ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (1)

Αφού πέρασαν αρκετές ημέρες από τις δύο απανωτές τριάρες για την ομάδα του Παναθηναϊκού (λόγω Εθνικής και λόγω…. Μπίκα) πάμε να αναλύσουμε το ρόστερ της ομάδας και τις δυνατότητες του  και που μπορεί να φτάσει με τον Αντρέα Στραματσόνι στον πάγκο του.

         Είναι γεγονός ότι η τωρινή ιδιοκτησία της ομάδας από τη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία του οργανισμού το 2012 δίνει πάντα το απόλυτο κουμάντο στο αγωνιστικό κομμάτι και στις μεταγραφές στον άνθρωπο που κάθεται στην άκρη του πάγκου. Είτε αυτός είναι ο Ζεσουάλδο Φερέιρα, είτε ο Γιάννης Αναστασίου είτε τώρα ο Ιταλός Αντρέα Στραματσόνι. Είναι όμως ο σωστός τρόπος για να χτίσεις ομάδα?

       Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα έφτασε κοντά στον τίτλο με την ανακάλυψη …φορ ο υγιής τότε Λέτο και τον έχασε με το γκολ ….. «κάλυπτα και γω τον Κατσουράνη»…. Το υλικό όμως είχε απομείνει από την πολυμετοχικότητα ….τι έφερε κατόπιν ο Πορτογάλλος στον Παναθηναϊκό? Κουϊνσι, Καζιγιάμα, Εσπάρθα….Κάιπερ, Αντρε Πίντο, Μπαρμπαρούσης και Φορναρόλι….μερικούς από αυτούς τους πληρώνει ακόμα ο Παναθηναϊκός…παίκτες που δεν είχαν καμία πορεία στη μετέπειτα καριέρα τους και ο Πορτογάλος τους επέβαλε στη διοίκηση του Παναθηναϊκού για να πάρει πρωτάθλημα…….

        Κατόπιν περνάμε στον μνημονιακό Παναθηναϊκο του Γιάννη Αναστασίου που την 1^η χρονιά με τον Νίκο Νταπίζα στο κουμάντο έκανε επιτυχημένες κινήσεις και η ομάδα στέφθηκε κυπελλούχος…..ο συγκεντρωτικός Αναστασίου ήθελε κι αυτός να κάνει τις δικές του μεταγραφές….έφερε Μέντες, Μπαίράμι, Ατζαγκούν, Αμπεϊντ αλλά ο οργανισμός τίτλο δεν ξαναείδε ούτε οι φίλαθλοί του καλό ποδόσφαιρο, η δε επιμονή στην απόκτηση του Αμπέιντ για δύο καλοκαίρια λες και δεν υπήρχε άλλος box too box χαφ στον κόσμο παραξένεψε…… 

και τον Νοέμβριο του 2015 ανέλαβε ο Στραματσόνι ….που σε δύο μεταγραφικές περιόδους έσπασε όλα τα ρεκόρ…..Τον Ιανουάριο απέκτησε….Οδυσσέα Βλαχοδήμο για το τέρμα και Παναγιώτη Βλαχοδήμο για εξτρεμ….Μολέντο στα στόπερ, Λούκας Εβαγκελίστα δανεικό για τα χαφ, Μέστο για δεξί μπακ , Βιγιαφάνες για δημιουργό στα χαφ, Μπουμάλ για εξτρέμ, επανήλθε στην ομάδα ο Λέτο και τον Μαμουτέ ευτυχώς δανεικό για αναπληρωματικό φορ…..όλοι αυτοί, πλην των δύο δανεικών παρέμειναν και το καλοκαίρι στο ρόστερ, στο οποίο προστέθηκαν….οι Σαμπά και Ιβάνοφ για τα στόπερ, ο Κουλιμπαλί του Πλατανια για δεξί μπακ και ο Χουλτ για αριστερό, ο Ρέις (επιλογή Ζιλμπέρτο) για αμυντικό χαφ, μπακ και στόπερ, ο Γουακάσο για 8αρι – εξτρεμ, οι Εμποκού και Ιμπάρμπο (1 εκ. για δανεισμό από την Κάλιαρι)  για εξτρέμ , ο Λεντέσμα για οργανωτής και ο Ρινάλντι για αναπληρωματικός φορ (κι αυτός επιλογή Ζιλμπέρτο).

       Μετά τις προκρίσεις του καλοκαιριού στους ομίλους του Γιουρόπα έναντι  δύο πολύ μέτριων σκανδιναβικών ομάδων, υπήρξε ενθουσιασμός στην ομάδα και ο τύπος έγραφε για δημιουργία ρόστερ πρωταθλητισμού, για επιτυχημένες μεταγραφές Στραματσιόνι με μικρό κόστος και τον ανακύρησαν σε ένα καθ’ όλα επιτυχημένο μάνατζερ…. Πάμε να δούμε τι ρόστερ διαμόρφωσε ο Ιταλός «επιτυχημένος μάνατζερ» και ποιες οι δυνατότητες του….

      Στο τέρμα παρέμεινε για 3^η σαιζόν ο βασικός Λουκ Στιλ ο οποίος δεν είναι Ρομπέρτο και μετά τη φυγή Αγριογιάννη (από τα λάθη Αναστασίου) δεν υπάρχει ο προπονητής τερματοφυλάκων που θα τον δουλέψει και θα τον ανεβάσει επίπεδο. Από τους νεαρούς επιλέχτηκε ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος και ο Γιαννακόπουλος παραχωρήθηκε δανεικός και σαν τρίτος με εισήγηση του Στραματσιόνι έμεινε ο 37χρονος Κοτσιόλης, περισσότερο για τα αποδυτήρια. Ο Κοτσιόλης είναι για 1-2 ματς τιμής ένεκεν τη σαιζόν  και ο μικρός δεν προσφέρει ανταγωνισμό στον Στιλ…..βαθμός στελέχωσης αρνητικός και ψάχνουν για μεταγραφή το Γενάρη……

     Στην άμυνα……δεξιά είχε αποκτηθεί ο Μέστο που έκανε καλό εξάμηνο και υπολογιζόταν για βασικός, πίσω του υπήρχε ο νεαρός Μαρινάκης και ο Βέμερ που δεν υπολογίζεται και θα φύγει. Από την προετοιμασία διαπιστώθηκε ότι ο Μαρινάκης δεν τους κάνει και μετά τα λάθη του Μέστο (ίσως ο συγκεκριμένος θα έπρεπε να δοκιμαστεί και ως σέντερ μπακ, έχει τα φόντα) αποκτήθηκε ο Κουλιμπαλί από τον Πλατανια ο οποίος πριν τραυματιστεί είχε κάνει 1-2 καλά παιχνίδια….κοιτάνε και τον Κυμβρκίδη του Ατρομήτου αλλά προσωπικά αμφιβάλω αν πέρα από τον αγωνιστικό ρυθμό είναι καλύτερος του Μαρινάκη……  εδώ υποτίθεται θα βοηθούσε και ο Ρέις…..τον οποίο δεν πολύ έχουμε δει ακόμη….Αριστερά αποκτήθηκε ο Χουλτ για βασικός, πέρυσι επί Στραματσιόνι που λέει ότι πειραματιζόταν με το ρόστερ της ομάδας, έπαιζε βασικός ο Πράνιτς που σταμάτησε το ποδόσφαιρο, στον Νάνο έδειξαν ότι δεν τον υπολόγιζαν και έφυγε ενώ ο νεαρός και με προσόντα Χουχούμης πέρυσι που θα έπρεπε, αφού ο Στραματσιόνι υποτίθεται πειραματιζόταν, να πάρει αρκετά σερί παιχνίδια για να δείξει αν αξιζει, αλλά δεν του δόθηκε καμία ευκαιρία, το καλοκαίρι τον έστειλαν στην Τερνάνα αλλά δεν είχε χρήματα να τον αποκτήσει και αναγκαστικά επέστρεψε πίσω και έμεινε στο ρόστερ χωρίς να υπολογίζεται…αλλά μετά τους συχνούς τραυματισμούς του Χουλτ και τον Γουακάσο να μην είναι μπακ, πήρε ευκαιρίες πήγε σχετικά καλά και επειδή δε τους βγαίνουν τα κουκιά για μεταγραφή λένε θα τον κρατήσουν…… μακάρι ο νεαρός μετά από τέτοια αντιμετώπιση να βρει την ψυχολογία να παίξει και να διακριθεί.

 Στο κέντρο της άμυνας……έφυγε για τη Ρωσία ο ακριβός Σέρχιο Σάντσεθ…..και παροπλίστηκε ο Ταυλαρίδης που είναι ήδη 36 χρονών. Έμειναν ο Μολέντο που είναι σταθερά πολύ καλός αν και λέγεται ότι κάνει συντηρητική προπόνηση όλη τη βδομάδα, ο Κουτρουμπής που επιβραβεύτηκε πρόσφατα και με νέο συμβόλαιο με αυξημένες αποδοχές, ο Τελάντερ που είχε πάλι πρόβλημα τραυματισμού και τον περιμένουμε να παίξει και ο νεαρός Ευαγγέλου που δεν έχει πάρει παιχνίδια από τον κόουτς….. Έγινε προσπάθεια να επιστρέψει στην ομάδα ο Σίντεφελντ που μάλλον του αρέσει η ζωή στην Αθήνα αλλά οι Κροάτες της Δυναμό Ζάγκρεμπ ήθελαν χρήματα…..και δω κάθε μεταγραφική περίοδο γίνεται προσπάθεια να γυρίσει ο Κροάτης λες και δεν υπάρχουν άλλα και καλύτερα σέντερ μπακ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο….προφανώς σκάουτιγκ δεν υπάρχει…..Αποκτήθηκαν οι Σαμπά που αν δεν είναι 100 κιλά σίγουρα τα πλησιάζει και είναι πολύ δυνατός ….σαν πυγμάχος…..και ο προερχόμενος από τραυματισμό Βούλγαρος Ιβάνοφ που δεν πατάει καλά, είναι επιρρεπής στο λάθος και δεν τον βλέπω σε καμιά περίπτωση καλύτερο του Ταυλαρίδη. Εδώ ο Στραματσίονι θέλει να παίξει σε αρκετά παιχνίδια με τρία σέντερ μπακ…..όσες φορές το εφάρμοσε καταρχήν δεν έδειξε να το έχει δουλέψει τακτικά και επίσης κανείς από τους στόπερ που διαθέτει δεν είναι γρήγορος ούτε κάποιος εξ’ αυτών ξέρει μπάλα και έτσι χάνεται κάθε πλεονέκτημα που μπορεί να σου δώσει αυτή η διάταξη. Μείον και δω σε επίπεδο στελέχωσης της άμυνας από τον Ιταλό, κανείς παίκτης που να κάνει τη διαφορά ή που να είναι έστω εξελίξιμος.

       Στα χαφ……Έμειναν ο αρχηγός Ζέκα, ο Λουντ, ο Βιγιαφάνες (προωθήθηκαν για τα μάτια του κόσμου επειδή στον Ολυμπιακό παίζουν παίκτες από τις ακαδημίες και οι νεαροί Στάικος, Αγγελόπουλος, Μίγκος και Χατζηγιοβάννης) και αποκτήθηκαν οι Γουακάσο και ο Λεντέσμα στα 34 του, για ηγέτης -κουμανταδόρος. Ψάχνουν λέει για αμυντικό χαφ καθαρό γιατί ο Ζέκα δεν είναι τέτοιος……ο Ζέκα είναι δυνατός και κυρίως  μπαίνει δυνατά στις προσωπικές μονομαχίες, μπορεί να κόψει μπάλες, μπορεί να σου πάρει παίχτη και να τον σβήσει, έχει την ταχύτητα να καλύψει χώρους ενώ ξέρει μπάλα για να υποδεχτεί την πρώτη πάσα και από κει και πέρα να ανοίξει το παιχνίδι της ομάδας ή να περάσει κάθετα τη μπάλα. Ο Ζέκα χρειάζεται δουλεία στην τακτική για να είναι πειθαρχημένος, να κάνει ποιοτικά τρεξίματα και να βρίσκεται εκεί που πρέπει την κατάλληλη στιγμή….να κάνει μυαλωμένο παιχνίδι τακτικής και όχι να τρέχει άσκοπα παντού, διαμαρτυρόμενους σε συμπαίκτες και διαιτητές απλά για να τον χειροκροτεί η εξέδρα και η ομάδα να χάνει. Αυτά είναι δουλειά του προπονητή να τα διδάξει, να τα εξηγήσει και να τα επιβάλει και αν ο παίκτης δεν ανταπεξέρχεται και δεν πειθαρχεί …..το δελτίο και στην Πάκος Φερέιρα. Ο Γουακάσο αν και έχει τρεξίματα, είναι αρκετά επιθετικογενής για 8αρι….είναι για ποιο μπροστά και αυτός θέλει δουλειά τόσο στην τακτική όσο και στην αγωνιστική πειθαρχία, ο Στραματσιόνι αντίθετα τον γυρνάει πιο πίσω και τον κάνει μπακ……ο Λουντ είναι μεν πειθαρχημένος, έχει κάποια τρεξίματα άλλα όχι την ποιότητα για βασικός χαφ στον Παναθηναϊκό….του λείπει και η ταχύτητα. Ο Βιγιαφάνες αμφισβητώ ότι μπορεί να βγάλει φωτογραφία δίπλα στον Τσόρι και τον Φορτούνη….με τέτοιο δεκάρι πρωτάθλημα δεν παίρνεις…..αδύνατος και κοντός…..πρέπει να είσαι ο απόλυτος παιχταράς για να κάνεις τη διαφορά σε μεγάλη ομάδα με τέτοια έλλειψη προσόντων…. Ο Λεντέσμα, για τον οποίο ο Στραματσιόνι το καλοκαίρι και πριν αποκτηθεί έλεγε ότι τέτοιο παίκτη δε διαθέτει η ομάδα, είναι απλά….ο νέος Εσιέν…..περπατάει στο κέντρο και όταν παίρνει μπάλα την ανοίγει με μπαλιές στα άκρα ενώ βάζει και τα πέναλντι….έτσι παίζει και ο Δομάζος στα 70 του……. Πολύ λίγος και αδούλευτος στα χαφ ο Παναθηναϊκός των μεγάλων και επιτυχημένων μεταγραφών του Στραματσιόνι και με μεγάλη έλλειψη λύσεων και βάθους. Μείον στο πηλίκο και εδώ.

         Και πάμε στην επίθεση που σύμφωνα με τους δημοσιογράφους και στατιστικολόγους δεσπόζει η παρουσία του Μπέργκ. Ας δούμε όμως πρώτα τα εξτρέμ και τους άλλους παίκτες και μετά θα πούμε και για τον Μάρκους. Στα εξτρεμ έφυγε ο Κλωναρίδης που δεν υπολογιζόταν, θα φύγει ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος για τον οποίο θα πληρωθούν και 300.000 ευρώ πιθανόν στον αιώνιο αντίπαλο, λες και θα έκανε τη διαφορά….ο Μπουμαλ που ήρθε το Γενάρη από τον Πανιώνιο και έκανε κάποια καλά ματς στην αρχή έχει παροπλιστεί και λόγω τραυματισμού, πάντως και χιαστό να είχε πάθει θα είχε επανέλθει, δεν καταλαβαίνω τι γίνεται με τον συγκεκριμένο παίκτη και γιατί δεν παίρνει ευκαιρίες και αν πράγματι είναι τόσο σοβαρός ο τραυματισμός του καθώς είναι εκτός από τον Φλεβάρη. Αποκτηθήκαν ο Ιμπάρμο που είναι ψηλός και δεν έχει την κοφτή ντρίμπλά. Τον είχα θαυμάσει στο ματς της Εθνικής μας με την Κολομβία για το Μουντιάλ του 2014…όμως είναι παίκτης με ανοιχτή ντρίμπλα και ταχύτητα – διασκελισμό και πάει στη γραμμή του άουτ για να σεντράρει. Στο σημερινό ποδόσφαιρο όμως οι εξτρέμ κλείνουν με αντίθετο πόδι στον άξονα και χτυπάνε στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας, είτε με σουτ, είτε με την ταχύτητά τους…..εκεί ο Ιμπάρμπο δεν έχει το γκολ και ο Παναθηναϊκός δημιουργεί ευκαιρίες αλλά ο Ιμπάρμπο τις χαραμίζει. Ο Εμποκού δεν έπαιζε στην Ιταλία και ελλείψει ρυθμού δε θυμίζει τον παίχτη που είχαμε δει στη Σταντάρ Λιέγης ενώ εδώ , ο Στραματσιόνι αν και φτάσαμε Νοέμβριο δεν έχει καταφέρει μέσα από τη δουλειά στις προπονήσεις να τον ετοιμάσει και να τον ρίξει σε συνεχόμενους αγώνες για να αποκτήσει ρυθμό. Ο Ρινάλντι του Ζιλμπέρτο δεν μας έχει δείξει ότι είναι φορ επιπέδου Παναθηναϊκού. 

Ο Λέτο? Ξέρει μπάλα αλλά δε μπορεί…περπατάει, βαρύς, απροπόνητος….μόνο σε ματς του Ελληνικού πρωταθλήματος αν του έρθει η μπάλα στην περιοχή….ο παλιός στα αποδυτήρια σε μια ομάδα με αρκετούς Αργεντινούς, μάλλον παίζει αναγκαστικά…. 

Ο Μάρκους Μπέργκ που αποθεώνουν οι δημοσιογράφοι. Όσα χρόνια βρίσκεται στον Παναθηναϊκό δε μου έχει δείξει ότι διαθέτει τα πνευματικά εκείνα χαρίσματα για να γίνει ο ηγέτης της ομάδας. Ούτε δίνω βάσει στα στατιστικά (στο ποδόσφαιρο άλλωστε τα στατιστικά σπάνια απεικονίζουν την πραγματικότητα) που λένε ότι έφτασε σε λιγότερα ματς έναν συγκεκριμένο αριθμό γκολ σε σύγκριση με τον Βαζέχα ή τον Σαραβάκο. Τα γκολ των δύο τελευταίων έμπαιναν ή σε μεγάλα ευρωπαϊκά ματς ή σήμαιναν τίτλους και όχι στο τελευταίο ματς της περιόδου με τον αντίπαλο υποβιβασμένο και αποδεκατισμένο….στη δε Ευρώπη ο Μπεργκ του Παναθηναϊκού απλά δεν υπάρχει…..Παίχτης που θέλει τη μπάλα στην περιοχή για να κάνει γκολ στο οποίο πράγματι είναι καλός και εύστοχος, χρειάζεται άλλον παίκτη δίπλα του, Καρέλης, για να κάνει την πολύ δουλειά, να τρώει το ξύλο και να ανοίγει διαδρόμους για τον Σουηδό….έτσι όμως ηγέτης δε γίνεσαι….

       Ο Στραματσιόνι λοιπόν δημιούργησε ένα ρόστερ με παίκτες μεγάλης ηλικίας, προερχόμενους από μεγάλη αγωνιστική αποχή και τραυματισμούς και παίκτες που από τη φύση τους δεν έχουν τρεξίματα. Αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανεβάσει ρυθμούς στις προπονήσεις, φοβούμενος τραυματισμούς και να πάει σε συντήρηση και να μας παρουσιάζει μια ομάδα αργή που ξεφουσκώνει και ένα ρόστερ χωρίς μέλλον που του δίνει την ευκαιρία να κάνει και άλλες μεταγραφές. Προφανώς αυτή είναι και η δουλειά του.

                                                                                                                SAM                                              

Η ΦΕΤΙΝΗ ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ ΤΟΥ ΚΛΟΠ

       Φτάσαμε στη διακοπή του Νοεμβρίου για τις Εθνικές ομάδες και στην 11ατη αγωνιστική στην PREMIER LEAGUE με τη Λίβερπουλ του Γιούγκεν Κλοπ να φιγουράρει στην 1^η θέση της βαθμολογίας. Δεν είναι όμως μόνο η κορυφή που πλέον αναγκάζει τους πάντες να τη θεωρούν βασική διεκδικήτρια του τίτλου αλλά, πολύ περισσότερο, η εικόνα της ομάδας μέσα στο γήπεδο και το ποδόσφαιρο που παίζει.

Ένα ποδόσφαιρο με παραγωγική επίθεση με ροή και συνεργασίες, γεμάτο ένταση και ενέργεια, που τεντώνει τις αντίπαλες άμυνες , ανοίγει το γήπεδο και βρίσκουν οι γρήγοροι και τεχνίτες παίκτες της διαδρόμους για να χωθούν στην αντίπαλη περιοχή και να σκοράρουν.

         Ο Κλοπ ανέλαβε τη Λίβερπουλ στης 9/10/2015 και ένα χρόνο μετά έχει καταφέρει να μεταδώσει την αύρα του και να μας παρουσιάσει μια ομάδα ολότελα δική του. Την περυσινή σαιζόν πειραματίστηκε με την ομάδα και δοκίμασε πράγματα καταφέρνοντας παράλληλα να φτάσει σε δύο τελικούς, του Λιγκ Καπ που τον έχασε από τη Σίτι και του Γιουρόπα που τον έχασε από τη Σεβίλλη, θυσιάζοντας το πρωτάθλημα και μένοντας εκτός Ευρωπαϊκών διοργανώσεων για φέτος. Ο Γερμανός όμως κατάφερε να ισορροπήσει στον διαφορετικό ποδοσφαιρικό κόσμο της Πρέμιερ Λινκ και έφερε τα δικά του θέλω στην ομάδα εντάσσοντας τα σε μια διαφορετική ποδοσφαιρική κουλτούρα. Εισήγαγε καινοτόμο σκέψη, τη μεταδοτικότητά του και leadership. Δούλεψε σε βάθος για να αλλάξει τη φυσιογνωμία της ομάδας και τον αγωνιστικό προσανατολισμό της και κατάφερε να χτίσει το δικό του οικοδόμημα. Έθεσε ως στόχο τη βελτίωση των παικτών σε προσωπικό επίπεδο αναφορικά με τον τρόπο που αγωνίζονται αλλά και τον χαρακτήρα με τον οποίο αντιμετωπίζουν καταστάσεις, μέσα από τη συνεργασία μαζί του….και τα κατάφερε!

         Έφερε κουλτούρα νικητή σε μια ομάδα χωρίς τεχνογνωσία νίκης. Έφτιαξε μια δουλεμένη ομάδα που παίζει  «μαζί» και μέσα από την άμυνα παράγει επίθεση.

         Στην καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο δε γέμισε την ομάδα με σταρς αλλά έφερε παίκτες υψηλού επιπέδου που έχουν μάθει να αναδυκνείουν το ταλέντο τους μέσα από το σύνολο και θα μπορούν να κάνουν στο γήπεδο τη δουλεία που αυτός θέλει. Απέκτησε το Γερμανό τερματοφύλακα Κάριους για να πλαισιώσει τον Μινιολιέ υπολογίζοντας τον συμπατριώτη του για βασικό και αν και αυτός τραυματίστηκε με το που επανήλθε τον καθιέρωσε, και τον 39χρονο Μάνιγκερ για 3^ο τερματοφύλακα. Στην άμυνα είχε κλείσει ήδη από τον περασμένο Γενάρη τον Ματίπ της Σάλκε έναν αθλητικό και γρήγορο στόπερ που βγαίνει πρώτος στη μπάλα και τον βοηθάει με την ταχύτητά του να ανεβάζει την ομάδα ψηλά για να εφαρμόσει το δικό του gegepresing, καθώς και τον Εσθονό Κλαβάν επίσης από τη Μπουντεσλίγκα και την Άουσμπουργκ , ο οποίος στα 31 του μπορεί να δώσει λύσεις με την εμπειρία και τη δυναμικότητα στο παιχνίδι του που ταιριάζει στην Πρέμιερ. Δεν κατάφερε να αποκτήσει αριστερό μπακ (στόχευε στο Γερμανό διεθνή Έκτορ της Κολωνίας) και καθιέρωσε αριστερά τον δυναμικό χαφ Μίλνερ ο οποίος με την προσωπικότητα του και το αδιάκοπο τρέξιμό του δίνει στον Κλοπ αυτό που θέλει στο γήπεδο. Στο κέντρο, στα χαφ, ο Κλοπ κράτησε στο ρόστερ τον επί χρόνια δανεικό Στιούαρτ που για ένα εξάμηνο πέρυσι ανταπεξήλθε στις απαιτήσεις του και τον οποίο χρησιμοποιεί ως αλλαγή και απέκτησε με μεταγραφή τον παιχταρά Βαϊνάλντουμ από τη Νιουκάστλ για να πλαισιώσει τους Χέντερσον , Τσαν , Λούκας Λέιβα και Λαλάνα. Στη μεσαία γραμμή ο Κλοπ έχει κρατήσει στο ρόστερ και μια πλειάδα νεαρών παικτών, τους Κρούγιτς, Μπαραγκάν, Ετζάρια, Άρνολντ, Τσιριβέλα και Ότζιο, στους οποίους δίνει ευκαιρία και σφυρηλατεί το χαρακτήρα τους δημιουργώντας έναν πυρήνα νέων παικτών που θα στηρίξει το οικοδόμημα τα επόμενα χρόνια. Τέλος στην επίθεση απέκτησε τον ταχύτατο Μανέ από τη Σαουθάμπτον για να πλαισιώσει τους Κουτίνιο, Φιρμίνιο, τον επανακάμψαντα Στάριτζ , τον Οριτζί και τον Ιγκς  που όμως ο τελευταίος ξανατραυματίστηκε και θα απουσιάσει και πάλι για μεγάλο διάστημα. 

  Η ομάδα λοιπόν στελεχώθηκε για να παίξει κάτι συγκεκριμένο που είχε ο Κλοπ στο μυαλό του. Κατασκευάστηκε σωστά ένα ρόστερ που  έχει γερή βάση και με τη δουλειά του προπονητή στήθηκε σωστά η ομάδα σε επίπεδο σύνδεσης παικτών. Βλέπουμε και από τα αποτελέσματα αλλά και από την εικόνα της ομάδας μες το γήπεδο ότι το σύνολο των παικτών έχει «σηκωθεί» αγωνιστικά και αυτό οφείλεται στο σύστημα και τις κατευθύνσεις του προπονητή στο αγωνιστικό στιλ της ομάδας. Ο σκληρός κορμός της ομάδας είναι η προέκταση του προπονητή μες το γήπεδο. Η φετινή Λίβερπουλ μπορεί να μην έχει τον παγκόσμιας κλάσης παιχταρά Σουάρεζ στην επίθεσή της, ούτε τον Σαρχηγό Τζέραρντ στα χαφ της αλλά ο σταρ με τη μεγάλη προσωπικότητα σε αυτή την ομάδα, βρίσκεται στην άκρη του πάγκου της. 

                                                                                                                          SAM

ΠΑΙΧΤΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ

          Εδώ θα γράφουμε για παίχτες που έχει ξεχωρίσει η σελίδα , που δεν είναι απλησίαστοι οικονομικά για τις ομάδες μας και που αν έρθουν έχουν το ταλέντο να κάνουν τη διαφορά και να μας προσέξει η Ευρώπη. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια να δουλευτούν σωστά και να βελτιωθούν και να ενταχθούν σε ένα υγιές αγωνιστικό περιβάλλον. Το scouting πλέον για κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της διαρκεί 365 μέρες το χρόνο. Δεν είμαστε ούτε μάνατζερ, ούτε υποδεικνύουμε σε κανέναν πως θα κάνει τα κουμάντα του στην ομάδα του και πως θα διαθέσει τα χρήματά του. Απλά μας αρέσει η «μπάλα» , οι καλοί παίκτες και υποστηρίζουμε φανατικά το Ελληνικό ποδόσφαιρο, αποκλειστικά και μόνο εντός αγωνιστικού χώρου…..

1)Μιγκέλ Μπόρχα (1993- 23χρ. –Κολομβία- 183εκ.–δεξιοπόδαρος-σέντερ φορ)

Αγωνίζεται στην Ατλέντικο Νασιονάλ της Κολομβίας ή Νασιονάλ Μεντεγίν αν προτιμάτε…πήγε στους κατόχους του Κόπα Λιμπερταδόρες στις 25/6/2016 και με 5 γκολ σε 4αγώνες στο θεσμό τους οδήγησε στην κατάκτηση του τσάμπιονς λινκ της Λατινικής Αμερικής. Το 2015 έπαιζε στη Σάντα Φε Μπογκοτά με 10 γκολ σε 33 αγώνες στο πρωτάθλημα και 7 αγώνες χωρίς γκολ στο Κόπα Σουνταμερικάνα το οποίο και κατέκτησε η ομάδα του. Το 2016 αγωνίστηκε στην Κουρτουλούα και είχε 19 γκολ σε 21 ματς στο πρωτάθλημα, γκολ που συντέλεσαν στη μεταγραφή του στην καλύτερη ομάδα της Λατινικής Αμερικής αυτή τη στιγμή, με την οποία φέτος μετράει 1 γκολ σε 6 αγώνες στο πρωτάθλημα και 6 γκολ σε 8 ματς στο Σουνταμερικάνα στο οποίο η ομάδα βρίσκεται, χάρη στα δικά του γκολ, στα ημιτελικά αν και στο 1^ο ματς των ημιτελικών αποβλήθηκε άδικα σε ένα πολύ σκληρό, κλασικό νοτιοαμερικάνικο παιχνίδι. Το 2013 ήρθε σε ηλικία 20 ετών για 1^η φορά στην Ευρώπη για την Ιταλική Λιβόρνο στην οποία σε 8 ματς δεν είχε γκολ ,  δεν έπιασε σε αυτή την πολύ νεαρή ηλικία και πήρε το δρόμο της επιστροφής για την πατρίδα του. Πρόκειται για καλογυμνασμένο παίκτη, με δυνατό κορμό που δεν κάνει πίσω στις μονομαχίες με τους σκληροτράχηλους αμυντικούς της Λατινικής Αμερικής. 

Είναι φορ περιοχής και σκοράρει με one touch και σουτάρει χωρίς τον παραμικρό δισταγμό όταν πάρει τη μπάλα σε θέση γκολ, ιδιαίτερα στην περιοχή. Μπορεί και να βγει στα όρια της μεγάλης περιοχής, με πλάτη και να σπάσει τη μπάλα σε επερχόμενους συμπαίκτες του που κάνουν κάθετη κίνηση στην περιοχή. Δε θα τον δούμε ποτέ να τρέχει και να μαρκάρει τα αντίπαλα σέντερ μπακ, κρατάει δυνάμεις για να πάει στο γκολ. Είναι ταχύτατος και τον ευνοεί και το παιχνίδι των αντεπιθέσεων με κάθετες μπαλιές στο χώρο όπου σκοράρει με το εξαιρετικό πλασάρισμα που διαθέτει.  Έχει όλα τα εργαλεία για να ξεχωρίσει στην Ευρώπη και δεν του λείπουν το κίνητρο και η φιλοδοξία. Θεωρώ ότι θα έβλεπε την μετακίνηση του σε μια από τις μεγάλες ομάδες της χώρας μας σα σκαλοπάτι για τα μεγάλα Ευρωπαϊκά κλαμπ. Ασφαλώς και ταιριάζει στο δικό μας ποδόσφαιρο καθότι είναι κίλερ μες την περιοχή. Θα χρειαστεί πιθανόν κάποιο χρόνο προσαρμογής και δουλεία στην τακτική που κυριαρχεί στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Οι κόντρες του με τα σέντερ μπακ του ελληνικού πρωταθλήματος και οι κλειστές άμυνες θα τον βοηθήσουν στη μετέπειτα πορεία του στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Αν δουλευτεί με υπομονή μπορεί να προσφέρει καταρχήν πολλά γκολ στην ομάδα που θα τον αποκτήσει και μετά από 2-3 χρόνια αρκετά εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία της.

(αξία transfermarkt : 1,5 εκ. ευρώ)

2) Σεσίλιο Ντομίγκεζ (1994-22χρ.- Παραγουάη-175εκ.- δεξιοπόδαρος-εξτρεμ)

Αγωνίζεται στη Σέρο Πορτένιο της Παραγουάης και χρησιμοποιείται ως αριστερός εξτρέμ, αν και όπως τον βλέπω θα του ταίριαζε πολύ η θέση του 10ριου, κλείνει συνεχώς προς την περιοχή και βλέπει πολύ το γκολ. Η καριέρα του μέχρι τώρα περιορίζεται σε ομάδες της χώρας του. Από το 2011 άρχισε να παίζει στη Σολ Αμέρικα με 2 συμμετοχές και 0 γκολ. Το 2012 στην ίδια ομάδα είχε 24 αγώνες και 2 γκολ, ενώ το 2013, 5 γκολ σε 25 ματς. Το 2014 έπαιξε σε 20 αγώνες της Σολ χωρίς να σκοράρει, ενώ δόθηκε και δανεικός στην Νασιονάλ Ασουνσιόν η οποία εκείνη τη χρονιά έφτασε στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες με τον Σεσίλιο να έχει 2 συμμετοχές στο θεσμό. Από τη 1/1/2015 ανήκει στη Σέρο Πορτένιο με την οποία την 1^η χρονιά είχε 6 γκολ σε 37 αγώνες στο πρωτάθλημα και 1 γκολ σε 2 ματς στο Λιμπερταδόρες….τη 2^η του σαιζόν, αυτή που ουσιαστικά διανύουμε αφού στη Λατινική Αμερική ισχύει άλλος προγραμματισμός και άλλες ημερομηνίες, ο Σεσίλιο έχει 14 γκολ σε 25 αγώνες στο πρωτάθλημα, είχε 1 γκολ σε 3 ματς στο Λιμπερταδόρες, ενώ στο Σουνταμερικάνο με δικά του γκολ έχει οδηγήσει τη Σέρο στα ημιτελικά του θεσμού, έχει 6 γκολ σε 6 ματς. Πρόκειται για τεχνίτη και φαντεζί ντριμπλέρ, που πάει στο ένας με έναν με τον αντίπαλο μπακ, χώνεται πάντα στην αντίπαλη περιοχή και βλέπει το γκολ αφού έχει εξαιρετική αίσθηση του χώρου και τρομερά χτυπήματα  στη μπάλα και τελειώματα με μεγάλο ποσοστό ευστοχίας. Είναι σπεσιαλίστας στις εκτελέσεις πέναλντι, όντας εξαιρετικά ψύχραιμος, ποτέ δεν τσιμπάει στις προκλήσεις των αντιπάλων, που είναι συχνές αφού πρόκειται για Λατινοαμερικάνους. Δεν είναι πολύ συνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα και ούτε ιδιαίτερα γυμνασμένος, ελατώμματα που τα κρύβει με την ταχύτητα που διαθέτει και την καλώς εννοούμενη ποδοσφαιρική πονηριά του, διαθέτει εξαιρετικό ξεπέταγμα και εξαιρετική κίνηση στο χώρο. Είναι αρκετά σκληρός και αντέχει το ξύλο και το σκληρό παιχνίδι της Λατινικής Αμερικής. Στο δικό μας ποδόσφαιρο όχι μόνο θα ταίριαζε αλλά και θα ξεχώριζε, αρκεί να γυμναστεί σωστά και να μπορεί να διανύει μεγαλύτερες αποστάσεις στο γήπεδο. Θα προσφέρει σίγουρα πολλά γκολ μόλις προσαρμοστεί και στιγμές λατινοαμερικάνικης ποδοσφαιρικής μαγείας. Είναι παίκτης για τα καλά Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και θα ήταν ευκαιρία η απόκτηση του από τις ομάδες μας τώρα, αφού φέτος έκανε ουσιαστικά το ξεπέταγμά του ως παίκτης. Θεωρώ ότι ο συγκεκριμένος αν δουλέψει, δεν έχει ταβάνι.

(αξία transfermarkt : ---------)  Δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα η αξία του στο διεθνές ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο αφού είναι σχετικά άγνωστος…..αλλά με τα γκολ του θα τον προσέξουν αρκετοί.

Υ.Γ. Θα επανερχόμαστε αρκετά συχνά με παίκτες γνωστούς και άγνωστους που ξεχωρίζει η σελίδα και σε τιμή που μπορεί να αποκτηθούν από τις ομάδες μας και που πιστεύουμε ότι και τη διαφορά θα κάνουν και έσοδα θα φέρουν. 

                                                                                                                                      SAM