Μεταγραφές & Προστασία ομάδας

      Ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια σε μια ομάδα είναι οι μεταγραφές. Εκεί η ομάδα τοποθετεί – επενδύει τα λεφτά της και απ’ αυτές εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, ένα επιτυχημένο ή όχι πρότζεκτ.

      Ένας τομέας στον οποίο υστερούν οι μεγάλες ελληνικές ομάδες ( Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός – ΑΕΚ – ΠΑΟΚ) με αποτέλεσμα και χρήματα να χάνουν και τους στόχους τους να μην πετυχαίνουν (βλέπε πορεία στην Ευρώπη, κυρίως).

       Ποιος όμως κάνει τις μεταγραφές σε μια ομάδα? Ο πρόεδρος? Ο προπονητής ? Οι σκάουτ ? Οι διάφοροι  συνεργαζόμενοι μάνατζερ? Στην Αγγλία π.χ. παρατηρούμε το φαινόμενο σε διάφορες ομάδες όπως για παράδειγμα η Λίβερπουλ, να υπάρχει επιτροπή μεταγραφών, χωρίς όμως και κει να είναι απόλυτα πετυχημένες οι κινήσεις τους.  Έχει, λοιπόν ο πρόεδρος το χρόνο, καθότι στις ελληνικές ομάδες είναι πολυάσχολος με τις επιχειρήσεις του, να ασχοληθεί με τις μεταγραφές? Φυσικά και όχι, άλλωστε δεν είναι και αυτός ο ρόλος του.

Ο προπονητής? Πάντα θα προτείνει παίκτες που γνωρίζει και πιθανόν έχει ξανασυνεργαστεί , θεωρεί ότι ταιριάζουν και εξυπηρετούν τα αγωνιστικά του σχέδια. Η ομάδα όμως τι κάνει? Ακολουθεί τυφλά τις εισηγήσεις του προπονητή? Όπως π.χ. ο Παναθηναϊκός πριν μερικά χρόνια που εμπιστεύτηκε τον Ζεσουάλδο Φερέιρα και ακόμη πληρώνει τον Φορναρόλι και τον Κουϊνσι ( ίσως και άλλους)? Πολύ σωστά σ’ αυτό ο Ολυμπιακούς παίρνει ως δανεικούς με οψιόν αγοράς αρκετούς παίκτες απ’ αυτούς που εισηγείται ο προπονητής του. Ο προπονητής λοιπόν απλά προτείνει .

 Οι σκάουτ? Κι αυτοί προτείνουν. Πως όμως τους αξιοποιεί η ομάδα τους σκάουτ? Και καταρχήν ποιοι είναι? Είναι άνθρωποι του κλάμπ ή κάποιοι με τους οποίους η ομάδα συνεργάζεται χωρίς αποκλειστικότητα? Τι δουλειά ακριβώς τους έχει οριστεί να κάνουν? Να παρακολουθούν παίκτες που έχουν προταθεί και έχουν επιλεγεί από την ομάδα ως υποψήφιοι για μεταγραφή, να μαθαίνουν πληροφορίες γι  αυτούς? Για τη ζωή τους, για τυχόν τραυματισμούς, για το χαρακτήρα τους..... Ή ψάχνουν για ταλέντα στην Ελλάδα ? Ή τους έχεις σε διάφορες χώρες (παλαίμαχοι ξένοι ποδοσφαιριστές της ομάδας ) και  προτείνουν παίκτες?  Τους χρησιμοποιείς για να σου βρουν έτοιμους παίκτες για την 1^η ομάδα ή για εντοπισμό ταλέντων για τις ακαδημίες ?  Επιβάλει στον προπονητή που υπογράφει η ομάδα, να έχει συνεργασία με τους σκάουτ για τον καταρτισμό του ροστερ ή απλά του παραδίδει τα κλειδιά του μαγαζιού επειδή είναι ο σοφός ξένος προπονητής?  Πόσα χρόνια συνεργάζεσαι με καθέναν από τους σκάουτ και πόσο αυστηρά τους αξιολογείς από το αν βγήκαν οι προτάσεις τους? Άρα εδώ παίζουν πολλά πράγματα ρόλο αλλά κυρίως ο τρόπος που λειτουργείς ως ομάδα στο θέμα σκάουτ και τι ρόλο τους έχεις δώσει.

      Τέλος, φυσικά, οι μάνατζερ που συνεχώς προτείνουν παίκτες γιατί αυτή άλλωστε είναι και η δουλειά τους……Τους έχεις όμως εμπιστοσύνη? Συνεργάζεσαι χρόνια μαζί τους και έχεις βγει κερδισμένος γιατί σου έφεραν παίκτες που και μπάλα έπαιξαν και μοσχοπουλήθηκαν και είχες κέρδος σαν εταιρεία…..

        Από κει και πέρα βέβαια ως ομάδα πρέπει να έχεις ξεκαθαρίσει και τα κριτήρια επιλογής των παικτών που θα πλαισιώσουν και θα ενισχύσουν το υπάρχον ρόστερ σου…… το οποίο βέβαια είναι αδιανόητο κάθε λίγο και λιγάκι να αλλάζει κατά πολύ γιατί έτσι χάνεται η συνοχή της ομάδας. Χρειάζεσαι διάρκεια στην ομοιογένεια για να χτυπήσεις την πόρτα της Ευρώπης με αξιώσεις.

           Το νούμερο ένα κριτήριο, λοιπόν, για κάθε παίκτη που αγοράζεις είναι τι παίζει σήμερα! Όχι χθες ή αύριο αλλά ΣΗΜΕΡΑ! Όμως οι ομάδες μας φέρνουν και παίκτες με μεγάλο μεν όνομα, προχωρημένης δε ηλικίας, για να ενθουσιάσουν τους οπαδούς τους π.χ  Ριβάλντο, Καρεμπέ , Εσιέν , Καμπιάσο…..πρακτική με την οποία προσωπικά διαφωνώ. Επίσης οι ομάδες αγοράζουν μικρής ηλικίας παίκτες, με την προοπτική της εξέλιξης. Μπορεί όμως η μεγάλη ομάδα που έχει στόχους πρωταθλητισμού να περιμένει το ταλέντο να γίνει έτοιμος παίκτης? Έχει την τεχνογνωσία να τον φτιάξει, να τον εξελίξει σε έτοιμο παίκτη? Ένα ταλέντο μπορεί τυχαία να ξεπεταχτεί παντού. Τυχαία όμως μεγάλος παίκτης δε γίνεται.

         Το θέμα λοιπόν είναι να ξεκαθαρίσει η ομάδα τι θέλει. Ή κάνει σκληρό πρωταθλητισμό ή ρισκάρει με νεαρούς που κάποιοι θα της βγουν και χτίζει για το μέλλον. Οι τέσσερις μεγάλες ελληνικές ομάδες πάντως κάθε χρόνο έχουν την πίεση του πρωταθλητισμού και χρειάζονται έτοιμους παίκτες.

      Επίσης, στην εποχή μας οι ελληνικές ομάδες είναι αδύνατον να βρουν καλό παίκτη που να μην τον έχουν εντοπίσει οι μεγάλοι σύλλογοι της Ευρώπης, οι οποίοι πλέον είτε έχουν σκάουτερ σε κάθε χώρα (π.χ. Αίντχόβεντ με σκάουτ σε όλη την υφήλιο και μπάτζετ για το σκοπό αυτό 4εκ. ευρώ το χρόνο), είτε έχουν ακαδημίες σε κάθε χώρα (π.χ. Άρσεναλ με περίπου 10 ακαδημίες μόνο στη χώρα μας). Όπως και να χει, έχουν πληροφόρηση και παρακολουθούν στενά ότι καλό και εξελίξιμο ποδοσφαιριστή ξεπετάγεται .

       Πρέπει πλέον οι  ελληνικές ομάδες,  πέρα από τις προτάσεις που έχουν (από τον προπονητή, τους σκάουτ, τους μάνατζερ που συνεργάζονται) να έχουν και δικούς τους ποδοσφαιρανθρώπους, με γνώση του αντικειμένου και εμπειρία, ώστε να παρακολουθούν τους μεταγραφικούς στόχους και να κάνουν σωστή αξιολόγηση.

 Δηλαδή αν ο παίκτης έχει τα χαρακτηριστικά που αναζητούμε και απαιτεί το ρόστερ και ο τρόπος παιχνιδιού μας και αν είναι εφικτό να ταιριάξει με τον συμπαίκτη του που θα αποτελέσει δίδυμο στην άμυνα, στα χαφ, στη επίθεση, στον άξονα ή στα πλάγια.

        Από κει και πέρα πολύ βασικό είναι και το άλλο. Όταν υπογράφεις έναν παίκτη για να τον εντάξεις στη ομάδα σου, να έχεις την τεχνογνωσία να τον εξελίξεις και να τον βελτιώσεις, ώστε και την αγοραστική του αξία να ανεβάσεις αλλά και να σου παίξει μπάλα και να προσφέρει. Πως γίνεται αυτό όμως? Γιατί σε αυτό είναι που υστερούν οι ομάδες μας. Διότι δε διαθέτουν τα επιτελεία εκείνα που θα δουλέψουν με τον παίκτη και θα βελτιώσουν εξειδικευμένα  τις αδυναμίες του, αλλά περιμένουν από τη δουλεία με την ομάδα και τον 1^ο προπονητή και μέσα από τα παιχνίδια που θα πάρει να εξελιχθεί. Πόσο βελτιωμένος π.χ. είναι ο Ρομπέρτο σε σχέση με την 1^η χρονιά που ήρθε? Ο Μασουακού? Ο Ομάρ? Μόνο ο Φορτούνης παρουσιάστηκε βελτιωμένος φέτος στον Ολυμπιακό. Και μιλάω για τον Ολυμπιακό (και στους άλλους τρεις ισχύουν τα ίδια ασφαλώς, ίσως και χειρότερα) των 20 χρόνων στο Chambions Leang, στον Ολυμπιακό που πέφτουν τα πολλά λεφτά. Χρειάζεται λοιπόν γνώση και μέθοδο.

       Ο μόνος που βελτίωσε παίκτες στο πρωτάθλημα που τελείωσε, είναι ο Ουζουνίδης στον Πανιώνιο, με ατομικές προπονήσεις στις αδυναμίες κάποιον παικτών μετά το τέλος της προπόνησης της ομάδας και αυτός όμως, μόνος του με το σταφ της 1^ης ομάδας και όχι με το επιτελείο που είχε δημιουργήσει η ομάδα του.

       Πρέπει λοιπόν είτε να προσλάβεις κάποιους ανθρώπους με τεχνογνωσία τόσο στο σκάουτ, όσο και στην εξατομικευμένη προπόνηση για τη βελτίωση του παίκτη στην ταχύτητα, στην τακτική, στην τεχνική……είτε τους δικούς σου ποδοσφαιρανθρώπους, μέσα από το κλαμπ, να τους επιμορφώσεις. Όχι, να έχεις παλαίμαχους για να τους δίνεις μισθό σα χαρτζιλίκι αλλά εφόσον δεις ποιοι απ’ αυτούς, το θέλουν και ποιοι «το χουν», να επενδύσεις πάνω τους και να τους στείλεις να επιμορφωθούν και να αποκτήσουν κατάρτιση σε σχολές του εξωτερικού και να συμμετέχουν σε συχνή παρακολούθηση διεθνών σεμιναρίων ώστε να ναι ενήμεροι για τις εξελίξεις στον τομέα τους. Να διαθέτεις ως ομάδα και βιτρίνα και υποδομή.

        Έτσι μειώνεις αισθητά τις πιθανότητες αποτυχίας μιας μεταγραφής. Όταν «δικό σου» άνθρωπος, της ομάδας, θα παρακολουθεί τον παίκτη, θα συλλέγει πληροφορίες για τα πάντα γύρω απ’ αυτόν  και θα τον εγκρίνει . Και κατόπιν θα τον παραλαμβάνουν , αν χρειάζεται, οι εξειδικευμένοι προπονητές – γυμναστές του κλαμπ και θα τον δουλεύουν, θα τον βελτιώνουν , παραδίδοντας τον έτοιμο στον προπονητή που θα τον εντάξει στην ομάδα και στην τακτική της.

                                                                                                                

                                                                                                                                       SAM