Back2back και 12ο για τη ΡΕΑΛ

            Είδαμε καλό ματς στο Κάρντιφ από δύο καλές ομάδες……Η Ρεάλ επισφράγισε τον τίτλο της «Βασίλισσας» με τον 12^ο τίτλο της και ο Τζίτζι Μπουφόν θα κλείσει τη μεγάλη καριέρα του χωρίς την κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ…ή μήπως θα καταφέρει να επιστρέψει σε ένα χρόνο? Ίδωμεν…..

           Η Γιούβε μπήκε πιο δυνατά στο ματς….είχε κεφαλιά στο 3΄ με τον Ιγκουαϊν στην αγκαλιά του Κέιλορ Νάβας, σουτ του Ιγκουαϊν στο 4΄ που μπλόκαρε με διπλή προσπάθεια ο Νάβας και καλό σουτ του Πιάνιτς στο 7΄ που έδιωξε στη γωνία του ο Νάβας……δεν κατάφερε όμως αυτή τη δίψα και το πάθος με τα οποία μπήκε στο παιχνίδι να τα διατηρήσει και να τα μετατρέψει σε κυριαρχία στον αγωνιστικό χώρο. Μετά τον αρχικό ενθουσιασμό στο πρώτο 10λεπτο ο Αλέγκρι παρασύρθηκε και γύρισε τη διάταξη με τέσσερις στην άμυνα, περνώντας τον αργό Μπαρτσάλι δεξί μπακ και τον Ντάνι Άλβες δεξί χαφ. Απέναντι στον καταπληκτικό Μαρτσέλο, που στην πορεία του ματς τους…..κατάπιε !

        Η Γιούβε βγήκε στο γήπεδο για να πιέσει αλλά δεν είχε την αυτοσυγκέντρωση και την πειθαρχία για να ελέγξει την ορμή της….πιο έτοιμοι πνευματικά οι παίκτες της Ρεάλ, την άφησαν να ξεθυμάνει και στη συνέχεια εφάρμοσαν στην εντέλεια το πλάνο που είχαν για το….12^ο !

       Στο 20΄ η Ρεάλ βγήκε για 1^η φορά με αξιώσεις στην επίθεση….η μπάλα έφτασε στον Κριστιάνο, συνδυάστηκε ωραία με τον Καρβαχάλ, και με πλασέ έγινε το 1-0….Άψογο το γύρισμα του Ισπανού μπακ, με τον οποίο ρίσκαρε και τον ξεκίνησε ο Ζιντάν παρότι προερχόταν από τραυματισμό, βγήκε καταπληκτικά μπροστά και γύρισε θαυμάσια τη μπάλα στον Ρονάλντο….στο πλασιέ του η μπάλα κόντραρε στον Μπονούτσι, αλλά ο Μπουφόν ήταν εκτός θέσης…..Μεγάλη υπόθεση για τη Ρεάλ που πρόλαβε να αγωνιστεί ο Καρβαχάλ…ο Ντανίλο που θα αγωνιζόταν στη θέση του δεν είναι γι’ αυτό το επίπεδο.

      Και στο 27΄είχαμε το γκολ ποίημα της ισοφάρισης από τον Μάντζουκιτς……30αρα διαγώνια μπαλιά από τον Μπονούτσι στον Αλεκσάντρο, γύρισμα στην περιοχή, κατέβασμα από τον Ιγκουαϊν και ανάποδο ψαλίδι ζωγραφιά από τον Μάριο Μάντζουκιτς….1-1…..

      Από εκεί και πέρα η Ρεάλ πήρε μέτρα στο γήπεδο, προσπάθησε να γίνει πιεστική αλλά δεν έκανε φάσεις παρά μόνο ένα σουτ του Καζιμίρο στο 45΄ αρκετά άουτ…..

      Στο 2^ο ημίχρονο η Ρεάλ μπήκε πολύ δυνατά , στο 54΄ σουτ του Μόντριτς, μπλόκαρε ο Μπουφόν, ίσως στη μοναδική απόκρουσή του στο ματς. Στο 56΄σουτ του Μαρσέλο, άουτ…..στο 58΄ επικίνδυνη σέντρα του Μαρσέλο, δεν πρόλαβε ο Κριστιάνο….στο 59΄ σουτ του Ίσκο άουτ…..και στο 61΄ ο Καζιμίρο με σουτ από ….το σπίτι του…..το 2-1…η μπάλα κόντραρε αλλά ο Τζίτζι και πάλι δεν αντέδρασε σωστά…… Πριν προλάβουν οι παίκτες της Γιουβέντους να συνέλθουν…..ο Μόντριτς έκλεψε τη μπάλα έξω από την περιοχή της Γιούβε, συνδυάστηκε με τον Καρβαχάλ, γύρισε τη μπάλα στο 1^ο δοκάρι και ο Κριστιάνο πρόλαβε τους Μπουφόν και Μπονούτσι που απλά κοιτούσαν και….3-1 !

     Κυριάρχησε η Ρεάλ με νεύρο, πάθος και ορμητικότητα…..Με όπλο την ικανότητα των παικτών της στην προσωπική ενέργεια και την προσωπικότητα τους !  Ο Ζιντάν με την έναρξη του 2^ου ημιχρόνου προσαρμόστηκε στις αλλαγές τακτικής του Αλέγκρι (4 στην άμυνα, δεξί χαφ ο Άλβες) και πέρασε τον Μόντριτς πιο δεξιά πάνω στον Μάντζουκιτς και τον Ίσκο αριστερά πάνω στον Άλβες, να βοηθάνε τα μπακ…..Ο Ίσκο ανέβηκε πολύ στο 2^ο, ήταν άφαντος στο 1^ο ημίχρονο και έκλεινε προς τον άξονα, πάνω στον αργό και βαρύ Κεντίρα που δεν τον προλάβαινε, δε μπορούσε να τον ακολουθήσει….δε μπορεί σε αυτό το επίπεδο ο Κεντίρα (μετά τον τραυματισμό του ιδίως), ειδικά όταν παίζει με έναν μόνο παίκτη δίπλα του και αυτός είναι ο επιθετικογεννής Πιάνιτς, που δεν είναι για τόσο πίσω, ειδικά στα παιχνίδια με δυνατές ομάδες….. (Κάποτε και ο Βαλβέλδε ξεκινούσε τον Ιμπαγάσα 2^ο χαφ στα παιχνίδια με μικρές ομάδες στο «Καραϊσκάκης» για να κάνει πιο επιθετικό τον Ολυμπιακό και να προσφέρει θέαμα…ποτέ όμως στα ντέρμπι και ειδικά στην Ευρώπη ).

     Η Γιούβε παρουσιάστηκε πολύ πεσμένη στο 2^ο ημίχρονο….ίσως φταίνε και οι ηλικίες κάποιον κομβικών παικτών της (ο Ντάνι Άλβες φάνηκε να μην έχει τα τρεξίματα) αλλά για μένα κυρίως δεν ήταν έτοιμη πνευματικά για αυτόν τον τελικό….Από το 65΄ και μετά η Γιούβε δεν υπήρχε στο γήπεδο….δεν είχε την ψυχολογία να κυνηγήσει τις πιθανότητες της για την ανατροπή…..δεν ήταν πνευματικά έτοιμη να ανταποκριθεί στα δεδομένα που προέκυψαν μέσα στο παιχνίδι….Κατέρρευσε…..

       Ο Μπουφόν? Ότι πήγαινε μέσα έγραφε…. Ο Ιγκουαϊν? Εξαφανισμένος σε ένα ακόμα μεγάλο ματς……Ο Αλέγκρι έριξε στο ματς τον Κουαρδάδο, αλλάζοντας τη διάταξη αλλά οι πολεμιστές του είχαν αδειάσει…..πάντως ο Κουαρδάδο ήταν ο μόνος επιθετικογεννής παίκτης που είχε στον πάγκο και που μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα του ματς….φανερή έλλειψη βάθους…..τη στιγμή που ο Ζιντάν είχε τη δυνατότητα να αφήσει εκτός αποστολής τον Χάμες Ροντρίγκεζ !

      Στα τελευταία λεπτά του ματς η Ρεάλ δε χαρίστηκε…..στο 75΄ σουτ του Μαρσέλο, άουτ….στο 80΄ γύρισμα του Μόντριτς από δεξιά, πρόλαβαν οι αμυντικοί…..στο 82΄φάουλ του Άλβες για τη Γιούβε, λίγο άουτ η κεφαλιά του Αλεκσάντρο….στο 83΄ είχαμε την αστεία και άδικη αποβολή του Κουαρδάδο και το θέατρο του Σέρχιο Ράμος ! Δε γίνεσαι «μεγάλος» και αρχηγός με τέτοια συμπεριφορά Σέρχιο !  Στο 90΄ ο κορυφαίος Μαρσέλο, μπήκε στην περιοχή από αριστερά, γύρισε υποδειγματικά τη μπάλα και ο Μάρκος Ασένσιο, που πριν 8 λεπτά είχε μπει στο ματς, με όμορφο πλασέ έγραψε το ….4-1 !

     Ο «φονιάς» Κριστιάνο Ρονάλντο με 2 γκολ στον τελικό, καθάρισε το ματς και χάρισε το 12 στη Ρεάλ και το 4^ο στον εαυτό του……απέδειξε πολλά στο Κάρντιφ ! το σημαντικότερο? Εξασφάλισε μια θέση δίπλα στον Αλφρέντο Ντι Στέφανο !!!!!

Ο Ζινεντίν Ζιντάν….δήλωσε μετά τον τελικό ότι «δεν είμαι ο κορυφαίος προπονητής στον κόσμο»…..έκανε ακόμα όμως ένα άλμα για να γίνει…..με άψογη προετοιμασία της ομάδας του, αγωνιστική και πνευματική, και έξοχη διαχείριση του αγώνα, το κοουτσάρισα που λέμε…..απάντησε σε κάθε τρικ του Αλέγκρι και τον νίκησε κατά κράτος!

      Συγκλονιστικοί οι δύο πλάγιοι μπακ, Μαρτσέλο και Καρβαχάλ….από τους κορυφαίους …..Ταχύτατος ο Βαράν….τα χάλασε με το «θέατρο» ο αρχηγός Ράμος…..γκολάρα ο Καζιμίρο…..μεγάλο ματς ο Μόντριτς και σε υψηλό επίπεδο ο Κρόος….ο Μπενζεμά φάνηκε στο τέλος όταν όλα είχαν κριθεί….ο Ίσκο μπήκε στους κορυφαίους……το Γενάρη ήταν να φύγει….λίγους μήνες μετά η 11αδα της Ρεάλ ξεκινάει απ’ αυτόν και είναι καθοριστικός στην τακτική της και στη δημιουργία του παιχνιδιού της !

Η δίψα της Γιούβε δεν αρκούσε…..η Ρεάλ είχε την καρδιά του πρωταθλητή και τη γνώση της διαδρομής……την είχε περπατήσει ως το τέλος άλλες 11 φορές……άλλωστε ήταν (και παρέμεινε) η εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης…..Κρίμα για τον μεγάλο Μπουφόν….όμως ….τη Ρεάλ είτε τη συμπαθείς είτε όχι οφείλεις να την αναγνωρίσεις…..να την παραδεχθείς!!!!!!

                                                                                                                  SAM