βγάλει και δυναμισμό στο παιχνίδι του, ήταν σκληρός απέναντι στους συμπατριώτες του. Φαίνεται να έχει δεθεί με την ομάδα και να θέλει να μείνει για χρόνια εδώ.

    Ο Χουλτ προσαρμόστηκε αμέσως στην ομάδα, μπήκε στην 11αδα και δίνει λύσεις στα παιχνίδια εντός συνόρων.

    Ο Έλντερ Λόπεζ, δίνει επιθετικότητα από την αριστερή πλευρά, εξισορροπεί το παιχνίδι της ομάδας και γίνεται ανάπτυξη και επιθέσεις και από τα δύο άκρα. Ο Χιμένεθ δε ρισκάρει να τον βάλει σε άμυνα με τέσσερις, αφού είναι φουλ επιθετικός μπακ.

    Ο Κονέ είχε ανέβει και πήρε σερί ματς βρίσκοντας ρυθμό. Έχει κάθετο παιχνίδι από τον άξονα και βοηθούσε πολύ στο να σπάσουν κλειστές άμυνες. Έβγαλε τραυματισμό, αλλά μες τη βδομάδα θα επιστρέψει.

   Ο Γαλανόπουλος. Η φιλοσοφία του Μανόλο αλλά και της ΑΕΚ ως οργανισμού αντικατοπτρίζεται στη διαχείριση αυτού του παίκτη. Η ανάδειξη ενός νεαρού Έλληνα παίκτη, δίνοντας του σημαντικό ρόλο μες την ομάδα. Κάνοντας τον να αισθανθεί βασικός, 11ατος. Πολλά τρεξίματα στα χαφ, μεγάλη ωριμότητα στο παιχνίδι του, σωστές μεταβιβάσεις. Στο Κίεβο έπαιζε με κίτρινη από το 30΄ και ήταν ψύχραιμος για να μην κρεμάσει την ομάδα του, ενώ είναι ζήτημα αν έκανε 2-3 λάθος πάσες.

    Ο Σιμόες, είναι ο νέος Σαβέφσκι. Ο ξένος σημαία για την ομάδα. Προβλέπω να μένει για πάντα εδώ. Ένας παίκτης λίγων λόγων και πολύ δουλειάς. Δυναμικός και εγκεφαλικός ταυτόχρονα. Η ραχοκοκαλιά της ομάδας και τα πνευμόνια της. Παράλληλα με τα αμυντικά του καθήκοντα, συμβάλει και στη δημιουργία του παιχνιδιού της ομάδας από πίσω.

    Ο Μασούντ, πρέπει να μην επηρεαστεί από την ευκαιρία που έχασε. Τον είδα και μέσα στον αγώνα ότι του κόστισε. Έχει δώσει λύσεις στην ομάδα, ειδικά στο κράτημα της μπάλας. Θα έρθουν φάσεις που θα πετύχει κρίσιμα γκολ.

    Ο Μοράν δεν έχει προσαρμοστεί ακόμα και δεν έχει δείξει κάτι το ιδιαίτερο. Διαθέτει τεχνική και έχει τη σίγουρη πάσα. Βοηθάει στα ματς με μικρές ομάδες. Χρειάζεται χρόνο.

    Ο Κλωναρίδης, δεν βοήθησε μες τη σαιζόν, δείχνει εκτός κλίματος ομάδας και σε καμιά στιγμή δε βρήκε ρυθμό και φόρμα. Του δίνει πάντως ευκαιρίες ο κόουτς.

    Ο Μπακασέτας είναι ο παίκτης πάνω στον οποίο φαίνεται περισσότερο η δουλειά του Χιμένεθ. Και αγωνιστικά και στον τομέα της ψυχολογίας. Πόσο τον ανέβασε στη διάρκεια της σαιζόν. Παρουσιάζεται πάντα σωστός τακτικά, έχει εξαιρετικό σουτ και μπαίνει στις φάσεις.

    Ο Λιβάγια είναι ο παίκτης με την τεράστια προσωπικότητα και τον αγωνιστικό τσαμπουκά στη φετινή ΑΕΚ, πέτυχε κρίσιμα γκολ στη μέχρι τώρα πορεία της ομάδας, αλλά τον τελευταίο μήνα έβγαλε κούραση.

    Ο Λάζαρος κουβαλάει την ομάδα στις πλάτες του, ο άλλος  mvp, με τα γκολ του, τη διάθεσή του, την αγωνιστικότητα του και τη δημιουργία του, αφού έχει την προσωπική φάση,  είναι απλά ο κορυφαίος.

    Ο Γιακουμάκης ήταν άτυχος στην αρχή της σαιζόν, του πήρε καιρό να επανέλθει και να μπει στο ροτέσιον του Χιμένεθ. Έδωσε τη μεγάλη νίκη στο «Καραϊσκάκης» με τον Ολυμπιακό, έδωσε μάχες σώμα με σώμα με τους δυνατούς Ουκρανούς στο ΟΑΚΑ, είναι φορ περιοχής και 3^ος στις επιλογές του Μανόλο. Πρέπει να γίνει πιο δυνατός και να αποκτήσει εμπειρίες, γιατί ακόμα δεν έχει χιλιόμετρα σε επίπεδο πρωταθλητισμού.

   Ο Αραούχο δείχνει να του λείπει ένα ξέσπασμα. Ένα ματς που θα πετύχει 2-3 γκολ και στο καπάκι να σκοράρει και στο επόμενο, για να πάρει μπροστά. Πρεσάρει πολύ λόγω της τακτικής του κόουτς, κουράζεται και εξατμίζεται. Η ομάδα τον περιμένει στην τελική ευθεία, χρειάζεται τα γκολ του…..

Αναφερθήκαμε σε ένα ρόστερ 20 παικτών, συν τους τρεις τραυματίες, συν τον Ανέστη που είναι εκτός, συν τον Τζανετόπουλο που δεν έχει πάρει αρκετό χρόνο και συν τους μικρούς. Αυτό μας κάνει μια πλήρη ομάδα. Παραπάνω παίκτες θα δημιουργούσαν συμφόρηση και γκρίνιες. Η ΑΕΚ χρειάζεται ποιοτική ενίσχυση από δω και πέρα, οι βάσεις έχουν μπει και έχει γίνει εξαιρετική ομάδα.

Ο προπονητής…..

Από εκεί και πέρα, ο Χιμένεθ μετά το ματς στο Κίεβο ασχολήθηκε με την ψυχολογία των παικτών του, να μην υπάρξει διάρκεια στην απογοήτευση από τον αποκλεισμό. Καταρχήν τους χειροκρότησε επιδεικτικά με τη λήξη του αγώνα, κατόπιν τους μοίρασε συγχαρητήρια για τη συγκλονιστική προσπάθεια και τέλος κάλυψε πλήρως τον Μασούντ για την ευκαιρία που έχασε.

      Η ομάδα φέτος έχει βγάλει σκληρό μέταλλο, παρουσιάζεται ιδιαίτερα ανθεκτική στις ατυχίες, στην κούραση και την πίεση των συνεχών κρίσιμων αγώνων. Έχει αγωνιστικό πλάνο και καρπώνεται, πλέον, τη δουλειά που έχει γίνει από το καλοκαίρι. Διότι είναι σίγουρο, μετά από τόσους μήνες, ότι έχει γίνει δουλειά σε βάθος και σε αυτή οφείλεται η πορεία της ομάδας. Ο κόουτς έχει δώσει αγωνιστική ταυτότητα στην ομάδα και τρόπο οργάνωσης του παιχνιδιού της. Επίσης έχει μεταλαμπαδεύσει τη σωστή νοοτροπία στους παίκτες έτσι ώστε να παίζουν με ανιδιοτέλεια και διάθεση για αλληλοβοήθεια προς τον συμπαίκτη τους. Ο Χιμένεθ γνωρίζει την ομάδα καθώς και τις δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά των παικτών του, το τι μπορεί να του δώσει ο καθένας τους. Π.χ. πιέζει ψηλά ώστε, όταν ανακτηθεί η μπάλα,  οι επιθετικοί του να ξεκινούν τις επιθετικές τους ενέργειες κοντά στην αντίπαλη περιοχή και κοιτάζει για τη γρήγορη τροφοδότησή τους. Έχει βρει την ισορροπία μεταξύ του ταλέντου των παικτών και ενός καλά οργανωμένου, από τακτικής άποψης, παιχνιδιού. Ο Μανόλο Χιμένεθ δούλεψε σκληρά με τους παίκτες του και έτσι αυτοί απέκτησαν την απαραίτητη αυτοπεποίθηση και αναπτύσσουν το παιχνίδι τους.

Το ματς με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι.

    Μετά απ’ όλα αυτά η ΑΕΚ κλήθηκε να πάει σε ένα παιχνίδι ειδικών καταστάσεων με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι, που θα έκρινε πως θα μπει, με ποια δυναμική, στην τελική ευθεία της σαιζόν.

  Στο συγκεκριμένο παιχνίδι η ΑΕΚ έβγαλε κούραση. Αδυνατούσε να πιέσει ψηλά και έδωσε μέτρα στον Ατρόμητο. Οι γηπεδούχοι ήταν καλά οργανωμένοι πίσω από τη μπάλα και έκλεβαν μπάλες. Δεν δημιούργησαν φάσεις σε ροή αγώνα, παραμόνο απείλησαν από στημένες φάσεις, ειδικά τα δύο φάουλ του Ουάρντα στο 1^ο ημίχρονο, το ένα εκ των οποίων κατέληξε στο δοκάρι. Η ΑΕΚ δεν ανέβασε την απόδοσή της στο 2^ο ημίχρονο, όπως συνηθίζει και το ματς πήγε σε μονομαχίες και λάθη στο χώρο του κέντρου. Ο Ατρόμητος προσπαθούσε να απειλήσει με μακρινά σουτ. Οι αμυντικοί του δε παίκτες ήταν εξαιρετικοί στο παιχνίδι, με κορυφαίο τον Χατζηισαϊά. Στο 68΄ η ΑΕΚ μετά από ένα κλέψιμο κοντά στη μεσαία γραμμή, βγήκε στην κόντρα και ο Αραούχο σκόραρε και της έδωσε κεφάλι στο ματς. Ο Χιμένεθ προσπάθησε με αλλαγές να φρεσκάρει την ομάδα και να κρατήσει τη μπάλα και το σκορ. Όμως, στο 80΄ με ένα φοβερό σουτ ο Ουάρντα έφερε το ματς στο ίσα. Δραστήριος και ορεξάτος σε όλο τον αγώνα ο Αιγύπτιος και ότι καλό έκανε επιθετικά ο Ατρόμητος ξεκινούσε από τα πόδια του. Στα τελευταία λεπτά η ΑΕΚ με συνεχή κόρνερ άσκησε μια υποτυπώδη πίεση αλλά ήταν φανερό ότι της έλλειπαν οι δυνάμεις για να πάρει το ματς. Ο Ατρόμητος ήταν η μοναδική ομάδα, φέτος, που ανταπεξήλθε στα τρεξίματα που βγάζουν οι παίκτες της ΑΕΚ σε κάθε παιχνίδι. Ήταν και κουρασμένος ο δικέφαλος όμως. Παρότι η ΑΕΚ δεν παρουσιάστηκε καλή στο Περιστέρι και έδειξε πολύ κουρασμένη, κατάφερε να μη χάσει, ενώ έφτασε και κοντά στη νίκη. Αν ο Σιμόες δεν έβγαζε τραυματισμό, λόγω κούρασης και ήταν στη φάση του γκολ του Ουάρντα, σίγουρα δε θα του επέτρεπε να σουτάρει ανενόχλητος. Με τα αν όμως δεν κάνεις τίποτα…..Η ΑΕΚ πρέπει να κοιτάξει μπροστά…..

Η τελική ευθεία…..

Η σαιζόν έχει δρόμο ακόμα, στις δύο εγχώριες διοργανώσεις που διεκδικεί η ομάδα. Μένουν 10 ματς σε πρωτάθλημα και κύπελλο και απαιτείται σωστή διαχείριση και  αγωνιστικά και στον ψυχολογικό τομέα, για να έρθει η επιτυχία. Διαχείριση στη στεναχώρια από τον αποκλεισμό, στην κούραση, σε τυχόν τραυματισμούς, στη φρεσκάδα, στην αποκατάσταση, για να μην υπάρξει ντεφορμάρισμα στο τέλος. Ο κόουτς Χιμένεθ οφείλει να πάει σε προσεκτικό ροτέσιον. 

Τα γεγονότα στο ντέρμπι της Τούμπας μεταξύ ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού, ίσως φέρουν σε θέση οδηγού την ΑΕΚ για το πρωτάθλημα. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να τα αγνοήσει και να κοιτάξει να παίξει τη μπάλα της, να κερδίσει τα δικά της παιχνίδια και στο τέλος θα γίνει ο απολογισμός της σαιζόν.

   Πολύ σωστά ο διοικητικός ηγέτης του δικέφαλου υποσχέθηκε το πριμ του Γιουρόπα που θα έπαιρναν οι παίκτες (αν δεν έβαζαν το στοίχημα που έχασαν με τον αποκλεισμό) σε περίπτωση κατάκτησης του πρωταθλήματος.

Υ.Γ. Αυτός ο Derlis González που έπαιζε δεξιά για τη Δυναμό έδειξε εξαιρετικών δυνατοτήτων παίκτης. Είναι 24 χρονών, γεννημένος το 1994 στην Παραγουάη. Παίζει 3η σαιζόν στη Δυναμό (έχει συμβόλαιο έως το 2020) που τον πήρε κοντά 10 εκ. από την Ελβετική Βασιλεία. Έχει ύψος 172 εκ. , δεξιοπόδαρος, ταχύτατος, ξέρει μπάλα, είναι μπουκαδόρος. Αν και κουραζόταν γρήγορα και εξαφανιζόταν στο 2ο ημίχρονο και των δύο αγώνων. Αν τον γυμνάσει ο Χιμένεθ θα βγάλει μάτια. Δεν ξέρω αν υπάρχει η δυνατότητα απόκτησης του, αλλά σίγουρα τέτοιον παίκτη χρειάζεται η ΑΕΚ στα εξτρέμ για να πάει παραπάνω τη νέα σαιζόν. Ένας τέτοιος παίκτης μπορεί να είναι η ώθηση που χρειάζεται η ομάδα για το παραπάνω βήμα.

       

                                                                                                                               SAM

Champions League…….η συνέχεια

     Μπαίνουμε απόψε στη 2^η εβδομάδα αγώνων της νοκ άουτ φάσης για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Από δω και πέρα τα λάθη απαγορεύονται, αν έχεις μια άσχημη βραδιά παρακολουθείς τη συνέχεια από τον καναπέ του σπιτιού σου. Την προηγούμενη εβδομάδα Σίτι και Λίβερπουλ καθάρισαν την πρόκριση, η Ρεάλ πήρε σαφές προβάδισμα, ενώ η Τότεναμ έφερε την υπόθεση πρόκριση στα ίσα. Και αυτή τη βδομάδα έχουμε κορυφαία ματς, με το Τσέλσι – Μπαρτσελόνα ασφαλώς να ξεχωρίζει. Μέχρι στιγμής παρακολουθούμε τις Αγγλικές ομάδες να απελαύνουν και θα δούμε πως θα τα πάνε αυτή τη βδομάδα η Τσέλσι και η Γιουνάιντεντ, που έχουν δύο πολύ δύσκολα ματς. Έως τώρα είδαμε ανοιχτά παιχνίδια, με τις ομάδες να μην κλείνονται, ούτε καν η Γιουβέντους. Θεωρώ ότι προχωρώντας στη διοργάνωση οι άμυνες θα σφίξουν και θα πάμε σε πιο προσεκτική προσέγγιση των παιχνιδιών. Πάμε να δούμε τα ματς της εβδομάδας…..

Τσέλσι – Μπαρτσελόνα:

Μια μονομαχία αρκετά συνηθισμένη τα τελευταία 10-15 χρόνια. Η σταθερά παραμένει ο Μέσι που συμμετείχε σχεδόν σε όλα τα μεταξύ τους παιχνίδια, τα σημάδεψε και τα καθόρισε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Η φετινή Τσέλσι αντιμετωπίζει προβλήματα. Έχει μείνει αρκετά πίσω στην Πρέμιερ Λιγκ, το πρωτάθλημα έχει χαθεί και παλεύει για μια θέση στην 4αδα που οδηγεί στο επόμενο champions league, ενώ βρίσκεται και στους «8» του κυπέλλου. Έχει κάνει όμως μερικές βαριές ήττες και ο Κόντε αμφισβητείται έντονα (ακούγεται ότι έχει κλείσει ήδη ο Λουϊς Ενρίκε για το καλοκαίρι). Η φυγή του Ντιέγκο Κόστα επηρέασε την ομάδα περισσότερο από ότι πίστευε ο Ιταλός κόουτς και ο Μοράτα σε καμιά περίπτωση δε μπόρεσε να τον αντικαταστήσει. Αποκτήθηκε το Γενάρη ο Ζιρού και θα δούμε πόσο θα βοηθήσει. Στα χαφ η ομάδα προχώρησε στην απόκτηση του Τιμουτέ Μπακαγιόκο που πέρυσι θάμπωσε την Ευρώπη με τη φανέλα της Μονακό. Θεωρητικά φάνταζε ότι θα δέσει ιδανικά δίπλα στον Καντέ και θα συνθέσουν ένα απροσπέλαστο δίδυμο στα χαφ, στην πράξη όμως δεν έχουν καταφέρει ακόμα να βρουν μεταξύ τους κώδικα επικοινωνίας. Ευτυχώς τους βγήκε ο 21χρονος Κρίστιανσεν στο κέντρο της άμυνας, μια μεταγραφή που πέρασε στα ψηλά.

Από την άλλη έχουμε την Μπάρτσα του Ερνέστο Βαλβέλδε. Ο γνωστός μας Ισπανός κόουτς έχει βάλει τη δική του πινελιά στην ομάδα, κάνοντας την πιο προσεκτική ανασταλτικά και πιο κυνική επιθετικά, βασιζόμενος πάντα στην ποιότητα του Μέσι. Έχει καταφέρει να μη φανεί το κενό του Νέιμαρ, ενώ ο Παουλίνιο που ο κόουτς έφερε από την Κίνα αποδεικνύεται λίρα 100, ως ένας box to box χαφ. Στο πρωτάθλημα η Μπάρτσα είναι στην κορυφή και στο +7 από τη 2^η Ατλέτικο Μαδρίτης, ενώ έχει πάρει και το εισιτήριο για τον τελικό του κυπέλλου με αντίπαλο τη Σεβίλλη. Περιμένω τη Μπάρτσα να έχει την κατοχή στο «Στάνφορντ Μπρίτζ» και να αναζητεί τους διαδρόμους για την εστία του Κουρτουά. Κάνει πολύ παιχνίδι από αριστερά με τις προωθήσεις του Τζόρντι Άλμπα και τις συνεργασίες που βγάζει από εκείνη την πλευρά με τον Ινιέστα, με τη μπάλα να φτάνει στον Μέσι και να σκοράρει. Η Τσέλσι διαθέτει τους ποιοτικούς παίκτες για να φύγει στην κόντρα, προεξέχοντος του Αζάρ. Δεν περιμένω ματς με πολλά γκολ, αλλά παιχνίδι με πολύ τακτική….δε σταματάς διαφορετικά τον Μέσι άλλωστε…..

Μπάγερν Μονάχου – Μπεσίκτας:

Σε αυτό το ζευγάρι υπάρχει ακλόνητο φαβορί. Η σταθερά στην ελίτ της Ευρώπης Μπάγερν. Μια ομάδα που κάθε χρόνο διεκδικεί το τρόπαιο του champions league και φτάνει μακριά στη διαδρομή. Με τον 72χρονο Γιουπ Χάινκες και πάλι στον πάγκο της, που μαζί του είχε κατακτήσει το τελευταίο της τρόπαιο το 2013. Τον επανέφερε από τη σύνταξη αφού ο Κάρλο Αντσελότι τα θαλάσσωσε στην αρχή της φετινής σαιζόν. Με τον Χάινκες στον πάγκο της η Μπάγερν εξασφάλισε και τον φετινό τίτλο στη Μπουντεσλίγκα αφού βρίσκεται στο +19 από τον 2^ο και είναι και στα ημιτελικά του κυπέλλου. Χαρακτηριστικό της φετινής Μπάγερν είναι το βάθος που διαθέτει στο ρόστερ της, παρά τις ελλείψεις της, όπως για παράδειγμα στο τέρμα που αγωνίζεται ο Ούρλιχ και πάει πολύ καλά, αλλά δεν διαθέτει την κλάση του Νόιερ. Το πρόβλημα εντοπίζεται επίσης και στα εξτρέμ, όπου οι Ριμπερί και Ρόμπεν έχουν πατήσει στα 34 και θέλουν πλέον ειδική διαχείριση για να ανταπεξέλθουν σε σερί, υψηλής έντασης αγώνες.

Απέναντί της η Τουρκική Μπεσίκτας, ομάδα γνωστή μας από τις περυσινές αναμετρήσεις της με τον Ολυμπιακό. Μόνο η επίθεση της έχει αλλάξει αφού αποχώρησαν οι Αμπουμπακαρ και Τοσούν και τους αντικατέστησαν οι Νεγρέδο και Βάγκνερ Λοβ, χωρίς ακόμα να έχουν βρει τα γκολ των προκατόχων τους. Μια ομάδα με παίκτες αρκετά μεγάλης ηλικίας . Το Γενάρη απέκτησε τον στόπερ Βίντα από τη Δυναμό Κιέβου για να δέσει την άμυνα της δίπλα στον Πορτογάλο Πέπε. Στα χαφ οι Χάτσιντσον και Οζεακούμπ και μπροστά τους ο Ταλίσκα. Στα εξτρέμ Κουαρέσμα και Ράιαν Μπάμπελ. 

Είναι αναμφισβήτητα ομάδα με ομοιογένεια καθοδηγούμενη από τον εξαιρετικό Τούρκο προπονητή της, Σενιόλ Γκουνιές. Θα διεκδικήσει τις πιθανότητες της η Τουρκική ομάδα, αλλά δεν τις δίνω πολλές ελπίδες για κάτι καλό. Πιστεύω ότι η Μπάγερν θα πάρει σχετικά εύκολα την πρόκριση για τους «8» του θεσμού.

Σαχτάρ Ντόνετσκ – Ρόμα :

Ζευγάρι με μοιρασμένες πιθανότητες και με ένα μικρό αβαντάζ στη Ρόμα λόγω έλλειψης αγωνιστικού ρυθμού της Ουκρανικής ομάδας. Η Σαχτάρ διαθέτει στο ρόστερ της 7 Βραζιλιάνους και 2 Αργεντινούς παίκτες (απ’ αυτούς που αγωνίζονται συνήθως). Βγάζει μπαλαδοσύνη και υψηλή τεχνική από τη μέση και μπροστά. Αγωνίζεται συνήθως με διάταξη 4-2-3-1. Στο τέρμα ακόμα παίζει ο Πιατόφ, όπως και στα δεξιά της άμυνας ο Σρνα, ο αρχηγός της, με τον Μπούτκο να του δίνει ανάσες. Αριστερά ο Βραζιλιάνος Ισμαϊλι. Κεντρικό αμυντικό δίδυμο οι Ουκρανοί Κοτσολάβα και Ρακίτσκι. Στα χαφ ο Ουκρανός Στεπανένκο έχει δίπλα του τον παιχταρά Φρεντ που έχει κλείσει στη Σίτι έναντι 50 εκ. ευρώ για το καλοκαίρι. Πίσω τους έρχεται ο επίσης Βραζιλιάνος Άλαν Πάτρικ, που δίνει ανάσες. Μπροστά τους δεξιά ο Μάρλος (Βραζιλιάνος που έχει πολιτογραφηθεί Ουκρανός), χρόνια στην ομάδα και αριστερά ο Μπερνάντ, με τον Τάισον σε ρόλο 10αριου και τους τρεις να αλλάζουν θέσεις στη διάρκεια του αγώνα. Φορ ο Αργεντινός Φακούντο Φερέιρα, με καλή επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα. Στο πρωτάθλημα μάχεται για τον τίτλο με τη Δυναμό Κιέβου όπως πάντα και είναι και στα ημιτελικά του κυπέλου. Στο πάγκο της για 2^η σαιζόν ο 44χρονος Πορτογάλος Πάολο Φονσέκα, που πέρυσι μαζί του πήρε πρωτάθλημα, κύπελλο και σούπερ καπ. Ο κόουτς είχε και μια κατάκτηση κυπέλου Πορτογαλίας με τη Μπράγκα τη σαιζόν 2015-16, πριν έρθει στο Ντόνετσκ, και έχει περάσει από τους πάγκους της Πάκος Φερέιρα και της Πόρτο, μεταξύ άλλων, στη χώρα του.

Αντίπαλος η Ρόμα, στη μετά Τότι εποχή, με τον Εουσέμπιο Ντι Φραντζέσκο στον πάγκο της και τον Ισπανό Μόντσι (από τη Σεβίλλη) γενικό κουμανταδόρο στο αγωνιστικό τμήμα του συλλόγου. Στην Ιταλία η Ρόμα είναι εκτός τίτλου αφού απέχει 15 και 16 βαθμούς από Νάπολι και Γιουβέντους, αλλά κρατάει την 3^η θέση που οδηγεί στο επόμενο champions league και βρίσκεται στο +2 από την Ίντερ και στο +4 από τη Λάτσιο. Αποκάλυψη τη φετινή σαιζόν ο 25χρονος Βραζιλιάνος τερματοφύλακας Άλισσον στη 2^η σαιζόν στην ομάδα της «αιώνιας πόλης» και ο 19χρονος μέσος Πελεγκρίνι. Ο δικός μας Κώστας Μανωλάς αγωνίζεται βασικότατος και αποτελεί κολώνα στο αμυντικό παιχνίδι της ομάδας, δίπλα στον Φάτζιο. Το βαρύ επιθετικό της όπλο είναι ο Βόσνιος Ντζέκο, φορ μεγάλης αξίας, με εξαιρετικά προσόντα και πολλά γκολ κάθε σαιζόν. Στα χαφ ο έμπειρος Ντε Ρόσι και οι Ναϊγκολάν, Στρούτμαν έχουν παραστάσεις από το κορυφαίο επίπεδο. Περιμένω η Ρόμα να δώσει μεγάλη βάση σε αυτούς του αγώνες. Μας το λέει το στιλ του Μόντσι, που εκτός από το να αναδεικνύει νέους παίκτες και να τους ακριβοπουλάει, συνηθίζει να στοχεύει τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Με τη Σεβίλλη κατέκτησε 5 Europa league. To πρωτάθλημα είναι μαραθώνιος και χρειάζεται να υπερέχεις πραγματικά για να το κατακτήσεις. Στα νοκ άουτ παιχνίδια όμως όλα γίνονται. Θέλω να δω τον Μανωλά απέναντι στους ταχύτατους και τεχνίτες επιθετικούς της Σαχτάρ. Ίσως δούμε ματς με πολλά γκολ εδώ.

Σεβίλλη – Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ :

Και αυτό το ζευγάρι έχει ξεκάθαρο φαβορί. Πιθανός αποκλεισμός της Γιουνάιντεντ θα είναι βόμβα μεγατόνων και οριστική αποκαθήλωση του Μουρίνιο. Της Σεβίλλης γενικά δεν της πάει το  champions league, σε αντίθεση με το Europa. Πέρυσι στην ίδια φάση της διοργάνωσης έμεινε εκτός από μια άλλη Αγγλική ομάδα τη Λέστερ και ας θεωρούνταν φαβορί. Φέτος η ομάδα δεν πάει καλά. Δεν τη βλέπω να εξασφαλίζει τη συμμετοχή της στο επόμενο champions league. Από τη στιγμή που έφυγε ο Έμερι για την Παρί δεν έχει καταφέρει να βρει έναν σταθερό προπονητή στον πάγκο της. Φέτος αντιμετωπίζει και πολλά αμυντικά προβλήματα, έχοντας δεχτεί μέχρι τώρα 35 γκολ σε 24 αγώνες στο πρωτάθλημα, βρίσκεται στην 5^η θέση της βαθμολογίας και έχει -4 παθητικό στα γκολ. Ελπίδες διάκρισης έχει μέσω του κυπέλλου αφού έφτασε στον τελικό, όπου αντιμετωπίζει τη Μπαρτσελόνα, όμως. Παίκτες κλειδιά της ομάδας δεν έχουν καταφέρει να φορμαριστούν σε κανένα σημείο της σαιζόν. Ο Ιταλός Βιντσέντσο Μοντέλα που διαδέχθηκε τον Εντουάρντο Μπερίτσο, στον  πάγκο της, δεν έχει καταφέρει να βελτιώσει πολύ τα πράγματα. Έχουμε δει την ομάδα να εισπράττει 5αρες από το πουθενά μέσα στη σαιζόν. Χαρακτηριστικά θυμάμαι στο Ντόνετσκ από τη Σαχτάρ ή πιο πρόσφατα από την Έιμπαρ για το πρωτάθλημα.

Από την άλλη πλευρά η Γιουνάιντεντ του Μουρίνιο. Είναι εκτός τίτλου στην Πρέμιερ μιας και βρίσκεται στο -16 από τη συμπολίτισσα Σίτι και έχει προκριθεί και στους «8» του κυπέλλου. Για να κάνει κάτι μεγάλο στη σαιζόν, ανάλογα με τα λεφτά που δαπανήθηκαν και ανάλογα με τις απαιτήσεις που υπάρχουν από τον Μουρίνιο, ελπίζει στο champions league. Θεωρώ μικρό το εμπόδιο της Σεβίλλης. Στη συνέχεια δεν μπορώ να προβλέψω και πολλά εξαρτιόνται από την κλήρωση και την κατάσταση της κάθε ομάδας όταν γίνουν τα παιχνίδια. Η προσθήκη του Αλέξις Σάντσεζ είναι ιδιαίτερα σημαντική, προσθέτει ποιότητα και γκολ στην επίθεσή της, ο Χιλιανός έχει εμπειρία από τη διοργάνωση κυρίως με τη φανέλα της Μπάρτσα, αλλά και της Άρσεναλ. Πιστεύω ότι το φετινό champions league ήταν ο βασικός λόγος για την απόκτηση του, για να δώσει το κάτι παραπάνω από τους Μαρσιάλ και Ράσφορντ. Από εκεί και πέρα, μπορεί η Γιουνάιντεντ να διαθέτει την καλύτερη άμυνα στην Πρέμιερ αλλά ατομικά οι παίκτες που την απαρτίζουν δε μου εμπνέουν εμπιστοσύνη, τους φοβάμαι όταν θα βρεθούν απέναντι σε γρήγορους και τεχνίτες αντιπάλους. Θεωρώ ότι η Γιουνάιντεντ, εύκολα ή δύσκολα θα περάσει τη Σεβίλλη. 

Αύριο περιμένω ένα ματς τακτικής με την ομάδα του Μουρίνιο να ψάχνει τον ανοιχτό χώρο και την κόντρα επίθεση. Επίσης θα κοιτάξει να χτυπήσει στις στημένες φάσεις όπου σαφώς υπερέχει.  Γι’ αυτό περιμένω να ξεκινήσει ο Μάτα που έχει καλές εκτελέσεις. Αυτή τη στιγμή η Γιουνάιντεντ δεν συγκαταλέγεται στα φαβορί για το τρόπαιο, δε γνωρίζουμε όμως τι μας επιφυλάσσει η πορεία και το φορμάρισμα των ομάδων, οι αντοχές τους και η διαχείριση που θα κάνουν οι κόουτς.

Καλό παιχνίδι !!!

                                                                                                       SAM

ΠΑΟΚ …..θα τα καταφέρει μετά από 33 χρόνια?

Οχτώ (8) αγωνιστικές μένουν ως το φινάλε του πρωταθλήματος και ο δικέφαλος του βορά φιγουράρει στην κορυφή της βαθμολογίας έχοντας 10 σερί νίκες στο πρωτάθλημα. Έτσι μετά από 33 χρόνια ο ΠΑΟΚ έχει βάσιμες ελπίδες να φέρει τον τίτλο του πρωταθλητή στον Λευκό Πύργο, κατακτώντας το 3^ο πρωτάθλημα της ιστορίας του και ισοφαρίζοντας σε κατακτήσεις τον συμπολίτη Άρη.

       Πάμε να δούμε πως έφτασε όμως ως εδώ ο δικέφαλος, να μπαίνει ως επικεφαλής στην τελευταία στροφή του μαραθωνίου και να έχει κάνει όλη τη Θεσσαλονίκη αλλά και τη βόρεια Ελλάδα να ζουν με το όνειρο της κατάκτησης του τίτλου……33 χρόνια μετά από εκείνο το γκολ του Πάπριτσα με κεφαλιά ψαράκι στο ΟΑΚΑ σε βάρος του Παναθηναϊκού…..

       Η χρονιά ξεκίνησε με ένα μεγάλο λάθος στην επιλογή προπονητή, με τον Σέρβο Στανόγεβιτς να έρχεται στην Τούμπα. Γρήγορα στην ομάδα αντιλήφθηκαν ότι ο Σέρβος κόουτς είναι ακατάλληλος και πριν καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, μετά από τρία ευρωπαϊκά ματς, αποπέμφθηκε στα μέσα Αυγούστου. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου, με τις ευλογίες του Λούμπος Μίχελς, κλήθηκε να τον αντικαταστήσει.

      Η πρώτη του προσπάθεια στέφθηκε από παταγώδη αποτυχία και βαρύ αποκλεισμό από την άσημη Σουηδική Έστερσουντ και έχοντας κερδίσει το 1^ο ματς στην Τούμπα 3-1, η ομάδα κατάφερε και έχασε 0-2 στη Σουηδία και ήρθε ο αποκλεισμός από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με τον κόσμο να απογοητεύεται και να κατηγορεί τον μόλις λίγων ημερών κόουτς για υπερβολικά αμυντική προσέγγιση του ματς.

      Η διοίκηση μη έχοντας άλλη επιλογή αποφάσισε να τον στηρίξει. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να τον ενισχύσει.  Έτσι τις τελευταίες ημέρες των μεταγραφών του καλοκαιριού κατέφθασαν στην Τούμπα οι Ελ Καντουρί, Μαουρίτσιο και Αντελίνο Βιεϊρίνια. Το πρωτάθλημα είχε ήδη ξεκινήσει και ο Λουτσέσκου καλούνταν να εντάξει στην ομάδα τα τρία νέα μεταγραφικά αποκτήματα, να βρουν ρυθμό και να συνεργαστούν με τους υπολοίπους. Ταυτόχρονα, έχοντας παραλάβει καμένη γη από τον Στανόγεβιτς έπρεπε να δουλέψει τόσο στη φυσική κατάσταση και στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας, αλλά και στη σύσφιξη του κλίματος στα αποδυτήρια.

      Γνωρίζοντας τις αδυναμίες της ομάδας του, πήγε επιφυλακτικά στην αρχή, με αμυντική προσέγγιση των αγώνων. Η Τούμπα ήταν τιμωρημένη και έτσι στα εντός έδρας ματς δεν ένοιωθε την πίεση του κόσμου. Βασιζόμενος στην έδρα του, κατόρθωσε να κερδίσει όλα τα ματς κεκλισμένων των θυρών στην Τούμπα, κρατήθηκε κοντά στην κορυφή. Το ένα ματς την εβδομάδα τον βοήθησε να έχει χρόνο ώστε να δουλέψει.  Έτσι, μετά από τρεις μήνες, όταν ο κόουτς είχε πλέον μάθει την ομάδα του και την είχε φέρει στο επίπεδο που ήθελε, τόσο από δυνάμεις και τρεξίματα, όσο και σε επίπεδο συνεργασιών στο γήπεδο, πήρε αποφάσεις. Άλλαξε τερματοφύλακα και τον Αργεντινό Ρέι αντικατέστησε κάτω από τα δοκάρια ο Πασχαλάκης, που εκ τότε έχει δεχθεί μόλις ένα γκολ. Καρατόμησε και πέταξε εκτός ομάδας τον λίγο Λέοβατς και καθιέρωσε ως αριστερό μπακ τον σταρ της ομάδας Αντελίνο Βιεϊρίνια. Τον βοήθησε ο τραυματισμός του αργόστροφου Ελ Καντουρί και έδωσε το ρόλο του κουμανταδόρου στον Πέλκα που μέχρι τώρα είναι ο mvp του φετινού ΠΑΟΚ με τις εμφανίσεις και το πάθος του. Ενέταξε στο ροτέσιον τον νεαρό Λημνιό αφήνοντας στον πάγκο τον ντεφορμέ Μακ και ρίσκαρε αφήνοντας εκτός του Πρίγιοβιτς που είχε το μυαλό του στη μεταγραφή και το Μουντιάλ, παίζοντας με φορ τον Κουλούρη.

      Αυτές του η αποφάσεις τον βοήθησαν να κερδίσει τα αποδυτήρια αφού έδειξε στους παίκτες ότι όποιος δουλεύει θα ανταμείβεται, ανεξαρτήτως ονόματος και επίσης αφύπνισαν κάποιους σταρ της ομάδας που είδαν ότι η θέση τους στην 11αδα κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι. Κομβικό ρόλο έπαιξε βέβαια και η στιβαρή διοίκηση που είχε πίσω του και τον στήριξε, μην υποκύπτοντας στα παράπονα κάποιων φιρμάτων παικτών που δεν έπαιζαν.

       Η μια νίκη διαδεχόταν την άλλη και η ομάδα πήγαινε τρένο. Φτάσαμε οχτώ στροφές πριν το τέλος και ο ΠΑΟΚ είναι στην κορυφή και στο +2 από την ΑΕΚ, ενώ βρίσκεται και στα ημιτελικά του κυπέλου, όπου θα αντιμετωπίσει ως φαβορί τον Πανιώνιο. Φουλ μέσα, δηλαδή, στους δύο εγχώριους στόχους του.

Η ομάδα και ο τρόπος που παίζει….

Η καθιέρωση του Πασχαλάκη κάτω από τα γκολπόστ, έδωσε καταρχήν καλύτερη επικοινωνία με την άμυνα, αφού ο Ρέι δε μιλούσε καν Αγγλικά. Ο 28χρονος Έλληνας τερματοφύλακας διαθέτει εξαιρετικά σωματικά προσόντα, με ύψος κοντά στα 2 μέτρα (197εκ.) καλύπτει την εστία, ενώ ταυτόχρονα είναι εξαιρετικά ευκίνητος και με εντυπωσιακά ρεφλέξ. Στη μέχρι τώρα διαδρομή έχει δεχθεί μόλις ένα γκολ, στα Γιάννενα και με το σκορ να είναι ήδη στο 0-3 υπέρ του ΠΑΟΚ.

    Στο κέντρο της άμυνας έχουν καθιερωθεί ο αθλητικός Βαρέλα, που είναι αλλαγμένος φέτος προς το πολύ καλύτερο, αφού δείχνει εξαιρετικά γυμνασμένος, έχει γρήγορες αντιδράσεις, παρουσιάζεται αλτικός και μπαίνει με δύναμη στις μονομαχίες. Δίπλα του ο εγκεφαλικός Κρέσπο, που διαθέτει ταχύτητα, καλύπτει χώρους και έχει δέσει εξαιρετικά με τον Βαρέλα. Ανάσες δίνει ο πολύπειρος Μαλεζάς που βοηθάει και στα αποδυτήρια με την προσωπικότητα του.

    Τα πλάγια μπακ του ΠΑΟΚ, οι Μάτος και Βιεϊρίνια κάνουν όλο το παιχνίδι της ομάδος. Η δημιουργία σχεδόν όλων των επιθέσεων ξεκινάει από αυτούς. Παίκτες ποιότητας, με προσωπικότητα και ποδοσφαιρικό εγωισμό. Ο Μάτος αν και είναι συνεπής και στα αμυντικά του καθήκοντα, βλέπει πολύ το γκολ, έχει πετύχει 4 φέτος σε 21 αγώνες πρωταθλήματος, ενώ πέρυσι είχε 6 γκολ σε 31 ματς. Καθόλου άσχημα για πλάγιο μπακ. Από την άλλη πλευρά ο Βιεϊρίνια από εξτρέμ που τον είχαμε γνωρίσει στην 1^η θητεία του στον ΠΑΟΚ, περνώντας τα χρόνια και έχοντας ένα τραυματισμό στο χιαστό, στη Μπουντσλίγκα και με τη φανέλα της Βόλσμπουργκ άρχισε να αγωνίζεται ως δεξί μπακ. Εκεί τον χρησιμοποίησε και ο Φερνάντο Σάντος στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Πορτογαλία. Από άποψη ταχύτητας το Γερμανικό πρωτάθλημα είναι πολύ πάνω από το δικό μας, έτσι πολύ άνετα καταφέρνει και ανταπεξέρχεται στο ρόλο του αριστερού μπακ, παίρνοντας όλη την αριστερή πλευρά. Αμελώντας όμως πολλές φορές τα αμυντικά του καθήκοντα. Και μπορεί με τις μικρές ομάδες του πρωταθλήματος να μην αντιμετώπισε πρόβλημα ο ΠΑΟΚ αλλά στα δύσκολα ματς που ακολουθούν θέλει προσοχή.

        Παρένθεση…..ο Μπάμπης Τεννές αντιλήφθηκε ότι η δύναμη του ΠΑΟΚ δημιουργικά είναι τα άκρα του. Παρουσιάστηκε εξαιρετικά διαβασμένος στο προχθεσινό ματς και με ντουμπλαρίσματα και αλληλοκαλύψεις κράτησε τον ΠΑΟΚ μακριά από την περιοχή της ομάδας του για ένα ημίχρονο.

         Στα χαφ η απώλεια του Τσίμιροτ στα μέσα του πρωταθλήματος είναι σημαντική. Ήταν ένας παίκτης που έδινε ατελείωτα τρεξίματα και έλεγχο του ρυθμού με το κράτημα της μπάλας. Ο Κάνιας είναι πολύ σοφτ για αμυντικός χαφ και όχι γρήγορος. Ο ΠΑΟΚ της Ευρώπης θέλει  6αρι. Ο Σάχοφ είναι βαρύς, δεν βοηθάει δημιουργικά και το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι η ικανότητα του να πατάει αντίπαλη περιοχή ως κρυφός φορ και να σκοράρει. Πράγμα που μας έδειξε πέρυσι βέβαια, αφού φέτος έχει μόλις 1 γκολ στο πρωτάθλημα. Δεν έχει παίξει και πολύ όμως. Ο Μουλέν που ήρθε δεν έχει ενταχθεί ακόμα στο ροτέσιον της ομάδος. Ο Μαουρίτσιο εκεί που πήγε να βρει ρυθμό τραυματίστηκε και έμεινε 2 μήνες εκτός. Δυσκολεύτηκε να επανέλθει σε υψηλά επίπεδα φόρμας και μόλις στα τελευταία δύο ματς τον έχουμε δει να ανεβαίνει. Είναι ο χαφ του ΠΑΟΚ που μπορεί να ξεκινήσει τη δημιουργία του παιχνιδιού από πιο πίσω, να περάσει κάθετες πάσες, να μοιράσει σωστά τη μπάλα στα πλάγια και να σκοράρει με το δυνατό του σουτ. Η ομάδα τον χρειάζεται στην τελική ευθεία.

     10αρια…ο Ελ Καντουρί δεν μπόρεσε να βοηθήσει και έχει χάσει τη θέση του στην ομάδα. Βαρύς παίκτης που δεν ξέρεις τη θέση παίζει. Καλός τακτικά αλλά από το 10αρι σου θες το κάτι παραπάνω, μια ξεχωριστή πινελιά στη δημιουργία. Δεν βοήθησε. Ο Μπίσεβαρ αφού έφαγε πολύ εξέδρα κατάλαβε ότι κουμάντο κάνει ο Λουτσέσκου και σιγά σιγά επανήλθε στην ομάδα. Στα τελευταία παιχνίδια είναι χάρμα, με ντρίμπλες, με κάθετες πάσες, με μπασίματα, με όρεξη και διάθεση να παίξει για την ομάδα. Βοηθάει πολύ να ανοίξουν οι κλειστές αντίπαλες άμυνες. Και πάμε στον Πέλκα……Με τις μεταγραφές ξεκίνησε τη σαιζόν πολύ πίσω στις επιλογές του κόουτς. Όμως, με τη δουλειά του, τη διάθεση του, το πάθος που βγάζει στα παιχνίδια αλλά και τη μπαλαδοσύνη του είναι το 1/3 του φετινού ΠΑΟΚ. (Τα αλλά δύο είναι: α) οι δύο πλάγιοι μπακ και β) ο γκολτζής Πρίγιοβιτς). Έχει συμβάλει αποφασιστικά στη μέχρι τώρα πορεία της ομάδας, αποτελεί πηγή δημιουργίας από τον άξονα, ενώ έχει πετύχει και 7 γκολ σε 16 ματς !!!

    Εξτρεμ….ο Μακ δεν έχει φορμαριστεί σε κανένα σημείο της σαιζόν μέχρι τώρα. Μόνο στα τελευταία δύο ματς τον είδαμε να παίρνει μπροστά. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι ο παίκτης που είχαμε δει πριν δυο χρόνια με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Έχει όμως την ποιότητα να κάνει τη διαφορά σε μια φάση, είναι πάντα επικίνδυνος και αυτό το ξέρουν οι αντίπαλοι. Ο Λημνιός μπήκε δυναμικά στις αλλαγές που έκανε στην ομάδα τέλη Νοεμβρίου ο Λουτσέσκου και έκανε εντυπωσιακές εμφανίσεις αρχικά. Έπεσε η απόδοση του στη συνέχεια. Δεν έχει γκολ σε 15 αγώνες. Μου αρέσει πολύ ως παίκτης αλλά θέλει πολύ δουλειά στα τελειώματα, μιλάμε για ώρες ατομική προπόνηση.  Για να παίξει Ευρώπη…. Ο Τζάλμα για τα κυβικά του είναι εξαιρετικός. Είναι πάντα απόλυτα σωστός τακτικά, έχει μάθει τον Μάτος και συνεργάζονται άψογα από δεξιά, βρήκε και 4 φορές το γκολ φέτος αν και δεν το ‘χει και πάντα χάνει εντυπωσιακές ευκαιρίες. Παρουσιάζεται σοβαρός, είναι παίκτης ομάδας και μέχρι τώρα έχει βοηθήσει πάρα πολύ.

   Σέντερ φορ…..με τη δικαιολογία ότι ήθελε έναν πιο ελαφρύ, ευέλικτο και κινητικό φορ, ο Λουτσέσκου, πέταξε έξω τον Πρίγιοβιτς και έπαιζε με τον Κουλούρη. Ο Κουλούρης έβαλε 2 γκολ με πέναλντι και έδειξε ότι δε μπορεί να σηκώσει τη θέση του φορ στον ΠΑΟΚ που κάνει πρωταθλητισμό. Όμως ο Πρίγιοβιτς το διάστημα εκείνο θεωρούσε δεδομένη τη θέση του στην ομάδα, δεν προσπαθούσε καν να κάνει όσα του ζήταγε ο προπονητής, κοίταζε μόνο να σκοράρει με το μυαλό στην εθνική Σερβίας και το Μουντιάλ, αλλά και στη μεταγραφή. Μόλις έφαγε πάγκο διαμαρτυρήθηκε, κοίταξε να φύγει το Γενάρη, όμως η διοίκηση στήριξε τον κόουτς και κατέστησε σαφές ότι αυτός είναι το απόλυτο αφεντικό στο αγωνιστικό κομμάτι και όσον αφορά τη μεταγραφή, του ξεκαθάρισε ότι θα έφευγε μόνο με τα λεφτά που ήθελε ο ΠΑΟΚ. Η ομάδα κέρδιζε και χωρίς τον Πρίγιοβιτς και έτσι ο Σέρβος επανήλθε προσαρμοσμένος στα δεδομένα που έθετε ο κόουτς. Παίζει για την ομάδα, βγαίνει από την περιοχή και σε θέση πίβοτ σπάει τη μπάλα, κάνει κινήσεις και τραβάει παίκτες πάνω του για να ανοίξει χώρο και να σκοράρει άλλος συμπαίκτης του. Γενικά παίζει για να πάρει ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα και όχι για να πάρει αυτός μεταγραφή. Τα γκολ έρχονται ούτως ή άλλως αφού μες την περιοχή είναι φονιάς και έχει 13 μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα, πηγαίνοντας για το βραβείο του 1^ου σκόρερ.

      Ο κόουτς……Ο Λουτσέσκου αναμφισβήτητα έχει βάλει τη σφραγίδα του στο φετινό ΠΑΟΚ. Απέδειξε ότι ξέρει τη δουλειά, έχει την προσωπικότητα να διαχειριστεί τα αποδυτήρια και το στομάχι να αντέξει στην πίεση. Μου αρέσει που δε μιλάει πολύ, αποφεύγει τα μεγάλα λόγια και αφήνει τη δουλειά του να μιλήσει γι αυτόν. Ο ΠΑΟΚ έχει την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος με μόλις 8 γκολ σε 22 αγώνες ! Έχει έναν από τους τρεις πρώτους σκόρερ με 13 γκολ, τον Πρίγιοβιτς. Δεν έχει ούτε ισοπαλία, στην Τούμπα, μόνο νίκες, ενώ στο πρωτάθλημα έχει χάσει μόνο από ΑΕΚ και Ολυμπιακό εκτός και τους περιμένει στην Τούμπα.  Δούλεψε και βελτίωσε τη φυσική κατάσταση της ομάδας και στα τελευταία παιχνίδια ο ΠΑΟΚ παρουσιάζεται με φρεσκάδα, τρεξίματα και ταχύτητα. Είδε τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες της ομάδας του. Μοίρασε ανασταλτικό ρόλο στα χαφ του, αφού δεν είχαν δημιουργία  και σφράγισε την άμυνα του, ενώ  έριξε το βάρος της δημιουργίας παιχνιδιού στα άκρα, όπου η ομάδα διαθέτει ποιότητα. Επιβλήθηκε στα αποδυτήρια και έκανε κάποιους παίκτες να καταλάβουν ότι πρέπει να παίξουν για την ομάδα και όχι για την πάρτη τους. Τους το επέβαλε και του αξίζουν συγχαρητήρια !  Άσχετα από την τελική κατάληξη της σαιζόν, ο κόουτς παρήγαγε έργο και οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε…..

    

Η εκθρόνιση του Βασιλιά…….

Για να πάρεις το θρόνο και να στρογγυλοκαθίσεις σ’ αυτόν, πρέπει πρώτα να εκθρονίσεις τον κάτοχο του…..Την επόμενη Κυριακή ανεβαίνει στην Τούμπα, ο πρωταθλητής, ο έχων 20 τίτλους σε 22 χρόνια, ο απόλυτος κυρίαρχος του ποδοσφαίρου μας, Ολυμπιακός. Ο ριγμένος στο καναβάτσο και μες την εσωστρέφεια Ολυμπιακός. Σε ένα ματς που ο πρωταθλητής θα θέλει να δείξει τη σε βάρος του αδικία φέτος (όπως ισχυρίζονται οι άνθρωποι του), να δείξει ότι δεν παραδίδει εύκολα τα σκήπτρα του και να ξεγυμνώσει τον ΠΑΟΚ μες το σπίτι του. Δεν είναι εύκολος αντίπαλος ο πρωταθλητής, κάθε άλλο. Διαθέτει παίκτες ποιότητας και με μεγάλο ποδοσφαιρικό εγωισμό. Μια νίκη μες την Τούμπα σώζει το γόητρο της φετινής σαιζόν για τους ερυθρολεύκους. Είναι το πρώτο σοβαρό τεστ στην τελική ευθεία. Το πρώτο ματς που θα καταδείξει πόσο αξίζει τον τίτλο ο φετινός ΠΑΟΚ. Το πλέον καθοριστικό μέχρι το επόμενο…..Μια νίκη για τον ΠΑΟΚ θα είναι ένα τεράστιο βήμα προς τον τίτλο και αγωνιστικά, αλλά κυρίως ψυχολογικά…..σκεφτείτε μόνο πόσα προβλήματα θα φέρει μια ήττα….η νίκη θα κάνει όλο τον οργανισμό να πιστέψει στο όνειρο, θα δώσει φόρα και προοπτική. Αν μη τι άλλο, κομβικό ματς….

                                                                                                                                SAM

Τώρα αρχίζει το ……CHAΜΡIONS LEAGUE

Το φετινό πρωτάθλημα είναι ενδιαφέρον, έχουν απομείνει δύο ομάδες στη διεκδίκηση του τίτλου, οι δύο δικέφαλοι, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, αλλά εμείς σήμερα θα μιλήσουμε για το μεγάλο, το πραγματικό ποδόσφαιρο, το Champions league. Την κορυφαία ποδοσφαιρική  διοργάνωση, που πιστεύω ότι σε δημοτικότητα έχει ξεπεράσει ακόμα και το Μουντιάλ. Ξεκινάει σήμερα το βράδυ η νοκ άουτ φάση της διοργάνωσης με μεγάλα παιχνίδια και τεράστιο ενδιαφέρον. Παρακολουθώντας τους αγώνες θα δούμε τις νέες τάσεις στο ποδόσφαιρο σε θέματα τακτικής, αλλά και εκγύμνασης και φορμαρίσματος παικτών. Οι διεκδικητές, οι ίδιοι σχεδόν όπως κάθε χρόνο. Η κούπα αποτελεί στόχο για λίγους, για τους πραγματικά μεγάλους. Έτσι και φέτος τα φαβορί είναι εδώ….Η ΡΕΑΛ, η Μπάρτσα, η Γιούβε, η Λίβερπουλ, η Γιουνάιντεντ, η Μπάγερν και η Τσέλσι. Με δύο νέους μνηστήρες του θρόνου να προσπαθούν να μπουν σφήνα, βασιζόμενοι στα χρήματα που σκορπούν αποκτώντας ότι καλύτερο κυκλοφορεί. Η Σίτι του Πεπ και η Παρί του Ουνάι Έμερι.  Εδώ σήμερα θα πούμε για τα 3 ματς που διεξάγονται αυτή τη βδομάδα, σήμερα και αύριο το βράδυ, για τα υπόλοιπα τέσσερα από βδομάδα, οπότε και θα διεξαχθούν. Πάμε να δούμε ξεχωριστά καθένα από τα ζευγάρια….

Γιουβέντους – Τότεναμ

Η «Γηραιά Κυρία» έχει συμμετάσχει στους δύο από τους τρεις τελευταίους τελικούς της διοργάνωσης, χωρίς να καταφέρει να σηκώσει κούπα. Η φανέλα της ζυγίζει τόνους και αυτό μετράει μεταφυσικά σε αυτό το επίπεδο. Είναι μια έμπειρη ομάδα με σταθερό κορμό και τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι να διανύει τον 4^ο χρόνο στον πάγκο της. Ο Μπουφόν είναι ο αναμφισβήτος ηγέτης και αρχηγός αυτής της ομάδας. Στην άμυνα έχασε το καλοκαίρι τον Μπονούτσι και πλέον δεσπόζει το άλτερ έγκο του ο Τζόρτζιο Κιελίνι. Συνηθίζει να παίζει με τρεις στην άμυνα αλλά προσαρμόζεται ανάλογα με την έκβαση του αγώνα. Διαθέτει τρεχαλατζήδες χαφ όπως ο Κεντίρα αλλά και πιο δημιουργικούς και ντελικάτους όπως ο Πιάνιτς και ο Ντιμπαλά που συνήθως κινείται πίσω από τον φορ Ιγκουαϊν. Στα άκρα ο Μάντζουκιτς που κλείνει στην περιοχή και ο Ντάγκλας Κόστα που ήρθε το καλοκαίρι από τη Μπάγερν. Οι Κουρδάδο και Κομάν μπορούν ανά πάσα στιγμή να μπουν στο παιχνίδι και να αλλάξουν το ρυθμό και τους συσχετισμούς του. Η Τότεναμ δεν μας έχει συνηθίσει να βρίσκεται στα νοκ άουτ του Champions league. Είναι όμως μια ομάδα εξαιρετικά δουλεμένη από τον Ποκετίνο, που επίσης βρίσκεται για 4^ο χρόνο στον πάγκο της. Διαθέτει πλούσιο ταλέντο και κάθε χρόνο διεκδικεί μέχρι τέλους θέση στην 4αδα της Πρέμιερ,  έχοντας σαφείς βλέψεις για τον τίτλο. Ως Αγγλική ομάδα έχει τρεξίματα και ρυθμό στο παιχνίδι της, ενώ στις τάξεις της διαθέτει τον καλύτερο, ίσως, σέντερ φορ του κόσμου, τον Χάρι Κέιν. Καθοριστικός στο παιχνίδι της είναι ο Έρικσεν που από τα πόδια του περνάει η δημιουργία των επιθέσεων της ομάδας, ενώ είναι και εξαιρετικός στις εκτελέσεις φάουλ. Η Τότεναμ σε κάποια σημεία του παιχνιδιού ίσως προσπαθήσει να ανοίξει το ρυθμό του και να δώσει ένα γρήγορο τέμπο που τη βολεύει, η έμπειρη και κυνική Γιουβέντους θα προσπαθήσει να ελέγξει το ρυθμό και να ψάξει με υπομονή το γκολ βασιζόμενη στην ομοιογένεια που διαθέτει ως ομάδα και την εμπειρία των παικτών της που μπορούν να διαβάσουν και να εκμεταλλευτούν το παραμικρό λάθος του αντιπάλου. Ανοιχτό ματς με φαβορί τους έμπειρους Ιταλούς.

Βασιλεία – Μάντσεστερ Σίτι

Ματς με ξεκάθαρο φαβορί και χαώδης διαφορά δυναμικότητας. Η  Βασιλεία διαθέτει ένα νεανικό σύνολο, πλούσιο σε ταλέντο, το οποίο όμως δεν αρκεί γι αυτό το επίπεδο. Το ότι έφτασε ως εδώ περνώντας από έναν όμιλο με Γιουνάιντεντ, Μπενφίκα και ΤΣΣΚΑ Μόσχας αποτελεί τεράστια επιτυχία της και καταδεικνύει την πρόοδο που σημειώνει σταθερά το κλαμπ τα τελευταία χρόνια. Από την άλλη πλευρά το μεγαθήριο Μάντσεστερ Σίτι, η ομάδα που έχει ξοδέψει τα περισσότερα χρήματα για την ενίσχυση, από κάθε άλλη στον πλανήτη, τα τελευταία δύο χρόνια και με την άφιξη του Πεπ. Τον Γενάρη απέκτησε πληρώνοντας τη ρήτρα του, τον στόπερ Λαπόρτ από την Μπιλμπάο. Το εμπόδιο της Βασιλείας φαντάζει χαμηλό. Έχει εξασφαλίσει τον τίτλο στην Πρέμιερ, είναι στον τελικό του Αγγλικού Λιγκ καπ, συνεχίζει στους «16» του κυπέλλου, αλλά ο μεγάλος στόχος είναι η υπέρβαση στο Champions league. Πριν δύο χρόνια με τον Μαουρίτσιο Πελεγκρίνι στον πάγκο της έφτασε ως τα ημιτελικά του θεσμού αλλά δεν μπόρεσε να υπερκεράσει το εμπόδιο της μετέπειτα πρωταθλήτριας Ευρώπης ΡΕΑΛ. Γι αυτό ήρθε ο Πεπ, γι αυτήν την κούπα….θα τα καταφέρει φέτος? Ίδωμεν…..

Πόρτο – Λίβερπουλ

Ενδιαφέρον ζευγάρι, με δύο παραδοσιακές ομάδες του θεσμού. Η Πόρτο είναι πρωτοπόρος του Πορτογαλικού πρωταθλήματος και ο Σέρτζιο Κονσεισάο έχει δημιουργήσει μια ομάδα με πλούσιο επιθετικό ταλέντο. Ενδιαφέρον θα έχει το αν θα εμπιστευθεί τον Ίκερ Κασίγιας κάτω από τα δοκάρια ή θα προτιμήσει τον Πορτογάλο Χοσέ Σα. Στην άμυνα αγωνίζεται ο γνωστός μας Ιβάν Μαρκάνο και ξεχωρίζει ο μπακ Άλεξ Τέγιες. Στα χαφ δεσπόζει ο Μεξικάνος Ερέρα και στην επίθεση ο Αμπουμπακαρ, υποστηριζόμενος κάθε φορά με κάποιους εκ των,  ταχύτατο Μπραχίμι,  δυναμικό Μαρενγκά,  τεχνίτη Τικίνιο και τον Χέσους Κορόνα. Η Λίβερπουλ του Κλοπ είναι ομάδα ρυθμού και ανοιχτού γηπέδου, που αν σε βρει ανοιχτό πίσω σε σκοτώνει. Αντιμετωπίζει αμυντικά προβλήματα και το Γενάρη έδωσε κάπου 80εκ. ευρώ για τον Ολλανδό αμυντικό Φαν Ντάικ. Ασταθείς και οι δύο τερματοφύλακες της, σκληροτράχηλοι και με πολλά τρεξίματα οι χαφ της. Έχασε τον Κουτίνιο που πήγε στη Μπάρτσα το Γενάρη, ενώ ο Μανέ είναι τραυματίας. Έτσι βασίζεται στον Αιγύπτιο Σαλάχ που κάνει πράγματα και θαύματα και είναι το μεγάλο της όπλο, ενώ έχει βρει κώδικα επικοινωνίας με τον φορ Φιρμίνιο και βρίσκονται πλέον με κλειστά μάτια. Θεωρώ φαβορί για την πρόκριση τη Λίβερπουλ, περισσότερο γιατί προέρχεται από μεγαλύτερο πρωτάθλημα, αλλά θεωρώ ότι απόψε θα τα βρει δύσκολα. Θα ελέγξουν το ρυθμό οι Πορτογάλοι στην έδρα τους, θα κοιτάξουν να κλείσουν τους χώρους πίσω και θα ψάξουν το ένα γκολ που θα τους φέρει σε θέση ισχύος.

ΡΕΑΛ Μαδρίτης – Παρί Σεν Ζερμέν

Το μεγάλο ζευγάρι της φάσης των «16» του θεσμού. Ο πρωταθλητής και ο διεκδικητής του τίτλου. Η Ρεάλ του Ζιντάν έχει κατακτήσει τα δύο τελευταία τρόπαια στη διοργάνωση. Φέτος δεν ξεκίνησε καλά και ουσιαστικά έχει τεθεί νοκ άουτ από τη διεκδίκηση του Ισπανικού Πρωταθλήματος. Ο μόνος τίτλος που της απομένει για φέτος είναι η 3^η σερί κούπα του Champions league. Τις τελευταίες εβδομάδες επέστρεψαν στη δράση ο μπακ Καρβαχάλ και Γκάρεθ Μπέιλ, ο Κριστιάνο ξεκίνησε να σκοράρει, ο Μαρτσέλο φορμαρίστηκε και μόνο ο Μπενζεμά δε λέει να ξεμπουκώσει ακόμα. Διαθέτει την πιο βαριά φανέλα στον πλανήτη και αυτόματα είναι φαβορί σε κάθε ματς. Η Παρί έπαθε το μεγαλύτερο κάζο πέρυσι από την Μπαρτσελόνα. Για να το ξεπεράσει το καλοκαίρι άλλαξε μια για πάντα τα οικονομικά δεδομένα στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο πληρώνοντας τη ρήτρα του Νέιμαρ, ύψους 220 εκ. ευρώ και αποκτώντας τον ταλαντούχο Μ’ Μπαπέ από τη Μονακό με 180 εκ. ευρώ. Στη Γαλλία κάνει περίπατο, και κάποιες σποραδικές ήττες δεν είναι ασφαλές δείγμα, όπως δεν είναι και η ήττα στο Μόναχο από τη Μπάγερν την τελευταία αγωνιστική των ομίλων, αφού είχε ήδη εξασφαλίσει την πρόκριση και την πρωτιά. Αυτοί οι δύο αγώνες με τη Ρεάλ είναι το μεγάλο στοίχημα για τους Παριζιάνους. Αν τα καταφέρουν παίρνουν ορμή και δύσκολα θα τους σταματήσει κάποιος. Αν αποτύχουν θα καταρρεύσουν και το καλοκαίρι θα πάνε σε ανοικοδόμηση. Το ίδιο δύσκολα είναι τα πράγματα και για τη Ρεάλ σε περίπτωση αποκλεισμού. Με τους Ζιντάν και Κριστιάνο να τελειώνουν σίγουρα από το σύλλογο και έτσι να κλείνει ένας πολύ μεγάλος κύκλος για την ομάδα. Ένας κύκλος που απέφερε τρία κύπελλα Champions league.

Μεγάλο το ενδιαφέρον….

Καλό παιχνίδι….!

  

                                                                                                                          SAM

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ …..τα λάθη και το αύριο

      Ας υποθέσουμε ότι στο ματς της Τετάρτης στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ για το κύπελο, στα τελευταία λεπτά ο Ολυμπιακός, είτε με μια κεφαλιά μετά από κάποιο από τα κόρνερ που κέρδισε, είτε με μια στραβοκλωτσιά αντιπάλου, κατάφερνε να ισοφαρίσει και να πάρει αυτός την πρόκριση…..Τι θα λεγόταν μετά? Για την ποιότητα των παικτών, για τη μεγάλη ομάδα που τη σταματάει η διαιτησία, για την ψυχή του θρύλου που και αυτός κάνει ανατροπές όταν δεν τον κυνηγάνε και άλλα πολλά. Θα κρυβόταν κάτω από το χαλάκι η άθλια εμφάνιση της ομάδας, ειδικά στο 2^ο ημίχρονο και όλα τα προβλήματα που υπάρχουν. Ενδεχομένως να μην αναζητούνταν καν τα αίτια για το πώς η ομάδα έφτασε ως εδώ. Πέρα από το επικοινωνιακό κομμάτι που ακολουθεί η ερυθρόλευκη ΠΑΕ, με το οποίο διαφωνώ, ειδικά όταν βγάζει αλαζονεία και έλλειψη σεβασμού στον αντίπαλο, ίσως η ήττα – αποκλεισμός να έκανε καλό, στο σημείο που οι άνθρωποι του οργανισμού είναι πλέον αναγκασμένοι να δουν κατάματα τα λάθη τους και να βρουν λύσεις για την επόμενη μέρα του συλλόγου. 

                                 

       Ο απόλυτος κυρίαρχος στο ποδόσφαιρο μας, εδώ και 20 και πλέον χρόνια, πέρα από τους πολλούς τίτλους που κέρδισε δεν έχει παρουσιάσει ουσιαστικά βήματα προόδου σε θέματα υποδομής και στο να μπουν οι βάσεις ώστε η ομάδα να παράγει και να αξιοποιεί τα ταλέντα της, να βελτιώνει παίκτες, να παίζει συγκεκριμένο ωραίο ποδόσφαιρο και να  στέκεται στην Ευρώπη, όχι απλά συμμετέχοντας στον όμιλο. Δεν παρουσιάζει πρόοδο σε θέματα καθημερινής δουλειάς στου Ρέντη, στην ανάπτυξη συγκεκριμένης μεθοδολογίας, στη στελέχωση του κλαμπ με ανθρώπους ειδικούς σε κάθε τομέα που να κάνουν τη διαφορά. Είκοσι δύο χρόνια μετά και ο τρόπος δουλειάς του κλαμπ παρουσιάζει στασιμότητα. Ο ξένος παίκτης δεν έρχεται στον Ολυμπιακό για να εξελιχθεί και να βελτιωθεί, αλλά να φανεί μέσω της συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ, να πάρει πρωτάθλημα και στη συνέχεια να πάρει μεταγραφή. Πολλά τα παραδείγματα.

    Τα τελευταία χρόνια η ομάδα του Πειραιά έχει επιδοθεί σε ένα ατελείωτο μεταγραφικό αλισβερίσι, με παίκτες να πηγαινοέρχονται χωρίς πλάνο. Με πρόχειρους υπολογισμούς, στις τελευταίες 16 μεταγραφικές περιόδους ο Ολυμπιακός έχει αποκτήσει 143 ποδοσφαιριστές (μερικοί για 2^η φορά, ορισμένοι δανεικοί και επέστρεψαν, άλλοι δεν έπαιξαν ποτέ με την ερυθρόλευκοι φανέλα). Υπήρξαν καλοκαίρια που η ομάδα απέκτησε πάνω από 20 νέους παίκτες. Γίνεται δουλειά έτσι? Μια παράλογη ποδοσφαιρικά λογική, χωρίς σχέδιο και ομάδα χωρίς κορμό. Απόκτιουνται παίκτες με σκοπό να μεταπωληθούν και όχι για να χτίσουμε ομάδα. Τη νοοτροπία και το σκεπτικό αυτό, «το πιάνουν» οι παίκτες, έτσι η ομάδα έχει γεμίσει λεγεωνάριους, με αδιάφορα και άψυχα αποδυτήρια.

    Μπορεί να επικροτούνται οι ακριβές πωλήσεις και να διαφημίζεται ο σύλλογος αλλά η ομάδα έχει γίνει «παιχνίδι» των μάναντζερ. Δε θεωρώ τυχαίο ότι παίκτες που έρχονται ή ακούγονται για τον Ολυμπιακό προέρχονται ή καταλήγουν συνήθως στην Τουρκία και ειδικά στην Τράνζοσπορ. Η ομάδα πετάει λεφτά αντί να πηγαίνει σε ψαγμένες κινήσεις με σκοπό το χτίσιμο.

     Δεν υπάρχει υπομονή και σταθερότητα, παίκτες και προπονητές πηγαινοέρχονται και όσοι παραμένουν στην ομάδα έχουν το μυαλό τους στην επόμενη μεταγραφική περίοδο για να φύγουν και όχι στους στόχους της. Δεν υπάρχει η σωστή νοοτροπία στα αποδυτήρια, να γυαλίζει το μάτι των παικτών, να έχει σκληρό μέταλλο η ομάδα.

    Επίσης, παρά τις τόσες μεταγραφές τα τελευταία χρόνια, δεν έχουν έρθει τα μεγάλα ονόματα του παρελθόντος, ένας Τζιοβάνι, ένας Ζάχοβιτς, ένας Καρεμπέ, ένας Ριβάλντο, ένας Γκαλέτι. Πηγαινοέρχονται απλά παίκτες από τα μεσαία στρώματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου ή σπαταλούνται χρήματα για αμφιλεγόμενους παίκτες. Σε αυτό βέβαια ρόλο παίζει και τα χρήματα που σκορπούν αραβικές χώρες (Κατάρ – Εμιράτα), οι Η.Π.Α. και η Κίνα τελευταία, αλλά και πάλι ο Ολυμπιακός με το δέλεαρ της συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ θα μπορούσε να προσελκύσει κάποιο τοπ όνομα.

    Η ομάδα έχει στις τάξεις της ή συνεργάζεται με κορυφαίους ποδοσφαιρανθρώπους του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, που έχουν φάει τα γήπεδα με το κουτάλι. Τον Καρεμπέ, τον Μοδεστό και τον Κοβάσεβιτς. Αυτοί όμως δε δουλεύουν για την εξέλιξη του κλαμπ σε θέματα υποδομών, για τη στελέχωση με ανθρώπους γνώστες της δουλειάς στην εκγύμναση, στην αποκατάσταση, στην αποθεραπεία των παικτών, σε προτάσεις για αγορά εξελιγμένου και σύγχρονου υλικοτεχνικού εξοπλισμού, στη βελτίωση των εγκαταστάσεων της ομάδας, στον εκσυγχρονισμό του οργανογράμματος των ακαδημιών. Αντίθετα επιδίδονται σε ένα ατελείωτο μεταγραφικό αλισβερίσι προσπαθώντας συνεχώς να πασάρουν παίκτες στο κλαμπ, κάνουν μεταγραφικές μπίζνες. Με πολλά λάθη για την ομάδα στο μεταγραφικό σχεδιασμό τους. Ούτε καν παρακολουθούν τον καθημερινό τρόπο δουλειάς της ομάδας για να κάνουν τις όποιες εισηγήσεις τους, όπως αποδείχτηκε…..Εκτός, αν δεν εισακούγονται, καθότι στην ερυθρόλευκη ΠΑΕ λαλούν πολλοί κοκόροι, κι ας αποφασίζει ένας……

       Και πάμε στο θέμα προπονητής.

Τα τελευταία 7 χρόνια άλλαξαν 15 προπονητές στον ερυθρόλευκο πάγκο. Άλλοι ήταν απλά περαστικοί, Λίνεν, Νικοπολίδης (2 φορές), Βούζας, Βίκτορ Περέιρα, Βίκτορ Σάντσεθ και Χάσι. Ο Λεμονής (2 φορές) είναι στρατιώτης του συλλόγου. Και 5 δούλεψαν ουσιαστικά για την ομάδα και άφησαν τη σφραγίδα τους. Αρχικά ο Βαλβέλδε που τα δύο πρώτα χρόνια δημιούργησε τον Ολυμπιακό της νέας εποχής. Ακολούθησε ο Ζαρντίμ που η ομάδα μάλλον βιάστηκε να τον διώξει, όπως αποδείχτηκε από τη μετέπειτα πορεία του. Έφυγε αήττητος και με τη δικαιολογία ότι δεν έπαιζε επιθετικά. Δε γνωρίζω τι γίνεται στο εσωτερικό της ομάδας……Μετά ο Μίτσελ που προσέδωσε αγωνιστικό θράσος στην ομάδα και επιθετικό στιλ, με επιτυχίες στην Ευρώπη. Έπρεπε να έχει αποκλείσει τη Γιουνάιντεντ…..Ο Μαρκο Σίλβα, κι ας του γράφουν διθυράμβους, ήταν ο κλασικός επιφυλακτικός Πορτογάλος κόουτς. Είχε μια αδιάφορη νίκη στον όμιλο επί της Άρσεναλ στο Λονδίνο, χωρίς αντίκρισμα πέραν από το πρεστίζ. Ζητούσε συνέχεια μεταγραφές, να δώσει η ομάδα 8 εκ. για έναν αριστερό μπακ 28 χρονών. Είχε λάθος επιλογές παικτών στις εισηγήσεις του, που η ομάδα ακριβοπλήρωσε. Ο Σεμπά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο ως εξτρεμ, για παράδειγμα. Και πέρυσι ο Μπέντο, που παρέλαβε μια μισοδιαλυμένη ομάδα και άφησε το στίγμα του καθώς προώθησε παιδιά από την ακαδημία. Τους Ρέτσο, Μανθάτη, Ανδρούτσο και Νικολάου. Με τη φυγή του Μπέντο, ο Ρέτσος πουλήθηκε με ποσό ρεκόρ, ο Μανθάτης δόθηκε δανεικός στα Γιάννενα με εισήγηση Χάσι και πάει να χαθεί, ο Ανδρούτσος έπρεπε αυτή τη στιγμή να έχει τη φανέλα του βασικού 8ριου της ομάδας σπίτι του, αλλά παίζει ο Ζιλέ και ο Νικολάου δεν παρουσιάζει εξέλιξη. Φυσικά όλοι οι παραπάνω κόουτς πήραν τίτλο με τον Ολυμπιακό, αλλά τις χρονιές εκείνες ποιος δεν θα τον έπαιρνε?

      Οι συχνές αλλαγές προπονητών αποσυντονίζουν την ομάδα, καθένας πάει να βάλει δικά του στοιχεία στο παιχνίδι της που θέλουν χρόνο για να αφομοιωθούν και οι παίκτες μπερδεύονται. Μαζί με τις πολλές και συνεχείς αλλαγές στο ρόστερ, δεν υφίσταται καν η έννοια αγωνιστική χημεία….

Και κάτι άλλο….δε μπορεί ο προπονητής, με το που αναλάβει, να απαιτεί να είναι απόλυτο αφεντικό στη στελέχωση της ομάδας και να υποδεικνύει τις μεταγραφές. Πρώτα κοουτσάρεις, δουλεύεις με το υλικό που σου παρέχει το κλαμπ και υποτίθεται μελέτησες και δέχτηκες να αναλάβεις, πετυχαίνεις στόχους, δείχνεις δείγματα της δουλειάς σου και μετά σου δίνεται ένα συγκεκριμένο μπάτζετ να διαχειριστείς για την ενίσχυση του ρόστερ.

   Κάθε νέος κόουτς, φέρνει μαζί του το δικό του σταφ, βοηθό, αναλυτή, γυμναστή και κάποιες φορές και προπονητή τερματοφυλάκων. Είναι απαραίτητο όμως στο τιμ η ομάδα να έχει τον δικό της άνθρωπο για να ελέγχει τη δουλειά γίνεται και τι αποδυτήρια έχουν δημιουργηθεί. Πως διαχειρίζονται τα περιουσιακά στοιχεία του συλλόγου.

   Το πρότζεκτ το τρέχει η διοίκηση και μέρος αυτού είναι ο προπονητής. Δε μπορεί να δίνεις τα κλειδιά στον κάθε περαστικό από το σύλλογο, προπονητή. Πρέπει πρώτα να διαπιστώσεις τι δουλειά κάνει και τις επιτυχίες του και μετά να του δώσεις περισσότερες αρμοδιότητες και να αποδεχθείς εισηγήσεις του, πάντα υπό την εποπτεία σου.

Τι έγινε φέτος….

Η ομάδα δόθηκε στον Χάσι με σκοπό την πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Στόχος που επιτεύχθηκε….αλλά η ομάδα τον ακριβοπληρώνει. Για να είναι φρέσκια στα παιχνίδια των προκριματικών, ουσιαστικά δεν έγινε προετοιμασία και οι παίκτες τώρα σέρνονται. Πέρα από αυτό…..δόθηκε το ελεύθερο στον Χάσι να φέρνει και να διώχνει  παίκτες…..Θυσιάστηκαν οι Σιώπης, Ρισβάνης Γιαννιώτης, ενώ οι Καριμ και Σισέ ουσιαστικά δεν υπολογιζόταν. Και ήρθαν οι Εμενίκε, Καρσελά, Τζούρτζεβιτς, Βούκοβιτς και Μίλιτς. Την πορεία τους την ξέρουμε…..

    Στη συνέχεια ανέλαβε ο Λεμονής, που χωρίς να εντυπωσιάσει, έδωσε μια ταυτότητα στην ομάδα, επανάφερε ξεγραμμένους παίκτες και πήρε σερί νίκες στο πρωτάθλημα, πιάνοντας κορυφή. Και ξαφνικά, αρχές του χρόνου, μας προέκυψε ο Όσκαρ Γκαρσία….με ποια λογική? Δε γνώριζαν οι άνθρωποι του κλαμπ ότι θα χρειαστεί χρόνο για να μάθει την ομάδα και το πρωτάθλημα μας και ότι γι αυτό θα υπάρξουν βαθμολογικές απώλειες? Πάρθηκε η συνειδητή απόφαση να χτίσουμε για του χρόνου και για τα φετινά κακώς κείμενα τα ρίχνουμε στη διαιτησία? Δύσκολο…..Μάλλον υπερεκτιμήθηκαν οι δυνατότητες της ομάδας. Όμως, είδαμε στα παιχνίδια με την ΑΕΚ ότι ο Ολυμπιακός δε διαθέτει τους καλύτερους παίκτες, κρίνοντας όχι βάσει του ονόματος, της προέλευσης τους ή των αμοιβών τους, αλλά απλά ποδοσφαιρικά και σύμφωνα με αυτό που μπορούν να παίξουν σήμερα, τώρα!

   Λέγεται ότι ο Γκαρσία τρόμαξε με τα εργομετρικά της ομάδας που είδε και έτσι ανέβασε την ένταση των προπονήσεων, ενώ αρχικά πήγε να παίξει με πίεση ψηλά. Κάτι έγινε στα 3 πρώτα ματς με μικρούς αντιπάλους στο «Γ. Καραϊσκάκης» , αλλά στην Τρίπολη με τον Αστέρα και στα 3 ματς με την ΑΕΚ η ομάδα έσκασε……Τα δείγματα δεν είναι επαρκής για να κρίνουμε τον Γκαρσία ως προπονητή, αλλά σίγουρα το τάιμιγκ της πρόσληψής του ήταν λάθος, εφόσον η ομάδα στόχευε στον τίτλο. Η ομάδα ήταν αδούλευτη από την προετοιμασία, συν το ότι ο Ολυμπιακός κάθε χρόνο τέτοια εποχή κάνει κοιλιά, η ομάδα δε μπορούσε να ανταπεξέλθει για πάνω από 20-25 λεπτά σε υψηλό τέμπο και με το ανέβασμα της έντασης στις προπονήσεις εν μέσω πρωταθλήματος η ομάδα κλάταρε, «κάηκε»  και ο Γκαρσία φαινόταν εκτός τόπου και χρόνου, καθότι η ομάδα δε μπορούσε να υπηρετήσει κανένα αγωνιστικό του πλάνο, λόγω έλλειψης δυνάμεων…..

Η επόμενη μέρα…..η νέα σαιζόν.

Θεωρώ ότι δύσκολα φέτος ο Ολυμπιακός θα παρουσιάσει βελτίωση μες τη σαιζόν, μια ομάδα αδούλευτη, απογοητευμένη, εκτός στόχων και με πολλούς παίκτες να έχουν το μυαλό τους αλλού. Τι γίνεται με τον Γκαρσία? Θα του φορτωθεί η φετινή αποτυχία ή θα του δοθεί η ευκαιρία για του χρόνου? Βασιζόμενοι στις συστάσεις του Βαλβέλδε, στο γεγονός ότι θα μάθει την ομάδα και τις ιδιαιτερότητες του πρωταθλήματος μας και επίσης στο ότι ξέρει να κάνει προπόνηση και να έχει η ομάδα φυσική κατάσταση.  Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να μείνει, είναι ένας νεαρός προπονητής, με εμπειρίες, προερχόμενος από μια μεγάλη σχολή, παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο και επιτέλους ήρθε το πλήρωμα του χρόνου η ομάδα να χτιστεί σιγά σιγά και σταθερά, με υπομονή και έξυπνες κινήσεις, με πλάνο και δημιουργώντας κορμό στο ρόστερ και ποντάροντας σε έναν προπονητή…..

Το ρόστερ…..

Το μεγάλο ρόστερ του Ολυμπιακού μαζί με τους πολλούς δανεικούς παίκτες, πρέπει να επαναξιολογηθεί και να γίνει γενναίο ξεσκαρτάρισμα…..

    Στο τέρμα ο Καπίνο πήγε στη Νότιγχαμ…..Μένει ο 34χρονος Προτό, οι νεαροί Χουρτεσιώτης και Ίβουσιτς και υπάρχει και ο Γιαννιώτης που κάνει μεγάλη σαιζόν στον Ατρόμητο. Θα αναδείξει κάποιον από τους νεαρούς ο Γκαρσία ή θα πάει στα σίγουρα με τον Προτό, αλλά με τον 34χρονο Βέλγο δεν κάνεις νέα αρχή.

Στα μπακ. Δεξιά ο Ομάρ για μένα τελείωσε. Η ομάδα πήρε τον νεαρό Βραζιλιανό Ίγκορ από τον Αστέρα Τρίπολης τον οποίο ο Γκαρσία δε βλέπει. Θα χρειαστεί παίκτης εδώ. Αριστερά ο ασταθής ανασταλτικά Κούρτης και ο νεοαποκτηθείς Χατζισαφί που θα πάρει ευκαιρίες από δω και πέρα. Υπάρχει και ο δανεικός στη Βίλεμ Τσιμικάς. Στόπερ. Ο Μποτία φεύγει. Ο Βουκοβιτς δεν έδειξε κάτι και δε θα επιστρέψει. Εξελίξιμοι οι Σισέ, Ένγκελς, Νικολάου, ενώ υπάρχουν και οι δανεικοί Λαϊφης που μάλλον θα πουληθεί στη Σταντάρ Λιέγης αφού έχει μπει οψιόν, ο Ρισβάνης που δικαιούται ευκαιρίας, ο Βιάννα που έφερε ο Μπέντο και φέτος δόθηκε δανεικός στη Μπράγκα, αλλά και ο Γούτας. Αποκτήθηκε και ο Πασσαλίδης που παίζει ως το καλοκαίρι στον Αστέρα Τρίπολης.  Και δω πρέπει να αποκτηθεί παίκτης, έμπειρος. Αμυντικά χαφ, ο Ρομαό που παρότι μεγάλης ηλικίας ανταπεξέρχεται, ο αργός Ταχτσίδης και ο Ζιλέ που μάλλον θα αποχαιρετήσει. Υπάρχει και ο Σιώπης που σίγουρα αξίζει ευκαιρίας. Ο Ζντίελαρ μάλλον θα μείνει στην Παρτιζάν, δεν είναι άλλωστε για το επίπεδο του Ολυμπιακού. Εσωτερικοί χαφ. Ο Άντρε Μάρτινς λογικά φεύγει, ο Οφόε πρέπει να πιστέψει στην προοπτική της ομάδας και να είναι πνευματικά παρόν, και φυσικά η εξέλιξη του Ανδρούτσου πρέπει να γίνει πανάκεια για το κλαμπ. Και δω πρέπει να έρθει παίκτης ποιότητας. 10αρια. Ο Φορτούνης πρέπει να επανέλθει στο επίπεδο που ήταν 2 χρόνια πριν, είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Το ρόλο μπορεί να παίξει και ο Μαρίν που συνήθως προτιμάται για τα άκρα. Υπάρχει και ο δανεικός στον Απόλλων Λεμεσού, Νικόλας Μαρτίνεζ αλλά δύσκολα θα βρει θέση στο ρόστερ. Εξτρεμ. Πέραν του Μαρίν που προαναφέραμε, ο Πάρντο δεν έχει διάρκεια, ο Σεμπά θα φύγει, ο Μανθάτης είναι δανεικός στα Γιάννενα και ο Γιαννιώτας στη Βαγιαδολιδ. Με το δίλλημα να είναι τι θα πράξει το κλαμπ στην περίπτωση του Μιραλάς. Ο παίκτης ήρθε σε κακή κατάσταση. Περισσότερο αποκτήθηκε για επικοινωνιακούς λόγους και για την εξέδρα. Το βλέπω δύσκολο να καλυφθεί η οψιόν των 5,5 εκ. ευρώ. Πρέπει να πέσει αρκετά η Έβερτον, για έναν παίκτη χωρίς μεταπωλητική αξία και ξεζουμισμένο. Σέντερ φορ. Ο Ανσαριφαντ κάνει εξαιρετική σαιζόν. Ο Εμενίκε δύσκολα θα μείνει στο κλαμπ επιστρέφοντας από τον δανεισμό του. Ο Ντζούρντζεβιτς για μένα θέλει χρόνο και δουλειά. Ο Καραμάνος θα ξαναπάει δανεικός, όπως και ο Βέργος, ενώ υπάρχει και ο Βέλλιος που είναι παροπλισμένος στη Νότιγχαμ.

      Το παραπάνω ρόστερ των 40 συνολικά παικτών, διαθέτει 12 νεαρούς Έλληνες παίκτες κάποιοι από τους οποίους είναι δανεικοί, εκ των οποίων ορισμένοι επιβάλλεται να πάρουν ευκαιρίες. Διαθέτει 7 νεαρούς ξένους παίκτες με τον Ζντίελαρ να είναι φευγάτος και τον Ίγκορ να πάει για δανεικός. Ακόμα υπάρχουν 6 έμπειροι Έλληνες παίκτες, με τον Κύπριο Λαϊφη ανάμεσα τους που μάλλον θα μείνει στο Βέλγιο. Γιαννιώτας και Βέλλιος είναι τα ερωτήματα εδώ. Και τέλος 15 ξένους έμπειρους παίκτες που οι περισσότεροι αποτελούν ερωτηματικό σχετικά με την παραμονή τους. Φευγάτοι είναι οι Μποτία, Ζιλέ, Εμενίκε, Βούκοβιτς, Άντρε Μάρινς και Νικ. Μαρτίνεζ. Ερωτηματικά αποτελούν οι Μιραλάς, Ομάρ (αν και ανανέωσε πρόσφατα), Πάρντο και Οφόε, αν και η ομάδα θέλει να παραμείνει. Σίγουροι στο λιμάνι θεωρούνται οι Προτό, Ανσαριφάντ, Χατζισάφι, Ρομαό και Μαρίν. Υπάρχει δηλαδή μια καλή μαγιά για να χτίσεις, να δώσεις ευκαιρίες σε νέα παιδιά, να τα δουλέψεις και να τα εξελίξεις και με 5 το πολύ ποιοτικές προσθήκες, μαζί απαραίτητα με δουλειά και υπομονή να χτίσεις μια ομάδα που θα φέρει τίτλους και χαρές στον κόσμο.

 Και επιτέλους ας δοθεί βάση και ας διατεθούν και κάποια χρήματα για τη στελέχωση του κλαμπ με ανθρώπους από τα πάνω ράφια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Σίγουρα με τη δουλειά τους θα φέρουν μεγάλα κέρδη στο σύλλογο, τόσο αγωνιστικά, όσο και από επιτυχίες στην Ευρώπη και πωλήσεις παικτών.

                                                                                                                         SAM