ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ………

         Απέφευγα από την αρχή της σαιζόν να μιλήσω για τον Παναθηναϊκό, γιατί τα θέματα του δεν είναι αγωνιστικά, αλλά εστιάζονται κυρίως έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Νομίζω πλέον ότι υπάρχει μια ολοκληρωμένη εικόνα για τον οργανισμό και πρέπει να ειπωθούν κάποια πράγματα. Πάμε να  δούμε λοιπόν  τον Παναθηναϊκό των χιλίων προβλημάτων, κυρίως οικονομικών, με τη λύση να μη φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα και η ιστορική και μεγάλη αυτή ομάδα να κινδυνεύει με διάλυση.

          Καταρχήν, το Ελληνικό πρωτάθλημα είναι αντιεμπορικό και δεν υφίσταται η έννοια της επένδυσης αλλά της χρηματοδότησης. Δηλαδή κάποιος να βάλει τα χρήματά του χωρίς να περιμένει , να προσδοκά ότι θα του γυρίσουν πίσω, ότι θα βγάλει κέρδος, τα βάζει και τα γράφει στο χιόνι. Γιατί να μπει τότε? Για δημοσιότητα, για προσωπική του προστασία αφού θα έχει τον κόσμο στο πλευρό του και το στρατό των φανατικών, για να πάρει άλλου είδους δουλειές κυρίως από το κράτος. Αυτά ίσχυαν παλιά, σήμερα είναι αρκετά δύσκολο να περάσουν τα παραπάνω, ειδικά το τελευταίο με τις δουλειές σε ένα φαλιρισμένο κράτος.

         Επίσης ιστορικά έχει αποδειχτεί ότι όποιος πήγε να διοικήσει μια ομάδα με τον κόσμο, και το 50αρικο αυτού και τους παλαίμαχους από κοντά, απέτυχε οικτρά. Ουδέποτε μαζεύτηκε τεράστιος αριθμός οπαδών που συνήσφεραν, ούτε καν στον Ολυμπιακό του Κόκκαλη με τα σερί πρωταθλήματα και μεταγραφές τύπου Ριβάλντο και Τζιοβάνι δε μαζεύτηκαν καν 100.000 άτομα και την επόμενη χρονιά ούτε οι μισοί δεν ανανέωσαν την συνδρομή τους. Για τους δε παλαίμαχους έχω να πω ότι συνήθως στην Ελλάδα τρυπώνουν στις ομάδες για ιδίον όφελος, να πιάσουν πόστα, να πάρουν μεγάλους μισθούς με ελάχιστη προσφορά, να γνωρίσουν τον εφοπλιστή και να επιδιώξουν να ανοίξουν δουλειές μαζί του. Άλλωστε, την όποια οικονομική ευημερία τους την οφείλουν στο σύλλογο, στον Παναθηναϊκό, αυτός τους έκανε γνωστούς και τους βοήθησε να επιτύχουν στις προσωπικές δουλείες τους μέσω της αναγνωσιμότητας που τους χάρισε. Ναι προσέφεραν αλλά και πήραν, και με το παραπάνω. Δεν μπορεί 50 χρόνια τώρα να εμπλέκονται στα διοικητικά οι ίδιοι και οι ίδιοι, που είναι οι νεότερες γενιές παλαιμάχων? Αυτοί δε διαδήλωναν και έφεραν την αποτυχημένη πολυμετοχοικότητα? Είναι ελάχιστοι αυτοί που σε όλες τις ομάδες προσέφεραν αφιλοκερδώς και από αγάπη για το σύλλογο που τους ανέδειξε.

Η διοίκηση του κ. Αλαφούζου…..

Ο κ. Αλαφούζος ανέλαβε τον Παναθηναϊκό το 2012, έναν οργανισμό κατά χρεωμένο, εκτός Ευρώπης λόγω οφειλών και με μερική απαγόρευση μεταγραφών. Επέλεξε για συνεργάτες του στο αγωνιστικό τμήμα τον Νταπίζα σε ρόλο τεχνικού διευθυντή και τον Αναστασίου σε ρόλο προπονητή και έβαλε ένα τριετές πλάνο για να βγει η ομάδα από το βούρκο που είχε πέσει και που περιλάμβανε φτηνές μεταγραφές κυρίως Ελλήνων, ταλαντούχων παικτών και υπομονή από τον κόσμο. Ένα πλάνο που δεν εφαρμόστηκε ποτέ στο σύνολο του. Η ομάδα την πρώτη σαιζόν εκτοξεύτηκε στο 2^ο γύρω του πρωταθλήματος και οι προσδοκίες ανέβηκαν. Το επόμενο καλοκαίρι ο επιτυχημένος Νταπίζας δεν εισακούστηκε, ιδιαίτερα στην περίπτωση της επιστροφής Καραγκούνη για να κλείσει την καριέρα του στον Παναθηναϊκό. Το πρωτάθλημα ξεκίνησε και ο Παναθηναϊκός απροστάτευτος στο παρασκήνιο και με τον Αναστασίου να φορμάρει πάντα την ομάδα στο 2^ο γύρο, βγήκε νωρίς εκτός στόχων. Τα ρίξαμε στη διαιτησία και καθαρίσαμε. Σιγά σιγά μέσα στην ομάδα ο Νταπίζας παραμερίστηκε, περνούσε κυρίως η γνώμη του προπονητή, στα τέλη της σαιζόν προσελήφθηκε και το δίδυμο Φύσσα- Βόκολου και μέσα στο καλοκαίρι ο Νταπίζας χαιρέτησε. Ο Παναθηναϊκός εγκατέλειψε το πλάνο λιτότητας, απέκτησε ποδοσφαιριστές με πανάκριβα συμβόλαια, όπως ο Εσιέν και ο Σάντσες, για να έρθει τον Αύγουστο ο εξευτελιστικός αποκλεισμός από κάποια Γκαμπάλα…..Ο αποκλεισμός από την Ευρώπη δεν έκανε μόνο κακό οικονομικά στο σύλλογο, αλλά με τον τρόπο που ήρθε δηλητηρίασε και τα αποδυτήρια. Ο Αναστασίου επέβαλε τη γνώμη του και έφυγε ένας ικανότατος άνθρωπος από το κλαμπ, ο προπονητής τερματοφυλάκων Αγριογιάννης που σήμερα είναι στον Ολυμπιακό.  Η ομάδα δεν πήγαινε καλά και ο Αναστασίου αποπέμφθηκε. Το δίδυμο Φύσσα – Βόκολου επέβαλε τον Στραματσιόνι ως νέο προπονητή….και δω αρχίζουν τα ωραία…..Αμέτρητες μεταγραφές, όποιος παίκτης στην Ιταλία δεν έπαιζε, δεν έβρισκε καν ομάδα τον έφερνε ο Στραματσιόνι στον Παναθηναϊκό, να κάνει μια ώρα χαλαρά προπόνηση για να είναι fit και μετά βόλτες στη Γλυφάδα να απολαμβάνει τον ήλιο και τις….. ωραίες γυναίκες και από πάνω να παίρνει και τουλάχιστον μια 300αρα από τον Παναθηναϊκό. Το δίδυμο έφυγε, ο Στραματσιόνι συνέχισε και το μόνο που κατάφερε ήταν να βάλει τον Παναθηναϊκό στους ομίλους του Γιουρόπα. Ο κ. Αλαφούζος στήριξε υπερβολικά τον Ιταλό, όπως και τον Αναστασίου αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν μαζί τους…..

     Έτσι οδηγηθήκαμε στην πρόσληψη Ουζουνίδη και του Λυμπερόπουλου ως τεχνικού διευθυντή και νέου πλάνου λιτότητας. Η ομάδα πήρε ακριβά τον Κουρμπέλη από την Τρίπολη, δεν προστατεύτηκε διοικητικά από τα στελέχη της και τα ποσά βγήκαν στη δημοσιότητα και εκεί άρχισαν οι προσφυγές από πρώην παίκτες, που είδαν ότι ο σύλλογος έχει χρήματα και κάνει ακριβές μεταγραφές, ενώ χρωστάει σ’ αυτούς.

   Έφυγαν σχεδόν όλοι οι παίκτες που έφερε ο Στραματσόνι και η ομάδα έκανε έναν πολύ καλό δεύτερο γύρο στο πρωτάθλημα, ενώ αποκλείστηκε άδικα από τον τελικό του κυπέλλου. Το πλάνο έλεγε να μείνει ο κορμός της ομάδας και να μπολιαστεί με φτηνούς Έλληνες κυρίως παίκτες, σε νεαρή ηλικία και πάνω σε αυτό κατέστρωνε τα πλάνα του ο τεχνικός διευθυντής Νίκος Λυμπερόπουλος. Αντ’ αυτού, ξαφνικά χαρίστηκε κοψοχρονιά ο Μπεργκ, το νούμερο ένα περιουσιακό στοιχείο του συλλόγου, σε μια ομάδα από τα Η.Α.Ε., την Αλ Αλαϊν…..και ο Λυμπερόπουλος χαιρέτησε…..Και εκεί πήρε το κουμάντο ο Ουζουνίδης που τα πεπραγμένα του θα τα πούμε παρακάτω.

         Προσωπικά διαφωνώ με τον τρόπο που ο κύριος Αλαφούζος αντιμετώπισε το παρασκήνιο, μέσα από τηλεοπτικές δίκες και ακυκλοφόρητα περιοδικά. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να είναι μια ομάδα της κλάψας, αλλά ένας οργανισμός που θα επιβάλει τη δυναμική του.

          Έφερε δύο ποδοσφαιρανθρώπους στην ομάδα, τους Νταπίζα και Λυμπερόπουλο που έδειχναν να υπολογίζουν και το τελευταίο ευρώ που διέθετε ο σύλλογος και τελικά δεν τους εμπιστεύτηκε έναντι των προπονητών, οι οποίοι ήθελαν στα χέρια τους την «πίτα» των μεταγραφών. Κατέστρωσε δύο φορές πλάνο λιτότητας και δε μπόρεσε να αντισταθεί στους πειρασμούς και τις προκλήσεις και να το εφαρμόσει απαρέγκλιτα ως το τέλος του για να βγει ο σύλλογος από το οικονομικό αγκάθι. Απορώ πως επέτρεψε, πως εμπιστεύτηκε τους Φύσσα και Βόκολο να του φέρουν τον Εσιέν, γιατί  αυτή η μεταγραφή είναι η αρχή του τέλους…….

         Για το «Απήλιον» είχε ειπωθεί ότι θα είναι το 1^ο περιουσιακό στοιχείο του Παναθηναϊκού και τελικά αποδείχθηκε ότι δεν ανήκει στην ιδιοκτησία της ΠΑΕ αλλά σε μια off shore εταιρεία, συμφερόντων του ιδίου, με την ομάδα να παρακαλάει για να χρησιμοποιήσει τις εγκαταστάσεις της Παιανίας και εκεί γυμνάζονται ήδη οι Ακαδημίες του συλλόγου.   

        Λέγεται ότι ο κ. Αλαφούζος έβαλε 42 εκ. στον Παναθηναϊκό αυτά τα πέντε χρόνια. Η ομάδα είχε και άλλα έσοδα, από συμμετοχή στους ομίλους του Γιουρόπα , τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τις πωλήσεις παικτών (Μαυριάς, Καρνέζης, Καπίνο, Καρέλης). Που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα.? Το «Απήλειον» δεν είναι του Παναθηναϊκού, η ομάδα χρωστάει ακόμα χρήματα μέχρι και στον Μπούρμπο μετά από μια 5ετια και με τον παίκτη να έχει χαμηλό συμβόλαιο. Προφανώς πληρώθηκαν παλιές οφειλές σε τρίτους, πληρωνόταν πάντα η εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία για να μην έχει πρόβλημα στις άλλες δραστηριότητες του ο μεγαλομέτοχος και ασφαλώς οι παίκτες που έπαιζαν. Σε όσους έφευγαν γινόταν διακανονισμός που δεν τηρούνταν και γλίτωνε η ομάδα την εφορία και τις λοιπές παροχές. Τα δε 20-25 εκ. που έχει δεσμευτεί ο κ. Αλαφούζος ότι θα βάλει από δω και πέρα στον Παναθηναϊκό και πάλι αφορούν οφειλές στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και δάνεια που πήρε ως εγγυητής για το σύλλογο και θα το πράξει για να μην έχει πρόβλημα στις άλλες δουλείες του.

       Απορίας άξιων είναι πως ο κ. Αλαφούζος δεν άφησε την ομάδα μετά το τέλος της περυσινής σαιζόν ή έστω μες το καλοκαίρι αλλά μετά το πέρας των μεταγραφών. Αφού ξεπουλήθηκαν οι αγωνιστικοί πυλώνες της ομάδας, Μπεργκ και Ζέκα και με τον Ουζουνίδη και τον μάνατζέρ του να υπογράφουν παίκτες, με 3ετη μάλιστα συμβόλαια δεσμεύοντας το σύλλογο, μέτριους και από τα αζήτητα. Με αυτό το υλικό που απέμεινε στο σύλλογο δύσκολα θα ενδιαφερθεί κάποιος, αφού δεν υπάρχει αγωνιστική προοπτική.

     Είδαμε από όλα τα παραπάνω ότι η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο είναι ένα ακριβό και ψυχοφθόρο χόμπι. Ειδικά αν δε το γνωρίζεις σε βάθος, και να το γνωρίζεις από τη σκοπιά της διοίκησης και όχι σαν πρώην παίκτης ή σαν προπονητής, γιατί δεν έχει καμία σχέση με τις άλλες μπίζνες.

Το ρόστερ, ο προπονητής και ο «τύποις» τεχνικός διευθυντής……

Με τον Λυμπερόπουλο να έχει φύγει, τον ιδιοκτήτη να μην ασχολείται, η ομάδα πέρασε στα χέρια του προπονητή Ουζουνίδη, ο οποίος βοηθούμενος από μερίδα του τύπου, έφερε στο σύλλογο τον προσωπικό του μάνατζερ και φίλο του, για να κάνουν μαζί τις μεταγραφές και να στήσουν το ρόστερ. Με τον κ. Διαμαντόπουλο να έχει άτυπη σχέση με τον σύλλογο αλλά να λειτουργεί εξ ονόματος του. Ο ιδιοκτήτης τους έδωσε να διαχειριστούν χρήματα από τις πωλήσεις των Μπεργκ και Ζέκα και με εντολή να μειωθεί όσο γίνεται το μπάτζετ. Εκεί τα διέλυσαν όλα. Από τις δεκατρείς -13, μεταγραφές που έκαναν δεν έπιασε καμία. Άντε ο Κολοβέτσιος που παίζει όπως αναμενόταν. Ανακάλυψαν παίκτες όπως ο Λουτσιάνο που τραυματίστηκε και ο 4^ος φορ της Μπόκα ο Τσάβες που είναι αργοί και δε γνώριζαν το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Έκαναν μεταγραφές σε ένα ξενοδοχείο στο Μιλάνο την τελευταία στιγμή, σε έναν τόπο όπου μέτριες Ιταλικές ομάδες μαζεύονται για να ξεφορτωθούν τη σκαρταδούρα που τους περισσεύει στο ρόστερ. Υπέγραψαν παίκτες με τριετή συμβόλαια πάνω από 300.000 ευρώ το χρόνο, δεσμεύοντας το σύλλογο. Παίκτες που σίγουρα δεν τους είχαν δει. Την ώρα που η ΑΕΚ είχε με 250.000 ευρώ τους Μάνταλο – Σιμόες – Λάζαρο για παράδειγμα. Εκεί όμως τα μετράνε τα ευρώ και χτίζουν για το αύριο του συλλόγου. Δεν είναι περαστικοί από αυτόν. Μέχρι τώρα το λιβάνισμα από μεγάλη μερίδα του τύπου κράτησε το δίδυμο στον αφρό. Όπως και η νίκη επί του προβληματικού, τότε, Ολυμπιακού στη Λεωφόρο. Πλέον όμως όλοι βλέπουν ότι οι μεταγραφές ήταν «καταστρόφα» όπως είπε κάποτε και ο ατζέντης του Γιάγια Τουρέ, Σελούκ. Ότι η ομάδα είναι αγύμναστη και αδούλευτη, δεν έχει κουράγια και πλάνο παιχνιδιού. Ότι τα αποδυτήρια είναι διαλυμένα. Ναι, φταίει το οικονομικό αλλά μέχρι τώρα από ότι διαβάζω οι παίκτες πληρώνονται και μόνο η δόση Οκτωβρίου εκκρεμεί και αναμένονται τα λεφτά από την Αλ Αλαϊν για τη μεταγραφή του Μπεργκ για να εξοφληθεί και αυτή. Ο σύλλογος εισέπραξε χρήματα από τη μεταγραφή Βλαχοδήμου στην Μπενφίκα και είχε πληρωμένους τους παίκτες. Το οικονομικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι κυρίως με πρώην παίκτες και μη τήρηση των διακανονισμών με αυτούς. Άλλωστε το καλοκαίρι το δίδυμο τους άφηνε να φύγουν με προσφυγή και χωρίς διαπραγμάτευση όπως είχε ξεκινήσει ο Λυμπερόπουλος. Φυσικό είναι τώρα να ζητάνε το σύνολο των χρημάτων τους.

    Σε πρόσφατη συνέντευξη του κ. Διαμαντόπουλου το λιβάνισμα για τον υπέρ προπονητή Ουζουνίδη συνεχίστηκε, ειπώθηκε πως αν υπήρχαν λεφτά αυτό το ρόστερ θα χτυπούσε πρωτάθλημα και ότι με 15 εκ ο σύλλογος σώζεται. Δεν του έγιναν όμως και καυτές ερωτήσεις. Εγώ απλά ρωτάω….ο φετινός Παναθηναϊκός του Ουζουνίδη είναι καλύτερος, παρουσιάζει καλύτερη εικόνα στο γήπεδο με 13 μεταγραφές,  από τον περυσινό Ηρακλή του Σάββα Παντελίδη? Μήπως οι εύκολες δικαιολογίες εξυπηρετούν άπαντες και συγκαλύπτουν «εγκλήματα» που έγιναν?  Γιατί ο Παναθηναϊκός που κινδυνεύει με υποβιβασμό παίζει με 13 μεταγραφές ξένων κυρίως παικτών και όχι όπως η ΑΕΚ, τη χρονιά που υποβιβάστηκε, με παιδιά από την ακαδημία.

Κακώς ο σύλλογος εγκαταλείφθηκε έτσι. Μεγάλη ζημιά ορισμένοι δημοσιογράφοι. Φτάνει πια με τους σωτήρες. Ο προπονητής είναι ένας ρόλος. Είσαι επαγγελματίας. Αν δε γίνεται να δουλέψεις όπως θες να έχεις το σθένος να φύγεις. Όχι πουλάμε Παναθηναϊκοφροσύνη και φορτώνουμε το σύλλογο με 13 συμβόλαια και παίζουμε το ρόλο του σωτήρα. Άλλο ιδιοκτησία, άλλο διοίκηση, άλλο προπονητής, άλλο παίκτης. Μην τα μπερδεύουμε όλα και τα ισοπεδώνουμε.

Δυο λόγια τον κόσμο….

Για ορισμένους η ομάδα είναι η μόνη χαρά τους. Την πονάνε και υποφέρουν αν αυτή δεν πάει καλά. Αγνά. Την ακολουθούν και έχουν ταυτιστεί μαζί της. Άλλο όμως οπαδός και άλλο διοίκηση. Βέβαια, όλοι ζητάνε από τον κόσμο να συμβάλει οικονομικά οπότε με αυτό τον τρόπο τον κάνουν συνέταιρο. Δεν είναι όμως αυτός ο ρόλος του οπαδού. Ναι, ως πελάτης, ως μέλος του κλαμπ βοηθάει με τη συνδρομή, την αγορά εισιτηρίου, την αγορά φανέλας και άλλων προϊόντων με το σήμα της ομάδας. Αυτός δίνει δυναμική στο σύλλογο και μεγαλώνει το brand name έτσι ώστε το κλαμπ να πουλάει ακριβά τα τηλεοπτικά των αγώνων του, να προσελκύει παίκτες και προπονητές με όνομα στην παγκόσμια ποδοσφαιρική αγορά. Δεν πρέπει όμως να βλέπει φαντάσματα του παρελθόντος και να διχάζεται το κλαμπ. Η οικογένεια Βαρδινογιάννη με τα καλά της και τα κακά της αποτελεί παρελθόν και έχει δηλώσει ότι δεν θα ξαναασχοληθεί με τον Παναθηναϊκό. Δε χρειάζεται ούτε να την αναπωλείται ούτε να την καθυβρίζετε. Ο Παναθηναϊκός είναι πάνω από όλους και πρέπει να κοιτάει μπροστά και ψηλά. Όχι διχασμός για το παρελθόν.

         Είναι βέβαιο ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού θα χρειαστεί να κάνει αρκετά χρόνια υπομονή για να ξαναδεί την ομάδα μεγάλη, να πρωταγωνιστεί και να χτυπάει τίτλους. Φαντάζει πολύ δύσκολο να βρεθεί χρηματοδότης ο οποίος θα είναι διατεθειμένος να ρίξει περί τα 100 εκ.,  άμεσα στο κλαμπ για να χτυπήσει κορυφή. Η εποχή είναι δύσκολη για τέτοια εγχειρήματα. Δεν είναι απίθανο όμως να υπάρξει κάποια κίνηση. Το brand name του οργανισμού, η προοπτική του νέου γηπέδου είναι ελκυστικά για τον όποιο ενδιαφερόμενο. Θα χρειαστεί όμως σωστή διαχείριση και υπομονή. Στο αγωνιστικό μέρος κυρίως. Όχι να γίνουν μεταγραφές «φούσκες», να πάρουμε ένα πρωτάθλημα και μετά να χρωστάμε παντού. Αλλά προσεκτικές κινήσεις με πλάνο για το χτίσιμο ομάδας, που απαιτεί χρόνο. Βασικότατο, η ρύθμιση και η σταδιακή αποπληρωμή των χρεών ώστε να ελευθερωθεί ο σύλλογος, αφού πλέον η λύση του υποβιβασμού δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό στο θέμα χρεών και η επιστροφή στα σαλόνια έγινε πιο χρονοβόρα.

 Σίγουρα λείπει από το ελληνικό ποδόσφαιρο ο …..Panathinaikos……

                                                                                                                           SAM